kalypso
Περιβόητο μέλος
Και ακριβώς εκείνη την ώρα χτυπάει το τηλέφωνο. sms
Το δεύτερο μέσα σε τρεις μέρες, από ένα άτομο που δεν γνωρίζω καλά καλά , που απλά τυχαίνει να είμαστε στην ίδια σχολή, που το συμπαθώ αλλά δεν με ενδιαφέρει να έχω καμία σχέση μαζί του περαν του τα λέμε στο μάθημα και πάμε για έναν καφέ με την παρέα.
Ο λόγος; Ήθελε να με πάρει τηλ για να μου πει τελικώς κάτι άσχετο για έναν καθηγητή (το οποίο θα μπορούσε κάλλιστα να μου πει αύριο το πρωί στη σχολή), και επί τη ευκαιρία να μου πει ότι θα πάει αύριο για καφέ με έναν φίλο του και αν δεν έχω κανονίσει κάτι να πάω μαζί τους. Τρίτη φορά this week. :S
Η αρχή της πιο ...κοντινής γνωριμίας μας έγινε μία φορά την προηγούμενη εβδομάδα που δίναμε μαζί ένα μάθημα και που κάθισα να τον ακούσω σε κάτι παράπονα που είχε για έναν άλλο συμφοιτητή μας. Σε κάποια φάση πετάει ένα "να πάμε για κανέναν καφέ καμία μέρα", κι εγώ από ευγένεια απάντησα "ναι αμε γιατί όχι". Δεν περίμενα να το δέσει και κόμπο και σε κάθε ευκαιρία που βρέθηκε αυτή την εβδομάδα να κάνει τα απίστευτα για να μου πει να πάμε για καφέ/ποτό ή ο,τιδήποτε. :X
I was just being nice.
Σας έχει συμβεί ποτέ κάτι τέτοιο;
Πολλές φορές λέμε σε όποιον έρχεται επίσκεψη "σαν στο σπίτι σου"- τι γίνεται όμως όταν εκείνος το παρεξηγεί και αρχίζει και φέρεται πραγματικά σαν να ήταν στο σπίτι του;
Ποια είναι τα όρια της ευγένειας;.. Και τι τελικά θα έπρεπε να πούμε εμείς σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις ώστε και να μην είμαστε αγενείς, αλλά και να δώσουμε στον άλλο να καταλάβει ότι ...μέχρι ενός σημείου.
πς. Αν υπάρχει άλλο τέτοιο θέμα, σχωράτε με- δεν είδα κάτι...
πς2. όλως περιέργως μου πέρασε ο πονοκέφαλος μόλις τελείωσα να γράφω το ποστ!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
fandago
Διακεκριμένο μέλος
Όταν λέω κάτι το εννοώ!
Νομίζω ότι έχεις ένα θέμα με αυτό και βρίσκω πολύ λογικό να περιμένει κάποιος ο οποίος του απαντάς "ναι αμέ γιατί όχι" στην ερώτηση "πάμε κάνα καφέ;", να πάρει λίγο παραπάνω αέρα. Καλό θα ήταν να αρχίσεις να λες απλά αυτό που πραγματικά θες.
Αν θες απλά να είσαι "nice" τότε να δέχεσαι τις συνέπειες του να είσαι έτσι.
Μπορείς ξέρεις να μη σηκώνεις το τηλέφωνο όταν ξέρεις ότι δεν σε ενδιαφέρει ένα άτομο και πρόκειται να σε "πρήξει". Θα το πάρει το μήνυμα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kalypso
Περιβόητο μέλος
Βασικά σπάνια συναντάω άτομα που παρεξηγούν τις προθέσεις μου και αυτό για τον εξής απλό λόγο:
Όταν λέω κάτι το εννοώ!
Νομίζω ότι έχεις ένα θέμα με αυτό και βρίσκω πολύ λογικό να περιμένει κάποιος ο οποίος του απαντάς "ναι αμέ γιατί όχι" στην ερώτηση "πάμε κάνα καφέ;", να πάρει λίγο παραπάνω αέρα. Καλό θα ήταν να αρχίσεις να λες απλά αυτό που πραγματικά θες.
Αν θες απλά να είσαι "nice" τότε να δέχεσαι τις συνέπειες του να είσαι έτσι.
Μπορείς ξέρεις να μη σηκώνεις το τηλέφωνο όταν ξέρεις ότι δεν σε ενδιαφέρει ένα άτομο και πρόκειται να σε "πρήξει". Θα το πάρει το μήνυμα.
Μα κι εγώ όταν το είπα το εννοούσα.
Αλλά δεν εννοούσα τώρα, αύριο, την άλλη εβδομάδα - αλλά αν κάτσει κάποια στιγμή, γιατί όχι, να πάμε.
Το θέμα είναι να μη φτάνουμε σε σημείο να μη σηκώνουμε το τηλ ρε συ χελωνίτσε
Και το θέμα το άνοιξα όχι για μενα προσωπικά,
μα για να μου πείτε κι εσείς παρόμοια περιστατικά που ενδεχομένως να σας έτυχαν, και τι κάνατε. Παράδειγμα ήταν!
πς. Ναι, έχω ένα θεματάκι με την ευγένεια- δεν το παλεύω :p
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Καταλαβαίνω βέβαια τι εννοείς, αλλά μη σκας κιόλας. Δείξε κάποιες φορές ότι δεν είσαι και τόσο διαθέσιμη, μπορεί μόλις βγει αυτή η πίεση από πάνω σου να θελήσεις κι εσύ ένα καφέ μαζί τους!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Neraida
Επιφανές μέλος
Λεμε κατι οταν το νοιωθουμε και οχι γιατι ετσι πρεπει ή επειδη θα βγουμε μια δεδομενη στιγμη απο μια δυασαρεστη κατασταση, διοτι αυτη η "ευγενεια" μας θα μας επιφερει περισσοτερες δυσαρεστες στιγμες, οπως η προαναφερθεισα.
Προσωπικα ουτε καλημερα δε λεω εαν δεν την εννοω ή δεν τη νοιωθω και δεν εξαιρω απο αυτη μου την αντιμετωπιση ουτε καν συγγενεις μου.
Προτιμω να με χαρακτηρισουν ξινη, παρα ψευτικη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ηρώ
Διακεκριμένο μέλος
Είναι στοιχείο του χαρακτήρα σου και που αν θέλεις τη γνώμη μου δύσκολα θα το αλλάξεις.
Και λοιπόν;
Προσωπικά επειδή προσπάθησα να το διορθώσω όταν έφτασα στο σημείο να καταπιέζομαι από αυτό, κατέληξα στο ότι πετυχημένα δεν πρόκειται ποτέ να το κάνω γιατί δε μου βγαίνει και γιατί στην τελική μου δίνει περισσότερη ικανοποίηση το να φέρομαι έτσι, παρά το αντίθετο.
Παράδειγμα:
Είσαι με μια φίλη σου και ο ίδιος σας ζητάει να πάτε για καφέ. Μείνε σιωπηλή για λίγο, αν δε μιλήσει η φιλενάδα και ετοιμάζεται το "ναι αμέ" να βγει, σκούντησέ την για να το αναλάβει αυτή.
Από την άλλη επειδή θέτεις όρια ευγένειας να πω πως η υπερβολική ευγένεια με ενοχλεί πολύ. Μπορώ εύκολα να χαρακτηρίσω κάποιον που χρησιμοποιεί κλισέ εκφράσεις, μόνο και μόνο για να γίνει συμπαθής υποκριτή κι αυτό που πετυχαίνει είναι να μου περάσει ευγενικά αδιάφορος.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ophelia
Διάσημο μέλος
Έχω πάθει κάτι ανάλογο, λίγο πιο χοντρό βέβαια πέρσι...
Είχαμε στο φροντιστήριο ένα παιδί στην τάξη το οποίο ήταν λίγο αντικοινωνικό να το πω; Μουντρούχο να το πω; Μια τέτοια κατάσταση…να φανταστείτε δύο χρόνια ήμασταν στην ίδια τάξη και πέρα από τα τυπικά δεν μιλάγαμε καθόλου. Γενικά είχα παρατηρήσει ότι ήταν λίγο στον κόσμο του, δεν έκανε παρέα με κανέναν και ακόμα και στα διαλλείματα καθόταν μόνος του και άκουγε μουσική.
Ε, μια μέρα που είχα πάει νωρίτερα στο φροντιστήριο για ένα τεστ τον είδα χάλια, μόνο του σε ένα παγκάκι, να κοιτάει στο υπερπέραν… Αν και δεν μιλάγαμε, είπα αμαρτία είναι μωρέ ας πάω να δω αν είναι καλά ο καημένος. Η αλήθεια είναι ότι είχε χοντρό θεματάκι -χωρίζανε οι γονείς του- και καθίσαμε να μου πει τον πόνο του. Επειδή εκείνη την εποχή ήταν φρέσκο και το διαζύγιο των γονιών του αμορεμίου, ήμουν κάπως ευαισθητοποιημένη με το θέμα και ήξερα πώς να τον χειριστώ.
Κατά τα άλλα ήταν συμπαθέστατο παιδάκι – συζητώντας μάλιστα, ανακάλυψα ότι είχαμε και αρκετά κοντινά μουσικά γούστα- απλά λίγο αντικοινωνικό… Έκανα και μια προσπάθεια να του γνωρίσω τα υπόλοιπα παιδιά της τάξης, μπας και κοινωνικοποιηθεί καθόλου και είχα χαρεί πολύ γιατί είχε αρχίσει να δένει με μερικούς. Βέβαια, είχε αρχίσει να γίνεται και ιδιαίτερα φορτικός σε εμένα. Όποτε με έβλεπε, τσουυυυπ, ερχόταν δίπλα μου, μου έπιανε την κουβέντα, μου έλεγε πόσο πολύ χαιρόταν που με είχε φίλη του και κάτι τέτοια. Και κάποιο τζιμάνι από την τάξη πάει και του δίνει το τηλέφωνο μου…από εδώ αρχίζει ο γολγοθάς!! Άρχισε να με παίρνει τηλέφωνο κάτι κουλές ώρες, πότε να θέλει να μιλήσουμε περί ανέμων και υδάτων, πότε να τον πιάνουν τα υπαρξιακά του, πότε να μου βάζει τραγούδια, να μου στέλνει κάτι περίεργα μηνύματα στο κινητό…να προσπαθώ εγώ να του εξηγήσω οτί δεν γίνεται από την μια στιγμή στην άλλη να γίνουμε κολλητάρια και να σταματήσει να είναι τόσο πιεστικός, τίποτα! Να τα έχει πάρει και ο Δημήτρης στο κρανίο -πραγματικά, από τις ελάχιστες φορές που η ζήλια του είχε κάποιον λόγο ύπαρξης- ο οποίος να μου λέει: ʽʼδεν μπορεί, για να σου στέλνει τέτοια μηνύματα, θα του έχεις δώσει θάρρος και εσύ!ʼʼ.
Να προσπαθώ πάλι να του εξηγήσω ότι η συμπεριφορά του με φέρνει σε πολύ δύσκολη θέση, και με τους φίλους μου, και με την σχέση μου και με την οικογένεια μου (έπαιρνε στο σταθερό 2 η ώρα την νύχτα για να δει αν είμαι καλά ), τίποτα αυτός, στον κόσμο του. Ε, του το ʽπα μια, δυο, τρεις (!) φορές και μετά αναγκαστικά τον έβρισα. Από τότε, ούτε μου ξαναμίλησε, ούτε μου ξανατηλεφώνησε, τίποτα…και είναι κρίμα γιατί, εξʼ αρχής τον είχα συμπαθήσει και δεν τον είχα πλησιάσει γιατί έπρεπε, πραγματικά ενδιαφερόμουν για ʽκείνον και ήθελα να τον βοηθήσω όσο μπορούσα!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kalypso
Περιβόητο μέλος
Συμφωνω με Φαν...
Λεμε κατι οταν το νοιωθουμε και οχι γιατι ετσι πρεπει ή επειδη θα βγουμε μια δεδομενη στιγμη απο μια δυασαρεστη κατασταση, διοτι αυτη η "ευγενεια" μας θα μας επιφερει περισσοτερες δυσαρεστες στιγμες, οπως η προαναφερθεισα.
Προσωπικα ουτε καλημερα δε λεω εαν δεν την εννοω ή δεν τη νοιωθω και δεν εξαιρω απο αυτη μου την αντιμετωπιση ουτε καν συγγενεις μου.
Προτιμω να με χαρακτηρισουν ξινη, παρα ψευτικη.
Πρόσεξε- έθεσα το θέμα με τη σκέψη ότι η ευγένεια δεν χρησιμοποιείται για να με βγάλει από μία άβολη κατάσταση, μα πραγματικά επειδή το νιώθω. Άλλο το θα πω σε κάποιον "ναι εντάξει" αλλά θα εννοώ στην ουσία "ξεφορτώσου μας" :S
και άλλο, εντελώς διαφορετικό το να πω σε κάποιον "αμέ, γιατί όχι", αλλά αυτό να είναι εντελώς στα πλαίσια του φιλικού και της παρέας, με κάποια όμως όρια.
Δεν θεωρώ ότι με αυτή μου τη φράση δίνω το έναυσμα στον άλλο να με θεωρήσει κολλητάρι του, και πραγματικά ψάχνω να βρω την αιτία που μερικά άτομα θεωρούν ότι μόλις τους δείξεις ότι σου φαίνονται συμπαθείς ας πούμε- και αυτό είναι κάτι που το δείχνω σε αρκετό κόσμο, με την προϋπόθεση φυσικά ότι ισχύει, εννοείται- παίρνουν θάρρος και φέρονται σαν να είναι τα άτομα με τα οποία γνωριζόσουν μια ζωή και έχετε κοινές αναμνήσεις, εμπειρίες- πράγματα να σας συνδέουν.
Μα αφού δεν. Αυτοί οι ίδιοι δεν καταλαβαίνουν πού ακριβώς βρίσκεται η διαχωριστική γραμμή μεταξύ φίλου και γνωστού και να καταλαβαίνουν πότε την ξεπερνούν;
Ίσως μου φαίνεται λίγο περίεργο, γιατί εγώ η ίδια δεν το κάνω. Δεν θα γνωρίσω κάποιον στο άσχετο, χωρίς να έχουμε μιλήσει ποτέ πάνω από 10 λεπτά και μετά σε κάθε ευκαιρία (είτε υπάρχει, είτε τη δημιουργώ εγώ) να προσπαθήσω να έχω συχνή επαφή και επικοινωνία μαζί του. Αν είναι να έχω επαφή με κάποιο άτομο, αυτό θα έρθει από μόνο του- δεν χρειάζεται να force it...
Ελπίζω να έγινα λίγο πιο ξεκάθαρη ως προς το τι εννοούσα, τώρα.
kalypso μου φρόντισε να το συνηθίσεις, γιατί δεν είναι απλά ένα ελάττωμα που εσύ βλέπεις, αλλά μια συμπεριφορά που πηγάζει από πιο βαθιά.
Είναι στοιχείο του χαρακτήρα σου και που αν θέλεις τη γνώμη μου δύσκολα θα το αλλάξεις.
Και λοιπόν;
Προσωπικά επειδή προσπάθησα να το διορθώσω όταν έφτασα στο σημείο να καταπιέζομαι από αυτό, κατέληξα στο ότι πετυχημένα δεν πρόκειται ποτέ να το κάνω γιατί δε μου βγαίνει και γιατί στην τελική μου δίνει περισσότερη ικανοποίηση το να φέρομαι έτσι, παρά το αντίθετο.
Παράδειγμα:
Είσαι με μια φίλη σου και ο ίδιος σας ζητάει να πάτε για καφέ. Μείνε σιωπηλή για λίγο, αν δε μιλήσει η φιλενάδα και ετοιμάζεται το "ναι αμέ" να βγει, σκούντησέ την για να το αναλάβει αυτή.
Από την άλλη επειδή θέτεις όρια ευγένειας να πω πως η υπερβολική ευγένεια με ενοχλεί πολύ. Μπορώ εύκολα να χαρακτηρίσω κάποιον που χρησιμοποιεί κλισέ εκφράσεις, μόνο και μόνο για να γίνει συμπαθής υποκριτή κι αυτό που πετυχαίνει είναι να μου περάσει ευγενικά αδιάφορος.
Ηρούλι συμφωνώ απόλυτα με το τελευταίο. Αν λες κάτι και δεν το εννοείς, φαίνεται. Ειδικά αμα είσαι και τόσο κακός ψεύτης όπως εγώ, τότε κάνει μπαμ (και σκάει )
Από εκεί και περα, αυτό είναι ένα κομμάτι του χαρακτήρα μου- πες το ελλάττωμα, μα δεν έχω σκοπό να αλλάξω τον εαυτό μου σε αυτό το κομμάτι, επειδή κάποια άτομα καταχρώνται την όποια ευγένεια και την όποια ανέχεια δείχνω. Και η αλήθεια είναι πως αυτό το πράγμα μπορεί να το αντέξω επ άπειρον... Θα μου σπάσουν τα νεύρα, δεν θα λέω τίποτα, και ίσως σε κάποια φάση όταν όοολα τα περιθώριά μου θα έχουν εξαντληθεί μπορεί να κάνω αυτό που περιγράφει η Μάρα. Μα μόνο αν έχω εξαντλήσει όλους τους άλλους τρόπους.
Θεωρώ ότι το να είσαι ευγενής και να προσέχεις λίγο τα λόγια σου σε τιμά, και τιμά και τον όποιον έχεις απέναντί σου. Ακόμα και να θεωρώ κάποιον τον χειρότερο και τον πιο αντιπαθή άνθρωπο στον κόσμο, δεν πρόκειται να του μιλήσω σαν να ήταν τέτοιος- γιατί κατ αρχάς αυτό χαρακτηρίζει εμένα και κατα δεύτερον κρατάω τη γνώμη μου για τον εαυτό μ.
Δεν θεωρώ ότι γίνεται συζήτηση σε τέτοια βάση- η καλημέρα είναι για όλους, από κει και περα το "τι κάνεις" θα το πω μόνο σε αυτούς που με ενδιαφέρει να μάθω αν είναι καλά.
@Μάρα: Είναι ίσως η μόνη που μου έδωσε μία απάντηση στην οποία μέσα αναγνώρισα όλα αυτά που σκέφτομαι και νιώθω εγώ, όταν συμβαίνει αυτό το πράγμα. Ο εκνευρισμός κλιμακώνεται και πραγματικά δεν ξέρεις πώς να αντιμετωπίσεις τον άλλο, γιατί μονίμως σκέφτεσαι "Μα εγώ πρέπει να γίνω το γαιδούρι και να του το πω, από μόνος/η του/της δεν το καταλαβαίνει;.."
Κουκλί μάλλον συμβαίνει σε πολλούς από εμάς τελικά- υπομονή και πολλές πολλές ανάσες, για όσους δεν έχουμε το Κρητικό να βγαίνει από μέσα μας και να τους τα λέμε έτσι σταράτα, όπως ίσως θα έπρεπε. (α βρε χελωνίτσε)
Ουφ, με έχει προβληματίσει το θέμα θα έλεγα. Δεν φαίνεται ε; :p
Ευχαριστώ για την ανταπόκριση βρε γκάιζ- χαίρομαι να ακούω γνώμες στους ομολογουμένως λίγο άκυρους προβληματισμούς μου..!
Καληνύχτες, for now
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Katerina Kechaya
Νεοφερμένος
Διάβασα με προσοχή το θέμα και ομολογώ οτι με κέντρισε.
Κυρίως όμως με έθλιψε.
Σαφώς και τα όρια της ευγένειας, οφείλει ο καθένας από εμάς να τα γνωρίζει και να τα επιμηκύνει ή να τα περιορίζει ανάλογα με τις περιστάσεις και τον άνθρωπο που έχει απεναντί του.
Συγχωράτε με όμως, έχω μια μικρή ένσταση.
Όταν δείχνεις σε ένα άτομο, ότι το συμπαθείς και επιδιώκεις, είτε συμμετέχεις σε μια συζήτηση μαζί του, πως προσδοκάς μετά πως το άτομο αυτό θα αγνοήσει τις καλοπροαίρετες κατά τα άλλα προθέσεις σου και θα σε απομακρύνει; ή θα σε πλησιάζει μόνο όταν εσύ δίνεις το πράσινο φώς;
-να ξεκαθαρίσω σε αυτό το σημείο, πως παρότι γράφω στο πρώτο πρόσωπο, δε σημαίνει πως απευθύνομαι αποκλειστικά, στη δημιουργό του thread, απλώς με διευκολύνει κατά τη γραφή.-
Οι άνθρωποι δεν είναι πιόνια. Και ούτε κανένας από εμάς δύναται, να καθορίσει ο ίδιος τη στάση κάποιου άλλου. Αν μη τι άλλο, ζούμε σε μια εποχή, που οι φιλίες όλο και βουλιάζουν και εμείς τις διώχνουμε παραπέρα;
Έχοντας βρέθει κάμποσες φορές και στις δύο θέσεις, μπορώ να πω με σιγουριά πως όταν ένας άνθρωπος "πιέζει", συνήθως αμύνεται, απέναντι στην εγκατάλειψη του άλλου.
Τι θέλω να πω με αυτό; Όσοι δεν αντέχουν την πίεση, ας μη δίνουν θάρρος. Ακόμα και αν πρόκειται για απλή ευγένεια. Κάποιος μπορεί να θέλει απλώς να συντηρήσει το κάρμα του, όντας ευγενικός, κάποιος άλλος όμως, όντας μόνος, μπορεί να την αρπάξει την ευγένεια και να την ξεσκονίσει. (μεταξύ μας και καλά θα κάνει!!)
Προσοχή λοιπόν, στα δικά μας όρια, πριν αρχίσουμε να σχολιάζουμε των άλλων.
Υ.Γ. Μάρα Κουταμάρα, γενικώς μου είσαι πολύ συμπαθής. Αυτό το "καημένος", όμως ήταν άρες ...μάρες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Μελιώ
Δραστήριο μέλος
Μήνυμα που εστάλη δεν είναι απαραίτητα και μήνυμα που ελήφθη .
Υπάρχει δυστυχώς διάχυτη η αντίληψη πως όταν μια γυναίκα λέει όχι το κάνει από νάζι και τάχαμου και δεν το εννοεί . Κι όμως γυρίζει , το εννοεί .
Θα συμφωνήσω με αρκετούς προλλαλήσαντες πως γενικά δείχνω ξεκάθαρα τα όρια μου στους άλλους , όταν λέω κάτι το εννοώ , (χαλαρά αρκετοί γείτονες , γνωστοί και κυρίως συγγενείς θα με χαρακτηρίζουν ξινίλα και απόμακρη ), και παλεύω τις όποιες ανασφάλειες μου να τις λύνω στο βαθμό που γίνεται μόνη μου , κι όχι μέσα από ένα διάχυτο … ίσως .. μη τυχόν και μείνω μόνη μου κανα σαββατόβραδο οπότε άσε τον τύπο /ισσα να τον/την έχουμε στη καβάντζα ( για αποθεματικό ).
Και μη μου πείτε πως δεν ισχύει αυτό σε πολλά άτομα , δηλαδή δεν είναι μόνο η ευγένεια που τα κάνει να μην είναι τόσο ξεκάθαρα στις προθέσεις τους .
Από την άλλη όμως μπορεί και μεις οι ίδιοι να μην ξέρουμε ακόμα τι ακριβώς θέλουμε από τον άλλον φιλία , σχέση , ένα γειά ή και τίποτα από όλα αυτά ?? Εκεί θέλει προσοχή τουλάχιστον μέχρι να βγάλουμε μια άκρη στο τι θέλουμε ακριβώς .
Παρόλα αυτά όμως , παρόλο που μπορεί να είσαι όσο πιο ξεκάθαρος γίνεται , πρωτίστως μέσα σου για το τι ζητάς από τον άλλον αλλά και να το εξωτερικεύεις υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν όρια .
Το μόνο που αναγνωρίζουν είναι η ανασφάλεια τους που τους καλεί να κρεμαστούν από όποιον βρουν μπροστά τους σύνδρομο ραταπλάν , τον κλωτσάς και εκείνος σκέφτεται : αυτός με αγαπάει !!
Είναι λίγοι αλλά υπάρχουν , άνθρωποι που δεν έχουν ενσυναίσθηση και παρόλο που και εκείνους θα τους ενοχλούσε π.χ. ένα άσχετο τηλεφώνημα στις 3 το ξημέρωμα για να πουν ένα « γεια » ενώ ποτέ δεν δόθηκε το τηλέφωνο ( πάντα όμως υπάρχουν καλοθελητάδες ) ούτε βέβαια και κανένα άλλο δικαίωμα .
Εκεί δεν θέλει ούτε ίσως , ούτε θα δούμε , θέλει ΟΧΙ σαν της 28ης Οκτωβρίου .
Ας μην είμαστε απόλυτοι λοιπόν , γνωρίζω περίπτωση φίλης μου που ο τύπος την παρακολουθούσε επί μήνες την έστηνε έξω από το σπίτι της παρόλο που τον συγκεκριμένο άνθρωπο δεν τον ήξερε ούτε είχαν ανταλλάξει ποτέ κουβέντα . Ούτε η αστυνομία δεν τον πτόησε .
Γνωρίζω επίσης προσωπική μου περίπτωση ατόμου που ενώ ήξερε πως είχα σχέση , είχα αρνηθεί πολλάκις τις προτάσεις του , και είχα σταματήσει προ πολλού να του λέω έστω και την τυπική καλημέρα εκείνος βρήκε τον φίλο μου , για να του πει να κάνει πέρα διότι όπως χαρακτηριστικά του ομολόγησε : « Είναι το κάρμα μου ». Κι εμένα ήταν το δράμα μου αλλά τι να πεις . Αργότερα έμαθα πως δεν ήμουν το μόνο υποψήφιο κάρμα –χάρμα , το είχε κάνει σε αρκετές κοπέλες .
Δυστυχώς ζούμε σε μια εποχή διάχυτης φιλίας , μοιράζουμε τα μειλ μας δεξιά κι αριστερά , κάνουμε στο φεις φίλους , που στο δρόμο δεν τους λέμε ούτε γειά , δίνουμε το μσν μας όπου λάχει κι όμως τελικά δεν ξέρουμε ούτε αν θέλουμε να πούμε έστω μια καλημέρα με όλα αυτά τα άτομα . Γιατί έτσι κάνουν όλοι , γιατί το ζητούμενο είναι να μαζέψεις 1000 φίλους στο φεις κι ας τους σιχαινόσουν αν τους γνώριζες από κοντά .
Μάλλον χρειάζεται να σκεφτούμε και να αναθεωρήσουμε λιγάκι τη στάση μας απέναντι στο τι εννοούμε γνωριμία , φιλία , ευγένεια .
Υγ : Να προσθέσω κι εγώ πως όπου χρησιμοποίησα α’ ενικό δεν απευθυνόμουν συγκεκριμένα σε κανέναν.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Γνωρίζω επίσης προσωπική μου περίπτωση ατόμου που ενώ ήξερε πως είχα σχέση , είχα αρνηθεί πολλάκις τις προτάσεις του , και είχα σταματήσει προ πολλού να του λέω έστω και την τυπική καλημέρα εκείνος βρήκε τον φίλο μου , για να του πει να κάνει πέρα διότι όπως χαρακτηριστικά του ομολόγησε : « Είναι το κάρμα μου ». Κι εμένα ήταν το δράμα μου αλλά τι να πεις .
Το λέει και το άσμα:
Κάρμα μου, κάρμα μου φτιαγμένο από χυλό...
..μου κάνεις ο,τι θέλεις το Μελιώ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
fielda
Πολύ δραστήριο μέλος
Παρόλα αυτά δε βρίσκω κάτι το μεμπτό σε αυτό που έκανες καλυψούλι μου. Δεν μπορώ με τίποτα τους καταπιεστικούς ανθρώπους, με τίποτα όμως. Το συγκεκριμένο άτομο είπες ότι το ξέρεις μία εβδομάδα πάνω κάτω. Βασιζόμενη λοιπόν σε αυτό θεωρώ αρκετά καταπιεστική τη συμπεριφορά του όσον αφορά τα τηλέφωνα και τις προτάσεις για να βγείτε. Σε αντίστοιχη περίπτωση κι εγώ θα ήμουν θετική στο να βγούμε όταν το πρότεινε αλλά αν έβλεπα ότι μέσα σε μία εβδομάδα με έχει παρει τόσες φορές τηλέφωνο για να μου πει άσχετα και by the way να πάμε και για καφέ, θα με ενοχλούσε και μένα.
Σε γενικές γραμμές είμαι θετική στο να γνωρίζω καινούρια άτομα και δε βάζω φρένο σε κάποιον χωρίς να τον γνωρίσω πρώτα και δω ότι δε μου ταιριάζει. Έχει τύχει κι εγώ να πω σε κάποια άτομα να πάμε για καφέ που απλά μιλούσαμε στο μάθημα στη σχολή και είδα ότι περνάω ωραία μαζί τους. Αν θυμάμαι καλά ούτε καν ανταλλάξαμε κινητά τότε (). Δε θα ήθελα ποτέ να νιώσω ότι ενοχλώ και γίνομαι φόρτωμα στον άλλον όπως δε θέλω αντίστοιχα να γίνονται σε μένα.
Άρα λοιπόν, όταν βλέπεις ότι ένα άτομο σε φέρνει τόσο συχνά σε δύσκολη θέση μάλλον δεν μπορείς να είσαι απλά ευγενικός. Πρέπει να γίνεις πιο σαφής όσον αφορά τις προθέσεις σου, είτε αυτό σημαίνει ότι θα του λες όχι μέχρι να βαρεθεί να σε παίρνει τηλέφωνο είτε να του ξεκαθαρίσεις ότι ήσουν απλά ευγενική μαζί του όταν δέχτηκες να πας για καφέ μαζί του.
ΥΓ: Ο καθένας αντιλαμβάνεται διαφορετικά την ευγένεια. Μπορεί για κάποιον η ευγένεια να σημαίνει ότι είσαι απλά τυπικός και όχι αγενής αλλά μπορεί για κάποιον άλλον η ευγένεια να ταυτίζεται σχεδόν με τη διαχυτικότητα. Δεν μπορούμε να κρίνουμε ούτε τους μεν ούτε τους δε. Απλά καλό θα ήταν να λάβουμε τα μέτρα μας για να μπορέσουμε να αποφύγουμε δυσάρεστες καταστάσεις
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Corpse Bride
Διακεκριμένο μέλος
Το να πεις "θα κανονισουμε καποια στιγμη που θα χω περισσοτερο χρονο γιατι δεν ειναι καλη περιοδος τωρα" ή "θα σε παρω εγω τηλεφωνο οταν μπορω", για τον Α μπορει να σημαινει αυτο που οντως λες, για τον Β μπορει να σημαινει "μηπως εχει χρονο τωρα και το ξεχασε;", "μηπως θελει λιγη περισσοτερη επιμονη;", μηπως, μηπως, μηπως. Οταν μιλαμε για ενα τυπακι λοιπον, που το πιθανοτερο ειναι οτι του αρεσεις, το βρισκω λογικο να αρπαζει καθε ευκαιρια απ'τα μαλλια ακομα κι αν καταλαβαινει τι σημαινει η ευγενεια σου (μαλιστα ειμαι σιγουρη πως αν εκανε ενα θεματακι εδω και περιεγραφε την κατασταση οπως τη βλεπει απ'την πλευρα του, αρκετοι θα εγραφαν "να επιμεινεις, ποτε δεν ξερεις" κλπ κλπ.., αρα δεν τη θεωρω και τοσο περιεργη τη σταση του).
Στο αν μας εχει τυχει..εχω μια δραματικη ιστορια να διηγηθω, με μια τυπισσα που ηθελε να γινουμε μπεστ φρεντζ φορεβα. Ηταν πολυ ψαγμενο ατομο, με πραγματα να πεις, πραγματα να ακουσεις, κι ειχε παντα να πει μια καλη ιστορια για ολα. Αυτα στους πρωτους 2-3 καφεδες.. Μετα αναπτυχθηκε σε ολο της το μεγαλειο, με επαιρνε τηλεφωνο για να μου πει καθε φορα ενα καινουριο (φανταστικο?) συναισθηματικο δραμα, η εξιστορηση του οποιου κρατουσε ωρες, εμφανιζοταν απ'το πουθενα στο σπιτι μου για να πιουμε καφεδακι (ενω εγω μπορει να παρεδιδα μαθημα και να μουν μες στις φουριες), ερχοταν απ'το σπιτι με το αυτοκινητο της να με "απαγαγει" να παμε για μπανιο με τους φιλους της.. και αλλα τετοια μυστηρια. Η λυση ηταν η γαιδουρια. Δεν σηκωνα τηλεφωνα, δεν εμπαινα μσν, δεν ημουν εκει για κανεναν απο εκει κι απ'ολα ελειπα :X Δεν το καταλαβε την πρωτη, δεν το καταλαβε την τεταρτη, την 89764396η δεν ειχε αλλη επιλογη. Μετα απ'αυτο κατεληξα οτι τα ορια της ευγενειας μου σταματουν εκει που τελειωνουν τα ορια της αξιοπρεπειας του αλλου. Κι επισης το ενστικτο σου λεει τι πρεπει να κανεις. Οσο γλυκο και "ουαο, νιωθει οτι ειμαστε πολυ κοντα για να μου εξιστορει την ιστορια της ζωης της".. ε απλα δεν ειναι φυσιολογικο αυτο να γινεται στον 2ο καφε. Αν ο αλλος σου βγαζει κατι που δε σ'αρεσει, τοτε ειναι μια καλη χρονικα στιγμη να αρχισεις να τρεχεις αντι να επιβεβαιωθεις με τον φορτικοτερο τροπο.
(Πρεπει να ναι το μεγαλυτερο ποστ που χω γραψει εβερ, ποση φλυαρια θε μου :X)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Οσο γλυκο και "ουαο, νιωθει οτι ειμαστε πολυ κοντα για να μου εξιστορει την ιστορια της ζωης της".. ε απλα δεν ειναι φυσιολογικο αυτο να γινεται στον 2ο καφε.
άσχετο αλλά πρέπει να το πω....
προσωπικά έχει τύχει να πω την ιστορία της ζωής μου και στον πρώτο καφέ
δε σκέφτηκα ποτέ ότι αυτό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αρνητικά
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kalypso
Περιβόητο μέλος
Αρχική Δημοσίευση από Corpse Bride:Οσο γλυκο και "ουαο, νιωθει οτι ειμαστε πολυ κοντα για να μου εξιστορει την ιστορια της ζωης της".. ε απλα δεν ειναι φυσιολογικο αυτο να γινεται στον 2ο καφε.
άσχετο αλλά πρέπει να το πω....
προσωπικά έχει τύχει να πω την ιστορία της ζωής μου και στον πρώτο καφέ
δε σκέφτηκα ποτέ ότι αυτό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αρνητικά
Το σκέφτηκα αρκετά αυτό που λέει εδώ η ΚουΕ, γιατί κι εγώ έχει τύχει να πω σε άτομα που γνώριζα πολύ λίγο, πολύ προσωπικά μου πράγματα και σκέψεις τις οποίες δύσκολα θα φανέρωνα σε ανθρώπους που τους γνωρίζω χρόνια ολόκληρα. Και με παίδεψε λίγο ομολογώ, γιατί καταλαβαίνω συνήθως πότε το κλίμα που δημιουργεί η αλληλεπίδραση με τον απέναντι σηκώνει τέτοιου είδους "εξομολογήσεις"- αν και δεν ξέρω πώς και γιατί το καταλαβαίνω αυτό. :S
Νομίζω τελικά ότι το να ανοιχτείς σε κάποιον που γνωρίζεις ελάχιστα είναι συνισταμένη δύο πραγμάτων- το ένα είναι ότι πολύ πιο εύκολα ανοιγόμαστε σε ανθρώπους που δε γνωρίζουμε, γιατί φοβόμαστε πως αν πούμε κάποια πράγματα σε ανθρώπους που βλέπουμε κάθε μέρα ίσως κατα βάθος να αλλάξουν γνώμη για εμάς ή ότι θα μας κρίνουν- αρνητικά τις περισσότερες φορές. Ενώ κάποιος που δεν μας ξέρει, θα είναι και πιο αντικειμενικός και θα μας δώσει συμβουλές που δεν περιέχουν το "στα λεγα εγώ" ή δεν θα συγκρίνει καταστάσεις, βασιζόμενος σε πράγματα που ήδη γνωρίζει για εμάς.
Το δεύτερο είναι το αν το πρόσωπο που έχουμε απέναντί μας, μας το βγάζει αυτό. Αν κάποιος είναι απλά ευγενικός αλλά δεν ενδιαφέρεται να ακούσει, πιστεύω ότι φαίνεται- το καταλαβαίνουμε αν απλά περιμένει να τελειώσουμε ή αν πραγματικά θέλει να μας ακούσει και ίσως να μας πει και τη γνώμη του πάνω στο συγκεκριμένο θέμα που μας απασχολεί.
Αυτό που μου δείχνει εμένα αν ο άλλος θέλει να συζητήσει σε πιο προσωπικό επίπεδο, είναι αν αρχίσει εκείνος να μου λέει τα δικά του πρώτος. Οπότε αν νιώθω κι εγώ άνετα θα του ανοιχτώ κι εγώ. Αν αρχίσει να μου λέει τα δικά του, αλλά εγώ δεν θέλω για τον χ ψ λόγο να μπω σε προσωπικές συζητήσεις μαζί του, θα τον ακούσω και θα του δώσω ίσως μία λύση μα θα αλλάξω θέμα μετά κατευθείαν. Νομίζω το μήνυμα είναι ξεκάθαρο σε αυτή την περίπτωση.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Oralee
Τιμώμενο Μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kalypso
Περιβόητο μέλος
Καλυψούδι δεν έχω διαβάσει τις υπόλοιπες απαντήσεις πλην του πρώτου ποστ, οπότε δεν ξέρω αν κάποιος το ανέφερε ήδη, αλλά νομίζω πως ο συγκεκριμένος απλά σε γουστάρει και ψάχνει ευκαιρίες για να βγείτε μόνοι σας..
Εχμ.. τεσπα.
Το έθεσα ως γενικότερο φαινόμενο που παρατηρείται Καγιράκι. Ας πούμε από κοπέλα σε κοπέλα ή ενδεχομένως από αγόρι σε αγόρι- στα πλαίσια των κοινωνικών σχέσεων δηλαδή.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Oralee
Τιμώμενο Μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ophelia
Διάσημο μέλος
Αυτό το "καημένος", όμως ήταν άρες ...μάρες.
Μπαααα...αν τον έβλεπες πως ήταν, αλήθεια, θλίψη θα σου προκαλούσε!! Το ''καημένος'' δεν το είπα με την έννοια: ''κοίτα τον μωρέ τον καημένο, πως είναι!!'', με όρεξη χλευασμού δηλαδή, αλλά πραγματικά, όταν βλέπεις έναν άνθρωπο που διατηρεί ένα απόμακρο, tough στυλάκι τύπου ''δεν έχω ανάγκη να κάνω παρέα με κανέναν σας'', να κλαίει σε μια γωνιά σαν μωρό, δεν μπορεί να μην σου προκαλλέσει λύπη -όπως και γενικά το να δεις έναν άνθρωπο να κλαίει. Με αυτήν την έννοια το είπα...
Πάντως Καλυψούδι το ενδεχόμενο να σε γουστάρει ο μεσιέ, σκέψου το...χωρίς αυτό να σημαίνει οτι πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις ισχύει!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Neraida
Επιφανές μέλος
Πάντως Καλυψούδι το ενδεχόμενο να σε γουστάρει ο μεσιέ, σκέψου το...χωρίς αυτό να σημαίνει οτι πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις ισχύει!
Σε αυτο θα συμφωνησω και εγω, φανταζει και το πιθανοτερο...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Χρήστες Βρείτε παρόμοια
-
Φορτώνει...
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.