Έκτρωση: Η γνώμη σας;

[Guest 845212]

Εγώ δεν μπορώ να καταλάβω γιατί η όλη απόφαση της έκτρωσης, αφορά τη μάνα και μόνο. Δικό της είναι το σώμα, αυτή είναι που καλύπτει όλες τις ανάγκες του εμβρύου αλλά σε μια γονιμοποίηση ο πατέρας γιατί έχει λιγότερο ρόλο; Έχουμε εξετάσει περιπτώσεις που η μάνα ήθελε να το ρίξει και ο μπαμπάς διαφωνούσε; Δε λέω πως θα την αναγκάσει να το γεννήσει αλλά είναι γεγονός πως η γνώμη του, τα θέλω του και τα συναισθήματά του δε λαμβάνονται υπόψη. Εάν βέβαια το μωρό γεννηθεί κανονικά και ο πατέρας απουσιάσει, είναι κτήνος. Δεν ξέρω, απλά διαφωνώ στο κομμάτι πως μόνο η γυναίκα μπορεί να αποφασίσει για τη συνέχιση ή διακοπή της κύησης.

Μηπως γιατι δικο της ειναι το σωμα και το βασανο των 9 μηνων κυοφοριας αυτη μονο θα το τραβηξει;
Λεω εγω τωρα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[selc]

Μηπως γιατι δικο της ειναι το σωμα και το βασανο των 9 μηνων κυοφοριας αυτη μονο θα το τραβηξει;
Λεω εγω τωρα...

Μόνη της το έκανε; Μόλις το γεννήσει τις ευθύνες του παιδιού δε θα τις φορτωθούν και οι δύο; Ο πατέρας γίνεται πατέρας με βάση τις επιλογές της μάνας; Ή του το στερεί ή του επιτρέπει να γίνει πατέρας; Βέβαια είναι άντρας, τα φεμινιστικά κινήματα είναι πολλά, χάνει εξαρχής

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 845212]

Μόνη της το έκανε; Μόλις το γεννήσει τις ευθύνες του παιδιού δε θα τις φορτωθούν και οι δύο; Ο πατέρας γίνεται πατέρας με βάση τις επιλογές της μάνας; Ή του το στερεί ή του επιτρέπει να γίνει πατέρας; Βέβαια είναι άντρας, τα φεμινιστικά κινήματα είναι πολλά, χάνει εξαρχής

Ειναι τραγικο οτι υπερασπιζομαι τα δικαιωματα των γυναικων σε μια...γυναικα αλλα τεσπα
Κοπελια με βαση το νομικο συστημα που εχουμε στην χωρα μας και ισχυει στις περισσοτερες πολιτισμενες δυτικες κοινωνιες εως εναν αριθμο εβδομαδων η εγκυμονουσα εχει το δικαιωμα εαν επιθυμει (για οποιο λογο θελει) να προβει σε αμβλωση. Τον κυριο λογο τον εχει η μητερα γιατι προφανως το εμβρυο εξαρταται αποκλειστικα μονο απο αυτη. 9 μηνες εγκυμοσυνη για ενα ατομο το οποιο δεν επιθυμει (για τους δικους της λογους) πιστευεις οτι ειναι ευκολη υποθεση;
Συνηθως -λεω εγω τωρα- ενα παιδι αποκτιεται οταν το επιθυμουν και οι 2 γονεις. Αρα για να θελει μια γυναικα να κανει εκτρωση προφανως δεν ηταν στα σχεδια του ζευγαριου να συμβει κατι τετοιο. Θα σου φαινοταν λογικο να υποχρεωθει η γυναικα να κρατησει ενα παιδι επειδη ο ανδρας για παραδειγμα εχει ηθικα προβληματα; Και στο κατω κατω που ξερεις εσυ τις προθεσεις του ανδρα; Μπορει να μην ειναι και τοσο αθωες
Και προφανως σε ολη την φυση ειτε το θελουμε ειτε οχι η συνδεση μητερας-βρεφους/εμβρυου ειναι μοναδικη και δεν μπορει να συγκριθει με την αντιστοιχη του πατερα (μιλωντας παντα σε βιολογικο επιπεδο). Παντα η μητερα θα εχει περισσοτερα δικαιωματα οσον αφορα τα παιδια (εκτος εξαιρεσεων).

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[abakas7]

Και? Κι αυτό ζωντανός οργανισμός είναι ...

Φίλε Ξεχασμένε, για να μη το κουράζουμε το πράγμα, καλύτερα θα ήταν να διαβάσεις λίγο Βιολογία και ειδικότερα Γενετική και Εμβρυολογία για να καταλάβεις τι εστί ολοδύναμα κύτταρα, διότι τώρα χωρίς να το θέλεις είσαι επιστημονικά εκτός θέματος. Γι' αυτό άλλωστε και το συγκεκριμένο επιχείρημα που φέρνεις εσύ, βλέπεις ότι δεν το χρησιμοποίησε κανένας άλλος στη συζήτηση.

Μην εμπαίζεις συγκρίνοντας ανόμιες καταστάσεις. Αν βρισκόσουνα σε πόλεμο και η γυναίκα σου μόλις είχε μείνει έγγυος με πόση σιγουριά θα αποφάσιζες να φέρεις αυτό το παιδί στον κόσμο γνωρίζοντας ότι π.χ. μια έγγυος γυναίκα είναι σε πολύ ευάλλοτη κατάσταση για να ανταπεξέλθει, πράγμα που μπορεί να της κοστίσει τη ζωή? Αν σκεφτείς τελείως ψυχρά σε μια τέτοια κατάσταση το παιδί είνια κύνδυνος για τη μητέρα.

Καταρχήν τη σύγκριση με τα ποντίκια δεν την έκανα εγώ αλλά εσύ. Δεύτερον, αν πιστεύεις ότι σε εμπόλεμη κατάσταση μια γυναίκα πρέπει να ρίξει το παιδί λόγω των συνθηκών, τότε συγχαρητήρια, μόλις σκότωσες το Θεόδωρο Κολοκοτρώνη!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[selc]

Ειναι τραγικο οτι υπερασπιζομαι τα δικαιωματα των γυναικων σε μια...γυναικα αλλα τεσπα
Κοπελια με βαση το νομικο συστημα που εχουμε στην χωρα μας και ισχυει στις περισσοτερες πολιτισμενες δυτικες κοινωνιες εως εναν αριθμο εβδομαδων η εγκυμονουσα εχει το δικαιωμα εαν επιθυμει (για οποιο λογο θελει) να προβει σε αμβλωση. Τον κυριο λογο τον εχει η μητερα γιατι προφανως το εμβρυο εξαρταται αποκλειστικα μονο απο αυτη. 9 μηνες εγκυμοσυνη για ενα ατομο το οποιο δεν επιθυμει (για τους δικους της λογους) πιστευεις οτι ειναι ευκολη υποθεση;
Συνηθως -λεω εγω τωρα- ενα παιδι αποκτιεται οταν το επιθυμουν και οι 2 γονεις. Αρα για να θελει μια γυναικα να κανει εκτρωση προφανως δεν ηταν στα σχεδια του ζευγαριου να συμβει κατι τετοιο. Θα σου φαινοταν λογικο να υποχρεωθει η γυναικα να κρατησει ενα παιδι επειδη ο ανδρας για παραδειγμα εχει ηθικα προβληματα; Και στο κατω κατω που ξερεις εσυ τις προθεσεις του ανδρα; Μπορει να μην ειναι και τοσο αθωες
Και προφανως σε ολη την φυση ειτε το θελουμε ειτε οχι η συνδεση μητερας-βρεφους/εμβρυου ειναι μοναδικη και δεν μπορει να συγκριθει με την αντιστοιχη του πατερα (μιλωντας παντα σε βιολογικο επιπεδο). Παντα η μητερα θα εχει περισσοτερα δικαιωματα οσον αφορα τα παιδια (εκτος εξαιρεσεων).

Εάν ο πατέρας διαφωνήσει στη συνέχιση μιας κύησης καθώς τα οικονομικά δεν τους το επιτρέπουν, γιατί θα κατηγορηθεί ως πατέρας-τέρας (κλασική ατάκα δελτίων ειδήσεων) κι ανεύθυνος όταν η γυναίκα τρέξει στα δικαστήρια για την αναγνώριση; Θέλω να πω γιατί δεν έχει καμία συμβολή στο ζήτημα παρά μόνο όταν αφορά τις ευθύνες τις οποίες είτε του τις στερούν είτε τις επιβάλλουν; ποιος είπε τώρα ότι θα κλείσουμε τη γυναίκα στο υπόγειο μαζί με όλα τα απαραίτητα, για 9 μήνες μέχρι να γεννήσει και να πάρει το παιδί ευτυχισμένος ο μπαμπάς; Αυτό στις δυτικές τουλάχιστον κοινωνίες δεν πρόκειται να συμβεί. Είναι όλα υποθετικά. Επίσης αναφέρεις πως εάν δεν το θέλει ο ένας από τους δύο το παιδί, συνήθως η κύηση δεν προχωρά. ΛΑΘΟΣ, η γυναίκα κάνει ο,τι θέλει. Δεν είμαι ηλίθια, να μην καταλαβαίνω πως σε βιολογικό επίπεδο έχει ξεχωριστή σχέση αλλά μετά τους 9 μήνες τι γίνεται; Είναι λίγο άδικο για τον άντρα. Επίσης αυτά περί σκοπών και προθέσεων μου φαίνονται τελείως ανώριμα ως επιχειρήματα για τέτοια συζήτηση.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

Φίλε Ξεχασμένε, για να μη το κουράζουμε το πράγμα, καλύτερα θα ήταν να διαβάσεις λίγο Βιολογία και ειδικότερα Γενετική και Εμβρυολογία για να καταλάβεις τι εστί ολοδύναμα κύτταρα, διότι τώρα χωρίς να το θέλεις είσαι επιστημονικά εκτός θέματος. Γι' αυτό άλλωστε και το συγκεκριμένο επιχείρημα που φέρνεις εσύ, βλέπεις ότι δεν το χρησιμοποίησε κανένας άλλος στη συζήτηση.

Φίλε Άβακα εγώ ούτε βιολόγος είμαι ούτε γενετιστής και δέχομαι ότι είμαι επιστημονικά εκτός θέματος. Το επιχείρημά μου όμως ισχύει. Τι διαφορά έχει η θανάτωση του εμβρίου αυτή από τους τόσους χιλιάδες θανάτους που διαπράτει η ανθρωπότητα καθημερινά? Δεν μπορώ να δεχτώ πως είναι ηθικά μεμπτό να σκοτώσει η μάνα το έμβριο αλλά είναι οκ πχ να σκοτώνεις ένα αρνάκι ενός έτους για να το φας το πάσχα. Κι αυτό μωρό είναι.

Καταρχήν τη σύγκριση με τα ποντίκια δεν την έκανα εγώ αλλά εσύ. Δεύτερον, αν πιστεύεις ότι σε εμπόλεμη κατάσταση μια γυναίκα πρέπει να ρίξει το παιδί λόγω των συνθηκών, τότε συγχαρητήρια, μόλις σκότωσες το Θεόδωρο Κολοκοτρώνη!!!

Η μπορεί να σκότωσα το Χίτλερ έχει κάποια σημασία? Η ανθρωπότητα θα επιβίωνε και χωρίς το Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και χωρίς τον καθένα. Δεν μπορείς να ξέρεις εκ των προτέρων τι επιπτώσεις θα έχει μια έκτρωση στην ανθρωπότητα οπότε το επιχείρημά σου δεν στέκει. Με την ίδια λογική πριν μια βδομάδα που έκανες σεξ με προφυλακτικό μπορεί να στέρησες από την ανρθωπότητα το πιο λαμπρό της μυαλό, στέκει?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[abakas7]

Τι διαφορά έχει η θανάτωση του εμβρίου αυτή από τους τόσους χιλιάδες θανάτους που διαπράτει η ανθρωπότητα καθημερινά? Δεν μπορώ να δεχτώ πως είναι ηθικά μεμπτό να σκοτώσει η μάνα το έμβριο αλλά είναι οκ πχ να σκοτώνεις ένα αρνάκι ενός έτους για να το φας το πάσχα. Κι αυτό μωρό είναι.

Αφού λοιπόν είναι ηθικά ισότιμη η θανάτωση ενός ανθρώπου κι ενός ζώου, τότε όπως εμείς τρεφόμαστε από κρέας ζώων, έτσι να επιτρέψουμε και στα ζώα να τρέφονται με ανθρώπους. Φαντάζομαι επίσης, ότι εσύ στην καθημερινή σου ζωή παρέχεις στα ζώα την ίδια ακριβώς περίθαλψη που θα παρείχες και σε έναν άνθρωπο.

Η μπορεί να σκότωσα το Χίτλερ έχει κάποια σημασία? Η ανθρωπότητα θα επιβίωνε και χωρίς το Θεόδωρο Κολοκοτρώνη

Καταρχήν τον Κολοκοτρώνη δεν τον ανέφερα τυχαία. Αν θες διάβασε λίγο και Ιστορία για να δεις κάτω από ποιες συνθήκες γεννήθηκε για να καταλάβεις. Λυπάμαι πολύ όμως που διαγράφεις ελαφρά τη καρδία μια τέτοια προσωπικότητα. Αν θες διάβασε επίσης και για τη γέννηση του Γεώργιου Καραϊσκάκη. Αν ήταν στη δική μας εποχή, η μητέρα του σίγουρα θα έκανε έκτρωση.

Με την ίδια λογική πριν μια βδομάδα που έκανες σεξ με προφυλακτικό μπορεί να στέρησες από την ανρθωπότητα το πιο λαμπρό της μυαλό, στέκει?

Με τη θεμελιώδη διαφορά ότι στη μια περίπτωση δεν υπήρξε ποτέ, ενώ στην άλλη περίπτωση, ενώ δημιουργήθηκε, το καταστρέφουμε διότι αυθαίρετα αποφασίσαμε ότι δεν έχει ίσα δικαιώματα με εμάς στη ζωή.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 845212]

Εάν ο πατέρας διαφωνήσει στη συνέχιση μιας κύησης καθώς τα οικονομικά δεν τους το επιτρέπουν, γιατί θα κατηγορηθεί ως πατέρας-τέρας (κλασική ατάκα δελτίων ειδήσεων) κι ανεύθυνος όταν η γυναίκα τρέξει στα δικαστήρια για την αναγνώριση; Θέλω να πω γιατί δεν έχει καμία συμβολή στο ζήτημα παρά μόνο όταν αφορά τις ευθύνες τις οποίες είτε του τις στερούν είτε τις επιβάλλουν; ποιος είπε τώρα ότι θα κλείσουμε τη γυναίκα στο υπόγειο μαζί με όλα τα απαραίτητα, για 9 μήνες μέχρι να γεννήσει και να πάρει το παιδί ευτυχισμένος ο μπαμπάς; Αυτό στις δυτικές τουλάχιστον κοινωνίες δεν πρόκειται να συμβεί. Είναι όλα υποθετικά. Επίσης αναφέρεις πως εάν δεν το θέλει ο ένας από τους δύο το παιδί, συνήθως η κύηση δεν προχωρά. ΛΑΘΟΣ, η γυναίκα κάνει ο,τι θέλει. Δεν είμαι ηλίθια, να μην καταλαβαίνω πως σε βιολογικό επίπεδο έχει ξεχωριστή σχέση αλλά μετά τους 9 μήνες τι γίνεται; Είναι λίγο άδικο για τον άντρα. Επίσης αυτά περί σκοπών και προθέσεων μου φαίνονται τελείως ανώριμα ως επιχειρήματα για τέτοια συζήτηση.

Eξαρταται την περιπτωση. Πχ αν μια κοπελα εμενε εγκυος και ο συντροφος της ελεγε οτι δεν εχει την οικονομικη δυνατοτητα να καλυψει τις οικονομικες αναγκες του παιδιου δεν θα εφερε καποια ευθυνη. Δεν τον υποχρεωνει καποιος νομος να δεχτει ενα παιδι που δεν μπορει να μεγαλωσει
Επισης κανεις δεν ειπε οτι η γυναικα δεν θα πρεπει να ακουσει και την αποψη του ανδρα της κτλ Ομως εφοσον ΑΥΤΗ θα το κυοφορησει στο δικο της σωμα το βαρος της τελικης αποφασης αναμφιβολα πεφτει σε αυτη
Δεν καταλαβαινω γιατι λες οτι ειναι ανωριμο το επιχειρημα μου μαλλον εσυ δεν καταλαβες τι ενοω... Πχ δεν θα μπορουσε ενας ανδρας να επιδιωξε να μεινει η γυναικα του εγκυος προκειμενου να την κρατησει κοντα του; Οπως και για τις γυναικες αντιστοιχα

Για να το θεσω πιο γενικα γιατι πλατιαζουμε και κανουμε ασκοπους κυκλους θα αναφερω επιγραμματικα τις περιπτωσεις που η εκτρωση ειναι αποδεκτη.
1)Εαν η γυναικα εχει πεσει θυμα βιασμου (οποιος διαφωνησει σε αυτο ειναι μεγαλος τραβατρομπας ξαναλεω)
2) Εαν το παιδι πασχει απο καποια γεννετικη ανωμαλια η οποια ειναι ανιατη/θα το κανει να υποφερει σε ολη την ζωη του/ του δινει λιγο χρονο ζωης. Επισης ακομα και αν δεν ειναι τοσο σοβαρη αλλα οι γονεις δεν εχουν την δυνατοτητα να του καλυψουν τις αυξημενες αναγκες.
3) Εαν κινδυνευει η ζωη της μητερας. Καταρχας και λογο δεοντολογιας ειναι υποχρεωμενος ο ιατρος να το πραξει
4) Εαν οι γονεις δεν ειναι σε θεση να μεγαλωσουν το παιδι. Νομικα κανενα ατομο δεν ειναι υποχρεωμενο να αναλαβει την ανατροφη ενος παιδιου που δεν επιθυμει.

* Και νομικα αμα μπειτε στον κοπο να το ψαξετε θα δειτε 1) οτι--> Το έμβρυο είναι εν γενέσει ανθρώπινη ζωή, με σχετική αξία έναντι του γεγεννημένου βρέφους. Γίνεται, συνταγματικώς επιτρεπτό, στάθμιση. Προφανως το πως οριζουμε την αξια της ανθρωπινης ζωης κτλ ειναι θεμα πολυ υποκειμενικο που αντιλαμβανομαι πως καθε ανθρωπος μπορει να το ορισει διαφορετικα (πχ εαν λαβει θρησκευτικους παραγοντες υποψιν του) Ωστοσο με βαση την νομικη επιστημη ισχυει αυτο που ανεφερα. Οντως ενα εμβρυο δεν εχει την ιδια αξια με ενα βρεφος.
2) Αρθρο ποινικου κωδικα-->

Spoiler

Ο Ποινικός Κώδικας στο άρθρο 304 επιτρέπει την έκτρωση (τεχνητή διακοπή της κύησης) μόνο με τη συναίνεση της εγκύου και μόνο από γιατρό μαιευτήρα - γυναικολόγο με τη συμμετοχή αναισθησιολόγου σε οργανωμένη νοσηλευτική μονάδα στις ακόλουθες περιπτώσεις:

• Εντός των πρώτων 12 εβδομάδων της κύησης σε κάθε περίπτωση
• Εντός των πρώτων 24 εβδομάδων, αν υπάρχουν ενδείξεις σοβαρής ανωμαλίας του εμβρύου που επάγονται τη γέννηση παθολογικού νεογνού
• Εντός των πρώτων 19 εβδομάδων, αν η εγκυμοσύνη είναι αποτέλεσμα βιασμού, αποπλάνησης ανήλικης, αιμομιξίας ή κατάχρησης γυναίκας ανίκανης να αντισταθεί
• Χωρίς χρονικό περιορισμό, αν υπάρχει αναπότρεπτος κίνδυνος για τη ζωή της εγκύου ή κίνδυνος σοβαρής και διαρκούς βλάβης της σωματικής ή ψυχικής υγείας της, βεβαιωμένος από αντίστοιχο ιατρό (στην περίπτωση αυτή ο όρος "έκτρωση" χρησιμοποιείται σε διακοπή που επισυμβαίνει πριν την 24η εβδομάδα). Επίσης σε αυτήν την κατηγορία εμπίπτει και η περίπτωση έκτρωσης εμβρύου με αποδεδειγμένα σοβαρές δυσλειτουργίες.

Οποτε πολυ απλα δεν υπαρχει θεμα για συζητηση. Προφανως γονεις που δεν επιθυμουν την αποκτηση απογονων θα πρεπει να χρησιμοποιουν μεθοδους αντισυλληψης και εκτρωσεις να πραγματοποιουνται μονο σε περιπτωση ατυχηματος.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[abakas7]

Οπότε πράγματι, εφόσον είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται για αφαίρεση ανθρώπινης ζωής, απλώς το θέμα είναι τεχνικό ώστε να δούμε πότε θα το επιτρέψουμε και πότε όχι. Είναι ισοδύναμο με το ζήτημα κατάργησης ή όχι της θανατικής ποινής.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 845212]

Οπότε πράγματι, εφόσον είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται για αφαίρεση ανθρώπινης ζωής, απλώς το θέμα είναι τεχνικό ώστε να δούμε πότε θα το επιτρέψουμε και πότε όχι. Είναι ισοδύναμο με το ζήτημα κατάργησης ή όχι της θανατικής ποινής.

Το μονο κοινο που υπαρχει μεταξυ αυτων που λες ειναι οτι και τα 2 αφορουν θεματα τα οποια εχουν επιλυθει και δεν προβλεπεται να αλλαξει κατι -τουλαχιστον στο αμμεσο μελλον-.
Κατα τα αλλα δεν βλεπω να εκφραζεις καποια ενσταση στις περιπτωσεις τις οποιες ανεφερα. Αν και εδω που τα λεμε αυτη η συζητηση δεν εχει νοημα. Η νομικη και η ιατρικη επιστημη ειναι ξεκαθαρη σε αυτο το θεμα. Ολα τα αλλα ειναι αλλα λογια να αγαπιομαστε...
Και οσον αφορα αυτη την εμμονη με την ανθρωπινη ζωη ξαναεπαναλαμβανω οτι το θεμα ειναι καθαρα υποκειμενικο (σχετιμα με την αξια της ζωης κτλ) και απολυτη απαντηση δεν υπαρχει. Ακομα και εγω που οντως πιστευω οτι μια μαζα κυτταρων λιγων εβδομαδων δεν εχει προφανως την ιδια αξια με ενα βρεφος και ουτε την οριζω ως ''ανθρωπινη ζωη'' δεν θεωρω απολυτα σωστη την αποψη μου. Βεβαια οι περισσοτεροι επιστημονες συμφωνουν με την αποψη που προανεφερα χωρις να λεω φυσικα οτι αυτη ειναι η οριστικη απαντηση.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[abakas7]

Και οσον αφορα αυτη την εμμονη με την ανθρωπινη ζωη ξαναεπαναλαμβανω οτι το θεμα ειναι καθαρα υποκειμενικο (σχετιμα με την αξια της ζωης κτλ) και απολυτη απαντηση δεν υπαρχει. Ακομα και εγω που οντως πιστευω οτι μια μαζα κυτταρων λιγων εβδομαδων δεν εχει προφανως την ιδια αξια με ενα βρεφος και ουτε την οριζω ως ''ανθρωπινη ζωη'' δεν θεωρω απολυτα σωστη την αποψη μου. Βεβαια οι περισσοτεροι επιστημονες συμφωνουν με την αποψη που προανεφερα χωρις να λεω φυσικα οτι αυτη ειναι η οριστικη απαντηση.

Πρόσεξε όμως ότι ενώ εγώ αναφέρομαι στην ίδια την ανθρώπινη ζωή ως βιολογική οντότητα (είναι αναμφισβήτητο ότι αφαιρείται / καταστρέφεται / θανατώνεται όταν γίνεται μια έκτρωση), οι υποστηρικτές των εκτρώσεων μεταθέτουν το θέμα στο αν αυτή η βιολογική οντότητα έχει αξία ή όχι.

Και επαναφέρω το ερώτημα που έχω απαρχής θέσει:
Μπορεί να καθοριστεί κατά απόλυτο τρόπο και με ποιά κριτήρια (δηλ. ποια χρονική στιγμή της κύησης) το πότε η ζωή ενός εμβρύου αρχίζει να έχει αξία;

Κι αν τελικά ομολογούμε ότι δεν μπορεί να καθοριστεί, τότε αυτομάτως τα κριτήρια για την έκτρωση καθίστανται αυθαίρετα ή έστω υποκειμενικά και το μόνο απόλυτο σύνορο είναι η στιγμή της σύλληψης. Διότι από εκείνη τη στιγμή κι έπειτα έχουμε έναν ανθρώπινο οργανισμό για τον οποίο δεν μπορούμε κατά απόλυτο τρόπο να δικαιολογήσουμε ότι δεν έχει το ίδιο ακριβώς δικαίωμα στο να ζήσει, σε σχέση με έναν ενήλικο.

.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

Αφού λοιπόν είναι ηθικά ισότιμη η θανάτωση ενός ανθρώπου κι ενός ζώου, τότε όπως εμείς τρεφόμαστε από κρέας ζώων, έτσι να επιτρέψουμε και στα ζώα να τρέφονται με ανθρώπους. Φαντάζομαι επίσης, ότι εσύ στην καθημερινή σου ζωή παρέχεις στα ζώα την ίδια ακριβώς περίθαλψη που θα παρείχες και σε έναν άνθρωπο.

Γεννιόμαστε, ζούμε, πεθαίνουμε και πάλι απ'την αρχή, αυτός είναι ο κύκλος της ζωής και ναι κατ εμένα όλες οι ζωές είναι ηθικά ισότιμες από τον άνθρωπο, μέχρι το σκαθάρι και τη ροδιά. Επίσης δεν πιστεύω στην ιεροσύνη της ζωής, καθώς ο θάνατος είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της φύσης και απαραίτητο. Τώρα αν σε ρίξουν μέσα στο κλουβί με το λιοντάρι και σε φάει το λιοντάρι θα στενοχορηθεί όσο στεναχοριέσαι εσύ όταν τρως το αρνί, όχι και πολύ δηλαδή. Ο λόγος που τα ζώα δεν τρώνε ανθρώπους είναι πολύ απλά το ότι είμαστε παραπάνω στην τροφική αλυσίδα, αν υπήρχε ένα είδος ανώτερο από εμάς και μας τρώγανε θα ήταν απόλυτα φυσιολογικό. Όσο για την περίθαλψη που λες μέχρι σήμερα με ότι ζώο έχω σχετιστεί, του έχω συμπεριφερθεί σαν να ήταν άνθρωπος. Δεν επιτρέπουμε στα ζώα να τρώνε ανρθώπους γιατί ως ζώο κοινωνικό προστατεύουμε τα μέλη της κοινωνοίας μας, διότι έτσι μας λέει το DNA μας να κάνουμε και όχι γιατί δεν είναι ηθικά σωστό. Και οι πίθηκοι προστατεύουν τους άλλους πιθήκους από εχθρούς για τον ίδιο ακριβώς λόγο.

Καταρχήν τον Κολοκοτρώνη δεν τον ανέφερα τυχαία. Αν θες διάβασε λίγο και Ιστορία για να δεις κάτω από ποιες συνθήκες γεννήθηκε για να καταλάβεις. Λυπάμαι πολύ όμως που διαγράφεις ελαφρά τη καρδία μια τέτοια προσωπικότητα. Αν θες διάβασε επίσης και για τη γέννηση του Γεώργιου Καραϊσκάκη. Αν ήταν στη δική μας εποχή, η μητέρα του σίγουρα θα έκανε έκτρωση.

Δε διαγράφω κανέναν, απλά επισημαίνω το γεγονός πως η ανθρωπότητα σαν σύνολο, μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει και χωρίς συγκεκριμένα μέλη, όσο αξιοθαύμαστα κι αν είναι αυτά. Στην τελική η μη γέννηση του Κολοκοτρώνη ή οποιουδήποτε άλλου μπορεί να είχε πυροδοτήσει μια σειρά γεγονότων που να κατέλιγαν στη γέννηση ενός Εinstein π.χ. πάλι δεν ξέρεις εκ των προτέρων πως θα ήταν ο κόσμος αν δεν είχε γίνει κάτι που έγινε οπότε το να μου αναφέρεις σενάρια του πως θα ήταν ο κόσμος χωρίς τη γέννηση συγκεκριμένων ανθρώπων δεν έχει κανένα νόημα. Μπορεί να ήταν καλύτερος, μπορεί χειρώτερος.

Με τη θεμελιώδη διαφορά ότι στη μια περίπτωση δεν υπήρξε ποτέ, ενώ στην άλλη περίπτωση, ενώ δημιουργήθηκε, το καταστρέφουμε διότι αυθαίρετα αποφασίσαμε ότι δεν έχει ίσα δικαιώματα με εμάς στη ζωή.

Όχι και πριν υπήρχε απλά σε διαφορετική μορφή. Ύλη δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε από το τίποτα, μπορούμε μόνο να τη μεταποιήσουμε και αυτό είναι που συμβαίνει κατά τη σύλληψη. Όσο για τα δικαιώματά του έχει τα ίδια με όλους μας, να γεννηθεί χωρίς να το ρωτήσουν (σύλληψη), να ζήσει όσο ζήσει χωρίς να μπορεί να καθορήσει αυτό το πόσο, και να πεθάνει χωρίς να μπορεί να καθορήσει αυτό το που και το πως. Δεν διαφέρει σε τίποτα από όλους του άλλους ζωντανούς οργανισμούς.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Απρόσεχτος]

Ελπιζω η συζητηση να μην αφορα και περιπτωσεις βιασμου γιατι με ολο τον σεβασμο αν καποιος ειναι κατα της εκτρωσης σε μια τετοια περιπτωση ειναι μεγαλος τραβατρομπας και δεν χρειαζεται δικαιολογηση για αυτο

Φίλε συνσυζητητή, όταν αγγίζεις λεπτά θέματα, τότε αποδεικνύεις και τον τρόπο που επιλέγεις.

Οσον αφορά τον τρόπο που εσύ αγγίζεις, φαίνεται ότι είναι εξαιρετικά άγαρμπος, από την ελπίδα που έχεις. Να μην αφορά δηλαδή η συζήτηση και τις περιπτώσεις του βιασμού, διαφορετικά, σέβεσαι μεν, πλην όμως χαρακτηρίζεις αυτόν που εξακολουθεί να είναι κατά της έκτρωσης, μεγάλο τραβατρόμπα.

Σε αναμονή απάντησης σου, σου λέω ότι και μετά τον βιασμό, κυοφορεί η γυναίκα μέσα της ζωή.

Αποφεύγοντας να πάρω ανοιχτά θέση, σε καλώ να μας πεις την δική σου άποψη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 845212]

Πρόσεξε όμως ότι ενώ εγώ αναφέρομαι στην ίδια την ανθρώπινη ζωή ως βιολογική οντότητα (είναι αναμφισβήτητο ότι αφαιρείται / καταστρέφεται / θανατώνεται όταν γίνεται μια έκτρωση), οι υποστηρικτές των εκτρώσεων μεταθέτουν το θέμα στο αν αυτή η βιολογική οντότητα έχει αξία ή όχι.

Και επαναφέρω το ερώτημα που έχω απαρχής θέσει:
Μπορεί να καθοριστεί κατά απόλυτο τρόπο και με ποιά κριτήρια (δηλ. ποια χρονική στιγμή της κύησης) το πότε η ζωή ενός εμβρύου αρχίζει να έχει αξία;

Κι αν τελικά ομολογούμε ότι δεν μπορεί να καθοριστεί, τότε αυτομάτως τα κριτήρια για την έκτρωση καθίστανται αυθαίρετα ή έστω υποκειμενικά και το μόνο απόλυτο σύνορο είναι η στιγμή της σύλληψης. Διότι από εκείνη τη στιγμή κι έπειτα έχουμε έναν ανθρώπινο οργανισμό για τον οποίο δεν μπορούμε κατά απόλυτο τρόπο να δικαιολογήσουμε ότι δεν έχει το ίδιο ακριβώς δικαίωμα στο να ζήσει, σε σχέση με έναν ενήλικο.

.

Για εμενα ναι μπορει να καθοριστει η αξια της ζωης. Εχει απολυτο δικιο ο Ξεχασμενος. Με την δικη σου λογικη και τα κουνουπια που σκοτωνεις εχουν ζωη και τους στερεις την οντοτητα δεν βλεπω να λυπασαι για αυτο ομως Η ζωη εχει αξια διοτι εμεις της την δινουμε. Για ποιο λογο γινεται αυτο; Διοτι ετσι μας συμφερει! Θελω να πω αν πχ αδιαφορουσαμε για την δολοφονια ενος αλλου ανθρωπου και δεν ειχαμε επιβαλει καποιον νομο κτλ που να το απαγορευει τοτε αυτοματα θα διναμε το δικαιωμα και σε καποιον αλλον να ερθει να μας δολοφονησει χωρις κυρωσεις και εμας! Ολα ειναι κοινωνικες κατασκευες με βαση τα συμφεροντα μας. Με την ιδια λογικη και το εμβρυο (μιλαω παντα για τις αρχικες εβδομαδες μεχρι εκει που οριζει ο νομος) δεν θα ηταν δυνατο να εχει τα ιδια δικαιωματα με την μητερα. Αν το καλοσκεφτεις η αξια της ζωης πηγαζει απο το ποσο ''ανθρωπινο'' ειναι ενα ον. Και επειδη ισως καποια πραγματα να μην τα εκφραζω σωστα παραθετω την αποψη ενος πρωην μελους (φοιτητη ιατρικης) που την αποψη του ουσιαστκα δεν αμφισβητησε κανεις--->

Spoiler

Σημασία έχει αυτό που λέει η επιστήμη.Sure,πρόκειται για κάτι ζωντανό.Και ένα σπερματοζωάριο είναι ζωντανός οργανισμός.Αν δεν ήταν,δεν θα είχε καν νόημα η συζήτηση περί "δικαιωμάτων του εμβρύου",διότι η άβια ύλη,π.χ. οι πέτρες,δεν έχει δικαιώματα.Δεν είναι όμως άνθρωπος.Το έμβρυο είναι ζωντανό από πάντα,η εμφάνιση του heartbeat δεν παίζει απολύτως κανένα ρόλο,γι'αυτό και χρησιμοποιείται ως συναισθηματικό επιχείρημα απ'τους διάφορους "pro-life/anti-abortion" χριστιανικούς κύκλους,οι οποίοι μιλώντας για "beating heart" προσπαθούν να κάνουν ταύτιση με την εμφάνιση προσωπικότητας (personhood) του εμβρύου (κάτι τελείως αντιεπιστημονικό,αφού όπως είπαμε το έμβρυο είναι ήδη ζωντανό),το οποίο είναι essential to them για να δείξουν ότι πρόκειται για "πλάσμα θεού".Προφανώς,όλα αυτά είναι μπούρδες.Το heartbeat,δεν δείχνει τίποτε παραπάνω απ'το ότι το έμβρυο έχει μια λειτουργική καρδιά.Δεν αποτελεί επιστημονικό κριτήριο ζωής.Όσο ζωντανό είναι το έμβρυο μετά την εμφάνιση διακριτού και παλμικά δραστήριου καρδιακού ιστού,άλλο τόσο ζωντανό είναι και πριν απ'αυτήν.Με βάση όμως το τι δεχόμαστε επιστημονικά,ο άνθρωπος ζει εφ'όσον υπάρχει λειτουργικός εγκέφαλος,κάτι που στην περίπτωση του εμβρύου,δεν ισχύει.

Πιστευω στο βιολογικο κομματι τα λεει πολυ σωστα.

Φίλε συνσυζητητή, όταν αγγίζεις λεπτά θέματα, τότε αποδεικνύεις και τον τρόπο που επιλέγεις.

Οσον αφορά τον τρόπο που εσύ αγγίζεις, φαίνεται ότι είναι εξαιρετικά άγαρμπος, από την ελπίδα που έχεις. Να μην αφορά δηλαδή η συζήτηση και τις περιπτώσεις του βιασμού, διαφορετικά, σέβεσαι μεν, πλην όμως χαρακτηρίζεις αυτόν που εξακολουθεί να είναι κατά της έκτρωσης, μεγάλο τραβατρόμπα.

Σε αναμονή απάντησης σου, σου λέω ότι και μετά τον βιασμό, κυοφορεί η γυναίκα μέσα της ζωή.

Αποφεύγοντας να πάρω ανοιχτά θέση, σε καλώ να μας πεις την δική σου άποψη.

Τον χαρακτηριζω ετσι οπως και θα τον χαρακτηριζα αν μου ελεγε ενας οτι ειναι υπερ του βιασμου των γυναικων κτλ Με τετοια γελοια ατομα που το μυαλο τους εχει το μεγεθος ...μπιλιας απλα δεν θελω παρτιδες και λυπαμαι πραγματικα για την υπαρξη τους.
Οσον αφορα το θεμα το ρωτησα γιατι θα ηθελα να ακουσω τις αποψεις των ατομων που ειναι κατα της εκτρωσης για αυτη την περιπτωση. Οπως και στις αλλες που παρεθεσα μια-προς μια μαζι με την νομοθεσια που ισχυει απο το Ελληνικο κρατος (πχ κινδυνος ζωης μητερας).
Προσωπικα θα με συγχωρεσεις ομως σε ενα τετοιο θεμα δεν χωρανε φιλοσοφικες συζητησεις. Μια γυναικα ειναι ΠΡΟΦΑΝΕΣ οτι στον συχρονο δυτικο κοσμο δεν θα πρεπει να ειναι αναγκασμενη να κυοφορησει και να αναθρεψει ενα παιδι που προερχεται απο μια τετοια αποτροπαια πραξη. Καθε μερα της εγκυμοσυνης και καθε μερα απο την ζωη του παιδιου θα της θυμιζει με τον πλεον ασχημο και τραγικο τροπο την πραξη που υπεστη και ειναι λογικο να μισησει το παιδι που κατα 50% βιολογικα ειναι του ανθρωπου που την βιασε. Τωρα αν καποια χριστιανο-ταλιμπαν επιθυμησει να το φερει στην ζωη (οπως αντιστοιχα και ενα παιδι που εχει διαγνωσει με αδιορθωτες γεννετικες βλαβες που θα το κανουν να υποφερει μια ζωη) ειναι ,δυστυχως για εμενα, ελευθερη να το κανει. Αν και δεν νομιζω οτι τουλαχιστον στην Ελλαδα υπαρχει εστω και μια γυναικα που θα εκανε κατι τετοιο (προφανως μιλαω για την 1η περιπτωση). Σε αυτο το θεμα πιστευω οτι αν μπεις εστω και στο ελαχιστο στην θεση μια γυναικας ή ενος παιδιου που εχει προελθει απο μια τετοια πραξη θα καταλαβεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[totentanz]

"κατ εμένα όλες οι ζωές είναι ηθικά ισότιμες από τον άνθρωπο, μέχρι το σκαθάρι και τη ροδιά."

λογικά να υποθέσω, βάσει του συλλογισμού σου πάντα, ότι αν σκοτώσεις κατα λάθος έναν άνθρωπο και αν κόψεις κατά λάθος μια ροδιά, θα στενοχωρηθείς το ίδιο. ή αν ψεκάσεις έναν ψύλλο μέχρι θανάτου.
σε θεωρητικό επίπεδο οι ζωές είναι όλες ίσες κτλ, ανεξαρτήτως είδους, αλλά στην πραγματικότητα δεν ισχύει αυτό. είναι καλό και κουλ η φάση να δείχνουμε ουδετερότητα στα της φύσης, και πόσο μη-ανθρωποκεντρική σκοπιά έχουν οι απόψεις μας, αλλά αυτά δεν μπορούν να σταθούν σε πρακτικό επίπεδο. ο άνθρωπος υπάρχει για να κυριαρχεί. είναι το κυρίαρχο ον -τουλάχιστον στον πλανήτη μας και στον ορατό τετραδιάστατο κόσμο μας-, είμαστε το είδος που κυριαρχεί λόγω της ανωτερότητάς μας σε καίριους και νευραλγικούς τομείς. τουλάχιστον μέχρι να εμφανιστεί το επόμενο. η λέξη κλειδί πάντως είναι η εξέλιξη.


Στα του θέματος γιατί βγήκα λίγο οφ-τόπικ: η έκτρωση είναι στην διακριτική ευχέρεια της γυναίκας και του άντρα (μιας και τελείως ορθολογικά, η απόφαση πρέπει να είναι από κοινού) κυρίως σε περιπτώσεις που το κρίνουν οι ίδιοι σωστό και έχει να κάνει με θεμελιώδη -προς την ανάπτυξη του παιδιού- προβλήματα, τα οποία τις περισσότερες φορές είναι και αντικειμενικά. σε άλλες περιπτώσεις έκτρωσης, υπάρχει κίνδυνος να χαρακτηριστείς ανέυθυνος το λιγότερο. είναι μια επιλογή την οποια στην προσφέρει η επιστήμη και δεν πρέπει να την δεχόμαστε ή να την απορρίπτουμε δογματικά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

λογικά να υποθέσω, βάσει του συλλογισμού σου πάντα, ότι αν σκοτώσεις κατα λάθος έναν άνθρωπο και αν κόψεις κατά λάθος μια ροδιά, θα στενοχωρηθείς το ίδιο. ή αν ψεκάσεις έναν ψύλλο μέχρι θανάτου.

Ο λόγος που θα στενοχωρηθείς περισσότερο αν σκοτώσεις καταλάθος έναν άνθρωπο είναι η κοινωνία και οι συνέπειές της. Όταν σκοτώνεις ένα σκαθάρι δεν έχεις απολύτως καμία συνέπεια, είναι σαν να μη συνέβη. Αν σκοτώσεις έναν άνθρωπο πέραν από τη φυλακή, βλέπεις τους συγγενείς και φίλους του να κλαίνε, και όλη οι κοινωνία σε αντιμετωπίζει σαν δολοφόνο με ότι αυτό συνεπάγεται. Αν δεν υπήρχαν οι κοινωνικοί φραγμοί ναι το ίδιο θα αισθανόσουνα.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της συμπεριφοράς είναι το ίντερνετ. Πάρα πολλοί άνθρωποι βρίζονται, ανταλλάσουν κατάρες, εύχονται να πεθάνεις εσύ και όλο σου το σώι και άλλα ωραία πράγματα που σε καμία περίπτωση δεν θα τα λέγανε face to face. Τα λένε όμως μέσα από το νετ γιατί δεν υπάρχουν καθόλου συνέπειες. Είναι σαν να βρίζεις ένα σκαθάρι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Απρόσεχτος]

Ο λόγος που θα στενοχωρηθείς περισσότερο αν σκοτώσεις καταλάθος έναν άνθρωπο είναι η κοινωνία και οι συνέπειές της. Όταν σκοτώνεις ένα σκαθάρι δεν έχεις απολύτως καμία συνέπεια, είναι σαν να μη συνέβη. Αν σκοτώσεις έναν άνθρωπο πέραν από τη φυλακή, βλέπεις τους συγγενείς και φίλους του να κλαίνε, και όλη οι κοινωνία σε αντιμετωπίζει σαν δολοφόνο με ότι αυτό συνεπάγεται. Αν δεν υπήρχαν οι κοινωνικοί φραγμοί ναι το ίδιο θα αισθανόσουνα.
.... Είναι σαν να βρίζεις ένα σκαθάρι.

"κατ εμένα όλες οι ζωές είναι ηθικά ισότιμες από τον άνθρωπο, μέχρι το σκαθάρι και τη ροδιά."

λογικά να υποθέσω, βάσει του συλλογισμού σου πάντα, ότι αν σκοτώσεις κατα λάθος έναν άνθρωπο και αν κόψεις κατά λάθος μια ροδιά, θα στενοχωρηθείς το ίδιο. ή αν ψεκάσεις έναν ψύλλο μέχρι θανάτου.
σε θεωρητικό επίπεδο οι ζωές είναι όλες ίσες κτλ, ανεξαρτήτως είδους, αλλά στην πραγματικότητα δεν ισχύει αυτό. είναι καλό και κουλ η φάση να δείχνουμε ουδετερότητα στα της φύσης, και πόσο μη-ανθρωποκεντρική σκοπιά έχουν οι απόψεις μας, αλλά αυτά δεν μπορούν να σταθούν σε πρακτικό επίπεδο. ο άνθρωπος υπάρχει για να κυριαρχεί. είναι το κυρίαρχο ον -τουλάχιστον στον πλανήτη μας και στον ορατό τετραδιάστατο κόσμο μας-, είμαστε το είδος που κυριαρχεί λόγω της ανωτερότητάς μας σε καίριους και νευραλγικούς τομείς. τουλάχιστον μέχρι να εμφανιστεί το επόμενο. η λέξη κλειδί πάντως είναι η εξέλιξη.


Στα του θέματος γιατί βγήκα λίγο οφ-τόπικ: η έκτρωση είναι στην διακριτική ευχέρεια της γυναίκας και του άντρα (μιας και τελείως ορθολογικά, η απόφαση πρέπει να είναι από κοινού) κυρίως σε περιπτώσεις που το κρίνουν οι ίδιοι σωστό και έχει να κάνει με θεμελιώδη -προς την ανάπτυξη του παιδιού- προβλήματα, τα οποία τις περισσότερες φορές είναι και αντικειμενικά. σε άλλες περιπτώσεις έκτρωσης, υπάρχει κίνδυνος να χαρακτηριστείς ανέυθυνος το λιγότερο. είναι μια επιλογή την οποια στην προσφέρει η επιστήμη και δεν πρέπει να την δεχόμαστε ή να την απορρίπτουμε δογματικά.

Η γνώμη μου είναι απλή.
Η συμπεριφορά του ανθρώπου σήμερα έχει βρεφική ηλικία.
Και ο λόγος είναι γιατι υπακούει στους νόμους που ο ίδιος έχει θεσπίσει και μη μου πείτε οτι είναι τέλειοι γιατι αμφιβάλω εκ των προτέρων.
Λέει ο άνθρωπος, οτι ζωή είναι μετά την 24 εβδομάδα κύησης.
Τρέχουμε όλοι εμείς οι αργόσχολοι εδώ μέσα να κονταροχτυπηθούμε με τις απόψεις μας.Ομως μας διαφεύγει οτι πέραν των νόμων του ανθρώπου υπάρχει και ένα πορτάκι που ανοίγει ορίζοντες ανεξιχνίαστους.
Και κάπου εκεί υπάρχει και η νομοτέλεια που υπακούει η ζωή.
Οσο και αν τολμήσουμε να φανταστούμε, θα είμαστε εγωϊστές ακόμα και αν πούμε μια οποιαδήποτε γνώμη.
Γιατι είμαστε ατελείς, όχι σαν όντα αλλά για την αποδοχή της κατάστασης που ζούμε και κινούμαστε ως αληθηνή.
Και εδώ η αλήθεια είναι δική μας, άρα απόλυτα υποκειμενική.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[russia4ever]

Η γνώμη μου είναι ότι η έκτρωση είναι φόνος.
Όσοι κάνουν σεξουαλική πράξη σε μικρή ηλικία να χρησιμοποιούν προφύλαξη.
Αν κάποια μείνει έγκυος και δε θέλει να το κρατήσει να το δώσει σε κάποια που δεν μπορεί λόγω στείρωσης για π.χ .

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[adele]

Η γνώμη μου είναι ότι η έκτρωση είναι φόνος.
Όσοι κάνουν σεξουαλική πράξη σε μικρή ηλικία να χρησιμοποιούν προφύλαξη.
Αν κάποια μείνει έγκυος και δε θέλει να το κρατήσει να το δώσει σε κάποια που δεν μπορεί λόγω στείρωσης για π.χ .

Θα μεγαλώσεις και θα καταλάβεις πως δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα.
Ένα παιδί μπορεί να είναι και ατύχημα, όχι μόνο απροσεξία. Και η έκτρωση δεν απευθύνεται μόνο σε μικρές ηλικίες αλλά και σε μεγαλύτερες.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[russia4ever]

Θα μεγαλώσεις και θα καταλάβεις πως δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα.
Ένα παιδί μπορεί να είναι και ατύχημα, όχι μόνο απροσεξία. Και η έκτρωση δεν απευθύνεται μόνο σε μικρές ηλικίες αλλά και σε μεγαλύτερες.

Συμφωνώ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.