Φιλικές σχέσεις με τους/τις πρώην;

[Agria Indiana]

Πιστεύω οτι πάντα κάποιος θα νιώθει λίγο διαφορετικά όταν μιλάν σαν φίλοι μετά απο αυτά που πέρασε μαζί του! Έστω και απ' το μυαλό του περνάει μία μικρή στιγμή που ήταν μαζί και θα νιώθει κάτι, έστο και ελάχιστο!! Γι' αυτό μάλλον δέν είναι και πολύ συχνό φαινόμενο η φιλία ανάμεσα σε πρώην

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Mάιρα]

Η φιλία μπορεί να γίνει ερωτική σχέση, όμως το αντίστροφο ποτέ διότι ένας από τους δυο θα νιώθει πάντα κάτι παραπάνω. Είναι σαν να λες στον άλλον πως θες να χωρίσετε αλλά παρόλα αυτά μπορείτε να μείνετε φίλοι όπως πριν με το παράδειγμα, ψώφησε ο σκύλος σου αλλά μπορείς να τον κρατήσεις. Μερικές φορές από τα στόματα και των δυο φύλων λέγονται κάτι κουταμάρες, τεράστιες.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nPb]

Mήπως τελικά ο εγωισμός μας (εγωισμός ορισμένων) είναι τεράστιος μπροστά στην ουσία; Νομίζω ότι η μεγαλύτερη αιτία που δημιουργείται αυτή η απωθητικότητα μετά τη σχέση οφείλεται στο γεγονός ότι ποτέ δεν καθόμαστε να μιλήσουμε και να ακούσουμε τον άλλο. Ποτέ, ο εαυτός μας ο ξερόλας.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fashionista]

Δεν ξερω ισως,εχς κρατησει επαφη με πρωην με τον οποιο χωρισαμε ομαλα και εχουμε τις καλυτερες σχεσεις,φιλοι δεν ειμαστε αλλα κραταμε μια επαφη,αλλα ειναι ενας ανθρωπος που μου συμπερηφερθηκε με τον καλυτερο τροπο αλλα εχω και εναν πρωην που με προδωσε και με πληγωσε, με τον οποιο δεν κρατησα καμια επαφη και δεν θελω ουτε να τον ξαναδω.Ενας ανθρωπος που με προδιδει ενω εγω φερθηκα με τον καλυτερο τροπο ουτε για σχεση τον θελω ουτε για φιλο ουτε τιποτα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dias]

Δεν μπορώ να απαντήσω προσωπικά, καθώς δεν έχω χωρίσει ως τώρα. Θα αναφερθώ σε ζευγάρι του οικογενειακού μου περιβάλλοντος που χώρισαν ύστερα από 10-15 χρόνια γάμου - σχέσης και τώρα είναι κοντά στα 50 και έχουν παντρευτεί ξανά με άλλους. Αυτοί διατηρούν μια πολύ καλή φιλική σχέση, επικοινωνούν τακτικά, συναντιόνται και οι δυο για τα παιδιά τους, βρίσκονται και βγαίνουν μαζί με τις νέες τους οικογένειες και ποτέ ο ένας δεν έχει πει κακό λόγο για τον άλλον.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[niro11]

καταρχήν να χαιρετισώ όλα τα παιδια εδώ μεσα και να ευχηθώ καλη χρονια με υγεια να εχουμε.
αν μου επιτρέπεται θα ηθελα να πω και εγω τον πονο μου και να με συμβουλεψεται σχετικα με τους πρωην και το τι πρεπει να κανω,γιατι ηλεικρινα εχω τυραννηθεί αρκετα και εχω φτασει σε μια φαση που δεν υπαρχει γυρισμος.
θα πρωσπαθησω να πω οσο ποιο γρηγορα μπρωρο την ιστορια μου οστε να εχεται μια ποιο ολοκλιρομενη αποψη επι του θεματος.
καταρχήν με την γυναικα μου και μητερα του ενός παιδιου μας γνωριζόμαστε από μικρα παιδια (16-17 χρονων) είχαμε μια δυσκολη σχεση εξ αποστασεος για 4 χρονια και μετα μολις πηγε φοιτιτρια με χωρισε για δικους της λογους που σημερα που μηλαμε εχουν λιγη σημασια για εμενα.
περασε ένα μεγαλο διαστιμα 6-7 χρονια που δεν είχαμε καμια επαφη,αυτή εκανα 1-2 σχεσεις( 1 λεει ότι ηταν σοβαρη και ολοκληρομενη) εγω παλι λογο χαμηλης αυτοεκτίμησης εκανα 1 σχεση που τελιωσε ασχημα.
και πανω που ειχα αρχησει να βγαινω στην ζωη μου εστειλε ένα μινημα για συγνωμμη,δεν θα πω ψεματα αν και με ελιωσε ψυχολογικα και συναισυμαστικα παντοτε την αγαπουσα και δεν χρειαζομουν τιποτα άλλο για να αναψει παλι η φλογα.
να πω ότι και αυτή και εγω ημασταν σε σχεση (αυτή με τον <<πρωην>> της που συνεχυζουν να μιλαμε ακομα και τωρα) και εγω με μια κοπελα που ποτε δεν την ειχα αγαπηση αλλα και δεν ηθελα να πληγωσω.
οχ οχ τι θυμηθικα τωρα
τεληκα χωρισα με τον ποιο ασχημο τροπο και αυτή συνεχιζε να μην εχει χωρισει με τον πρωην της για τον λογο ότι δεν μπορουσε γιατι ειχαν μαζι πτυχειακη,και μιας και εγω δεν μπορουσα να την χωρησω εκανα πραγματα που στην τεληκη μονο εμενα ετρωγαν(ψευτικο προφιλ φβ την απιλισα ότι θα την χωρισω και πολλα αλλα που δεν θελω να θυμαμαι).
τελικα μετα από αρκετο καιρο ( 6 μηνες) χωρισαν,την πιστεψα όχι γιατι μου το ειπε αλλα γιατι το ειδα σε κατι μνμ.αλλα σινεχιζαν να μιλανε
ουφ,
να πω ότι μετα αφου παντρευτικαμε (ειμαιστε 4 χρονια παντρεμένοι) συνεχισε να εχει επαφη και αυτό με σκοτονε σε γενικο βαθμο.μου ελεγε ότι δεν τρεχει τιποτα αλλα εγω δεν μπορουσα να πρωχορισω μπροστα,με πληγωνε ολο αυτό το παρελθον,ηθελα να ξεχασω και να αρχησω από την αρχη με την 1 και μονοδικη κοπελα που εχω αγαπη πραγματικα.αλλα δεν
με ακουγε μαλοναμε συνεχεια για αυτό το θεμα και αρκετα και εντος γαμου.
οσπου μια μερα ειτε γιατι το ξεχασα ειτε γιατι δεν ηθελα να θυμαμαι ποια πιστευα ότι τελιωσε αυτό το θεμα,
οσπου ειδα κατι φοτο στο λαπ τοπ της παλιες,να φιλιουνται και κοπηκαν τα ποδια μου,της ειπα να της σβησει γιατι με ενοχλουσαν,και σκωτοθικαμε παλλι.δεν της εσβησε εν τελη,και εγω σταματισα να κοιτω το λαπ τοπ της,μου ειπε και ενας φιλος μου και κουμπαρος ότι δεν τρεχει και τιποτα και ότι τωρα με το παιδι πρεπει να είμαι ποιο οριμος.
το εκενα,δεν δινω ποια σημασια σε ότι εγινε.
και παλι πιστευα ότι αφου δεν μιλανε δεν πρεπει να ανοισειχω.
αλλα και παλι προχθες θυμιθικα όλα αυτά τα ασχημα που δεν θελω να θυμαμαι με τιποτα.
όλον αυτόν τον καιρο με την εγγυμοσινει το παιδι τις υποχρεώσεις την δουλεια,δεν πιστευα ότι θα μιλανε ακομα και ότι και αυτός το πειρε αποφαση και αφου ειδε ότι είναι και παντρεμενει και με παιδι δεν θα θελει να την ενοχλεί.
στα γενεθλεια της την πειρε τηλ. κατά λαθος ειδα την αναπ.,δεν ειπα τιπτα ουτε εκανα κατι.
την επομενη μερα ειδα ότι η αναπ. ειχε διαγραφη,και τοτε μου μπικαν υποψειες ότι μιλανε ακομα,
ειδα της κλησεις στο σταθερο και ειδα ότι μιλουσαν,όχι τακτικα αλλα 1-2 φορες τον μηνα η το 1-2 το 2μηνο.
δεν ξερω τι να κανω ποια,της ειχα πει ότι αυτό με ενωχλει και με σκωτονει αλλα ουτε τοτε ουτε και τωρα εχει δοσει σημασεια
στα συναισθυματα μου.
σκέφτομαι να την χωρισω δεν αντεχω άλλο,και μονο αυτό είναι λογος για εμενα να την χωρισω,δεν είναι τελεια τα πραγματα μεταξη μας αλλα παντα πιστευα ότι μπορουν να φτιαξουν,αλλα αυτό ποια δεν μπορω να αντεξω,το ότι μου το κρηβει δειχνει ότι τουλάχιστον ξερει ότι με ενωχλει,αλλα και παλι γιατι.......γιατι...........
σκέφτομαι και το παιδι όμως δεν θελω το αγγελακι μου να παθει το παραμικρο,ο ψυχηκος κοσμος της είναι ότι ποιο συμαντικο για εμενα τωρα.
και σκέφτομαι να κανω το εξεις :
να της πω,να την ρωτισω για μια ακομα φορα το γιατι το κανει και να δω την συμπεριφορα της,
αν είναι επιθετικη τελιωσαμε,
αν είναι ποιο διαλακτικη και θελει οντος να μην με πληγωση ξανα θα δω,δεν ξερω τι θα κανω.
οπος και να εχει εχω διαλυθει ποια,δεν προκιτε να παρω διαζιγιο προς το παρων όχι γιατι φοβάμαι που φοβάμαι και γιατι δεν θελω να χαλασω την οικογενεια μου αλλα γιατι σκέφτομαι την μικρη,και ότι ότι μπορει να μου την παρει.
και αυτό δεν μετραει τοσο οσο ότι μπορει να πληγωθεί,πραγμα που με θυμονει απίστευτα.
να σας ευχαριστισω ολους για τον χρονο σας και για προκαταβολικα για τις απαντισεις σας,
κανεις να μην νιωσει αυτό που νιωθω εγω τωρα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 986132]

Επειδή δεν νιώθω άνετα να σου πω «μείνε στον γάμο σου» ή «πάρε διαζύγιο», θα προτιμήσω να θέσω κάποια πράγματα, σαν τρίτο άτομο που τα βλέπει πιο αντικειμενικά, ώστε να κάτσεις να σκεφτείς, να τ' απαντήσεις και ν' αποφασίσεις εν τέλει τι θα κάνεις.

1. Αυτό που έρχεται πρώτο και κύριο, και δεν μας είπες, είναι η ποιότητα της σχέσης σας.
2. Καλώς ή κακώς, διατηρεί ακόμα επαφές με τον πρώην της. Θα πρέπει να διαπιστωθεί τι σόι επαφές είν' αυτές. Αν πρόκειται για κάτι το φιλικό (κι απ' τις δύο πλευρές), τότε δεν ξέρω αν πρέπει να 'σαι τόσο πιεστικός κι αρνητικός για έναν και μοναδικό λόγο: γιατί δεν ξέρεις τι ρόλο έπαιξε στη ζωή της. Έναν άνθρωπο που έχει παίξει και παίζει ιδιαίτερο ρόλο στη ζωή σου, δεν μπορείς να τον διαγράψεις έτσι απλά. Και δεν μπορείς να το απαιτείς κιόλας, εφόσον είχες δει πράγματα και τα ήξερες πριν ακόμα τη παντρευτείς και κάνεις παιδί μαζί της.
3. Καθίστε και κάντε μια ώριμη συζήτηση, χωρίς ακρότητες κι υπερβολές. Πες της τη δική σου οπτική, να σου πει κι αυτή τη δική της.

Πάντως, μία σχέση είναι δύσκολο να κρατηθεί άμα χαθεί η εμπιστοσύνη. Και, δυστυχώς, η συμπεριφορά της δεν ήταν κι η καλύτερη. Έχετε, όμως, ένα παιδί. Για χάρη αυτού, αξίζει να δείτε τι έχετε πραγματικά, κι αν είναι να σώσετε τον γάμο σας και να έχετε μια όμορφη καθημερινότητα. Αν πάλι η καθημερινότητά σας είναι αβίωη για XYZ λόγους, τότε θα πρέπει να σκεφτείτε σοβαρά αν θα πρέπει να συνεχίσετε μαζί. Ένα διαζύγιο είναι άσχημο για όλους, αλλά το ίδιο άσχημο και προβληματικό είναι το παιδί να εισπράττει το αρνητικό κλίμα μεταξύ σας, να ακούει πιθανούς τσακωμούς κλπ. Συν ότι είστε νέοι άνθρωποι ακόμα, που προλαβαίνετε κι οι δύο να ξαναφτιάξετε τη ζωή σας. Δεν αξίζει να μείνετε σε κάτι τελειωμένο, να το τρενάρετε και να θυμηθείτε πως δεν τραβάει στα σαράντα και τα πενήντα σας.

Αυτά σαν σκόρπιες σκέψεις. Εσύ ξέρεις καλύτερα τι συνέβη και τι συμβαίνει μεταξύ σας, οπότε εσύ και μόνο εσύ ξέρεις ποιο είναι το καλύτερο για εσάς. Εγώ θα πω μόνο πως καλό θα 'ναι να μη κάνεις σπασμωδικές κινήσεις, και να κάτσεις να σκεφτείς και να συζητήσεις με τη γυναίκα σου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[niro11]

Επειδή δεν νιώθω άνετα να σου πω «μείνε στον γάμο σου» ή «πάρε διαζύγιο», θα προτιμήσω να θέσω κάποια πράγματα, σαν τρίτο άτομο που τα βλέπει πιο αντικειμενικά, ώστε να κάτσεις να σκεφτείς, να τ' απαντήσεις και ν' αποφασίσεις εν τέλει τι θα κάνεις.

1. Αυτό που έρχεται πρώτο και κύριο, και δεν μας είπες, είναι η ποιότητα της σχέσης σας.
2. Καλώς ή κακώς, διατηρεί ακόμα επαφές με τον πρώην της. Θα πρέπει να διαπιστωθεί τι σόι επαφές είν' αυτές. Αν πρόκειται για κάτι το φιλικό (κι απ' τις δύο πλευρές), τότε δεν ξέρω αν πρέπει να 'σαι τόσο πιεστικός κι αρνητικός για έναν και μοναδικό λόγο: γιατί δεν ξέρεις τι ρόλο έπαιξε στη ζωή της. Έναν άνθρωπο που έχει παίξει και παίζει ιδιαίτερο ρόλο στη ζωή σου, δεν μπορείς να τον διαγράψεις έτσι απλά. Και δεν μπορείς να το απαιτείς κιόλας, εφόσον είχες δει πράγματα και τα ήξερες πριν ακόμα τη παντρευτείς και κάνεις παιδί μαζί της.
3. Καθίστε και κάντε μια ώριμη συζήτηση, χωρίς ακρότητες κι υπερβολές. Πες της τη δική σου οπτική, να σου πει κι αυτή τη δική της.

Πάντως, μία σχέση είναι δύσκολο να κρατηθεί άμα χαθεί η εμπιστοσύνη. Και, δυστυχώς, η συμπεριφορά της δεν ήταν κι η καλύτερη. Έχετε, όμως, ένα παιδί. Για χάρη αυτού, αξίζει να δείτε τι έχετε πραγματικά, κι αν είναι να σώσετε τον γάμο σας και να έχετε μια όμορφη καθημερινότητα. Αν πάλι η καθημερινότητά σας είναι αβίωη για XYZ λόγους, τότε θα πρέπει να σκεφτείτε σοβαρά αν θα πρέπει να συνεχίσετε μαζί. Ένα διαζύγιο είναι άσχημο για όλους, αλλά το ίδιο άσχημο και προβληματικό είναι το παιδί να εισπράττει το αρνητικό κλίμα μεταξύ σας, να ακούει πιθανούς τσακωμούς κλπ. Συν ότι είστε νέοι άνθρωποι ακόμα, που προλαβαίνετε κι οι δύο να ξαναφτιάξετε τη ζωή σας. Δεν αξίζει να μείνετε σε κάτι τελειωμένο, να το τρενάρετε και να θυμηθείτε πως δεν τραβάει στα σαράντα και τα πενήντα σας.

Αυτά σαν σκόρπιες σκέψεις. Εσύ ξέρεις καλύτερα τι συνέβη και τι συμβαίνει μεταξύ σας, οπότε εσύ και μόνο εσύ ξέρεις ποιο είναι το καλύτερο για εσάς. Εγώ θα πω μόνο πως καλό θα 'ναι να μη κάνεις σπασμωδικές κινήσεις, και να κάτσεις να σκεφτείς και να συζητήσεις με τη γυναίκα σου.

σ'ευχαριστω για τον χρονο σου 1ον
2ον να σου πω ότι σαν σχεση δεν είναι και η καλητερη, μαλώνουμε συχνα,οχι για κατο γυγκεκριμενο και ποτε για κατι σοβαρο,το θεμα δεν είναι μονο αυτό που ενιωσα αυτές τις μερες αλλα και ότι γενικα μαλωνουμε,και παντα σχεδόν πρεπει να παρω εγω αποφασει για το τι θα γινει.
αλλα όπως ειπα θελω να πιστευω ότι όλα θα γινουν καλητερα και εχω την προθεση και θελω να γινουν,αρκει να θελει και αυτή,που από ότι λεει θελει.
3ον λεει ότι είναι φιλικες,δεν ξερω ποια??και κακος διατιρει ακομα σχεσει με τον πρωην της όταν ξερει πως αισθανομαι,δεν ξερω πως θα ενοιαθα αν του ελεγε ότι ξερεις πρεπει να χωρισουμε γιατι αγαπω τον 1ο μου ερωτα,η κατι άλλο τελος παντον.μπορει να ειμουν αλλιως,αλλα από την στιγμη που εγιναν ετσι τα πραγματα δεν μπορω να συνεχεισω ετσι,ποσο μαλλον όταν κατά καιρους μεσα στους τσακομους μου τον αναφερει σαν καλητερο.
ποτε δεν ενιωσα ότι είμαι 1ος στην καρδια της σε σχεση με αυτόν.
δεν ξερω αν ζυταω πολλα αλλα δεν μπωρο να είμαι σε αυτην την ψυχοφθορα κατασταση που μου θυμιζει το ασχημο παρελθον μονο και μονο επηδει εζησε κατι συμαντικο με καποιον.
εγω?,εγω δεν παιζω κανεναν ρολο στην ζωη της?
τι να πω ισος να εχω οντος ψυχολογικα προβλήματα που μου λεει,τι να πω?
και ναι,ισως θα επρεπε να μην πρωχορισω καθολου εφόσον ηξερα τι γινοταν,αλλα τι να εκανα,1οσ ερωτας εκλεισα τα ματια και πρωχορισα,ισως και να εκανα λαθος ισως και όχι,δεν ξερω.....
3ον η συζητιση θα γινει απλως δεν ξερω ποτε και το αν είμαι ετοιμος να τελιωσω η να ξανακανω κατι για να κρατησω τον γαμο μου και το παιδι μου,
δεν μπορω να ξανακανω αυτην την συζητιση ξανα μετα από τοσα χρονια,νομιζα ότι τελιωσε και τωρα ξανα πρεπει να καθομαι και να μιλαω για πραγματα που μου είναι ασχημα,
και η αληθεια είναι ότι δεν περιμενω καποια κατανοιση.
το ποιο πιθανον είναι να μαλοσουμε και να πεσει παλι το μπαλακι σε εμενα και το τι θα κανω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Devil]

Εγω ειμαι εργένης στα 31 μου χρονια δεν έχω παντρευτει ποτέ ως τωρα οποτε τι συμβουλη να σου δωσω εσενα που έχεις και οικογενεια.
Εγω δεν θα δεχομουν η κοπελα που έχω σε σχέση να συνομιλει με τους πρώην της οπως και εγω δεν συνομιλώ με καμια πρωήν μου ακομα και σήμερα.
Ειναι προαπαιτούμενο για να πάρω κάποια στα σοβαρά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 986132]

Το να μη μιλάμε για πράγματα που είναι άσχημα, είναι το πλέον εύκολο. Δεν λύνονται, όμως, έτσι τα προβλήματα. Τα βάζεις κάτω απ' το χαλάκι, και με τη πρώτη ευκαιρία τα βρίσκεις πάλι μπροστά σου. Ίσως κι αυτά που νιώθεις να πυροδοτούν ασυνείδητα τους τσακωμούς μεταξύ σας; Οι τσακωμοί για κάτι ασήμαντο και μη συγκεκριμένο είναι ανώριμο, αλλά κι ίσως να κρύβουν και βαθύτερα αίτια που ξεσπάνε κατ' αυτόν τον τρόπο. Και το λέω και για τους δύο. Πάντως, οι αποφάσεις έγιναν. Διάλεξε εσένα, σε παντρεύτηκε κι έκανε παιδί μαζί σου. Το να κάνει συγκρίσεις αναμεταξύ σας, πέρα του ότι είναι άσχημο και προκαλεί φθορά, μη πω ότι είναι κι ανεπίτρεπτο, είναι κι άτοπο - δεν εξυπηρετεί πουθενά. Μία σχέση σημαίνει συνεννόηση κι επικοινωνία, πόσο μάλλον δε όταν μιλάμε για έναν γάμο όπου υπάρχει και παιδί. Όλα πρέπει να 'ναι στο αμοιβαίο: υποχωρήσεις, υποχρεώσεις κλπ. Και προϋπόθεση: να μιλάμε για έναν γάμο που τον θέλουν εξίσου κι οι δύο, κι ο ένας σημαίνει κάτι για τον άλλο - και παλεύει γι' αυτόν.

Εκεί που καταλήγω πάλι είναι στη συζήτηση που πρέπει να γίνει μεταξύ σας. Θα πρέπει να ειπωθούν όλα και να μη μείνουν δεύτερες και τρίτες σκέψεις στην άκρη, όπως και να αποσαφηνιστούν κι οι συνέπειες κάποιων συμπεριφορών και καταστάσεων. Από εκεί και πέρα, βλέπεις/βλέπετε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[niro11]

Εγω ειμαι εργένης στα 31 μου χρονια δεν έχω παντρευτει ποτέ ως τωρα οποτε τι συμβουλη να σου δωσω εσενα που έχεις και οικογενεια.
Εγω δεν θα δεχομουν η κοπελα που έχω σε σχέση να συνομιλει με τους πρώην της οπως και εγω δεν συνομιλώ με καμια πρωήν μου ακομα και σήμερα.
Ειναι προαπαιτούμενο για να πάρω κάποια στα σοβαρά.

σ'ευχαριστω για τον χρονο σου
αυτό είναι που θελω και εγω,μια συνβουλη μιας και δεν ξερω ποια τι να κανω?
ουτε εγω μιλαω με την πρωην μου,οχι ότι θα μου μιλουσε,αλλα δεν θελω κιολας και γιατι ξερω πως μπορει να αινσθανθει η γυναικα μου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Stitchpunk]

Δεν μπορώ να σε συμβουλεψω γιατί δεν έχω βρεθεί εντός γάμου, όμως θέλω να σου πω ένα δυό πράγματα.
Προσωπικά δεν βλέπω τίποτα κακό στο να διατηρεί κάποιος επαφές με την/τον πρώην του. Ίσα ίσα το βρίσκω πολύ λογικό. Καλώς ή κακώς αυτοί οι άνθρωποι πέρασαν κάποιες καταστάσεις μαζί οι οποίες δεν διαγράφονται. Όμως επέλεξε εσένα τελικά. Αυτό σημαίνει ότι είναι στο χέρι σου να την κρατησεις αλλά σίγουρα δεν θα το καταφερεις με ζηλειες και σκηνές. Η ζηλεια είναι που μπορεί να την οδηγήσει σε εκείνον.
Το βρίσκω επιεικως απαραδεκτο να κάνει κάποιος παιδί ενώ η σχέση του δεν είναι και η καλύτερη. Γιατί αυτά είναι τα αποτελέσματα. Χωριζετε και μετά αντε να το μεγαλωσεις σωστά, να μην του δημιουργηθεί κάποιο τραυμα..
Επίσης το βρίσκω άσχημο να ψαχνεις τις κλήσεις, το λαπτοπ κλπ. Το γεγονός ότι είστε παντρεμενοι δεν σημαίνει ότι σου ανήκει. Έχει τη δική της ζωή και αν το είχες πάρει χαλαρα το θέμα ίσως να σου έλεγε ότι μιλάει μαζί του. Κανείς (εκτός των πολυγαμικων) δεν πήγε με άλλον άνθρωπο ενώ η σχέση του ήταν μια χαρά. Αν η σχέση σας ήταν όπως πρέπει, δεν θα υπήρχε το ενδεχόμενο να σε απατησει. Και σίγουρα δεν θα το αποτρεψεις ψάχνοντας τις κλήσεις της. Θα το αποτρεψεις όντας σωστός απέναντί της.
Δεν είναι αυτοί λόγοι για να χωρίσει κάποιος. Εγώ στη θέση σου θα φερομουν διαφορετικά. Θα της εδειχνα ότι δεν με ενοχλεί που μιλάνε, θα ήθελα να τον/την γνωρισω κιόλας. Δεν ξέρω, μπορεί να αισθανεσαι κάποια ανασφαλεια απέναντί του είτε γιατί έχουν κοινά λόγω σπουδών ή λόγω μορφωτικου επιπέδου όμως πραγματικά είναι λάθος αυτό. Διάλεξε να παντρευτεί εσένα και να κάνει παιδί μαζί σου όχι μαζί του.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[niro11]

Το να μη μιλάμε για πράγματα που είναι άσχημα, είναι το πλέον εύκολο. Δεν λύνονται, όμως, έτσι τα προβλήματα. Τα βάζεις κάτω απ' το χαλάκι, και με τη πρώτη ευκαιρία τα βρίσκεις πάλι μπροστά σου. Ίσως κι αυτά που νιώθεις να πυροδοτούν ασυνείδητα τους τσακωμούς μεταξύ σας; Οι τσακωμοί για κάτι ασήμαντο και μη συγκεκριμένο είναι ανώριμο, αλλά κι ίσως να κρύβουν και βαθύτερα αίτια που ξεσπάνε κατ' αυτόν τον τρόπο. Και το λέω και για τους δύο. Πάντως, οι αποφάσεις έγιναν. Διάλεξε εσένα, σε παντρεύτηκε κι έκανε παιδί μαζί σου. Το να κάνει συγκρίσεις αναμεταξύ σας, πέρα του ότι είναι άσχημο και προκαλεί φθορά, μη πω ότι είναι κι ανεπίτρεπτο, είναι κι άτοπο - δεν εξυπηρετεί πουθενά. Μία σχέση σημαίνει συνεννόηση κι επικοινωνία, πόσο μάλλον δε όταν μιλάμε για έναν γάμο όπου υπάρχει και παιδί. Όλα πρέπει να 'ναι στο αμοιβαίο: υποχωρήσεις, υποχρεώσεις κλπ. Και προϋπόθεση: να μιλάμε για έναν γάμο που τον θέλουν εξίσου κι οι δύο, κι ο ένας σημαίνει κάτι για τον άλλο - και παλεύει γι' αυτόν.

Εκεί που καταλήγω πάλι είναι στη συζήτηση που πρέπει να γίνει μεταξύ σας. Θα πρέπει να ειπωθούν όλα και να μη μείνουν δεύτερες και τρίτες σκέψεις στην άκρη, όπως και να αποσαφηνιστούν κι οι συνέπειες κάποιων συμπεριφορών και καταστάσεων. Από εκεί και πέρα, βλέπεις/βλέπετε.

ωραια τα λες,και εγω ετσι σκεφτομουν.το θεμα είναι ότι λυνονται όλα με την συζυτηση?
και αν ναι εγω γιατι δεν εχω δει αποτέλεσμα,μηπως να κανω πραξεις??
δεν εχω πρόβλημα να συζυτησω,απλως κουραστικα να μην βγαζω ακρη,δεν γινεται να εχω πρόβλημα εγω
και να πρεπει δηλαδή η να το χωνεψω η να χωρισω,
δηλαδή εσυ βρησκεις ότι μονο από αυτό που λεω,δηλαδη:
<<δεν θελω να μηλας με τον πρωην σου γιατι με πληγωνει>> δεν είναι συμαντικο?
δεν πρεπει να σευομαστε τα αισθιματα του αλλου?
γιατι να πρεπει να μιλαω 1000 για το ιδιο πραγμα όταν ξερει από πρην τι είναι αυτό που με ενοχλεί.
εκτος και αν δεν θελειι να καταλαβει η το αγαπάει ακομα η δεν ξερω.
εγω γιατι το βλεπω αλλιως,εχω πρόβλημα που θελω να είμαι αυτηχησμενος χωρεις να εχω και τον πρων της να μηλανε,εστω και για το τι κανεις και πως περνας, με ενοχλη και με σκωτονει,
τι να πω δεν ξερω

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 986132]

Στο συγκεκριμένο σου είπα τη γνώμη μου. Ναι, δεν είναι ωραίο που σε πληγώνει, αλλά είναι κάτι που ήδη γνώριζες και με δική σου επιλογή/συναίνεση προχωρήσατε. Άρα, απ' τη στιγμή που δεν πρόκειται για κάποιον που ξεφύτρωσε στα ξαφνικά ανάμεσά σας, το βρίσκω άσχημο απ' τη μεριά σου να της απαγορεύεις να επικοινωνεί μαζί του - εφόσον δεν υπάρχουν οι ενδείξεις ότι σε κερατώνει. Όταν παραβλέπουμε κάτι, έχουμε και την ευθύνη να ζούμε μ' αυτό. Αφού σε ενοχλούσε και το είχες σαν κόκκινο πανί, θα έπρεπε να το ξεκαθαρίσεις εξ αρχής, για να αναθεωρήσεις τη θέση σου και το τι θα κάνεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[niro11]

Δεν μπορώ να σε συμβουλεψω γιατί δεν έχω βρεθεί εντός γάμου, όμως θέλω να σου πω ένα δυό πράγματα.
Προσωπικά δεν βλέπω τίποτα κακό στο να διατηρεί κάποιος επαφές με την/τον πρώην του. Ίσα ίσα το βρίσκω πολύ λογικό. Καλώς ή κακώς αυτοί οι άνθρωποι πέρασαν κάποιες καταστάσεις μαζί οι οποίες δεν διαγράφονται. Όμως επέλεξε εσένα τελικά. Αυτό σημαίνει ότι είναι στο χέρι σου να την κρατησεις αλλά σίγουρα δεν θα το καταφερεις με ζηλειες και σκηνές. Η ζηλεια είναι που μπορεί να την οδηγήσει σε εκείνον.
Το βρίσκω επιεικως απαραδεκτο να κάνει κάποιος παιδί ενώ η σχέση του δεν είναι και η καλύτερη. Γιατί αυτά είναι τα αποτελέσματα. Χωριζετε και μετά αντε να το μεγαλωσεις σωστά, να μην του δημιουργηθεί κάποιο τραυμα..
Επίσης το βρίσκω άσχημο να ψαχνεις τις κλήσεις, το λαπτοπ κλπ. Το γεγονός ότι είστε παντρεμενοι δεν σημαίνει ότι σου ανήκει. Έχει τη δική της ζωή και αν το είχες πάρει χαλαρα το θέμα ίσως να σου έλεγε ότι μιλάει μαζί του. Κανείς (εκτός των πολυγαμικων) δεν πήγε με άλλον άνθρωπο ενώ η σχέση του ήταν μια χαρά. Αν η σχέση σας ήταν όπως πρέπει, δεν θα υπήρχε το ενδεχόμενο να σε απατησει. Και σίγουρα δεν θα το αποτρεψεις ψάχνοντας τις κλήσεις της. Θα το αποτρεψεις όντας σωστός απέναντί της.
Δεν είναι αυτοί λόγοι για να χωρίσει κάποιος. Εγώ στη θέση σου θα φερομουν διαφορετικά. Θα της εδειχνα ότι δεν με ενοχλεί που μιλάνε, θα ήθελα να τον/την γνωρισω κιόλας. Δεν ξέρω, μπορεί να αισθανεσαι κάποια ανασφαλεια απέναντί του είτε γιατί έχουν κοινά λόγω σπουδών ή λόγω μορφωτικου επιπέδου όμως πραγματικά είναι λάθος αυτό. Διάλεξε να παντρευτεί εσένα και να κάνει παιδί μαζί σου όχι μαζί του.

το θεμα είναι ότι δεν με ενοχλεί απλως,με σκοτονει πλεον,
δεν εψαξα τιποτα,ειδα την κληση στο κινιτο και ειδα ποιος ηταν,και μετα ενοειτε ότι ηθελα να δω αν μετα από τοσο καιρο μιλανε.και να που μιλουσαν.
εγω να δεχτω ότι είμαι ζηλιάρης και ότι άλλο θελει,αυτη που ξερει πως αισθανομαι και το κανει και κρυφα τι είναι?
σωστα δεν είμαι απαράδεκτος-οι που καναμε παιδι ενώ είχαμε θεματα.
και ειλικρινα δεν μπορω να καταλαβω???
εσενα πρωσοπικα αν σου ελεγε ο αντρας σου η το αγορι σου ότι τον ενοχλεί να μιλας με τον πρωην σου τι θα εκανες?
θα του ελεγες ότι εχει πρόβλημα ότι θελει ψυχολογο η
θα τον ρωταγες γιατι τον ενοχλει θα τον ακουγες και στον τελος αν ηθελες να ειστε μαζι και να εχεται μια δυνατη σχεση θα εκανες αυτό που θα ηθελε.
αν είναι τοσο συμαντικος ο πρωην τι στο καλο κανω εγω.
σκεψου ότι δεν είναι ότι φοβάμαι μην την χασω από αυτόν,αλλα ότι μου εχει από την γινει ψυχοσει ότι πρεπει η να συνβυβαστω με το ότι θα μηλαει μαζι η ότι θα πρεπει να την χωρησω.
και αν κανω το 2 να φταιω κιολας γιατι είμαι ανώριμος που δεν καταλαβα και δεν χονεψα τα αυτονοιτα που λεει ι ιδια.
ισως και να είναι ετσι,
αλλα και παλλη δεν την νοιαζει που αυτό που εχω μεσα μου φθηρεται σιγα σιγα,εσενα δεν θα σε ενοιαζε?
ηληκρηνα???

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Devil]

σ'ευχαριστω για τον χρονο σου
αυτό είναι που θελω και εγω,μια συνβουλη μιας και δεν ξερω ποια τι να κανω?
ουτε εγω μιλαω με την πρωην μου,οχι ότι θα μου μιλουσε,αλλα δεν θελω κιολας και γιατι ξερω πως μπορει να αινσθανθει η γυναικα μου.

Αν δεν ήσουν παντρεμένος με παιδι θα μπορουσα να σου πώ να της θέσεις τελεσίγραφο. Εγω αυτο θα έκανα. Εγώ ή ο πρώην σου. Ειδάλλως αμα νιώθεις οτι δεν εισαι έτοιμη και θές και τους 2 να τις αφήσουμε για την ώρα τις σοβαρές σχέσεις οι οποιες και απαιτούν αποκλειστικότητα και ας έχουμε ελευθερη σχέση ποτε εγω με σένα ποτε εσυ με τον πρώην σου και αμα θες και οι 2 μαζι ταυτοχρονα!

Εννοειται στην αρχή θα το έλεγα με ευγενικο τροπο μια δυο. Μετά θα άφηνα 1-2 μήνες να δω πως θα πάει. Μετά τελεσιγραφο. Τωρα ομως που εισαι παντρεμένος η σχέση σας εκτος απο ανθρωπινη και σχέση συζυγων έχει και νομικές προεκτάσεις. Οποτε καλυτερα να ρωτησεις τον δικηγορο σου σε εναν επερχομενο χωρισμο ποιες οι συνέπειες και αν μπορεις να τις υποστηρίξεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[niro11]

Στο συγκεκριμένο σου είπα τη γνώμη μου. Ναι, δεν είναι ωραίο που σε πληγώνει, αλλά είναι κάτι που ήδη γνώριζες και με δική σου επιλογή/συναίνεση προχωρήσατε. Άρα, απ' τη στιγμή που δεν πρόκειται για κάποιον που ξεφύτρωσε στα ξαφνικά ανάμεσά σας, το βρίσκω άσχημο απ' τη μεριά σου να της απαγορεύεις να επικοινωνεί μαζί του - εφόσον δεν υπάρχουν οι ενδείξεις ότι σε κερατώνει. Όταν παραβλέπουμε κάτι, έχουμε και την ευθύνη να ζούμε μ' αυτό. Αφού σε ενοχλούσε και το είχες σαν κόκκινο πανί, θα έπρεπε να το ξεκαθαρίσεις εξ αρχής, για να αναθεωρήσεις τη θέση σου και το τι θα κάνεις.

σωστα τα λες,επρεπε να την χωρησω τοτε η να μην κανω ποτε τιποτα μαζι της,
και αφου λοιπον συνβυβαστικα τοτε θα πρεπει να ζω με αυτό για ολη την ζωη μου,με ενωχλει δεν με ενωχλει?
και αν ποτε την χωρησω να φταιω κιολας που δεν το εκανα ποιο νωρις αφου με πηραζε τοτε.
τι να πω,ισως οι γυναικες το βλέπεται αλλιως.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[niro11]

Αν δεν ήσουν παντρεμένος με παιδι θα μπορουσα να σου πώ να της θέσεις τελεσίγραφο. Εγω αυτο θα έκανα. Εγώ ή ο πρώην σου. Ειδάλλως αμα νιώθεις οτι δεν εισαι έτοιμη και θές και τους 2 να τις αφήσουμε για την ώρα τις σοβαρές σχέσεις οι οποιες και απαιτούν αποκλειστικότητα και ας έχουμε ελευθερη σχέση ποτε εγω με σένα ποτε εσυ με τον πρώην σου και αμα θες και οι 2 μαζι ταυτοχρονα!

Εννοειται στην αρχή θα το έλεγα με ευγενικο τροπο μια δυο. Μετά θα άφηνα 1-2 μήνες να δω πως θα πάει. Μετά τελεσιγραφο. Τωρα ομως που εισαι παντρεμένος η σχέση σας εκτος απο ανθρωπινη και σχέση συζυγων έχει και νομικές προεκτάσεις. Οποτε καλυτερα να ρωτησεις τον δικηγορο σου σε εναν επερχομενο χωρισμο ποιες οι συνέπειες και αν μπορεις να τις υποστηρίξεις.

χρειαζομαι λιγο χιουμορ η αληθεια είναι ότι σκέφτομαι να παω σε δικηγορο,
ηληκρηνα μακαρι να μην ερθει κανεις στην θεση μου.
εσυ τι θα εκανες στην θεση μου?
θα την χωρηζες θα της μιλαγες?
θα σε ενωχλουσε αν μιλουσε και δεν στο ελεγε?
??

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Johnny15]

Είσαι ο άνδρας της, έχετε ένα παιδί και ένα μέλλον τώρα και της ζητάς να μην μιλάει με τον πρώην της και αυτή σε γράφει; Απαράδεκτο, δεν σε σέβεται. Στην τελική, πόσο σημαντικός της είναι ο πρώην σαν φιλενάδας; Δεν έχει άλλες φίλες ή φίλους; Δηλαδή πόσο δυνατή σχέση έχουν που δεν μπορεί να ξεκόψει; Σιγά τη φιλία δηλαδή, πόσο μάλλον όταν ήταν κάτι παραπάνω από φιλία και ξέρουμε όλοι ότι αυτά τα πράγματα δεν κρατάνε. Κάτι δεν πάει καλά...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 986132]

σωστα τα λες,επρεπε να την χωρησω τοτε η να μην κανω ποτε τιποτα μαζι της,
και αφου λοιπον συνβυβαστικα τοτε θα πρεπει να ζω με αυτό για ολη την ζωη μου,με ενωχλει δεν με ενωχλει?
και αν ποτε την χωρησω να φταιω κιολας που δεν το εκανα ποιο νωρις αφου με πηραζε τοτε.
τι να πω,ισως οι γυναικες το βλέπεται αλλιως.

Πιστεύω πως δεν έχει να κάνει με το φύλο. Αντίστοιχη περίπτωση, λίγο διαφορετικά, έζησα μέσα από μία φίλη μου, η οποία βρισκόταν στη δική σου θέση κι ο δικός της στης γυναίκας σου. Γι' αυτό σου λέω ότι δεν έχει να κάνει με το φύλο.

Η δική μου γνώμη, και πιστεύω αντικειμενική, είναι πως ό,τι σε ενοχλεί δεν το κάνεις γαργάρα κείνη την ώρα και μετά βάζεις θηλιά στον λαιμό τού άλλου. Αν μας ενοχλεί κάτι και δεν γίνεται τίποτα, αποχωρούμε. Δεν μένουμε και πνίγουμε τον άλλο με τις δικές μας ανασφάλειες κι οπτικές. Έτσι, στην ουσία, μόνοι μας δηλητηριάζουμε αυτό που έχουμε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.