Αποτελέσματα αναζήτησης

Ευνουχιστεί.

Δεν τα ξέρεις καλά. :) Υγ. Όποιος δε χρήσιμοποιει προφυλάξεις, είναι άξιος της μοίρας του.

Λένε τα μπατιράκια για να δικαιολογήσουν τις αφραγκίες τους, ενώ ενδόμυχα το ζαχαρώνουν κι αυτά.

Μάλλον ζεις σε μία άλλη Ελλάδα. Ή είσαι βολεμένος. Δεν εξηγείται αλλιώς.

Καλά δε σου είπε κανένας άνδρας ότι υπάρχουν κι άλλες οπές προς χρήση, προτού καταφύγεις σε ακραίες λύσεις; Θα πληρώσεις για να στειρωθείς κι όταν χτυπήσει η καμπάνα της μητρότητας, θα πληρώσεις εκ νέου για να τεκνοποιήσεις; Άβυσσος η ψυχή της γυναίκας.

Ποιο Κοσμοπολιταν; Αυτές είναι πλέον οι απαιτήσεις των γυναικών. Κι αν δεν πληρούνται, αποτελούν λόγο χωρισμού.

Απορώ και εξίσταμαι.Πλέον στις γυναίκες αρέσουν τα γένια στον άνδρα, όμως το σώμα και το κάτω κεφάλι του πρέπει να είναι γουλί. Τρικυμία εν κρανίω, ή κάτι άλλο;

Τα γνωστά. Αποχή, μη γόνιμες μέρες, εφαρμόζεις το γνωστό ρητό με τα τραίνα κτλ. Εν πάση περιπτώση, καλή τύχη.

Πριν τη στείρωση, υπάρχουν άλλες δύο λύσεις. Μήπως να δοκίμαζες πρώτα αυτές;

Δώσε μου τα γυαλιά σου, να δω κι εγώ σωστα. Ευχαριστώ.

Δηλαδή η οδήγηση άνευ διπλώματος είναι νόμιμη. Και προάγει την οδική ασφάλεια. Κρίμα το παρεξηγησαν το παιδί και του βγάλανε άδικα τη ρετσινιά. Τς τς και δε τον μαυρίσατε στο ξύλο τον ζητά για το ατόπημά του;

Και στην επαρχία τα πράγματα δεν είναι καλύτερα. Μόνο στα χωρία είναι κάπως πιο ανθρώπινα. Εξ όσων γνωρίζω, συνήθως έβαζαν μάρμαρο τμηματικά σε ορισμένα σημεία. Στα λοιπά συμφωνούμε.

1. Οποιοδήποτε είδος ταφής επάγεται έξοδα. 2. Στις μέρες μας η αγορά τάφου, εξαιρετικά δύσκολη. Γι' αυτό συνήθως γίνεται εκταφή στην τριετία και ο νεκρός καταλήγει στο οστεοφυλάκιο ή στο χωνευτήρι. 3. Εξόδιος ακολουθία δε γίνεται σε όσους επιθυμούν καύση και ορθά. Κηδεία γίνεται...

Προτείνω τη μετονομασία του παρόντος θέματος σε: "Αμπελοφιλοσοφίες δίχως ειρμό". :)

Δε με ενδιαφέρει η διαφωνία σας, όμως εδώ μπλέκεις τα μπούτια σου. Άλλες οι συνθήκες στην αρχαία Ελλάδα, άλλες τον Μεσαίωνα, άλλες των τωρινών "βουτυρομπεμπέδων".

Αντιθέτως. Παράδειγμα προς μίμηση σε πολλά πράγματα. Υγ. Εδώ γελάμε.

Όπως τα γράφεις, έχουμε περίπτωση εξ αδιαθέτου κληρονομικής διαδοχής. Και έχει παρέλθει η πενταετία. Και η θεία που πάσχει από Αλσχαιμερ, μάλλον θα χρειαστεί δικαστικό συμπαραστάτη για να αποδεχτεί. Με λίγα λόγια αύριο σε δικηγόρο, να ξεμπλέξεις το κουβάρι, τα κτήματα είναι στον αέρα...

Που την είδες την αίσθηση ελευθερίας, να την δούμε κι εμείς; :P

Όχι.

Σε τέτοιες περιπτώσεις μία λέξη. Εμπειρία.

Απλό. Τη γειτονιά σου την γνωρίζεις. Από κει και πέρα, δημόσιες υπηρεσίες, τράπεζες κτλ είναι σε συγκεκριμένα σημεία. Επιπροσθέτως υπάρχουν μέρη που είναι πέρασμα, ανεξαρτήτως τόπου διαμονής. Οπότε θέλοντας και μη, καθημερινά πέφτεις σε γνωστούς. :)

Ακριβώς. :)

Παλιά μιλούσαμε στους γονείς μας πληθυντικό, ο θείος θα μας πειράξει; :P

Για την κονόμα έγραφε ο Λαφαγιέτ. Τραβόλτα, Κρουζ, Σμιθ κτλ.

Πέτρο, νομίζω σφάλλετε. Είναι γενικώς χρήσιμος. ;)

Που το περίεργο; Αυτό είναι το σωστό.

Ορθόν. Σιγά. Την βλέπεις κι από μακρυά, δωρεάν. :P @συνονόματη, Από τις πιο κλασσικές διαδρομές αυτές που παρέθεσες. Υγ. ακόμη δεν τοποθετήθηκε ένας γνωστός λάτρης των Αθηνών κι ανησυχώ.

Όπως το εννοείς, εφικτό. Με την κυριολεκτική έννοια του όρου, δύσκολο. Η παραμονή εκεί κοστίζει κούκος αηδόνι. :P

Ακόμη είναι η ωραιότερη υπαίθρια γλυπτοθήκη, εν Ελλάδι.

1. Κι όμως. Έχω βαρεθεί να βλέπω γνωστούς. Κατά τα λοιπά, μεγάλη, απρόσωπη πόλη. :P 2. Υπάρχουν κι άλλα μέρη, αλλά τα κρατάω για την αφεντιά μου. :P Ρώτα εδώ κι όποιος ξέρει, θα σου προτείνει διαδρομές. Θα μπορούσες να το πεις.