Το e-steki είναι μια από τις μεγαλύτερες ελληνικές διαδικτυακές κοινότητες με 67,434 εγγεγραμμένα μέλη και 3,408,222 μηνύματα σε 102,122 θέματα. Αυτή τη στιγμή μαζί με εσάς απολαμβάνουν το e-steki άλλα 280 άτομα.
ο καθενας κρινει αναλογα με τις επιπεδο του και τις γνωσεις του... εσενα μπορει να μην σε συγκινει το συγκεκριμενο ποιημα για το χ,ψ λογο να τρελενεσαι ομως για καβαφη η ριτσο... καθε ανθρωπος ψυχαγωγειται με διαφορετκα πραγματα, γιατι ο καθενας εχει διαφορετικο γουστο (δεν ειναι απαραιτητα...
εγω οταν ποναω πολυ κανω γυμναστικη. βοηθαει παρα πολυ γιατι σιγα σιγα ο πονος φευγει και ειλικρινα μετα δεν θες να σταματησεις.. επισης κατα αλλο που εχω ανακαλυψει ειναι οτι αν το καλοκαιρι εχεις περιοδο και σε ποναει η κοιλια σου μπορεις να κατσεις πανω στην καυτη αμμο για λιγη ωρα και τις...
:D:clapup:
γλυκουλι, σευχαριστω πολυυ! και εμενα μαρεσουν οι ξενες γλωσσες εχω μια ιδιαιτερη συμπαθεια στα αγγλικα...! παλιοτερα ειχα ξεκινησει γερμανικα αλλα τα σταματησα γιατι δεν μαρεσαν και δεν τα διαβαζα...αμα περασω στο πανεπιστημιο θελω να ξεκινησω γαλλικα γιατι εχω ενα θεμα με τη γαλλια...
μια τραγικη ιστορια τσιγκουνιας. ημασταν σε ενα οικογενειακο τραπεζι το δεκαπενταυγουστο( ξερετε απο αυτα τα κλασσικα ελληνικα οικογενειακα τραπεζια που μαζευεται οοοολο το σοι και γνωριζεις συγγενεις που δεν ηξερες καν οτι υπηρχαν..)και ειχε ερθει ενας μπαρμπας με τη γυναικα του ειχαν κατσει...
ΜΗΤΕΡΑ Κάπτεν Ελένα
Εννέα μήνες σ’είχε στην κοιλιά της,
για όσο ζει θα σ’έχει στην καρδιά της,
γιατί αυτή είναι μόνο μία
και σαν εκείνη δεν μας νοιάστηκε καμία.
Όταν μικρά το χτύπημα στο γόνατο...
περισσοτερο καλλιτεχνικη η φυση του δικου μου ταλεντου... ολοι παραδεχονται οτι γραφω πολυ δυνατους στιχους. γραφω κατα βαση τραγουδια αλλα και ποιημα σε αγγλικα και ελληνικα(αντιστοιχα). θα ηθελα να το χρησιμοποιησω επαγγελματικα αλλα τα σχολια των γονιων μου ειναι πολυ αποαρρυντικα και ετσι...
εγω εχω ενα θεμα με τις ελευθερες πτωσεις για καποιο λογο... πεφτω απο παντου απο σκαλες, καρεκλες,παγκακια απο παντουυυ.! θυμαμαι χαρακτηριστικα πριν 6 χρονια που ειχαμε παει με το σχολειο μονοημερη στο λαυριο και παιζαμε ολοι μαζι βολει σε μια πλατεια με πολλες καφετεριες. καποια στιγμη διψαω...
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.