Go_for_it!
Δραστήριο μέλος
Ο Go_for_it! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 639 μηνύματα.
15-04-15
18:03
Είναι καθαρά θέμα πρόσληψης. Άλλος μπορεί να το ονομάσει "κρίση", άλλος "πόλεμο" και άλλος όπως διαφορετικά θέλει. Αλλά ο νικητής γράφει (κυριολεκτικά) και επιβάλλει στους ηττημένους την αλήθεια του (είτε αυτή λέγεται ιστορία είτε πολιτισμός είτε οτιδήποτε άλλο). Και το μέσο για αυτό είναι ένας θεσμός που, σε κάθε εποχή, κανείς δεν τολμά να αμφισβητήσει*. Εν προκειμένω, για τον 21ο αιώνα, η επιστήμη.
*Όποιος το κάνει, θεωρείται τρελός και επικίνδυνος, βλ. ενδεικτικά την πασίγνωστη περίπτωση με τον Γαλιλαίο.
*Όποιος το κάνει, θεωρείται τρελός και επικίνδυνος, βλ. ενδεικτικά την πασίγνωστη περίπτωση με τον Γαλιλαίο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Go_for_it!
Δραστήριο μέλος
Ο Go_for_it! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 639 μηνύματα.
14-04-15
19:42
Η πίστη στο τζιχάντ και το κοράνι είναι όλος τους ο κόσμος. Μπορούν να βρουν χρήματα από οπαδούς, κράτη και από επιδρομές. Και, φυσικά, δεν είναι δεσμευμένοι να χρωστούν τίποτα και σε κανέναν. Μπορούν μόλις πάρουν τα όπλα τους να σκοτώσουν αυτούς που τους τα έδωσαν. Δε χρωστούν. Και τζιχαντιστές υπάρχουν σε όλον τον κόσμο, δεν είναι γεωγραφικά περιορισμένη η κατανομή τους. Πώς ξέρει ο πλανητάρχης αν στους προσωπικούς φρουρούς του δεν υπάρχει κάποιος τζιχαντιστής;
Αυτή η συζήτηση θα μπορούσε να συνεχιστεί σε άλλο νήμα. Νομίζω ότι ξεφεύγουμε από το θέμα, το οποίο διερευνά αν ένας Γ' Π. Π. είναι πιθανός. Κατά τη γνώμη μου, λαμβάνει χώρα αυτή τη στιγμή και έχει πυρήνα του, αφ'ενός, την οικονομία σε συγκρούσεις ανάμεσα στα "πολιτισμένα" κράτη, αφ'ετέρου δε, την ένοπλη εμπλοκή κατά των "βάρβαρων" εθνών, και τα δυο εντεταγμένα μέσα στο διαφωτιστικό πλαίσιο του κυρίαρχου (διάκριση σε "πεφωτισμένα" και "απολίτιστα" έθνη).
Αυτή η συζήτηση θα μπορούσε να συνεχιστεί σε άλλο νήμα. Νομίζω ότι ξεφεύγουμε από το θέμα, το οποίο διερευνά αν ένας Γ' Π. Π. είναι πιθανός. Κατά τη γνώμη μου, λαμβάνει χώρα αυτή τη στιγμή και έχει πυρήνα του, αφ'ενός, την οικονομία σε συγκρούσεις ανάμεσα στα "πολιτισμένα" κράτη, αφ'ετέρου δε, την ένοπλη εμπλοκή κατά των "βάρβαρων" εθνών, και τα δυο εντεταγμένα μέσα στο διαφωτιστικό πλαίσιο του κυρίαρχου (διάκριση σε "πεφωτισμένα" και "απολίτιστα" έθνη).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Go_for_it!
Δραστήριο μέλος
Ο Go_for_it! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 639 μηνύματα.
14-04-15
01:24
Οικονομικός πόλεμος σε τζιχαντιστές δεν υφίσταται. Οπότε τί κάνουν; Αναφέρονται σε αυτούς ως "βάρβαρο έθνος" και δικαιολογούν έτσι τη χρήση όπλων. Διότι δε νοείται "πολιτισμένο" κράτος να κάνει το ξεκίνημα πολέμου. Κάτι τέτοιο θα παραβίαζε καταφανώς ό,τι προσπαθούν να περάσουν στον λαό τους ως τρόπο ζωής και σκέψης, ως "πολιτισμό". Χαλάει την "εικόνα", ο μύθος διατρέχει τον κίνδυνο να αποκαλύψει τον ιστορικό πυρήνα του, τη σταθερή αλήθεια πίσω από το αφήγημα. Οπότε την "επίθεση" τη βαπτίζουν "αμυντική πολιτική για την ανθρωπότητα και το κοινό καλό" για να μη φανούν οι "κακοί" και να μην ξεσηκωθεί ο απλός κόσμος. Ο αφέντης δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μια εξωτερική απειλή αν υπάρχει το ενδεχόμενο να επαναστατήσουν οι δούλοι του. Γι'αυτό και η ανάγκη να καλυφθεί πρώτα το εσωτερικό μέτωπο.
Γιατί όμως οι τζιχαντιστές δε δέχονται τον πόλεμο της "κρίσης"; Γιατί δεν τους νοιάζει. Σε αντίθεση με τα "πολιτισμένα" κράτη, δεν έχουν το όνειρο του μέσου αστού πολίτη να ζήσουν ήσυχα, με μια οικογένεια και μια καλή δουλειά. Έχουν μια αποστολή. Να επιβάλουν δια της βίας το ισλάμ σε ολόκληρο τον κόσμο, να κατακτήσουν την ανθρωπότητα. Το τζιχάντ για αυτούς δεν είναι θρησκεία, είναι πίστη, είναι ο λόγος για τον οποίον ζουν. Η σύγκρισή του με κάθε άλλη θρησκεία είναι απλώς ανώφελη. Φανατισμός του νεοφώτιστου είναι αυτός, όχι σαν κάτι χριστιανούς που ντρέπονται να κάνουν τον σταυρό τους μπροστά στους μοδάτους γνωστούς τους "για να μη γίνουν ρεζίλι". Το τελευταίο δε συνιστά μια σύγχρονη εκδοχή αδυναμίας, όπως του Ιούδα, που απαρνήθηκε τρεις φορές τον Χριστό;
Αν υπάρχει, ωστόσο, κάτι σε νούμερα που να ελκύει το ενδιαφέρον των τζιχαντιστών, αυτό δεν είναι το χρήμα, αλλά οι οπαδοί. Το έχουν πιάσει το νόημα, γνωρίζουν καλά ότι η κατάρρευση ενός κράτους έρχεται νομοτελειακά εκ των έσω. Τα κινούμενα σχέδιά τους για τον προσηλυτισμό νέων οπαδών τα έχετε δει;
Όσο για τις υπόλοιπες υπερδυνάμεις, δεν έχω να σχολιάσω κάτι. Απ'ό,τι φαίνεται, αναλίσκονται σε μεταξύ τους συγκρούσεις, υποτιμώντας ή, ακόμη χειρότερα, αγνοώντας την αραβική απειλή.
Αυτά θα γραφτούν άραγε στα βιβλία της ιστορίας; Και αν ναι, πώς θα χαρακτηριστούν; Η συνείδηση της ένταξης σε μια "πολιτισμένη" κοινωνία δεν επιτρέπει πλέον την καταγραφή ενός ακόμη "Παγκοσμίου Πολέμου". Ή, αν γίνει αυτό, οι ευθύνες του θα μετακυλιστούν στους "άλλους", ώστε το "εμείς" να μείνει καθαρό, προς εσωτερική κατανάλωση.
Γιατί όμως οι τζιχαντιστές δε δέχονται τον πόλεμο της "κρίσης"; Γιατί δεν τους νοιάζει. Σε αντίθεση με τα "πολιτισμένα" κράτη, δεν έχουν το όνειρο του μέσου αστού πολίτη να ζήσουν ήσυχα, με μια οικογένεια και μια καλή δουλειά. Έχουν μια αποστολή. Να επιβάλουν δια της βίας το ισλάμ σε ολόκληρο τον κόσμο, να κατακτήσουν την ανθρωπότητα. Το τζιχάντ για αυτούς δεν είναι θρησκεία, είναι πίστη, είναι ο λόγος για τον οποίον ζουν. Η σύγκρισή του με κάθε άλλη θρησκεία είναι απλώς ανώφελη. Φανατισμός του νεοφώτιστου είναι αυτός, όχι σαν κάτι χριστιανούς που ντρέπονται να κάνουν τον σταυρό τους μπροστά στους μοδάτους γνωστούς τους "για να μη γίνουν ρεζίλι". Το τελευταίο δε συνιστά μια σύγχρονη εκδοχή αδυναμίας, όπως του Ιούδα, που απαρνήθηκε τρεις φορές τον Χριστό;
Αν υπάρχει, ωστόσο, κάτι σε νούμερα που να ελκύει το ενδιαφέρον των τζιχαντιστών, αυτό δεν είναι το χρήμα, αλλά οι οπαδοί. Το έχουν πιάσει το νόημα, γνωρίζουν καλά ότι η κατάρρευση ενός κράτους έρχεται νομοτελειακά εκ των έσω. Τα κινούμενα σχέδιά τους για τον προσηλυτισμό νέων οπαδών τα έχετε δει;
Όσο για τις υπόλοιπες υπερδυνάμεις, δεν έχω να σχολιάσω κάτι. Απ'ό,τι φαίνεται, αναλίσκονται σε μεταξύ τους συγκρούσεις, υποτιμώντας ή, ακόμη χειρότερα, αγνοώντας την αραβική απειλή.
Αυτά θα γραφτούν άραγε στα βιβλία της ιστορίας; Και αν ναι, πώς θα χαρακτηριστούν; Η συνείδηση της ένταξης σε μια "πολιτισμένη" κοινωνία δεν επιτρέπει πλέον την καταγραφή ενός ακόμη "Παγκοσμίου Πολέμου". Ή, αν γίνει αυτό, οι ευθύνες του θα μετακυλιστούν στους "άλλους", ώστε το "εμείς" να μείνει καθαρό, προς εσωτερική κατανάλωση.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Go_for_it!
Δραστήριο μέλος
Ο Go_for_it! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 639 μηνύματα.
13-04-15
17:56
Μπορούν να κάνουν σε χώρες με θρησκεία το ισλάμ; Αφού είναι "βάρβαρες". Έτσι τις βλέπει ο κατακτητής που δεν μπορεί να διεξάγει τον πόλεμο με τον τρόπο που θέλει. Οι τζιχαντιστές θέτουν οι ίδιοι τους όρους του πολέμου. Πιστεύουν στη θρησκεία τους και πολεμούν για αυτή. Για αυτούς δεν είναι ένα "στολίδι" με το οποίο απλώς περιστέλλουν τον πολιτικό και κοινωνικό τους βίο. Θα πάνε "στον παράδεισο". Είναι ο λόγος για τον οποίον ζουν. Δεν ενδιαφέρονται για την οικονομική τους ευμάρεια, παρά μόνο αν αυτή μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον "ιερό σκοπό" τους.
Όσον αφορά τη Σερβία, έχει προσφύγει για δάνειο στο ΔΝΤ (2009).
Ένας Παγκόσμιος Πόλεμος σημαίνεται με την εμπλοκή των υπερδυνάμεων της οικουμένης. Και όταν συμμετέχουν και μικρότερα κράτη, αυτό οφείλεται προπαντός στο γεγονός ότι εξαναγκάζονται να το κάνουν. Δεν υπάρχει ουδετερότητα σε έναν πόλεμο. Αν έχεις κάποια γεωπολιτική αξία, θα πάρεις μέρος. Αν πάλι όχι, τότε είσαι από τους τυχερούς παρατηρητές των εξελίξεων. Αν και δεν ξέρω κατά πόσο κάποιος μπορεί να είναι παρατηρητής σε ένα τέτοιο φαινόμενο παγκόσμιας κλίμακας...
Όσον αφορά τη Σερβία, έχει προσφύγει για δάνειο στο ΔΝΤ (2009).
Ένας Παγκόσμιος Πόλεμος σημαίνεται με την εμπλοκή των υπερδυνάμεων της οικουμένης. Και όταν συμμετέχουν και μικρότερα κράτη, αυτό οφείλεται προπαντός στο γεγονός ότι εξαναγκάζονται να το κάνουν. Δεν υπάρχει ουδετερότητα σε έναν πόλεμο. Αν έχεις κάποια γεωπολιτική αξία, θα πάρεις μέρος. Αν πάλι όχι, τότε είσαι από τους τυχερούς παρατηρητές των εξελίξεων. Αν και δεν ξέρω κατά πόσο κάποιος μπορεί να είναι παρατηρητής σε ένα τέτοιο φαινόμενο παγκόσμιας κλίμακας...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Go_for_it!
Δραστήριο μέλος
Ο Go_for_it! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 639 μηνύματα.
13-04-15
02:12
Στο πλαίσιο της "πολιτιστικής" και "πολιτισμικής" ανάπτυξης των "ανεπτυγμένων χωρών", όπου το διαφωτιστικό ιδεώδες κηρύσσει ότι όλα τα "πολιτισμένα" κράτη έχουν "ίσα δικαιώματα" και ότι είναι "ελεύθερα", ένας Παγκόσμιος Πόλεμος είναι για τους "βάρβαρους", τους "πολεμοχαρείς" και τους "απολίτιστους". Μια χώρα με "πολιτισμό" και "δημοκρατικό πολίτευμα" δε νοείται να προκαλέσει έναν τέτοιον "απάνθρωπο" σπαραγμό, όπου "και ο νικητής θα έχει δυσανάλογα περισσότερες απώλειες από κέρδη". Και αν τελικά έρθει μια τέτοια εμπόλεμη κατάσταση, τα "δημοκρατικά έθνη θα πολεμήσουν ενωμένα για το κοινό καλό", θα "διασφαλίσουν" ότι ο "πολιτισμός" θα θριαμβεύσει έναντι των "βάρβαρων εθνών". Ρητορική του "πολιτισμένου, φιλεύσπλαχνου ειρηνιστή".
Πλέον, δεν υπάρχει το έρεισμα για "Παγκόσμιο Πόλεμο". Μόνο για "πόλεμο" με τα "επικίνδυνα, απολίτιστα έθνη", π.χ. κατά των τζιχαντιστών. Αφού δεν μπορεί να ακολουθηθεί στην περίπτωσή τους η τακτική του Παγκοσμίου Πολέμου του 21ου αιώνα, του αιώνα του τεχνολογικού άλματος και της πολιτιστικής-πολιτισμικής άνθησης, του πολέμου των "δικαιωμάτων" και της "δημοκρατίας". Πώς μπορείς να καταστήσεις με έναν απλό τρόπο κάποιον φόρου υποτελή; Μπορείς να του δανείσεις. "Και τα δίνεις πίσω όποτε έχεις, μην ανησυχείς." Και μετά από καιρό, μόλις δεις ότι αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα: "Εδώ είμαστε! Είσαι φίλος μας, δεν μπορούμε να σε αφήσουμε έτσι". Ώσπου έρχεται η στιγμή που ο "φίλος", όπως σε ένα "πολιτισμένο" κράτος, έρχεται και σου ζητάει πίσω αυτά που σου έδωσε. Και για να σε διευκολύνει, σου δανείζει κι άλλα χρήματα, αρκεί να "μη με αφήσεις έτσι στον αέρα, τί μπορείς να μου δώσεις για εγγύηση;". Έτσι κατακτάς στην "πολιτισμένη" οικουμένη. Και ύστερα κοιτάς αφ'υψηλού τον "καημένο", που "κοίτα που κατάντησε!". Και εσύ με ήσυχη τη συνείδησή σου, αφού δεν έχεις παραβεί κανέναν νόμο, γυρίζεις σπίτι σου και απλώνεις τα πόδια σου πάνω στο έπιπλο της εγγύησης. Ποιας εγγύησης, αφού δικό σου είναι, ο "κακομοίρης" ποτέ δε θα βρει το ποσό να αποπληρώσει τα δάνεια και τους "φιλικούς" τόκους. Και θα κάνεις ό,τι περνάει από το χέρι σου να μην ορθοποδήσει, μη βρει τα χρήματα και πάρει πίσω το νέο σου απόκτημ... εεε, την εγγύηση.
Όντως δεν υπάρχει Παγκόσμιος Πόλεμος; Όλες οι υπερδυνάμεις δε συνδέονται άμεσα οικονομικά τώρα; Το embargo της Ρωσίας στην Ευρώπη τί είναι; Η Ευρώπη γιατί ταράζεται στο ενδεχόμενο να στραφεί η Ελλάδα σε εξωευρωπαική χώρα για νέες συμφωνίες; Γιατί έχει ο δανειστής λόγο στο πώς θα συγκεντρωθεί η οφειλόμενη δόση; Αν μπορεί να μαζευτεί το ίδιο ποσό με άλλους τρόπους, ζημειώνει τον δανειστή; Εκτός αν ο δανειστής είναι δυνάστης...
Άσχετο, αλλά τα γλυπτά του Παρθενώνα τόσα χρόνια δε μας τα δίνουν πίσω. Λάφυρα του "πολιτισμένου" πολέμου;
Τα "πολιτισμένα κράτη" γιατί δε φέρονται τόσο πολιτισμένα; Γιατί τόσο μίσος, ρατσισμός και πικρά συναισθήματα μάς γεννιούνται όταν επιλέγουμε να ενημερωθούμε από τα ΜΜΕ (που, ας μην ξεχνάμε, υπηρετούν κάποια συμφέροντα) ;
Μια χώρα σε έναν Παγκόσμιο, ανάλογα με τις κινήσεις της και σε ποιανού την πολεμική παράταξη βρίσκεται, ενδέχεται να επιζήσει. Σε μια διχασμένη χώρα όμως, με εμφύλιο πόλεμο, όπου οι ίδιοι οι πολίτες της βρίσκονται στα μαχαίρια και έρχονται σε σύγκρουση με κάθε ευκαιρία, παρακινημένοι συχνά από πολιτικά ζητήματα, πόσο χρόνο της δίνετε σε έναν τέτοιο περιβάλλον, με τις υπερδυνάμεις παράλληλα να κανονιοβολούν; Ό,τι κι αν γίνει, σε αυτόν τον Παγκόσμιο Πόλεμο (aka "Παγκόσμια Κρίση"), αν υπάρχει κάποια ελπίδα για σωτηρία, αυτή είναι η ενότητα, το συναμφότερον. Τέτοιες κρίσιμες στιγμές, με στρατόπεδα γεωπολιτικής και διπλωματίας, δεν οριοθετούν την έννοια του πολέμου; Και όταν σε αυτές δεσποτικό ρόλο διαδραματίζουν χώρες από διάφορες ηπείρους (Η.Π.Α. - Αμερική, Γερμανία - Ευρώπη, Ρωσία - Ασία), αυτό δεν παραπέμπει σε ένα παγκόσμιο φαινόμενο; Και, ειδικά, έχοντας υπόψη το παράδειγμα, με τις ίδιες χώρες (!), από τον Β' Π.Π.;
Πλέον, δεν υπάρχει το έρεισμα για "Παγκόσμιο Πόλεμο". Μόνο για "πόλεμο" με τα "επικίνδυνα, απολίτιστα έθνη", π.χ. κατά των τζιχαντιστών. Αφού δεν μπορεί να ακολουθηθεί στην περίπτωσή τους η τακτική του Παγκοσμίου Πολέμου του 21ου αιώνα, του αιώνα του τεχνολογικού άλματος και της πολιτιστικής-πολιτισμικής άνθησης, του πολέμου των "δικαιωμάτων" και της "δημοκρατίας". Πώς μπορείς να καταστήσεις με έναν απλό τρόπο κάποιον φόρου υποτελή; Μπορείς να του δανείσεις. "Και τα δίνεις πίσω όποτε έχεις, μην ανησυχείς." Και μετά από καιρό, μόλις δεις ότι αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα: "Εδώ είμαστε! Είσαι φίλος μας, δεν μπορούμε να σε αφήσουμε έτσι". Ώσπου έρχεται η στιγμή που ο "φίλος", όπως σε ένα "πολιτισμένο" κράτος, έρχεται και σου ζητάει πίσω αυτά που σου έδωσε. Και για να σε διευκολύνει, σου δανείζει κι άλλα χρήματα, αρκεί να "μη με αφήσεις έτσι στον αέρα, τί μπορείς να μου δώσεις για εγγύηση;". Έτσι κατακτάς στην "πολιτισμένη" οικουμένη. Και ύστερα κοιτάς αφ'υψηλού τον "καημένο", που "κοίτα που κατάντησε!". Και εσύ με ήσυχη τη συνείδησή σου, αφού δεν έχεις παραβεί κανέναν νόμο, γυρίζεις σπίτι σου και απλώνεις τα πόδια σου πάνω στο έπιπλο της εγγύησης. Ποιας εγγύησης, αφού δικό σου είναι, ο "κακομοίρης" ποτέ δε θα βρει το ποσό να αποπληρώσει τα δάνεια και τους "φιλικούς" τόκους. Και θα κάνεις ό,τι περνάει από το χέρι σου να μην ορθοποδήσει, μη βρει τα χρήματα και πάρει πίσω το νέο σου απόκτημ... εεε, την εγγύηση.
Όντως δεν υπάρχει Παγκόσμιος Πόλεμος; Όλες οι υπερδυνάμεις δε συνδέονται άμεσα οικονομικά τώρα; Το embargo της Ρωσίας στην Ευρώπη τί είναι; Η Ευρώπη γιατί ταράζεται στο ενδεχόμενο να στραφεί η Ελλάδα σε εξωευρωπαική χώρα για νέες συμφωνίες; Γιατί έχει ο δανειστής λόγο στο πώς θα συγκεντρωθεί η οφειλόμενη δόση; Αν μπορεί να μαζευτεί το ίδιο ποσό με άλλους τρόπους, ζημειώνει τον δανειστή; Εκτός αν ο δανειστής είναι δυνάστης...
Άσχετο, αλλά τα γλυπτά του Παρθενώνα τόσα χρόνια δε μας τα δίνουν πίσω. Λάφυρα του "πολιτισμένου" πολέμου;
Τα "πολιτισμένα κράτη" γιατί δε φέρονται τόσο πολιτισμένα; Γιατί τόσο μίσος, ρατσισμός και πικρά συναισθήματα μάς γεννιούνται όταν επιλέγουμε να ενημερωθούμε από τα ΜΜΕ (που, ας μην ξεχνάμε, υπηρετούν κάποια συμφέροντα) ;
Μια χώρα σε έναν Παγκόσμιο, ανάλογα με τις κινήσεις της και σε ποιανού την πολεμική παράταξη βρίσκεται, ενδέχεται να επιζήσει. Σε μια διχασμένη χώρα όμως, με εμφύλιο πόλεμο, όπου οι ίδιοι οι πολίτες της βρίσκονται στα μαχαίρια και έρχονται σε σύγκρουση με κάθε ευκαιρία, παρακινημένοι συχνά από πολιτικά ζητήματα, πόσο χρόνο της δίνετε σε έναν τέτοιο περιβάλλον, με τις υπερδυνάμεις παράλληλα να κανονιοβολούν; Ό,τι κι αν γίνει, σε αυτόν τον Παγκόσμιο Πόλεμο (aka "Παγκόσμια Κρίση"), αν υπάρχει κάποια ελπίδα για σωτηρία, αυτή είναι η ενότητα, το συναμφότερον. Τέτοιες κρίσιμες στιγμές, με στρατόπεδα γεωπολιτικής και διπλωματίας, δεν οριοθετούν την έννοια του πολέμου; Και όταν σε αυτές δεσποτικό ρόλο διαδραματίζουν χώρες από διάφορες ηπείρους (Η.Π.Α. - Αμερική, Γερμανία - Ευρώπη, Ρωσία - Ασία), αυτό δεν παραπέμπει σε ένα παγκόσμιο φαινόμενο; Και, ειδικά, έχοντας υπόψη το παράδειγμα, με τις ίδιες χώρες (!), από τον Β' Π.Π.;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.