Agaphbou
Περιβόητο μέλος
Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
13-09-20
18:12
Δεν ανέφερα τί σκεφτόμαστε εμείς αλλά τί σκέφτονται οι διαφημιστές που σκοπό έχουν να πουλήσουν. Αν εσύ ήσουν διαφημιστής θα έβαζες έναν άντρα να διαφημίσει κρέμα για τις ρυτίδες ξέρω γω; Το κοινό τους θέλουν να προσελκύσουν αναλόγως το προϊόν που διαφημίζουν.
Οι άντρες δε χρησιμοποιούν αντιρυτιδική κρέμα (η συντριπτική πλειοψηφία έστω), ενώ απορρυπαντικό χρησιμοποιεί τουλάχιστον κάθε εργένης που σέβεται τον εαυτό του συν όσοι δεσμευμένοι βοηθούν στις δουλειές. Οι συγκρίσεις είναι λίγο άστοχες αν και συμφωνώ ότι δε με ενοχλεί το διαφημιστικό (ακριβώς επειδή δεν το θεωρώ ούτε αντρική ούτε γυναικεία υπόθεση, για μένα δεν έχει σημασία ποιον θα δείχνει). Επίσης στη συγκεκριμένη διαφήμιση θεωρώ την ανάγκη για ταύτιση λίγο χαζή γιατί μιλάμε για είδη πρώτης ανάγκης κι όχι κάποιο είδος πολυτελείας που χρειάζεται διαφήμιση για να μας πείσει να το αγοράσουμε. Ίσως ψειρίζουμε τη μαϊμού εν προκειμένω.
Agaphbou
Περιβόητο μέλος
Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
13-08-20
18:32
Προφανώς και δεν μίλαγα για μια στο τόσο. Αυτό το συχνό είναι που κάνει την ζημιά. Άλλωστε αν μένεις και μόνος δεν βγαίνει. Θα πρέπει να συσσωρευεις άπλυτα για καιρό για να γεμίσει.
Αν είναι ψιλοάδειο, τότε καθαρίζουν εξίσου αποτελεσματικά και στο σύντομο πρόγραμμα, αλλά και πάλι όσον αφορά το πλυντήριο ρούχων τουλάχιστον (πιάτων δεν είχα όταν έμενα μόνη μου για να ξέρω), γεμίζει πολύ εύκολα αν υπολογίσεις και πετσέτες, σεντόνια, τραπεζομάντιλα κτλ. Τα πιάτα φαντάζομαι πως όντως μαζεύονται πιο δύσκολα, αλλά υπάρχουν και μικρά πλυντήρια που χωράνε πολύ λίγα πραγματάκια, οπότε πάλι problem solved.
Agaphbou
Περιβόητο μέλος
Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
13-08-20
18:21
Αυτό και αν θα πει υπερσπαταλη νερού...
Γιατί; Εάν είναι γεμάτο το πλυντήριο, εξοικονομείς νερό, δε σπαταλάς.
Agaphbou
Περιβόητο μέλος
Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
16-09-19
11:34
Ναι αλλα κοίτα να δεις ποιο είναι το θέμα, ακόμα και αυτά τα πράγματα που περιγράφεις εσύ πιο σου αρέσουν σε έναν αντρα, δηλαδή οι στόχοι και η αποφασιστικότητα αποτελούν ιεραρχία αξιών και βάση αυτής αναπόφευκτα θα τοποθετήσεις κάποιους άντρες πιο ψηλά και κάποιους πιο χαμηλά. Το ζήτημα είναι αν θα έβρισκες εσύ έναν άντρα ελκυστικό ο οποίος είναι πιο χαμηλά από εσένα στην ιεραρχία την οποία εσύ κρίνεις σημαντική (στόχους και αποφασιστικότητα) στην προκειμένη.
Σίγουρα διαφορετικές γυναίκες έχουν διαφορετικές ιεραρχίες σαν μέτρο κρίσης γιατί είναι διαφορετικά άτομα με διαφορετικές αξίες, εμπειρίες κτλ, αλλά δεν ήταν αυτό το point του fast αν κατάλαβα καλά.
Μα δεν είπα ποτέ ότι δεν έχω κριτήρια, αλίμονο. Απλά όταν λέμε για ιεραρχία στα παραπάνω σχόλια, όντως δεν εννοούμε αυτό. Επίσης εσύ μου λες αν θα έβρισκα ελκυστικό έναν άντρα με χαμηλότερα κριτήρια από τα δικά μου (τον οποίο μπορεί και να βρισκα, btw, αλλά θα με προβληματιζε το μέλλον μαζί του), ο fast λέει ότι οι πιο πετυχημένες σχέσεις είναι αυτές που ο άντρας είναι πάνω απ τη γυναίκα στα κριτήρια που θέτει. Το να βρίσκονται στο ίδιο "λεβελ" ας πούμε δεν παίζει σαν ενδεχόμενο; Γιατί παίρνουμε όλα τα παραδείγματα όπου υπάρχει χάσμα;
Αυτός που θα φέρνει δέκα χιλιάρικα σπίτι
το μήνα από κληρονομιά είναι θαυμάσιος σύζυγος και πατέρας.
Επίδοξος εραστής, αγαπητός, γλύκας κτλ.
Όλοι θα μιλούν γι'αυτον με στόμφο και θα είναι γοητευτικός σε όλες τις γυναίκες.
Η διάφορα που έχει από εμάς τους πολλούς υπόλοιπους είναι ότι δεν χρειάζεται να μοχθεί όπως εμείς. Κι αυτό είναι το μόνο που ζηλεύω. Κατά τα αλλα δεν θα μάθει ποτέ αν τον αγάπησαν πραγματικά. Τώρα βέβαια έτσι που έχουμε γινει, δεν ξέρω κατά πόσο παίζει ρόλο αυτό αλλά σίγουρα μέσα μας όλοι ξέρουμε την αλήθεια.
Όταν λέω ότι δε μου λέει τίποτα για τον ίδιο, δε σημαίνει πως τον υποτιμώ. Σημαίνει ότι όντως δε μου λέει τίποτα, πρέπει να δω αλλά στοιχεία του χαρακτήρα του για να κρίνω. Φυσικά και μπορεί να είναι υπέροχος πατέρας και σύζυγος, αλλά δε θα είναι εξαιτίας της οικονομικής κατάστασης της οικογένειάς του. Γενικά νομίζω η συζήτηση πάει αλλού τώρα, αλλά για να κλείσω το σχόλιο, ο μοχθος μπορεί αφενός να μας εξαντλεί σωματικά και ψυχικά, αλλά από την άλλη είναι το όπλο που μας μαθαίνει να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες και να εκτιμούμε τις χαρές της ζωής. Δεν έχεις τίποτα να ζηλέψεις, κατ εμέ.
Agaphbou
Περιβόητο μέλος
Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
15-09-19
20:31
Μπορεί και να έχεις δίκιο, αλλά από την άλλη δεν βλέπεις συχνά γιατρινες να τα εχουν με ντελιβεραδες.
Μα δεν είναι θέμα στάτους ή ιεραρχίας, είναι θέμα ενδιαφερόντων και χαρακτήρων. Δεν ειναι η ιεραρχία που φέρνει το ζευγάρι κοντά (ή μακριά, αντίστοιχα), είναι το αντικείμενο και οι ευθύνες της δουλειάς τους. Έχει άλλη καθημερινότητα και νοοτροπία ένας ελεύθερος επαγγελματίας, άλλη ένας υπάλληλος του δημοσίου και άλλη ένας ιδιωτικός υπάλληλος. Αντίστοιχα, το είδος της δουλειάς δείχνει και κάποια πράγματα για τον χαρακτήρα αυτού που την επέλεξε. Για εμένα έχει μεγαλύτερη σημασία ο τρόπος που αντιμετωπίζει κάποιος την εργασία, το πού θέλει να φτάσει και πόσο διατεθειμένος είναι να πετύχει τους στόχους του, όχι το πόσα βγάζει και το πόσο κύρος έχει στο στάδιο που βρίσκεται. Εκεί κολλάω και διαφωνώ κυρίως, και γι αυτό μου φαίνονται επιφανειακά αυτά που λέει ο fast. Υπάρχουν δουλειές υποτιμημενες με μικρό περιθώριο κέρδους που, όμως, χρειάζεται να φτύσεις αίμα και να πάρεις μεγάλα ρίσκα για να τα βγάλεις πέρα. Και επειδή έχω μεγαλώσει σε τέτοια οικογένεια, έμαθα από πολύ μικρή να μην κοιτάω νούμερα και ταμπέλες, αλλά ανθρώπους.
Κι'όμως αγαπημπου κρίνεις έτσι τους ανθρώπους που βλέπεις σε καθημερινή βάση, και κρίνεις αυτόματα το στάτους οποιουδήποτε αρσενικού σε πλησιάσει. Δεν είναι όλα ρόδινα.
Ναι, αυτό σου εξηγώ, δεν κρίνω από σχολή, επάγγελμα, λεφτά, στάτους. Κρίνω απευθείας χαρακτήρες. Πόσο ντόμπρος είναι ο άλλος, πόσο αυστηρός είναι με τον εαυτό του και πρόθυμος να το παλέψει. Αν τηρεί το λόγο του. Στην τελική μπορεί να φέρνει 10 χιλιάρικα τον μήνα σπίτι και να είναι κληρονομιά από γονείς, που εμένα αυτό δε μου λέει τίποτα για τον ίδιο.
Agaphbou
Περιβόητο μέλος
Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
15-09-19
04:12
Ανάλογα την περίπτωση, οι δουλειές μπορεί να μοιράζονται 50-50 ή να κάνει η γυναίκα παραπάνω ή ολα. Αν ο άντρας φέρνει περισσότερα λεφτά στη σχέση π.χ. είανι το μόνο λογικό. Γενικά πάντως τα καλύτερα ζευγάρια είναι όταν ο άντρας έχει λίγο παραπάνω στάτους απ' τη γυναίκα.
Προσωπικά, ένας άντρας που κοιτάει να βγάζει περισσότερα λεφτά και να έχει "λίγο παραπάνω στάτους" από μένα μου πέφτει λίγος. Το αν συμβαίνει ή όχι είναι άσχετο και μη δεδομένο πάνω απ' όλα. Η ζωή κρύβει εκπλήξεις, τα λεφτά πάνε κι έρχονται, και το στάτους ειλικρινά το θεωρώ παρωχημενη λέξη εν έτει 2019.
Αυτό που κάνει έναν άντρα να μετραει στα μάτια μου είναι να έχει πάνω απ όλα ισορροπία ανάμεσα σε φιλοδοξίες και αρχές, και οι κόποι του να είναι αντάξιοι των προσδοκιών του. Να τα χει βρει με τον εαυτό του, να ξέρει ποιος είναι και να είναι περήφανος για τη γυναίκα που έχει στο πλευρό του. Να τη βοηθάει να πραγματοποιήσει τους δικούς της στόχους και να είναι ευτυχισμένη. Γι' αυτόν τον άντρα και τουαλέτες σκουπιζω, και φύλλο για χωριάτικη πίτα ανοίγω, και τις παντόφλες του φέρνω. Αλλά άμα πνίγομαι κι εγώ στη δουλειά και γυρίσει και μου πει "δε βάζω σκούπα γιατί εγώ φέρνω τα πιο πολλά λεφτά και κάνεις τα ψώνια σου και σε πάω βόλτες" θα τρώει πίτσα Νίκας στα μικροκύματα για μια βδομάδα. Ανταγωνισμούς στη σχέση μου δε θέλω. Με όλο τον σεβασμό.
____________________________________________
Και για να απαντήσω και στο κυρίως θέμα, θεωρώ ότι στις μέρες μας που και οι δύο σύντροφοι εργάζονται σκληρά, οι δουλειές εκ των πραγμάτων πρέπει κάπως να μοιραστούν. Λέει ο καθένας ποιες δουλειές προτιμά και ανάλογα με το ωράριο και την ενέργεια που έχει κάθε μέρα, κάνει κι από κάτι. Προσωπικά δε με νοιάζει να είναι 50-50, αρκεί όταν είμαι κουρασμένη να είναι διατεθειμένος να με διευκολύνει σε κάποια πραγματάκια. Α, και να πλένει τα αυτοκίνητα, γιατί το καλοκαίρι που τα έπλυνα πρώτη φορά με τον πατέρα μου, συνειδητοποίησα πόσο απαίσια δουλειά είναι