rascal_gd
Περιβόητο μέλος
Ο Call me Joe!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών και μας γράφει απο Αφρική. Έχει γράψει 4,194 μηνύματα.
02-09-09
00:45
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
rascal_gd
Περιβόητο μέλος
Ο Call me Joe!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών και μας γράφει απο Αφρική. Έχει γράψει 4,194 μηνύματα.
02-09-09
00:31
Δυστυχώς περνάω κι εγώ μια μίνι κατάθλιψη αυτή την περίοδο αλλά οκ θα μου περάσει,πάντως όλη αυτή η κακή ψυχολογία που νιώθω είναι πολυ άσχημη..
Εσυ εισαι και μικρη. Πηγαινε με τις φιλες σου για κανα καφε κι ολα θα φτιαξουν.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
rascal_gd
Περιβόητο μέλος
Ο Call me Joe!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών και μας γράφει απο Αφρική. Έχει γράψει 4,194 μηνύματα.
01-09-09
23:16
έκανα πάντα αυτο που ήθελα και είχα τους πάντες γύρω μου όπως τους ήθελα.. Μεγάλη αυτοπεποίθηση κύρια πηγή της ζωής μου..
εκανες παντα οτι ηθελες και ειχες τους παντες γυρω σου οπως ηθελες!;
Αυτο κι αν ειναι μια καλη βαση για να σε χτυπησει κατακουτελα μια μορφη καταθλιψης. Δεν κανουμε οτι θελουμε, ουτε φερνουμε τους αλλους στα μετρα μας παρα μαθαινουμε να συμβιωνουμε με τον εαυτο μας και τους αλλους ετσι οπως ειναι.
Τον εχεις χασει γιατι εσυ τους εχεις δωσει το δικαιωμα να σου τον δινουν και να τον παιρνουν οποτε αυτοι νομιζουν οτι τον αξιζεις. Ρωτησες ποτε τον εαυτο σου τι σημαινει σεβασμος για σενα, για αυτα που πιστευεις, για τις επιθυμιες σου;Νιώθω πως έχω χάσει τον σεβασμό ολωνων, η αυτοπεποίθηση δν γνωρίζω πια τι ακριβώς είναι και το κυριοτερό.. αυτο το χαμόγελο είναι πια ψεύτικο...
Οταν εισαι τοσο εξαρτημενος απ'τους αλλους λογικο ειναι η αυτοεκτιμηση σου να εξαρταται απ'αυτους.
Αυτη η χαρα και το χαμογελο που λες Σταυρο μου ηταν αλλη μια προσπαθεια να κανεις τους αλλους να σ'αγαπησουν και να σε συμπαθησουν κρυβοντας ομως τις ατελειες σου. Ηρθε μαλλον η ωρα που πρεπει να δεχτεις τον εαυτο σου με τα καλα του και τα στραβα του. Και δεν θα ηταν κακο να αποκαλυψεις στον φιλο σου τις ανασφαλειες σου, την αναγκη που εχεις να σ'αγαπανε. Εισαι ανθρωπος και επεσες, πονας και κλαις. Δεν ειμαστε καλοι σε ολα τα πραγματα. Σε καποια ειμαστε εξαιρετικοι, σε καποια ειμαστε αδεξιοι. Η ανασφαλεια μας ειναι αυτη που μας κανει πλασαρουμε τον εαυτο μας οσο πιο τελειο γινεται. Μη φας τα μουτρα σου οπως τα εχω φαει εγω. Ή μαλλον φατα για να βαλεις μυαλο.Πάντοτε ήμουν ένα άτομο ΠΑΡΑ πολυ ενεργό.. χωνόμουν παντού.. έκανα πάντα αυτο που ήθελα και είχα τους πάντες γύρω μου όπως τους ήθελα.. Μεγάλη αυτοπεποίθηση κύρια πηγή της ζωής μου.. Πάντα μέσα στη χαρά.. Ολοι με θυμούνται για το χαμόγελο μου.
Αυτη τη στιγμή που τα γράφω αυτά κλαίω.. χωρίς λογο.. απλά κλαίω..
Δεν πειραζει, καλο κανει. Κλαψε λιγο να καθαρισεις..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
rascal_gd
Περιβόητο μέλος
Ο Call me Joe!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών και μας γράφει απο Αφρική. Έχει γράψει 4,194 μηνύματα.
27-08-09
05:31
Είμαι της άποψης οτι η κατάθλιψη δεν είναι κατεξοχήν ασθένεια, αλλά παραίτηση του μυαλού για ζωή που γίνεται με τη θέληση του ανθρώπου.
Ποιος θελει αραγε να περναει ολη τη ζωη του μες την θλιψη; Φυσικα ειναι ενα κομματι της ζωης και αυτο. Ισως αυτοι που συνηθηζουν να κατηγορουν τον εαυτο τους για οτιδηποτε και που ποτε δεν τους εδωσαν να καταλαβουν οτι ενα λαθος ειναι απλα ενα λαθος. Που απο παντα επρεπε να ειναι τελειοι για να μην στεναχωρουν ή απογοητευουν τους γονεις τους.
Αναρωτιέμαι τώρα εγώ, γιατί ένας άνθρωπος να αφήνει τόσο τον εαυτό του να πέσει σε βαρειά μελαγχολία και σε κατάθλιψη;
Γιατι τον αφησαν κι'αυτον καποτε οταν η αυτοπεποιθηση και η αυτοεκτιμηση ηταν εξαρτημενη απ'τους γονεις του.
Όταν λοιπόν σε παίρνει από κάτω, δεν μπορείς αυτόματα να διώξεις τη μελαγχολία που σου έρχεται, τις κακές σκέψεις, ώστε να επιβιώσεις;
Αυτοματα για οσους εχουν μια ξεκαθαρη επικοινωνια με τα θελω τους, τις επιθυμιες και τις αναγκες του εαυτου τους. Τα ατομα που απ'την αρχη της ζωης τους εμαθαν να αναγνωριζουν τις αναγκες του εαυτου τους γιατι οταν ηταν μικρα παιδια δεχτηκαν προσοχη και αγνη αγαπη για τις επιθυμιες τους απ'τους γονεις τους.
Γιατί όμως κάποιοι άνθρωποι μπορούν να αντιμετωπίσουν τα άσχημα συναισθήματα και κατ' επέκταση την κατάθλιψη; Γιατί εγώ κάθομαι και βασανίζομαι ενώ εσύ το προσπερνάς και συνεχίζεις τη ζωή σου;
Γιατι ισως δεν εχουν ξεκαθαρισει τα πραγματα μεσα μου; Γιατι υπαρχει μια θολουρα μεσα μου η οποια με εμποδιζει να δω τι χρειαζεται πραγματικα ο "αληθινος" μου εαυτος; Μηπως επειδη ποτε δεν λειτουργησα με το πραγματικο μου "εγω" και φλερταρω συνεχως με διαφορες καταστασεις και ιδιοτητες που πολλες φορες δεν εχουν καμια σχεση με την ταυτοτητα μου;
Σκεψου οτι αν σπρωξεις δυνατα εναν ανθρωπο ο οποιος προχωραει σθεναρα σιγουρα θα χασει τα πατηματα του αλλα μετα απο λιγο θα σταθει και παλι ορθιος. Αν ομως σπρωξεις εναν ανθρωπο φοβισμενο γεματο αμφιβολιες το πιο λογικο ειναι να χασει για τα καλα τον βηματισμο του και να πεσει κατω. Και αυτο θα γινεται καθε φορα που θα νοιωθει μια πιεση.
Μιλούσα με μια κοπέλα που πέρασε κατάθλιψη για ένα χρόνο για κάποιο συγκεκριμένο θέμα και πίστευε πως μπορεί να το λύσει μόνη της, αλλά τελικά δεν τα κατάφερε και πήγε σε ψυχολόγο, ο οποίος την "οδήγησε" είπε σε μονοπάτια του μυαλού και του παρελθόντος της που δεν ήξερε οτι υπήρχαν κι έτσι ξεπέρασε την κατάθλιψη.
Την οδηγησε σε μονοπατια του μυαλου και του παρελθοντος της που δεν ηξερε οτι υπηρχαν. Μολις εποιασες το νοημα. Αυτο που κανει η ψυχαναληση δηλαδη. Κατι το οποιο θα ηθελα να κανω και γω καποια στιγμη. Οπως ελεγε ενας σημαντικος ψυχιατρος αν περναγαμε ολοι απο ψυχαναλυση ο κοσμος σιγουρα θα ηταν καλυτερος. Αυτο που πετυχαινεις δηλαδη ειναι να γνωρισεις το πραγματικο σου "εγω" και να ξεδιαλυνεις λιγο τη θολουρα που υπαρχει γυρω απ'αυτο. Kατι που δεν ειναι τοσο ευκολο οσο ακουγεται
Εκατονταδες ειναι τα πραγματα που συντελουν να ειμαστε διαφορετικοι και ειμαστε διαφορετικοι ετσι κι αλλιως. Γιατι ομως καποια ατομα μπορουν να πλασαρουν πιο ευκολα την διαφορετικοτητα τους απο καποια αλλα; Γιατι ενας ικανος, ταλαντουχος ανθρωπος κουβαλαει για παντα ενα βαρος μεσα του ενω ενας αφελης, μονοδιαστατος μπορει να εχει αμεση επαφη με τη ζωη του και να τη ζει πληρως;Είναι ένας πολύπλοκος συνδυασμός παραγόντων. Γενετική προδιάθεση, βιοχημεία του εγκεφάλου, χαρακτηριστικά προσωπικότητας, οικογενειακό περιβάλλον, ματαιώσεις, προσωπικά βιώματα, τρόπος αντίληψης και νοηματοδότησης βιωμάτων, τα αστέρια στον ουρανό τη μέρα που γεννήθηκες, ο παπάς που περνούσε τυχαία, εκατοντάδες πράγματα συντελούν στο ότι είμαστε διαφορετικοί.
Σιγουρα ειμαστε ολοι διαφορετικοι και ειμαστε. Αυτο που αναζηταμε ομως ολοι ειναι η αγαπη και η αποδοχη του βαθυτερου εαυτου και της διαφορετικοτητας μας. Και μονο μ'αυτη την προυποθεση μπορουμε να την στηριξουμε και να αποκαλυψουμε τη μαγεια της.
Αλλιως δεν υπαρχει μαγεια..
And that's a motherfucking fact!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
rascal_gd
Περιβόητο μέλος
Ο Call me Joe!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών και μας γράφει απο Αφρική. Έχει γράψει 4,194 μηνύματα.
28-06-09
15:59
Επισης και αυτο μπορεις να το αντιμετωπισεις με τη βοηθεια ενος ειδικου..Είμαι σε αυτή τη φάση εδώ και τρία χρόνια και μπορώ να πώ ότι δεν αντιμετωπίζω μια μίνι κατάθλιψη αλλά κατάθλιψη κανονική (με απόπειρες, αυτοκαταστροφικές τάσεις, διατροφικές διαταραχές και όλα τα συναφή).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.