Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
αυτο δεν το καταλαβα....
πας στο παρελθον και σκοτωνεις τη γιαγια σου->δεν γενιεσαι ποτε->αν δεν γενηθεις ποτε δεν πας στο παρελθον γιατι δεν εχει γεννηθει->δεν σκοτωνεις τη γιαγια σου γιατι δεν γενηθηκες->η γιαγια σου ζει αρα γεννιεσαι->γεννιεσαι οποτε πας στο παρελθον και σκοτωνεις τη γιαγια σου->παλι απο την αρχη
αυτα τα κυκλικα παραδοξα ετσι ειναι γιαυτο ειναι παραδοξα
πως εννοεις οτι η αιτιοτητα ειναι ρευστη σε κβαντικο επιπεδο? να συμπερανω οτι δε μπορουμε να προβλεψουμε πολλα πραγματα σε τετοιο επιπεδο
σε κβαντικο επιπεδο η ιδια η προβλεψη αλαζει το αποτελεσμα ως εκ τουτου οποιαδηποτε προβλεψη μπορει να γινει ειναι πιθανοτικης φυσης. I.e το ηλεκτρονιο δεν ειναι ενα μπαλακι εκει ειναι νεφος πιθανοτητας με ενα κεντρο μεγιστης πιθανοτητας και οσο παμε παραεξω εκθετικα μικροτερη.
το θεμα με το χρονο στην κβαντομηχανικη οπως την βλεπουμε τωρα ειναι οτι δεν ειναι τελεστης αλλα παραμετρος, οπως λεμε η σταθερα του κουλομπ ενας αριθμος που μπανει για να "βγαινουν" οι εξισωσεις? ετσι
ως εκ τουτου ο χρονος ειναι συμπληρωματικος με την ενεργεια οπως η ορμη ειναι συμπληρωματικη με την ταχυτητα και γιαυτο υποκειται στηνα ρχη της απροσδιοριστιας
ητοι dE*dt>h/4π αυτο σημαινει οτι ο χρονος μπορει να παρει αρνητικη τιμη αλλα αν η ενεργεια ειναι και αυτη αρνητικη το γινομενο μπορει να ειναι μεγαλυτερο απο h/4π οποτε η αιτιοτητα χανει την εννοια της γιατι ενα αρνητικης ενεργεια σωματηδιο μπορει να παει στο παρελθον και να προκαλεσει την δημιουργια του.
Αλλα αυτα σημβαινουν πολυ γρηγορα βεβαια και το τελικο αποτελεσμα ειναι αυτο που βλεπουμε ως κοσμο
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
επαναλαμβανω οτι τα ταξιδια στο χρονο σε κβαντικο επιπεδο ειναι απορεια του γεγονοτος οτι η χρωνικη συμμετρια ειναι μια απο τις *τοπικες* συμετριες της φυσης και ετσι και αλλιος σε κβαντικο επιπεδο η αιτιοτητα ιεναι κατι πολυ ρευστο
σε επιπεδο μακροσκοπικο τα ταξιδια στο χρονο ειναι μια ασκηση στην διαφορικη γεωμετρια και τιποτα περισοτερο.
η Γενικη Σχετικοτητα απο την οποια προκυπτουν ολα αυτα τα ομορφα περι ταξιδιων στο χρονο κτλ ειναι μια θεωρια με ανεξαρτησια υποβαθρου, δηλαδη εχει ενα πολυ γενικο σετ εξισωσεων το οποιο αναλογα πως θα το λυσεις κανει προβλεψεις.
Οι δε λυσεις των εξισωσεων πεδιου της βαρυτητας χωριζονται σε δυο κατηγοριες: τετριμενες (δηλαδη προφανεις σταθερες λυσεις) και μη τετριμενες (δηλαδη οχι τοσο προφανεις "ενδιαφερουσες" λυσεις). Οι λυσεις που "επιτρεπουν" ταξιδια στον χρονο ειναι σε μια υποκατηγορια λυσεων της δευτερης κατηγοριας που ειναι 1) ασταθεις 2) τεχνικα *επιτρεπονται* αλλα αυτο δεν σημαινει οτι πρακτικα μπορει να υπαρξουν.
Τελος να μην ξεχναμε οτι ουτε η Κβαντικη θεωρια πεδιου ουτε η Γενικη σχετικοτητα ειναι πληρεις θεωριες.
Τα ταξιδια στο χρονο ειναι κατι τελειως φιλοσοφικο και more over εχουν βγει ενα καρο μελετες που "παρακαμπτουν" αυτα τα αιτιακα παραδοξα με διαφορους εξυπνους (οσο και ανουσιους) τροπους.
i.e.
Πας πισω στο παρελθον σκοτωνεις τη γιαγια σου δεν γεννιεσαι ποτε και δεν πας πισω στο παρελθον οποτε δεν σκοτωνεις τη γιαγια σου οποτε γεννιεςσαι και πας πισω στο παρελθον και σκοτωνεις τη γιαγια σου...
οι Thorn και Novikov εχουν εκδοσει ενα paper επι αυτου που απο μαθηματικης σκοπιας ειναι αρκετα ενδιαφερον και καταληγει οτι ολες οι χρονικες γεωδεσιακες που δεν ειναι αυτοσυνεπεις και ειναι εκτος οριζοντα cauchy ειναι επιτρεπτες, οι αλλες ομως ΔΕΝ ειναι.
Επαναλαμβανω ολα αυτα ειναι ασκησεις στην διαφορικη γεωμετρια και τιποτα περισοτερο
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κοιτα να δεις, δεν μπορεις να αρνηθεις το γεγονος οτι τα πραγματα αλαζουν, η εντροπια εχει την ταση να αυξανει, τα σωματιδια να λαμβανουν θεσεις με μικροτερη πιθανοτητα ρηξης συμετριας και εσυ να γερνας, ΚΑΠΩΣ πρεπει να το πουμε αυτο, ε το λεμε χρονο. Συμβαση ειναι.
Ο χρονος υπαρχει με την εννοια οτι ενα γεγονος επεται (ενος αλλου γεγονοτος) οπως ο χωρος υπαρχει με την εννοια οτι ενα σημειο επεται καποιου αλλου σημειου. Δεν καταλαβαινω που ειναι η ενσταση σου.
Αυτό όμως το αντιλαμβάνομαι α.) ως αδυναμία του παρατηρητή να κινηθεί με ταχύτητα μεγαλύτερη του φωτός και β.) ως αδυναμία του μέσου να κινηθεί με ταχύτητα μεγαλύτερη από 300.000 km/sec.
Δεν *γινεται* ο παρατηρητης να κινηθει με ταχυτητα μεγαλυτερη του φωτος. Βασικα για να καταλαβεις κατι...η ταχυτητα του φωτος ως c = 300.000km/sec ειναι ενας αριθμος που χρειαζεται για να μετατρεπουμε τα μετρα σε δευτερολεπτα και το αναποδο. Η φυση δεν μετραει σε μετρα και δευτερολεπτα, οι φυσικοι αντιμετοπιζουν την ταχυτητα του φωτος ως μοναδα για ολους πρακτικα τους υπολογισμους, και δες κατι ενδιαφερον το οποιο θα μπορεσεις να το καταλαβεις αμεσα. Αν θεωρησουμε την ταχυτητα του φωτος ως μοναδα η εξισωση ισοδυναμιας ενεργειας μαζας E = mc^2 πως γινεται? Ε = m.
Δεν ειναι προφανες στην φυση η μαζα ειναι ΙΣΗ με την ενεργεια, απλα εμεις ως ανθρωποι με τα μικρα σωματα μας και τις μικρες ενεργειες μας χρησημοποιουμε μετρα και δευτερολεπτα.
Για να καταλαβεις τι ειναι ο χρονος:
Σκεψου εναν τρισδιαστατο ευκληδιο χωρο. ΧΥΖ. Για να προσδιορισεις ενα οποιοδηποτε σημειο στον χωρο αυτο θες τρεις αριθμους ετσι δεν ειναι?
Πχ το σημειο Α = (1,1,1). Τωρα, τι χαρακτηριστικα εχουν αυτοι οι αριθμοι? μπορεις σε αυτους να προσθεσεις εναν αλλον αριθμο και θα καταληξεις με ενα καινουριο σημειο ετσι δεν ειναι? Πχ Β = (1+1,1,1), επισις μπορεις να αφαιρεσεις να πολλαπλασιασεις και να διαιρεσεις και ΠΑΛΙ θα καταληγεις σε σημεια ΕΝΤΟΣ του χωρου ΧΥΖ, ναι?
Ο χρονος τι ειναι...μια παραμετρος παραπανω, αντι για τρεις αριθμους θες τεσσερις για να περιγραψεις ενα σημειο Α = (x,y,z,t) με μια διαφορα, το t εχει ορισμενους περιορισμους οσον αφορα το τι μπορεις να του κανεις και να καταληξεις στον ιδιο χωρο. Δεν μπορεις να αφαιρεσεις πχ...
Καταλαβες στο περιπου?
Other than that φιλοσοφικα το ζητημα ειναι λιγακι "αδειο" με την εννοια οτι σε ανθρωπινα επιπεδα ο χρονος ειναι κατι πολυ καλα αντιλιπτο και σχετιζεται κατα βαση με τη ζωη και το θανατο μας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Μαθηματικά δεν ξέρω να σου το εξηγήσω, θέλω όμως να μου εξηγήσεις εσύ πως είναι δυνατόν να υπάρχει πριν και μετά, χωρίς να υπάρχει αυτό που αντιλαμβανόμαστε ως τώρα.
Ενας παρατηρητης (ας πουμε αδρανειακος για λογους ευκολιας) μπορει να σου δειξει το παρελθον, ειναι οτιδηποτε εχει συμβει του οποιου τα φωτονια εχουν (η μπορουν) να φτασουν στον ιδιο.
Επισις μπορει να σου δειξει το μελλον, ειναι ολα τα φωτονια που ΔΕΝ εχουν φτασει στον ιδιο ακομα.
Το παρον τι ειναι? Δειξε μου το παρον, ειναι τωρα? Οχι γιατι περασε λιγη ωρα απο τη στιγμη που το ειπα...καταλαβαινεις τι εννοω? Το *παρον* μπορεις να το προσδιορισεις μονο με την εννοια του ταυτοχρονου, κατι ειναι ΤΩΡΑ οταν συμβαινει ακριβος την ιδια μετρησημη στιγμη με κατι που εσυ ΟΡΙΖΕΙΣ ως χρονικο σημειο μηδεν.
Οποτε αν υποθεσουμε οτι οριζεις ως μηδεν το ανοιγμα των ματιων σου το *τωρα* θα ηταν αυτο που θα συνεβαινε εκεινη ακριβως τη στιγμη και εσυ θα το παρατηρουσες εκεινη ακριβως τη στιγμη.
Παρε το εξις πειραμα, εστω οτι εσυ εισαι ενας αδρανειακος παρατηρητης και εχεις σε καποια αποσταση στα αριστερα σου μια λαμπα, εχεις και αλλη μια λαμπα στα δεξια σου, στην ιδια αποσταση. Εστω οτι οι λαμπες αναβουν με ενα τροπο που εσυ θεωρεις "ταυτοχρονο". Πως αναβουν οι λαμπες? Πατας ενα διακοπτη, ο διακοπτης στελνει ενα φωτονιο στην καθε λαμπα και το φωτονιο λεει στον ανιχνευτη στη λαμπα "αναψε". Ακολουθως η λαμπα θα στειλει ενα φωτονιο σε εσενα και ετσι θα την δεις αναμενη. Αυτα για εσενα εγιναν ταυτοχρονα, αρα το ΤΩΡΑ για την αριστερη λαμπα ηταν το ιδιο ΤΩΡΑ με τη δεξια γιατι τις ειδες να αναβουν ταυτοχρονα.
Ομως αυτο ΔΕΝ ειναι ιδιο για ολους τους παρατηρητες, αν υποθεσουμε οτι κοιταει ολο αυτο το πραγμα (εσενα το διακοπτη σου και τις λαμπες) καποιος αλλος παρατηρητης ο οποιος ειναι αδρανειακος και κινητε σε σχεση με εσενα με καποια ταχυτητα αυτο που θα δει ειναι οτι η λαμπα που βρισκεται πανω στην φορα της κινησης σου ειναι πιο κοντα σε εσενα (συστολη των αποστασεων) και οτι αναβει πιο μετα (διαστολη του χρονου). Συνεπως αυτο που λες εσυ *τωρα* ειναι διαφορετικο για καποιον αλλον αδρανειακο παρατηρητη, και αν κανει μας εχει μαθει η σχετικοτητα ειναι οτι ολα τα συστηματα αναφορας ειναι ισοδυναμα.
Αυτο ειναι θεμελιοδες, για να ειναι ολα τα συστηματα αναφορας ισοδυναμα πρεπει να μην υπαρχει η εννοια του ταυτοχρονου (και φυσικα δεν υπαρχει - εχει επιβεβαιωθει και πειραματικα)
Επίσης, πως είναι βέβαιο ότι το τώρα δεν υπάρχει; Το ότι ο παρατηρητής δεν είναι αντικειμενικός, ή ότι δεν είναι ικανός να υπερβεί τους περιορισμούς του, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει η έννοια του ταυτόχρονου.
Ακριβως αυτο σημαινει. Βασικα ειναι τοσο πολυ θεμελιοδες αυτο στο συμπαν που για να το επιβαλει αλλαζει τις ιδιες τις αποστασεις και την ιδια την εννοια του χρονου...Ειναι ενα μεγαλο κοσμικο αστειο.
Ρωτησες τι υπαρχει στην κοινη αρχη των κωνων φωτος, ελα ντε you tell me, υπαρχει το κενο συνολο αυτο υπαρχει, τιποτα Σε μια αποσταση e: e>δ, δεR υπαρχει ενα πεπερασμενο συνολο στοιχειων (γεγονοντων) που τα λεμε μελον, στο σημειο που ακουμπανε οι κωνοι δεν υπαρχει τιποτα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Μα αν μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα πως δεν υπάρχει το τώρα, τότε δεν αποδεικνύεται με απλή λογική πως δεν υπάρχει ούτε το πριν αλλά ούτε και το μετά;
πως αποδηκνιεται?
τι είναι αυτό που ονομάζουμε χρόνο; Πως ορίζεται; Πως μετριέται; (Δεν εννοώ φυσικά τα ρολόγια μας.)
Παρελθον ειναι αυτο που βρισκεται στον παρελθοντικο κωνο φωτος ενος παρατηρητη ενω μελλον αυτο που βρισκεται στον μελλοντικο κονο φωτος. Χρησημοποιο τις λεξεις παρελθοντικο και μελλοντικο καταχρηστικα φυσικα, τεχνικα ειναι ο Ζ και ο Ζ' κωνος φωτος.
Αυτο πρακτικα σημαινει οτι παρελθον ειναι αυτο που μπορει να στειλει ενα φωτονιο στον παρατηρητη ενω μελλον ειναι αυτο που μπορει να λαβει ενα φωτονιο απο τον παρατηρητη.
Στην συγχρωνη φυσικη ο χρονος δεν ειναι ανεξαρτητος απο το χωρο, ο χωροχρονος οριζεται ως η αποσταση πανω σε ενα τετραδιαστατη πολλαπλοτητα με μετρικη μινκοφσκι. Οι ιδιοτητες του χωροχρονου ειναι κατα βαση οτι ειναι τοπικα αναλοιοτος κατω απο μετασχηματισμους λορεντς...
Για να το περιγραψω πιο καλα πρεπει να δουμε τα μαθηματικα της θεωριας κατι που ολο λεω να κανω και δεν εχω αξιοθει ακομα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Υπάρχει απλά και μόνο το τώρα.
Το ΤΩΡΑ ειναι το μονο πραγμα που με ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ μπορουμε να πουμε οτι ΔΕΝ υπαρχει. ΤΟ συμπαν μας ειναι αναλοιοτο κατω απο τους μετασχηματισμους λορεντζ (τεχνικα εχει ως ομαδα συμμετριας την ομαδα του poincare) το οποιο σημαινει οτι η εννοια του ταυτοχρονου (και κατα συνεπεια του *τωρα* ειναι απλα απουσα γιατι εξαρτατε απο τον παρατηρητη.
Ο χρονος υπαρχει ως ενας βαθμος ελευθεριας ακομα, ειναι οπως οι τρεις χωρικες διαστασεις απλα λιγακι διαφορετικος, δεν ειναι κατι αντιλιπτο απο τον ανθρωπινο εγγεφαλο αλλα η εννοια χωρος και χρονος δεν ειναι διαφορετικες, σχετιζονται.
Τα ταξιδια στο παρελθον η στο μελλον...Η Γενικη Σχετικοτητα ειναι μια θεωρια ανεξαρτητη υποβαθρου, δηλαδη το συμπαν μας ειναι μια υποκατηγορια, μια συγκεκριμενη λυση των εξισωσεων πεδιου, αυτο πρακτικα σημαινει οτι ενας εξυπνος μαθηματικος η φυσικος μπορει να υπολογισει λυσεις στις οποιες επιτρεπονται ταξιδια στο χρονο, ειναι λυσεις των εξισωσεων σχετικα ασταθεις και πολυ απλα μπορει να μην εχουν κανενα φυσικο νοημα στο ΔΙΚΟ ΜΑΣ συμπαν...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Η φυση ειναι συμετρικη στον συνδιασμο τους αλλα ΟΧΙ στο καθε ενα ξεχωριστα. Περιεργο ε?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
αυτη η σιχαμενη η CPT συμμετρια να μην υπηρχε
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Υπάρχει και το γνωστό παράδοξο του παπού: Τι θα γίνει άμα γυρίσεις στο παρελθόν και σκοτώσεις τον παπού σου;
υπαρχουν πολλοι τροποι να το λυσεις αυτο...
ο θορπ εχει τον πιο γνωστο, αλλα γινεται.
βεβαια το οτι οι νομοι της φυσης ειναι αναλοιοτοι στον χρονο δεν σημαινει οτι αυτο οντως ειναι πραγματικοτητα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Εννοείς βέβαια, πως οι πιθανότητες είναι ένα μη αρνητικό μέτρο, και όχι "μετρική".
δεν ξερω ποσο καταχραστηκα το ορο, αυτο που εννοουσα ειναι οτι οι πιθανοτητες ειναι στο τελος ενας τροπος να μετραμε ενα συνωλο
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
σε μικροσκοπικο επιπεδο η θεωρια δεν ειναι επανακανονικοποιησημη (renormalizable) οπως λενε, σαν τον ηλεκτρομαγνητισμο
οχι οτι η επανακανονικοποιηση ειναι και καμια μεθοδος της προκοπης, αλλα τεσπα λειτουργει ως ενα σημειο μεσα στην αυθαιρεσια της.
δεν διαφωνω καπου, παντος το ολο ζητημα κρυβει μια βαθυτερη αδυναμια μας να δουμε την "μεγαλη" εικονα προς το παρον, εξου και θεωριες οπως των χορδων κτλ παρουσιασαν μια εκρηξη, υποσχονται μια γενικευση που δεν ξερουμε απο που μπορει να προερθει και εγω πιστευω οτι το ζητημα ειναι μαθηματικο και οχι φυσικο στη βαση του
Mπορώ εδώ να ζητήσω βοήθεια? Τι εννοείς ασυμφωνία?
η γενικη σχετικοτητα βασιζεται σε χωρους με μετρικες richie, τεσπα βασιζεται σε διαφορησιμες πολλαπλοτητες, meaning οτι ειναι συνεχεις κτλ. Οι πιθανοτητες ΕΙΝΑΙ μια μετρικη και οι απειροδιαστατοι χωροι hilbert (αλλα και εσωτερικο γινομενο να μην ειχαν το ιδιο κανει) δεν επιδεχονται καν (γεωμετρικης) μετρικης:p
Σοβαρά τώρα, τι εννοείς?
εννοω οτι λογικα πρεπει να υπαρχει καποια βαθυτερη συνδεση αναμεσα στην διαφορικη γεωμετρια και τη συναρτησιακη αναλυση, μια τοσο βαθεια (ελειψη μεταφρασης για το profound) που πιθανον να κανει καθε χαρτη μια γενικευμενη μετρικη η σε μια ομολογια η δεν ξερω και γω τι αλλο (αν ηξερα δεν θα ημουνα εδω:p)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.