H-M
Δραστήριο μέλος
Ο λόγος της βιασύνης είναι η δέσμευση του μνημονίου για λήψη μέτρων δια νόμου αλλά και το γεγονός ότι λήγει το 40ήμερο περιθώριο κύρωσής τους και η Βουλή «κλείνει» για διακοπές...
Πληροφορίες αναφέρουν ότι οι δανειστές ζητούν να ενταχθούν και πρόσθετες διατάξεις μεταξύ των οποίων και οι ρήτρες για νέα μέτρα αν υπάρχουν αποκλίσεις (π.χ. στις αποκρατικοποιήσεις αύξηση του πρωτογενούς πλεονάσματος με περικοπή δαπανών γενικής κυβέρνησης ίση με το 50% της απόκλισης των αποκρατικοποιήσεων και έως ποσού 1 δισ. ευρώ).
Ωστόσο όπως αναφέρουν στελέχη παρά τον πρωθυπουργό «η καλύτερη λύση είναι να εναχθούν σε έναν νόμο μόνο οι 5 πράξεις και όσες τροποποιήσεις αφορούν αυτές με στόχο να μην ξαναχρειαστεί να περάσουμε τόσο σημαντικές διατάξεις με αυτή τη μορφή». Τελικές αποφάσεις δεν έχουν ακόμη ληφθεί, ενώ δεν αποκλείεται, αναφέρουν οι ίδιες πηγές, πρόσθετες παρεμβάσεις να ενταχθούν μετά το άνοιγμα της Βουλής, είτε ως τροπολογία στις πράξεις είτε σε νέο νομοσχέδιο.
Ο κυρωτικός νόμος σύμφωνα με πληροφορίες ακόμη «μαζεύεται» από τα αρμόδια υπουργεία και προς το παρόν περιέχει τουλάχιστον 5 Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου με τα «προαπαιτούμενα» του μνημονίου: την νέα δανειακή σύμβαση, την επιτροπεία σε ΔΕΚΟ και ΟΤΑ, τις παρεμβάσεις σε μισθούς και συντάξεις, την πράξη απαλλαγής ευθύνης ΔΣ τραπεζών κατά την ανταλλαγή ομολόγων και τις αλλαγές στην αργία υπαλλήλων
Περιέχει:
1. Την Πράξη... σιδηρόδρομο που περιέχει όλες τις τροποποιήσεις της δανειακής σύμβασης στο σκέλος της ανταλλαγής ομολόγων. Μεταξύ άλλων προβλέπει ομόλογα τιτλοποίησης περιουσιακών στοιχείων ως μέσο απαλλαγής από την καταβολή δόσεων. Με πιστοποιητικό συμμόρφωσης η εκταμίευση κάθε δόσης επαναγοράς χρέους.
2. Την απαλλαγή ευθυνών των διοικητικών συμβουλίων τραπεζών για την ανταλλαγή ομολόγων. Ρυθμίζει και φορολογικά θέματα, ενώ φέρνει αλλαγές στο ταμείο αρωγής υπαλλήλων της Βουλής.
3. Η Πράξη Νομοθετικού Περιεχόμενου που περιλαμβάνει πολλές διάσπαρτες διατάξεις από την περικοπή σε συντάξεις υπαλλήλων Βουλής και στο μισθολόγιο του υπουργείου Εξωτερικών, έως αλλαγές στους ενεργειακούς επιθεωρητές, στις οδικές μεταφορές, στο βρεφικό γάλα, στην παιδεία, στην υγεία, στον τουρισμό και σε άλλους τομείς.
4. Η Πράξη Νομθετικού Περιεχομένου που επιβάλλει τους νέους αυστηρούς δημοσιονομικούς κανόνες με «ποινές» την αύξηση τελών ακινήτων και παρεπιδημούντων και τις υποχρεωτικές μετατάξεις για τους ΟΤΑ που «αποκλίνουν». Στις ΔΕΚΟ και στους φορείς, προβλέπεται αναστολή πληρωμών και «ξήλωμα» μελών ΔΣ. Καθιστά το Γενικό Λογιστήριο του κράτους σε κεντρικό συντονιστή υπουργείων, ΔΕΚΟ, νομικών προσώπων και ΟΤΑ με σκληρούς και εντατικούς μηχανισμούς ελέγχου των δαπανών. Προβλέπει επίσης ότι τα έσοδα αποκρατικοποιήσεων θα κατατίθενται στο λογαριασμό εξυπηρέτησης του χρέους.
5. Πράξη του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης που φέρει αλλαγές στο καθεστώς των αργιών δημοσίων υπαλλήλων που έχουν κάνει παραβάσεις.
Πηγή:www.capital.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Όλα γίνονται υπό την πίεση της Τρόικα που έδωσε μεν το «πράσινο φως» για να έλθει η χθες δόση των 34,5 δισ. ευρώ στη χώρα μας, αλλά ζητά επιτακτικά ως προαπαιτούμενο για τα υπόλοιπα 14,8 δισ. των δόσεων, την ψήφιση του φορολογικού νομοσχεδίου στη Βουλή.
Το φορολογικό «πακέτο» όμως που έρχεται προς συζήτηση στη Βουλή είναι μόνο το προοίμιο των μέτρων που σχεδιάζονται να ληφθούν άμεσα. Συνολικά μέχρι τον Μάρτιο θα πρέπει να ολοκληρωθούν τα φορολογικά μέτρα της διετίας 2013-2014, ύψους 4 δισ. ευρώ, που περιλαμβάνουν και τον νέο φόρο ακινήτων.
Ωστόσο από την έκθεση της Τρόικα γίνεται σαφές ως οι δανειστές πιέζουν για να εξειδικευτούν και τα «αδιευκρίνιστα μέτρα» ύψος 4 δισ. ευρώ που θα κληθεί να λάβει η κυβέρνηση στη διετία 2015-2016
Ήδη φαίνεται πως προκαλεί ανησυχία στις Βρυξέλλες το δικαστικό «μπλόκο» στην συνείσπραξη του ΕΕΤΗΔΕ με τους λογαριασμού του ηλεκτρικού ρεύματος. Για αυτό στην έκθεσή τους οι ελεγκτές της Κομισιόν επισημαίνουν ότι "σημαντικά δημοσιονομικά μέτρα είναι πιθανόν να καταρριφθούν στα δικαστήρια, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει στην ανάγκη κάλυψης του δημοσιονομικού κενού" με άλλα πρόσθετα μέτρα.
Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στην έκθεση και στην «εύθραυστη» συνοχή της τρικομματικής κυβέρνησης.
Σε κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση αναλαμβάνει την υποχρέωση να φέρει σε πέρας πέντε βασικές δράσεις, προκειμένου να λάβει τις 3 δόσεις, συνολικού ύψους 14,8 δισ. ευρώ, που απομένει να καταβληθούν από τους Ευρωπαίους εταίρους μας στο διάστημα Ιανουαρίου – Μαρτίου 2013. Συγκεκριμένα απαιτούνται:
Για τη δόση του Ιανουαρίου:
• Κατάθεση και ψήφιση του φορολογικού νομοσχεδίου.
• Αλλαγές στις τιμές του ρεύματος (αυξήσεις στην ουσία) για τους πελάτες χαμηλής τάσης με βάση την πρόταση της ΡΑΕ.
Για τη δόση του Φεβρουαρίου
• Να γίνει η προσαρμογή του μεσοπρόθεσμου ώστε να μπει «ταβάνι» τριετίας για τις δαπάνες των κρατικών τομέων.
Για τη δόση του Μαρτίου
• Στη δημόσια διοίκηση να ολοκληρωθεί το σχέδιο αναζήτησης «περιττού» προσωπικού στα υπουργεία και στους φορείς, με βάση το γνωστό σχέδιο αποχωρήσεων.
• Στον χώρο της υγείας να αναθεωρηθούν προς τα κάτω οι τιμές στα φάρμακα, με βάση τις τιμές που ισχύουν στις τρεις φθηνότερες χώρες της Ε.Ε.
Τόσο στην έκθεση της Κομισιόν πάντως, όσο και στην έκθεση της ομάδας κρούσης του Χορστ Ραιχενμπαχ αναφέρονται και συγκεκριμένες δράσεις που θα πρέπει να ληφθούν στο φορολογικό.
Συγκεκριμένα απαιτείται:
- Η επιλογή του νέου γενικού γραμματέα εσόδων έως το τέλος του μήνα.
- Η στελέχωση του νέου ανεξάρτητου μηχανισμού υπό τον γενικό γραμματέα εσόδων, έως τέλος Φεβρουαρίου του 2013.
- Η τοποθέτηση 2.000 ελεγκτών οι οποίοι θα γίνουν πλήρως ενεργοί έως τον Ιούνιο του 2013.
- Η στοχευμένη επιλογή υποθέσεων προς φορολογικό έλεγχο για τις τελευταίες δέκα χρήσεις, προκειμένου να μην παραγραφούν υποθέσεις μεγάλης φοροδιαφυγής.
- Η δημιουργία νέου θεσμικού πλαισίου για την πλήρη άμεση και έμμεση καταγραφή των τραπεζικών λογαριασμών.
- Η ολοκλήρωση του προγράμματος συγχώνευσης των εφοριών έως τον Ιούνιο με στόχο να παραμείνουν τελικά 120.
- Η μετακίνηση του 10% του προσωπικού στις μεγαλύτερες εφορίες όπου θα ασχολούνται με την είσπραξη ληξιπρόθεσμων οφειλών των φορολογούμενων.
- Απαγόρευση κάθε νέας ρύθμισης ή περαίωσης
- Ρύθμιση για τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς την δημόσιο αλλά μόνο για τους οικονομικά ασθενείς .
- Αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών στα ακίνητα
- Ενοποίηση της είσπραξης φόρων και ασφαλιστικών εισφορών.
- Δημιουργία του νέου πληροφοριακού συστήματος για τη διασύνδεση όλων των εφοριών
defencenet.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Μάλιστα, σε ερώτησή σχετικά με το timing της δημοσίευσης και τους παράγοντες που το επηρεάζουν – άλλες πηγές – απάντησαν κυνικά, «Εκτός κι αν έχει αντίρρηση η τρόικα», αφήνοντάς μας… παγωτό! «Θορυβημένοι» λέγεται πως είναι οι παραδοσιακοί εκδότες που αναμένουν τη δημοσίευση του συγκεκριμένου ρεπορτάζ, αλλά και προβληματισμένοι με τη στάση που κρατά η τρόικα απέναντί τους. Αφού μετά τη δήλωση Σόιμπλε για την «Αποτυχία της ελληνικής ελίτ», ακολούθησε ο γάλλος Μοσχοβισί κάνοντας λόγο για «Μιντιακή ολιγαρχία στην Ελλάδα», ενώ την ίδια ώρα πληθαίνουν τα δημοσιεύματα στον ξένο Τύπο για τα ελληνικά μίντια (βλ. Spiegel, New York Times κ.ά).
Είναι φανερό ότι οι εταίροι και δανειστές μας, δεν υιοθέτησαν τυχαία ορολογία ΣΥΡΙΖΑ όταν αναφέρονται στα ελληνικά μίντια! Τα μελλοντικά τους σχέδια στο παραθαλάσσιο οικόπεδο που λέγεται Ελλάδα δεν θα μπορούσε να μην προβλέπει τη δημιουργία ενός φιλικού εκδοτικού πόλου.
defencenet.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Όποιον κι αν ρωτήσετε γύρω σας θα σας πει ότι θεωρεί δεδομένο ότι τα μέτρα τελικά θα ψηφιστούν. Η πεποίθηση αυτή στηρίζεται σε έναν ορθολογικό συλλογισμό: Αν δεν ψηφιστούν τα μέτρα και δεν έρθουν τα χρήματα της ΕΕ και του ΔΝΤ, τότε θα βρισκόμαστε μπροστά σε μία μεγάλη οικονομική και ανθρωπιστική καταστροφή. Κι επειδή αυτό δεν πρέπει να συμβεί, κατά την κοινή λογική, συνεχίζει ο συλλογισμός, τα μέτρα θα ψηφιστούν.
Στο μεταξύ, μετρώντας κανείς τις ψήφους καταλαβαίνει ότι αυτή την φορά είμαστε κοντά σε ατύχημα περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη φορά. Κι όμως! Το αντιμετωπίζουμε με μία Ολύμπια ψυχραιμία. Είτε επειδή έχουμε κουραστεί από την όλη κατάσταση, είτε επειδή δεν το πιστεύουμε. Κι έτσι κινδυνεύει αυτή η κυβέρνηση να την πάθει όπως ο βοσκός με τον λύκο και τα πρόβατα.
Το ότι πρέπει να ψηφιστούν τα μέτρα, αυτό είναι βέβαιο. Αλλά από το πρέπει μέχρι ότι τελικά θα ψηφιστούν υπάρχει μία απόσταση. Επίσης, τα μέτρα θα ψηφιστούν από βουλευτές. Έχοντας γνώση τι συνέβη στους προηγούμενους που ψήφισαν το μνημόνιο (εξαφανίστηκαν από προσώπου γης), ο κάθε ένας βουλευτής θα ήθελε ένα πιστοποιητικό αντίστασης για να έχει να λέει στο εκλογικό του ακροατήριο. Ωστόσο, αν έχουν αυτοί να λένε, δεν θα έχουμε οι υπόλοιποι.
Το όλο σκηνικό συμπληρώνεται και από μία τρόικα που συχνά φτάνει στα όρια του παραλογισμού. Είναι κάτι που δύσκολα μπορεί να το καταλάβει κανείς αν δεν έχει έρθει σε επαφή με γραφειοκράτες. Κι οι τροϊκανοί είναι γραφειοκράτες. Θα κληθούν να δώσουν εξηγήσεις σε κάποιον ανώτερό τους και όλα πρέπει να είναι σύμφωνα με τους κανόνες. ΟΙ κανόνες, λοιπόν, ορίζουν ότι ένα κι ένα κάνει δύο. Στην πολιτική, στις επιχειρήσεις και στην ζωή αυτό μπορεί να κάνει τρία, μπορεί κι ένα. Μόνο που δεν μπορεί ένας γραφειοκράτης να πάρει το βάρος της ευθύνης για κάτι τέτοιο.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που ρωτούσαν πριν λίγες μόλις ημέρες για ποιον λόγο θα έπρεπε να υποδεχτούμε την κυρία Μέρκελ. Νομίζουμε ότι η απάντηση είναι μπροστά μας. Η έλλειψη εμπιστοσύνης των ξένων ηγετών προς τις ελληνικές κυβερνήσεις μας έχει φέρει στο σημείο να κρέμονται όλα από μία κλωστή. Και τι κλωστή! Το οικογενειακό επίδομα.
Ο κ. Σαμαράς έκανε όσα μπορούσε. Μπορούμε να του χρεώσουμε διάφορα, αλλά όχι και την ευθύνη μιας πιθανής διάλυσης της κυβέρνησης συνεργασίας. Κάποιοι λένε ότι δεν έχουμε κουλτούρα κυβερνητικών συνεργασιών. Αυτό είναι σίγουρο. Απ’ ό,τι φαίνεται, όμως, λείπουν κι άλλα πράγματα. Και κυρίως ικανά στελέχη στο πολιτικό προσωπικό που θα μπορούν να κατανοούν τα αυτονόητα. Όπως για παράδειγμα ότι δεν μπορεί ένας εξωκοινοβουλευτικός υπουργός να μιλάει με απαξία για τους κυβερνητικούς εταίρους. Ή ότι δεν μπορεί ένα κόμμα στο όνομα της αριστεροσύνης του να έχει καταπιεί τόσα και τόσα και να έχει αναγάγει σε μέγα θέμα το επίδομα γάμου.
Πηγή:www.capital.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Τα μεγάλα αγκάθια δεν διαφέρουν από τις ισχυρές εμμονές της τρόικας: απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, φθηνές απολύσεις, εργασιακές συνθήκες λάστιχο, μέτρα και πρόσθετα μέτρα και νέα μέτρα σε μια διαδικασία που μοιάζει ένας ατελείωτος εφιάλτης τόσο για την κοινωνία όσο και για την κυβέρνηση.
Ενδεικτικό των δυσκολιών που υπάρχουν είναι το γεγονός ότι χθες χρειάστηκε να διακοπούν οι διαπραγματεύσεις δύο φορές, μία στη διάρκεια των διαβουλεύσεων με τον υπουργό Εργασίας Γ. Βρούτση και μία με τον υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης Αντ. Μανιτάκη, ενώ οι δύο υπουργοί αλλά και ο υπουργός Οικονομικών Γ. Στουρνάρας ήταν σε διαρκή επικοινωνία με το Μέγαρο Μαξίμου.
Στα εργασιακά, η τρόικα φέρεται να επιμένει σθεναρά σε μείωση των αποζημιώσεων στο μισό, εξαήμερη εργασία -τουλάχιστον για τα καταστήματα- κατάργηση των τριετιών και νομοθετική παρέμβαση για τον κατώτατο μισθό, βγάζοντας από το κάδρο τους κοινωνικούς εταίρους ως αποκλειστικά υπεύθυνους για να τα βρουν μεταξύ τους στο πλαίσιο των συλλογικών διαπραγματεύσεων.
Στο μέτωπο του δημοσίου τομέα, η τρόικα φέρεται να ζητά εδώ και τώρα 11.000 απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων οι οποίοι εργάζονται σε φορείς που πρόκειται να καταργηθούν ή να συγχωνευθούν. Η κυβέρνηση φέρεται να προτείνει «διευρυμένη διαθεσιμότητα».
Το μέγεθος των κυβερνητικών υπαναχωρήσεων αναμένεται να συζητηθεί και ανάμεσα στους πολιτικούς αρχηγούς που στηρίζουν την κυβέρνηση, καθώς οι ανατροπές είναι ριζικές και φέρνουν τις κυβερνητικές ισορροπίες σε οριακό σημείο.
Παράλληλα, οι υπουργοί Εργασίας και Διοικητικής Μεταρρύθμισης σήμερα θα έχουν νέο κύκλο συναντήσεων με την τρόικα.
Την εικόνα του κατεπείγοντος έδιναν στελέχη της τρόικα αργά χθες το βράδυ. “Μέχρι την Τετάρτη πρέπει να έχουμε κλείσει. Υπάρχουν κενά και στο δημοσιονομικό και στα προαπαιτούμενα”, τόνιζαν ενώ σημείωναν ότι η ύφεση αυξάνει το «δημοσιονομικό κενό» περιπλέκοντας την κατάσταση.
Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές τα σημεία διαφωνίας στα προαπαιτούμενα είναι λίγα αλλά αφορούν «καυτά θέματα» όπως τα εργασιακά και η εργασιακή εφεδρεία που προαναφέρθηκαν. «Αύριο και μεθαύριο συνεχίζουμε, για να κλείσουμε», έλεγαν χθες.
Εχουν ήδη προγραμματιστεί πρωινές συναντήσεις τεχνικών κλιμακίων με Βρούτση και Μανιτάκη από τις 09.00, ενώ τεχνικά κλιμάκια θα βρίσκονται στο Γενικό Λογιστήριο του κράτους. Το ραντεβού τρόικα - Στουρνάρα θα γίνει πιθανότατα στις 16:00.
Τα δημοσιονομικά
Στο δημοσιονομικό πεδίο τα αγκάθια είναι πολλά και οι ανατροπές έναντι των αρχικών σχεδιασμών είναι προ των πυλών.
Ήδη από το βράδυ του Σαββάτου, το πακέτο μέτρων για το 2013 είχε διευρυνθεί από τα 7,8 δισ. ευρώ που προέβλεπε ο προϋπολογισμός στα 9,2 δισ. ευρώ, με κορυφαίο στέλεχος του υπουργείου οικονομικών να διευκρινίζει ότι αν δεν υπάρξει επιμήκυνση κατά δύο χρόνια, τότε τα απαιτούμενα μέτρα για τη διετία 2013-14 αυξάνονται από 13,5 δισ. ευρώ σε 18 δισ. ευρώ.
Η διελκυστίνδα των απαιτούμενων μέτρων για το 2013 καλά κρατεί και έχει ως φόντο τις διαφορετικές εκτιμήσεις υπουργείου Οικονομικών και τρόικας για το μέγεθος της ύφεσης, με το υπουργείο να βάζει τον πήχη στο 3,8% και την τρόικα στο 5%. Η διαπραγμάτευση φαίνεται να συμβιβάζει τις εκτιμήσεις σε κάτι παραπάνω από 4%.
Παράλληλα όμως προέκυψε και μια «τρύπα» στο 2012 κυρίως εξαιτίας του μεγαλύτερου ελλείμματος του ΕΟΠΠΥ. Η τρύπα αυτή θα κλείσει με νέα περικοπή του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων και ενδεχόμενη ταχύτερη εφαρμογή φορολογικών μέτρων, όπως για παράδειγμα η αναδρομική από το 2012 κατάργηση όλων των φοροαπαλλαγών γεγονός που φέρνει σαρωτικές επιβαρύνσεις για το σύνολο των φορολογουμένων.
Εuro2day.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Τη διενέργεια συμπληρωματικής έρευνας για το σκέλος της έρευνας που αφορά αγοραπωλησία ασφαλίστρων κινδύνου (CDS) του ελληνικού χρέους από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και ενδεχόμενη ανάμειξη του Ανδρέα Α. Παπανδρέου, στην υπόθεση, ζητά ο Οικονομικός Εισαγγελέας Γρ. Πεπόνης από τον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Άρη Κορέα.
Ο κ. Πεπόνης διαφωνεί με την άποψη του κ. Κορέα, που διενεργεί εδώ και μήνες έρευνα για την υπόθεση των CDS, ότι οι καταγγελίες περί ανάμειξης του κ. Ανδρέα Α. Παπανδρέου στην υπόθεση πρέπει να τεθούν ως ατεκμηρίωτες και μη δυνάμενες να στηρίξουν ποινικό αδίκημα, στο αρχείο.
Η θέση του Οικονομικού Εισαγγελέα, ο οποίος φέρεται να είχε δηλώσει τον περασμένο Δεκέμβριο στους προϊσταμένους του ότι η έρευνα αυτή βρίσκεται σε "δικονομικό αδιέξοδο", είναι ότι η υπόθεση χρίζει επιπλέον διερεύνησης. Έτσι με παραγγελία του προς τον κ. Κορέα ζητά να διερευνήσει όλη την πορεία των ασφαλίστρων κινδύνου που διακινήθηκαν από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο , το οποίο προέβη σε αγοραπωλησία αυτών των προϊόντων μεταξύ το φθινόπωρο του 2009.
Βάσει της εντολής Πεπόνη, ο εισαγγελέας καλείται να εξακριβώσει μέσω αιτήματος δικαστικής συνδρομής στην Ελβετία, όπου είναι η έδρα της επενδυτικής εταιρείας:
- Ποιά ήταν ακριβώς η θέση του κ. Α. Παπανδρέου στην επίμαχη διεθνή εταιρεία διαχείρισης κεφαλαίων την περίοδο 2009-2010, και ποιός ο βαθμός ευθύνης του στην λήψη και εκτέλεση αποφάσεων.
- Αν η εταιρεία προμηθεύτηκε CDS επί του ελληνικού χρέους.
- Αν πουλήθηκαν CDS από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο στην εν λόγω εταιρεία.
- Και τέλος αν η διακίνηση των προϊόντων συνδέεται με τυχόν εσωτερική πληροφόρηση που μπορεί να είχε η εταιρεία.
Μετά την συλλογή των στοιχείων που ζητά ο κ. Πεπόνης, ο εισαγγελέας θα πρέπει να αναθέσει σε εξειδικευμένη ομάδα οικονομικών πραγματογνωμόνων την αποτίμηση και αξιολόγηση του υλικού ώστε να κριθεί και η περεταίρω πορεία του θέματος.
Να σημειωθεί ότι η έρευνα του κ. Κορέα στο δεύτερο σκέλος της, αφορά τις καταγγελίες για οργανωμένο σχέδιο κερδοσκόπων σε βάρος της Ελλάδας. Για την υπόθεση είχαν υποβάλει μηνυτήρια αναφορά, τον Απρίλιο του 2010 ένας δικηγόρος και ένας οικονομολόγος στρεφόμενοι κατά παντός υπευθύνου, επενδυτικού οίκου, χρηματοοικονομικού οργανισμού, οίκου πιστοληπτικής αξιολόγησης κ.α, υποστηρίζοντας ότι υπήρξε μεθοδευμένη και σκόπιμη χειραγώγηση των οικονομικών στοιχείων της χώρας με στόχο την ξέφρενη κερδοσκοπία.
Πηγή: ΑΠΕ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Ο λόγος είναι ότι το ΠΑΣΟΚ - ή εν πάση περιπτώσει ότι έχει απομείνει από το ΠΑΣΟΚ - έχει αποσυντεθεί από την επομενη του σχηματιμσού της κυβέρνησης και του βέτο που πρόβλα εο Ε.Βενζέλος για την συμμετοχή σε αυτήν των "σωματοφυλάκων" του Μνημονίου, οπότε από τότε οι Λοβέρδος και Χρυσοχοΐδης έχουν ξεκινήσει έναν άναυ προηγουμένου πόλεμο σε βάρος του.
Τώρα ο Ε.Βενιζέλος απειλεί να αποχωρήσει από την κυβέρνηση, όπως υποστηρίζουν κύκλοι προσκείμενοι σε αυτόν προκειμένου "να ασχοληθεί το κόμμα με την προσπάθεια ανασυγκρότησής του απερίσπαστο από κυβερνητικές ευθύνες". Εκτός και είναι μπλόφα να να σιγήσουν οι "βαρώνοι" -"αιώνιοι υποτργοί" - που απειλούν με αποχώρηση αν δεν εισέλθουν στην κυβέρνηση.
Έτσι ή αλλιώς μόνο πέντε στελέχη της κυβέρνησης θεωρούνται του ΠΑΣΟΚ ή έξι αν συνυπολογίσουμε και τον ΥΠΟΙΚ Γ.Στουρνάρα.
Πάντως οι πηγές αυτές τονίζουν ότι "Τυχόν αποχώρηση δεν έχει σχέση με την στήριξή της η οποία θα συννεχιστεί".
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Με τίτλο "Η νύχτα που έχασε η Μέρκελ" το Spiegel αποκαλύπτει τους υψηλούς τόνους που επικράτησαν, με τον πρωθυπουργό της Ιταλίας, Μάριο Μόντι, να ξεκαθαρίζει στους υπόλοιπους συμμετέχοντες της Συνόδου "θα κάτσετε όλοι κάτω μέχρι να βρούμε λύση".
Όλα ξεκίνησαν το βράδυ της Πέμπτης, όταν ο Ισπανός πρωθυπουργός, Μαριάνο Ραχόι, εξέφρασε την αγωνία του για τα υψηλά επιτόκια. με τα οποία δανείζεται η Ισπανία.
Η Άγκελα Μέρκελ έδειξε τη γνωστή αδιαφορία. Κάποια στιγμή ο πρόεδρος της Ε.Ε., Χέρμαν βαν Ρομπάι, ετοιμάστηκε να σηκωθεί από τη θέση του για να ανακοινώσει στους δημοσιογράφους την απόφαση των "27" για πακέτο ύψους 120 δισεκατομμυρίων ευρώ για την ανάπτυξη της Ευρώπης.
"Που πας;" τον ρώτησε ο Ιταλός πρωθυπουργός. "Κάτσε κάτω, γιατί θα τα τινάξω όλα στον αέρα. Δεν θα φύγει κανείς αν δεν βρεθούν λύσεις", φέρεται να είπε. Στο πλευρό του τάχθηκε ο Μαριάνο Ραχόϊ.
"Όλοι εδώ είμαστε όμηροι του κ. Μόντι;", διερωτήθηκε η πρωθυπουργός της Δανίας Χέλε Τόρνινγκ Σμιτ εμφανώς ενοχλημένη.
Πάντως, κανείς δεν τόλμησε να απαντήσει, ενώ ο Χέρμαν Βαν Ρομπάι χωρίς δεύτερη κουβέντα έμεινε στη θέση του.
Μετά από τρεις ώρες σκληρών διαπραγματεύσεων η Άγκελα Μέρκελ ξαναζήτησε από τον Χέρμαν Βαν Ρομπάϊ να κάνει τις ανακοινώσεις. Τότε μπήκε στη μέση ο Γάλλος πρόεδρος, Φρανσουά Ολάντ, καλώντας τον να πει την αλήθεια.
Ακολούθησαν σκληρές διαβουλεύσεις επί περίπου τρεις ώρες. Ο πρόεδρος της ΕΕ αποφάσισε να επαναλάβει την προσπάθεια να εμφανιστεί στους δημοσιογράφους στις 23:00 υπό την πίεση της Άγκελα Μέρκελ που τον παρότρυνε να ανακοινώσει τη συμφωνία για το πακέτο ανάπτυξης.
Ο Χέρμαν βαν Ρομπάι εμφανίστηκε στις 23:30 και εξήγησε ότι υπάρχουν συμφωνίες και… διαφωνίες, με τη συνεδρίαση να ολοκληρώνεται τελικά στις 5:20 το πρωί.
Πηγή News 247
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Η ευθύνη για τις εξελίξεις αυτές βαραίνει βασικά τον πρόεδρο της ΝΔ, που επέλεξε να σχηματίσει μια κυβέρνηση η οποία, αντί να ασχοληθεί με τα δάνεια της χώρας, αποπληρώνει τις οφειλές του προς κομματικά στελέχη που τον στήριξαν σε περιόδους εσωκομματικών κρίσεων. Ευθύνες όμως έχουν και τα υπόλοιπα κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνηση, τα οποία αντί να επιδιώξουν, ή να θέσουν ως όρο για την συμμετοχή τους, τέτοιες υπερβάσεις στη σύνθεση του υπουργικού συμβουλίου που θα έδιναν έναν διαφορετικό στίγμα ικανοποιώντας την απαίτηση της κοινής γνώμης για ριζική αλλαγή πορείας, αποδέχθηκαν αδιαμαρτύρητα τα “φερέγγυα πρόσωπα” του κ. Σαμαρά.
Όλα τα προηγούμενα υπογραμμίζουν την αβάσταχτη ελαφρότητα με την οποία αντιμετωπίζονται τα προβλήματα της χώρας: η κυβέρνηση στέλνει αντιπροσωπεία στη σύνοδο κορυφής που δεν γίνεται αποδεκτή, σύμφωνα με τις Ευρωπαϊκές συνθήκες, τις οποίες προφανώς κανείς αρμόδιος δεν μπήκε στον κόπο να διαβάσει. Η όλη εικόνα παραπέμπει σε λατινοαμερικανική μπανανία, την οποία διοικεί μια κάστα ανίκανων που παραπαίει. Καθώς όμως είναι η χώρα που βρίσκεται υπό κατάρρευση, όλα αυτά είναι εξαιρετικά ανησυχητικά.
Αποδεικνύεται τελικώς ότι τα κόμματα που κέρδισαν την πλειοψηφία στις εκλογές δεν ήταν καθόλου έτοιμα να κυβερνήσουν, στο πνεύμα των καιρών. Η νίκη των “φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων” διευκόλυνε απλώς την κυρία Μέρκελ να συνεχίσει την αδιάλλακτη πολιτική της, που μεγαλώνει τα αδιέξοδα σε όλη την ευρωζώνη και στον πιο αδύνατο κρίκο της, την Ελλάδα. Με την σημαία του ευρώ, οι φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις έβλαψαν την πορεία της Ευρώπης, φέρνοντας την Ελλάδα πιο κοντά στη δραχμή.
Πηγή tvxs
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Κάπου χαμένη στο ΥΠΕΧΩΔΕ βρισκόταν το τελευταίο διάστημα και η περίφημη Μόνα του Μνημονίου, η 32χρονη Μόνα Παπαδάκου από την Νάξο. Το ταλέντο της νεαρής Μόνα του Μνημονίου ανέδειξε ο κ Κώστας Καρτάλης ως επικεφαλής του ΙΣΤΑΜΕ. Η νεαρά εργαζόταν εδώ ως επιστημονική σύμβουλος σε θέση που προκήρυξε ο τότε πρόεδρός του και σημερινός βουλευτής Μαγνησίας κ. Κ. Καρτάλης. Εδώ την συνάντησε και ο κ. Παπακωνσταντίνου ο οποίος ενθουσιάστηκε από τα προσόντα της. Μαζί έκαναν αρκετή δουλειά-όπως διαβάζουμε-έγιναν ειδικοί σε θέματα προϋπολογισμών και η συνεργασία τους ήταν τόσο καλή ώστε ο κ. Παπακωνσταντίνου της ζήτησε να πάνε μαζί στις Βρυξέλλες ως επιστημονική του σύμβουλος, όταν εξελέγη ευρωβουλευτής. Η συνάντηση αυτή έμελλε να αποβεί μοιραία και για μας τους υπόλοιπους. Η Λεμονιά Παπαδάκου μετείχε ακόμη και ως υποστηρικτική βοηθητική ομάδα του υπουργού, σε μια διαπραγμάτευση που άλλαξε προς το χειρότερο τη ζωή όλων των Ελλήνων. Αντιθέτως, εμφανίζεται ότι έχει κάνει τη δουλειά της, δεν νιώθει ενοχές αλλά οργή.
Στην πραγματικότητα δεν έκανε η ίδια τις διαπραγματεύσεις. Τις έκαναν, λέει, ξοδεύοντας ατέλειωτες ώρες στο υπουργείο Οικονομικών, στο Σύνταγμα, ο υπουργός κ. Παπακωνσταντίνου, ο υφυπουργός κ. Φ.Σαχινίδης και ο πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων κ. Γ. Ζανιάς . (Τα αποτελέσματα των “διαπραγματεύσεων” τα έχουμε υποστεί όλοι μας).
Για την κ. Παπαδάκου κυκλοφόρησε το εξής περιστατικό: Η Μόνα Παπαδάκου συνοδεύοντας εκπροσώπους της τρόικας και τον γενικό γραμματέα του υπουργείου Οικονομικών Γιώργο Ζαννιά πήγαν στο γραφείο της γενικής γραμματέως Κοινωνικής Ασφάλισης Αθηνάς Δρέτια. Η οδοντίατρος κ. Δρέττα εξέφρασε αρχικά κάποιες επιφυλάξεις-πριν γίνει κι αυτή στη συνέχεια υπάκουο κορίτσι-γι αυτά που ζητούσαν οι τροικανοί. Η απάντηση ήρθε από τη Μόνα Παπαδάκου με ύφος υπολοχαγού των… Ες-Ες: «Θα κάνεις ότι σου λέμε εμείς!» Η απάντηση της κυρίας Δρέττα ήταν ανάλογη της εξωθεσμικής και σίγουρα απίστευτης «εντολής» που δέχτηκε. Στόλισε τη δεσποινίδα Λεμονιά με διάφορα κοσμητικά επίθετα, ενώ της απέδωσε ευθύνες για τοΜνημόνιο και την κατάντια της χώρας.
Ο κ. Τάσος Μπάνος, η κ. Λεμονιά Παπαδάκου, ο κ. Γ. Ζαννιάς, η κ. Χρύσα Χατζή –διευθύντρια του γραφείου του κ. Παπακωνσταντίνου-ο οικονομολόγος κ. Θέος και φυσικά ο κ. Παπακωνσταντίνου θα είναι από τους πρώτους που θα κληθούν ως μάρτυρες στην Εξεταστική Επιτροπή για το πως φθάσαμε στο Μνημόνιο, η οποία αποτελεί προεκλογική δέσμευση του κ. Αντώνη Σαμαρά.
Γιατί τα γράφουμε όλα αυτά, θα αναρωτηθείτε. Γιατί είναι αδιανόητο στυλοβάτες νομοσχεδίων που προέκυψαν από το Μνημόνιο με τα γνωστά αποτελέσματα, όπως ο κ. Ζαννιάς-να ακούγονται για το οικονομκό team της κυβέρνησης. Οι τελευταίες πληροφορίες του «Κουρδιστού Πορτοκαλιού» γύρω από το θέμα θέλουν τον ίδιο τον κ. Ράπανο να αναζητεί ικανούς συνεργάτες για να τον πλαισιώσουν. Ο ίδιος έχοντας δώσει πολλές μάχες στη ζωή του-μία από αυτές η πολυετής με τον καρκίνο-γνωρίζει πως η νίκη προυποθέτει πάνω απ’ όλα μαχητές κι όχι λιποτάκτες-πόσο μάλλον Εφιάλτες…
Πηγή GN
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Προβληματισμό στον οικονομικό κόσμο πυροδότησε η σύνθεση της νέας κυβέρνησης καθώς, κόντρα στις προσδοκίες των προηγούμενων ημερών, πρόκειται για ένα μεγάλο κυβερνητικό σχήμα, με εμφανή την απουσία μεταρρυθμιστικού στίγματος και με… αταίριαστα δίδυμα.
Παρά τις ακραίες συνθήκες που αντιμετωπίζει η χώρα, και οι οποίες επιτάσσουν την αξιοποίηση του καλύτερου δυνατού πολιτικού και στελεχιακού προσωπικού, η πρώτη κυβέρνηση Σαμαρά είναι με βάση επιχειρηματίες και τραπεζικά στελέχη χαμηλότερη των προσδοκιών.
Κατ' αρχάς, αποτελείται από 39 υπουργούς και υφυπουργούς, κάτι που ενδέχεται να προσθέσει δυσλειτουργίες σε αυτές που έτσι και αλλιώς αναμένεται να αντιμετωπίσει η πρώτη, πρακτικά, κυβέρνηση προγραμματικής συνεργασίας στη χώρα.
Την αγορά τη φοβίζει η απουσία κοινού παρονομαστή σε σειρά υπουργείων και μάλιστα σε μια... τρικολόρε κυβέρνηση. Και αυτό γιατί όχι μόνο καλούνται να συνεργαστούν υπουργοί του ενός κόμματος με αναπληρωτές υπουργούς ή υφυπουργούς του άλλου κόμματος, αλλά προκύπτουν και συγκατοικήσεις πολιτικών προσώπων με καθηγητές.
Σχήματα που έχουν δοκιμαστεί στο παρελθόν χωρίς επιτυχία και μάλιστα σε μονοκομματικές κυβερνήσεις. Επιπρόσθετα, μόλις 13 από τους υπουργούς και υφυπουργούς έχουν κυβερνητική πείρα, ενώ οι υπόλοιποι 26 αναλαμβάνουν ευθύνη για πρώτη φορά.
Η βασικότερη, όμως, ανησυχία προέρχεται από το γεγονός ότι αν εξαιρεθεί το οικονομικό επιτελείο η κυβέρνηση δεν δίνει μεταρρυθμιστικό στίγμα. Οι τεχνοκράτες εξαντλούνται στους κ. Ράπανο, Μαυραγάνη και Μηταράκη, ενώ από τη μεταρρυθμιστική - φιλελεύθερη πτέρυγα της Ν.Δ. έχει χρησιμοποιηθεί μόνο ο κ. Κωστής Χατζηδάκης.
Στον κόσμο της οικονομίας είχαν δημιουργηθεί προσδοκίες ότι τόσο στο οικονομικό επιτελείο όσο και στα κρίσιμα υπουργεία που σχετίζονται με την εφαρμογή του μνημονίου (Εργασίας, Υγείας, Διοικητικής Μεταρρύθμισης, ΥΠΕΚΑ) θα χρησιμοποιούνταν, μαζί με τους κ. Ράπανο και Χατζηδάκη, πολιτικά στελέχη όπως η κ. Γιαννάκου και ο κ. Κ. Μητσοτάκης και τεχνοκράτες, όπως οι κ. Στουρνάρας, Γιαννίτσης και Ζαννιάς.
Τα ονόματα των παραπάνω στελεχών «έπαιζαν» μέχρι το βράδυ της Τετάρτης για την ανάληψη θέσεων υπουργών ή υφυπουργών, τελικώς όμως δεν συμμετέχουν, είτε γιατί τέθηκε βέτο στο πρόσωπό τους από πολιτικούς αρχηγούς είτε γιατί δεν αποδέχθηκαν θέσεις αναπληρωτή υπουργού ή υφυπουργού.
Για κάποια από τα παραπάνω πρόσωπα υπήρξαν και αντιδράσεις από στελέχη της Ν.Δ. Χαρακτηριστικό είναι το χθεσινό tweet του κ. Αντώναρου εναντίον της εκπροσώπησης της χώρας από τον κ. Ζαννιά στο Eurogroup, ενώ εναντίον της τοποθέτησης Στουρνάρα στο ΥΠΑΝ τάχθηκε και ο κ. Κορκίδης πρόεδρος της ΕΣΕΕ.
Αρνητική αίσθηση προκάλεσε και το γεγονός ότι τα τρία κόμματα δεν έδωσαν στη δημοσιότητα τα βασικά σημεία, έστω, της προγραμματικής βάσης πάνω στην οποία συγκροτείται η κυβέρνηση και περιορίστηκαν σε ένα λιτό κείμενο κατευθυντηρίων γραμμών. Αυτό επιτείνει την ανησυχία καθώς οι συναντήσεις των αντιπροσωπειών των τριών κομμάτων θα συνεχιστούν.
Υπό το παραπάνω πρίσμα, επιχειρηματίες και τραπεζίτες διατυπώνουν αμφιβολία για το αν η κυβέρνηση πετύχει τον στόχο της να εξαντλήσει την τετραετία. Κάποιοι μάλιστα προβλέπουν ευθέως ότι το νέο σχήμα δεν πρόκειται να βγάλει τη φετινή χρονιά, γεγονός που βεβαίως απεύχονται λόγω της κρισιμότητας των στιγμών για τη χώρα.
Εξαίρεση στην γκρίνια είναι το οικονομικό επιτελείο. Οι κ. Β. Ράπανος και Κ. Χατζηδάκης λαμβάνουν καθαρή ψήφο εμπιστοσύνης από την αγορά καθώς κρίνεται ότι διαθέτουν την πείρα και τις ευρωπαϊκές επαφές ώστε να χειριστούν τις κρίσιμες διαπραγματεύσεις με την τρόικα και να προωθήσουν τις απαραίτητες αλλαγές στη φορολογία και στο πλαίσιο επενδύσεων, ώστε να αλλάξει η κατάσταση.
Σημειώνεται ότι σήμερα και αύριο θα συμφωνηθούν τα πρόσωπα που θα καταλάβουν τις θέσεις γενικών γραμματέων, ενώ στις αρχές της εβδομάδας θα εξεταστούν εκείνοι που θα στελεχώσουν τις διοικήσεις τραπεζών και οργανισμών.
Πηγή: Euro2day
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Το δίλημμα ευρώ ή δραχμή απαντήθηκε για άλλη μια φορά, με τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων να κλίνουν προς το ενιαίο νόμισμα. Στο δίλημμα, καταγγελία ή αναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου η ψήφος μοιράστηκε. Περίπου το 55% των Ελλήνων ψήφισαν για αναδιαπραγμάτευση με το 45% να ψηφίζει καταγγελία.
Τα ποσοστά αυτά είναι τόσο κοντά που μπορούν πολύ εύκολα να εξισωθούν ή και να ανατραπούν προς τη θέση της καταγγελίας. Αυτό, ιδιαίτερα αν η αναδιαπραγμάτευση μείνει στα λόγια και δεν πάρει ποτέ σάρκα και οστά.
Η φαινομενικά αδιάλλακτη θέση της Γερμανίας θα αποτελέσει το μεγαλύτερο πρόβλημα στην όποια προσπάθεια αναδιαπραγμάτευσης. Η σκληρή Γερμανική Κεντρική Τράπεζα και το λόμπι της δεν επιθυμούν να γίνει καμία απολύτως υποχώρηση προς την Ελλάδα ενώ με το 80% των Γερμανών πολιτών να θέλουν τη χώρα έξω απ΄ το ευρώ φαίνεται πολύ δελεαστικό, πολιτικά, για τη Μέρκελ να διατηρήσει τη σκληρή της στάση παρά τις πιέσεις που δέχεται διεθνώς για το αντίθετο.
Όλα αυτά ήταν γνωστά κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας και δεν εμπόδισαν κάποια από τα κόμματα να στηρίξουν την εκλογή τους υποσχόμενα την αναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου. Μέχρι στιγμής, όμως, είναι μόνο ο πρόεδρος ενός, πρώην μεγάλου κόμματος, που έχει δώσει ένα σχετικά σαφές και στα πλαίσια του ρεαλισμού δείγμα γραφής ως προς το πώς αντιλαμβάνεται την αναδιαπραγμάτευση, έχοντας φροντίσει να λάβει μία, μικρή, έστω στήριξη από τους Ολλάντ και Μόντι στις απόψεις του αλλά όχι και απ' τη Μέρκελ. Κανένας, ωστόσο, δεν έχει χαράξει τις κόκκινες γραμμές πέρα απ' τις οποίες θα θεωρήσει πως το Μνημόνιο δε μπορεί να εφαρμοστεί.
Η Ελλάδα έχει ένα περιθώριο περίπου 45 ημερών για να ολοκληρώσει και να φέρει σε πέρας την πιο σκληρή και απαραίτητη για την επιβίωση της διαπραγμάτευση στη μοντέρνα ιστορία της. Ο χρόνος κυλά αντιστρόφως ανάλογα των ταμειακών της διαθεσίμων.
Τα κόμματα που φιλοδοξούν να κυβερνήσουν πρέπει να θέσουν ως προτεραιότητα τους τη συμφωνία σε μία εθνική πρόταση αναδιαπραγμάτευσης, η οποία δεν πρέπει να προκύψει από τις επιθυμίες, τα συμφέροντα ή τους φόβους τους αλλά από τις πραγματικές ανάγκες και αντοχές της χώρας και τις νέες διεθνείς και ευρωπαϊκές ισορροπίες. Η αναζήτηση συμμαχιών πρέπει να ολοκληρωθεί με ταχύτατες διαδικασίες και να βοηθήσει στην οριστικοποίηση της πρότασης αναδιαπραγμάτευσης.
Αν η νέα κυβέρνηση κάνει το λάθος να προσπαθήσει να σπρώξει το πρόβλημα λίγο πιο πέρα χρονικά υπαναχωρώντας από τις προεκλογικές υποσχέσεις, υποχωρώντας αμαχητί στις γερμανικές, τις ολλανδικές, τις φινλανδικές και άλλες πιέσεις και επιτρέποντας η περιβόητη αναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου να εκφυλιστεί σε μία απλή επιμήκυνση του με την προσθήκη αναπτυξιακών μέτρων λάιτ, τότε μέσα σε λίγους μήνες είναι πιθανό από τη μία η ίδια να μην υπάρχει και από την άλλη να έχει, τελικά, χάσει την τελευταία, ίσως, ευκαιρία να αλλάξει πορεία η χώρα.
Η καταστροφή που έχει υποστεί η Ελλάδα από τις πολιτικές δεκαετιών που πολλαπλασιάστηκαν σε αρνητική ισχύ και μετατράπηκαν σε πυρηνική βόμβα εξαιτίας των επιλογών Παπανδρέου είναι άνευ προηγουμένου. Όποια κυβέρνηση αναλάβει την εξουσία σήμερα θα πρέπει να κυβερνήσει σε μία χώρα που αντιμετωπίζει την 5η μεγαλύτερη και με το ταχύτερο ρυθμό καλπάζουσα ανεργία στον κόσμο, τη μεγαλύτερη ύφεση διεθνώς, το δεύτερο μεγαλύτερο χρέος στον κόσμο ως ποσοστό του ΑΕΠ, τα υψηλότερα επιτόκια δανεισμού, τα μεγαλύτερα ποσοστά κοινωνικού πόνου και απαισιοδοξίας μεταξύ των αναπτυγμένων χωρών, τη δεύτερη μεγαλύτερη ύφεση στον κλάδο οικοδομής διεθνώς, ένα εξουθενωμένο τραπεζικό σύστημα που προσπαθεί να αποφύγει την πλήρη κατάρρευση του, ταμεία συντετριμμένα από την αναδιάρθρωση του κρατικού χρέους, ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα διαφθοράς μεταξύ των αναπτυγμένων κρατών, ένα άδικο και αναποτελεσματικό φορολογικό σύστημα και έναν πληγωμένο, απογοητευμένο και οικονομικά εξαθλιωμένο λαό.
Είτε θα καταφέρει η νέα κυβέρνηση να κάνει μία ουσιαστική αναδιαπραγμάτευση μέσα στις επόμενες 45 ημέρες εκπονώντας ένα εθνικό σχέδιο είτε το ευρώ μπορεί να ξαναρχίσει να ετοιμάζει τις βαλίτσες του καθώς μόνο με θαύμα θα πετύχει το Μνημόνιο με την τρέχουσα δομή του.
Δεδομένου ότι η αποτυχία του Μνημονίου και της πολιτικής εξαντλητικής λιτότητας έχει αναγνωριστεί διεθνώς, η νέα ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να οργανώσει άμεσα ένα κοινό μέτωπο ακαδημαϊκών, οικονομολόγων, πολιτικών και τεχνοκρατών για να βοηθηθεί στην προετοιμασία μίας πρότασης αναδιαπραγμάτευσης η οποία θα στηρίζεται απ' όλους και θα απαντά στο ερώτημα πώς πρέπει να υλοποιηθεί η δημοσιονομική εξυγίανση έτσι ώστε να μην καταστραφεί στο μεταξύ η χώρα. Αρωγός πρέπει να είναι και πρόσφατη μελέτη του ίδιου του ΔΝΤ η οποία καταλήγει στο συμπέρασμα πως η καλύτερη λύση είναι το κράτος να δεσμεύεται εξ αρχής για τη λήψη μέτρων δημοσιονομικής εξυγίανσης αλλά η εφαρμογή τους να ξεκινά αφού η οικονομία έχει αναρρώσει σε σημαντικό βαθμό.
Γερμανία και Πολιτική Ένωση της Ευρώπης
Καίρια, επίσης, είναι η κατανόηση του τρόπου σκέψης του βασικότερου αντιπάλου, σε αυτή τη φάση, της Ελλάδας, δηλαδή της Γερμανίας. Όπως κάθε άλλη χώρα έτσι και η Γερμανία έχει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα, τα δυνατά και τα τρωτά της σημεία, τους στόχους και τα όρια μέσα στα οποία μπορεί να κινηθεί.
Εν προκειμένω, ένα από τα βασικά της πλεονεκτήματα της είναι το μέγεθος και η ηγετική θέση της οικονομίας της μέσα στην ΕΕ που την καθιστά εγγυητή της ίδιας της ύπαρξης του ευρώ και τη φέρνει στο ρόλο του δανειστή και άρα αυτού που θέτει τους όρους για τους δανειολήπτες. Μερικά από τα τρωτά της σημεία είναι ότι έχει αποτύχει να σταματήσει την κρίση χάνοντας την αξιοπιστία της, ότι έχει απομονωθεί και απειλείται να μείνει χωρίς δυνατούς συμμάχους και ότι κινδυνεύει να δει το όραμα της για δημοσιονομική και πολιτική ενοποίηση της ΕΕ να καταρρέει μαζί με το ευρώ.
Αν, λοιπόν, η Ελλάδα συμφωνεί με την ιδέα μίας μορφής Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης και θέλει, πράγματι, να αποτελέσει μέλος μίας τέτοιας μελλοντικής Ένωσης, τότε μπορεί να κάνει τη διπλωματική έκπληξη προτείνοντας τη δέσμευση και στήριξη απ' την πλευρά της στο γερμανικό όραμα με αντάλλαγμα την ουσιαστική τροποποίηση όρων του Μνημονίου έτσι ώστε να έχει πραγματικές ελπίδες να ορθοποδήσει η ελληνική οικονομία.
Αν, όμως, δεν επιθυμεί η Ελλάδα να αποτελέσει μέλος μίας τέτοιας Ένωσης, τότε είναι καλό να επανατοποθετήσει τις επιλογές και τις προτεραιότητες της γιατί αυτή είναι η κατεύθυνση προς την οποία κινείται η Ευρώπη ή τουλάχιστον προς την οποία την σπρώχνει η Γερμανία και μάλιστα χωρίς να το κρύβει σε αυτούς που θέλουν, όντως, να το δουν.
Το πραγματικό δίλημμα για τη Γερμανία είναι διαφορετικό απ' αυτά που προτάσσονται ως κυρίαρχα στην Ελλάδα και μετουσιώνεται στο ερώτημα Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης ή όχι. Η νέα ελληνική κυβέρνηση αναμένεται, προσεχώς, να βρεθεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων απέναντι στη Γερμανία και είναι απαραίτητο να γνωρίζει πώς σκέφτεται.
Κατ' αρχήν, πρέπει να γίνει κατανοητό πως η Κεντρική Τράπεζα της Γερμανίας, το λόμπι που ενστερνίζεται τις απόψεις της, ο Σόιμπλε, ένα σημαντικό τμήμα του πολιτικού συστήματος της χώρας και το 80% του γερμανικού λαού δε θα λυπηθούν να δουν την Ελλάδα να αποχωρεί απ' το ευρώ (εκτός ίσως, μόνο εκ των υστέρων, αν οι συνέπειες μίας ελληνικής αποχώρησης αποδειχτούν μεγαλύτερες απ' αυτές που ανέμεναν). Επιπλέον, η βασική γραμμή της Γερμανίας είναι η προώθηση της δημοσιονομικής και πολιτικής ενοποίησης της ΕΕ και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει αλλά μόνο να ισχυροποιηθεί εξαιτίας της κρίσης.
Ελπίζω, για το καλό της Ελλάδας, τα κόμματα που θα απαρτίσουν τη νέα ελληνική κυβέρνηση και τα οποία προεκλογικά δεσμεύτηκαν για αναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου να έχουν αντιληφθεί τί πρόκειται να αντιμετωπίσουν και να είναι πιο ώριμα, πιο ικανά, πιο ευφυή, πιο προετοιμασμένα και πιο αποτελεσματικά από ποτέ, έχοντας πλήρη επίγνωση του ότι πρέπει να πετύχουν γρήγορα και με πολύ συγκεκριμένες πράξεις ότι, με αόριστα λόγια, τουλάχιστον τα περισσότερα, υποσχέθηκαν το τελευταίο διάστημα.
Εύχομαι η αναδιαπραγμάτευση να μην καταλήξει σε μία συμφωνία για μία στείρα και αναποτελεσματική επιμήκυνση και μάλιστα με νέα ανταλλάγματα και δεσμεύσεις απ' την ελληνική πλευρά αλλά αυτοί που την υποσχέθηκαν και ιδιαίτερα το κόμμα που κέρδισε τις εκλογές κάνοντας την σύνθημα του, να κατανοήσει πως αυτή είναι, πιθανόν, η τελευταία ευκαιρία για αλλαγή των τιμωριτικών όρων ενός Μνημονίου που εξυπηρέτησε πολλά συμφέροντα πέρα απ' τα ελληνικά.
Και εφόσον μία τέτοια ιστορική αναδιαπραγμάτευση ξεκινήσει, τα κόμματα της αντιπολίτευσης θα πρέπει να τη στηρίξουν, επιδεικνύοντας τη μέγιστη εθνική ευθύνη. Δεν υπάρχει δικαιολογία για άρνηση στήριξης.
Στις τελευταίες εκλογές ζητήθηκε απ' τον ελληνικό λαό να ψηφίσει φορές για την αναδιαπραγμάτευση ή την καταγγελία του Μνημονίου. Με μία μικρή διαφορά, ψήφισε την αναδιαπραγμάτευση. Αυτοί που την υποσχέθηκαν πρέπει τώρα να την υλοποιήσουν. Αυτοί που ήταν αντίθετοι, έχουν υποχρέωση ακόμη και αν σταθούν με κριτικό και συμβουλευτικό βλέμμα απέναντι στη νέα κυβέρνηση, να τη στηρίξουν αν και εφόσον κάνει πράξει τις δεσμεύσεις της.
Πηγή Πάνος Παναγιώτου : Χρηματιστηριακός Τεχνικός Αναλυτής, Διευθυντής WTAEC Ltd, GSTA Ltd
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Μέχρι σήμερα διοικητής της Εθνικής Τράπεζες, τοποθετημένος από τον Γιώργο Παπανδρέου και τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου, σκληρός ΠΑΣΟΚος, παλαιός σημιτικός με διάφορες κυβερνητικές θέσεις (διοικητής Κτηματικής, ΟΤΕ κλπ), στενός φίλος και σύβουλος του πρώην ΥΠΟΙΚ Γιάννου Παπαντωνίου, οπαδός της σκληρής λιτότητας, "στριφνός" τραπεζίτης (άνθρωποι που τον ξέρουν καλά λένε ότι ο Λ.Παπαδήμος θυμίζει "αριστερών τάσεων πρόεδρο φιλεργατικού συλλόγου μπροστά του) και βέβαια "κολλητός" του Λ.Παπαδήμου με μία στενή φιλία πολλών ετών (στη φωτό της α'σελίδας οι δύο κολλητοί).
Από την πρόσφατη θητεία του στην Εθνική Τράπεζα που τον διόρισε ο Γ.Παπακωνσταντίνου με την έγκριση του ΓΑΠ (Γιώργου Α.Παπανδρέου) εργάστηκε άκοπα υπέρ της ανακεφαιοποίησης των τραπεζών, δηλαδή υπέρ του να λάβουν οι τραπερίτες το επίδομα των 50 δισ. ευρώ από το δάνειο που χρεώθηκε ο ελληνικός λαός.Είναι παντρεμένος με δύο αγόρα που σπουδάζουν στο εξωτερικό.
Άλλες κυβερνητικές θέσεις που υπηρέτησε επί ΠΑΣΟΚ: Την τετραετία 2000-2004 ήταν Πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων στο υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών και στενός συνεργάτης του Γ.Παπαντωνίου, έχων την γνωμοδοτική αρμοδιοτητα για πολλά εξοπλιστικά προγράμματα της εποχής.
Tην περίοδο 1998-2000 τον διόρισε ο Κ.Σημίτης Πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου του ΟΤΕ, ενώ στο διάστημα 1995-1998 ήταν αρχικά Υποδιοικητής και στη συνέχεια Διοικητής της Εθνικής Κτηματικής Τράπεζας της Ελλάδος. Υπήρξε, επίσης, μέλος του Δ.Σ της Εθνικής Τράπεζας από το 1997 έως το 2004. Για όσους θυμούνται, μόνο ακραφνείς και σκληροί ΠΑΣΟΚοι τοποθετούνταν τότε σε τέτοιες θέσεις. .
Οι σχέσεις του με την τρόϊκα είναι κάτι παραπάνω από άριστες.
Αυτός θα είνα υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης που θα ... "επαναδιαπραγματευθεί" το Μνημόνιο και θα δώσει ανάπτυξη στην χώρα. Για τις τράπεζες σίγουρα ισχύει. Για τα λοιπά, θα το δούμε...
Πηγή: defencenet.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Και είναι έκπληξη διότι η υπόθεση της εισηγμένης στο Χρηματιστήριο εταιρείας του κ. Γιώργου Βερνίκου, «Βερνίκος Κόττερα», απασχόλησε επί μακρόν τις αρχές της Κεφαλαιαγοράς, το 2009 και είχε ως κατάληξη την επιβολή προστίμου ύψους 200.000 ευρώ στον ίδιο τον κ. Βερνίκο, αλλά και ισοϋψούς προστίμου στον κ. Γιώργο Λεβεντάκη (στον οποίο μεταβιβάστηκε από τον κ. Βερνίκο, ο έλεγχος της εταιρείας).
Η αιτιολογία της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς ανέφερε συγκεκριμένα στις 09.12.2009 ότι τα πρόστιμα επιβλήθηκαν διότι «με εταιρικές ανακοινώσεις κατά το χρονικό διάστημα 2003 έως 2005 διέδιδαν ανακριβείς πληροφορίες σχετικά με την απόκτηση του ελέγχου της εταιρίας από τον κ. Γ. Λεβεντάκη και την αποχώρηση του κ. Βερνίκου από αυτή, καθώς και τη μεταβίβαση από την εταιρία προς τον τελευταίο του συνόλου των περιουσιακών της στοιχείων».
Μάλιστα για το ίδιο θέμα, είχε τότε εκδοθεί ανακοίνωση από τον Σύνδεσμο Επενδυτών και Διαδικτύου
Πηγή Euro2day
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
"Ο Αντώνης Σαμαράς θα πρέπει να αποδείξει στους ψηφοφόρους του ότι η κυβέρνησή του δεν είναι απλώς μία νέα εκδοχή του παλιού συστήματος. Όμως, δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι είναι κάτι διαφορετικό: Ο Σαμαράς είναι κομμάτι του παλαιού συστήματος όσο ήταν και ο προκάτοχός του (συμφοιτητής και συγκάτοικός του) Γιώργος Παπανδρέου. Και πάνω από όλα, όσον αφορά στα μέτρα λιτότητας, ο Σαμαράς δεν ήταν και πολύ συνεπής: Τα απέρριπτε για πολύ καιρό, μόνο για να τα αποδεχτεί στο τέλος.
Όμως, λόγω της επικρατούσας κατάστασης στην Ελλάδα, τα μέτρα έχουν γίνει πιο αμφιλεγόμενα από ό,τι ήταν. Την ίδια ώρα, ευρωπαίοι πολιτικοί, συμπεριλαμβανομένου και του Γκίντο Βεστερβέλε, έχουν ανάψει το πράσινο φως για επέκταση του χρονοδιαγράμματος του ελληνικού δανείου.
Σε αυτό το πλαίσιο κινούμενη, η ελληνική κυβέρνηση φαίνεται πρόθυμη να αρχίσει τις αναδιαπραγματεύσεις για τους όρους του πακέτου διάσωσης όσο το δυνατόν γρηγορότερα.
Τέτοιες συζητήσεις θα μπορούσαν να ξεκινήσουν στο συνέδριο της ΕΕ στο τέλος της επόμενης εβδομάδας, είπε ο αρχηγός του ΠαΣοΚ, Ευάγγελος Βενιζέλος: «Σε αυτές τις δύο ημέρες στις Βρυξέλλες, θα δώσουμε μία μεγάλη μάχη για αναθεώρηση των όρων του δανείου και θα διαπραγματευτούμε ένα πλαίσιο που θα δώσει ώθηση στην ανάπτυξη και θα πολεμήσει την ανεργία».
Tα παραπάνω τα γράφει το Spiegel σε ανταπόκρισή του από την Αθήνα...
defencenet.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Ωστόσο, όπως σημειώνει η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων με ανακοίνωσή της, η συμμετοχή των γυναικών κατά 1/5 στη νέα βουλή εξακολουθεί να βρίσκεται πολύ χαμηλότερα της θεσμοθετημένης ποσόστωσης του 1/3 στους εκλογικούς συνδυασμούς όλων των κομμάτων «και ακόμη χαμηλότερα από το στόχο της ισόρροπης συμμετοχής ανδρών και γυναικών στα κέντρα λήψης πολιτικών αποφάσεων, στόχο που προωθούν οι πολιτικές του "Εθνικού Προγράμματος για την Ουσιαστική Ισότητα των Φύλων 2010-2013", της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων».
Το ποσοστό των γυναικών στις κοινοβουλευτικές ομάδες έχει ως εξής:
Νέα Δημοκρατία: 13,95% (18 γυναίκες)
ΣΥΡΙΖΑ: 30,99% (22 γυναίκες)
ΠΑΣΟΚ 9,09% (3 γυναίκες)
Ανεξάρτητοι Έλληνες: 35,00% (7 γυναίκες)
Χρυσή Αυγή: 5,56% (1 γυναίκα)
Δημοκρατική Αριστερά: 29,41% (5 γυναίκες)
ΚΚΕ 33,33% (4 γυναίκες)
Πηγή Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Ο επίσημος τίτλος της επισκεψης είναι "ενδιάμεση αξιολόγηση της εφαρμογής του Μνημονίου". Η ουσία η άμεση εφαμρογή των εισπρακτικών μέτρων ύψους 14,5 δισ. και η εφαμοργή του προγράμματων των μειώσεων του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων κατά 150.000.
Κάτι που ενδιαφέρει άμεσα και το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, αφού ναι, μεν ο Φ.Φράγκος αρνήθηκε να πρωθήσει την μείωση κατά 20% επιπλέον του αριθμού των εισακτέων στις στρατιωτικές σχολές, αλλά ο διάδοχός του είναι άγνωστο αν θα λειτουργήσει το ίδιο εθνοκεντρικά και πατριωτικά.
Μάλιστα οι της τρόϊκας ενημέρωσαν τον συνομιλητή τους ότι "Έχει καθυστερήσει η κατάρτιση του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής της περιόδου 2013 -2016, όσο και του Προϋπολογισμού 2013 και από την στιγμή που δεν ληφθούν άμεσα μέτρα δεν αναμένεται η εκταμίευση της χρηματοδοτικής στήριξης εντός του Αυγούστου"! Εκβιασμός με το "καλημέρα" λοιπόν!
Σημειώνεται πως η αξιολόγηση της τρόικας θα κρίνει την εκταμίευση της επόμενης δόσης ύψους 30 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 25 δισ. ευρώ θα διοχετευθούν για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και βέβαια εκεί βρίσκεται και το "μυστικό" της (επιτυχημένης) προσπάθειας της εγχώριας οικονομικής ελίτ να φέρουν στην εξουσία και πάλι μνημονιακή κυβέρνηση, εκμετελλευόμενοι βέβαια και την διάσπαση των αντιμνημονιακών δυνάμεων.
Και για να μην έχει κανείς καμία αμφιβολία για το τι μας έρχεται και για το ποια αξία είχαν τα προεκλογικά τσιτάτα περί "επαναδιαπραγμάτευσης ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Γκίντο Βεστερβέλε, δήλωσε ευθαρσώς ότι «Η ουσία των μεταρρυθμίσεων δεν είναι διαπραγματεύσιμη. Οποιαδήποτε κυβέρνηση και να σχηματιστεί θα πρέπει να τηρήσει όσα συμφωνήθηκαν με την Ευρώπη». Μάλιστα έθεσε κια ζήτημα ταχύτητας στις αποφάσεις «Με τις εκλογές, ωστόσο, χάθηκε χρόνος και πρέπει να αναφερθούμε στο τι σημαίνει αυτό για τις μεταρρυθμίσεις», υπογράμμισε.
Το μόνο που συζητούν είναι αυτό που είχαν προσφέρει από τον Μάρτιο: Ένα χρόνο παραπάνω ως περιθώριο προσαρμογής. Δηλαδή αντί για γρήγορο, τώρα προτείνουν αργό θάνατο...
Πηγή defencenet.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Αναβλήθηκε για τις 11 Ιουνίου η δίκη του βουλευτή και εκπροσώπου της Χρυσής Αυγής, Ηλία Κασιδιάρη, στο Β' Μονομελές Εφετείο Κακουργημάτων Αθηνών που ήταν προγραμματισμένη για σήμερα Τετάρτη, ωστόσο, δεν έγινε ποτέ.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η δίκη αναβλήθηκε λόγω φόρτου εργασίας.
Ο βουλευτής, που δεν εμφανίστηκε ποτέ, κατηγορείται για συνδρομή σε ληστεία, απρόκλητη επικίνδυνη σωματική βλάβη εναντίον μεταπτυχιακού φοιτητή, παράνομη οπλοφορία και οπλοχρησία.
Η επίθεση αυτή έγινε στην Πανεπιστημιούπολη στου Ζωγράφου το 2007, λίγες μέρες πριν από τη "Γιορτή Νεολαίας" της ακροδεξιάς παράταξης.
Πορεία διαμαρτυρίας αντιφασιστικής πρωτοβουλίας
Την ώρα της δίκης του Ηλία Κασιδιάρη η αντιφασιστική πρωτοβουλία "Ποτέ Ξανά" καλούσε σε κινητοποίηση τους απλούς πολίτες, ενώ στην ανακοίνωσή της αναφέρει πως πρέπει να καταδικαστούν οι ένοχοι της δολοφονικής επίθεσης.
"Ποτέ ξανά νεοναζί της Χρυσής Αυγής στη Βουλή. Έξω οι φασίστες από κάθε γειτονιά, χώρο δουλειάς και εκπαίδευση", αναφέρει η ανακοίνωση.
Πηγή News 247
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Ο κ. Παπαδόπουλος μίλησε σήμερα το μεσημέρι στο ξενοδοχείο Hyatt στη Θεσσαλονίκη, στο γεύμα της δεύτερης ημέρας του διεθνούς επιχειρηματικού συνεδρίου με τίτλο "Leadership Against Crisis: Public-Private Cooperation for Growth", που διοργανώνει το Επιχειρηματικό Συμβούλιο για τη ΝΑ. Ευρώπη (Business Advisory Council for Southeastern Europe - BAC SEE).
Μεταξύ άλλων εκτίμησε ότι η Ελλάδα βρίσκεται σήμερα στη μετέωρη εκείνη, αλλά ίσως πιο άρρυθμη, κατάσταση όπου το βήμα που ετοιμάζεται να κάνει δεν ξέρουμε αν θα είναι προς τα εμπρός ή προς τα πίσω. Προς την πολιτική, οικονομική και κοινωνική ολοκλήρωσή της ή προς την αμοιβαδοποίηση και τον κατακερματισμό. Προς την πλήρη ενσωμάτωση και τον συγχρονισμό της με τον ανεπτυγμένο κόσμο ή προς την υποβάθμιση και την περιθωριοποίησή της.
Συγκεκριμένα, υποστήριξε: «Η χώρα πορεύεται τυφλά, χωρίς σχέδιο δικό της, χωρίς στόχους, χωρίς ρυθμό. Κυριαρχεί μία προκλητική αδιαφορία για τις αιτίες που η Ελλάδα κατηφορίζει στο περιθώριο των ευρωπαϊκών χωρών με έντονα σημάδια παρακμής και έλλειψης δυναμισμού. Εκείνο που έχει σημασία είναι ότι μια πραγματικότητα αλλάζει και ανατρέπεται μόνο όταν έχει γίνει πλήρως αντιληπτή. Όταν τη συνειδητοποιήσεις και την κατανοήσεις. Τα “ζωτικά ψεύδη” απλώς τη διαιωνίζουν. Όταν το πρόβλημα τίθεται, η λύση του δεν είναι μακριά»
Πηγή Euro2day
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Κάθε φορά που επιστρέφει με δημόσια παρέμβασή του αυτός ο άνθρωπος δεν είναι για καλό. Η τελευταία παρέμβαση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη στην εφημερίδα Καθημερινή (τι έκπληξη!) θα ήταν ένα ακόμη ανιαρό, κοινότοπο και αδιάφορο δεξιό άρθρο για το πόσο σημαντικό είναι να μείνει η χώρα στο ευρώ. Όμως όλο το ζουμί είναι στην τελευταία του παράγραφο, όπου σε λίγες γραμμές ο “δράκουλας” του νεοφιλελευθερισμού δίνει γραμμή στον αστικό πολιτικό κόσμο. Γράφει ο Μητσοτάκης: “Την περιπέτεια των εκλογών θα μπορούσαμε ασφαλώς να την είχαμε αποφύγει πλήρως, εάν το Σύνταγμά μας προέβλεπε σταθερή περίοδο της Βουλής. Η συνταγματική αναθεώρηση είναι επειγόντως αναγκαία”.
Τι θέλει να πει ο επίτιμος; Ότι καλό θα ήταν να αλλάξει το Σύνταγμα ώστε μια κυβέρνηση να μένει υποχρεωτικά 4 χρόνια, ο κόσμος να χαλάσει. Να έχουμε δικτάτορα όποιον βγάλουν οι κάλπες, ανεξάρτητα αν ο κόσμος χάνεται, αν η Βουλή διαλύεται κ.ο.κ. Το ίδιο μοντέλο που ισχύει και στην τοπική αυτοδιοίκηση δηλαδή που ο δήμαρχος δεν αλλάζει παρά μόνο αν πεθάνει. Με τη λογική Μητσοτάκη, θα είχαμε ακόμα ΓΑΠ ή Παπαδήμο πρωθυπουργό και πλειοψηφία 200 βουλευτών προερχόμενων από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ! Και όλα αυτά γιατί φυσικά οι εκλογές είναι μια περιπέτεια, που μας κοστίζει ακριβά κ.λπ.
“Είναι ανάγκη, ιδιαίτερα τώρα που η χώρα μας δοκιμάζεται σκληρά, όταν τα πάντα φαίνεται να γκρεμίζονται γύρω μας, να δημιουργήσουμε τουλάχιστον ένα θεσμικό περιβάλλον καλύτερο, σταθερότερο, το οποίο θα μας βοηθήσει, αποφασιστικά, να αντιμετωπίσουμε το μεγάλο μας πρόβλημα, που δεν είναι δυστυχώς το οικονομικό, είναι πολιτικό” λέει ο επίτιμος, εννοώντας πως είναι απαραίτητη η σταθερότητα μιας …χούντας, συνταγματικής έστω γιατί αυτός ο άτιμος λαός επιμένει να έχει λόγο για το πώς τον κυβερνούν, έχει την κακή συνήθεια να παρεμβαίνει δυναμικά στο πολιτικό σκηνικό και να ανατρέπει τους δυνάστες. Το επόμενο βήμα θα ήταν σύμφωνα με τη μητσοτάκεια λογική, να περιοριστεί το δικαίωμα ψήφου σε όσους άντρες έχουν ιδιοκτησία και να θεσπιστεί και μια βολή των λόρδων!
Πηγή : mao.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Όπως λέει η Ιπποκράτους, η προεκλογική αντιπαράθεση θα πρέπει να είναι μια αντιπαράθεση θέσεων και προτάσεων και πρέπει να υπάρξει πλούσιος και δημιουργικός πολιτικός διάλογος.
Aπό την Συγγρού, ήδη απορρίπτεται η "κατά μέτωπον" συνάντηση και μένουν μόνο στα ντιμπέϊτ μεταξύ όλων.
Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ προετοιμάζεται πυρετωδώς, βαδίζοντας προς την τελική ευθεία των εκλογών και εντός της εβδομάδας -πιθανότατά την Τετάρτη- θα ανακοινώσει τα ψηφοδέλτια του κόμματος.
Μεγάλα κενά υπάρχουν στις λίστες για τα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ καθώς παρατηρείται απροθυμία υποψηφιοτήτων. Η αρμόδια επιτροπή εκλογικού αγώνα επιχειρεί να καλύψει με βολιδοσκοπήσεις σε στελέχη και άλλους παράγοντες κατά τόπους.
Ουσιαστικά, η έναρξη της προεκλογικής μάχης θα γίνει με τη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου σε διευρυμένη σύνθεση την ερχόμενη Παρασκευή.
Πηγή : defencenet.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Tο «Π» είχε επισημάνει από καιρό ότι αυτό που τρομάζει πλέον όχι μόνο την κυβέρνηση, αλλά και όλους τους διεθνείς συντελεστές της «διάσωσης» της Ελλάδας είναι η κατάρρευση της πραγματικής οικονομίας της Ελλάδας με απειλητικά γρήγορους και ολοένα επιταχυνόμενους ρυθμούς, και αυτό επιβεβαιώνουν όλες οι δημόσιες τοποθετήσεις που ακούστηκαν τις τελευταίες ημέρες, στον απόηχο των άστοχων πανηγυρισμών για την έκβαση του PSI.
Όλοι όσοι κρατούν στα χέρια τους πραγματικά το πηδάλιο της ελληνικής οικονομίας (η κυβέρνηση δεν περιλαμβάνεται σε αυτούς, γιατί έχει χάσει προ πολλού τον πραγματικό έλεγχο της οικονομικής πολιτικής...) καταλήγουν στη διαπίστωση ότι η ύφεση είναι η μεγαλύτερη απειλή για την Ελλάδα: Το τόνισε ο Χ. Ράιχενμπαχ, το υπογράμμισε ο Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, το αναγνώρισαν το ΔΝΤ και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Όλοι συμφωνούν στην ανάγκη λήψης άμεσων μέτρων, ιδιαίτερα για την αναθέρμανση των επενδύσεων, καθώς ιδιώτες αναλυτές, όπως αυτή την εβδομάδα οι αναλυτές της Ernst & Young, διατυπώνουν εξαιρετικά απαισιόδοξες προβλέψεις για την ύφεση φέτος, κάνοντας λόγο για συρρίκνωση πολύ μεγαλύτερη από αυτήν που περιμένουν η κυβέρνηση και η «τρόικα».
Οι τελευταίες αναλώνονται σε μια απελπισμένη προσπάθεια να κινητοποιήσουν τα πράγματι μεγάλα ποσά που είναι διαθέσιμα για την Ελλάδα από το ΕΣΠΑ, ώστε να πυροδοτήσουν την πρώτη σοβαρή επενδυτική δραστηριότητα ύστερα από δύο χρόνια απόλυτης αδράνειας και απόσυρσης κεφαλαίων. Την ίδια προσπάθεια έκαναν, βέβαια, και το 2011, με απογοητευτικά αποτελέσματα: Είναι χαρακτηριστικό ότι, όπως αποκάλυψε η έκθεση Ράιχενμπαχ, από έναν πακτωλό 2,4 δισ. ευρώ που ήταν διαθέσιμα για τη στήριξη μικρομεσαίων επιχειρήσεων με δάνεια και επιδοτήσεις, εκταμιεύτηκαν πέρυσι μόνο 11 εκατ. ευρώ!
Η αδυναμία ακόμη και να κινητοποιηθούν τα κονδύλια του ΕΣΠΑ δεν θα έπρεπε να προκαλεί έκπληξη. Και τούτο όχι μόνο επειδή η κρατική μηχανή που καλείται να τα διαχειριστεί βρίσκεται σε αποδιάρθρωση, αλλά κυρίως επειδή όλα τα προγράμματα απαιτούν τη σύμπραξη των τραπεζών και ιδιωτικών επιχειρήσεων, χωρίς την οποία όλα τα προγράμματα κινδυνεύουν να πέσουν στο κενό.
Και εκεί βρίσκεται το πραγματικό πρόβλημα: Ακόμη κι αν ήθελαν και μπορούσαν οι τράπεζες και οι επιχειρήσεις να κινητοποιηθούν για την «ανάσταση» της πραγματικής οικονομίας, το ίδιο το πρόγραμμα για την Ελλάδα, έτσι όπως σχεδιάστηκε από την «τρόικα» και την κυβέρνηση, αποθαρρύνει κάθε σκέψη για πρωτοβουλίες!
Με όσα παραδέχτηκε η ίδια η «τρόικα» αυτή την εβδομάδα για τους κινδύνους που απειλούν να ανατρέψουν το πρόγραμμα, ουδείς εχέφρων ιδιώτης επενδυτής θα πλησίαζε την Ελλάδα. Η Κομισιόν και το ΔΝΤ αναγνωρίζουν στις εκθέσεις που δημοσιοποίησαν ότι:
Τον Μάιο θα χρειαστούν πρόσθετα μέτρα 11 δισ. ευρώ για το 2013 και το 2014, χωρίς να αποκλείεται να χρειαστούν και νέα διορθωτικά μέτρα για τον φετινό προϋπολογισμό( θεωρείστετο βέβαιο ). Εδώ φαίνεται και η τεράστια επίδραση της ύφεσης, που ανατρέπει συνεχώς τον προγραμματισμό: Μόλις πριν από λίγους μήνες, το κενό για το 2013-2014 υπολογιζόταν από το υπουργείο Οικονομικών σε 6 δισ. ευρώ και αίφνης τώρα ανεβαίνει πάνω από τα 11 δισ.! Ακόμη και οι όχι αντιμνημονιακοί αναλυτές της Alpha Bank εξανέστησαν, τονίζοντας ότι δεν είναι δυνατόν να βελτιωθεί το οικονομικό κλίμα όταν τα μέτρα προσαρμογής, τεράστιου ύψους, έρχονται κατά κύματα σε τόσο σύντομα διαστήματα, πριν καν φανεί τι απέδωσαν τα αμέσως προηγούμενα μέτρα.
Η επιβολή τέτοιων μέτρων λιτότητας και άγριας εσωτερικής υποτίμησης δεν θα αποδώσει τα αναμενόμενα σε ό,τι αφορά τη μείωση των τιμών στην εγχώρια αγορά αλλά και στα προς εξαγωγή αγαθά: Η ίδια η Κομισιόν τονίζει ότι ο πληθωρισμός παραμένει «πεισματικά και ανησυχητικά» υψηλός και θα περάσει σε οριακά αρνητικό έδαφος τα δύο επόμενα χρόνια. Δηλαδή, οι τεράστιες θυσίες των εργαζομένων εξανεμίζονται από τις δυσκαμψίες της ελληνικής αγοράς, χωρίς σοβαρά πραγματικά οφέλη στην ανταγωνιστικότητα.
Τα μέτρα λιτότητας, αναγνωρίζει η «τρόικα», έχουν υψηλό κίνδυνο να μην εφαρμοστούν λόγω της αντίστασης του πληθυσμού και πιθανών πολιτικών ανατροπών μετά τις εκλογές. Θα εφαρμοστούν μόνο με τη στήριξη σύσσωμου του πληθυσμού, λένε, όταν οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το «όχι» στο Μνημόνιο αποτελεί κυρίαρχη θέση της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων.
Ακόμη κι αν το πρόγραμμα εφαρμοστεί, παραδέχονται ότι η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να βγει στις αγορές μετά το 2015 για να δανειστεί, καθώς, όπως έχει τονίσει και το «Π», το 2015 το 85% του χρέους της χώρας θα έχει περάσει σε επίσημους πιστωτές, που έχουν προτεραιότητα έναντι των ιδιωτών. Ποιος ιδιώτης επενδυτής θα αγοράζει ελληνικά ομόλογα, γνωρίζοντας ότι είναι ο μόνος που μπορεί να «κουρευτεί»; Ουδείς, αναγνωρίζει η ίδια η «τρόικα», τονίζοντας ότι πιθανότατα θα χρειαστεί και νέο χρηματοδοτικό «πακέτο» από την Ευρώπη, για να μη χρεοκοπήσει η Ελλάδα μετά το 2015. Θα το δεχτούν οι Γερμανοί ή θα αφήσουν την Ελλάδα να φύγει από την Ευρωζώνη; Στο ερώτημα αυτό ουδείς μπορεί να απαντήσει, αλλά και μόνο το ότι εξακολουθεί να τίθεται ΜΕΤΑ το PSI και την έγκριση του νέου δανείου διάσωσης αποδεικνύει ότι άδικα πανηγυρίσαμε τη σωτηρία μας!
Η ουσία είναι, όπως τονίζουν έμπειρα τραπεζικά στελέχη, ότι η ίδια η «τρόικα» παρουσιάζει μια άκρως ανησυχητική εικόνα της Ελλάδας, με ένα πρόγραμμα που απειλείται με απόλυτο εκτροχιασμό ανά πάσα στιγμή και χωρίς την παραμικρή εγγύηση ότι στο επόμενο στραβοπάτημα θα βρεθεί τρόπος να αποφευχθούν η χρεοκοπία και η έξοδος από το ευρώ. Αντίθετα, οι Γερμανοί μιλούν συνεχώς για τελευταία ευκαιρία! Σε αυτές τις συνθήκες, μόνο τρελοί ή κερδοσκόποι και αεριτζήδες μπορούν να αναλάβουν επενδυτικές πρωτοβουλίες στην Ελλάδα, κι αυτό απαγορεύει κάθε σκέψη για ανάσχεση της ύφεσης στο ορατό μέλλον. Με τη σειρά της, η αδυναμία υπέρβασης της ύφεσης παραμένει ο πιο επικίνδυνος παράγοντας εκτροχιασμού του προγράμματος.
Ο φαύλος κύκλος, λοιπόν, στον οποίο αναφέρθηκε πρόσφατα και ο Λ. Παπαδήμος, δεν έχει σπάσει και δεν θα σπάσει όσο οι εγκέφαλοι του οικονομικού προγράμματος της Ελλάδας δεν αντιλαμβάνονται ότι είναι εσφαλμένη η φιλοσοφία της συνταγής τους, που προβλέπει βίαιη εσωτερική υποτίμηση, για να έρθει μακροπρόθεσμα η ισχυρή ανάπτυξη. Πολύ απλά, γιατί η βίαιη εσωτερική υποτίμηση θα διαλύσει την οικονομία και τον κοινωνικό ιστό, πολύ πριν δοθεί ευκαιρία για ανάπτυξη! «Μακροπρόθεσμα, θα είμαστε όλοι νεκροί», όπως έλεγε ο Τζον Μ. Κέινς, τον οποίο θέλουν πάση θυσία να «ενταφιάσουν» οι νεοφιλελεύθεροι εγκέφαλοι της οικονομικής πολιτικής στην Ευρώπη...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
σύμφωνα με το ρεπορτάζ της Αριστοτελίας Πελώνη στην εφημερίδα «Τα Νέα».
Tην ερχόμενη εβδομάδα η Ελλάδα, η Κύπρος καιν το Ισραήλ, σε συνέδριο του Economist, θα επισημοποιήσουν την τριγωνική ενεργειακή συνεργασία τους υπό το άγρυπνο βλέμμα των ΗΠΑ που θα εκπροσωπείται από τον ειδικό απεσταλμένο για θέματα ενέργειας στην Ευρασία, Ρίταρντ Μόρνινγκσταρ.
Η κατάσταση έχει γίνει περίπλοκη καθώς η ισραηλινή πλευρά από τη μια δεν έχει καταλήξει για τον τρόπο μεταφοράς του αερίου προς την Ευρώπη και αν αυτός θα περνά από την Ελλάδα. Το Ισραήλ συνδέει την τελική απόφαση που θα πάρει σε σχέση και με τις μελλοντικές έρευνες την Κρήτη.
Από την άλλη πλευρά το ενδιαφέρον της Γκάζπρομ να αποκτήσει μετοχές της ΔΕΠΑ, με στόχο την εξασφάλισή της δυνατότητας να προμηθεύει άμεσα τους ευρωπαίους πελάτες της με φυσικό αέριο, και ο πιθανός ρόλος που αυτή μπορεί να έχει σε συνεργασία με την Κυπριακή Δημοκρατία δυσκολεύουν ένα ήδη εύθραυστο γεωπολιτικό παζλ.
O αμερικανός απεσταλμένος κ. Μόρνινγκσταρ θα συναντηθεί στην Αθήνα με τον υπουργό και τον υφυπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Γιώργο Παπακωνσταντίνου και Γιάννη Μανιάτη, το γενικό γραμματέα του υπουργείου Εξωτερικών, πρέσβη Ιωάννη-Αλέξιο Ζέππο,και στελέχη της ΔΕΠΑ, για να τους εκφράσει εκτός των άλλων και τη δυσφορία του για τα σχέδια της Γκαζπρομ για την Ελλάδα.
Πηγή:epikaira.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Όπως υποστηρίζουν, η συμμετοχή σε ποσοστό πάνω από το 10% της ΑΜΚ χωρίς καμία διασφάλιση ότι στα επόμενα τρία χρόνια η τράπεζα δεν θα αλλάξει ιδιοκτησιακό καθεστώς καθιστά αποτρεπτική την πρόθεση συμμετοχής των παλιών μετόχων. Προετοιμάζει το έδαφος για την “κρατικοποίηση” και στην συνέχεια πώλησή τους σε ξένες τράπεζες “εάν και εφόσον τέτοιο ενδιαφέρον εκδηλωθεί...”.
Πηγή: www.capital.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Πρόκειται για μια άκρως θετική εξέλιξη και η οποία πρέπει να αποδοθεί στην έλλειψη σχεδιασμού της ΕΕ και των μηχανισμών της Τρόικα.
Η Ελλάδα έχει αποφύγει την άτακτη, την βίαιη και άναρχη χρεοκοπία.
Όμως η Ελλάδα δεν θα αποφύγει την συντεταγμένη χρεοκοπία εντός ευρώ.
Με βάση πληροφορίες από τραπεζικούς κύκλους που είναι σε θέση να γνωρίζουν πολλά από τα διαδραματιζόμενα στο παρασκήνιο, η Τρόικα και η Ελλάδα συναποφάσισαν την χρεοκοπία της Ελλάδος εντός ευρώ.
Αυτό σημαίνει ότι η διαδικασία του PSI+ θα είναι ο μηχανισμός που θα οδηγήσει τελικά στην χρεοκοπία της Ελλάδος εντός ευρώ.
Όμως αυτή η χρεοκοπία δεν θα περιλαμβάνει στάση πληρωμών θα αποτελεί μια διαδικασία όπου με τεχνικούς όρους η Ελλάδα θα βρεθεί σε καθεστώς default.
To PSI+ θα περιλαμβάνει σωρευτική απομείωση 73% με 75% σε καθαρές παρούσες αξίες.
Μεσοσταθμικό επιτόκιο 3,5% με επιτόκιο 2,8% για τα πρώτα 2 χρόνια και για τα ομόλογα έως το 2020.
Το haircut θα είναι το ένα από τα δύο σκέλη της διαδικασίας.
Το δεύτερο σκέλος σχετίζεται με την ανταλλαγή των παλαιών ομολόγων με νέα ομόλογα.
Στις 8 Μαρτίου θα πραγματοποιηθεί η διαδικασία της δημόσιας προσφοράς και στις 11 Μαρτίου θα ξεκινήσει η διαδικασία ανταλλαγής των νέων ομολόγων που θα φέρουν διαφορετικούς αριθμούς ταυτοποίησης.
Τι σημαίνει ανταλλαγή ομολόγων;
Τα ελληνικά ομόλογα έχουν κωδικό π.χ. ISIN GR0516003606.
Τα νέα ομόλογα θα διέπονται από το αγγλικό δίκαιο και προφανώς θα φέρουν διαφορετικό κωδικό ταυτοποίησης.
Σημειώνεται ότι ακριβώς η ίδια διαδικασία ακολουθήθηκε και στα νέα της ΕΚΤ τα οποία είναι πανομοιότυπα σε όρους με τα παλαιά, αλλά διαφορετικών αριθμών ταυτοποίησης. Αυτό σημαίνει πως αν η ελληνική κυβέρνηση ενεργοποιήσει τις ρήτρες συλλογικής δράσης (CACs), από τη διαδικασία θα μπορέσουν να εξαιρεθούν τα ομόλογα της ΕΚΤ αυτό αποτελεί ένα ερωτηματικό.
Αλλά αυτή η αρχική διαφοροποίηση στη μεταχείριση των ομολόγων που κατέχει η ΕΚΤ αποτελεί παράβαση της συνηθισμένης αρχής.
Με δεδομένο ότι η διαδικασία αναδιάταξης του ελληνικού χρέους θα πραγματοποιηθεί με συνοπτικές διαδικασίες, είναι ξεκάθαροι ότι ο στόχος συμμετοχής δεν θα φθάσει στα επιθυμητά επίπεδα και εκ των πραγμάτων η Ελλάδα θα ψηφίσει σήμερα αύριο τα CACs δηλαδή τις ρήτρες συλλογικής δράσης ώστε να τις ενεργοποιήσει άμεσα.
Το γεγονός ότι εσπευσμένα «διέσωσαν» την ΕΚΤ αλλάζοντας τα παλαιά ελληνικά ομόλογα που κατέχει μέσω του προγράμματος επαναγοράς ομολόγων με νέα που φέρουν διαφορετικό κωδικό ταυτοποίησης αποδεικνύει ότι Τρόικα και Ελλάδα έχουν συμφωνήσει σε ένα επιταχυνόμενο πρόγραμμα υλοποίησης του PSI+.
Η ενεργοποίηση των CACs θα πρέπει να θεωρείται το πλέον πιθανό σενάριο ίσως το μοναδικό σενάριο, που θα οδηγήσει την Ελλάδα σε καθεστώς default από τους οίκους αξιολόγησης.
Ταυτόχρονα η ISDA λόγω των προσφυγών των hedge funds θα υποχρεωθεί να πιστοποιήσει πιστωτικό γεγονός ενώ θα πληρωθούν και τα CDS όσων τα απαιτήσουν.
Το default θα επισφραγιστεί από τους οίκους αξιολόγησης Moody’s, Fitch και Standard and Poor’s ωστόσο δεν θα κρατήσει πολύ καθώς μετά την κατάργηση των παλαιών ελληνικών ομολόγων και την αντικατάσταση τους από νέα που θα φέρουν νέο κωδικό ταυτοποίησης η Ελλάδα θα αναβαθμιστεί έως 8 βαθμίδες.
Ίσως η αναβάθμιση είναι από 4 έως 8 βαθμίδες.
Η χρεοκοπία της Ελλάδος για όσο κρατήσει δεν θα σημάνει στάση πληρωμών.
Αυτό πρέπει να αποσαφηνιστεί με ξεκάθαρο τρόπο.
Απλά η Τρόικα και η Ελλάδα συναποφάσισαν κατά την μελέτη του PSI+ ότι δεν υπήρχε άλλος δρόμος πέραν από την βαθμολογική χρεοκοπία.
Δεν θα υπάρξει πραγματική χρεοκοπία και το θέμα είναι θα υπάρξει επίπτωση στην οικονομία και κοινωνία;
Όχι η βαθμολογική χρεοκοπία δεν θα έχει επίδραση στην οικονομία και κοινωνία. Δεν θα έχει τώρα.
Από την πρώτη στιγμή είχε τονιστεί ότι η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει εντός ευρώ δηλαδή δεν θα υπάρξει στάση πληρωμών αλλά selective default.
Ούτως ή άλλως η Ελλάδα με πραγματικούς όρους χρεοκοπημένη χώρα είναι αν τώρα λάβει και βαθμολογία ανάλογη δεν αλλάζει κάτι.
Ο βρεγμένος την βροχή δεν την φοβάται.
Όμως το νέο προηγούμενο που θα υπάρξει με επίκεντρο την Ελλάδα δεν θα είναι το τελευταίο επεισόδιο του δράματος.
Αν τελειώναμε εδώ θα ήταν χαρούμενο τέλος μια επιλεκτική χρεοκοπία….
Σύντομα η Ελλάδα θα αποδειχθεί ότι δεν μπορεί να ανταπεξέλθει, δεν μπορεί να πιάσει κανένα από τους στόχους που έχουν θεσπιστεί και συμφωνηθεί και θα βρεθεί σύντομα εκ νέου σε αδιέξοδο.
Πηγή : www.bankingnews.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Την ώρα που ο Ελληνας πρωθυπουργός δηλώνει αισιόδοξος για το αυριανό Eurogroup, ανώτατος αξιωματούχος της ευρωζώνης αποκαλύπτει στην Telegraph τις σκέψεις του Σόιμπλε: «Απλώς πιστεύει πως οι Έλληνες δεν μπορούν να επιτύχουν ό, τι χρειάζεται να επιτευχθεί. Κι αν ακόμη, ως εκ θαύματος, κατόρθωναν αυτά που έχουν υποσχεθεί, ο ίδιος – και ένα αυξανόμενο κύμα εντός της ένωσης – είναι πεπεισμένοι ότι δεν αρκούν για να βγει η Ελλάδα από την τρύπα.»
Στο πλαίσιο αυτό, τα σχέδια της Γερμανίας έχουν αλλάξει. «Η εναλλακτική ιδέα είναι να δηλώσει η ελληνική κυβέρνηση χρεοκοπία και να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με τους πιστωτές για ένα ακόμα μεγαλύτερο κούρεμα. Για τον Σόιμπλε είναι περισσότερο μια ερώτηση του πότε, όχι του αν,» τονίζει ο αξιωματούχος.
Η εφημερίδα σημειώνει πάντως ότι η γερμανίδα καγκελάριος δεν συμμερίζεται, προς το παρόν τουλάχιστον, ολοκληρωτικά τις απόψεις του υπουργού της. Σύμφωνα με την πηγή, "πιστεύει πως μια ελληνική χρεοκοπία θα δημιουργούσε ένα κύμα σοκ με ανάλογες επιπτώσεις σε άλλες χώρες - Ιταλίας και Ισπανίας συμπεριλαμβανομένων. Θα μπορούσε να οδηγήσει σε πλήρη διάλυση της νομισματικής ένωσης''.
Ωστόσο, επισημαίνεται, ο Σόιμπλε πιστεύει πως εφόσον οι αγορές θεωρούν ήδη την Ελλάδα χρεοκοπημένη, μια επίσημη χρεοκοπία δεν θα είχε αρνητικό αντίκτυπο στις άλλες χώρες - μέλη της ευρωζώνης.
Πηγή: www.bankingnews.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Ως μέλος της ΕΕ και της Ευρωζώνης, ανέφερε ο Θαπατέρο, η Ισπανία έχει μεταφέρει αρμοδιότητες στα ευρωπαϊκά όργανα, την Κομσιιόν και την ΕΚΤ, τονίζοντας πως «τις παραχώρησε ώστε να αντιδρούν σε τέτοιες περιστάσεις».
Με την Ισπανία να έχει χρέος μόλις 60% του ΑΕΠ, δεν αναρρωτιούνται οι Ευρωπαίοι ηγέτες γιατί η χώρα καταρρέει και κινδυνεύει με την τύχη της Ελλάδας; Μήπως τελικά η κρίση είναι νομισματική και κανείς δε θέλει να το παραδεχτεί γιατί τότε αποδέχεται την ευθύνη του κεντρικού σχεδιαμού και όχι της επιπλοαιότητας της περιφέρειας;
Πηγή : XrimaNews.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Στο Γενικό Λογιστήριο ελπίζουν σε είσπραξη 5 δις ευρώ φόρων μέσα στο Νοέμβριο, δηλαδή 800 εκ. ευρώ περισσότερων σε σχέση με τον Οκτώβριο (πώς ακριβώς θα γίνει αυτό που έχουν παγώσει τα πάντα ειδάλλως δεν υπάρχουν χρήματα για πληρωμή δανειστών και μισθών. Για να γίνει αυτό είναι απαραίτητη η είσπραξη φόρων και εκτάκτων εισφορών.
Προκειμένου να κλείσουν μερικές τρύπες η Ελλάδα θα προχωρήσει την Τρίτη σε δημοπρασία εντόκων γραμματίων εξάμηνης διάρκειας με στόχο την άντληση έως 1,9 δις ευρώ. Το επιτόκιο με το οποίο δανείζεται η Ελλάδα για έξι μήνες είναι το υψηλότερο αντίστοιχο στον κόσμο και ανέρχεται στο 4,86% (με βάση την τελευταία παρόμοια δημοπρασία).
Σύμφωνα με αποκλειστικότητα του XrimaNews.gr παρά τη 'στήριξη' από την Τρόικα η Ελλάδα εξακολουθεί να δανείζεται το 50% των κεφαλαίων που χρειάζεται από τις αγορές, με καταστροφικά επιτόκια.
Έτσι την Τρίτη θα επιχειρήσει να δανειστεί μεταξύ 1 και 2 δις ευρώ καταβάλλοντας περισσότερο επιτόκιο απ' ότι οι περισσότερες πολιτισμένες χώρες του κόσμου για να δανειστούν για 10 ή και περισσότερα χρόνια.
Δυστυχώς αυτή είναι η οικονομική πραγματικότητα στην Ελλάδα σήμερα, αρκετά διαφορετική απ' ότι την περιέγραφαν πριν 1,5 χρόνο η κυβέρνηση και η Τρόικα. Άντε να δούμε πού θα είμαστε σε 1,5 χρόνο από τώρα.
Πηγή : XrimaNews.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
“Σε χώρες όπου η οικονομική πολιτική παραμένει σε μεγάλο βαθμό αναλλοίωτη, ανεξάρτητα από τις υποσχέσεις που δίνονται κατά τη διάρκεια των προεκλογικών εκστρατειών, διαπιστώνεται μία διάβρωση της πίστης προς τη Δημοκρατία, η οποία αντικατοπτρίζεται στην αύξηση της αποχής κατά τις εκλογές και στο βαθύ κυνισμό απέναντι στους πολιτικούς.
Η σύγκρουση ανάμεσα στις ελεύθερες αγορές και στους ελεύθερους ανθρώπους επεκτάθηκε το 2005 στην Ευρώπη, όταντο Ευρωπαϊκό Σύνταγμα απορρίφθηκε από δύο εθνικά δημοψηφίσματα – κυρίως από το Γαλλικό. Ήταν η πρώτη φορά που ζητήθηκε από τους Πολίτες να εκφράσουν άμεσα τα γνώμη τους, σχετικά με το εάν οι κανόνες της ελεύθερης αγοράς θα πρέπει να δεσπόζουν την Ευρώπη και εκείνοι εκμεταλλεύθηκαν την ευκαιρία να πουν ΟΧΙ – κάτι που δεν εκμεταλλεύθηκαν ανάλογα οι Έλληνες, με δική τους δυστυχώς ευθύνη, για τη συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου”.
Ανάλυση
Η Ευρώπη απαιτεί από την Ελλάδα μία απίστευτη πολιτική λιτότητας, χωρίς κανένα αναπτυξιακό «υποβοήθημα» - με καμία μελλοντική προοπτική εξόδου από την κρίση. Οι Έλληνες Πολίτες υποφέρουν από τις συνεχείς μειώσεις μισθών, η ανεργία αυξάνεται ραγδαία, η κατανάλωση περιορίζεται διαρκώς, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις υποφέρουν, η φτώχεια επεκτείνεται, η εγκληματικότητα ανθίζει, η ύφεση βαθαίνει, τα ασφαλιστικά ταμεία απειλούνται με ολοκληρωτική κατάρρευση και η Πολιτική παραπαίει.
Η κατάσταση επιδεινώνεται λοιπόν μέρα με την ημέρα και οι Ευρωπαίοι «εταίροι» μας αποφασίζουν να επέμβουν δραστικά. Πως;Καλώντας τον πρωθυπουργό στις Κάνες και εκβιάζοντας τον στην κυριολεξία, με την άρνηση καταβολής της 6ηςδόσης του ήδη συμφωνηθέντος από το 2010 δανείου, εάν δεν αποσύρει την πρόταση του για δημοψήφισμα – εάν δεν αναιρέσει δηλαδή τη δημοκρατική επιλογή που είχε αποφασίσει να προσφέρει στους Έλληνες, σε σχέση με την αποδοχή ή μη της συμφωνίας της 26ης Οκτωβρίου εκ μέρους τους (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι προθέσεις του πρωθυπουργού ήταν πράγματι «αγαθές», αφού είναι πιθανόν να συμμετείχε στην «παγίδα»).
«Είναι δυνατόν», αναρωτιόμαστε, «να είναι αυτή η Ευρώπη που ονειρευόμαστε; Μπορεί να υπάρξουν οι καθαρές, βιώσιμες λύσεις που απαιτούν οι αγορές και το κοινό, ειρηνικό μέλλον που επιθυμούν οι Ευρωπαίοι Πολίτες, η πολιτική και δημοσιονομική ένωση της Ευρωζώνης δηλαδή, κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις; Είναι λογικό να συνεχίσουμε να πιστεύουμε στην Ευρωζώνη και στο Ευρώ, όταν μας αντιμετωπίζουν με τέτοιον τρόπο; Όταν είναι πια φανερό ότιέχουν εκβιάσει ακόμη και την αντιπολίτευση, με στόχο να αποδεχθεί τη συμφωνία του Οκτωβρίου, παρά τις εύλογες αντιθέσεις της; Όταν μας έχει απαγορευθεί η διεκδίκηση των Γερμανικών επανορθώσεων, παρά το ότι είναι απολύτως σίγουρο ότι τις δικαιούμαστε;»
«Αφού όμως είμαστε εγκλωβισμένοι στο Ευρώ», συνεχίζουμε τις σκέψεις μας, «γνωρίζοντας πολύ καλά ότι, η επιστροφή στη δραχμή θα ήταν τουλάχιστον καταστροφική, εάν όχι η απόλυτη αυτοκτονία, τι μπορούμε να κάνουμε; Δεν είμαστε υποχρεωμένοι να συμβιβαζόμαστε με το δικτατορικό, με το μονοσήμαντο καλύτερα δίδυμο που βασιλεύει στην Ευρωζώνη (Merkozy), να συνεχίσουμε να εκβιαζόμαστε, να λεηλατούμαστε από το ΔΝΤ, να υποφέρουμε, να διασυρόμαστε από τα γερμανικά ΜΜΕ, να εξευτελιζόμαστε, να απειλούμαστε με απορρύθμιση, με κατάρρευση ή με πραξικόπημα και στο τέλος να οδηγηθούμε εξαθλιωμένοι στη χρεοκοπία, αφού πιστεύουμε στην Ευρώπη και στο Ευρώ, ενώ γνωρίζουμε πολύ καλά ότι δεν έχουμε πλέον άλλη επιλογή; Δεν είναι αυτή ίσως η μοίρα των αδύναμων και των φτωχών, εάν όχι των δειλών και των σκλάβων;»
«Δυστυχώς, θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία», ολοκληρώνουμε τις σκέψεις μας, «ενώ ελάχιστοι είναι αυτοί που θα ήθελαν να ρισκάρουν τα κεκτημένα τους σήμερα – οπότε, ευτυχώς που απέσυρε το δημοψήφισμα η κυβέρνηση, με αντάλλαγμα τη δόση μας και την ασφάλεια μας. Ίσως μας λυπηθούν στο μέλλον οι Ευρωπαίοι και πιθανόν να μας επιτρέψουν να μη χρεοκοπήσουμε, εάν παραμείνουμε υποταγμένοι στις εντολές τους - συνδεδεμένοι φυσικά στον ορό».
Ο ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
Υποθέτοντας ότι (σενάριο), η Ελλάδα δεν θα έδινε τελικά σημασία στον άθλιο εκβιασμό του μάλλον δειλού, υποταγμένου στο ΔΝΤ γαλλογερμανικού άξονα, ότι θα διενεργούσε το δημοψήφισμα, καθώς επίσης πως οι Πολίτες της θα ψήφιζαν εναντίον της συμφωνίας υποτέλειας, θα αναλύσουμε τι ακριβώς θα συνέβαινε από την επόμενη ημέρα.
Η χώρα μας, έχοντας πρωτογενές έλλειμμα της τάξης του 5% επί του ΑΕΠ της (περί τα 10 δις €), θα έπρεπε να δρομολογήσει όλα τα μέτρα λιτότητας που της έχουν επιβληθεί για τα επόμενα τρία χρόνια, μέσα σε μία νύχτα – αφού διαφορετικά δεν θα μπορούσε να ανταπεξέλθει με τις τρέχουσες υποχρεώσεις της (χωρίς τόκους και χρεολύσια, τα οποία θα ήταν μάλλον εξασφαλισμένα, έτσι ώστε να μην ανακοινώσει στάση πληρωμών - η οποία θα είχε σαν αποτέλεσμα μία κρίση άνευ προηγουμένου τόσο για την Ευρωζώνη, όσο και για τον υπόλοιπο πλανήτη). Επομένως, το δημόσιο θα έπρεπε να προβεί σε μαζικές απολύσεις, σε αθετήσεις πληρωμών κλπ. – ενέργειες οι οποίες θα προκαλούσαν τεράστιες κοινωνικές αναταραχές, με ανυπολόγιστα αποτελέσματα.
Για να αποφευχθεί κάτι τέτοιο, το κράτος θα κατέφευγε πιθανότατα σε άλλα μέσα, με στόχο την κάλυψη της έλλειψης μετρητών χρημάτων. Υποθέτουμε λοιπόν, με βάση τη διεθνή εμπειρία ότι, το κράτος μας θα τύπωνε ειδικά ομόλογα σε Ευρώ, υποσχετικές πληρωμής ουσιαστικά, με τα οποία θα πλήρωνε τους δημοσίους υπαλλήλους ή άλλους πιστωτές του. Τα ομόλογα όμως αυτά θα έχαναν γρήγορα την αγοραστική τους αξία απέναντι στο Ευρώ, αφού δεν θα «υποστηρίζονταν» από αξίες, αλλά από κρατικά ελλείμματα.
Για παράδειγμα η Ουκρανία, μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1992, είχε τυπώσει τέτοια ομόλογα, έτσι ώστε να ανταπεξέλθει με την έλλειψη μετρητών (ρούβλια), τα οποία της προμήθευε η Ρωσία. Το αποτέλεσμα ήταν η εμφάνιση υπερπληθωρισμού στο παράλληλο νόμισμα (Κουπόνι), ενώ το βασικό νόμισμα, το ρούβλι δηλαδή, προσπαθούσε να διαφύγει κρυφά στη Ρωσία (όπως λέγεται ότι συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα με τις καταθέσεις σε Ευρώ, οι οποίες «εξάγονται» σε πιο ασφαλείς χώρες).
Κατ’ αναλογία λοιπόν, αργά ή γρήγορα τα Ελληνικά ομόλογα, για την πληρωμή των εσωτερικών υποχρεώσεων του δημοσίου, θα έπρεπε να μετατραπούν σε νέες δραχμές – οι οποίες θα έχαναν πολύ γρήγορα την αγοραστική τους αξία, τουλάχιστον κατά 50%-70% (κυρίως λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης). Στη συνέχεια, οι καταναλωτές θα ερχόταν αντιμέτωποι με τη μεγάλη αύξηση των τιμών των προϊόντων και γενικότερα του κόστους διαβίωσης, αφού τα περισσότερα αγαθά, ακόμη και τα πρώτης ανάγκης, εισάγονται από το εξωτερικό.
Φυσικά, η υποτίμηση της νέας δραχμής δεν θα αύξανε την ανταγωνιστικότητα της Ελλάδας, όπως πολλοί δυστυχώς υποθέτουν, επειδή οι εργαζόμενοι θα απαιτούσαν υψηλότερους μισθούς, έτσι ώστε να καλύπτεται ο πληθωρισμός. Το γεγονός όμως αυτό θα έθετε αμέσως σε λειτουργία έναν ανοδικό σπειροειδή πληθωριστικό κύκλο (σπιράλ μισθών-τιμών), ο οποίος θα εξουδετέρωνε πολύ γρήγορα την ανταγωνιστικότητα των Ελληνικών προϊόντων και υπηρεσιών.
Περαιτέρω, τα επιτόκια για τις νέες δραχμές (οι οποίες, όπως αναφέραμε, θα αντικαθιστούσαν τα ομόλογα και θα κυκλοφορούσαν παράλληλα με το Ευρώ) θα αυξανόταν ραγδαία, στα επίπεδα του πληθωρισμού. Τέλος, οι επιχειρήσεις θα δυσκολευόταν να χρηματοδοτηθούν από τις τράπεζες, ενώ θα πλήρωναν τεράστιους τόκους, εις βάρος φυσικά της ανταγωνιστικότητας τους.
Φυσικά το παραπάνω σενάριο θα μπορούσε να συμβεί, με τον «ομαλό» τρόπο που περιγράφηκε, εάν η ανακοίνωση της μη πληρωμής άλλων δόσεων εκ μέρους της Ευρώπης, δεν οδηγούσε στη μαζική επιδρομή εναντίον των τραπεζών (bankrun), για την απόσυρση των καταθέσεων σε Ευρώ – αφού οι Πολίτες θα φοβόντουσαν εύλογα ότι, η Ελλάδα θα εγκατέλειπε τη ζώνη του Ευρώ, θα επέστρεφε αναγκαστικά στη δραχμή (αφού θα εκβιαζόταν οικονομικά, με τη μη τροφοδοσία της με χρήματα από την ΕΚΤ), θα διπλασιαζόταν σχεδόν το συνολικό της χρέος (δημόσιο και ιδιωτικό), θα έκλεινε για μερικές ημέρες τις τράπεζες, θα αναγκαζόταν να δεσμεύσει τις καταθέσεις των Πολιτών, μετατρέποντας τες αργότερα σε δραχμές, θα απαγόρευε την κατοχή των Ευρώ, φυσικά την «εξαγωγή» τους από τη χώρα κλπ.
Στην περίπτωση αυτή, εάν δηλαδή μεσολαβούσε η επιδρομή (bank run), οι τράπεζες θα πτώχευαν αμέσως και η Ελλάδα θαχρεοκοπούσε «εν ριπή οφθαλμού» - οπότε θα ήταν υποχρεωμένη να εισάγει τη δραχμή σε χρόνο μηδέν (υποθέτουμε ότι θα είχε προβλεφθεί και θα υπήρχαν ήδη εκτυπωμένα, νέα νομίσματα). Στο σημείο αυτό, εμείς θαυμάζουμε ειλικρινά την ψυχραιμία των περισσοτέρων Ελλήνων, αφού δεν έχουν ακόμη αντιδράσει ανάλογα, παρά το ότι έχουν «εξωθηθεί» πάρα πολλές φορές, τόσο από την κυβέρνηση, όσο και από την Ευρώπη.
Ολοκληρώνοντας, ο άθλιος εκβιασμός της Ευρώπης, τον οποίο υποθέτουμε πως θα έχουν καταλάβει όχι μόνο οι Έλληνες, αλλά όλοι οι Ευρωπαίοι Πολίτες, ήταν εύλογο ότι θα είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα στην Ελλάδα – την αρνητική τοποθέτηση του «συστήματος εξουσίας» δηλαδή, την άμεση απόσυρση του δημοψηφίσματος, τη (δήθεν συνθηκολόγηση του πρωθυπουργού, τον εξαναγκασμό «σύσσωμης» της πολιτικής ηγεσίας της χώρας μας σε συμβιβασμούς ντροπής, καθώς επίσης την ολοκληρωτική απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας.
ΟΙ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩ
Ο πόλεμος εναντίον της κρίσης χρέους και δανεισμού της Ευρωζώνης συνεχίζεται για δύο περίπου χρόνια – ενώ όλα τα μέτρα διάσωσης που έχουν αποφασισθεί, δεν έχουν μέχρι στιγμής κανένα αποτέλεσμα. Οι μάλλον αργές κινήσεις των ηγετών της ζώνης του Ευρώ, οι απίστευτες καθυστερήσεις καλύτερα, καθώς επίσης οι διαφαινόμενες αμφιβολίες τους, σε σχέση με τις δυνατότητες διατήρησης της νομισματικής ένωσης, είχαν σαν αποτέλεσμα να μεταδοθεί η κρίση από την Ελλάδα στην Ιρλανδία και στην Πορτογαλία – ενώ θα συνεχισθεί στην Ισπανία, στην Ιταλία (όπου από χθες δραστηριοποιείται το ΔΝΤ) και στη Γαλλία.
Παράλληλα, οι επενδυτές αποσύρουν συνεχώς τα χρήματα τους από τα ομόλογα πολλών ευρωπαϊκών χωρών. Πρόσφατα, η BNP Paribas πούλησε ομόλογα αξίας 2,6 δις €, κυρίως Ελληνικά, καταγράφοντας ζημία ύψους 2,3 δις € - ενώ η ολλανδική ING μείωσε κατά 5,4 δις € τα ιταλικά, πορτογαλικά, ισπανικά και ελληνικά ομόλογα της. Η BNP όμως δεν πούλησε μόνο ομόλογα των χωρών του νότου αλλά, επίσης, γαλλικά και γερμανικά – ύψους περί τα 2,4 δις €.
Ειδικά όσον αφορά τη Γαλλία, η οποία έχει τεράστια οικονομικά προβλήματα (δομικό έλλειμμα της τάξης του 4%, μεγάλα τραπεζικά προβλήματα, διπλούς δημοσίους υπαλλήλους από τη Γερμανία, αποβιομηχανοποίηση, σημαντικές διαρθρωτικές ανωμαλίες κλπ.), θεωρείται ότι είναι πλέον θέμα χρόνου η απώλεια της πιστοληπτικής της αξιολόγησης (ΑΑΑ). Κάτι τέτοιο όμως θα δημιουργούσε μία μεγάλη αλυσιδωτή αντίδραση, η οποία θα ήταν μάλλον απίθανο να ελεγχθεί – αφού μόνο και μόνο η απώλεια της αξιολόγησης της, θα μείωνε το ταμείο χρηματοπιστωτικής σταθερότητας (EFSF) κατά 35%(στα 286 δις €, από 440 δις € σήμερα). Επομένως, θα εκμηδένιζε αμέσως τη σχεδιαζόμενη αύξηση του στο 1 τρις €, με τη μέθοδο της μόχλευσης.
Συνεχίζοντας, ως βασικές αιτίες της κρίσης θεωρούνται τα υψηλά ελλείμματα των προϋπολογισμών, καθώς επίσης τα μεγάλα δημόσια χρέη. Εν τούτοις, διαπιστώνει κανείς ότι, πολλές άλλες χώρες εκτός Ευρωζώνης (Μ. Βρετανία, Η.Π.Α., Ιαπωνία), παρά το ότι έχουν μεγαλύτερα ελλείμματα και χρέη, δεν αντιμετωπίζουν ανάλογες δυσκολίες δανεισμού, όταν απευθύνονται στις διεθνείς αγορές κεφαλαίου. Εκτός αυτού, τα υψηλά επιτόκια, με τα οποία επιβαρύνονται κάποια κράτη της ζώνης του Ευρώ, τεκμηριώνουν το ότι, οι αγορές «αξιολογούν» αυστηρότερα τον κίνδυνο χρεοκοπίας των συγκεκριμένων χωρών, σε σχέση με τα υπόλοιπα υπερχρεωμένα κράτη εκτός Ευρωζώνης.
Η αιτία αυτής της δήθεν παράδοξης συμπεριφοράς των αγορών δεν είναι άλλη από το ότι η Ευρωζώνη, έτσι όπως είναι σήμερα «κατασκευασμένη», θεωρείται ως συστημικά ασταθής. Η αστάθεια της αυτή οφείλεται προφανώς στο ότι, οι χώρες-μέλη της Ευρωζώνης δανείζονται σε ξένο νόμισμα - ότι δηλαδή είναι χρεωμένες σε ένα «υπερεθνικό», ξένο «συνάλλαγμα», αφού δεν ελέγχουν τις προϋποθέσεις της προσφοράς του (ποσότητα χρήματος και επιτόκια). Σε σύγκριση λοιπόν με τις χώρες εκτός Ευρώ (Η.Π.Α. κλπ.), οι οποίες είναι χρεωμένες σε δικά τους νομίσματα, σε νομίσματα δηλαδή που ελέγχουν και επηρεάζουν τη λειτουργία τους, ο σχεδιασμός της νομισματικής ένωσης (ΟΝΕ) έχει μεγάλα προβλήματα – ενώ το Ευρώ δεν υποστηρίζεται ουσιαστικά από καμία οικονομία (δομημένο νόμισμα).
Ειδικότερα, εάν οι επενδυτές αμφιβάλλουν για τα δημόσια οικονομικά μίας χώρας Α της Ευρωζώνης (για παράδειγμα, λόγω των ελλειμμάτων που προκαλούνται από μία ύφεση) και αρχίζουν να πουλούν τα ομόλογα της, τότε αυξάνονται τα επιτόκια δανεισμού της. Επομένως, το κόστος αναχρηματοδότησης της χώρας Α αυξάνεται, γεγονός που δυσκολεύει τη λήψη δανείων, για την κάλυψη των ελλειμματικών δαπανών του δημοσίου της.
Εάν τώρα οι τοπικοί επενδυτές της χώρας Α πουλήσουν τα ομόλογα δημοσίου της και τοποθετήσουν τα έσοδα τους σε μία άλλη χώρα Β της Ευρωζώνης (για παράδειγμα, εάν η Εθνική Τράπεζα πουλήσει Ελληνικά ομόλογα και επενδύσει τα έσοδα της σε Γερμανικά), τότε το τραπεζικό σύστημα της χώρας Α χάνει «συνάλλαγμα» - γεγονός που σημαίνει ότι μειώνεται η ποσότητα χρήματος στο κράτος Α. Αυτό προκαλεί με τη σειρά του ένα επί πλέον πρόβλημα ρευστότητας, το οποίο επιβαρύνει ακόμη περισσότερο την πραγματική οικονομία της χώρας Α – επομένως αυξάνει τα ελλείμματα και εξ αυτών το δημόσιο χρέος της (στη χώρα Β συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο).
Σε αντίθεση τώρα με μία χώρα εκτός Ευρώ, η εκάστοτε επί μέρους χώρα της Ευρωζώνης δεν διαθέτει κεντρική τράπεζα - η οποία θα μπορούσε να μεσολαβήσει, αγοράζοντας τα ομόλογα του δημοσίου που πωλούνται, έτσι ώστε να σταθεροποιήσει τα επιτόκια δανεισμού και να εμποδίσει τη χρεοκοπία της. Επομένως, οι πιστωτές ενός κράτους της Ευρωζώνης δεν μπορούν να είναι σίγουροι ότι, οι εκάστοτε ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις τους θα πληρωθούν πραγματικά.
Εκτός αυτού, επειδή εντός της ζώνης του Ευρώ δεν υφίστανται νομισματικές υποτιμήσεις, δεν μπορεί μέσω αυτών να εμποδιστεί η εκροή κεφαλαίων – ενώ εκλείπει επίσης ο «σταθεροποιητικός παράγοντας» τόσο για το εξωτερικό εμπόριο, όσο και για την οικονομική ανάπτυξη ή τα δημόσια οικονομικά. Για παράδειγμα, ένα κράτος της Ευρωζώνης δεν μπορεί να εμποδίσει την έξοδο κεφαλαίων σε άλλες χώρες αυξάνοντας τα επιτόκια ή να υποτιμήσει το νόμισμα του - έτσι ώστε να γίνουν πιο ανταγωνιστικά τα προϊόντα εξαγωγής του ή να μειωθούν πληθωριστικά τα δημόσια χρέη του.
Τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης λοιπόν δεν μπορούν να είναι σίγουρα ότι, θα έχουν πάντοτε τη δυνατότητα να αναχρηματοδοτούν τα ληξιπρόθεσμα χρέη τους. Επομένως, είναι εκ των πραγμάτων εκτεθειμένα, συγκριτικά με τα υπόλοιπα κράτη, σε πολύ μεγαλύτερα ρίσκα έλλειψης ρευστότητας και χρεοκοπίας – γεγονός που γνωρίζουν πλέον οι επενδυτές, ειδικά μετά την ελεγχόμενη (μέχρι στιγμής) χρεοκοπία, στην οποία καταδικάσθηκε δυστυχώς η Ελλάδα στις 26 Οκτωβρίου.
Περαιτέρω, όταν ένα κράτος-μέλος της Ευρωζώνης ευρίσκεται αντιμέτωπο με μία οικονομική κρίση, έχει περιορισμένες δυνατότητες να χρησιμοποιήσει τα εθνικά του όπλα (ελλείμματα) για «αντικυκλικά δημοσιονομικά μέτρα», με στόχο την καταπολέμηση της ύφεσης και τη σταθεροποίηση της τοπικής του οικονομίας – επειδή η κυβέρνηση του δυσκολεύεται να εκδίδει ομόλογα με λογικά επιτόκια, με τα οποία θα μπορούσε να χρηματοδοτήσει τα μέτρα στήριξης της οικονομίας της (αύξηση των δημοσίων επενδύσεων, επιδοτήσεις στην παραγωγή κλπ.). Ακόμη και όταν είναι απολύτως υγιής ο ιδιωτικός τομέας του, όπως φαίνεται από τον Πίνακα Ι που ακολουθεί, στο παράδειγμα της Ελλάδας (άρθρο μας), όπου οι τράπεζες της χρωστούν μόλις 22% του ΑΕΠ, έναντι 689% της Ιρλανδίας, το κράτος αδυνατεί να αντιστρέψει την τάση:
Σημείωση: Τα γερμανικά νοικοκυριά είναι χρεωμένα κατά μέσον όρο με 13.800 €, τα ελληνικά με 10.200 € και τα ιρλανδικά με 30.200 € (πηγή: Creditreform Γερμανίας). Πρόκειται λοιπόν για ένα τεράστιο πλεονέκτημα της Ελλάδας, το οποίο δεν μπορεί δυστυχώς να χειριστεί σωστά η κυβέρνηση. Το γεγονός αυτό τεκμηριώνει πόσο ικανοί είναι οι Έλληνες, μοναδικό πρόβλημα των οποίων είναι η διεφθαρμένη, ανίκανη και ανεπαρκής Πολιτική τους.
Επομένως, αναγκάζεται να ακολουθήσει μία πολιτική λιτότητας, η οποία προκαλεί ύφεση και στασιμοπληθωρισμό – με αποτέλεσμα να έρχεται αντιμέτωπο τόσο με αυξανόμενη ανεργία, όσο και με λιγότερα έσοδα. Κατ’ επακόλουθο, αυξάνονται τα ελλείμματα του προϋπολογισμού του, τα οποία προκαλούν αύξηση των δημοσίων χρεών, με αποτέλεσμα να δανείζεται με συνεχώς υψηλότερα επιτόκια, τα οποία με τη σειρά τους αυξάνουν ξανά τα ελλείμματα και τα χρέη (φαύλος κύκλος ελλειμμάτων-τόκων-χρεών).
Παράλληλα, το τραπεζικό σύστημα του αντιμετωπίζει επίσης προβλήματα, κυρίως επειδή παραδοσιακά κατέχει ομόλογα του δημοσίου, τα οποία πρέπει συνεχώς να καταγράφει με μικρότερες αξίες στους Ισολογισμούς του, επειδή μειώνονται οι τιμές τους. Αναγκάζεται λοιπόν να δανείζει λιγότερα στις επιχειρήσεις, με υψηλότερα επιτόκια, επιδεινώνοντας ακόμη περισσότερο την ανταγωνιστικότητα τους – η οποία υποφέρει παράλληλα από την ύφεση (μειώσεις τζίρων, κερδών κλπ.). Έτσι τόσο το κράτος, όσο και οι επιχειρήσεις του, καθώς επίσης οι καταναλωτές, εισέρχονται σε έναν καθοδικό σπειροειδή κύκλο, ο οποίος είναι σχεδόν αδύνατον να αντιμετωπισθεί με επιτυχία – ακόμη και από ένα πάμπλουτο, πολλαπλά προικισμένο κράτος, όπως είναι η Ελλάδα.
Από την άλλη πλευρά, επειδή όλες οι χώρες της Ευρωζώνης είναι συνδεδεμένες μεταξύ τους (η μία χρωστάει στην άλλη, όπως συμβαίνει τόσο με τις τράπεζες, όσο και με τις επιχειρήσεις), αποτελώντας ουσιαστικά συγκοινωνούντα δοχεία, η κρίση δεν αργεί να επεκταθεί – κατ’ αρχή στις αδύναμες οικονομίες και στη συνέχεια σε όλες τις άλλες.
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΕΥΡΩ
Με κριτήριο την παραπάνω μικρή ανάλυση των «δομικών» προβλημάτων της Ευρωζώνης είναι εμφανές ότι, δεν υπάρχουν κανενός είδους θεσμοί και μηχανισμοί, οι οποίοι θα μπορούσαν να λειτουργήσουν σταθεροποιητικά στα δημόσια οικονομικά μίας χώρας που αντιμετωπίζει κρίση - έτσι ώστε να την προστατέψουν από τις μανιοκαταθλιπτικές αγορές, οι οποίες από τα φύση τους ταλαντεύονται μεταξύ μίας αδικαιολόγητης ευφορίας και ενός υπερβολικού πανικού. Πόσο μάλλον όταν οι αγορές, στα πλαίσια μία αυτοεκπληρούμενης προφητείας (για παράδειγμα, εάν είναι πεπεισμένες ότι μία χώρα θα χρεοκοπήσει, παύουν να την δανείζουν, οπότε πράγματι χρεοκοπεί), προκαλούν συνήθως μεγάλες κρίσεις ρευστότητας και δανεισμού, οι οποίες οδηγούν τα θύματα τους στην καταστροφή και στην πτώχευση.
Τα μέχρι στιγμής μέτρα διάσωσης της Ευρωζώνης, στηρίζονται στην αποφυγή του ετεροβαρούς ρίσκου (ηθικός κίνδυνος,moral hazard), καθώς επίσης στην παραδειγματική «τιμωρία» της (δήθεν) κακής διαχείρισης των υπερχρεωμένων κρατών, χωρίς να ασχολούνται με τα συστημικά προβλήματα της ίδιας της Ευρωζώνης. Επομένως, είναι αυτονόητο πως, όχι μόνο δεν θα μπορούσαν να επιτύχουν τη σταθεροποίηση της κατάστασης αλλά, αντίθετα, πως θα συνέβαλλαν τα μέγιστα στην επιδείνωση της (όπως ήδη συμβαίνει).
Τα συνεχώς υψηλότερα επιτόκια, με τα οποία «τιμωρούνταν» ουσιαστικά εκείνες οι χώρες, οι οποίες αντιμετώπιζαν προβλήματα ρευστότητας (κυρίως η Ελλάδα), είχαν σαν αποτέλεσμα την αύξηση του κόστους χρηματοδότησης τους, η οποία «μεγέθυνε» με τη σειρά της τα ελλείμματα, τα χρέη, τα τραπεζικά προβλήματα, την ύφεση κλπ. – παράλληλα με τα προγράμματα λιτότητας, τα οποία ολοκλήρωσαν την καταστροφή. Κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις λοιπόν, ήταν και είναι εντελώς αδύνατον να μειωθούν τα ελλείμματα και τα χρέη των υπερχρεωμένων κρατών – με αποτέλεσμα να επεκτείνονται συνεχώς σε όλο και περισσότερες χώρες.
Ένα επίσης μεγάλο πρόβλημα προκάλεσε η επιμονή της Γερμανίας να συμβάλλει ο ιδιωτικός τομέας στην επίλυση των προβλημάτων – μέσω της διαγραφής χρεών. Όπως είναι αυτονόητο, ο ιδιωτικός τομέας αντέδρασε, αφενός μεν σταματώντας να αγοράζει νέα ομόλογα, αφετέρου πουλώντας τα παλαιότερα – με αποτέλεσμα να αυξάνονται τα επιτόκια, να εντείνεται η κρίση ρευστότητας κοκ.
Μοναδικό «φως στο τούνελ» αποτέλεσε η ΕΚΤ, η οποία επενέβη στη δευτερογενή διαπραγμάτευση, αγοράζοντας ομόλογα και σταθεροποιώντας εν μέρει τα επιτόκια δανεισμού – στη συνέχεια, ο μηχανισμός στήριξης (EFSF), ο οποίος όμως έχει πολύ περιορισμένα κεφάλαια και δυνατότητες, ειδικά για να καλύψει τις ανάγκες των μεγαλύτερων χωρών (Ιταλία, Γαλλία) και των συστημικών τραπεζών (των γαλλικών κυρίως).
Ολοκληρώνοντας, η κατάσταση στις αγορές ομολόγων της Ευρωζώνης δεν πρόκειται να ομαλοποιηθεί, εάν δεν υπάρξουν οικονομικοπολιτικά μέτρα, τα οποία θα μπορούσαν να επιλύσουν «πιστευτά» τα συστημικά προβλήματα της Ευρωζώνης (άρθρο μας) – εκτός εάν φυσικά επιλεχθεί ή προκύψει η διάλυση της Ευρωζώνης (το πιθανότερο σενάριο).
Το κυριότερο όλων είναι ίσως η σωστή λειτουργία της ΕΚΤ, στα πρότυπα της Fed (lender of last resort), η οποία να μπορεί να αγοράζει όλα όσα ομόλογα δεν είναι διατεθειμένες να διεκδικήσουν οι αγορές, με λογικά επιτόκια - αφού μόνο αυτή διαθέτει απεριόριστες οικονομικές δυνατότητες. Κάτι τέτοιο βέβαια θα προϋπέθετε τη δημοσιονομική και πολιτική ένωση της Ευρωζώνης, στην οποία όμως αντιτίθεται σθεναρά η Γερμανία – στοχεύοντας ίσως να μεταβάλλει όλους τους «εταίρους» σε δικές της αποικίες (περιοχές επιρροής), με τη βοήθεια της τεράστιας εισροής κεφαλαίων από τις ίδιες (η μείωση της ποσότητας χρήματος στις προβληματικές οικονομίες, προκαλεί την αντίστοιχη αύξηση της στις πλεονασματικές).
Επομένως, το μέλλον του Ευρώ είναι μάλλον σκοτεινό, εκτός εάν μετατραπεί σε «προτεκτοράτο» του δολαρίου – μία πιθανότητα η οποία ήδη διαφαίνεται, μετά την επιτυχημένη εισβολή του ΔΝΤ, μέσα από την Ελληνική κερκόπορτα, στην Ευρωζώνη. Κρίνοντας δε από την πρόσφατη απόφαση των G20, με την οποία η Ευρωζώνη συμφώνησε να αναλάβει την επίλυση της ευρωπαϊκής κρίσης αποκλειστικά και μόνο το ΔΝΤ, το όργανο ουσιαστικά της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, του Καρτέλ και των διεθνών τοκογλύφων, το «χρυσόμαλλο δέρας», η Ευρώπη δηλαδή (άρθρο μας), έχει ήδη μετατραπεί σε αποικία των Η.Π.Α.
Ο ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Όπως φαίνεται από τα παραπάνω η Ελλάδα, ανεξάρτητα από τα μεγάλα δικά της σφάλματα και παραλείψεις, είναι εγκλωβισμένη στην κυριολεξία – αφού δεν έχει τη δυνατότητα να επιστρέψει στη δραχμή, χωρίς να της κοστίσει πανάκριβα, ενώ παράλληλα δεν μπορεί να επιβιώσει εντός της Ευρωζώνης (ισχύει επίσης για όλες τις άλλες χώρες, με εξαίρεση τις 3-4 πλεονασματικές, οι οποίες όμως κερδίζουν από τη συμμετοχή τους στο Ευρώ, ενώ θα έχαναν πάρα πολλά, εάν είχαν δικό τους νόμισμα).
«Εμπρός γκρεμός και πίσω ρέμα», θα έλεγε λοιπόν κανείς, εάν ήθελε να περιγράψει αντικειμενικά τους τεράστιους προβληματισμούς της Ελλάδας, χωρίς να επικεντρώνεται ανόητα στις πολιτικές αντιπαραθέσεις – όπως επίσης της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Γαλλίας κλπ. Πόσο μάλλον όταν η έξοδος μίας χώρας από τη ζώνη του Ευρώ συνδέεται υποχρεωτικά (με βάση τα σύμβαση) με την έξοδο της από την Ευρωπαϊκή Ένωση – επομένως, με την πλήρη περιθωριοποίηση της. Στα πλαίσια αυτά, η Ελλάδα έχει δύο κυρίως δυνατότητες:
(α) Να περιμένει υπομονετικά τη διάλυση της Ευρωζώνης – κάτι εξαιρετικά πιθανόν, μετά την διάχυση της κρίσης στις υπόλοιπες χώρες, το αργότερο μετά την υποτίμηση της Γαλλίας. Στο σημείο αυτό, η στάση πληρωμών εκ μέρους μας και η αναδιαπραγμάτευση του δημοσίου χρέους, με στόχο την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων μας (χωρίς διαγραφή), καθώς επίσης τη μείωση των επιτοκίων στο 1,25% της ΕΚΤ, θα μπορούσε να επιταχύνει τις εξελίξεις προς αυτήν την κατεύθυνση - ενώ θα εμπόδιζε τη μετατροπή της χώρας μας σε γερμανικό προτεκτοράτο, διευκολύνοντας παράλληλα τη διεκδίκηση των γερμανικών επανορθώσεων.
Σε κάθε περίπτωση, η μοναδική δυνατότητα εξόδου μίας εγκλωβισμένης χώρας από την Ευρωζώνη, είναι η επιστροφή όλων μαζί στα εθνικά τους νομίσματα, σε μία προκαθορισμένη ημερομηνία – όπως ακριβώς συνέβη με την είσοδο τους στην Ευρωζώνη και χωρίς να απαιτηθεί η διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης (το καλύτερο ίσως σενάριο για την Ελλάδα, το χειρότερο για τη Γερμανία).
(β) Να «συνδικαλιστεί» άμεσα με τα άλλα ελλειμματικά κράτη, με στόχο τη δημοσιονομική και πολιτική ένωση της Ευρωζώνης, την αναδιανομή των ελλειμμάτων-πλεονασμάτων (άρθρο μας) μεταξύ τους, καθώς επίσης τη μετατροπή της ΕΚΤ σε μία πραγματικά κεντρική τράπεζα - η οποία θα αγοράζει τα ομόλογα των επί μέρους κρατών, εκδίδοντας η ίδια Ευρωομόλογα και αποδεχόμενη έναν ελεγχόμενο πληθωρισμό για τη μείωση των δημοσίων χρεών.
Όλα τα υπόλοιπα είναι κατά την άποψη μας πολύ επικίνδυνα, εάν όχι ανεύθυνα, αφού θα μας οδηγούσαν σε τεράστιες περιπέτειες, χωρίς καμία εγγύηση για το μέλλον μας – ενώ τα αποτελέσματα τους είναι εξαιρετικά δύσκολο να προβλεφθούν.
Φυσικά, η αντίδραση της Γερμανίας και στις δύο επιλογές μας είναι κάτι περισσότερο από δεδομένη – αφού έχει εντελώς διαφορετικά σχέδια, τα οποία διευκολύνονται τα μέγιστα από την προβληματική κατασκευή της Ευρωζώνης, σε συνδυασμό με την οικονομική και πολιτική αδυναμία της Γαλλίας. Επίσης δεδομένη θεωρούμε τη βίαιη αντίδραση των Η.Π.Α. στη δεύτερη επιλογή, αφού θα είχε σαν αποτέλεσμα τη μελλοντική «καθαίρεση» του δολαρίου από το βάθρο του μοναδικού αποθεματικού νομίσματος παγκοσμίως – με μάλλον καταστροφικά αποτελέσματα για την υπερχρεωμένη υπερδύναμη.
Σε κάθε περίπτωση όμως έχουμε την άποψη ότι, ο τελικός του Ευρώ ευρίσκεται ήδη σε πλήρη εξέλιξη, ενώ προηγούνται οι Η.Π.Α. – με κριτήριο την πρόσφατη απόφαση των G20, η οποία επιτρέπει δυστυχώς στο ΔΝΤ τον πλήρη και αποκλειστικό έλεγχο της Ευρωζώνης (εάν δεν καταρρεύσουν ενδιάμεσα οι επενδυτικές τράπεζες της - ειδικά η Bank of America). Αν και το τέλος του παιχνιδιού φαίνεται ήδη, τεκμηριώνοντας ότι, παίζοντας σκάκι με το διάβολο είναι δύσκολο να κερδίσεις, δεν μπορεί να είναι κανένας εντελώς σίγουρος – ενώ η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό το αποτέλεσμα.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
“Μεταξύ όλων των «εφαρμογών» της Δημοκρατίας, η ομοσπονδιακή οργάνωση ενός κράτους είναι η πλέον αποτελεσματική - καθώς επίσης η συγγενέστερη. Το ομοσπονδιακό σύστημα οριοθετεί και περιορίζει την απόλυτη κυριαρχία της κρατικής εξουσίας, επειδή την τεμαχίζει σε επί μέρους κομμάτια- παραχωρώντας στην κεντρική κυβέρνηση μόνο ορισμένα, ακριβώς προκαθορισμένα δικαιώματα. Είναι το μοναδικό μέσον, με το οποίο ελέγχεται όχι μόνο η εξουσία της πλειοψηφίας του λαού (κυβερνών κόμμα) αλλά, επίσης, η λαϊκή κυριαρχία” (Lord Acton).
Όπως έχουμε αρκετές φορές αναφέρει και σύμφωνα με την παραπάνω «ρήση», η ομοσπονδιακή δομή ενός κράτους είναι το πλέον εύφορο έδαφος για να ανθήσει η Άμεση Δημοκρατία. Στην περίπτωση δε της χώρας μας, θα μπορούσε να συμβεί, εάν οι περιφέρειες (Καλλικράτης) μετεξελίσσονταν σε ομοσπονδιακά κρατίδια – κάτι που δεν είναι πολύ δύσκολο στην εφαρμογή του, ενώ μπορεί να μας προφυλάξει από εσφαλμένες «λαϊκές ετυμηγορίες», οι οποίες παραδίδουν την απόλυτη εξουσία σε «κόμματα ενός ανδρός», τα οποία υπεξαιρούν την ψήφο με παραπλανητικές υποσχέσεις.
Δυστυχώς όμως, παρά το ότι οδηγούμαστε διαρκώς σε επικίνδυνους μονόδρομους, ενώ διαπιστώνουμε συνεχώς ότι, εάν τυχόν «υπεξαιρέσει» την εξουσία, σε μία αντιπροσωπευτική Δημοκρατία, ένας «προβληματικός» ηγέτης, τη μετατρέπει εύκολα σε μία κοινοβουλευτική Δικτατορία, δεν θέλουμε να πιστέψουμε στα μάτια μας – εάν όχι να αναλάβουμε τις ευθύνες που αναλογούν σε ελεύθερους Πολίτες.
Οφείλουμε όμως να κατανοήσουμε κάποια στιγμή ότι, η μοναδική δυνατότητα να αποφεύγονται τέτοιου είδους παγίδες δεν είναι άλλη από την άμεση δημοκρατία, μέσα σε ένα ομοσπονδιακά οργανωμένο κράτος στο οποίο, η κεντρική Πολιτική (ομοσπονδιακή κυβέρνηση) έχει ελάχιστη εξουσία – με το μεγαλύτερο μέρος της να ασκείται από τις κυβερνήσεις των ομοσπονδιακών κρατιδίων, κατά το παράδειγμα της Ελβετίας.
Στα πλαίσια αυτά έχουμε την (ασφαλώς υποκειμενική) άποψη ότι, η απόρριψη του δημοψηφίσματος για την αποδοχή ή μη της συμφωνίας της 26ης Οκτωβρίου ήταν μία έντεχνη παγίδα, στην οποία οδηγηθήκαμε από τις «εξουσίες» του τόπου (πολιτικοί, κόμματα, ΜΜΕ κλπ.), χωρίς να μπορέσουμε τελικά να την αποφύγουμε – μία μεγάλη ήττα της Δημοκρατίας, την οποία θα πληρώσουμε ακριβά, αφού χάθηκε πλέον καθαρά το δικαίωμα να απαιτείται δημοψήφισμα, για τις μεγάλες αποφάσεις της χώρας μας.
ΥΓ: Δεν νομίζω ότι αξίζει να αναφερθεί κανείς στα τεκταινόμενα σήμερα στην Ελλάδα (με εξαίρεση το ότι αποτέλεσαν ένα ακόμη βήμα προς τη χρεοκοπία και τη δραχμή – στα πλαίσια των σχεδίων της υπερδύναμης), αφού πρόκειται για ένα τραγικόθέατρο σκιών - όλες οι μαριονέτες του οποίου κινούνται αριστοτεχνικά, από πολύ καλά κρυμμένες «φυσιογνωμίες» στο παρασκήνιο.
Πηγή : Βασίλης Βιλιάρδος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Πηγή : ΧrimaNews.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Έξω από τα δόντια μίλησε στη Βουλή η Βάσω Παπανδρέου απαντώντας στους Βενιζέλο - Παπανδρέου ότι βρίσκονται εκτός τόπου και χρόνου υποστηρίζοντας ότι όσα έλαβαν χώρα στις Κάννες ήταν θλιβερά. Δε σταθήκατε στο ύψος των περιστάσεων, είπε η κυρία Παπανδρέου."
«Είσαστε εκτός τόπου και χρόνου. Είναι θλιβερή η χθεσινή εικόνα. Περίμενα ότι θα σταθείς και θα σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων. Φαίνεται ότι έχουμε άγνοια τι γίνεται στην ελληνική κοινωνία. Είχα προτείνει κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, όμως είναι τελείως διαφορετική η δική σου θέση. Business as usual. Βάζεις τη χώρα και την παράταξη σε περιπέτειες. Περίμενα την παραίτηση του Υπουργικού Συμβουλίου και αύριο ο Παπούλιας να συγκαλέσει συμβούλιο πολιτικών αρχηγών για σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας. Λυπάμαι» κατέληξε η κυρία Παπανδρέου.
Πηγή : XrimaNews.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
ΑΝΑΤΡΟΠΗ: Το δημοψήφισμα θα γίνει για τη συμφωνία, όχι για το ευρώ, λέει η κυβέρνηση
Η κυβέρνηση μάλλον τα έχει μπερδέψει λίγο καθώς ενώ στην αρχή είπε ότι το δημοψήφισμα θα γινόταν για τη συμφωνία, στη συνέχεια είπε πως θα γινόταν για το ευρώ και τώρα λέει πως θα γίνει για τη συμφωνία. Στο μεταξύ η Ευρώπη αλλά και όλος ο κόσμος έχουν 'τρελαθεί' και δεν έχουν ιδέα τί να πιστέψουν.
Σε ερώτηση του Reuters για το εάν το δημοψήφισμα θα αφορά την παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Αγγ.Τόλκας απάντησε: «Όχι δεν θα είναι αυτό το θέμα, θα είναι το σχέδιο διάσωσης».
Άλλες πηγές αναφέρουν ότι το ερώτημα θα είναι μεν για τη συμφωνία αλλά θα περιλαμβάνει και την παραμονή στην ευρωζώνη μέσω της διατύπωσης του.
Πηγή : XrimaNenews
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Σημαντική και η δήλωση για την Ελλάδα με τον υπουργό της Κίνας να λέει πως δεν περίμενε, όπως και οι Ευρωπαϊοι φίλοι του, το ελληνικό δημοψήφισμα.
Πηγή : XrimaNews.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Μέρκελ: Το Δημοψήφισμα θα γίνει στις 4 Δεκεμβρίου και θα είναι για την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ!!!!
Δεν πρόλαβε η κυβέρνηση να ανακοινώσει πως το δημοψήφισμα θα γίνει για τη συμφωνία και όχι το ευρώ και η Μέρκελ ήρθε να βάλει τα πράγματα στη θέση τους: Το δημοψήφισμα θα γίνει στις 4 Δεκεμβρίου και θα είναι για την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ και τίποτε άλλο, όπως είπε στις Κάννες πριν από μερικά λεπτά, ρίχνοντας όλο το βάρος στην Ελλάδα και μόνο.
Στο μεταξύ και μέχρι η Ελλάδα να αποφασίσει αν θέλει να μείνει ή όχι στο ευρώ η Μέρκελ είπε πως η 6η δόση ΔΕ θα εκταμιευτεί, κάτι το οποίο τόνισε και ο Σαρκοζί.
Έτσι, με απλά λόγια, πρώτον ψηφίζουμε για την παραμονή μας στο ευρώ(!) λες και τέθηκε ποτέ από την κυβέρνηση μέχρι τώρα τέτοιο θέμα και δεύτερον ψηφίζουμε όχι απλά με το πιστόλι στο κεφάλι αλλά με μία χειροβομβίδα σε κάθε χέρι και δυναμίτη ζωσμένο στο στήθος.
Πηγή : XrimaNews.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Οδηγείται σε διάσπαση το ΠΑΣΟΚ; αναρρωτηθήκαμε τον Ιούνιο υπενθυμίζοντας σχετικό άρθρο που είχε δημοσιευτεί τον Αύγουστο του 2010 και αποκάλυπτε έκθεση της Βρετανικής Στρατιωτικής Ακαδημίας για την ελληνική κρίση η οποία άφηνε ανοιχτό το ενδεχόμενο διάσπασης του ΠΑΣΟΚ στο μεσοπρόθεσμο ορίζοντα. Η έκθεση προέβλεπε την αποτυχία του Μνημονίου και της ελληνικής κυβέρνησης και υποστήριζε πως στο μεσοπρόθεσμο ορίζοντα η λύση της πτώχευσης θα έφτανε στα χείλη του ελληνικού λαού ο οποίος θα ήταν εξαντλημένος από τα ανεπιτυχή μέτρα λιτότητας.
"Λιγότερο από 12 μήνες αργότερα η έκθεση φαίνεται να επαληθεύεται σε πολλά σημεία της. Υπάρχει περίπτωση να βρισκόμαστε ενώπιον της επαλήθευσης και μίας ενδεχόμενης διάσπασης του ΠΑΣΟΚ;" γράφαμε τον Ιούνιο. "Ας δούμε τί έγραφε σχετικά η έκθεση, την οποία μετέφρασε και παρουσίασε σε αποκλειστικότητα στην Ελλάδα ο κύριος Πάνος Παναγιώτου, χρηματιστηριακός τεχνικός αναλυτής, στις 11 Αυγούστου 2010 (συμπεριλαμβάνεται στο βιβλίο “Υπόθεση Ελληνική Κρίση – Περίεργες Συμπτώσεις, Εκδόσεις Λιβάνη):
‘Στην τρέχουσα φάση η κυβέρνηση διανύει κάτι που μπορεί να παρομοιαστεί με την περίοδο του γαμήλιου ταξιδιού της και η επισήμανση της ανάγκης για μέτρα λιτότητας έχει βρει ευρεία αποδοχή, τουλάχιστον στη θεωρία’ αναφέρεται στην έκθεση. ‘Υπάρχουν, ωστόσο, σοβαρές εσωτερικές εντάσεις στον κόμμα, εξαιτίας του προγράμματος περικοπών και μία μελλοντική διάσπαση του δε μπορεί να αποκλειστεί αν και μάλλον αυτό δεν πρόκειται να συμβεί στο βραχυπρόθεσμο ορίζοντα’ προσθέτει η έκθεση.
‘Η σοβαρότερη δυσκολία για την κυβέρνηση προέρχεται από τη σοβαρή μείωση του πραγματικού εισοδήματος των πολιτών, με έναν τρόπο που δεν έχει συμβεί εδώ και πολλές δεκαετίες, με ζητιάνους στους δρόμους, και ανθρώπους που δυσκολεύονται να αποπληρώσουν τα καταναλωτικά τους δάνεια’ αναφέρει η έκθεση, προσθέτοντας πως το τίμημα από το υψηλό κόστος διαβίωσης στη χώρα και τη μειωμένη ανταγωνιστικότητα της εξαιτίας της παραμονής της στο ευρώ, θα είναι μεγάλο.
Η έκθεση συνεχίζει προβλέποντας ότι το πακέτο στήριξης θα αποτύχει να σταθεροποιήσει την κατάσταση στο μεσοπρόθεσμο ορίζοντα ενώ υποστηρίζει πως ‘δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι η κυβέρνηση θα καταφέρει, πράγματι, να βελτιώσει τη δημοσιονομική κατάσταση με ουσιαστικό και μόνιμο τρόπο, ενώ υπάρχουν εκλογικές περιφέρειες στη χώρα που είναι σε τέτοιο βαθμό εναντίον της Αμερικής, που η προοπτική της πτώχευσης, της εξόδου από την ΕΕ και της απαγκίστρωσης από τις διεθνείς τράπεζες θα βρει θετική αποδοχή.’
Υπό τις τρέχουσες εξελίξεις δε μπορούμε παρά να αναρρωτηθούμε: Ήρθε η στιγμή της επιβεβαίωσης αυτής της ανάλυσης;
Πηγή : XrimaNews.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
«Θα μπορούσε να πει κανείς ότι (η Ελλάδα) θα παραδώσει προσωρινά ένα μέρος της κυριαρχίας της», δηλώνει με ηρεμία που παγώνει το αίμα ο Γερμανός πολιτικός, αφήνοντας να εννοηθεί ότι ένας από τους λόγους που η Ελλάδα θα πρέπει να χάσει μερικώς την ανεξαρτησία της είναι ώστε άλλες χώρες όπως η Πορτογαλία και η Ιρλανδία να τρομοκρατηθούν τόσο που να μην προχωρήσουν σε αίτημα για κούρεμα του χρέους τους: «Οι πρωθυπουργοί και αρχηγοί κρατών της ευρωζώνης, συμπεριλαμβανομένων της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας, κατέστησαν για άλλη μια φορά σαφές ότι: η περίπτωση της Ελλάδας είναι μοναδική, μια ξεχωριστή περίπτωση που έχρηζε ειδικής λύσης... Θα μπορούσε να πει κανείς ότι (η Ελλάδα) θα παραδώσει προσωρινά ένα μέρος της κυριαρχίας της. Δεν πιστεύω ότι άλλη χώρα (πέραν την Ελλάδας) θα ήθελε να υποστεί αυτά τα σκληρά μέτρα, εκτός κι αν είναι σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης» (μετάφραση από την δημοσιογραφική ομάδα του ΔΟΛ).
Μετά από δύο χρόνια πλύσης εγκεφάλου της ελληνικής και της διεθνούς κοινής γνώμης για να πειστούν ότι η γενεσιουργός αιτία της 'ελληνικής κρίσης' εντοπίζεται αποκλειστικά εντός της χώρας, ήρθε η κρίση στην Ιρλανδία, την Πορτογαλία, την Ισπανία, την Ιταλία και τη Γαλλία να αποδείξουν ότι το πρόβλημα είναι ευρωπαϊκό αλλά και η τραπεζική κρίση να αναδείξει αυτό που ΗΠΑ και Ευρώπη έκαναν, μάταια, τόση προσπάθεια να αποκρύψουν, ότι δηλαδή ο διεθνής τραπεζικός κλάδος παραμένει αδύναμος και ευάλωτος μετά το σοκ που υπέστη μεταξύ 2007-2008 και πως εξακολουθεί να χρειάζεται διάσωση.
Όπως και να έχει γίνεται προφανές πως το ζήτημα χάνει ολοένα και περισσότερο την οικονομική του ταυτότητα και μεταμορφώνεται σε κατ' ουσίαν πολιτικό (κάτι το οποίο υποστήριζα πως συνέβαινε εξ αρχής). Δε θυμάμαι να ψήφισα Μέρκελ, Σαρκοζί ή Σόιμπλε στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα ούτε και γνωρίζω πώς μπορεί να δικαιολογηθεί η παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας σε άλλες χώρες μέσω επιτροπών που ελέγχονται από Γερμανούς και Γάλλους πολιτικούς ή από αξιωματούχους του ΔΝΤ, στο οποίο το μεγαλύτερο μερίδιο συμμετοχής και συνάμα το μεγαλύτερο βαθμό ελέγχου έχουν οι ΗΠΑ.
Μα ακόμη και αν θεωρήσουμε ότι έχει χαθεί η πίστη ενός μεγάλου ποσοστού των Ελλήνων στις ικανότητες των Ελλήνων πολιτικών ώστε να δικαιολογείται μία ξένη συνδρομή 'τεχνογνωσίας', αυτό δε σημαίνει πως έχει χαθεί και η πίστη τους στο ελληνικό πολίτευμα ώστε να δικαιολογηθεί η έστω έμμεση, μερική και προσωρινή 'αλλοίωση' του.
Ούτε, βέβαια, υπάρχει η παραμικρή εξασφάλιση ότι η παραχώρηση της εθνικής κυριαρχίας θα συμβάλλει στην αντιμετώπιση της κρίσης και την οικονομική αναγέννηση της Ελλάδας. Το αντίθετο, μάλιστα, αν δείχνει κάτι η μέχρι τώρα προσέγγιση του προβλήματος από την Τρόικα αυτό είναι πως είναι πιθανότερο οι προβλέψεις που έχουν γίνει να μην επαληθευτούν και οι στόχοι που έχουν τεθεί να μην επιτευχθούν. Και το μόνο σίγουρο είναι πώς ακόμη και τότε, παρά το γεγονός πως θα έχει χαθεί τμήμα της εθνικής κυριαρχίας και η χώρα θα είναι ήδη υπό εποπτεία θα βρεθεί ένας τρόπος το βάρος της αποτυχίας να πέσει και πάλι στην Ελλάδα παρά το ότι μία σειρά διεθνών εκθέσεων μιλούν από την πρώτη ημέρα (και συνεχίζουν να το κάνουν) για εντελώς λάθος προσπάθειες επίλυσης της κρίσης και προβλέπουν δραματική επιδείνωση της.
Επιπλέον, με βάση την έκθεση για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους η Ελλάδα δεν αναμένεται να βγει στις αγορές κεφαλαίων μέχρι το 2021 (η αρχική εκτίμηση της Τρόικας ήταν για το 2012) ενώ η συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου αναφέρει την ανάγκη υλοποίησης ενός συγκεκριμένου προγράμματος με πρώτο στόχο τη μείωση του χρέους στο 120% του ΑΕΠ το 2020 και δεύτερο τη μείωση του στο 110% το 2030. Βλέποντας κανείς αυτές τις αρκετά μακρινές ημερομηνίες δε μπορεί παρά να αναρωτηθεί πόσο 'προσωρινή' θα είναι αυτή η απώλεια της εθνικής κυριαρχίας.
Αν, με βάση την πρόβλεψη του πρώτου Μνημονίου η χώρα ήταν να παραμείνει υπό εποπτεία μέχρι το 2012 και τελικά φαίνεται πως θα μείνει τουλάχιστον μέχρι το 2020, τώρα που η νέα πρόβλεψη είναι για απώλεια εθνικής κυριαρχίας μέχρι το 2020 για πόσα χρόνια τελικά θα βρεθεί η Ελλάδα να μην ελέγχει τη μοίρα της και να υπομένει ένα απροσδιόριστης φύσης πολίτευμα;
Και τί ακριβώς θα πρέπει να κάνουν οι Έλληνες πολίτες αν απογοητευτούν από την πολιτική που θα ακολουθήσει η Taskforce (Ομάδα Δράσης της Κομισιόν γιαν την Ελλάδα) το ΔΝΤ, η Γερμανία ή η Γαλλία; Μήπως να μη ξαναψηφίσουν την Λαγκάρντ, τον Σόιμπλε ή τον Σαρκοζί; Ποια θα είναι τα δημοκρατικά όπλα διαμαρτυρίας αλλά και έγκρισης των πολιτικών που θα ακολουθηθούν στα επόμενα χρόνια; Μήπως οι πορείες θα πρέπει να γίνονται έξω από τη γερμανική βουλή;
Έχοντας δώσει τα νομισματικά μας όπλα στην ΕΕ το 2001 (το νόμισμα μας και τον έλεγχο της επιτοκιακής πολιτικής) και τα οικονομικά μας όπλα στην Τρόικα το 2010 βρισκόμαστε σήμερα στην παρούσα κατάσταση η οποία προφανώς δεν είναι η καλύτερη. Από το 2001 και μετά Ευρώπη και Ελλάδα είναι συνυπεύθυνες τουλάχιστον για τη νομισματική και τη δημοσιονομική πολιτική που ακολουθείται σε κάθε χώρα της ευρωζώνης ενώ από το 2010 και μετά η Τρόικα φέρει το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για το πρόγραμμα που συνέταξε και ανάγκασε την Ελλάδα να ακολουθήσει.
Τί θα συμβεί αν μετά την παραχώρηση νομισματικών και οικονομικών όπλων παραχωρήσουμε και την πολιτική διακυβέρνηση στην Τρόικα; Πού ακριβώς σταματά αυτός ο κύκλος νομισματικής και οικονομικοπολιτικής απογύμνωσης για το 'καλό' μας;
Πάνος Παναγιώτου
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Διαβάστε
Ελληνικό το δώρο της Μέρκελ στις τράπεζες για το κούρεμα;
Η συμφωνία για το κατά 50% κούρεμα του ελληνικού χρέους που κατέχουν οι τράπεζες έχει ανακοινωθεί αλλά μένουν ακόμη να αποσαφηνιστούν πολλές λεπτομέρειες της με μία από αυτές που είναι εξαιρετικής σημασίας να έχει να κάνει με το δίκιο που διέπει το αναδιαρθρωμένο ελληνικό χρέος.
Ως γνωστό, μόλις πριν λίγους μήνες οι τράπεζες είχαν συμφωνήσει σε αναδιάρθρωση ύψους 21% μέσα στα πλαίσια του πρώτου PSI και η συζήτηση που ξέσπασε στη συνέχεια για θεαματική αύξηση του ύψους του κουρέματος τις έβρισκε κάθετα αντίθετες. Ακόμη και μέχρι τα ξημερώματα της 27ης Οκτωβρίου ο επικεφαλής του IIF που εκπροσωπούσε τις τράπεζες που κατέχουν ελληνικό χρέος, δήλωνε πως δεν υπήρχε συμφωνία για το ύψους του κουρέματος.
Λίγη ώρα αργότερα ωστόσο, το 'deal' είχε κλείσει στο 50%. Πώς ακριβώς συνέβη αυτό και τί μεσολάβησε προκειμένου να πειστούν οι τράπεζες; Το γερμανικό κανάλι ARD (ένα από τα μεγαλύτερα της Γερμανίας) σε αποκλειστικό ρεπορτάζ του έριξε φως στις πιο δραματικές στιγμές των διαπραγματεύσεων υποστηρίζοντας πως όταν τα ξημερώματα της Πέμπτης οι Μέρκελ και Σαρκοζί μπήκαν (ξανά) στην αίθουσα των διαπραγματεύσεων άσκησαν μεγάλη πίεση στους εκπροσώπους των τραπεζών τονίζοντας ότι αυτή ήταν η τελευταία τους προσφορά ειδάλλως η Ελλάδα θα προχωρούσε σε ανεξέλεγκτη χρεοκοπία. Η Μέρκελ, ωστόσο, όπως αναφέρει το ARD 'γλύκανε' αυτό το τελεσίγραφο προσφερόμενη να προχωρήσει σε μία σειρά επιπλέον παροχών προς τις τράπεζες με τη σημαντικότερη, προφανώς, καθώς είναι και η μόνη που αποκάλυψε το ρεπορτάζ του ARD να έχει να κάνει με τη μετατροπή του δικαίου που θα διέπει το ελληνικό χρέος από ελληνικό σε ξένο (πιθανώς αγγλικό που είναι το πιο ευνοϊκό για τους δανειστές και το λιγότερο ευνοϊκό για το δανειολήπτη).
Σε άρθρο που δημοσίευσα πέρυσι με τίτλο "το κρυφό διαπραγματευτικό χαρτί της Ελλάδας" είχα παρουσιάσει μία πολύ αποκαλυπτική πανεπιστημιακή νομική έκθεση για το ελληνικό χρέος η οποία είχε δημοσιευτεί στο εξωτερικό στις 02 Ιουνίου του 2010 και όπου αναφερόταν πως περισσότερο από το 90% του ελληνικού χρέους, προ της προσφυγής της χώρας στο ΔΝΤ, διεπόταν από το ελληνικό δίκαιο και ήταν ελεύθερο από εμπράγματες ασφάλειες και υποθήκες επί της ελληνικής δημόσιας περιουσίας.
Ένας από τους στόχους του Μνημονίου όπως φάνηκε από το ίδιο το κείμενο του ήταν η μετατροπή του δικαίου του χρέους της Ελλάδας από ελληνικό σε αγγλικό και η επιβάρυνση του με εμπράγματες ασφάλειες και υποθήκες επί της δημόσιας περιουσίας. Αυτό συνέβη ήδη και ισχύει για τα δάνεια που έχουν παράσχει το ΔΝΤ και η ΕΕ και τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για την αποπληρωμή ομολόγων που έληγαν από το Μάιο του 2010 και μετά ώστε να ελαφρυνθεί το βάρος από τις πλάτες των διεθνών τραπεζών.
Το δίκαιο των ομολόγων που δεν έχουν λήξει ακόμη, όμως, παραμένει το ελληνικό και αυτό συνεπάγεται, σύμφωνα με τη συγκεκριμένη έκθεση, ότι η Ελλάδα μπορεί ανά πάσα στιγμή με μία μονομερή αλλαγή της νομοθεσίας να επιβάλλει απώλειες στις τράπεζες (κούρεμα) και μάλιστα χωρίς να προκαλέσει πιστωτικό γεγονός (με βάση προηγούμενες περιπτώσεις αναδιάρθρωσης που αναφέρονται σε άλλη έκθεση του πανεπιστημίου Harvard).
Όσο ένα μεγάλο τμήμα του χρέους παραμένει σε ελληνικό δίκαιο η Ελλάδα έχει ένα πανίσχυρο διαπραγματευτικό χαρτί στα χέρια της. Όταν το δίκαιο μετατραπεί σε διαφορετικό από το ελληνικό, ωστόσο, η κατάσταση αλλάζει ριζικά.
Αν και δεν έχει γίνει καμία σχετική δημοσίευση σε κάποιο αγγλικό ή αμερικανικό ΜΜΕ και φυσικά η παραμικρή αναφορά στην Ελλάδα, το γερμανικό κανάλι ARD ανέφερε πως προκειμένου οι τράπεζες να αποδεχτούν κούρεμα της τάξης του 50% χρειάστηκε η Γερμανίδα Καγκελάριος Μέρκελ να υποσχεθεί τη μετατροπή του δικαίου του αναδιαρθρωμένου χρέους από ελληνικό σε ξένο (πιθανώς αγγλικό που είναι το πιο ευνοϊκό για τους δανειστές και το λιγότερο ευνοϊκό για τους δανειολήπτες).
Η πρακτική σημασία αυτής της μετατροπής του δικαίου (αν το ρεπορτάζ του ARD επιβεβαιωθεί) που διέπει το ελληνικό χρέος την οποία προσπάθησα χωρίς επιτυχία να αναδείξω από το ξέσπασμα της ελληνικής κρίσης (σχετικές δημοσιεύσεις συμπεριλαμβάνονται στο βιβλίο “Υπόθεση Ελληνική Κρίση – Περίεργες Συμπτώσεις” εκδόσεις Λιβάνη) δημοσιεύοντας σχετικές διεθνείς εκθέσεις νομικών εταιριών και πανεπιστημίων του εξωτερικού είναι τεράστια.
Προκειμένου αυτό να γίνει κατανοητό παραθέτω μεταφρασμένο το κείμενο μίας άλλης έκθεσης που δημοσιεύτηκε ειδικά για το συγκεκριμένο θέμα το Φεβρουάριο του 2011 από τα νομικά τμήματα των πανεπιστημίων New York , Duke και Chicago, δηλαδή τριών εκ των μεγαλύτερων του κόσμου. Σε αυτήν αναφέρονται, μεταξύ άλλων, τα εξής: “..τα διεπόμενα από ελληνική νομοθεσία ελληνικά ομόλογα παρέχουν στους κατόχους τους μηδενική δυνατότητα άρνησης συμμετοχής σε μία αναδιάρθρωση ελληνικού χρέους σε αντίθεση με τα ομόλογα που διέπονται από αγγλικό δίκαιο .... Η Ελλάδα μπορεί να αλλάξει μονομερώς τους όρους που διέπουν τα ελληνικά ομόλογα αλλάζοντας το ελληνικό δίκαιο αλλά δε μπορεί να αλλάξει τους όρους ομολόγων που διέπονται από αγγλικό δίκαιο”.
Με απλά λόγια, η Ελλάδα μπορούσε (και εξακολουθεί να μπορεί για ένα μεγάλο τμήμα του χρέους, μέχρι να υπογράψει τη νέα συμφωνία) να προχωρήσει όποτε ήθελε, μονομερώς σε αναδιάρθρωση του χρέους της και οι τράπεζες θα έπρεπε, υποχρεωτικά, να συμμετάσχουν σε αυτήν ενώ παράλληλα με τις κατάλληλες ενέργειες δε θα προκαλούνταν ούτε πιστωτικό γεγονός (το θέμα αναδιάρθρωσης χωρίς πιστωτικό γεγονός αναλύεται διεξοδικά σε άλλη έκθεση του Harvard που αναφέρεται παραπάνω).
Πόσο τοις εκατό του ελληνικού χρέους , όμως, διεπόταν από ελληνικό δίκαιο μέχρι το Μάιο του 2010 που η Ελλάδα προσέφυγε στο ΔΝΤ; Η απάντηση, που δίνεται επίσης από την ίδια έκθεση, είναι το 90% αυτού, όταν το ελληνικό χρέος υπολογιζόταν στα 319 δις ευρώ.
Μέχρι τότε η Ελλάδα είχε εξασφαλισμένη τη νομική δυνατότητα να προχωρήσει μονομερώς σε μία αναδιάρθρωση ακόμη και στο 90% του ελληνικού χρέους η οποία θα μπορούσε να λάβει όποια μορφή η ίδια αποφάσιζε (παράδειγμα χωρίς κούρεμα αλλά μόνο με ανταλλαγή παλιών με νέα ομόλογα λήξης σε 30-50 χρόνια και με πολύ χαμηλό επιτόκιο), πάντα σε συνεννόηση με τους διεθνείς οργανισμούς και τις τράπεζες αλλά με τρόπο που να έδινε προτεραιότητα στο δικό της συμφέρον.
Έτσι, αν η Ελλάδα επέλεγε, όπως τελικά έγινε τώρα, το σενάριο της αναδιάρθρωσης του χρέους με κούρεμα, τότε θα μπορούσε να αναδιαρθρώσει χρέος ύψους 287,1 δις μονομερώς. Σε μία τέτοια περίπτωση θα ήταν αρκετή μία αναδιάρθρωση της τάξης του 30% για να ρίξει το χρέος στο 95% του ΑΕΠ μέσα σε τρεις με έξι μήνες, όσο δηλαδή προβλεπόταν από τις διεθνείς εκθέσεις ότι θα διαρκούσε μία ελληνική αναδιάρθρωση μαζί με τις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές κάτω από αυτές τις συνθήκες.
Και όλα αυτά χωρίς την ύφεση που έφερε το Μνημόνιο, χωρίς την εκτίναξη της ανεργίας, την κατάρρευση της χρηματιστηριακής αγοράς και τις όποιες άλλες συνέπειες της κρίσης.
Αν τώρα η Ελλάδα αποφάσιζε να προχωρήσει σε μία αναδιάρθρωση της τάξης του 50%, όπως αποφασίστηκε τώρα, τότε το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ της θα μειωνόταν υπό αυτό το σενάριο στο 58%.
Ακόμη και σήμερα, όμως, (αν το ρεπορτάζ του ARD επιβεβαιωθεί) πριν εγκριθεί από την ελληνική Βουλή η συμφωνία για το κούρεμα κατά 50%), η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να εκμεταλλευτεί το νομικό της πλεονέκτημα το οποίο ισχύει για ένα πολύ μεγάλο ποσοστό του χρέους της, που με βάση πρόχειρους υπολογισμούς είναι κοντά στα 240 δις ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι αν η Ελλάδα αποφάσιζε αύριο μονομερώς να προχωρήσει σε κούρεμα ύψους 50%, το χρέος θα μειωνόταν κατά 120 δις ευρώ και το ύψος του ως ποσοστό του ΑΕΠ θα συρρικνωνόταν άμεσα στο 110%.
Αντίθετα, με βάση το σενάριο που τελικά επέλεξε (ή υποχρεώθηκε να επιλέξει) η Ελλάδα, το χρέος θα βρίσκεται (με τις καλύτερες προϋποθέσεις) στο 120% του ΑΕΠ το 2020 και κοντά στο 110% του ΑΕΠ το 2030, δηλαδή υψηλότερα σχεδόν απ' ότι σε όλο το διάστημα από το 1970 μέχρι το 2009 και φυσικά έχοντας πληρώσει επιπλέον ένα εξαιρετικά μεγάλο τίμημα το οποίο, μάλιστα, κανείς δε μπορεί ακόμη να υπολογίσει με ακρίβεια.
Όπως και να έχει, (και ιδιαίτερα αν το ρεπορτάζ του ARD δεν επιβεβαιωθεί οπότε ακόμη και με το νέο PSI η Ελλάδα διατηρήσει το χρέος της σε ελληνικό δίκαιο), με βάση εκθέσεις από τέσσερα, πλέον, μεγάλα πανεπιστήμια του εξωτερικού η Ελλάδα έχει πράγματι ένα εξαιρετικά μεγάλης σημασίας διαπραγματευτικό χαρτί στα χέρια της το οποίο εξακολουθεί να μη χρησιμοποιεί παρά το γεγονός πως έχει κάθε δικαίωμα να το πράξει , ιδιαίτερα τώρα που όλοι 'αναγνωρίζουν' τις τεράστιες θυσίες που έχουν υποστεί οι Έλληνες. Φαίνεται, μάλιστα, πως αυτό το διαπραγματευτικό χαρτί αποτέλεσε βασικό θέμα συζήτησης μεταξύ Μέρκελ και τραπεζών τα ξημερώματα της 27ης Οκτωβρίου και πιθανόν να ήταν η υπόσχεση της Μέρκελ να το 'κάψει' που τελικά έπεισε τις τράπεζες να αποδεχτούν τη συμφωνία για το κούρεμα κατά 50%.
Πηγή : Πάνος Παναγιώτου
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Ήδη, από τον Οκτώβριο του 1897 οι απεσταλμένοι των Μεγάλων Δυνάμεων βρίσκονταν στη χώρα για τη σύνταξη νόμου βάσει του οποίου θα εγκαθιδρυόταν και θα λειτουργούσε ο οικονομικός έλεγχος.
Οι διαπραγματεύσεις ολοκληρώθηκαν στις 21 Ιανουαρίου 1898, όταν και αποφασίστηκε πως στη Διεθνή Οικονομική Επιτροπή θα εκχωρούνταν για την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους τα μονοπώλια (άλατος, πετρελαίου, σπίρτων, παιγνιόχαρτων, κλπ), ο φόρος καταναλώσεως καπνού, τα τέλη χαρτοσήμου, οι δασμοί του τελωνείου Πειραιά, ενώ η ΔΟΕ είχε επίσης την εποπτεία των δημοσίων υπηρεσιών που ήταν αρμόδιες για την είσπραξη των δημόσιων εσόδων.
Πηγή : tvxs
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Η Κίνα είπε Ναι στην πρόταση για συμμετοχή της στο EFSF ώστε να ενισχύσει τη μόχλευση του αλλά ζήτησε ένα πολύ μεγάλο αντάλλαγμα από την Ευρώπη, σύμφωνα με επιστολή που διέρρευσε σε Πορτογαλικό Πρακτορείο Ειδήσεων το περιεχόμενο της οποίας δημοσιεύει πρώτο στην Ελλάδα το XrimaNews.gr.
Η Κίνα ζητά από την Ευρωπαϊκή Ένωση να την αναγνωρίσει ως 'Οικονομία της Αγοράς', δηλαδή οικονομία στην οποία οι τιμές δεν καθορίζονται από την κυβέρνηση αλλά από τους νόμους της προσφοράς και ζήτησης. Κάτι τέτοιο θα αποτελούσε μία πρωτοφανή διπλωματική νίκη της Κίνας καθώς θα έκανε ]ξαιρετικά δύσκολη την επιβολή κυρώσεων τόσο για χειραγώγηση τιμών προϊόντων όσο και το κυριότερο για τη χειραγώγηση του νομίσματος της!!
Η πληροφορία αυτή επιβεβαιώνει ότι στο παρασκήνιο της ευρωπαϊκής κρίσης κρύβονται γιγαντιαίες νομισματικές συγκρούσεις με μία από τις σημαντικότερες αυτής μεταξύ ΗΠΑ - Κίνας.
Πηγή : XrimaNews.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Μπορεί να ακούγεται απίστευτο αλλά είναι απολύτως αληθινό: Σε έκθεση για την κρίση, τις αιτίες δημιουργίας και τον τρόπο αντιμετώπισης της που δημοσίευσε μόλις το Βατικανό, αναφέρεται πως χρειαζόμαστε μία παγκόσμια αρχή και μία παγκόσμια τάξη προκειμένου να βγούμε από την οικονομική κρίση – Η έκθεση που μπορείτε να βρείτε εδώ, περιγράφει με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες ένα σχέδιο για τη σταδιακή δημιουργία μίας υπερεθνικής αρχής, ενώ σημειώνει πως η παγκοσμιοποίηση, αν και θεωρείται πως είναι κάτι αρνητικό, στην πραγματικότητα ενώνει τους ανθρώπους και προφανώς αποτελεί θέλημα .. Θεού.
Πηγή : XrimaNews.
Full Text: Note on financial reform from the Pontifical Council for Justice and Peace
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Επομένως μετά την παύση πληρωμών, δηλαδή την μονομερή αθέτηση των υποχρεώσεων απέναντι στους δανειστές μας όχι μόνο υπάρχει ζωή αλλά είναι και πολύ καλύτερη απ’ το ζυγό των δανειστών, του κάθε Ράιχ-ενμπαχ...
Πηγή : Σοφοκλέους 10
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Αυτό σημαίνει μία αύξηση από τα 37 τρις δολάρια το 2010 στα 287 τρις δολάρια το 2050 σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση της Citigroup.
Ποιες θα είναι, λοιπόν, οι 10 χώρες που θα κυριαρχήσουν στο διεθνές εμπόριο στις επόμενες δεκαετίες; Παρακάτω θα τις βρείτε από το νούμερο 10 μέχρι το νο1 που λογικά μπορείτε ήδη να το φανταστείτε.
1 Κίνα
Εμπόριο το 2050:52,2 τρις
Ποσοστό επί του παγκόσμιου εμπορίου: 18.2%
2 Ινδία
Εμπόριο το 2050: $25.7 τρις
Ποσοστό επί του παγκόσμιου εμπορίου: 9%
3 ΗΠΑ
Εμπόριο το 2050: $19.1 τρις
Ποσοστό επί του παγκόσμιου εμπορίου: 6.6%
4 Γερμανία
Εμπόριο το 2050: $9.9 τρις
Ποσοστό επί του παγκόσμιου εμπορίου: 3.5%
5 Κορέα
Εμπόριο το 2050: $9.7 τρις
Ποσοστό επί του παγκόσμιου εμπορίου: 3.4%
6 Ινδονησία
Εμπόριο το 2050: $8.8 τρις
Ποσοστό επί του παγκόσμιου εμπορίου : 3.1%
7 Χονγκ Κονγκ
Εμπόριο το 2050: $8.5 τρις
Ποσοστό επί του παγκόσμιου εμπορίου: 2.3%
8 Ιαπωνία
Εμπόριο το 2050: $7.6 τρις
Ποσοστό επί του παγκόσμιου εμπορίου: 2.7%
9 Σιγκαπούρη
Εμπόριο το 2050: $6.8 τρις
Ποσοστό επί του παγκόσμιου εμπορίου: 2.4%
10 Βρετανία
Εμπόριο το 2050: $6.02 τρις
Ποσοστό επί του παγκόσμιου εμπορίου: 2.1%
Πηγή : XrimaNews.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Η περιουσία του ήταν τέσσερις φορές μεγαλύτερη από αυτήν του Μπιλ Γκέιτς και δέκα φορές πλουσιότερος από το βασιλιάς της Σαουδικής Αραβίας, Αμπτουλάχ.
Πηγή : XrimaNews.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
επόμενη δόση η οποία δεν είναι καθόλου σίγουρη αυτήν τη στιγμή !!
Πηγή : Xrimanews
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Στη μαύρη επέτειο των δύο ετών από την έναρξη της 'ελληνικής κρίσης' τα στοιχεία για την οικονομία της Ελλάδας είναι τόσο δραματικά χειρότερα απ' ότι πριν την κρίση που μπορεί κανείς να κάνει λόγο για δύο εντελώς διαφορετικές χώρες. Με βάση τα όσα μέχρι σήμερα έχουν γίνει γνωστά από τα ελληνικά και τα διεθνή ΜΜΕ, τον Οκτώβριο του 2009 η Ελλάδα αποφάσιζε, ήδη, την προσφυγή της στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ώστε να προετοιμαστεί ένα σχέδιο 'διάσωσης' της. Λίγους μήνες αργότερα το σχέδιο 'διάσωσης' είχε καταρτιστεί και η Ελλάδα υπέγραψε το Μνημόνιο με την Τρόικα το οποίο θα έλυνε τα δημοσιονομικά προβλήματα της χώρας και θα άνοιγε το δρόμο της ανάπτυξης εντός δύο με τριών ετών. Σήμερα, γνωρίζουμε πως η Ελλάδα όχι μόνο δε σώθηκε αλλά βούλιαξε σε μία βαθιά ύφεση, ενώ υπέστη δραματική χρηματοπιστωτική, χρηματιστηριακή, τραπεζική και κοινωνική βλάβη.
Αποτελεί, ωστόσο, αυτό μία έκπληξη; Καταρτίστηκε πράγματι ένα σχέδιο διάσωσης της Ελλάδας το οποίο απλά δεν εφαρμόστηκε σωστά και έτσι δεν πέτυχε; Η απάντηση την οποία θα δούμε αναλυτικά παρακάτω είναι, μάλλον, αρνητική. Μία σειρά στοιχείων δείχνουν πως στην πραγματικότητα μπορεί να υπήρξε οτιδήποτε άλλο πέρα από ένα σχέδιο διάσωσης της Ελλάδας.
Πριν προχωρήσουμε, όμως, σε αυτό και προκειμένου να γίνει κατανοητό το μέγεθος της βλάβης που έχει συντελεστεί στη χώρα στα δύο τελευταία χρόνια, αρκεί να εξετάσουμε το χτες και το σήμερα όσον αφορά στη χρηματοπιστωτική, τη χρηματιστηριακή, την οικονομική, την τραπεζική και την κοινωνική κατάσταση στην Ελλάδα αλλά και τις εξελίξεις στο χρέος και το δημοσιονομικό έλλειμμα.
Χρηματοπιστωτικός Τομέας
Η βλάβη που έχει υποστεί η χώρα στο χρηματοπιστωτικό τομέα είναι ανεπανόρθωτη και η αποχή της από τις αγορές κεφαλαίων για την άντληση δανείων είναι σχεδόν δεδομένη για πολλά χρόνια. Έτσι:
Τον Οκτώβριο του 2009 η Ελλάδα δανειζόταν με 4,5% σε ορίζοντα δεκαετίας ενώ σήμερα το επιτόκιο 10ετίας ανέρχεται στο 24% (πλέον η χώρα δανείζεται με 4,86% σε ορίζοντα εξαμήνου, περισσότερο απ' ότι για δέκα χρόνια το 2009)
Τον Οκτώβριο του 2009 η Ελλάδα δανειζόταν με 1,28% σε ορίζοντα διετίας και τώρα το επιτόκιο διετίας ανέρχεται στο 76,6%
Τα CDS 5 ετών για την Ελλάδα βρισκόταν στις 120 μονάδες βάσεις τον Οκτώβριο του 2009 και έχουν ξεπεράσει τις 6000 μονάδες βάσης σήμερα.
Οι πιθανότητες πτώχευσης της Ελλάδας με βάση τα CDS ήταν σχεδόν ανύπαρκτες τον Οκτώβριο του 2009 ενώ αποτιμώνται στο 99,9% σήμερα.
Τον Οκτώβριο του 2009 η Ελλάδα βρισκόταν στη κατηγορία Α ως προς την βαθμολογία των οίκων πιστοληπτικής αξιολόγησης ενώ δύο χρόνια αργότερα έχει βρεθεί στην κατηγορία C με την απειλή να περάσει στην D (πτώχευση).
Τον Οκτώβριο του 2009 τα ελληνικά ομόλογα θεωρούνταν ασφαλή και βρισκόταν στα χαρτοφυλάκια των μεγαλύτερων διεθνών τραπεζών και επενδυτικών εταιριών. Σήμερα τα ελληνικά ομόλογα είναι τα πιο τοξικά διεθνώς και οι διεθνείς επενδυτές κάνουν τα πάντα για να απαλλάξουν τα χαρτοφυλάκια τους από αυτά.
Οι υποσχέσεις και οι προβλέψεις πολιτικών και Τρόικας πως η χώρα θα επέστρεφε σύντομα στις αγορές αν προσέφευγε στο ΔΝΤ και το μηχανισμό στήριξης, αν λάμβανε μέτρα για το έλλειμμα, αν ψήφιζε το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα κλπ δεν υποστηρίζονταν ούτε τότε ούτε και τώρα από κανένα στοιχείο με βάση τις προηγούμενες κρίσεις (τραπεζικές, οικονομικές, νομισματικές, χρηματοπιστωτικές, οικονομικές και χρέους) και ήταν στην καλύτερη περίπτωση απόλυτα άστοχες εξ αρχής.
Χρηματιστηριακός Τομέας
Η ζημία που έχει υποστεί η χώρα στο χρηματιστηριακό τομέα κάνει το κραχ του 1929 να μοιάζει με πρόσκαιρη πτώση.
Το ελληνικό χρηματιστήριο υπέστη συντριβή χάνοντας από τον Οκτώβριο του 2009 το 75% της κεφαλαιοποίησης του (περισσότερα από 110 δις δολάρια).
Οι ελληνικές εισηγμένες εταιρίες συρρικνώθηκαν σε πρωτοφανή βαθμό ως προς το χρηματιστηριακό τους μέγεθος και τη χρηματιστηριακή τους αξία.
Εκατοντάδες χιλιάδες μικροεπενδυτές δέχτηκαν το τελειωτικό χτύπημα στα χαρτοφυλάκια τους βλέποντας τις επενδύσεις τους να εξαερώνονται
Το ελληνικό χρηματιστήριο καταγράφει τις μεγαλύτερες ετήσιες απώλειες μεταξύ των 82 μεγαλύτερων χρηματιστηρίων του κόσμου για δεύτερη διαδοχική χρονιά όταν μέχρι τον Οκτώβριο του 2009 βρισκόταν στο τοπ 10 των χρηματιστηρίων με τη μεγαλύτερη απόδοση.
Η ελληνική χρηματιστηριακή αγορά ήταν το 2009 αναπτυγμένη ενώ σήμερα θεωρείται πλέον αναδυόμενη
Οι διεθνείς επενδυτές τον Οκτώβριο του 2009 εμπιστεύονταν το ελληνικό χρηματιστήριο ενώ σήμερα το αποφεύγουν πάση θυσία.
Οι Έλληνες πολιτικοί όχι μόνο δεν προστάτευσαν το ελληνικό χρηματιστήριο, τις εισηγμένες σε αυτό εταιρίες και τους επενδυτές αλλά υποσχόμενοι πως η προσφυγή στο ΔΝΤ θα έλυνε την κρίση, θα προστάτευσε τις τράπεζες και θα προκαλούσε μεγάλη βελτίωση στην οικονομία σε σύντομο χρονικό διάστημα παρέσυραν τις εταιρίες και τους επενδυτές και τους εμπόδισαν να προετοιμαστούν για τη συντριβή που ερχόταν. Όχι μόνο αυτό αλλά έδωσαν όλο το χρόνο στις τράπεζες και τις εταιρίες του εξωτερικού να ξεπουλήσουν τις μετοχές τους με εταιρίες όπως η BlackRock που σήμερα έχει προσκληθεί να ελέγξει το ελληνικό τραπεζικό σύστημα να εμφανίζονται με γιγαντιαία συρρίκνωση ως προς τις θέσεις που είχαν στο ελληνικό χρηματιστήριο πριν και μετά το 2010.
Οικονομία
Όσον αφορά στην οικονομία τα στοιχεία για τη βλάβη που έχει συντελεστεί μόλις σε δύο χρόνια είναι αποκαρδιωτικά.
Η ανεργία απογειώθηκε από σχεδόν 9% τον Οκτώβριο του 2009 σε πάνω από 16% σήμερα. Οι άνεργοι αυξήθηκαν περίπου κατά 400 με 500 χιλιάδες. Η Ελλάδα μπήκε στο τοπ 10 των χωρών με τη μεγαλύτερη ανεργία στον κόσμο (μεταξύ των 50 πιο αναπτυγμένων κρατών) ξεπερνώντας χώρες όπως η Ινδία, η Τανζανία, η Βουλγαρία, η Αίγυπτος, η Κολομβία κλπ και προσεγγίζοντας τα επίπεδα ανεργίας της Νιγηρίας (19,70%)
Η συρρίκνωση στο ΑΕΠ της χώρας είναι η μεγαλύτερη από το 1975 και μία από τις μεγαλύτερες στην ιστορία σε καιρό ειρήνης. Αν η συνολική μείωση του ΑΕΠ μέχρι τη στιγμή που θα αρχίσει η ανάπτυξη υπολογιστεί στο 10% (κατά πάσα πιθανότητα πολύ περισσότερο) και αν η Ελλάδα αρχίσει να αναπτύσσεται με 2% σταθερά αμέσως μετά την ύφεση, τότε θα χρειαστούν περίπου 5 χρόνια από το τέλος της ύφεσης για να πλησιάσει το ΑΕΠ του 2008 και στο μεσοδιάστημα θα έχουν χαθεί τουλάχιστον 60 δις ευρώ μόνο από τη μείωση του ΑΕΠ.
Ο δείκτης επιχειρηματικής εμπιστοσύνης κατέρρευσε.
Το ίδιο και ο δείκτης καταναλωτικής εμπιστοσύνης.
Ο δείκτης βιομηχανικής παραγωγής προσέγγισε τα επίπεδα μετά τη διεθνή κρίση του 2008.
Οι δείκτες για τον οικονομικό πόνο τοποθετούν την Ελλάδα μεταξύ των φτωχότερων κρατών της Ευρώπης με το 85% να δηλώνουν πως βρίσκονται σε δεινή ή άσχημη οικονομική κατάσταση (έρευνα Gallup 25/09/11).
Οι πολιτικοί υποσχέθηκαν καλύτερες οικονομικές συνθήκες και ανάπτυξη από το 2011 για να έρθει στην πραγματικότητα η μεγαλύτερη ύφεση διεθνώς μεταξύ των 50 πιο αναπτυγμένων κρατών.
Τραπεζικός κλάδος
Όσον αφορά στον ελληνικό τραπεζικό κλάδο, τον Οκτώβριο του 2009 εξακολουθούσε να είναι ο ισχυρότερος των Βαλκανίων και ένας από τους πιο ανθεκτικούς στη διεθνή τραπεζική κρίση και στην κατάρρευση της Lehman Brothers. Οι ελληνικές τράπεζες είχαν πρόσβαση στις αγορές κεφαλαίων, κάλυπταν πλήρως τις δανειακές τους ανάγκες, είχαν σημαντική κεφαλαιακή επάρκεια και απολάμβαναν μεγάλες εισροές κεφαλαίων. Οι μετοχές των ελληνικών τραπεζών στο χρηματιστήριο είχαν ανακάμψει εντυπωσιακά από τα χαμηλά του 2009, η χρηματιστηριακή κεφαλαιοποίηση των τραπεζών είχε αυξηθεί κατά πολύ, οι ελληνικές τράπεζες βρισκόταν στα μεγαλύτερα διεθνή χαρτοφυλάκια.
Σήμερα η εικόνα του ελληνικού τραπεζικού κλάδου είναι δραματική.
Οι ελληνικές τράπεζες εξαρτώνται για τη χρηματοδότηση τους από την ΕΚΤ και από τις εγγυήσεις του ελληνικού κράτους.
Η χρηματιστηριακή τους αξία έχει σχεδόν εκμηδενιστεί.
Αντιμετωπίζουν την πιθανότητα δραματικών απωλειών από ένα κούρεμα της τάξης του 50% στα ελληνικά ομόλογα που κατέχουν.
Έχουν δει τα επίπεδα των καταθέσεων σε αυτές να βουλιάζουν με την εκροή κεφαλαίων προς το εξωτερικό να είναι η μεγαλύτερη που καταγράφηκε στα τελευταία 40 χρόνια.
Η τεράστια ύφεση, η ανεργία, η αύξηση των ιδιωτικών πτωχεύσεων, η τραγική εικόνα της ελληνικής αγοράς κατοικίας και μία σειρά άλλων προβλημάτων κάνουν αυξάνουν θεαματικά τις επισφάλειες των τραπεζών και σε συνδυασμό με όλα τα παραπάνω δημιουργούν μία εικόνα δραματική.
Κοινωνία
Όσον αφορά στην κοινωνική βλάβη θα σταθώ στην ψυχολογία των πολιτών και στα ποσοστά απαισιοδοξίας που σήμερα βρίσκονται κοντά στα υψηλότερα επίπεδα διεθνώς, καθώς οι Έλληνες περιμένουν πως η οικονομική τους κατάσταση θα είναι δραματικά χειρότερη σε πέντε χρόνια απ' ότι σήμερα (στοιχεία Gallup). Προηγούμενες μελέτες που έδειξαν αντίστοιχη μείωση στην εκτίμηση για την ποιότητα ζωής άλλων πληθυσμών, καταγράφηκαν σε χώρες όπου τελικά έλαβαν χώρα εξεγέρσεις, “υποδεικνύοντας ότι τέτοιες εκτιμήσεις αποτελούν ένα σημάδι που δεν πρέπει να αγνοηθεί” όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η μελέτη της Gallup η οποία καταλήγει πως “οι Έλληνες πολιτικοί ηγέτες πρέπει να εργαστούν ώστε να ενισχύσουν την αισιοδοξία και την εμπιστοσύνη των πολιτών για να αποφύγουν ακόμη πιο σοβαρά προβλήματα.”
Χρέος
Όσον αφορά στο χρέος, μέχρι τον Οκτώβριο του 2009 δεν υπήρχε καμία έκθεση από οίκους πιστοληπτικής αξιολόγησης, διεθνείς τράπεζες, διεθνή οικονομικά ινστιτούτα, πανεπιστήμια, διεθνείς οργανισμούς όπως το ΔΝΤ, την Παγκόσμια Τράπεζα, την Ευρωπαϊκή Ένωση ή οποιαδήποτε άλλο ειδικό όργανο που να υποστήριζε πως το ελληνικό χρέος δεν ήταν βιώσιμο. Σήμερα, το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ έχει αυξηθεί με τρομακτικούς ρυθμούς και δεν υπάρχει καμία έκθεση που να θεωρεί το ελληνικό χρέος βιώσιμο χωρίς αναδιάρθρωση. Επιπλέον, οι πολιτικοί υποσχέθηκαν από την πρώτη στιγμή πως η προσφυγή στο ΔΝΤ θα έλυνε το οποιοδήποτε πρόβλημα είχε προκύψει με τη διαχείριση του ελληνικού χρέους θέτοντας ως στόχο το 2012. Σήμερα, οι στόχοι αυτοί μεταφέρθηκαν τόσο μακριά στο μέλλον που δεν αποκλείεται οι περισσότεροι από τους πολιτικούς που συμμετέχουν στις σημερινές αποφάσεις να μη ζουν για να διαπιστώσουν αν τα 30ετή ή 40ετή πλάνα τους θα στεφθούν τελικά με επιτυχία.
Έλλειμμα
Όσον αφορά στο δημοσιονομικό έλλειμμα η μείωση που πέτυχε η Ελλάδα είναι πράγματι εντυπωσιακή, 'κολοσσιαία' όπως της χαρακτήρισε η επικεφαλής του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ. Κολοσσιαίο, ωστόσο, ήταν και το τίμημα που έπρεπε να πληρώσει η χώρα προκειμένου να πετύχει αυτή τη μείωση και αν κάποιος βάλει στη ζυγαριά τα οφέλη και τις ζημίες θα δυσκολευτεί πολύ να μη θεωρήσει παράλογη την πολιτική η Τρόικα ζήτησε από την Ελλάδα να ακολουθήσει.
Φτάνουμε, λοιπόν, στο ερώτημα που θέσαμε στην αρχή: Υπήρξε ποτέ σχέδιο διάσωσης της Ελλάδας το οποίο απλά δεν εφαρμόστηκε σωστά και έτσι δεν πέτυχε; Θα προσπαθήσω να δώσω την απάντηση όπως αρμόζει, δηλαδή όχι με στοιχεία από το σήμερα αλλά με αυτά που παρουσιάστηκαν στο παρελθόν λίγο πριν και λίγο μετά την υπογραφή του Μνημονίου και όπου είχε γίνει με σαφήνεια η διαπίστωση πως σχέδιο διάσωσης της Ελλάδας δεν καταρτίστηκε ποτέ αλλά αντίθετα δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις για μία οικονομική καταστροφή.
Σε ανάλυση που δημοσιεύτηκε λίγες ημέρες πριν την υπογραφή του Μνημονίου, με τίτλο “Το ελληνικό κυνήγι παγκόσμιου δημοσιονομικού ρεκόρ” (όλα τα άρθρα που αναφέρονται περιλαμβάνονται στο βιβλίο 'Υπόθεση Ελληνική Κρίση – Περίεργες Συμπτώσεις” εκδόσεις Λιβάνη) είχα παραθέσει στοιχεία από παλαιότερες εκθέσεις του ΔΝΤ που έδειχναν πως οι στόχοι που επρόκειτο να θέσει το Μνημόνιο ήταν, ουσιαστικά, αδύνατο να επιτευχθούν αλλά και πως ακόμη και αν η Ελλάδα κατάφερνε να τους κατακτήσει δε θα έλυνε τα προβλήματα που υποτίθεται πως προσπαθούσε να αντιμετωπίσει.
Σε επόμενο άρθρο που δημοσιεύτηκε μετά την υπογραφή του Μνημονίου με τίτλο ‘Το κρυφό διαπραγματευτικό χαρτί της Ελλάδας για το χρέος της' είχα παρουσιάσει, μεταξύ άλλων, στοιχεία από έρευνες δύο αμερικανικών πανεπιστημίων (το ένα από τα δύο ήταν το Harvard) και μίας αμερικανικής νομικής εταιρίας, που συνδυαστικά κατέληγαν στο εξής διπλό συμπέρασμα:
“Το 90% του ελληνικού χρέους διέπεται από το ελληνικό δίκαιο και είναι ελεύθερο από εμπράγματες ασφάλειες (υποθήκη στη δημόσια περιουσία), γεγονός που αποτελεί ένα μοναδικό διαπραγματευτικό όπλο για την Ελλάδα, αν θελήσει να το χρησιμοποιήσει, καθώς της επιτρέπει να κάνει ό,τι και άλλες χώρες στο παρελθόν που βρέθηκαν στη θέση της, δηλαδή να τροποποιήσει, μονομερώς, το δίκαιο που διέπει τις συμβάσεις αυτές και να μετατοπίσει χρονικά την αποπληρωμή του χρέους της για μεγάλο χρονικό διάστημα, χωρίς να μπορούν οι δανειστές της να κάνουν οτιδήποτε για να την εμποδίσουν, γνωρίζοντας πως σε περίπτωση δικαστικής διαμάχης, τα αγγλικά και τα αμερικανικά δικαστήρια θα τη δικαιώσουν κατά 99,99%.”
Σε εκείνο το άρθρο ανέφερα, επιπλέον, τα εξής: “Έτσι, η καλύτερη λύση για την Ελλάδα θα ήταν να χρησιμοποιήσει αυτή τη δυνατότητα της ως διαπραγματευτικό χαρτί και να υποβάλλει μία πρόταση για εθελοντική ανταλλαγή παλιού χρέους με νέο, ώστε από τη μία να αποπληρώσει εις ολόκληρο το χρέος της αποκαθιστώντας πλήρως τη φήμη της και από την άλλη να έχει το χρονικό περιθώριο να το πράξει αυτό χωρίς να εξαντληθεί ψυχολογικά και οικονομικά ο ελληνικός λαός και χωρίς να βλαφτεί ζωτικά η οικονομία της.”
Η συγκεκριμένη ανάλυση κατέληγε στο συμπέρασμα πως “ενώ πριν τη συμφωνία για το πακέτο στήριξης η Ελλάδα είχε στα ‘χέρια’ της ένα χρέος διεπόμενο από το ελληνικό δίκαιο και ελεύθερο εμπράγματων ασφαλειών, μετά τη συμφωνία και αφού αυτή εφαρμοστεί στην πράξη, η χώρα θα καταλήξει με ένα χρέος διεπόμενο από το αγγλικό δίκαιο και με εμπράγματη ασφάλεια στη δημόσια περιουσία. Με άλλα λόγια η συμφωνία στήριξης λειτουργεί ως ένας μετατροπέας, μία ‘χρεομηχανή”, που από τη μία πλευρά μπαίνει χρέος με ευνοϊκές συνθήκες για την Ελλάδα και από την άλλη βγαίνει χρέος με ευνοϊκές συνθήκες για τους δανειστές της Ελλάδας.”
Το τρίτο, τελευταίο και πιο αποκαλυπτικό άρθρο από το παρελθόν στο οποίο θα αναφερθώ εδώ ως υποστηρικτικό του ότι δεν υπήρξε ποτέ σχέδιο διάσωσης της Ελλάδας, τιτλοφορήθηκε “Σχέδιο ΕΕ – ΔΝΤ για την προστασία τραπεζών & δανειστών με θύμα την Ελλάδα” και σε αυτό είχα παρουσιάσει έκθεση του Κέντρου Οικονομικών και Πολιτικών Ερευνών της Ουάσιγκτον (CERP- cerp.net) που είχε δημοσιευτεί τον Ιούλιο του 2010 (στην συμβουλευτική ομάδα του CERP συμπεριλαμβάνονται οι βραβευμένοι με Νόμπελ Οικονομίας Robert Solow και Joseph Stiglitz και άλλοι εξέχοντες οικονομολόγοι) και όπου αναφερόταν
Στην έκθεση αυτή του CERP αναφερόταν τα εξής: “Η άποψη που επικρατεί στους πολιτικούς κύκλους είναι ότι το πακέτο στήριξης, παρόλο που προϋποθέτει πολύ σκληρά δημοσιονομικά μέτρα, τελικά θα σώσει την Ελλάδα και την οικονομία της από τους διεθνείς κερδοσκόπους. Στην πραγματικότητα, όμως, τρία χρόνια από σήμερα η Ελλάδα θα αντιμετωπίζει ένα ακόμη μεγαλύτερο από το σημερινό της χρέος. Στο μεταξύ, θα έχουν θυσιαστεί δουλειές και οικονομική ανάπτυξη.
Το μόνο πράγμα που αυτό το πακέτο στήριξης πραγματικά πετυχαίνει είναι μία μεγάλη αλλαγή στην ιδιοκτησία του χρέους. Με το ελληνικό κρατικό χρέος να μεταφέρεται από τους ισολογισμούς των τραπεζών σε αυτούς των ευρωπαϊκών κρατών (και της ΕΚΤ), ο πραγματικός στόχος ολόκληρης αυτής της επιχείρησης είναι να σωθούν οι ευρωπαϊκές τράπεζες με το να απαλλαχτούν από την ιδιοκτησία χρέους το οποίο κινδυνεύει να μην αποπληρωθεί σε περίπτωση μίας ενδεχόμενης πτώχευσης της Ελλάδας.”
Η έρευνα του CERP κατέληγε ως εξής:
‘Ποιος είναι ο πραγματικός στόχος της Ελληνικής Διάσωσης: Αλλαγή ιδιοκτησίας του Ελληνικού χρέους ώστε να Σωθούν οι Ευρωπαϊκές Τράπεζες και οι Πιστωτές της Ελλάδας. Τόσο το ΔΝΤ όσο και η ΕΕ είναι σίγουρο ότι έχουν πραγματοποιήσει τους υπολογισμούς που κάναμε σε αυτήν την έρευνα και αναγνωρίζουν ότι είναι απίθανο το πακέτο σωτηρίας τους να αφήσει την Ελλάδα σε ένα σταθερό οικονομικό δρόμο. Υπό αυτήν την έννοια το πακέτο δε βαδίζει στα πλαίσια ενός τυπικού προγράμματος του ΔΝΤ το οποίο υποτίθεται ότι πρέπει να είναι δημοσιονομικά αξιόπιστο και έτσι να αποκαταστήσει την πρόσβαση της χώρας στις χρηματοπιστωτικές αγορές. Στην περίπτωση της Ελλάδα το ΔΝΤ και η ΕΕ γνωρίζουν πως το πρόγραμμα τους, παρά τα σκληρά μέτρα, δε θα αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη των αγορών στην Ελλάδα. Αυτό ίσως εξηγεί την αύξηση του από τα 40 δις στα 110 στην τελική του έκδοση, ώστε η Ελλάδα να παραμείνει εκτός αγορών για τα επόμενα δύο με τρία χρόνια.
Αυτό εγείρει το καίριο ζήτημα που πηγάζει από το αποκαλούμενο πακέτο σωτηρίας: αν η εμπιστοσύνη των χρηματοπιστωτικών αγορών στην Ελλάδα δεν αποκατασταθεί και την ίδια ώρα η ελληνική οικονομία ωθείται στην ύφεση, σε διψήφια ανεργία και αύξηση της φτώχειας, ποιο είναι το νόημα του; Ποιος ή τί ακριβώς σώζεται;
Τελικά, ο σκοπός του πακέτου είναι να αποπληρωθούν τράπεζες και επενδυτικά σχήματα που έχουν στα χέρια τους ελληνικό χρέος. Οι τράπεζες, οι ασφαλιστικές και τα συνταξιοδοτικά ταμεία είναι οι πραγματικοί αποδέκτες του πακέτου στήριξης και όχι η Ελλάδα.
Και η υπάρχει μία ευρωπαϊκή διάσταση σε όλο αυτό το θέμα καθώς το 80% του ελληνικού κρατικού χρέους δεν επιβαρύνει το ελληνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα αλλά τους ισολογισμούς Γερμανικών, Γαλλικών και Βρετανικών τραπεζών. Η Ευρώπη και το ΔΝΤ δεν παρέχουν φρέσκια ρευστότητα στην Ελλάδα αλλά, πάνω από όλα, δημιουργούν μία ασπίδα προστασίας του ευρωπαϊκού χρηματιστηριακού συστήματος από τα 200 δις απωλειών που μπορούν να προκύψουν από το ενδεχόμενο μίας ελληνικής πτώχευσης. Περιέργως, περίπου το 25% του ελληνικού χρέους βρίσκεται στο Βρετανικό (και το Ιρλανδικό) χρηματιστηριακό σύστημα.”
Ολοκληρώνω την επιχειρηματολογία μου πως δεν υπήρξε ποτέ σχέδιο διάσωσης της Ελλάδας με την τελευταία φράση της συγκεκριμένης έκθεσης του CERP από τον Ιούλιο του 2010: “Οι προφανείς ευνοημένοι του πακέτου που παρέχεται από τα κράτη της Ευρωζώνης δεν είναι οι Έλληνες εργαζόμενοι και οι πολίτες που θα υποφέρουν από τις σκληρές περικοπές και από την ύφεση αλλά τα χρηματιστηριακά κέντρα όπως το City του Λονδίνου.”
Πηγή : Πάνος Παναγιώτου
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Αντίθετα, τα πιο ακμαία επαγγέλματα σχετίζονται καταρχήν με τον τουρισμό και στη συνέχεια με τα τμήματα εξαγωγών διάφορων επιχειρήσεων και γενικότερα με δραστηριότητες που απευθύνονται στο εξωτερικό. Επιπλέον, ζήτηση εμφανίζουν εργασίες που αφορούν στη μείωση του κόστους και στην αύξηση των εσόδων, όπως οι πωλήσεις, η λογιστική και η πληροφορική.
Ταυτόχρονα, στη μορφή των επαγγελματικών ευκαιριών τη σημερινή περίοδο της κρίσης προβάλλουν νέοι τομείς της οικονομίας, όπως η τουριστική προώθηση στο εξωτερικό, η ενασχόληση με τα social media, η άσκηση e-marketing και η χρήση υψηλής τεχνολογίας. Ως γενική αίσθηση επισημαίνεται μια «στροφή» στην παραγωγή και κατ’ επέκταση την εξαγωγή. Άλλωστε, είναι γνωστό ότι τα τελευταία δυο χρόνια έχουν αυξηθεί σημαντικά οι θέσεις εργασίας στον αγροτικό τομέα.
Τα παραπάνω, ωστόσο, φαίνεται πως δεν αρκούν. Οι άνθρωποι οι οποίοι αναζητούν εργασία μέσα από το kariera.gr κάθε μήνα ανέρχονται σε 600.000 και συναγωνίζονται για περίπου 1500 θέσεις. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι για μία αγγελία έχουν υποβληθεί έως και 9.000 βιογραφικά. Πρόκειται για πολίτες όλων των ηλικιών. Στην πιο μειονεκτική θέση βρίσκονται οι πολίτες άνω των 40 ετών (είναι χαρακτηριστικό ότι πλέον τίθενται σε αγγελίες ηλικιακά όρια, παρόλο που είναι παράνομο), οι μητέρες και οι νέοι με πτυχίο.
Το 1/2 των ανθρώπων που αναζητούν εργασία κατέχει πτυχίο πανεπιστημίου και το 1/4 μεταπτυχιακό ή διδακτορικό, γεγονός που καθιστά δυσκολότερη την απορρόφησή τους καθώς απευθύνονται σε «απαιτητικές» θέσεις εργασίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι την ίδια ώρα κάποιες εταιρείες «κοπιάζουν» να βρουν ειδικότητες όπως ηλεκτρολόγους και γενικότερα τεχνικούς.
Το 1/3 από τους περίπου 600.000 αναζητούντες εργασία σε μηνιαία βάση, και το οποίο αντιπροσωπεύει κυρίως νέους, επικεντρώνεται σε επαγγελματικές ευκαιρίες εκτός Ελλάδας. Κατά βάση, πρόκειται για ειδικότητες οι οποίες συναντούν μεγάλη δυσκολία στην ελληνική αγορά εργασίας και σχετίζονται με τις τέχνες, τη φιλολογία, το marketing, τα γενικά οικονομικά ή τη διοίκηση επιχειρήσεων.
Σημειώνεται, ότι σε αντίθεση με άλλες περιόδους κατά τις οποίες ο άνεργος δοκίμαζε να ανοίξει τη δική του μικρή ή μεσαία επιχείρηση, αυτό σήμερα δεν ισχύει, προφανώς λόγω των συνθηκών που επικρατούν στην ελληνική αγορά (μειωμένη ζήτηση, υψηλή φορολογία κλπ).
Πηγή : tvxs.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
ΣΚΗΝΗ 2η: Ο Άδωνις Γεωργιάδης παρουσιάζει την επανέκδοση του Λεξικού των ελληνικών και ρωμαϊκών αρχαιοτήτων του Σμιθ (Τηλεάστυ, 22.6.2011). Σε όλη την εκπομπή του ο γραμματέας του ΛΑΟΣ επανέρχεται στο λήμμα «Ξενία» του λεξικού διαβάζοντας την ίδια φράση: «Παρά τοις αρχαίοις ο μη Ελλην ξένος εθεωρείτο ως εχθρός και βάρβαρος». Αυτή τη φράση ο κ. Γεωργιάδης την ερμηνεύει ως εξής: «Δηλαδή, η έννοια του Ξενίου Διός ήταν μόνο μεταξύ των Ελλήνων. Δεν έχει να κάνει με τους αλλοδαπούς, να πείτε στους διάφορους θολοκουλτουριαραίους».
Μόνο που το Λεξικό λέει το ακριβώς αντίθετο. Μπορεί να το διαπιστώσει μόνος του καθένας, εφόσον το βιβλίο έχει αναρτηθεί στην πολύτιμη ψηφιακή βιβλιοθήκη Ανέμη του Πανεπιστημίου Κρήτης (anemi.lib.uoc.gr). Ακριβώς μετά από τη φράση που επαναλάμβανε μονότονα ο κ. Γεωργιάδης, αναγράφονται τα ακόλουθα:
«Ο ερχόμενος δε εις χώραν τινά ουχί επί εχθρικώ τινι σκοπώ, φαινομένως τουλάχιστον, ενομίζετο ως ου μόνον προστασίας δεόμενος, αλλά και ως ικέτης. [...] Αμα αφικομένου ξένου, οιασδήποτε τάξεως και γένους, εδέχοντο αυτόν ευμενώς και παρείχον αυτώ πάντα τα προς ανάπαυσιν και θεραπείαν των αμέσων αυτού αναγκών επιτήδεια. Ο ξενούμενος αυτόν δεν ηρώτα τις ήτο ούτος, ή δια τι ήλθεν εις την οικίαν αυτού πριν ή εκτελέση τα της ξενίας καθήκοντα. Εν όσω δε διέμενε παρ’ αυτώ, εθεώρει ως ιερώτατον καθήκον το προστατεύειν αυτόν από πάσης καταδιώξεως, και εάν έτι ανήκεν εις πολιτικώς εχθράν φυλήν».
Μ’ άλλα λόγια, ο κ. Γεωργιάδης διαστρέβλωνε ανοιχτά το περιεχόμενο του βιβλίου που πουλούσε, μόνο και μόνο για να ταιριάζει με τις κατευθύνσεις της ρατσιστικής κομματικής του γραμμής.
ΣΚΗΝΗ 3η: Ο άλλος τηλεβουλευτής του ΛΑΟΣ, ο Κυριάκος Βελόπουλος κάνει «αποκαλύψεις» (Τηλεάστυ, 16.9.2011). Είναι η ειδικότητά του. Χάρη σ’ αυτήν έχει πάρει θέση μόνιμου συνεργάτη στις «ερευνητικές» εκπομπές του Κώστα Χαρδαβέλλα. Από καιρό, όπως εξηγεί ο ίδιος ο Βελόπουλος σε πολλές εκπομπές του, προσπαθούσε να αποδείξει ότι ο Γλέζος και ο Σάντας δεν κατέβασαν την κατοχική γερμανική σημαία από την Ακρόπολη, εφόσον το βράδυ οι σημαίες υποστέλλονται. Πρόκειται για μια ένσταση που προβάλλουν εδώ και χρόνια κάθε λογής ακροδεξιά έντυπα και ιστολόγια. Και κάνουν ότι δεν ξέρουν ότι όλες οι κατοχικές εφημερίδες έχουν την επομένη της ηρωικής πράξης ανακοίνωση του γερμανού φρούραρχου, στην οποία αναφέρεται ρητά το γεγονός. «Κατά την νύκτα της 30ής προς την 31η Μαΐου υπεξαιρέθη η επί της Ακροπόλεως κυματίζουσα γερμανική πολεμική σημαία παρ’ αγνώστων δραστών. Διενεργούνται αυστηραί ανακρίσεις. Οι ένοχοι και οι συνεργοί αυτών θα τιμωρηθώσι διά της ποινής του θανάτου».
Μετά απ’ αυτή την αδιάσειστη απόδειξη και με την άνεση που χαρακτηρίζει όλους τους τερατολόγους της Ακροδεξιάς, ο Βελόπουλος, αντιγράφοντας και πάλι από ακροδεξιά ιστολόγια, αλλάζει το τροπάρι και προσπαθεί να λερώσει αυτή τη λαμπρή σελίδα της Εθνικής Αντίστασης με την δήθεν αποκάλυψη που έγινε στη Βουλή το 1958 για μια γυναίκα που υποτίθεται ότι έριξαν δόλωμα στους Γερμανούς οι Γλέζος και Σάντας. Αλλά αυτή η «αποκάλυψη» προέρχεται από τα χείλη των Κωνσταντίνου Μανιαδάκη, του διαβόητου υφυπουργού Ασφαλείας της δικτατορίας Μεταξά, γνωστού για τα βασανιστήρια και τις μεθόδους παραπληροφόρησης που χρησιμοποιούσε. Ο Μανώλης Γλέζος, διευθυντής τότε της Αυγής, είχε συλληφθεί στις αρχές Δεκεμβρίου 1958 με την κατηγορία της κατασκοπίας. Ήταν ένας τρόπος κατατρομοκράτησης της Αριστεράς που είχε κατορθώσει στις εκλογές της ίδιας χρονιάς να φτάσει το 24,5% και να γίνει αξιωματική αντιπολίτευση. Και χρειαζόταν βέβαια να αμαυρωθεί το αγωνιστικό παρελθόν του Γλέζου.
...
Ο διπλός λόγος της Ακροδεξιάς
Τα παραδείγματα θα μπορούσαν να είναι εκατοντάδες. Η σύγχρονη ελληνική Ακροδεξιά είναι γέννημα-θρέμμα της ιδιωτικής τηλεόρασης. Και την πραγματική της φυσιογνωμία δεν είναι δυνατόν να περιγράψει κανείς, αν δεν μελετήσει το περιεχόμενο των τηλεοπτικών παρεμβάσεων των στελεχών της. Μάλιστα, δεν αρκεί να περιοριστεί κανείς σε όσα λένε αυτά τα στελέχη στα δελτία ειδήσεων των μεγάλων καναλιών. Πρέπει να αναζητήσει τις απόψεις που εκφράζουν στις δικές τους εκπομπές και στα φιλικά τους κανάλια. Και τότε θα διαπιστώσει ότι πίσω από τη βιτρίνα των σοβαρών και υπεύθυνων πολιτικών στελεχών που παρουσιάζουν τον τελευταίο καιρό ο αρχηγός του ΛΑΟΣ και οι συνεργάτες του, διατηρείται η ίδια ακραία, ρατσιστική και ψευδολόγα ρητορική.
Ο λόγος είναι απλός. Ο κ. Καρατζαφέρης και οι συνεργάτες του εφαρμόζουν την τακτική που ακολούθησαν πριν απ’ αυτούς και τα περισσότερα σύγχρονα ακροδεξιά κόμματα της Ευρώπης, δηλαδή εκφέρουν έναν διπλό λόγο, ο οποίος διαφοροποιείται ανάλογα με το ακροατήριο στο οποίο απευθύνεται. Στρογγυλεμένα, «εύπεπτα» και «καθωσπρέπει» λόγια προς το εθνικό ακροατήριο και σκληρά μισαλλόδοξα προς τους μυημένους των ειδικών εκπομπών. Αν θέλει, λοιπόν, κανείς να έχει άποψη για το περιεχόμενο της πολιτικής τους ατζέντας πρέπει να υποστεί το μαρτύριο της παρακολούθησης των ποικίλων προσωπικών τηλεοπτικών τους εκπομπών σε κάθε λογής κανάλια.
Τον ίδιο δρόμο ακολουθεί και η Χρυσή Αυγή, που δεν περιορίζεται πλέον στη διοργάνωση πογκρόμ εναντίον μεταναστών. Μετά την εκλογή Μιχαλιολιάκου στο Δήμο της Αθήνας ονειρεύεται κι αυτή είσοδο στη Βουλή. Προς στιγμή εξασφάλισε εβδομαδιαία εκπομπή στο Kontra Channel του Κουρή, αλλά οι διαμαρτυρίες που ξεσηκώθηκαν υποχρέωσαν τη διοίκηση του σταθμού να ακυρώσει τη συνεργασία με τη ναζιστική ομάδα, και να απεκδυθεί τις ευθύνες της, με τη δικαιολογία ότι η εκπομπή αυτή θα προβαλλόταν σε ώρα που ανήκει «στον πρώην ιδιοκτήτη της συχνότητας κ. Παπανικόλα». Τον γνωστό Παπανικόλα που στις εκλογές αποτέλεσε την «οικολογική συνιστώσα» του ΛΑΟΣ.
Ούτως ή άλλως, το Kontra είναι χαρακτηριστικό για την τηλεοπτική απήχηση των αστέρων της Ακροδεξιάς. Συγκεντρώνει στις τάξεις του γνωστά στελέχη του ΛΑΟΣ (Σπίνος, Παπαδόπουλος), ενώ δε χάνει ευκαιρία να φιλοξενήσει τον φίρερ και τα στελέχη της Χρυσής Αυγής (εκπομπές Μιχαλονάκου, Χίου).
Είναι γεγονός ότι η σημερινή κρίση έχει ανοίξει νέα πεδία δράσης στην ελληνική Ακροδεξιά. Κάθε λογής συνωμοτική θεωρία ακούγεται σήμερα λιγότερο παράξενη, ενώ ο ορθός λόγος έχει καταλήξει στα αζήτητα, όταν ο πολίτης αντιμετωπίζει κάθε μέρα μπροστά του το παράλογο με τη μορφή των απαιτήσεων της κυβέρνησης και της τρόικας. Και βέβαια είναι η κατάλληλη στιγμή για να μας αποκαλύψουν κάποιοι ότι φταίνε οι Εβραίοι, ότι έχει ήδη έρθει ο Αντίχριστος και ότι το μόνο που μένει είναι να αγοράζουμε τα βιβλία τους. Ακόμα και ο σεβάσμιος Μίκης Θεοδωράκης μας καλεί με το τελευταίο του βιβλίο να μελετήσουμε τα βίντεο που έχει αναρτήσει στην επίσημη ιστοσελίδα της «Σπίθας» σχετικά με την «Παγκόσμια Διακυβέρνηση» και τη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ. Αλλά το βίντεο με τίτλο «Η ελληνική συμμετοχή στη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ» δεν είναι παρά ένα άθλιο προπαγανδιστικό φιλμάκι ενός Χρυσαυγίτη που υπογράφει με το ψευδώνυμο «Τσιμπούκας», και το μόνο που κάνει είναι να μιλά για «πολιτικούς του κώλου», «πολιτικούς προδότες» (υποδεικνύοντας Παπανδρέου και Σαμαρά) και βέβαια να αποκαλύπτει ότι «οι Εβραίοι έχουν εισβάλει στην Ελλάδα κι έχουν παραποιήσει-διαβρώσει τα πάντα». Δεν περιμέναμε να παίζει στα δάχτυλά του το You Tube ο Μίκης, αλλά είναι σαφές ότι κάποιος στενός του συνεργάτης θεώρησε ότι η προπαγάνδα της Χρυσής Αυγής είναι καλή και για τη «Σπίθα».
Ο μνημονιακός κ. Καρατζαφέρης ο «αποχαρακτηρισμός» του ΛΑΟΣ
Υπάρχει βέβαια και η δικαιολογία ότι ο λεγόμενος «αντιμνημονιακός αγώνας» ενώνει όλους τους Ελληνες. Αλλά τότε πώς εξηγείται η στάση του κ. Καρατζαφέρη κατά την ψήφιση του Μνημονίου, σε μια περίοδο που ήταν εμφανές ότι τα κυβερνητικά μέτρα θα προκαλούσαν ισχυρές λαϊκές αντιδράσεις;
Με την κίνησή του αυτή ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ κατάφερε να εμφανιστεί ως «εθνικά υπεύθυνος ηγέτης» και –το σημαντικότερο– να διεκδικήσει ένα ιδιότυπο «μεσαίο χώρο», μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Το χώρο αυτό του τον προσφέρει ο ίδιος ο κ. Σαμαράς όταν τον αποκαλεί «εξαπτέρυγο» του ΠΑΣΟΚ ή «μέλος της συμμαχίας των προθύμων». Με λίγα λόγια, η ψήφιση του Μνημονίου ήταν το πιστοποιητικό που εξασφάλισε τον αποχαρακτηρισμό του ΛΑΟΣ.
Ήδη πριν από τις εκλογές του 2009 τα στελέχη του ΛΑΟΣ είχαν κερδίσει την καρδιά των βασικών διαμορφωτών της κοινής γνώμης. Αλλά τώρα πια, με την «υπεύθυνη στάση» του ΛΑΟΣ κατά την ψήφιση του Μνημονίου, ο κ. Καρατζαφέρης έχει αναδειχτεί σε εθνική δύναμη, εκτοπίζοντας μάλιστα στο περιθώριο των άκρων την Αριστερά, ακόμα και την πιο μετριοπαθή Αριστερά.
Μας το είπε ο Αλέξης Παπαχελάς, ο οποίος σε ένα ασυνήθιστα υμνητικό πρωτοσέλιδο άρθρο της Καθημερινής μιλούσε για «φαινόμενο ΛΑΟΣ» και υποστήριζε ότι το κόμμα «ανεβαίνει» δημοσκοπικά, χάρη στις σωστές θέσεις του Καρατζαφέρη με την ψήφιση του Μνημονίου, την πρόταση για οικουμενική κυβέρνηση, την ευκολία του να δεχτεί το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και την επιμονή του στην ατζέντα «νόμου και τάξης».
Από κοντά και ο Γιάννης Πρετεντέρης που σε πρόσφατο άρθρο του πρότεινε συνεργασία «ακόμα και κυβερνητική όλων των κομμάτων του συνταγματικού τόξου όπως εκφράστηκε στο νόμο για τα ΑΕΙ», βάζοντας έτσι το ΛΑΟΣ στο συνταγματικό τόξο και βγάζοντας έξω όλα τα κόμματα της Αριστεράς.
Φυσικά δεν είναι μόνο ο Πρετεντέρης και ο Παπαχελάς. Αντίστοιχα εύσημα έχει εισπράξει ο κ. Καρατζαφέρης από το σύνολο των βραδινών τηλεπαρουσιαστών, ενώ βέβαια και τα στελέχη της κυβέρνησης –με προεξάρχοντες τους κυρίους Λοβέρδο, Βενιζέλο και Πάγκαλο– έχουν με κάθε τρόπο εκφράσει την ευγνωμοσύνη τους για τη στήριξη.
Η οικονομική ατζέντα του ΛΑΟΣ: σκληρός νεοφιλελευθερισμός
Αλλά υπάρχει κάτι σοβαρότερο. Ο δεύτερος λόγος που το ΛΑΟΣ συντάχθηκε με το Μνημόνιο έχει βαθύτερες ρίζες στην πολιτική συγκρότηση του κόμματος αυτού και τις αντιλήψεις του κ. Καρατζαφέρη για τα οικονομικά και τα εργασιακά ζητήματα. Τα περισσότερα μέτρα που έχει υιοθετήσει η κυβέρνηση μοιάζουν αντιγραμμένα από το προεκλογικό πρόγραμμα του ΛΑΟΣ, ενώ ο Καρατζαφέρης υποστηρίζει σήμερα μια δέσμη ακόμα πιο σκληρών αντεργατικών και φιλοεργοδοτικών μέτρων. Θυμίζουμε ότι ήταν εκείνος που είχε εισηγηθεί πρώτος τη νομιμοποίηση των ημιυπαίθριων χώρων, είχε προτείνει την κατάργηση της φορολογίας των αυτοκινήτων πολυτελείας, επέμενε στη μηδενική φορολόγηση των επιχειρήσεων, την άνευ όρων νομιμοποίηση του μαύρου χρήματος, την κατάργηση του πόθεν έσχες (το οποίο θεωρεί «κομμουνιστικής υφής»), τη δημιουργία φορολογικού παραδείσου στην Ελλάδα, και την κατάργηση των συνδικάτων. Ακόμα και πρωθυπουργό τραπεζίτη είχε προτείνει από το 2009 ο κ. Καρατζαφέρης.
Όσο για τους δημόσιους υπαλλήλους, που κατά τη γνώμη του είναι υπεράριθμοι κατά 600.000 (περίπου όλοι δηλαδή), ο Καρατζαφέρης θέλει να τους στείλει να δουλεύουν στα εργοστάσια και να μην τους πληρώνουν οι εργοστασιάρχες, αλλά το κράτος, έτσι ώστε να μειωθεί το κόστος των ελληνικών προϊόντων. Και όσοι περισσεύουν θα πάνε να μαζεύουν αγροτικά προϊόντα, πάλι με κρατικά έξοδα, έτσι ώστε να διώξουμε και τους λαθρομετανάστες που βρομίζουν τη χώρα μας.
Ορισμένοι αναλυτές δυσκολεύονται να εντάξουν το ΛΑΟΣ που έχει υιοθετήσει αυτό το σκληρό νεοφιλελευθερισμό στην ευρωπαϊκή Ακροδεξιά. Πράγματι, τα περισσότερα ακροδεξιά κόμματα που κατάφεραν να αποκτήσουν σημαντική εκλογική απήχηση μέχρι το 2000 (κυρίως το Εθνικό Μέτωπο του Λεπέν και το Κόμμα Ελευθερίας του Χάιντερ) είχαν εγκαίρως αποβάλει την προσκόλλησή τους στο νεοφιλελευθερισμό και πολιτεύτηκαν με ένα λαϊκιστικό πρόγραμμα που τους διευκόλυνε να προσεγγίσουν ακόμα και το μέχρι τότε εκλογικό ακροατήριο της Αριστεράς. Για να ερμηνεύσει κανείς τη διαφοροποίηση του ΛΑΟΣ και την προσκόλλησή του σε ακραίες μορφές αντεργατικής πολιτικής πρέπει καταρχήν να λάβει υπόψη του τις ιδιαίτερες σχέσεις που διατηρεί ο κ. Καρατζαφέρης με μερίδα μεγαλοεπιχειρηματιών (Εμφιετζόγλου κ.ά.). Πριν από λίγες μέρες το ΛΑΟΣ γιόρτασε στη Θεσσαλονίκη την επέτειο των 11 χρόνων του. Όρθιος χειροκροτούσε τον κ. Καρατζαφέρη στην πρώτη γραμμή της αίθουσας του Βελλίδειου ο Γιώργος Αποστολόπουλος. Και γιατί να μη χειροκροτεί; Θα θυμόταν κι αυτός την πρόταση του Καρατζαφέρη προς το υπουργείο Υγείας να αναθέτει «σ’ έναν ιδιωτικό φορέα όλες τις αξονικές, όλες τις μαγνητικές, όλα τα εγκεφαλογραφήματα» για να του έρθει «φθηνότερα».
Οι βαθιές ακροδεξιές ρίζες του ΛΑΟΣ
Καλά όλα αυτά. Αλλά μήπως το ΛΑΟΣ, έστω και μ’ αυτό τον τρόπο, μεταμορφώνεται σε ένα νεοφιλελεύθερο μόρφωμα που θα διεκδικήσει με την προβολή στελεχών τύπου Βορίδη το κενό που φαίνεται ότι θα δημιουργηθεί από την αδυναμία της κυρίας Μπακογιάννη να συγκροτήσει το δικό της κόμμα; Δεν το βλέπω πιθανό. Το πολύ πολύ να επανεντάξει στις τάξεις της Ακροδεξιάς ορισμένα στελέχη του «χώρου» που περιπλανήθηκαν μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και Δημοκρατικής Συμμαχίας, όπως ο κ. Κιλτίδης, ο οποίος, ας μην το ξεχνάμε, ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα από το κόμμα της 4ης Αυγούστου με αρχηγό τον Θεσσαλονικιό διάδοχο του Κώστα Πλεύρη, τον Δημήτριο Καψάλα.
Αλλά το ΛΑΟΣ έχει βαθύτερες ρίζες στην Ακροδεξιά, και δεν τις έχει ούτε στιγμή απαρνηθεί. Το κύριο σημερινό του σύνθημα είναι η «αποκομμουνιστικοποίηση της χώρας», διότι «η Ελλάδα ανήκει στους καθαρούς Έλληνες». Ο νεοφιλελευθερισμός του ΛΑΟΣ δεν ακολουθεί την κλασική θατσερική συνταγή. Περισσότερο πηγάζει από τις αντεργατικές εμπνεύσεις της περιόδου της δικτατορίας. Άλλωστε ως υποψήφιο υπουργό της κυβέρνησής του στα οικονομικά υπουργεία ο Καρατζαφέρης προβάλλει τον χουντικό Κωνσταντίνο Θάνο, ενώ στις προτάσεις του περιλαμβάνεται ανασύσταση της ΜΟΜΑ, για να αναλαμβάνουν οι στρατιωτικοί τα δημόσια έργα.
Το πιο πρόσφατο εύρημα του κ. Καρατζαφέρη είναι η πρότασή του να προκαλέσουμε θερμό επεισόδιο και πόλεμο με την Τουρκία, με τις πλάτες βέβαια των ΗΠΑ και του Ισραήλ. «Σύρραξη έστω και μιας ημέρας, σημαίνει πολλά», μας έλεγε τις προάλλες. Και εξηγούσε: «Πρώτα-πρώτα μηδενίζονται τα CDS. Δεύτερον, η Τουρκία εγκαταλείπει για πάντα την Ευρώπη, πράγμα που σημαίνει μια μεγάλη νίκη για τα δικά μας θέματα».
Μπορεί όλα αυτά να ακούγονται αφελή έως τυχοδιωκτικά, αλλά από τη στιγμή που το ΛΑΟΣ λειτουργεί για το νέο συνταγματικό τόξο ως άτυπο «θινκ τανκ» (με τονισμό του δεύτερου όρου) δεν αποκλείουμε η πολεμόχαρη πρότασή του να δελεάσει τους καμένους εγκέφαλους του κυβερνητικού επιτελείου ή τους Κλαούζεβιτς που ήδη συνωστίζονται στο στρατηγείο της Συγγρού.
Και τότε θα προσθέσουμε στο σκηνικό της οικονομικής κρίσης και μια εθνική τραγωδία.
Πηγή : Δημήτρης Ψαρράς
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Σε συνέντευξή του που δημοσιεύεται στο τεύχος του περιοδικού WirtschaftsWoche, το οποίο θα κυκλοφορήσει τη Δευτέρα, ο Ζέλικ σημειώνει:
«Εδώ και πάνω από 20 χρόνια, όταν κατέρρευσε το Ανατολικό Μπλοκ, ο καγκελάριος Χέλμουτ Κολ είχε ένα όραμα για το πώς θα μπορούσαν να εξελιχθούν τα πράγματα. Δε συμβαίνει κάτι ανάλογο σήμερα και όσο αυτό συνεχίζεται τόσο κοστίζει σε χρήμα και τόσο μειώνονται οι πιθανότητες για μια λύση».
Γερμανία και η Γαλλία διαφωνούν όσον αφορά τον τρόπο ανακεφαλαιοποίησης των ευρωπαϊκών τραπεζών, θέμα το οποίο θα τεθεί επί τάπητος στη συνάντηση του Νικολά Σαρκοζί με την Ανγκελα Μέρκελ, την Κυριακή.
«Μέχρι σήμερα, οι Ευρωπαίοι προσπάθησαν να επιλύσουν τα προβλήματά τους με αύξηση της ρευστότητας. Αυτό δεν μπορώ να το επικρίνω, αλλά δε λύνει το πρόβλημα. Το μόνο που κάνει είναι να κερδίζει χρόνο» προσθέτει ο Ζέλικ.
Πηγή : Newsroom ΔΟΛ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Οι παραπάνω υπολογισμοί βασίζονται στα στοιχεία που έδωσε το Σάββατο το υπουργείο Οικονομικών. Δείχνουν ότι από τα νέα μέτρα επιβαρύνονται πιο πολύ τα χαμηλά, τα μεσαία εισοδήματα και όσοι έχουν παιδιά.
Το υπουργείο έστειλε το Σάββατο ανακοίνωση και σχετικό πίνακα. Δήλωσε ότι με τα μέτρα της 2ετίας (υπολογίζει σε αυτά τη μείωση αφορολογήτου και την έκτακτη εισφορά, αλλά όχι την περικοπή φοροαπαλλαγών και άλλες επιβαρρύνσεις) «διασφαλίζεται η αναλογικότητα και η εσωτερική δικαιοσύνη».
Στους πίνακες του υπουργείου φαίνεται η μέση συνολική επιβάρυνση (π.χ. για μία οικογένεια με δύο παιδιά, κλιμακώνεται από το 2,5% για ετήσιο εισόδημα 10.000 ευρώ μέχρι το 40,3% για ετήσιο εισόδημα 150.000 ευρώ).
Η κατάσταση, όμως, αλλάζει αν υπολογιστεί μόνο η επιπλέον επιβάρυνση των μέτρων, δηλαδή το επιπλέον βάρος που δημιουργούν φέτος η αλλαγή στην κλίμακα (μείωση γενικού αφορολογήτου στα 5.000 ευρώ, αλλαγή αφορολογήτου τέκνων, αλλαγή κλιμακίων) και η έκτακτη εισφορά.
Αν συγκριθεί η κλίμακα του 2010 (αφορολόγητο 12.000 ευρώ) με αυτή του 2011 που κοινοποίησε το υπουργείο και θα ισχύσει για τα φετινά εισοδήματα, τότε για μια οικογένεια με δύο παιδιά που λαμβάνει 25.000 ευρώ, ο επιπλέον φόρος είναι 3.080 ευρώ.
Δηλαδή, θα κληθεί να πληρώσει το 2012 12,3% επιπλέον φόρο. Και τούτο, όταν για την οικογένεια με 2 παιδιά και με εισόδημα 100.000 η πρόσθετη επιβάρυνση είναι μόνο 5,7%.
Ελλιπής σύγκριση
Τα μέτρα που φέτος ελήφθησαν επιβαρύνουν πιο πολύ κάποιους από αυτούς που δεν έχουν. Μάλιστα, η σύγκριση είναι ελλιπής. Περιλαμβάνει μόνο όσους φόρους μετρά το υπουργείο στην ανακοίνωση του Σαββάτου (αφορολόγητο και έκτακτη εισφορά).
Αν προσμετρηθεί το ποσό που θα χάσει μια μικρομεσαία οικογένεια από φοροαπαλλαγές (για ενοίκιο, φροντιστήρια κ.λπ.) αλλά και από έμμεσους φόρους (πετρέλαιο θέρμανσης, υφηλότερους ειδικούς φόρους και ΦΠΑ κ.λπ.), τότε η ψαλίδα μεγαλώνει πολύ περισσότερο.
Και τούτο διότι όσοι έχουν περισσότερα χρήματα (π.χ. 60.000 ευρώ ή 100.000 ευρώ) μοιραία καταναλώνουν ένα μέρος του εισοδήματός τους.
Και σε κάθε περίπτωση μπορούν να τα βγάλουν πέρα και μετά τη φορολογική λαίλαπα.
Πηγή : enet.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Ολοκληρώθηκε στο Βερολίνο χωρίς κάποια συμφωνία η συνάντηση Μέρκελ - Σαρκοζί
Δευτέρα, 10 Οκτωβρίου
Η Μάλτα ψηφίζει για το EFSF και σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία η ψήφος θα είναι θετική.
Τρίτη, 12 Οκτωβρίου
Η Σλοβακία ψηφίζει για το EFSF και το πιθανότερο αποτέλεσμα είναι η έγκριση.
Παρασκευή - Σάββατο, 14-15 Οκτωβρίου
Η ομάδα των G20 θα συνενδριάσει στο Παρίσι στις 14 Οκτωβρίου Θα συζητηθεί η ευρωπαϊκή κρίση, η ενίσχυση του EFSF, η επανακεφαλαιοποίηση των ευρωπαϊκών τραπεζών και η συμμετοχή των BRICS σε μία προσπάθεια στήριξης της Ευρωζώνης.
Δευτέρα - Τρίτη, 17-18 Οκτωβρίου
Συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις Βρυξέλλες. Μέχρι τότε η ενίσχυση του EFSF πιθανώς να έχει ήδη εγκριθεί και η συζήτηση να επικεντρωθεί στην υλοποίηση του σχεδίου επενακεφαλαιοποίησης των τραπεζών
Τετάρτη, 19 Οκτωβρίου
24ωρη πανελλαδική απεργία την οποία θα παρακολουθεί ολόκληρος ο κόσμος.
Πέμπτη, 20 Οκτωβρίου
Συνεδρίαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Δε θα υπάρξουν αποφάσεις αλλά πιθανόν φήμες για μείωση επιτοκίων το Νοέμβριο.
Παρασκευή 21 Οκτωβρίου
Λήξη ελληνικών κρατικών ομολόγων ύψους 2 δις ευρώ.
Τρίτη, 1η Νοεμβρίου
Ο Ιταλός Mario Draghi θα αντικαταστήσει το Γάλλο Jean-Claude Trichet στη διοίκηση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Οι αγορές περιμένουν να δείξει περισσότερη αποφασιστικότητα στην επίλυση της ελληνικής κρίσης απ' ότι ο προκάτοχος του.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Η ανυπακοή στα φοροεισπρακτικά μέτρα που λαμβάνει η κυβέρνηση και το κίνημα «Δεν πληρώνω» κερδίζουν έδαφος, σύμφωνα με το δημοσίευμα, ενώ τα ελληνικά νοικοκυριά που είναι σε μεγάλο βαθμό υπερχρεωμένα αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στις οικονομικές τους υποχρεώσεις.
Ύστερα από το πρώτο χρόνο επιτυχούς μείωσης του ελλείμματος κατά 5 ποσοστιαίες μονάδες το έργο που απαιτείται για τη δημοσιονομική εξισορρόπηση εμφανίζει καθυστερήσεις και οι δραστικές προσπάθειες των Ελλήνων με την αφαίμαξη σε μισθούς και συντάξεις δεν επαρκούν για να ικανοποιήσουν τους πιστωτές της χώρας, συμπληρώνει.
Η ύφεση επιδείνωσε το έλλειμμα, η κατανάλωση μειώθηκε σημαντικά και η ανεργία εκτοξεύθηκε μέσα σε μερικούς μήνες. Όλοι αμφισβητούν τη λιτότητα που εφαρμόζεται αλλά δεν υπάρχουν εναλλακτικές.
Μέσα σε αυτό το κλίμα πολλαπλασιάζονται οι απεργιακές κινητοποιήσεις στο δημόσιο τομέα όπου οι περίπου 800.000 δημόσιοι υπάλληλοι είναι «δακτυλοδεικτούμενοι» καθώς ο αριθμός τους πρέπει να μειωθεί δραστικά με στόχο την ελάφρυνση των δημοσίων δαπανών.
Το δημοσίευμα παραθέτει την άποψη του αναλυτή Γ.Δελαστίκ ο οποίος αναφέρει ότι «το χειρότερο για τους δημοσίους υπαλλήλους είναι το αίσθημα κοινωνικής αδικίας. Κάθε μέρα ανακοινώνονται νέα μέτρα λιτότητας που καταστρέφουν το σχέδιο ζωής τους. Ζούνε καθημερινά με το φόβο του αύριο.
Σε αυτό προστίθεται η κακοφωνία μεταξύ των υπουργών και η έλλειψη ορατής στρατηγικής. Αυτοί οι οποίοι θα έπρεπε να φορολογηθούν, όπως η πανίσχυρη Εκκλησία της Ελλάδας που είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος κάτοχος ακίνητης περιουσίας στη χώρα, ή οι εφοπλιστές, δεν φορολογούνται. Το πρόβλημα είναι ότι όλα αυτά συσσωρεύονται και μπορούν κάθε στιγμή να στραφούν βίαια κατά της κυβέρνησης».
Πηγή : tvxs
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Περιγράφοντας το προφίλ των ανθρώπων που καταφεύγουν στους Γιατρούς του Κόσμου προκειμένου να ικανοποιήσουν βασικές ιατροφαρμακευτικές ανάγκες, εκτός από τους -παγιωμένους ως ενδιαφερόμενους- μετανάστες, η κ. Θάνου κάνει λόγο για Έλληνες όλων των ηλικιών, άνεργους, πρώην φυλακισμένους ή μέχρι πρότινος κάτοχους μικρών μαγαζιών και βιοτεχνιών που χρωστούν στα ασφαλιστικά τους ταμεία και άρα δεν δικαιούνται περίθαλψης. Επίσης, «φωτογραφίζει» χαμηλοσυνταξιούχους των 300 ευρώ οι οποίοι -καθώς πάσχουν από κάποιο χρόνιο νόσημα και λαμβάνουν σε μηνιαία βάση τα απαιτούμενα φάρμακα, οφείλουν να συνεισφέρουν με μια συμμετοχή της τάξης των 5 ευρώ- αναγκάζονται να απευθύνονται στους Γιατρούς του Κόσμου, μια και «με αυτά τα χρήματα αγοράζουν το ψωμί της εβδομάδας». Μάλιστα, στα πολυϊατρεία της ΜΚΟ απευθύνονται και ασθενείς που προηγουμένως έχουν εξεταστεί από δημόσια νοσοκομεία τα οποία, ωστόσο, ενίοτε αδυνατούν να παρέχουν τα φάρμακα που χρειάζονται για τη θεραπεία. Δεν λείπουν και οι μητέρες οι οποίες επιθυμούν να εμβολιάσουν τα παιδιά τους ή γενικότερα πολύτεκνες οικογένειες που χρήζουν ιατρικής εξέτασης.
Η αυξημένη προσέλευση δημιουργεί πρόβλημα στην Οργάνωση να ανταποκριθεί. «Χορηγούμαστε μόνο από τον κόσμο. Όποτε έχουμε έλλειψη φαρμάκων, απευθυνόμαστε στα σχολεία, σε διάφορους φορείς ή σε φαρμακευτικές εταιρείες, οι οποίες το τελευταίο διάστημα δεν ανταποκρίνονται ιδιαίτερα», αναφέρει η κ. Θάνου, εξηγώντας ότι απαιτούνται άμεσα κυρίως αντιβιώσεις, αντιβηχικά, παυσίπονα, σκευάσματα για το στομάχι, δερματολογικές αλοιφές (κυρίως για άστεγους) και φάρμακα για καρδιοπαθείς ή υπερτασικούς. Αναφερόμενη στην κατάσταση που επικρατεί στη Θεσσαλονίκη, η ίδια επισημαίνει την υψηλή ανεργία. Για τα Χανιά αναφέρει ως κύριο χαρακτηριστικό την πύκνωση των μεταναστών, η προσέλευση των οποίων αυξάνεται επίσης στα πολυϊατρεία της ΜΚΟ.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι κινητές μονάδες της ΜΚΟ αναγκάζονται να επισκέπτονται κέντρα υγείας της περιφέρειας (πιο πρόσφατο παράδειγμα η Πάτμος), όπου σημειώνεται σοβαρή έλλειψη προσωπικού. Σύμφωνα με την κ. Θάνου, δεν υπάρχουν ούτε γιατροί να υπογράψουν τα έγγραφα που χρειάζονται οι μαθητές για να κάνουν γυμναστική.
Ακολουθεί η σχετική επείγουσα έκκληση των Γιατρών του Κόσμου:
Το τελευταίο διάστημα, σαν επακόλουθο της αυξανόμενης φτώχειας που οδηγεί σε ανθρωπιστική κρίση, τα πολυϊατρεία των Γιατρών του Κόσμου στην Ελλάδα δέχονται ένα δραματικά αυξανόμενο αριθμό ασθενών. Χιλιάδες άποροι άνθρωποι χωρίς πρόσβαση στο σύστημα υγείας (μετανάστες, αλλά και Έλληνες πολίτες πλέον) συνωθούνται για δωρεάν πρωτοβάθμια ιατρική φροντίδα, με αποτέλεσμα τα δωρεάν φάρμακα να εξαντλούνται. Κάνουμε έκκληση για μία ακόμα φορά, στην ευαισθησία των Ελλήνων πολιτών για απολύτως αναγκαίο φαρμακευτικό υλικό.
Πιο συγκεκριμένα, χρειαζόμαστε ΑΜΕΣΑ :
1) Αντιβιοτικά
2) Αντιπυρετικά
3) Αντιβηχικά δισκία
4) Αντιδιαβητικά δισκία
5) Φάρμακα για το στομάχι
6) Δερματολογικές αλοιφές
Πολυϊατρεία :
Αθήνα , Σαπφούς 12 , Πλατεία Κουμουνδούρου, τηλ. 210 3213150 Θεσσαλονίκη, Ίωνος Δραγούμη 65 , τηλ. 2310 566641 Χανιά , Μπόνιαλη 12 , τηλ. 28210 23110
- ΔΕΝ ΔΙΝΟΥΜΕ ΧΡΗΜΑΤΑ
- ΜΑΖΕΥΟΥΜΕ Ο,ΤΙ ΦΑΡΜΑΚΟ ΜΑΣ ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ (ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΙΣΤΑ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ) ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΜΕΝΟ (ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΣΙΡΟΠΙΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΘΙΚΤΑ) ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΛΗΞΕΙ.
- ΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΑΓΟΡΑΖΟΥΜΕ ΦΑΡΜΑΚΑ. ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΝΑ ΑΦΑΙΡΕΣΕΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΤΑΞΕΤΕ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ (ΚΟΥΠΟΝΙ) ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ. ΠΕΙΤΕ ΣΤΟΝ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟ ΠΩΣ ΠΡΟΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΜΗΠΩΣ ΚΑΝΕΙ ΚΑΜΙΑ ΕΚΠΤΩΣΗ.
- ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΦΑΡΜΑΚΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΔΕΚΤΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ ΛΗΞΗΣ ΛΙΓΩΝ ΗΜΕΡΩΝ -ΤΟ ΙΔΑΝΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΑ ΜΕΤΑΦΕΡΕΤΕ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΩΝ ΓΙΑΤΡΩΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΣΑΠΦΟΥΣ 12 ΑΘΗΝΑ. ΑΝ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙΣΤΕ ΜΕ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ Η ΜΑΖΙ ΜΟΥ. ΤΗΛ 6937132999.
-ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΝΑ ΜΕΙΝΕΤΕ ΠΙΣΤΟΙ ΣΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΗ ΛΙΣΤΑ. ΜΗΝ ΔΙΝΕΤΕ ΦΑΡΜΑΚΑ ΕΚΤΟΣ ΛΙΣΤΑΣ. ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΟΜΑΛΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟΥ ΛΟΓΩ ΕΛΛΕΙΨΗΣ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ.
- ΣΕ ΟΣΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΒΑΛΕΙ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΟΛΑ ΤΑ ΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ.
ΛΙΣΤΑ ΦΑΡΜΑΚΩΝ
Accupron 20 mg
Accuretic
Aerolin inhaler
Amoxil
Aprovel
arcoxia
Atorvastatin 20
Augmentin
Berovent inhaler
Brufen
Ceclor
Celebrex
Ciproxin
Co Aprovel
Co Diovan
Daflon
daonil
Depakine Chrono
depon
diamicron
Diovan
efexor
Eucreas
Flixotide inhaler
Glucophage
Klaricid
Laprazol
Legofer
lipitor
Lobivon
Lopresor 100mg
Meloxicam
Mesulid
Nexium
Normell
Norocin
Norvasc
Nozinan
olartan
olmetec
Omacor
Omeprazol
omnic tocas
Pancoran
Plavix (Clopidogrel)
ponstan
Pradif tocas
Salospir 100mg
Seractil
seretide diskus
seropram
Seroquel 100 , 200, 300, 400 mg
Simvastatin 20mga
singulair 5+ 10 mg
solosa
Symbicort
Tenormin κυριως 100mg
Triatec
voltaren (Ολα εκτος ενεσιμο)
Xozal
Zantac
Zinadol
Zirtek
Zodin
Zyprexa
Επιδεσμικο υλικο και γαζες
Ινσουλινες ολων των ειδων, κυριως Lantus Ολα τα αντιβηχικα σιροπια και χαπια Ολες τις κρεμες και αλοιφες.
Σύριγγες ινσουλίνης και γαζες fucidin
Για περισσότερες πληροφορίες:
Κανάκης Νικήτας,
Πρόεδρος των Γιατρών του Κόσμου
Τηλ: 2103213150
info@mdmgreece.gr
Πηγή : tvxs
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Κάπου στις αρχές της δεκαετίας του 1950 οι Η.Π.Α., με τη βοήθεια των μυστικών υπηρεσιών τους, δημιουργούν μία οργάνωση, η οποία προβλέπει αφενός μεν την εκμετάλλευση της τεράστιας αγοράς της Ευρώπης σε περιόδους οικονομικής ανάπτυξης, αφετέρου τη διάλυση της, σε τυχόν εποχή μεγάλης οικονομικής κρίσης – ενώ διευκολύνουν το γερμανικό οικονομικό θαύμα, λόγω της θέσης της Γερμανίας, καθώς επίσης των «υπηρεσιών» της, κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου.
Την βοηθούν λοιπόν το 1953 (επίσημη χρεοκοπία της) να επιτύχει τη διαγραφή ενός μεγάλου μέρους των χρεών της, την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των υπολοίπων με ιδανικές συνθήκες (χαμηλό επιτόκιο, δόσεις ίσες με το 4% των εξαγωγών της), την επαναβιομηχανοποίηση της (σχέδιο Marshall), καθώς επίσης τη μη πληρωμή των πολεμικών επανορθώσεων, σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες – με την επιφύλαξη της «επαναδιαπραγμάτευσης» των αποζημιώσεων, στην περίπτωση μίας ενδεχόμενης ένωσης της με την Ανατολική πλευρά της.
Προς το τέλος τώρα του 1970 εμφανίζεται στην Ελλάδα ένας εκπαιδευμένος στις Η.Π.Α. χαρισματικός πολιτικός ηγέτης, ο οποίος διαφθείρει ένα σχετικά μεγάλο μέρος του πληθυσμού – εθίζοντας το στην άμετρη κατανάλωση, στην ιδιοτελή ψήφο, στα χρέη και στην εύκολη ζωή. Αυξάνει τους μισθούς χωρίς κανένα κριτήριο παραγωγικότητας, διογκώνει τις κρατικές δαπάνες, καθώς επίσης τα ελλείμματα και διορίζει μία στρατιά ανεπαρκών δημοσίων υπαλλήλων - οι οποίοι στελεχώνουν μία «λεγεώνα», πιστή στις εντολές του αρχηγού της.
Τα έμπιστα μέλη της «λεγεώνας» τοποθετούνται σε καίριες θέσεις, οι οποίες εξασφαλίζουν στο κόμμα εξουσίας τη συνεχή επανεκλογή του – με την αδιαφανή χρηματοδότηση του να στηρίζεται στην υπόγεια διαπλοκή, καθώς επίσης στη διαφθορά.Μέσα σε λιγότερο από δέκα χρόνια, το δημόσιο χρέος της Ελλάδας εξακοντίζεται στα ύψη – από μηδενική σχεδόν αφετηρία. Μέχρι τότε, οι χρεοκοπίες της Ελλάδας ήταν το αποτέλεσμα των συνεχών «πολέμων» για τη διατήρηση της ανεξαρτησίας της – ενώ καμία χώρα δεν είχε εξευτελίσει ποτέ τους πολίτες της, οι οποίοι ζούσαν πάντοτε μέσα στα πλαίσια των οικονομικών δυνατοτήτων τους.
Την ίδια εποχή, τα παιδιά του Σικάγου παίρνουν τα ηνία της πολιτικής στις Η.Π.Α., ιδιωτικοποιώντας σχεδόν όλες τις κερδοφόρες κρατικές δραστηριότητες. Στις υπόλοιπες χώρες του πλανήτη, στις οποίες δραστηριοποιείται επεκτατικά η υπερδύναμη, τοποθετούνται κατά προτίμηση σοσιαλιστικές κυβερνήσεις, με τη συμμετοχή εκπαιδευμένων στις Η.Π.Α. οικονομολόγων – επειδή αυτές μπορούν να εφαρμόζουν ευκολότερα τη νεοφιλελεύθερη πολιτική, έχοντας μεταξύ άλλων τον έλεγχο των εργατικών συνδικάτων.
Αργότερα, στα τέλη της δεκαετίας του 1980, η τότε Δ. Γερμανία υποχρεώνεται από τη Γαλλία να συμμετέχει στη μελλοντική δημιουργία της Ευρωζώνης, στο κοινό νόμισμα καλύτερα (ευρώ), πριν ακόμη της επιτραπεί η ένωση της με την Α. Γερμανία. Οι Γάλλοι κυρίως θεωρούν ότι, το κοινό νόμισμα θα αποτελούσε ισχυρή προστασία τους απέναντι στις ανέκαθεν επεκτατικές τάσεις της Γερμανίας - ενώ υπέφεραν κατά κανόνα από το ισχυρό νόμισμα (μάρκο) της γείτονας χώρας.
Τέλος η Ελλάδα, αρχές του 2000, πριν ακόμη καταφέρει δηλαδή να γίνει ισότιμο μέλος της Ευρωζώνης, αναζητάει λύσεις για την «παραποίηση» κάποιων «λογιστικών στοιχείων» της - τα οποία θα μείωναν το δημόσιο χρέος της, με τη βοήθεια της δημιουργικής λογιστικής. Η Ελληνίδα υπεύθυνος της Goldman Sachs στο Λονδίνο, διαπιστώνοντας έκπληκτη τις τεράστιες αδυναμίες της στατιστικής υπηρεσίας της Ευρωζώνης, καθώς επίσης όλων των υπολοίπων ελεγκτικών μηχανισμών της ΕΕ,δημιουργεί ένα προϊόν (swap), το οποίο επιτρέπει την απόκρυψη ενός μέρους των χρεών της Ελλάδας – μία εξαιρετικά κερδοφόρα τοποθέτηση για τον εργοδότη της, αφού μεταφέρονται χρέη στο μέλλον, με πολύ υψηλά επιτόκια.
Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ Η.Π.Α.
Ευρισκόμαστε ακριβώς στην εποχή (Μάρτιος 2005), όπου φαίνεται πλέον καθαρά ότι, η πολιτική χαμηλών επιτοκίων της Fedδεν έχει μειώσει την ανεργία που προκάλεσε η κατάρρευση των εταιρειών διαδικτύου - ενώ οδεύει προς το τέλος της η μείωση του κόστους της ώρας εργασίας στις Η.Π.Α., με τη Γερμανία να παίρνει τη «σκυτάλη» (λεπτομέρειες στο άρθρο μας «Σκάκι με το Διάβολο»).
Ειδικότερα η Γερμανία, έχοντας ανέκαθεν στόχο να ηγηθεί στην Ευρωζώνη, υποδουλώνοντας οικονομικά όλους τους εταίρους της (καταρχήν την περιφέρεια) αποφάσισε τη «συγκράτηση» των μισθών τωνεργαζομένων της - κάτι που είχε σαν αποτέλεσμα τη μείωση των πραγματικών αμοιβών στη βιομηχανία της χώρας κατά 14% από το χρόνο εισόδου της στην Ευρωζώνη, οπότε την αύξηση της ανταγωνιστικότητας της. Έτσι, σε συνδυασμό με την έντονα επεκτατική πολιτική της μέσω των μεγάλων επιχειρήσεων της (με τη βοήθεια της διαφθοράς διαπλεκομένων κυβερνήσεων), κατόρθωσε να «καταλάβει» την πρώτη θέση στην Ευρώπη - καθώς επίσης στις εξαγωγές παγκοσμίως (την τρίτη στις πωλήσεις πολεμικού εξοπλισμού).
Αντίθετα, οι Η.Π.Α. προσπάθησαν ατυχώς να «μεγεθύνουν» το ΑΕΠ τους «εσωτερικά», μέσω της καταναλωτικής επέκτασης των αμερικανικών νοικοκυριών, στα οποία προσέφεραν τη δυνατότητα (ακόμη και στα πολύ χαμηλά «εισοδηματικά στρώματα») να χρεωθούν και να «κερδοσκοπήσουν» - με τη βοήθεια των χαμηλών επιτοκίων δανεισμού, της αυξημένης ποσότητας χρήματος και της αγοράς κατοικιών (ενυπόθηκα δάνεια χαμηλής εξασφάλισης κλπ.).
Εκείνη ακριβώς την εποχή, η Βραζιλία ανακοίνωσε ότι δεν χρειάζεται πλέον τη στήριξη του ΔΝΤ, λόγω της θετικής οικονομικής της ανάπτυξης - σαν αποτέλεσμα της αύξησης των τιμών των ενεργειακών και λοιπών πρώτων υλών παγκοσμίως (η χώρα διαθέτει τεράστιες πλουτοπαραγωγικές πηγές). Ο υπουργός οικονομικών του μεγαλύτερου κράτους της Λατινικής Αμερικής είπε πως «Το καταστατικό του ΔΝΤ προβλέπει τη στήριξη, με στόχο την καταπολέμηση των κρίσεων του εμπορικού ισοζυγίου, καθώς επίσης του ισοζυγίου εξωτερικών συναλλαγών. Η συγκεκριμένη βοήθεια δεν είναι πλέον αναγκαία για τη Βραζιλία».
Στη συνέχεια (Απρίλιος του 2006), διενεργήθηκε το καθιερωμένο «ανοιξιάτικο» συμβούλιο της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον. Οι δύο διεθνείς «οργανισμοί» βίωναν τη μεγαλύτερη κρίση στην ιστορία τους - όπου στην περίπτωση του ΔΝΤ, η κρίση ήταν πολύ πιο εμφανής. Το «Ταμείο» δεν είχε καταφέρει ακόμη να ξεπεράσει τα προβλήματα που του είχαν δημιουργηθεί, μετά τον καταστροφικό χειρισμό της ασιατικής κρίσης (1997) εκ μέρους του. “Τότε, το ΔΝΤ έχασε ολοσχερώς τη «νομιμοποίηση» του” σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο του κέντρου παγκόσμιας ανάπτυξης.
Ειδικότερα, από την ασιατική κρίση και μετά, οι βασικοί «πελάτες» του ΔΝΤ, όπως η Ταϊλάνδη, οι Φιλιππίνες, η Κίνα και η Ινδία, φοβόντουσαν να ζητήσουν νέα δάνεια, διατηρώντας ακόμη «νωπή» στις μνήμες τους την καταστροφή του παρελθόντος- τα οδυνηρά επακόλουθα δηλαδή των τρομακτικών προγραμμάτων απελευθέρωσης των χρηματοπιστωτικών αγορών τους, τα οποία είχαν αποδεχθεί, μετά από «υπόδειξη» του ΔΝΤ, πολλές ασιατικές χώρες.
Επί πλέον αυτών, είχε προστεθεί μία εντυπωσιακή «κίνηση» αρκετών κρατών της Λατινικής Αμερικής, υπό την ηγεσία της Βραζιλίας και της Αργεντινής, με στόχο την ολοσχερή αποπληρωμή των δανείων του ΔΝΤ. Τελικός στόχος τους ήταν η ολική «απεξάρτηση» τους από το «Ταμείο», το οποίο ήταν εξαιρετικά μισητό σε ολόκληρη την περιοχή.
Ουσιαστικά λοιπόν επρόκειτο για ένα καθαρό «μποϊκοτάρισμα» του ΔΝΤ - για ένα «εμπάργκο» καλύτερα, εκ μέρους μερικών εκ των μεγαλύτερων «πελατών» του. Το γεγονός αυτό είχε οδηγήσει το ΔΝΤ σε μία έντονη κρίση «προϋπολογισμού», αφού η λειτουργία του, τις τελευταίες δύο δεκαετίες, χρηματοδοτούταν όλο και περισσότερο από τις πληρωμές των χρεών των «πελατών» του. Το ΔΝΤ υπολόγιζε ότι οι εισπράξεις του (τόκοι και χρηματοπιστωτικά έξοδα), θα μειωνόταν από 3,19 δις $ το 2005, στα 1,39 δις $ το 2006 - ενώ μέχρι το 2009 θα περιορίζονταν άλλο τόσο, εάν δεν λάβαινε έγκαιρα τα μέτρα του.
Η Παγκόσμια Τράπεζα τώρα ήταν επίσης σε δυσχερή οικονομική θέση - αν και δεν κατηγορούταν, όπως το ΔΝΤ για την αποτυχία στην Ασία ή για «μεθοδεύσεις», ανάλογες με αυτές του «Ταμείου». Όμως, οι συνολικές εισπράξεις της, από τόκους και χρηματοπιστωτικά έξοδα, είχαν περιορισθεί ανησυχητικά – από 8,1 δις $ το 2001, στα 4,4 δις $ το 2004. Επίσης, τα έσοδα της από επενδύσεις ήταν μειωμένα – από 1,5 δις $ το 2001, στα 304 εκ. $ το 2004. Η Κίνα, η Ινδονησία, το Μεξικό, η Βραζιλία και πολλές άλλες «ανεπτυγμένες αναπτυσσόμενες» χώρες, αναζητούσαν ήδη νέους χρηματοδότες.
Η πρόθεση λοιπόν των δύο εργαλείων του Bretton Woods να ενεργοποιηθούν στις ανεπτυγμένες οικονομίες, μετά την εκδίωξη τους από τις αναπτυσσόμενες, ήταν υποχρεωτική, μετά την οικονομική «δυσπραγία», στην οποία βρέθηκαν οι δύο αυτοί οργανισμοί το 2005.
Έτσι λοιπόν φτάσαμε στο Σεπτέμβρη του 2008, όπου καταγράφηκε η χρεοκοπία της Lehman Brothers, η οποία θεωρήθηκε από πολλούς σαν το μεγαλύτερο λάθος του αιώνα – ένα μεγάλο σφάλμα της κυβέρνησης των Η.Π.Α. Ήταν όμως «σφάλμα», ή απλά μία πανέξυπνη στρατηγική κίνηση στην παγκόσμια σκακιέρα; Το «πάτημα του κόκκινου πλήκτρου» ίσως, με το οποίο ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση (count down);
Η τράπεζα θα μπορούσε να είχε διασωθεί «μόνο» με 10 δις $. ‘Εν τούτοις, η αμερικανική κυβέρνηση δεν συμφώνησε - κάτι που έχει θεωρηθεί σαν το αποτέλεσμα της έχθρας του τότε Υπουργού Οικονομικών και πρώην διευθυντή της Goldman Sachs.Δεν μοιάζουν όμως όλα αυτά αλήθεια με κινήσεις «αντιπερισπασμού» των αντιπάλων – κυρίως των Ευρωπαίων, οι οποίοι έχασαν δισεκατομμύρια από την «κρίση» των ενυπόθηκων δανείων χαμηλής εξασφάλισης των Η.Π.Α.;
Ενδεχομένως λοιπόν να ήταν μόνο «προπέτασμα καπνού» για τις χώρες που ζημιώθηκαν (εξαπατήθηκαν) από τη Lehman και τις Η.Π.Α. - οι οποίες πιθανότατα «διέσπειραν» ηθελημένα το πρόβλημα τους παγκοσμίως, με απώτερο ίσως στόχο να το επιλύσουν, επιβαρύνοντας ισόποσα όλους τους υπόλοιπους «συνεργάτες» τους. Ας σημειωθεί εδώ ότι, στις Η.Π.Α. η Lehman δεν διέθετε κανενός είδους προϊόντα σε ιδιώτες (ήταν η πλέον διεθνής όλων των αμερικανικών επενδυτικών τραπεζών, αφού το 50% των συνολικών δραστηριοτήτων της ήταν εκτός Η.Π.Α.), οπότε η χρεοκοπία της δεν αποτελούσε πρόβλημα για τη χώρα.
Σε κάθε περίπτωση, η Γερμανία θεώρησε τότε πως δέχθηκε πολεμική επίθεση με οικονομικά εργαλεία, παρομοιάζοντας την με την κήρυξη του Πρώτου Παγκοσμίου Οικονομικού Πολέμου – ενώ στα τέλη του 2008 είχε εκλεγεί στην προεδρία της Αμερικής ο B.Obama, ο οποίος, συνετέλεσε τα μέγιστα στον «εφησυχασμό» των Ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, καθώς επίσης της κοινής γνώμης (μετά τις τεράστιες απώλειες από τη μεγαλύτερη ληστεία όλων των εποχών που υπέστησαν). Ουσιαστικά δε το 2009 πραγματοποιήθηκε η «άλωση» της Ανατολικής Ευρώπης από το ΔΝΤ (Ουγγαρία, Ουκρανία, Ρουμανία, Λετονία κλπ.), το οποίο ανέλαβε τη μία μετά την άλλη χώρα «υπό την προστασία» του.
ΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ ΤΩΝ Η.Π.Α.
Στις αρχές του 2009, οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες αποφασίζουν να επέμβουν ενεργητικά στα εσωτερικά θέματα της Ελλάδας, με στόχο να βοηθήσουν τόσο το ΔΝΤ, όσο και τους εντολείς του (Παγκόσμια Τράπεζα, Καρτέλ, Hedge Funds κλπ.), να δημιουργήσουν ένα «ρήγμα» στο τείχος της Ευρωζώνης – μία κερκόπορτα καλύτερα για την κερδοσκοπική είσοδο τους, με τη βοήθεια ενός Δούρειου Ίππου. Η απόφαση τους αυτή έχει επίσης «εθνική χροιά», αφού έχουν την άποψη ότι, πρέπει με κάθε θυσία να εμποδιστεί η Γερμανία, η οποία υποθέτουν πως θέλει να κατακτήσει οικονομικά την Ευρώπη, με στόχο την παγκόσμια ηγεμονία.
Στα πλαίσια αυτά, καταφέρνουν να «εγκλωβίσουν» τον τότε πρωθυπουργό της Ελλάδας, ο οποίος είναι αντιμέτωπος με ένα ευρύ φάσμα διαφθοράς και διαπλοκής αρκετών στελεχών της κυβέρνησης του – όντας εκ των πραγμάτων «εκβιάσιμος». Έτσι λοιπόν, σε μυστικές συναντήσεις μαζί του, καθώς επίσης με τον μελλοντικό αντικαταστάτη του, όπως και με τον κεντρικό τραπεζίτη της Ελλάδας (με τη συμμετοχή της αμερικανικής κυβέρνησης, καθώς επίσης άλλων ισχυρών παραγόντων της υπερδύναμης, όπως των διεθνούς εμβέλειας χρηματιστών της), οργανώνουν μεθοδικά τα στάδια της χρεοκοπίας της χώρας.
Άλλωστε η εμπειρία τους, από την ενδοτική κυβέρνηση της Αργεντινής και όχι μόνο, είναι αρκετή για να εξασφαλίσει την επιτυχία του σχεδίου τους. Όπως και πριν από τη χρεοκοπία της Αργεντινής, οι συναντήσεις γίνονται κρυφά στη Νέα Υόρκη, με την διακριτική παρουσία χρηματιστών «τύπου» Paulson και Soros - οι οποίοι, εκπαιδευμένοι τέλεια στη «χειραγωγημένη κερδοσκοπία», βοηθούν τις διαδικασίες.
Το σχέδιο προβλέπει την ξαφνική παραίτηση του πρωθυπουργού, ταυτόχρονα με την ανακοίνωση ενός προγράμματος λιτότητας της Ελλάδας - το οποίο αφενός μεν αιτιολογεί πιστευτά την παραίτηση του, αφετέρου «προδιαθέτει» τις αγορές να οργανώσουν έγκαιρα μία μελλοντική επίθεση (όπως, για παράδειγμα, αγοράζοντας πάμφθηνα ασφάλιστρα κινδύνου, CDSδηλαδή, τα οποία στοιχηματίζουν στη χρεοκοπία).
Επίσης, τη διαδοχή του πρωθυπουργού από έμπιστο τους, ο οποίος αναλαμβάνει την αποστολή να παγιδεύσει τη Γερμανία, με τη βοήθεια ενός μάλλον «εκβιάσιμου» νέου υπουργού οικονομικών - μέσα από μία σειρά προδιαγεγραμμένων «πρωτοβουλιών». Πρώτη από αυτές είναι η εντολή στην ΤτΕ να ανακοινώσει πριν από τις εκλογές, δήθεν μυστικά, μία μελέτη, η οποία διογκώνει τα προβλήματα της Ελληνικής οικονομίας «κατά το δοκούν» - λίγους μήνες αργότερα, να επιτρέψει κρυφά την «πώληση» ανοιχτών κερδοσκοπικών συμβολαίων, άνω των θεσμοθετημένων τριών ημερών (Τ+10).
Ο νέος πρωθυπουργός λοιπόν κερδίζει με την προσχεδιασμένη μεγάλη πλειοψηφία τις εκλογές, ενώ ο υπουργός του, λίγες ημέρες αργότερα, έχει την «εντιμότητα» να προειδοποιήσει τη στατιστική υπηρεσία της Ευρωζώνης, σε σχέση με το ότι η χώρα του θα έχει πολύ μεγαλύτερο έλλειμμα από το προβλεπόμενο (μεταξύ άλλων λογιστικών «τεχνασμάτων», μεταφέροντας έσοδα στο 2010 και δαπάνες στο 2009). Ο Γερμανός γενικός διευθυντής της Eurostat (ο οποίος δεν γνωρίζει ότι, ο Έλληνας συνάδελφός του είναι παράλληλα μισθωτός του ΔΝΤ), έχοντας τις δικές του εντολές από την πατρίδα του, πέφτει στην καλοστημένη παγίδα - θεωρώντας ότι η Ελληνική «παρατυπία» εξυπηρετεί τα μέγιστα τα συμφέροντα και τους στόχους της Γερμανίας.
Αμέσως μετά ο Έλληνας υπουργός ξεκινάει τον έντεχνο διασυρμό της χώρας του, αναφερόμενος στα εγκληματικά λάθη της προηγούμενης κυβέρνησης, στην παραποίηση των λογιστικών της στοιχείων κλπ. – ενώ δεν αποφασίζει να χρησιμοποιήσει οικονομικά εργαλεία, όπως για παράδειγμα τα Εθνικά Ομόλογα, τα οποία θα διευκόλυναν τη χρηματοδότηση της πατρίδας του. Στη συνέχεια, παρομοιάζει την Ελλάδα με τον Τιτανικό (ο οποίος προσέκρουσε στα βράχια λόγω ανικανότητας του κυβερνήτη του και βούλιαξε), αρνείται διαφόρων μορφών χρηματοδοτήσεις και δάνεια, «προκαλεί» τις εταιρείες αξιολόγησηςκαι άλλα πολλά - τα οποία επιδεινώνουν ραγδαία την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας, ενώ την οδηγούν σε μία αδικαιολόγητη κρίση δανεισμού (αλλεπάλληλες δυσμενείς αξιολογήσεις, αύξηση των επιτοκίων κλπ.).
Με όλες αυτές τις ενέργειες δημιουργούνται οι κατάλληλες προϋποθέσεις, οι οποίες διευκολύνουν τον πρωθυπουργό να περάσει στο επόμενο μέρος του σχεδίου των Η.Π.Α. – στην απειλή της Ευρωζώνης, λέγοντας ότι θα καλέσει το ΔΝΤ για να επιλύσει τα προβλήματα της χώρας του (μία κίνηση όμως, η οποία έγινε μάλλον πρόωρα, αφού τα επιτόκια δανεισμού ήταν μόλις στα επίπεδα του 5% - θέτοντας σε κίνδυνο το αμερικανικό σχέδιο).
Δυστυχώς για την ίδια, η Γερμανία αποδεικνύεται ακόμη μία φορά κατώτερη των περιστάσεων, αφού δεν μπορεί να αξιολογήσει ότι, ο απώτερος στόχος είναι η διευκόλυνση της εισβολής του ΔΝΤ στην Ευρωζώνη – επίσης η Γαλλία, η οποία δεν φαίνεται να διαθέτει την καλύτερη πολιτική ηγεσία της ιστορίας της (άρθρο μας: Πρώσοι, Γαλάτες και Σάξονες).
Έτσι λοιπόν, η Ευρωζώνη πέφτει στην παγίδα, αποδεχόμενη τη συμμετοχή του ΔΝΤ στη «διάσωση» της Ελλάδας (το δημόσιο χρέος της οποίας τότε ήταν περίπου όσο της Ιταλίας – στο 120% του ΑΕΠ της, ενώ το συνολικό χρέος της, δημόσιο και ιδιωτικό, μόλις στο 250%, όσο περίπου της Γερμανίας). Κατ’ επέκταση, ο Έλληνας πρωθυπουργός ολοκληρώνει και το δεύτερο στάδιο της αποστολής του – ενδεχομένως καλοπροαίρετα, εάν πράγματι πίστευε ότι εξυπηρετούσε παράλληλα τα συμφέροντα και της δικής του χώρας.
Το επόμενο στάδιο είναι η σκόπιμη μη εφαρμογή όλων των προγραμμάτων της Τρόικας (ουσιαστικά του ΔΝΤ, αφού μόνο αυτό είχε την κατάλληλη τεχνογνωσία), παρά την ψήφιση τους από τη Βουλή – καθώς επίσης η περαιτέρω διόγκωση ελλειμμάτων και χρεών, έτσι ώστε να αποτύχουν όλα τα προγράμματα διάσωσης και να διαιωνισθεί η παραμονή του ΔΝΤ στην Ελλάδα, καθώς επίσης να διευκολυνθεί η έφοδος του στις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης – πρώτα στη «σύμμαχο» Ιρλανδία και μετά στην Πορτογαλία.
Απώτερος στόχος είναι φυσικά η επίθεση στη Γερμανία και η εγκατάσταση της αμερικανικής ηγεμονίας στην Ευρώπη (με πρωθυπουργούς «ύπατους αρμοστές»), αφού προηγουμένως θα έχει επιτευχθεί η αποδυνάμωση των Τευτόνων, μέσα από πακέτα στήριξης, μηχανισμούς διάσωσης κλπ. - καθώς επίσης η κατάκτηση της Ιταλίας, της Ισπανίας και της Γαλλίας. Όταν οι τελευταίες αυτές λεπτομέρειες της συνωμοσίας γίνονται τυχαία γνωστές στο διευθυντή του ΔΝΤ, συλλαμβάνεται για να μην την αποκαλύψει στη χώρα του – ενώ απελευθερώνεται στη συνέχεια, παραμένοντας «κρατούμενος» όμως με άλλα «στοιχεία», όπως και ο Έλληνας πρωθυπουργός.
Παράπλευρο μέρος του σχεδίου είναι πιθανότατα η διατήρηση του ευρώ, αλλά σε μία ελεγχόμενη ισοτιμία με το δολάριο - επίσης η κερδοσκοπία, η λεηλασία του υπερβάλλοντος πλούτου της Ευρωζώνης, η αμυντική οικονομική θωράκιση της Δύσης απέναντι στην Κίνα και στη Ρωσία, όπως και πολλά άλλα. Στα πλαίσια αυτά, ο Ελληνικός Δούρειος Ίππος διατηρείται σταθερά στα όρια της χρεοκοπίας, τουλάχιστον μέχρι να ολοκληρωθεί το σχέδιο της υπερδύναμης – έτσι ώστε να μπορεί να χρησιμοποιείται σαν μοχλός πίεσης ή απειλής της Γερμανίας, στην περίπτωση που θα αντιλαμβανόταν την παγίδα.
ΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ
Μετά το ξέσπασμα της χρηματοπιστωτικής κρίσης, η οποία κόστισε τεράστια ποσά στις τράπεζες της (μόνο τα «ανοιχτά ομόλογα της Commezbank ξεπερνούν τα 800 δις €, τα οποία θα κληθούν να πληρώσουν κάποια στιγμή οι φορολογούμενοι), ημερκαντιλίστρια καγκελάριος αντιλαμβάνεται ότι, οι Η.Π.Α. ευρίσκονται σε πορεία παρακμής – οπότε δίνεται η ανέκαθεν αναμενόμενη ευκαιρία στη Γερμανία να επικρατήσει οικονομικά στην Ευρώπη, με απώτερο στόχο την παγκόσμια κυριαρχία (εάν όχι, την απεξάρτηση της από την υπερδύναμη).
Στα πλαίσια αυτά η Γερμανία θεωρεί εύλογα ότι, η ιδανική υποψήφια χώρα για τον παραδειγματισμό των υπολοίπων εταίρων της, έτσι ώστε να πειθαρχήσουν στις δικές της εντολές, καθώς επίσης να υποταχθούν στις ηγετικές της βλέψεις, είναι η Ελλάδα. Η χώρα είναι εντελώς ανοργάνωτη και απείθαρχη (σε αντίθεση με το δικό της οργανωμένο, απόλυτα αστυνομικό κράτος), διαθέτει διεφθαρμένη πολιτική ηγεσία (διαφθορά που μπορούν να τεκμηριώσουν εκβιαστικά οι δικοί της διαφθορείς - Siemens, Ferrostal κλπ.), ενώ είναι αρκετά χρεωμένη – συνθήκες που διευκολύνουν σε μεγάλο βαθμό τα σχέδια της.
Έτσι λοιπόν, αρχές του 2009, η Γερμανία ξεκινά μία εκστρατεία διασυρμού της Ελλάδας απέναντι στα μάτια όλων των υπολοίπων - με τη συμμετοχή κάποιων διατεταγμένων ΜΜΕ, τα οποία ακολουθούν πιστά τις «υποδείξεις» της κυβέρνησης τους. Με τη βοήθεια δε κάποιων Ελλήνων πολιτικών, οι οποίοι μάλλον παίζουν διπλό παιχνίδι, κατηγορεί τους Έλληνες σαν φοροφυγάδες, τεμπέληδες, διεφθαρμένους, απατεώνες κλπ. – παρά το ότι γνωρίζει ότι, οι Έλληνες φορολογούνται πολύ περισσότερο από τους Γερμανούς, με κριτήριο την φορολογική ανταποδοτικότητα (μόνο για την Υγεία και την Παιδεία οι Έλληνες δαπανούν ποσά ίσα με το 10% του ΑΕΠ, όταν οι Γερμανοί απολύτως τίποτα). Πείθει δε τον πρωθυπουργό της Ελλάδας να δηλώσει επίσημα στο εξωτερικό ότι, κυβερνάει μία χώρα διεφθαρμένων – έτσι ώστε να εξευτελίσει τους Έλληνες και να τους θυματοποιήσει, με στόχο να τους μετατρέψει σε άβουλα υποχείρια της.
Αργότερα, αφού ο Γερμανός γενικός διευθυντής της Eurostat «συνεργεί» στην τεχνητή διόγκωση των ελλειμμάτων της Ελλάδας, με αποτέλεσμα να βρεθεί η χώρα στο μάτι του κυκλώνα, η Γερμανία ενισχύει συνεχώς τη θέση της απέναντι σε όλες τις άλλες χώρες της Ευρωζώνης – ενώ ο Τύπος χαρακτηρίζει πλέον την Merkel σαν τη «σιδερένια καγκελάριο». Η αντιπαράθεση της Ελλάδας με την Ευρωζώνη μετατρέπεται πλέον σε διαμάχη Ελλάδας και Γερμανίας, ενώ όλες οι κρίσιμες αποφάσεις για το μέλλον της Ευρωζώνης λαμβάνονται από το Γερμανό υπουργό οικονομικών.
Δυστυχώς όμως για τη Γερμανία (η οποία μάλλον υποτιμάει τη στρατιωτική υπεροχή της υπερδύναμης) ο Έλληνας πρωθυπουργός, παρά το ότι εμφανίζεται συναινετικός με την καγκελάριο, εκτελεί κρυφά εντολές των Η.Π.Α. – ενώ το ΔΝΤ, κρυμμένο πίσω από την Τρόικα, αναλαμβάνει ουσιαστικά τη σκιώδη εξουσία, κατευθύνοντας τα πιόνια του με μεγαλύτερη μαεστρία. Κατ’ επακόλουθο, η επίθεση στην Ευρωζώνη κλιμακώνεται, ενώ η Γερμανία χάνει όλο και περισσότερους από τους συμμάχους της – αφού φαίνεται ότι, σε αντίθεση με τις Η.Π.Α., δεν έχει ολοκληρωμένο επιχειρησιακό σχέδιο.
Η Πορτογαλία ακολουθεί την Ιρλανδία, εμφανίζεται ενδιάμεσα η Ισπανία, η Ιταλία αντιμετωπίζει τη μετωπική επίθεση των αγορών, οι μεγάλες Γαλλικές τράπεζες αποδεικνύονται πολύ πιο αδύναμες από όσο υπολογιζόταν, η ΕΚΤ διαφοροποιείται, τα στελέχη της Γερμανίας εγκαταλείπουν το πλοίο (για παράδειγμα, ο υποψήφιος Γερμανός για την προεδρεία της ΕΚΤ) και η Γερμανία αναγκάζεται τελικά να υποχωρήσει άτακτα – με τις δηλώσεις του υπουργού οικονομικών της, ο οποίος θέτει σε αμφισβήτηση τη συμφωνία της 21ης Ιουλίου.
Εν τούτοις, η υποχώρηση δεν σημαίνει ότι το παιχνίδι τελείωσε – ενώ έχει εκτεθεί πλέον ανεπανόρθωτα τόσο στην Ευρώπη, όσο και στις Η.Π.Α. Αν και θεωρεί δε ότι έχει την πολυτέλεια να καταφύγει στο δικό της νόμισμα, αποχωρώντας από τον πόλεμο, είναι δυστυχώς καταδικασμένη – οι «αγορές» έχουν πλέον εισβάλλει στο εσωτερικό της, διαπιστώνοντας τα δικά της προβλήματα (όπως για παράδειγμα τις τεράστιες αδυναμίες των τραπεζών της, την ανειλημμένη υποχρέωση της να πληρώσει για τις ελλειμματικές χώρες, το συνταξιοδοτικό της κενό ύψους 5 τρις € και άλλα πολλά).
Υποχρεώνεται λοιπόν να συμβιβαστεί, εγκαταλείποντας τις αρχικές της βλέψεις και προσπαθώντας απεγνωσμένα να προστατεύσει όσα μπορεί – μάταια πιθανόν, αφού όλες οι ενέργειες της αποδεικνύονται μπούμερανγκ για την ίδια. Μοναδικός της ίσως δρόμος διαφυγής είναι η διάσωση της Ελλάδας, με το μεγαλύτερο μέρος του κόστους να επιβαρύνει τις αγορές – μία απολύτως ελεγχόμενη χρεοκοπία δηλαδή, με διαγραφή χρεών ύψους 50%, η οποία δεν θα μειώσει ούτε στο ελάχιστο το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων, αλλά θα επιφέρει ένα τεράστιο πλήγμα στις αγορές.
Στην περίπτωση αυτή όμως χρειάζεται να διαθέσει αρκετά χρήματα για την προστασία των υπολοίπων χωρών της Ευρωζώνης, έτσι ώστε να επανακτήσει τους συμμάχους της, να δρομολογήσει άμεσα τη δημοσιονομική και πολιτική ένωση της Ευρωζώνης, να επενδύσει στην Ευρωπαϊκή περιφέρεια παραγωγικά, να συναινέσει στην έκδοση ευρωομολόγων, καθώς επίσης να συνεργασθεί δημιουργικά με την Ελληνική κυβέρνηση – η οποία όμως, δυστυχώς ή ευτυχώς, ευρίσκεται κάτω από την αμερικανική επιρροή (πρόσφατα το ΔΝΤ δήλωσε ότι, αυτό θα έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λογο στο θέμα της Ελλάδας).
Έχοντας όμως διασύρει ανεπανόρθωτα την Ελλάδα, ειδικά στο δικό της λαό, αλλά και στις αγορές, καθώς επίσης έχοντας εκτεθεί τόσο στους εταίρους της, όσο και στους Έλληνες, είναι δύσκολο πλέον να πείσει – ακόμη και αν υποχωρήσει σε όλα τα μέτωπα. Πόσο μάλλον να αλλάξει απόψεις στους Γερμανούς Πολίτες, παραδεχόμενη τα τεράστια στρατηγικά σφάλματα της.
Εκτός αυτού, δεν φαίνεται να καταλαβαίνει τη δυσχερή θέση της, αφού συνεχίζει να διασύρει την Ελλάδα, μέσω κάποιων δικών της ΜΜΕ, ενώ κλιμακώνει την «αντιφατική» πολιτική της - κοστίζοντας τεράστια ποσά στη χώρα μας και απαγορεύοντας της να δράσει, με στόχο την επίλυση των προβλημάτων της (κάθαρση του δημοσίου βίου, επαναφορά της αισιοδοξίας, δημιουργία σωστού επιχειρηματικού πλαισίου, επενδύσεις κλπ.). Επιμένει δε σε ένα καταστροφικό πρόγραμμα λιτότητας, το οποίο έχει ζημιώσει την Ελλάδα με πάνω από 30 δις € ΑΕΠ, με απώλεια εσόδων της τάξης των 10 δις € και με πολλά άλλα – ενώ την οδηγεί στην απόλυτη εξαθλίωση.
Τέλος αφού γνωρίζει πολύ καλά πως η επαναβιομηχανοποίηση, καθώς επίσης η «διάσωση» της Ανατολικής Γερμανίας κόστισε περί τα 200 δις € ετησίως, επί δέκα ολόκληρα χρόνια (συνολικά πάνω από 2 τρις €), πως είναι δυνατόν να απαιτεί από την Ελλάδα να εξέλθει από την κρίση, μόνο με 110 δις € δανεικά χρήματα, με τοκογλυφικά επιτόκια; Πόσο μάλλον αφού η μερκαντιλιστική πολιτική της, σε συνδυασμό με τη σκόπιμη διαφθορά κυβερνήσεων, είναι ένας από τους μεγαλύτερους ενόχους της Ελληνικής υπερχρέωσης;
Πιθανολογούμε λοιπόν ότι, θα είναι ξανά η μεγάλη ηττημένη – πληρώνοντας αυτή τη φορά όλα όσα δεν πλήρωσε μετά το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, εκμεταλλευόμενη τότε τη γεωπολιτική της θέση, σε σχέση με την δήθεν «Σοβιετική, Κομμουνιστική απειλή». Εκτός εάν φυσικά αλλάξει ριζικά τα σχέδια της – αφού είναι μάλλον δεδομένο ότι, η Ευρώπη θέλει την ένωση της, χωρίς όμως να γνωρίζει τον τρόπο, με τον οποίο θα τα καταφέρει (για παράδειγμα, σύμφωνα με τελευταίες δημοσκοπήσεις, σχεδόν το 50% των Γερμανών δεν επιθυμεί τη χρεοκοπία της Ελλάδας, παρά την πλύση εγκεφάλου, την οποία έχει υποστεί).
Ίσως βέβαια η λύση θα ήταν η συμμετοχή της Ρωσίας στην ΕΕ, η οποία θα εξισορροπούσε την οικονομική υπεροχή της Γερμανίας, ενώ θα πρόσφερε παράλληλα την απαιτούμενη στρατιωτική θωράκιση στην ήπειρο, σε συνδυασμό με την ενεργειακή της απεξάρτηση – ένα τρίτο σενάριο, το οποίο ενδεχομένως θα μπορούσε να λειτουργήσει θετικά για το κοινό μέλλον της Ευρώπης (υπενθυμίζουμε ότι η προηγούμενη κυβέρνηση της Ελλάδας είχε δραστηριοποιηθεί προς αυτήν την κατεύθυνση – ένας ίσως ακόμη λόγος της «καθαίρεσης» της).
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Ανεξάρτητα από τα παραπάνω φανταστικά σενάρια, εάν όχι θεωρίες συνωμοσίας, πολλοί ισχυρίζονται ότι, το ΔΝΤ ή η Τρόικα βοήθησαν και συνεχίζουν να βοηθούν την Ελλάδα να αποφύγει τη χρεοκοπία (έχουν ηθική δηλαδή, εκπροσωπώντας τις φύσει ανήθικες αγορές!) Εν τούτοις, οι αριθμοί διαψεύδουν τους ισχυρισμούς αυτούς, όπως φαίνεται από τον Πίνακα Ι που ακολουθεί:
ΠΙΝΑΚΑΣ Ι: Εξέλιξη του Ελληνικού χρέους και του ΑΕΠ
Έτος
2008
2009
*2010
*2011
ΑΕΠ
239.141
237.494
230.173
217.000
Δημόσιο Χρέος
262.071
298.524
340.680
370.000
Χρέος / ΑΕΠ
109,6%
125,7%
148,1%
170,5%
* Δικές μας προβλέψεις
Πηγή: Προϋπολογισμός
Πίνακας: Β. Βιλιάρδος
Χωρίς να επεκταθούμε σε λεπτομέρειες, αφού έχουμε αναλύσει το θέμα πολλές φορές στο παρελθόν, τόσο η ραγδαία μείωση του ΑΕΠ μας, όσο και η απίστευτη αύξηση των χρεών, δίνουν τις δικές τους απαντήσεις – ειδικά επειδή το μειωμένο ΑΕΠ οδηγεί αναπόφευκτα σε μεγάλο περιορισμό των δημοσίων εσόδων, τάξης μεγέθους ίσης με το 25% του ποσού μείωσης (όσο η μέση φορολόγηση).
Αναλυτικότερα, το δημόσιο χρέος μας αυξήθηκε κατά περίπου 70 δις € μέσα στα δύο έτη, στα οποία δραστηριοποιείται το «Ταμείο» στη χώρα μας - όταν το ΔΝΤ μας έχει μέχρι στιγμής δανείσει πολύ λιγότερα (περίπου 55 δις €). Από την άλλη πλευρά, στο ίδιο χρονικό διάστημα, το ΑΕΠ μας κατέρρευσε, αντί να αυξηθεί, παρασύροντας μαζί του τα έσοδα του δημοσίου -τα οποία πλέον καλούμαστε εμείς να αναπληρώσουμε, με φόρους οι οποίοι θα εξαθλιώσουν εντελώς τους Έλληνες Πολίτες. Παράλληλα, όλες οι υπόλοιπες αξίες στη χώρα μας (εισηγμένες εταιρείες στο χρηματιστήριο, ακίνητα κλπ.) έχουν μειωθεί κατά τουλάχιστον 300 δις €.
Σε τελική ανάλυση, για τη δήθεν διάσωσή μας, οι ευεργέτες μας έχουν πληρώσει περί τα 55 δις €, ενώ μας έχουν ζημιώσει πάνω από 300 δις € - χωρίς καμία απολύτως προοπτική για το μέλλον μας, αφού το ίδιο το ΔΝΤ προβλέπει ότι, το δημόσιο χρέος μας το 2012 θα αναρριχηθεί στο 190% του ΑΕΠ μας (οπότε βέβαια θα χρεοκοπήσουμε ανεξέλεγκτα, αφού μας ληστέψουν προηγουμένως).
Είναι δυνατόν λοιπόν να θέλουμε να συνεχίσει η ληστεία της Ελλάδας – πόσο μάλλον να εκλιπαρούμε ανόητα την Τρόικα να επιστρέψει; Δεν είναι προτιμότερη η στάση πληρωμών, παρά τα επώδυνα επακόλουθα της, από την άσκοπη λεηλασία τόσο της δημόσιας, όσο και της ιδιωτικής περιουσίας μας, καθώς επίσης από την υποδούλωση της πατρίδας μας στους τοκογλύφους δανειστές της; Ποιος μας υποχρεώνει αλήθεια να επιλέξουμε ανάμεσα στη «Σκύλλα και στη Χάρυβδη» – στη Γερμανία δηλαδή της Άριας Φυλής ή στην εγκληματική συμμορία της ελίτ, την οποία εκπροσωπεί το ΔΝΤ;
Ολοκληρώνοντας, η Ελλάδα είναι μία απειλητική βόμβα μεγατόνων, ύψους 500 δις € (εξωτερικό χρέος, δημόσιο και ιδιωτικό) η οποία, με μόχλευση επί δέκα, θα μπορούσε να κοστίσει στο σύστημα 5 τρις € - κάτι που σίγουρα δεν θα το άντεχε ο πλανήτης. Επομένως, γιατί να σκύψουμε σαν ανόητοι το κεφάλι και να επιτρέψουμε να μας λεηλατήσουν, επιλέγοντας έναν εκ των δύο αντιμαχομένων, χωρίς καμία απολύτως ωφέλεια;
Δεν είναι καλύτερα να παραμείνουμε ήρεμοι, αφήνοντας τα θηρία να αλληλοκατασπαραχθούν (δεν είναι μόνο οι Η.Π.Α. και η Γερμανία αλλά, επίσης, η Κίνα και η Ρωσία), περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή για να υποστηρίξουμε τα δικά μας συμφέροντα; Η «μπάλα» είναι άλλωστε στο δικό μας γήπεδο και εμείς μπορούμε να τη στείλουμε εκεί που θα επιλέξουμε ελεύθερα – αρκεί να πάψουμε να εστιάζουμε στην άθλια πολιτική εθνικής υποτέλειας, την οποία μας επιβάλλουν χωρίς να το θέλουμε.
ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ (K.POPPER)
Στο παρελθόν, η ευρύτατης αποδοχής αυτή θεωρία, «ενοχοποιούσε» τους ομηρικούς Θεούς – οι συνωμοσίες των οποίων εξηγούσαν ακόμη και την ιστορία του Τρωικού πολέμου. Αν και οι Θεοί αυτοί έχουν πλέον «εγκαταλειφθεί», τη θέση τους έχουν καταλάβει ισχυροί άνθρωποι ή ομάδες – ολέθριες ομάδες πιέσεων, η αχρειότητα των οποίων είναι υπεύθυνη για όλα τα κακά, από τα οποία υποφέρουμε. Για παράδειγμα, οι Σοφοί της Σιών, οι Εβραίοι τοκογλύφοι, η λέσχη του διαβόλου (Bilderberg), οι φορείς των μονοπωλίων (Καρτέλ), οι καπιταλιστές και το χρηματοπιστωτικό κτήνος.
Με τα παραπάνω δεν ισχυριζόμαστε ότι ποτέ δεν γίνονται συνωμοσίες – αντίθετα, αυτές αποτελούν τυπικά κοινωνικά φαινόμενα, ενώ αποκτούν δεσπόζουσα σημασία όταν ανέρχονται στην εξουσία άνθρωποι, οι οποίοι πιστεύουν στη θεωρία τα συνωμοσίας. Η μόνη εξήγηση τους δε, όταν αποτυγχάνουν τα σχέδια τους, είναι οι κακές προθέσεις του Διαβόλου, ο οποίος έχει ένα επενδεδυμένο ενδιαφέρον στην κόλαση. Οι συνωμοσίες λοιπόν γίνονται, αλλά το εντυπωσιακό γεγονός το οποίο, παρά την ύπαρξη συνωμοσιών, αναιρεί τη θεωρία της συνωμοσίας, είναι το ότι ελάχιστες από αυτές τελικά πετυχαίνουν. Δηλαδή, οι συνωμότες πολύ σπάνια ολοκληρώνουν τη συνωμοσία τους.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί τα αποτελέσματα διαφέρουν τόσο πού από τις αρχικές προθέσεις; Επειδή αυτό συνήθως συμβαίνει στην κοινωνική ζωή – με ή χωρίς συνωμοσία. Η κοινωνική ζωή δεν είναι μόνο μία δοκιμασία ισχύος ανάμεσα σε αντιτιθέμενες ομάδες: είναι δράση μέσα σε ένα περισσότερο ή λιγότερο ελαστικό ή εύθραυστο πλαίσιο θεσμών και παραδόσεων, ενώ δημιουργεί, πέρα από οποιεσδήποτε συνειδητές αντίπαλες δράσεις, πολλές απρόβλεπτες αντιδράσεις, στο εσωτερικό αυτού του πλαισίου - μερικές από αυτές ίσως και μη δυνάμενες να προβλεφθούν.
Για να κάνουμε αρκετά σαφή την ιδέα των μη σκόπιμων συνεπειών των πράξεων μας, θα δώσουμε ως παράδειγμα μία από τις πιο πρωτογενείς οικονομικές πρωτοβουλίες. Εάν ένας άνθρωπος θέλει επιτακτικά να αγοράσει ένα σπίτι, μπορούμε με σιγουριά να θεωρήσουμε δεδομένο ότι, η επιθυμία του δεν είναι να ανεβάσει την τιμή του σπιτιού αυτού στην αγορά. Όμως, το γεγονός ακριβώς ότι εμφανίζεται στην αγορά σαν αγοραστής, θα τείνει να προκαλέσει άνοδο των τιμών της αγοράς. Σε ένα διαφορετικό παράδειγμα, εάν κάποιος αποφασίσει να ασφαλίσει τη ζωή του, είναι απίθανο πως πρόθεση του είναι να ενθαρρύνει μερικούς ανθρώπους να επενδύσουν τα χρήματα τους σε μετοχές ασφαλιστικών εταιρειών – εν τούτοις, αυτό συμβαίνει.
Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι, δεν είναι όλες οι συνέπειες των πράξεων μας σκόπιμες. Επομένως, η θεωρία της συνωμοσίας δεν μπορεί να αληθεύει, επειδή τελικά ισοδυναμεί με τον ισχυρισμό ότι όλα τα αποτελέσματα, ακόμη και εκείνα που σε πρώτη ματιά δεν φαίνονται να σχεδιάζονται από κανέναν, συνιστούν σκόπιμα αποτελέσματα των πράξεων των ανθρώπων, οι οποίοι ενδιαφέρονται για αυτά.
Πηγή : Βασίλης Βιλιάρδος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Η Ιρλανδία εφαρμόζει πολιτικές λιτότητας (το δικό της Μνημόνιο) εδώ και τέσσερα χρόνια πριν την επισκεφτεί η Τρόικα. Αν και οι στόχοι ως προς τις δαπάνες 'πιάνονται', το έλλειμμα παραμένει σταθερά υψηλό - παρά τις εντυπωσιακές ανθρωποθυσίες. Λένε ότι πέτυχε μια αύξηση του ΑΕΠ της τάξης του 1,6%. Αυτό έχει μια σημαντική ψυχολογική αξία αλλά για να αρχίσει το έλλειμμα να μειώνεται απαιτείται ετήσιος ρυθμός 3,5% για πολλά χρόνια.
Χρειάζεται όμως και κάτι άλλο: Την άρση του ντόμινο που προχωρά ακάθεκτο προς την Ιταλία. Είναι ξεκάθαρο σε όσους δεν έχουν ιδεολογικές παρωπίδες ότι, με το κλίμα να χειροτερεύει παγκοσμίως, η Ιρλανδία παραμένει και θα παραμένει καθηλωμένη στην ίδια σκοτοδίνη με εμάς.
Συμφωνώ, εγκρίνω και επαυξάνω
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Δεν είχα καμιά αμφιβολία !
" Δεν είχα καμιά αμφιβολία "
Ξαναγράφτο αυτή την φορά με έντονα ΚΕΦΑΛΑΙΑ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Το μέλος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας θεωρεί δεδομένο πως η Ελλάδα θα λάβει την επόμενη δόση είτε λάβει νέα μέτρα και τα υλοποιήσει είτε όχι και πως δεν έχει καμία σημασία αν οι υποσχέσεις Παπανδρέου γίνουν πράξη και ο λόγος είναι πως, απλούστατα, οι ευρωπαϊκές τράπεζες δε μπορούν να αντέξουν μία ελληνική πτώχευση.
“Παρόμοιες απόψεις (για την αντοχή του τραπεζικού συστήματος) είχαν κατατεθεί και πριν την κατάρρευση της Lehman' λέει ο Smaghi προσθέτοντας“ Όσοι υποστηρίζουν κάτι τέτοιο (πως οι ευρωπαϊκές τράπεζες θα αντέξουν μία ελληνική πτώχευση), δεν έχουν ιδέα πώς λειτουργεί η μόλυνση.”
Έτσι ο Smaghi δηλώνει πως συμφωνεί με τους αναλυτές που υποστηρίζουν ότι η επόμενη δόση των 8 δις ευρώ προς την Ελλάδα είναι σίγουρη και ότι η Ευρώπη δε θα ρισκάρει να μην εκταμιεύσει μία δόση μέχρι να δυναμώσει τις τράπεζες της ή να εξασφαλίσει πως το EFSF είναι έτοιμο να στηρίξει το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα.
Πηγή : XrimaNews
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Σύμφωνα με έγγραφο του υφυπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Γιάννη Κουτσούκου, το οποίο διαβιβάστηκε χθες στη Βουλή, τα 4 πιστωτικά ιδρύματα -δεν κατονομάζονται- έχουν ήδη υποβάλει σχετικά υπομνήματα με τις θέσεις τους και κατηγορούνται για παράβαση της νομοθεσίας περί προστασίας των καταναλωτών και συγκεκριμένα για παράνομη πρόκληση ζημιάς κατά την παροχή υπηρεσιών τους και τη χρήση καταχρηστικών γενικών όρων συναλλαγών. Επί του θέματος αναμένεται η τοποθέτηση της Τραπέζης της Ελλάδος πριν εκδοθεί απόφαση από το αρμόδιο υπουργείο Εργασίας.
Οταν έγιναν συγκεκριμένες καταγγελίες και ξεκίνησε η έρευνα τον Αύγουστο του 2011, η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή είχε υποστηρίξει ότι η μονομερής ανάληψη μισθών και συντάξεων από λογαριασμούς μισθοδοσίας είναι μη νόμιμη και καταχρηστική και προειδοποίησε ότι θα επιβάλλονται κυρώσεις.
Στην ουσία η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή θεωρεί ότι αυτές οι πρακτικές για τον συμψηφισμό οφειλών στηρίζονται σε γενικούς όρους συναλλαγών που εμπεριέχονται είτε στις πιστωτικές συμβάσεις είτε στις συμβάσεις ανοίγματος λογαριασμών κατάθεσης.
Και άλλα χαρατσώματα
Οι καταχρηστικές πρακτικές των τραπεζών ωστόσο δεν περιορίζονται μόνο στις μονομερείς «αναλήψεις» από τους λογαριασμούς. Οι τράπεζες εφευρίσκουν συνεχώς νέους τρόπους για να χαρατσώνουν τους πελάτες τους, με τον υφυπουργό Γ. Κουτσούκο να επισημαίνει ότι το τελευταίο διάστημα διαπιστώνεται πλήθος νέων αμφιλεγόμενων χρεώσεων. Σε αυτές περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων:
* η επιβολή μηνιαίων εξόδων καθυστέρησης, τα οποία χρεώνονται πέραν των νόμιμων τόκων υπερημερίας (διπλό χαράτσι),
* χρέωση εξόδων επικοινωνίας,
* χρέωση εξόδων εξέτασης αιτημάτων, ακόμη και όταν πρόκειται για προεξόφληση ενός δανείου,
* χρέωση λειτουργικών εξόδων της τράπεζας,
* χρέωση υποτιθέμενων δαπανών της τράπεζας που ωστόσο δεν φαίνεται να συνδέονται με δαπάνες προς τρίτους κ.ά.
Και διοικητικές κυρώσεις
Ειδικά όσον αφορά το θέμα της επιβολής από τα πιστωτικά ιδρύματα χρεώσεων πέραν του επιτοκίου υπερημερίας για την περίπτωση καθυστέρησης καταβολής εκ μέρους των δανειοληπτών και των κατόχων πιστωτικών καρτών, έχει ήδη ξεκινήσει η διαδικασία για τη διερεύνηση της καταχρηστικότητας της πρακτικής αυτής και της επιβολής διοικητικών κυρώσεων στις τράπεζες.
Πηγή : enet.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Όπως και να έχει, ωστόσο, η ελληνική οικονομία θα αργήσει να αναρρώσει από τα ανελέητα χτυπήματα που έχει δεχτεί ενώ η χώρα θα βρίσκεται υπό 'εποπτεία' για να το πούμε όσο πιο ευγενικά γίνεται, για δεκαετίες.
Πηγή : XrimaNews
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Η μεγάλη πρόκληση, η μεγάλη αντίθεση πως δύο χώρες που μπήκαν με διαφορά λίγων μηνών σε μηχανισμό στήριξης, έχουν ακολουθήσει αντίθετες πορείες.
Η Ελλάδα ήταν η πρώτη χώρα που προσέφυγε σε μηχανισμό στήριξης αλλά έκτοτε έχει ακολουθήσει μια επικίνδυνη και ολισθηρή πορεία.
Τα CDS που αποτελούν τον καθρέπτη όπως και τα spreads των ομολόγων και απεικονίζουν το ρίσκο σε επίπεδο χώρας έχουν φέρει την Ελλάδα στο χείλος της χρεοκοπίας.
Η Ελλάδα δεν μπορεί να δανειστεί από τις αγορές, η κερδοσκοπία οργιάζει ενώ ο δρόμος που έχει ακολουθήσει η Ελλάδα στην ακολουθούμενη οικονομική της πολιτική μάλλον την οδηγεί σε αδιέξοδο.
Το ελληνικό CDS στις 6500 μονάδες βάσης ή 65% με βάση το νέο μετρικό σύστημα δηλαδή 6,5 εκατ δολάρια για κάθε 10 εκατ δολάρια επένδυση σε ελληνικό χρέος.
Οι αποδόσεις στην 10ετία στην Ελλάδα στο 21,75% η Ελλάδα με τέτοιες αποδόσεις δεν μπορεί να δανειστεί από την αγορά.
Όμως το σημαντικότερο από όλα η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών της Ευρώπης θεωρούν ότι η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει ενώ τουλάχιστον 17 ξένοι αναλυτές εκπρόσωποι των σημαντικότερων ξένων οίκων προβλέπουν ότι η Ελλάδα δεν θα καταφέρει να ξεπεράσει τον σκόπελο της χρεοκοπίας.
Στον αντίποδα η Ιρλανδία με ένα κατεστραμμένο τραπεζικό σύστημα έχει καταφέρει το εξής εντυπωσιακό στοιχείο.
Το Ιρλανδικό CDS το αντίστοιχου του ελληνικού στις 700 μονάδες βάσης δηλαδή για κάθε 10 εκατ δολάρια έκθεση στο Ιρλανδικό χρέος 700 χιλ δολάρια.
Το spread στην 10ετία στο 7,30% σε λίγο καιρό η Ιρλανδία θα μπορεί να δανειστεί από τις αγορές αν δεν υπάρξει ανατροπή.
Τι δείχνει αυτή η τεράστια αντίθεση;
Πως η Ιρλανδία με καταστραμμένο τραπεζικό σύστημα με NAMA με Blackrock έχει καταφέρει να εμφανίζει εντυπωσιακές επιδόσεις σε σχέση με την Ελλάδα η οποία έχει καλύτερες τράπεζες σε καλύτερη χρηματοοικονομική κατάσταση και δεν έχει καταφέρει να ορθοποδήσει;
Πως η Ιρλανδία δεν δέχθηκε και απαίτησε να μην αυξηθούν οι φορολογικοί συντελεστές και στην Ελλάδα ο ένας φόρος διαδέχεται τον άλλο.
Γιατί οι αγορές αποδοκίμασαν την ελληνική λύση στην κρίση χρέους και επιδοκίμασαν την Ιρλανδική;
Η πολιτική και οικονομική αποτυχία της Ελλάδος σε σχέση με την Ιρλανδία είναι γεγονός.
Πηγή : Bankingnews
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Ο ίδιος κλήθηκε να εντοπίσει τις βασικές διαφορές ανάμεσα στις οικονομικές κρίσεις της Ελλάδας του 2011 και της Αργεντινής του 2000: «Εμείς δεν είχαμε αντίστοιχα «πακέτα» βοήθειας. Ήμαστε μόνοι μας». Αναγνώρισε ωστόσο ότι, ακόμη και στην Ελλάδα η οποία τυγχάνει διόλου ευκαταφρόνητης οικονομικής αρωγής από την ΕΕ και το ΔΝΤ, το τίμημα είναι μεγάλο και ο σχεδιασμός προς τη λάθος κατεύθυνση, καθώς παραλείπει ένα σημαντικό στοιχείο: Πέρα από τη δημοσιονομική προσαρμογή, «χρειάζεται να εφοδιάσεις κάποιους τομείς για να «κινήσεις» την οικονομία. Διαφορετικά, εν προκειμένω η Ελλάδα θα αποφύγει την άμεση έξοδο από το Ευρώ, αλλά θα τη βρει σύντομα ξανά μπροστά της».
Περιγράφοντας τις συνθήκες της ιστορικής αργεντίνικης οικονομικής κρίσης, μίλησε για ένα ευρέως «μισητό» ΔΝΤ το οποίο ζητούσε διαρκώς από την κυβέρνηση ολοένα και πιο σκληρά μέτρα λιτότητας, για «εξαιρετικά αντιδημοφιλείς πολιτικούς» οι οποίοι τα εφάρμοζαν, και για πιστωτές με μοναδικό ενδιαφέρον τη συγκέντρωση την χρημάτων τους ανεξαρτήτως επιπτώσεων για τους πολίτες. «Είτε θα κάναμε την προσαρμογή είτε όχι, η κατάληξη θα ήταν άσχημη», σημείωσε. Ειδικότερα για το ΔΝΤ, το οποίο αποτελεί «πραγματικά κακή λέξη στην Αργεντινή», εκτίμησε ότι τα τελευταία χρόνια άρχισε να προσπαθεί να αλλάξει την προσέγγισή του, αλλά «πιάστηκε στο μέσο μιας δεινής διεθνούς κρίσης».
Αφουγκραζόμενος το κλίμα κατά τη διαμονή του στην Αθήνα, το παρομοίασε με το αντίστοιχο της Αργεντινής του 2000-01, με «μοναδικό θέμα συζήτησης» την κρίση, εν μέσω αδυναμίας του κόσμου «να δεχθεί τις σκληρές επιπτώσεις στη ζωή του». Σε αυτό το πλαίσιο, χαρακτήρισε φυσική αντίδραση τις όποιες διαδηλώσεις, υπογραμμίζοντας ότι τα κέντρα λήψης αποφάσεων θα πρέπει να έχουν υπόψη τους πως αρκεί κάτι απλό για να λειτουργήσει ως «σκανδάλη η οποία θα προκαλέσει κάτι πολύ άσχημο».
Για τα «ισχυρά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα», επισήμανε πως «όταν το «πάρτι» ήταν σε εξέλιξη, έβγαλαν μεγάλα κέρδη» και «τώρα που τα πράγματα είναι δύσκολα, πρέπει να τα κοινωνικοποιήσουν». Αναφερόμενος στις ιδιωτικοποιήσεις οι οποίες αποτελούν επίμαχο σημείο στην Ελλάδα και γεγονός με διαστάσεις στην Αργεντινή, εξήγησε ότι στη χώρα του ξεκίνησαν στις αρχές του 1990, καθώς «είχαμε υψηλό πληθωρισμό και δεν μπορούσαμε να υποτιμήσουμε άλλο το νόμισμα». Κατά τη γνώμη του, «σε κάποιες περιπτώσεις ωφέλησαν και σε άλλες, που αφορούσαν καίριους τομείς της οικονομίας (νερό κλπ) επιβάρυναν σημαντικά τους φτωχούς».
Απευθύνοντας ένα είδος συμβουλής προς την Ελλάδα, τόνισε πως «δεν είναι καλή ιδέα να ιδιωτικοποιείς με βιασύνη» και επισήμανε τους κινδύνους στην περίπτωση πώλησης δημόσιων επιχειρήσεων «σε λάθος ιδιώτες και χωρίς τη συμμετοχή του εσωτερικού παράγοντα της χώρας». Ως γενικότερη αρχή, επισήμανε πως το νόμισμα έχει δύο όψεις: τις δεσμεύσεις απέναντι στους πιστωτές αλλά και τις δεσμεύσεις απέναντι στους πολίτες, με την έννοια της προστασίας βασικών δικαιωμάτων.
Κληθείς να σχολιάσει την ανάλυση ότι σε αντίθεση με τη σημερινή Ελλάδα, η Αργεντινή του 2000 είχε ισχυρό παραγωγικό τομέα, εξέφρασε την άποψη ότι «πράγματι το μοντέλο στην Ελλάδα είναι διαφορετικό, καθώς για παράδειγμα εισάγετε πράγματα που είναι βασικά για την παραγωγή» και αναγνώρισε ότι «θα πάρει περισσότερο για την οικονομία σας να ανακάμψει». Ωστόσο, δεν θεωρεί ότι η ακραία υποτίμηση αποτελεί τη λύση: «Προσωπικά πιστεύω ότι η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση (...) Μπορεί από εδώ και στο εξής να μην εισάγετε μοσχάρι από την Αργεντινή, αλλά να εξάγετε κοτόπουλα. Μπορεί να μην εισάγετε γερμανικά αυτοκίνητα, αλλά μια αντίστοιχη κινεζική εταιρεία να εγκατασταθεί εδώ. Απλώς, θα σας πάρει περισσότερο.»
Σχετικά με το ελληνικό χάσμα ανάμεσα στις χαμηλές αποδοχές και το υψηλό κόστος ζωής, σημείωσε πως «ακριβώς γύρω από αυτό έγκειται το ερώτημα για την Ευρωζώνη», καθώς ναι μεν υποτιμώνται οι μισθοί, αλλά οι εισαγωγές συνεχίζουν αυξημένες. Όσον αφορά στην αγροτική παραγωγή, η οποία διαδραματίζει επίσης μεγάλο ρόλο την αργεντίνικη οικονομία, δήλωσε υπέρμαχος της καλύτερης δυνατής αξιοποίησης των νέων τεχνολογιών, μιλώντας για «εν εξελίξει αγροτική επανάσταση» η οποία δεν είναι ορατή «στο πιάτο μας», αλλά αποτελεί πραγματικότητα.
Πηγή : tvxs
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
«Θα υπάρχει εποπτεία αυτού του φαινομένου και θα επιβάλλονται κυρώσεις. Και αυτή είναι η μεγάλη επιτυχία του νέου πακέτου».
Το νέο πακέτο κανόνων που ψήφισε χθες το Ευρωκοινοβούλιο προβλέπει κυρώσεις μέχρι 0,1% του ΑΕΠ, όταν μια χώρα δεν κάνει αρκετά για να αναπτύξει την οικονομία της. Θεωρητικά κάτι τέτοιο θα αντιστοιχούσε σε 2,5 δις ευρώ για τη Γερμανία. Το Βερολίνο όμως είναι υποδειγματικός μαθητής και κάνει πολλά. Η Γερμανία αυξάνει τις εξαγωγές της και δίνει πολύ μικρές αυξήσεις μισθών. Μια τακτική που αποφέρει, αλλά είναι προβληματική για την ισορροπία στην ευρωζώνη: «Αυτό προβλέπεται σαφώς στο νέο κείμενο, ότι δηλαδή οι χώρες που έχουν πλεόνασμα θα πρέπει να αυξήσουν τον κατώτατο μισθό, θα πρέπει να κάνουν επενδύσεις στην παιδεία και στις υποδομές για το περιβάλλον».
Αντίθετη άποψη έχει η Χριστιανική Ένωση
Η γερμανική κυβέρνηση θεωρεί παράλογη μια τέτοια εξέλιξη. Η ατμομηχανή της Ευρώπης να πατήσει φρένο στην ανάπτυξή της;
Ο Βέρνερ Λάνγκεν επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας της Χριστιανικής Ένωσης στο Ευρωκοινοβούλιο έχει διαφορετική γνώμη για την ερμηνεία των νέων κανονισμών:
«Ήταν ένα από τα σημεία τριβής της Γερμανίας με το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και το Κοινοβούλιο. Η διατύπωση που επιλέχθηκε τώρα επιτρέπει κυρώσεις, όταν δεν λαμβάνονται επαρκή αναπτυξιακά μέτρα, αλλά όχι όταν η ανταγωνιστικότητα είναι καλή».
Την άποψη αυτή δεν συμμερίζεται πάντως ο ευρωβουλευτής των Πρασίνων. Ο Σβεν Γκίγκολντ υπόσχεται πώς όταν έρθει η ώρα, θα βγάλει από το συρτάρι του, όλα τα έγγραφα και τις ημερομηνίες στην Κομισιόν που αφορούν το θέμα και θα αναλάβει δράση!
Πηγή : dw-world.de
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Στην εξουσία υπάρχει μια ομάδα πολιτικών μπαγαπόντηδων που δεν ξέρουν ούτε μπορούν να κάνουν τίποτε άλλο απ’ το να κόβουν μισθούς και συντάξεις, ν’ απολύουν και να επιβάλλουν φόρους. Τα θετικά μέτρα του μνημονίου, όλα αυτά δηλαδή που θα έπρεπε να είχε κάνει η Ελλάδα χρόνια τώρα χωρίς την τρόικα, ούτε διανοούνται να τ’ αγγίξουν και, αντίθετα, συνεχίζουν να κυβερνούν μ’ ένα μείγμα κουτοπονηριάς κι ανικανότητας. Τα περίφημα ευρωπαϊκά προγράμματα, παραδείγματος χάριν, καθυστερούν και επειδή αρκετοί υπουργοί αφήνουν τους σχετικούς φακέλους να σκονίζονται πάνω στο γραφείο τους: είτε επειδή αδιαφορούν είτε επειδή δεν είναι «δικοί τους» οι αποδέκτες των ευρωπαϊκών κονδυλίων.
Η περίφημη απελευθέρωση των επαγγελμάτων είναι ένα ακόμη χαρακτηριστικό παράδειγμα: αντί να απελευθερώσει τα ταξί, ο Ρέππας έκανε σαν βλαχοδήμαρχος μια συμφωνία με τους ιδιοκτήτες, που πληρώνουμε σήμερα με τις απεργίες. Ο δακρύβρεχτος Λοβέρδος έκανε κάτι ακόμη χειρότερο: στο πλαίσιο της απελευθέρωσης των επαγγελμάτων έπρεπε να καταργήσει μια διάταξη που επιβάλλει να έχουν γιατροί την πλειονότητα των μετοχών σε εταιρείες υπηρεσιών πρωτοβάθμιας περίθαλψης. Η αλλαγή είναι απολύτως λογική: αν κάποιος θέλει να επενδύσει στις υπηρεσίες υγείας, γιατί θα πρέπει να βρει και γιατρούς-μαϊμού που να έχουν την πλειονότητα των μετοχών, όπως γίνεται τώρα στην Ελλάδα;
Έλα, όμως, που ο Ιατρικός Σύλλογος αντιδρούσε στην αλλαγή. Τι σκαρφίστηκε, λοιπόν, ο Λοβέρδος; Κατάργησε μεν, αφού δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς, τη σχετική διάταξη για την πλειονότητα των μετοχών, πρόσθεσε όμως μια άλλη, που παραχωρεί στον τοπικό Ιατρικό Σύλλογο τη δικαιοδοσία να χορηγεί τις άδειες για την ίδρυση ιατρείων, οδοντιατρείων και λοιπών ιδιωτικών φορέων παροχής υπηρεσιών πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, αρμοδιότητα που ανήκε μέχρι τώρα στις κατά τόπους αρχές (περιφέρειες), οι οποίες διαθέτουν και τους απαραίτητους μηχανισμούς.
Χωρίς να θεσπίζει κανέναν κανόνα ή κριτήριο και χωρίς να επιβάλλει κάποιο χρονικό όριο μέσα στο οποίο να κρίνουν τις σχετικές αιτήσεις οι κατά τόπους Ιατρικοί Σύλλογοι, που στερούνται παντελώς σχετικών μηχανισμών, η συντεχνιακή φωτογραφική διάταξη κλείνει περισσότερο, αντί ν’ ανοίγει το επάγγελμα. Αποτέλεσμα: όποιος εκκεντρικός θέλει ν’ ανοίξει οδοντιατρείο ή να επενδύσει στην Ελλάδα -γιατί μόνο εκκεντρικοί ή μαζοχιστές θα ήθελαν να επενδύσουν σε αυτήν τη χώρα- θα πρέπει πάλι να περιμένει χρόνια. ( Ή να «λαδώσει» τη μηχανή του κάθε συλλόγου για να επιταχυνθούν οι διαδικασίες.)
Ούτε καν τη διάταξη που επιβάλλει στις Ανώνυμες Εταιρείες να δημοσιεύουν τον ισολογισμό τους σε εφημερίδες δεν έχει καταργήσει η κυβέρνηση του opengov. Γιατί ακόμη και η πιο μικρή επιχείρηση θα πρέπει να σπαταλάει 2.500 ευρώ, αντί ν’ αναρτά τον ισολογισμό της στο διαδίκτυο; Διότι οι Μαυρογιαλούροι «των μεγάλων μεταρρυθμίσεων που αλλάζουν την Ελλάδα» δεν θέλουν να τα χαλάσουν ούτε με έντυπα που επιβιώνουν από τους ισολογισμούς. Με τους συνταξιούχους ή τους δημόσιους υπαλλήλους δεν έχουν κανένα πρόβλημα...
Την προηγούμενη εβδομάδα, η τρόικα στην Αθήνα άφησε να διαρρεύσει σε ανταποκριτές ξένων εφημερίδων ο κατάλογος των υπό ιδιωτικοποίηση εταιρειών που είχε καταρτίσει το υπουργείο Οικονομικών: απ’ τον κατάλογο έλειπαν,περιέργως, δύο δημόσιες εταιρείες της Θεσσαλονίκης, η ΕΥΑΘ και ο ΟΛΘ. Πριν ξεσπάσει το σκάνδαλο, το θέμα διορθώθηκε. Το υπουργείο δικαιολογήθηκε, διευκρινίζοντας ότι ήταν παράλειψη, αλλά το επεισόδιο δυνάμωσε την καχυποψία της τρόικας απέναντι στον κ. Βενιζέλο.
Οι άνθρωποι που καλούνται ν’ αλλάξουν την άρρωστη Ελλάδα είναι εθισμένοι στο ψέμα και στην απάτη. Τις προάλλες ένας απελπισμένος με ρωτούσε αν η τρόικα έχει mail για να καταγγείλει διάφορα απίστευτα πράγματα που συμβαίνουν. Του είπα ότι το πιο αποτελεσματικό είναι ν’ αναλάβει η τρόικα κι επισήμως τη διακυβέρνηση της χώρας. Καλύτερα θα τα καταφέρουν απ’ τα βαποράκια που μεσολαβούν και χαλάνε τη δουλειά. Δεν μπορεί να υπάρξει μεταρρύθμιση της χώρας από αυτό το πολιτικό προσωπικό-τζάνκι της εξουσίας - το είδαμε και το προηγούμενο Σαββατοκύριακο στη Θεσσαλονίκη, με τον κ. Σαμαρά. Είναι σαν ν’ αναθέτεις σε ηρωινομανείς τη διοίκηση του ΟΚΑΝΑ.
Απομένει να διευκρινιστεί το γιατί η τρόικα, που δεν είναι πανικόβλητη όπως η κυβέρνηση, επιβάλλει μέτρα που δεν διορθώνουν τις μπαγαποντιές των Μαυρογιαλούρων αλλά αντίθετα προκαλούν απελπισία και καλλιεργούν το έδαφος για μια κοινωνική έκρηξη. Δεν αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα, ή μήπως συνειδητά σπρώχνουν τα πράγματα στα άκρα;
Γιατί σήμερα, χωρίς ένα εναλλακτικό πολιτικό σχέδιο και μια πολιτική δύναμη που να το εφαρμόσει, μια κοινωνική έκρηξη θα είναι αυθόρμητη αλλά και τυφλή: θα οδηγήσει σε βιαιότητες, θα προκαλέσει θύματα αλλά τελικά ίσως αναγκάσει τη χώρα να διαπραγματευθεί σε χειρότερη θέση και από την σημερινή. Μπορεί οι ξένοι δανειστές να πιστεύουν ότι η εξαχρείωση της χώρας και των ανθρώπων της τους ευνοεί, αλλά παίζουν με τη φωτιά: γιατι οι φλόγες της ελληνικής χρεοκοπίας μπορεί να αγγίξουν όλη την Ευρώπη
Πηγή : tvxs
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Στην εξουσία υπάρχει μια ομάδα πολιτικών μπαγαπόντηδων που δεν ξέρουν ούτε μπορούν να κάνουν τίποτε άλλο απ’ το να κόβουν μισθούς και συντάξεις, ν’ απολύουν και να επιβάλλουν φόρους. Τα θετικά μέτρα του μνημονίου, όλα αυτά δηλαδή που θα έπρεπε να είχε κάνει η Ελλάδα χρόνια τώρα χωρίς την τρόικα, ούτε διανοούνται να τ’ αγγίξουν και, αντίθετα, συνεχίζουν να κυβερνούν μ’ ένα μείγμα κουτοπονηριάς κι ανικανότητας. Τα περίφημα ευρωπαϊκά προγράμματα, παραδείγματος χάριν, καθυστερούν και επειδή αρκετοί υπουργοί αφήνουν τους σχετικούς φακέλους να σκονίζονται πάνω στο γραφείο τους: είτε επειδή αδιαφορούν είτε επειδή δεν είναι «δικοί τους» οι αποδέκτες των ευρωπαϊκών κονδυλίων.
Η περίφημη απελευθέρωση των επαγγελμάτων είναι ένα ακόμη χαρακτηριστικό παράδειγμα: αντί να απελευθερώσει τα ταξί, ο Ρέππας έκανε σαν βλαχοδήμαρχος μια συμφωνία με τους ιδιοκτήτες, που πληρώνουμε σήμερα με τις απεργίες. Ο δακρύβρεχτος Λοβέρδος έκανε κάτι ακόμη χειρότερο: στο πλαίσιο της απελευθέρωσης των επαγγελμάτων έπρεπε να καταργήσει μια διάταξη που επιβάλλει να έχουν γιατροί την πλειονότητα των μετοχών σε εταιρείες υπηρεσιών πρωτοβάθμιας περίθαλψης. Η αλλαγή είναι απολύτως λογική: αν κάποιος θέλει να επενδύσει στις υπηρεσίες υγείας, γιατί θα πρέπει να βρει και γιατρούς-μαϊμού που να έχουν την πλειονότητα των μετοχών, όπως γίνεται τώρα στην Ελλάδα;
Έλα, όμως, που ο Ιατρικός Σύλλογος αντιδρούσε στην αλλαγή. Τι σκαρφίστηκε, λοιπόν, ο Λοβέρδος; Κατάργησε μεν, αφού δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς, τη σχετική διάταξη για την πλειονότητα των μετοχών, πρόσθεσε όμως μια άλλη, που παραχωρεί στον τοπικό Ιατρικό Σύλλογο τη δικαιοδοσία να χορηγεί τις άδειες για την ίδρυση ιατρείων, οδοντιατρείων και λοιπών ιδιωτικών φορέων παροχής υπηρεσιών πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, αρμοδιότητα που ανήκε μέχρι τώρα στις κατά τόπους αρχές (περιφέρειες), οι οποίες διαθέτουν και τους απαραίτητους μηχανισμούς.
Χωρίς να θεσπίζει κανέναν κανόνα ή κριτήριο και χωρίς να επιβάλλει κάποιο χρονικό όριο μέσα στο οποίο να κρίνουν τις σχετικές αιτήσεις οι κατά τόπους Ιατρικοί Σύλλογοι, που στερούνται παντελώς σχετικών μηχανισμών, η συντεχνιακή φωτογραφική διάταξη κλείνει περισσότερο, αντί ν’ ανοίγει το επάγγελμα. Αποτέλεσμα: όποιος εκκεντρικός θέλει ν’ ανοίξει οδοντιατρείο ή να επενδύσει στην Ελλάδα -γιατί μόνο εκκεντρικοί ή μαζοχιστές θα ήθελαν να επενδύσουν σε αυτήν τη χώρα- θα πρέπει πάλι να περιμένει χρόνια. ( Ή να «λαδώσει» τη μηχανή του κάθε συλλόγου για να επιταχυνθούν οι διαδικασίες.)
Ούτε καν τη διάταξη που επιβάλλει στις Ανώνυμες Εταιρείες να δημοσιεύουν τον ισολογισμό τους σε εφημερίδες δεν έχει καταργήσει η κυβέρνηση του opengov. Γιατί ακόμη και η πιο μικρή επιχείρηση θα πρέπει να σπαταλάει 2.500 ευρώ, αντί ν’ αναρτά τον ισολογισμό της στο διαδίκτυο; Διότι οι Μαυρογιαλούροι «των μεγάλων μεταρρυθμίσεων που αλλάζουν την Ελλάδα» δεν θέλουν να τα χαλάσουν ούτε με έντυπα που επιβιώνουν από τους ισολογισμούς. Με τους συνταξιούχους ή τους δημόσιους υπαλλήλους δεν έχουν κανένα πρόβλημα...
Την προηγούμενη εβδομάδα, η τρόικα στην Αθήνα άφησε να διαρρεύσει σε ανταποκριτές ξένων εφημερίδων ο κατάλογος των υπό ιδιωτικοποίηση εταιρειών που είχε καταρτίσει το υπουργείο Οικονομικών: απ’ τον κατάλογο έλειπαν,περιέργως, δύο δημόσιες εταιρείες της Θεσσαλονίκης, η ΕΥΑΘ και ο ΟΛΘ. Πριν ξεσπάσει το σκάνδαλο, το θέμα διορθώθηκε. Το υπουργείο δικαιολογήθηκε, διευκρινίζοντας ότι ήταν παράλειψη, αλλά το επεισόδιο δυνάμωσε την καχυποψία της τρόικας απέναντι στον κ. Βενιζέλο.
Οι άνθρωποι που καλούνται ν’ αλλάξουν την άρρωστη Ελλάδα είναι εθισμένοι στο ψέμα και στην απάτη. Τις προάλλες ένας απελπισμένος με ρωτούσε αν η τρόικα έχει mail για να καταγγείλει διάφορα απίστευτα πράγματα που συμβαίνουν. Του είπα ότι το πιο αποτελεσματικό είναι ν’ αναλάβει η τρόικα κι επισήμως τη διακυβέρνηση της χώρας. Καλύτερα θα τα καταφέρουν απ’ τα βαποράκια που μεσολαβούν και χαλάνε τη δουλειά. Δεν μπορεί να υπάρξει μεταρρύθμιση της χώρας από αυτό το πολιτικό προσωπικό-τζάνκι της εξουσίας - το είδαμε και το προηγούμενο Σαββατοκύριακο στη Θεσσαλονίκη, με τον κ. Σαμαρά. Είναι σαν ν’ αναθέτεις σε ηρωινομανείς τη διοίκηση του ΟΚΑΝΑ.
Απομένει να διευκρινιστεί το γιατί η τρόικα, που δεν είναι πανικόβλητη όπως η κυβέρνηση, επιβάλλει μέτρα που δεν διορθώνουν τις μπαγαποντιές των Μαυρογιαλούρων αλλά αντίθετα προκαλούν απελπισία και καλλιεργούν το έδαφος για μια κοινωνική έκρηξη. Δεν αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα, ή μήπως συνειδητά σπρώχνουν τα πράγματα στα άκρα;
Γιατί σήμερα, χωρίς ένα εναλλακτικό πολιτικό σχέδιο και μια πολιτική δύναμη που να το εφαρμόσει, μια κοινωνική έκρηξη θα είναι αυθόρμητη αλλά και τυφλή: θα οδηγήσει σε βιαιότητες, θα προκαλέσει θύματα αλλά τελικά ίσως αναγκάσει τη χώρα να διαπραγματευθεί σε χειρότερη θέση και από την σημερινή. Μπορεί οι ξένοι δανειστές να πιστεύουν ότι η εξαχρείωση της χώρας και των ανθρώπων της τους ευνοεί, αλλά παίζουν με τη φωτιά: γιατι οι φλόγες της ελληνικής χρεοκοπίας μπορεί να αγγίξουν όλη την Ευρώπη.
Πηγή : tvxs
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Δεν είναι άλλη από τη Ιρλανδία η οποία για το 2011 καταγράφει ετήσια πτώση στις τιμές κατοικίας της τάξης του 12,9%, ποσοστό που αποτελεί αρνητικό ρεκόρ, ενώ μόνο στους τελευταίους 6 μήνες οι τιμές έχουν μειωθεί κατά 8,5%. Στο τελευταίο τρίμηνο η πτώση των τιμών ανέρχεται στο 4,2% και με αυτήν τη δυναμική στην πτωτική τάση η Ιρλανδία δε μοιάζει να έχει πολλές ελπίδες να ορθοποδήσει οικονομικά στο κοντινό μέλλον.
Πηγή : XrimaNews.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
"...Η χρεοκοπία του Λαού, είναι τελείως διαφορετικό πράγμα από την χρεοκοπία της Χώρας "!!!
Άξιο σχολιασμού
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
«Το 2010, στο κέντρο της Αθήνας έκλεισαν εννέα ξενοδοχεία, στα οποία εργάζονταν πάνω από 600 άτομα» ανέφερε ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων Ι.Ρέτσος.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της «Καθημερινής», ο εισαγγελέας πρωτοδικών Αθηνών, Α.Καραφλός, διέταξε τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης για τη μη αστυνόμευση του ιστορικού κέντρου της Αθήνας.
Ο εισαγγελέας, στον οποίο ανατέθηκε η εποπτεία του ιστορικού κέντρου της Αθήνας, παρουσίασε τις επόμενες κινήσεις του κατά τη διάρκεια συζήτησης με επιχειρηματίες και ξενοδόχους της περιοχής, μέλη της Κίνησης Πολιτών Κέντρου Αθήνας.
«Η εγκληματικότητα αυτή δεν συναντάται στο κέντρο πρωτεύουσας καμίας ευρωπαϊκής χώρας», δήλωσε ο δικαστικός λειτουργός.
Οι επιχειρηματίες και οι ξενοδόχοι μίλησαν για καθημερινά περιστατικά ληστρικών επιθέσεων από κακοποιούς, για τη διακίνηση και τη δημόσια χρήση ναρκωτικών, για την πορνεία.
Με την προκαταρκτική εξέταση, όπως ανέφερε ο κ. Καραφλός, οι αρμόδιες υπηρεσίες θα κληθούν να απαντήσουν γιατί δεν εφαρμόστηκε η 24ωρη φύλαξη του κέντρου της Αθήνας, η οποία είχε ζητηθεί με εισαγγελική παραγγελία τον Δεκέμβριο του 2007 από τον τότε εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γ. Σανιδά.
Πηγή : Newsroom ΔΟΛ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Επίσης αναφέρει ότι πιθανότατα θα καταργηθούν συνολικά 70.000 θέσεις εργασίας από τις δημόσιες επιχειρήσεις και δηλώνει, μεταξύ άλλων, ότι η εκκλησία θα έπρεπε να δώσει… το καλό παράδειγμα και να πληρώσει όπως όλοι οι άλλοι.
Αναφερόμενος στις κατηγορίες που εξαπολύουν αρκετοί Έλληνες, κυρίως αυτοαπασχολούμενοι, ότι οι πολιτικοί είναι υπεύθυνοι για την κρίση εξαιτίας της διόγκωσης του δημόσιου τομέα ο Θ. Πάγκαλος απαντάει χαρακτηριστικά ότι «Kατ’ αρχάς και αυτοί ζουν από το κράτος. Οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι πελάτες τους και επιπλέον οι ελεύθεροι επαγγελματίες κλέβουν μόνιμα το κράτος. Π.χ. οι δικηγόροι στην Αθήνα δηλώνουν μηνιαίο εισόδημα 1.500 ευρώ. Αυτό είναι αδιανόητο. Έτσι όλοι συμμετέχουν στην απώλεια εσόδων. Το έχω ήδη πει, όλοι μαζί δαπανήσαμε τα χρήματα. Το ερώτημα που θέτω στους Έλληνες είναι «ζητάς πάντα την απόδειξη από τον υδραυλικό;». Αυτό πρέπει να αλλάξει..
Σε ερώτηση των Ελβετών δημοσιογράφων για την εξαίρεση της εκκλησίας από τους φόρους ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης δηλώνει αντίθετος με αυτή την εξαίρεση και συμπληρώνει ότι «Η Εκκλησία διεκδικεί την οικονομική αυτονομία της και διαχειρίζεται μία σημαντική κληρονομιά. Θα ήταν φυσιολογικό να πληρώσει, όπως οι άλλοι. Θα έπρεπε να δώσει και το παράδειγμα σ’ αυτό.». Τέλος, σχετικά με τις αποκρατικοποιήσεις και τις κατηγορίες για ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας ο Θ. Πάγκαλος υποστηρίζει ότι «Είναι αλήθεια ότι δεν είναι η καλύτερη στιγμή. Η χρηματιστηριακή τιμή της μεγαλύτερης επιχείρησης της χώρας, που διαχειρίζεται τον ηλεκτρισμό, είναι στο δέκατο της αξίας της ακίνητης περιουσίας της. Δεν μπορούμε να κάνουμε αυτό. Για άλλες δημόσιες επιχειρήσεις, που χρειάζονται εκσυγχρονισμό, αν χρησιμοποιήσουμε τα χρήματα για επενδύσεις και αναθέρμανση της οικονομίας, θα είναι προς το δημόσιο συμφέρον.».
Πηγή : enet.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Σύμφωνα με αρμόδιο Αμερικανό αξιωματούχο, η επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ κατέστησε επίσης σαφές ότι οι γεωτρήσεις που θα αρχίσουν τις επόμενες ημέρες δεν συνδέονται με τις διαπραγματεύσεις για λύση του Κυπριακού, ενώ επανέλαβε την πλήρη υποστήριξη της Ουάσιγκτον στις συνομιλίες υπό την αιγίδα των Ην. Εθνών. Η Αμερικανίδα υπ. Εξωτερικών τόνισε, δε, ότι ο καλύτερος τρόπος για να επιλυθούν τα ζητήματα της εξόρυξης φυσικού αερίου και της οικονομικής ανάπτυξης είναι μέσα από μια συνολική λύση του Κυπριακού.
Οι τουρκικές απειλές κατά της Κύπρου βρέθηκαν στο επίκεντρο και της συνάντησης που είχε ο πρόεδρος Χριστόφιας με τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, στην οποία ο Μπαν Κι Μουν εξέφρασε την ανησυχία του και κατέστησε σαφή την πρόθεσή του να θέσει το θέμα στον Ταγίπ Ερντογάν τον οποίο επίσης θα συναντήσει στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης.
Πηγή : dw-world.de
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Πολιτική ίσων αποστάσεων στο θέμα των ερευνών στην ΑΟΖ κρατά η Κομισιόν, καλώντας την Κύπρο -η οποία είναι μέλος της ΕΕ- και την Τουρκία -η οποία επιθυμεί να ενταχθεί- να δείξουν αυτοσυγκράτηση!!
Πηγή : In.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Κρέμασμα θέλουν αυτοί στο focus... Λουκέτο πρέπει να μπει στο περιοδικό... Αλλά ο δωσίλογος παπανδρέου δεν κάνει καμία κίνηση... Όλα είναι ένα καλά οργανωμένο σχέδιο για την εξαθλίωση των ανθρώπων...
Το Focus πουλάει και κάνει την δουλειά του.
Είναι ένα λαικό περιοδικό, που εκμεταλεύεται τους απληροφόρητους Γερμανούς, ανίδεους για το τι θα τους συμβεί σε περίπτωση πτώχευσης της Ελλάδας.
" Όλα είναι ένα καλά οργανωμένο σχέδιο για την εξαθλίωση των ανθρώπων "
Διάβασε - αν ακόμη δεν το έχεις διαβάσει - το Δόγμα του Σοκ της Ναόμι Κλάιν, για να δεις πως οργανώνεται επιστημονικά αυτό το " εξαθλίωση των ανθρώπων "
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Ναι, πρέπει όλοι να δούμε τις δικές μας, προσωπικές ευθύνες κι όλοι μας τις ξέρουμε κατά βάθος, εάν δεν επιθυμούμε να κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας. Η μεγαλύτερή μας ευθύνη είναι που αφήσαμε να διαπαιδαγωγηθούμε από αυτούς που μας κυβερνάνε τόσα χρόνια, δούλους της οικονομικής ελίτ, κι αφεθήκαμε να γίνουμε σαν τα μούτρα τους, των δοσίλογων, των προσκυνημένων και των κιοτήδων!! Θα μας χρησιμεύσει πολύ για να χτίσουμε την επόμενη μέρα πάνω στα συντρίμμια που θ' αφήσει ο οικονομικός πόλεμος.
Για την ώρα πάντως προέχει να μάθουμε ποιος ακριβώς είναι ο εχθρός και τι έχουμε να υπερασπιστούμε.
" Η μεγαλύτερή μας ευθύνη είναι που αφήσαμε να διαπαιδαγωγηθούμε από αυτούς που μας κυβερνάνε τόσα χρόνια... "
Eδώ βρίσκεται ολόκληρη η ουσία
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Τον Παρθενώνα να βουλιάζει δείχνει στο πρωτοσέλιδό του τη Δευτέρα το γερμανικό περιοδικό Focus.
Στο νέο τεύχος του Focus το εξώφυλλο έχει τον τίτλο «Χάθηκαν τα λεφτά μας» και απεικονίζει τον Παρθενώνα βυθισμένο σχεδόν μέχρι το αέτωμα, ενώ στη θάλασσα προεξέχει επίσης το κεφάλι αγάλματος, στο οποίο έχει παραμείνει ένα χαρτονόμισμα του ευρώ.
Στους υπότιτλους του εξωφύλλου αναφέρεται: «Δισεκατομμύρια για το τίποτα, η Μέρκελ σε ανάγκη -τι πρέπει να γνωρίζει ο αποταμιευτής για την ευρω-κρίση».
Επίσης, στο βίντεο που φιλοξενεί η ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού αναφέρεται ότι «η πτώχευση της Ελλάδας πλησιάζει όλο και περισσότερο».
«Δισεκατομμύρια των Γερμανών βυθίζονται χωρίς αποτέλεσμα. Θα πάρουμε ποτέ πίσω τα λεφτά μας; Οι αποταμιευτές ανησυχούν. Υπάρχει σωτηρία;» διερωτώνται οι συντάκτες του περιοδικού.
Σημειώνεται ότι στην αρχή της ελληνικής κρίσης το ίδιο περιοδικό είχε κυκλοφορήσει με εξώφυλλο την Αφροδίτη της Μήλου να κάνει άσεμνη χειρονομία στους Έλληνες, γεγονός που είχε προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων.
Πηγή : TA NEA online
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Ο πρωθυπουργός θα θελήσει να δώσει έναν τόνο πραγματικής εθνικής καταστροφής που επέρχεται, θα προσπαθήσει να βάλει στο κάδρο της χρεοκοπίας όλους τους Έλληνες και θα τους ζητήσει να βάλουν πλάτη χωρίς να διαμαρτύρονται και να αντιδρούν.
Θα ζητήσει από τους πολίτες αρχικά να στηρίξουν τα μέτρα που έχει πάρει η κυβέρνηση, δηλαδή να σπεύσουν να πληρώσουν όλα τα χαράτσια που επιβλήθηκαν και να μην οργανώνουν κινήματα «Δεν πληρώνω φόρους».
Σε δεύτερο πλάνο θα ζητήσει από όλα τα κόμματα, τους φορείς, τα σωματεία και τους συνδικαλιστές να πάνε σε μορατόριουμ ολίγων μηνών ώστε να βγει η χώρα από το τούνελ. Φαίνεται ότι ο πρωθυπουργός θα παίξει το τελευταίο χαρτί για να παραμείνει πρωθυπουργός.
Eκτακτη σύσκεψη στο υπουργείο Οικονομικών
Έκτακτη σύσκεψη πραγματοποιήθηκε αργά το απόγευμα του Σαββάτου στο υπουργείο Οικονομικών.
Οι φήμες οργιάζουν στην Αθήνα και κάνουν λόγο για πρόσθετα μέτρα, τα οποία μπορεί να φτάσουν ακόμα και σε στάση πληρωμών και αθρόες απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων.
Ο υπουργός Οικονομικών κ. Ευάγγελος Βενιζέλος προϊσταται της σύσκεψης στην οποία συζητούνται διεξοδικά τεχνικές λεπτομέρειες, όπως το κατά πόσο μπορεί η Ελλάδα να αντέξει αν δεν δοθεί η έκτη δόση.
Πρώτο σοβαρό ενδεχόμενο είναι η στάση πληρωμών μέσα στον Οκτώβριο, κάτι που δεν απέκλεισε ούτε ο Γιώργος Παπανδρέου όταν επανειλημμένως ρωτήθηκε την περασμένη Κυριακή στη Θεσσαλονίκη.
Το ερώτημα που γεννάται τώρα είναι σε περίπτωση στάσης πληρωμών, ποιες πληρωμές δεν θα γίνονται, οι εξωτερικές ή οι μισθοί και οι συντάξεις.
Αυτό όμως θα δημιουργήσει ένα φαύλο κύκλο, αφού σε περίπτωση που δεν καταβάλλονται μισθοί και συντάξεις, ο κόσμος δεν θα μπορεί να πληρώνει τους λογαριασμούς της ΔΕΗ και μέσω αυτών το τέλος ακίνητης περιουσίας, αλλά και την έκτακτη εισφορά.
Στο υπουργείο Οικονομικών συζητούν ακόμη την τηλεδιάσκεψη της Δευτέρας με τους εκπροσώπους της τρόϊκας.
Βενιζέλος : Aνεύθυνα και γελοία τα σχόλια
Η κατάσταση είναι σοβαρή, υπό την έννοια ότι πρέπει να πάρουμε σοβαρές, οριστικές και πλήρεις αποφάσεις...
Και για αυτό και ο Πρωθυπουργός αποφάσισε να μην πραγματοποιήσει την προγραμματισμένη επίσκεψή του στην Αμερική.
Η παραμονή του στην Αθήνα, όπως και όλης της Κυβέρνησης, δεν οφείλεται στο γεγονός ότι υπάρχει οικονομικός κίνδυνος ή έκτακτο οικονομικό γεγονός αλλά στο ότι είναι τώρα η στιγμή να αναληφθούν όλες οι αναγκαίες, πολιτικές, νομοθετικές, οργανωτικές και διοικητικές πρωτοβουλίες, που θα βγάλουν οριστικά τη χώρα από αυτήν την ανακυκλούμενη πίεση, που δεν την αφήνει να δει καθαρά τον ορίζοντα της. Αυτός ο φαύλος κύκλος πρέπει να σπάσει και θα σπάσει", είπε ο κ. Βενιζέλος.
Και πρόσθεσε: "Τα ελληνικά πολιτικά κόμματα, τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης και καθένας που διατυπώνει με ευκολία δημόσιο λόγο, όποια ιδιότητα και να έχει, πρέπει να γνωρίζει ότι τίποτα δεν προορίζεται για εσωτερική χρήση. Όλα αυτά χρησιμοποιούνται ως επιχειρήματα για την δήθεν αδυναμία της χώρας να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της και επιτρέπουν στα διεθνή μέσα ενημέρωσης να αναπαράγουν και να διογκώνουν μια συζήτηση, η οποία λειτουργεί εις βάρος της χώρας.
Ο κ.Βενιζέλος διέψευσε και τα περι χρεοκοπίας λέγοντας: "Δεν είναι συνεπώς μόνον ανεύθυνα αλλά και γελοία τα σχόλια ή οι περισπούδαστες αναλύσεις για επικείμενη παύση πληρωμών ή για χρεοκοπία. Κάθε σαββατοκύριακο η Ελλάδα και δυστυχώς και η Ευρωζώνη, υφίσταται αυτήν την οργανωμένη επίθεση του σπεκουλαδόρικου τμήματος των διεθνών αγορών."
Απαντώντας στα όσα είπε ο γερμανός υπουργός Οικονομικών Σόϊμπλε οτι «η Ελλάδα το ξέρει ότι δεν πετυχαίνει τους στόχους» ο κ.Βενιζέλος είπε: "Δεν γνωρίζω το ακριβές περιεχόμενο των δηλώσεων του κ. Σόιμπλε και δεν μπορώ να τις σχολιάσω. Μπορώ να επαναλάβω τις θέσεις της χώρας που παρουσίασα και στο Eurogroup.
Η Ελλάδα πράγματι έχει καταβάλει τεράστια προσπάθεια, μειώνοντας το πρωτογενές της έλλειμμα από τα 24 δις. το 2009, στα 1,8 δις. το 2011 και διαμορφώνοντας τις προϋποθέσεις για την έξοδο σε πρωτογενή πλεονάσματα ήδη από τις αρχές του 2012, εφόσον όλα τα μέτρα που έχουμε λάβει εφαρμοστούν και αποδώσουν."
Και συνέχισε: "Η χώρα είναι και πρέπει να είναι ενωμένη, ψύχραιμη, αποφασισμένη και αποφασιστική. Να κάνει όλες τις κινήσεις που πρέπει, προκειμένου να πάψουμε να λειτουργούμε ως ο αποδιοπομπαίος τράγος που αποκτά διαστάσεις πολύ μεγαλύτερες από αυτές που πράγματι έχει ως οικονομικό μέγεθος, στο εσωτερικό της Ευρωζώνης και της παγκόσμιας οικονομίας.
Η Ελλάδα είναι ένα πρόβλημα, αλλά δεν είναι το κεντρικό και μεγάλο πρόβλημα της Ευρωζώνης και της διεθνούς οικονομίας."
Πηγή : Σοφοκλέους 10
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Η σχετικά πρόσφατη απόφαση της κεντρικής τράπεζας της Ελβετίας (άρθρο Βιλιάρδου Β.), σύμφωνα με την οποία συνδέθηκε το φράγκο με το ευρώ, σημαίνει πιθανότατα το τέλος της εθνικής ανεξαρτησίας της μοναδικής χώρας που λειτουργεί σήμερα ολοκληρωμένα η άμεση δημοκρατία:το πολίτευμα της αποκεντρωμένης δημόσιας διοίκησης, στην οποία συμμετέχουν ενεργά όλοι οι πολίτες, ψηφίζοντας 4-5 φορές το χρόνο τους νόμους τους.
Άλλωστε, για την παγκόσμια ελίτ και ειδικά για τη «σκοτεινή» λέσχη Bilderberg, το ελβετικό πολίτευμα της άμεσης δημοκρατίας, η οποία απαιτεί τη συμμετοχή των πολιτών στην ψήφιση των νόμων, στον έλεγχο της λειτουργίας των δημοσίων οργανισμών και στις αποφάσεις του κράτους, ήταν ανέκαθεν ένα ενοχλητικό «σκουπίδι» στο δρόμο της κατάκτησης της απόλυτης εξουσίας στον πλανήτη.
Αυτό που θέλει να επιβάλλει η λέσχη Bilderberg είναι η κεντρική διοίκηση από μία μικρή ελίτ στο παρασκήνιο, χωρίς κανένα δημοκρατικό ή άλλου τύπου έλεγχο, έτσι ώστε να εκμεταλλεύεται ανενόχλητη τους απροστάτευτους ανόητους των χωρών που έχει καταπατήσει. Πιθανόν η δημιουργία μίας γερμανοκεντρικής ομοσπονδίας, με την ονομασία Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης (των Τραπεζών θα συμπληρώναμε), να είναι ο ιδανικός χώρος για την επικράτηση των συμφερόντων του κλαμπ των ισχυρών.
Είναι μάλλον καθαρό το ότι, σε πάρα πολλές χώρες δεν αντιπροσωπεύουν πλέον τα Κοινοβούλια τους Πολίτες αλλά, αντίθετα, τα συμφέροντα του χρηματοπιστωτικού καρτέλ (δεν πρέπει να «μπερδεύουμε» καθόλου το καρτέλ αυτό με τις χρηματαγορές, οι οποίες είναι ουσιαστικά τα δικά μας χρήματα από τα συνταξιοδοτικά ταμεία, από τις αποταμιεύσεις μας κλπ.). Επίσης, τα κοινοβούλια εκπροσωπούν τα συμφέροντα του καρτέλ των μονοπωλιακών πολυεθνικών θηρίων, τα οποία δεν έχουν απολύτως καμία σχέση με τις επιχειρήσεις της ελεύθερης αγοράς (έτσι όπως τη γνωρίζαμε στο παρελθόν, πριν από την επικράτηση της νεοφιλελεύθερης σχολής της ελίτ).
Το χρηματοπιστωτικό Καρτέλ, το οποίο μαζί με την κεντρική τράπεζα της Ευρώπης κατάφερε να μονοπωλήσει την παραγωγή χρήματος, είναι ουσιαστικά αυτό που επέβαλλε στις κυβερνήσεις να χρησιμοποιήσουν τα χρήματα των φορολογουμένων πολιτών τους, για τη διάσωση των τραπεζών! Διαφορετικά δεν θα μπορούσαν να διασωθούν οι υπερχρεωμένες τράπεζες, όπως για παράδειγμα η Commerzbank της Γερμανίας, η οποία έχει εκδώσει ομόλογα ύψους 860 δις €!
Δηλαδή, μία μόνο τράπεζα χρωστάει σχεδόν το 30% του ΑΕΠ της Γερμανίας (2,5 φορές περίπου το δημόσιο χρέος της Ελλάδας). Εάν τελικά υποχρεωθεί η Γερμανία να διασώσει μόνο αυτήν την τράπεζα (υπάρχουν πολλές άλλες), θα αυξήσει το δημόσιο χρέος της σχεδόν κατά 30% (στα 110% του ΑΕΠ της). Πιθανότατα λοιπόν για το λόγο αυτό η κυρία Μέρκελ εξανίσταται, όταν ακούει για τα προβλήματα της Ελλάδας, αφού φοβάται ότι έτσι μάλλον θα ανακαλυφτούν τελικά και τα δικά της, της Γερμανίας δηλαδή (το ίδιο συμβαίνει και στη Γαλλία του κ. Sarkozy).
Στο θέμα μας ξανά, μελλοντικά θα αποφασίζει για κάθε είδους «διασώσεις» (με τα χρήματα των Ευρωπαίων φορολογουμένων και εκτός κάθε δημοκρατικού ή νομικού ελέγχου), το κυβερνητικό συμβούλιο του ευρωπαϊκού μηχανισμού σταθερότητας (ESM). Για πολλούς, οι «σαδιστές» τότε θα είναι οι παράγοντες του καρτέλ, οι «σαδομαζοχιστές» οι κυβερνώντες, ενώ οι «μαζοχιστές» όλοι οι κυβερνώμενοι, αφού επιτρέπουν να γίνονται όλα αυτά χωρίς την παραμικρή αντίδραση εκ μέρους τους.
Οι «αστείες αντιδράσεις» των «διαμαρτυρομένων» πολιτών, αυτών δηλαδή που συγκεντρώνονται στις πλατείες της Ευρώπης χωρίς καν να γνωρίζουν τι θέλουν (κάποτε αυτοί που διαδήλωναν ήταν τουλάχιστον πολιτικοποιημένοι, δεν εννοούμε βέβαια «κομματικο-κρατούμενοι»), δεν πρόκειται φυσικά να εμποδίσουν τις κυβερνήσεις να αποφασίζουν όπως αυτές θέλουν, ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες της χρηματοπιστωτικής μαφίας.
Στην Ελβετία τώρα, η κεντρική τράπεζα αποφάσισε να συνδέσει το νόμισμα της με το ευρώ, παρά το ότι πρέπει να διαθέσει εκατοντάδες δισεκατομμύρια φράγκων για τη διατήρηση της σταθερής ισοτιμίας του, με τεράστιο κόστος. Ταυτόχρονα, οι πολυεθνικές υπερτράπεζες θα μπορούν να δανείζονται σε ελβετικά φράγκα με ελάχιστο κόστος (τα επιτόκια είναι σχεδόν μηδενικά), χωρίς κανέναν συναλλαγματικό κίνδυνο, επενδύοντας τα δανεικά χρήματα σε κρατικά ή άλλα ομόλογα υψηλών αποδόσεων.
Πολλά κερδοσκοπικά Hedge funds λοιπόν ετοιμάζονται για επίθεση, με δανεικά χρήματα από την ίδια την Ελβετία, πιστεύοντας πως είναι φύσει αδύνατον να αντέξει η χώρα και πως θα αποτύχει παταγωδώς η παράλογη αυτή «κατασκευή», όπως απέτυχε και το σύστημα των σταθερών συναλλαγματικών ισοτιμιών, πριν από την εισαγωγή του ευρώ. Σύμφωνα δε με διάφορους οικονομικούς αναλυτές, ο δισεκατομμυριούχος G.Soros, στέλεχος φυσικά της λέσχης Bilderberg, ήδη τρίβει τα χέρια του, αφού προβλέπει να κερδίσει από το ελβετικό φράγκο (από τον ελβετικό λαό ουσιαστικά), όσα κέρδισε κάποτε από την επίθεση του εναντίον της βρετανικής στερλίνας.
Είναι αυτονόητο δε ότι η κεντρική τράπεζα της Ελβετίας θα συγκεντρώσει πολλά δισεκατομμύρια ευρώ στα βιβλία της, αφού μόνο έτσι θα διατηρήσει την ισοτιμία του φράγκου σταθερή οπότε, όταν το ευρώ καταστραφεί (γεγονός μάλλον αναπόφευκτο), θα καταστραφεί και η Ελβετία. Ακριβώς για το λόγο αυτό, τα hedge funds στοιχηματίζουν με χρήματα που δανείζονται από την ίδια την Ελβετία, αφ’ ενός μεν στην άνοδο του φράγκου (την οποία τα ίδια θα προκαλέσουν), αφ’ ετέρου στην πτώση του ευρώ (την οποία τα ίδια θα φροντίσουν). Ένα διπλό στοίχημα λοιπόν, με τεράστιες πιθανότητες επιτυχίας και εγγραφής διπλών κερδών.
Το 2011 η λέσχη Bilderberg συνεδρίασε στο St.Moritz της Ελβετίας. Πριν από την κρίση της Ελλάδας και της Ισπανίας, η περιβόητη ελιτίστικη λέσχη είχε συνεδριάσει εκεί, κάτι που φυσικά μπορεί να θεωρηθεί σύμπτωση. Ανήκει μάλλον στις θεωρίες συνωμοσίας η πεποίθηση ότι, στις ετήσιες κλειστές συνεδριάσεις της Bilderberg, σε αυτές δηλαδή που δεν παρευρίσκονται οι εκάστοτε προσκεκλημένοι, ειδικά αυτοί των χωρών που τις φιλοξενούν, τα μέλη της λέσχης αποφασίζουν σε ποια χώρα θα εισβάλλουν, με στόχο τη λεηλασία του πλούτου της.
Όμως, εάν απλά σκεφθεί κανείς τι συνέβη στην Ελλάδα και στην Ισπανία, λίγο μετά τις συγκεντρώσεις της λέσχης, δεν χρειάζεται να προβληματιστεί ιδιαίτερα για να καταλάβει που αρχίζει και που τελειώνει μία πραγματική θεωρία συνωμοσίας. Εάν δε πιστεύει κανείς ότι η σημερινή κρίση της Ελλάδας και της Ευρωζώνης γενικότερα πρόκειται σύντομα να λυθεί από τους πολιτικούς, είναι πολύ εύπιστος, αφού η Ελλάδα δεν θα χρεοκοπεί, αλλά θα στέκεται «σταθερά» στην άκρη του γκρεμού, για όσο χρονικό διάστημα (μπορεί μέρες, μπορεί μήνες ή και χρόνια) χρειάζεται η ελίτ για να πετύχει τους στόχους της. Πάντως, θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η επιλογή της χώρας για τη συνεδρίαση του 2012, η οποία πιθανόν δεν θα είναι η Γαλλία ή η Γερμανία, αλλά κάποια άλλη.
Εάν αντιδράσουν βέβαια οι πολίτες ή εάν αποδεχτούν παθητικά τη μοίρα τους, είναι κάτι που μόνο οι ίδιοι το γνωρίζουν. Εάν συνεχίσουν όμως να πιστεύουν ότι αυτοί φταίνε για όλα όσα συμβαίνουν στην πατρίδα τους, η δική τους σπατάλη δηλαδή και η τεμπελιά τους, είναι μάλλον άξιοι της μοίρας τους και πολύ καλά κάνουν όλοι αυτοί που τους εκμεταλλεύονται ασύστολα.
Πηγή : Βασίλης Λινάρδος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Eπίσης, πρόσφατα οι FT είχαν γράψει " Η Ευρώπη είναι διατεθημένη να χαρίσει όλο το χρέος της Ελλάδας, αντι να την στρέψει σε άτακτη χρεοκοπία!! "Έλα ντε;
Σοφό βρίσκω το άρθρο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
“Δεν είμαστε έτοιμοι να αφήσουμε την Ελλάδα να πτωχεύσει – Είμαστε καταδικασμένοι να τη στηρίξουμε με τον ένα ή άλλον τρόπο, ό,τι και αν αποφασίσει αυτή να κάνει, όσα μέτρα και αν λάβει ή όχι.”
1. Η πτώχευση και η επόμενη μέρα
Την επόμενη μίας ενδεχόμενης άρνησης της Τρόικας να καταβάλλει στην Ελλάδα την 6η, την 7η ή κάποια άλλη από τις προγραμματισμένες δόσεις από το πακέτο στήριξης, η χώρα θα οδηγηθεί σε μία ανεξέλεγκτη πτώχευση. Το ελληνικό τραπεζικό σύστημα θα καταρρεύσει καθώς οι πολίτες θα σπεύσουν να αποσύρουν τις καταθέσεις τους από τις τράπεζες και οι διεθνείς επενδυτές θα αποσύρουν όσα κεφάλαια έχουν στην Ελλάδα. Το χρηματιστήριο θα καταρρεύσει με τους διεθνείς επενδυτές να πουλούν μαζικά ελληνικές μετοχές και η κεφαλαιοποίηση των εισηγμένων σε αυτό εταιριών θα συρρικνωθεί δραματικά. Οι διεθνείς τράπεζες και οι διεθνείς εταιρίες, οι εμπορικοί εταίροι και οποιοσδήποτε άλλος έχει συναλλαγές με την Ελλάδα θα τις άρει άμεσα σε μία προσπάθεια δημιουργίας μίας κατάστασης 'καραντίνας' προκειμένου να προστατευθεί από την ελληνική πτώχευση. Η εκροή κεφαλαίων από τις ελληνικές τράπεζες θα είναι πρωτοφανής και το χάος που θα δημιουργηθεί στο τραπεζικό σύστημα σχεδόν αδύνατο να αντιμετωπιστεί.
Το κράτος θα αναγκαστεί να παρέμβει και να βάλει πλαφόν στο ύψος του κεφαλαίου που θα μπορούν να εκταμιεύσουν οι πολίτες αλλά θα είναι πολύ δύσκολο να κάνει το ίδιο για τα διεθνή κεφάλαια που βρίσκονται στην Ελλάδα τα οποία θα αποδημήσουν. Κάθε μορφή παροχής ρευστότητας προς τη χώρα θα διακοπή και η οικονομία θα παγώσει από την έλλειψη ρευστού.
Στην προσπάθεια τους να αντιδράσουν οι ελληνικές τράπεζες θα αποσύρουν τα κεφάλαια τους από τις θυγατρικές τους στο εξωτερικό ώστε να τα επαναπατρίσουν για να τονώσουν την κεφαλαιακή τους επάρκεια, μεταφέροντας, έτσι, την τραπεζική κρίση, μεταξύ άλλων, στη Βουλγαρία, την Αλβανία, τη Ρουμανία, την Τουρκία και τα Σκόπια. Οι κυβερνήσεις των κρατών αυτών θα πρέπει να παρέμβουν άμεσα παρέχοντας στήριξη στις τράπεζες τους και κρατικοποιώντας τις θυγατρικές των ελληνικών τραπεζών οι οποίες κατά πάσα πιθανότητα θα πτωχεύσουν. Το σοκ από την πτώχευση των θυγατρικών των ελληνικών τραπεζών είναι πιθανό να οδηγήσει σε απόσυρση κεφαλαίων από τα τραπεζικά συστήματα των πιο αδύναμων από τα παραπάνω κράτη και να προκαλέσει κραχ στα χρηματιστήρια τους και παράλληλα μία κρίση ρευστότητας, την απόσυρση των διεθνών επενδυτικών κεφαλαίων, την εκτίναξη των επιτοκίων δανεισμού τους και την αύξηση της πιθανότητας πτώχευσης τους. Η Βουλγαρία και τα Σκόπια είναι πιθανό να χρειαστούν διάσωση ενώ μεγάλο πλήγμα θα δεχτεί και η Κύπρος που θα δει τράπεζες και κρατικό χρέος να υποβαθμίζονται πιστοληπτικά ενώ θα πρέπει να προβεί άμεσα σε στήριξη των τραπεζών της που θα κληθούν να διαγράψουν ελληνικό χρέος από τους ισολογισμούς τους και να καταγράψουν μεγάλες απώλειες.
Μία κρίση στα αναδυόμενα κράτη της Ευρώπης θα είναι σχεδόν βέβαιη με τους οίκους πιστοληπτικής αξιολόγησης να επιδεινώνουν την κατάσταση υποβαθμίζοντας τις τράπεζες αλλά και το κρατικό χρέος των παραπάνω χωρών αλλά και όσων έχουν σημαντικές συναλλαγές με αυτές.
Οι γαλλικές τράπεζες με έκθεση σε ελληνικό χρέος θα υποβαθμιστούν, θα δουν τις μετοχές τους να καταρρέουν ενώ θα αποκλειστούν από τις διεθνείς αγορές κεφαλαίων, θα είναι αδύνατον να χρηματοδοτήσουν τις κεφαλαιακές τους ανάγκες και είναι πιθανόν να δουν τις ταμειακά αποθεματικά τους να εξανεμίζονται καθώς οι πελάτες τους θα αποσύρουν τα κεφάλαια τους από αυτές, με αποτέλεσμα οι πιο αδύναμες να απειληθούν ακόμη και με πτώχευση. Η γαλλική κυβέρνηση είναι πιθανό να χρειαστεί να παρέμβει στηρίζοντας τράπεζες όπως η Soc Gen, η BNP Paribas και η Credit Agricole ενώ η Γαλλία θα βρεθεί αντιμέτωπη με μία σφοδρή τραπεζική κρίση.
Αντίστοιχα προβλήματα θα αντιμετωπίσουν και οι γερμανικές τράπεζες και πιο σύντομα απ' όσο φαντάζεται κανείς είναι πιθανό η κρίση να λάβει πανευρωπαϊκές διαστάσεις και να υπάρξει μαζική απόσυρση κεφαλαίων από το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα και αποδήμηση τους στις ΗΠΑ. Η τραπεζική κρίση θα είναι πάρα πολύ δύσκολο να μη λάβει διεθνείς διαστάσεις και μία κατάσταση τύπου Lehman είναι πολύ πιθανό να πλήξει το διεθνές τραπεζικό σύστημα παγώνοντας την παγκόσμια οικονομία από την έλλειψη ρευστότητας. Ιαπωνία και Κίνα θα πρέπει να παρέμβουν για να προστατέψουν τις τράπεζες και τις οικονομίες τους.
Πίσω στην Ευρώπη, η ελληνική πτώχευση θα μετατρέψει την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα σε 'Κακή Τράπεζα' καθώς αυτή κατέχει στο χαρτοφυλάκιο της ελληνικά ομόλογα αξίας μεγαλύτερης των 40 δις ευρώ, ενώ η άμεση έκθεση της στις χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας τόσο μέσω της κατοχής κρατικών ομολόγων όσο και μέσω της παροχής ρευστότητας στις τράπεζες ξεπερνά τα 600 δις ευρώ. Η κρίση θα χτυπήσει ταχύτατα την Πορτογαλία και την Ιρλανδία οι οποίες θα θεωρηθούν τα επόμενα υποψήφια θύματα και οι κρουνοί της ρευστότητας θα κλείσουν και γι' αυτές τις χώρες με τις τράπεζες τους να στρέφονται στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και στα κράτη τους για στήριξη ενώ η πιθανότητα πτώχευσης τους θα αυξηθεί δραματικά.
Με την Ευρώπη αντιμέτωπη με μία σφοδρή τραπεζική κρίση και μία κρίση ρευστότητας η πιθανότητα χώρες όπως η Ισπανία και η Ιταλία να χρειαστούν στήριξη θα αυξηθεί κατακόρυφα και τα επιτόκια δανεισμού τους θα απογειωθούν στα ύψη φέρνοντας πιο κοντά την ανάγκη για διάσωση τους από την Τρόικα.
Η Ευρώπη θα είναι αδύνατο να αντιμετωπίσει το πρόβλημα μόνη της και είναι πιθανό να ζητηθεί από τις ΗΠΑ να παρέμβουν με τον Ομπάμα ενδεχομένως να κληθεί να ψηφίσει ένα πακέτο στήριξης της Ευρώπης και την αμερικανική FED να εμπλέκεται ουσιαστικά και άμεσα στη δημιουργία γέφυρας παροχής ρευστότητας προς την ΕΚΤ και τις ευρωπαϊκές τράπεζες.
Οι οίκοι πιστοληπτικής αξιολόγησης θα βομβαρδίσουν κράτη και τράπεζες με υποβαθμίσεις οι οποίες είναι πιθανόν να προκαλέσουν οικονομική απομόνωση στην Ευρώπη. Η διεθνής οικονομία θα απειληθεί με ύφεση και θα χρειαστούν παγκόσμιες και συντονισμένες προσπάθειες προκειμένου να αποφευχθεί η επανάληψη όσων έλαβαν χώρα το 2008.
Οι τιμές των εμπορευμάτων, όπως του πετρελαίου, είναι πιθανόν να καταρρεύσουν και η κρίση να μεταφερθεί γρήγορα στις αραβικές χώρες απειλώντας τα προγράμματα αποκατάστασης της πολιτικής σταθερότητας και αυξάνοντας τον κίνδυνο για αναζωπύρωση των εξεγέρσεων.
Μία παγκόσμια τραπεζική, χρηματιστηριακή, πολιτική και οικονομική κρίση είναι πολύ πιθανή.
2. Έξοδος από το ευρώ
Όλα τα παραπάνω είναι πιθανό να συμβούν αν η Ελλάδα δε λάβει την 6η, την 7η ή οποιαδήποτε άλλη δόση και αφεθεί να πτωχεύσει ανεξέλεγκτα και πριν ο κόσμος προετοιμαστεί κατάλληλα γι' αυτό το ενδεχόμενο αλλά παρόλα αυτά παραμείνει στο ευρώ. Αν, ωστόσο, για οποιοδήποτε λόγο η μη καταβολή μίας από τις δόσεις οδηγήσει και στην έξοδο της χώρας (με οποιοδήποτε τρόπο) από το ευρώ, όπως προτείνουν κάποιοι Ευρωπαίοι ηγέτες ή άλλοι ειδικοί, τότε η κατάσταση είναι πιθανό να γίνει ακόμη πιο δραματική.
Αυτό γιατί πέρα από όσα αναφέρθηκαν νωρίτερα σε μία τέτοια περίπτωση χώρες όπως η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, η Ισπανία και η η Ιταλία είναι πιθανό να δεχτούν αφόρητες πιέσεις από τις αγορές, καθώς θα θεωρηθούν οι αμέσως επόμενες υποψήφιες για έξοδο από το ευρώ. Θα υπάρξει, τότε, απόσυρση κεφαλαίων όχι μόνο από τις χώρες της ανατολικής και νότιας Ευρώπης αλλά από τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες και θα ακολουθήσει η μεταφορά τους στις ΗΠΑ και τη Γερμανία που θα θεωρηθούν ασφαλείς παράδεισοι. Σε επόμενο στάδιο η πτώχευση της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας θα είναι σχεδόν βέβαιη και οι αγορές είναι πολύ πιθανό να συμπεριφερθούν με ακόμη μεγαλύτερη σφοδρότητα απ' ότι στις αρχές της δεκαετίας του '90 όταν η νομισματική κρίση δε σταμάτησε παρά μόνο αφού χτύπησε δυνατά τη Γαλλία, Σε μία τέτοια περίπτωση η αποχώρηση από το ευρώ και άλλων χωρών θα αρχίσει να γίνεται αναπόφευκτη πραγματικότητα.
Η ύφεση που θα χτυπήσει την Ευρώπη θα είναι δραματική. Οι δανειστές της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας είναι πιθανόν να απολέσουν το 90-100% των κεφαλαίων τους και μία σειρά τραπεζών θα πτωχεύσουν και κρατικοποιηθούν με το μέλλον της Ισπανίας και της Ιταλίας να είναι ζοφερό. Οι διεθνείς δανειστές θα απαιτήσουν τεράστιο premium για να δανείσουν στις δύο αυτές χώρες και η πτώχευση τους δε θα αποφευχθεί χωρίς εντυπωσιακά μεγάλα πακέτα διάσωσης, τα οποία, τότε, η Ευρώπη θα είναι μάλλον αδύνατο να παράσχει.
Της τραπεζικής, νομισματικής και οικονομικής κρίσης θα ακολουθήσει άμεσα μία ευρωπαϊκή πολιτική κρίση με άγνωστες προεκτάσεις και συνέπειες. Η Ελλάδα, ως πρώτη χώρα εκτός ευρώ σε αυτό το μαύρο σενάριο, θα πρέπει να εκδώσει νέο νόμισμα το οποίο, τουλάχιστον στην αρχή, θα έχει ελάχιστη πραγματική αξία. Η ελληνική οικονομία θα βυθιστεί σε μία άνευ προηγουμένου ύφεση. Όλες οι εμπορικές, χρηματοοικονομικές και οικονομικές συμφωνίες της χώρας στο εσωτερικό και το εξωτερικό της θα τεθούν υπό αμφισβήτηση. Θα επικρατήσει, μεταξύ άλλων, ένα νομικό χάος το οποίο θα μολύνει και άλλες χώρες της ευρωζώνης.
Συμπεράσματα
Η αλήθεια είναι πως συνέπειες της μη εκταμίευσης της 6ης, της 7ης δόσης ή οποιασδήποτε άλλης δόσης προς την Ελλάδα και η έκταση της κρίσης που μπορεί να ακολουθήσει εξαιτίας μίας τέτοιας εξέλιξης δεν είναι απολύτως γνωστές σε κανέναν και είναι αδύνατο να προβλεφθούν με ακρίβεια.
Όσα αναφέρονται παραπάνω αποτελούν σενάρια που προβλέπονται ως πιθανότερα από εκθέσεις διεθνών επενδυτικών οίκων, χρηματοοικονομικών και οικονομικών ιδρυμάτων αλλά και εκτιμήσεις με βάση την εμπειρία από την πτώχευση της Lehman Brothers, από προηγούμενες νομισματικές κρίσεις και από παλαιότερες περιπτώσεις πτώχευσης κρατών.
Τα παραπάνω δεν είναι δεδομένο πως θα συμβούν αν η Ελλάδα δε λάβει μία από τις επόμενες δόσεις αλλά αποτελούν ένα πιθανό σενάριο. Το ερώτημα είναι αν το ΔΝΤ, η ΕΕ, η ΕΚΤ, η Γερμανία , οι ΗΠΑ ή οποιοσδήποτε άλλος είναι έτοιμοι να ρισκάρουν προκαλώντας την πτώχευση της Ελλάδας για να διαπιστώσουν αν το παραπάνω σενάριο θα πραγματοποιηθεί ή όχι και σε ποιο βαθμό.
Η εύλογη απάντηση είναι 'όχι'. Αν η Ευρώπη και ο κόσμος ήταν έτοιμοι για μία ελληνική πτώχευση θα την είχαν αφήσει να συμβεί ήδη αλλά δεν είναι. Έτσι, το πιθανότερο είναι οι δόσεις να καταβάλλονται κανονικά όπως συμβαίνει μέχρι στιγμής παρά τις απειλές για το αντίθετο και η Ελλάδα να παραμείνει σε κατάσταση ελεγχόμενης αναδιάρθρωσης για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο διάστημα και τουλάχιστον τόσο ώστε Ευρώπη και ΗΠΑ να είναι προετοιμασμένες για ένα τέτοιο ΄πείραμα'.
Μέχρι τότε, οι απειλές για μη καταβολή μίας δόσης κατά πάσα πιθανότητα δε θα είναι τίποτε περισσότερο από μία μπλόφα στο ευρωπαϊκό παιχνίδι πόκερ, την οποία θα επαναλαμβάνουν με μαθηματική ακρίβεια οι Ευρωπαίοι πολιτικοί και οι αξιωματούχοι της Τρόικας, καθώς αδυνατούν και αρνούνται από την αρχή να πουν ξεκάθαρα την αλήθεια: “Δεν είμαστε έτοιμοι να αφήσουμε την Ελλάδα να πτωχεύσει – Είμαστε καταδικασμένοι να τη στηρίξουμε με τον ένα ή άλλον τρόπο, ό,τι και αν αποφασίσει αυτή να κάνει, όσα μέτρα και αν λάβει ή όχι.”
Και μοιραία καταλήγουμε στο ίδιο ερώτημα που μας βασανίζει από το ξέσπασμα της ελληνικής κρίσης και την υπογραφή του πρώτου Μνημονίου: Μήπως μπορούμε να διαπραγματευτούμε με πολύ μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και πολύ λιγότερο φόβο με την Τρόικα και τους Ευρωπαίους εταίρους μας γνωρίζοντας ότι η “στήριξη” τους παρέχεται όλο αυτό το διάστημα και κατά πάσα πιθανότητα θα συνεχίσει να παρέχεται ακριβώς γιατί με αυτόν τον τρόπο προστατεύουν κυρίως τους ίδιους και το σύστημα του οποίου αποτελούν σημαντικό τμήμα και όχι τόσο την Ελλάδα;
Μήπως δεν υπάρχει λόγος να λαμβάνουμε κάθε ένα από τα μέτρα που προτείνει η Τρόικα απειλώντας ότι ειδάλλως δε θα προχωρήσει στην καταβολή μίας από τις επόμενες δόσεις και να πάψουμε να αποδεχόμαστε κάθε τί που μας επιβάλλεται ακόμη και αν είναι πιθανό να μας προκαλέσει μεγαλύτερη βλάβη απ' ότι καλό;
Μήπως πρέπει να σταματήσουμε να κάνουμε πολιτική που ως κεντρικό στόχο της έχει την εξασφάλιση κάθε επόμενης δόσης και να αρχίσουμε να θέτουμε ως πρωταρχικό γνώμονα των όποιων αποφάσεων μας μόνο το συμφέρον της χώρας μας; Και μήπως όλα αυτά πρέπει, επιτέλους, να συμβούν πριν μία ελληνική πτώχευση πάψει να αποτελεί μία πυρηνική βόμβα στα θεμέλια της Ευρώπης και πριν ο κόσμος είναι έτοιμος να εγκαταλείψει την Ελλάδα στη μοίρα που εκείνη, τελικά, θα έχει διαλέξει;
Λέω. Μήπως?
Πηγή :Analitis
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
" Αν περάσουμε σε πρωτογενή πλεονάσματα, αν τα έξοδα του κράτους είναι λιγότερα από τα έσοδα του, τότε θα είμαστε αυτόνομοι, θα έχουμε πάρει τη μοίρα μας στα δικά μας χέρια, θα μπορούμε ό,τι και αν γίνει να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις και να αποφύγουμε τα χειρότερα ακόμη και αν μας εγκαταλείψουν οι εταίροι μας”, είναι η νέα πολιτική φωνή που προωθείται ως η συνετότερη. "
Έτσι λένε. Είναι, όμως, πράγματι έτσι;
Σύμφωνα με ανεξάρτητες εκθέσεις διεθνών τραπεζών και οικονομικών ιδρυμάτων, με τη δυναμική της ελληνικής κρίσης να ενισχύεται, η όποια προσπάθεια περαιτέρω δραστικής μείωσης των ελλειμμάτων θα επιφέρει ό,τι και οι προηγούμενες προσπάθειες, δηλαδή περισσότερη ύφεση
Και τι να το κάνεις το πρωτογενές πλεόνασμα, όταν τα κότσια σου δεν μπορούν να αντέξουν. ούτε κατα διάνοια, μία ενδεχόμενη ευρωπαϊκή τραπεζική κρίση, μία διεθνή ύφεση, μία σημαντική αύξηση των τιμών πετρελαίου, μία κρίση πτώχευσης ευρωπαϊκών κρατών ή του ευρωπαϊκού νομίσματος ή μία μεγάλη αύξησης στις τιμές τροφίμων και εμπορευμάτων ( βλέπε το παράδειγμα της Βουλγαρίας , καθώς ενώ η χώρα σημείωνε δημοσιονομικό πλεόνασμα για πέντε συνεχή έτη μεταξύ 2005-2009, πέρασε σε έλλειμμα μεγαλύτερο του 4% το 2010 εξαιτίας της διεθνούς οικονομικής και χρηματοοικονομικής κρίσης. Πως την πρεστάτεψε το Πρωτογενές πλεόνασμα?)
Επίσης
Διεθνείς εκθέσεις φανερώνουν πως η πιθανότητα πτώχευσης υπό το βάρος του χρέους αυξάνεται και δε μειώνεται όταν η χώρα περνά σε πρωτογενή πλεονάσματα, ακριβώς γιατί γίνεται πολύ δύσκολο για τους πολιτικούς να πείσουν τους πολίτες για την ανάγκη συνέχισης της λιτότητας όταν αυτή είναι, πλέον, δεδομένο πως έχει ως μοναδικό στόχο την πληρωμή των δανειστών. Έτσι, ενώ σήμερα οι πολιτικοί χρησιμοποιούν ως επιχείρημα για τη λήψη νέων μέτρων την ανάγκη επίτευξης πρωτογενούς πλεονάσματος ώστε η χώρα να μπορεί να πληρώσει μισθούς και συντάξεις ό,τι και αν συμβεί, μετά την επίτευξη αυτού του στόχου, αυτό το πολύ ισχυρό επιχείρημα δε θα υφίσταται πλέον.
Έτσι, στη θέση που επιδιώκει να φτάσει η Ελλάδα (και ακόμη καλύτερη με βάση τους αριθμούς) ως προς τα δημοσιονομικά πλεονάσματα, βρίσκονται ήδη η Ζιμπάμπουε, η Τόνγκα, η Αγκίλλα, το Ουζμπεκιστάν, το Ταζικιστάν, το Περού, η Παραουγάη, η Βολιβία, το Τουρμεκινστάν, το Ιράν, η Λιβύη η Παπούα – Νέα Γουινέα και άλλες όχι και τόσο αναπτυγμένες χώρες. Αυτό δε συνεπάγεται, βέβαια, πως η οικονομίες αυτών των κρατών είναι ισχυρές, ούτε βέβαια ότι είναι οχυρωμένες απέναντι τους διεθνείς κινδύνους.
Ας πάρουμε για παράδειγμα την οικονομία των Παπούα: το δημοσιονομικό της πλεόνασμα κυμαίνεται περίπου στο 0,70% του ΑΕΠ, η ανεργία στο 1,8%, το δημόσιο χρέος είναι μόλις 26% του ΑΕΠ ενώ οι ρυθμοί ανάπτυξης του ΑΕΠ κυμαίνονται στο 7%. Τα στοιχεία αυτά φαντάζουν ονειρικά και είναι σίγουρο πως η Ελλάδα θα 'σκότωνε' για να τα κάνει δικά της. Αλλά υπάρχει ένα πρόβλημα: το κατά κεφαλήν ΑΕΠ στην Παπούα διαμορφώνεται στα 2500 δολάρια κάτι που καθιστά τους κατοίκους της χώρας πάμπτωχους.
Έτσι λοιπόν, καλή είναι η μείωση των ελλειμάτων, αλλά η προσοχή πρέπει να στρέφεται ΚΥΡΙΩΣ στην αποφυγή της δραματικής μείωσης των εισοδημάτων, της εκρηκτικής αύξησης της ανεργίας και της καταστροφικής συρρίκνωσης της ελληνικής οικονομίας.
Ειδάλλως, όταν θα έρθει η πολυπόθητη στιγμή που οι πολιτικοί της χώρας θα πανηγυρίσουν την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος, θα έχει πολύ μικρότερη σημασία απ' όσο θα έχουν πιστέψει αλλά και θα έχουν μείνει πολλοί λίγοι πολίτες 'όρθιοι' για να το γιορτάσουν μαζί τους.
Πηγή : Πάνος Παναγιώτου
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Έτσι, μετά την καθιέρωση των ειδικών επιχειρησιακών συμβάσεων του περασμένου Δεκεμβρίου, που επιτρέπει αποδοχές κάτω των κλαδικών συμβάσεων και προβλέπει σύναψη ειδικών συμβάσεων ακόμη και με τις εργασιακές επιτροπές –στις μικρές επιχειρήσεις κάτω των 30 ατόμων – το υπουργείο εξετάζει τη σύναψη επιχειρησιακής σύμβασης με ατομικές υπογραφές επί λίστας εργαζομένων.
Ουσιαστικά ο εργοδότης θα μπορεί στις επιχειρήσεις που απασχολούν κάτω των 50 ατόμων να καλεί τους εργαζόμενους προσωπικά ζητώντας τους να δεχτούν μείωση των αποδοχών τους. Σύμφωνα με την Ελευθεροτυπίαόταν συγκεντρωθεί το 50% συν μία των υπογραφών, η σχετική «σύμβαση» θα ισχύει αυτόματα στο σύνολο του προσωπικού.
Ενδεικτικές είναι σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι δηλώσεις του υπουργού Εργασίας Γ. Κουτρουμάνη στη Θεσσαλονίκη, ο οποίος διαπίστωσε ότι «δυστυχώς, έχουν κυριαρχήσει οι ατομικές συμβάσεις» και ότι ο εργαζόμενοι «δεν πληρώνονται τις αποδοχές τους» ενώ υποστήριξε ότι «χρειάζεται επαναρρύθμιση της αγοράς εργασίας».
Πηγή : tvxs.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
«Η ομιλία του Έλληνα πρωθυπουργού στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης αποτελεί παράδοση» σημειώνει το δημοσίευμα. «Χρόνια τώρα, οι πρωθυπουργοί ανακοινώνουν το πρόγραμμά τους για τους επόμενους 12 μήνες. Επί χρόνια, αυτές οι ανακοινώσεις αφορούσαν κυρίως παροχές, είτε αύξησεις συντάξεων είτε νέων προσλήψεων στο Δημόσιο. Στην πόλη-λιμάνι της Θεσσαλονίκης μοιράζονταν δώρα στους ψηφοφόρους».
«Τώρα όμως, δεν υπάρχει τίποτα να μοιραστεί. Η μεγαλύτερη σε κυκλοφορία ελληνική εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ έδειχνε χθες τον Παπανδρέου σαν γυμνό αρχαίο στοχαστή, που κάθεται προβληματισμένος πάνω στο λογότυπο της Έκθεσης» σημειώνει το Spiegel, βλέποντας ένα σαφές μήνυμα: «Ο Παπανδρέου έρχεται με άδεια χέρια – και τελεί υπό μεγάλη πίεση».
«Τον προηγούμενο ενάμιση χρόνο η δουλειά του Παπανδρέου δεν ήταν απλή, αλλά τις προηγούμενες ημέρες δυσκόλεψε περισσότερο. Για μια ακόμα φορά, η Ελλάδα αναγκάστηκε να διορθώσει το έλλειμμά της προς τα πάνω, η εκταμίευση της επόμενης δόσης δανειακής βοήθειας δεν είναι ακόμα σίγουρη και στο γερμανικό υπουργείο Οικονομικών μελετώνται ήδη σενάρια ενδεχόμενης χρεοκοπίας της χώρας» σημειώνει το δημοσίευμα και επισημαίνει ότι η ένταση του Έλληνα πρωθυπουργού ανεβαίνοντας στο βήμα ήταν εμφανής.
«Πριν από την ομιλία του διατυπώνονταν εικασίες ότι ο Πρωθυπουργός θα ανακοίνωνε νέες μεταρρυθμίσεις, ίσως και τη μείωση του πολύ υψηλού ΦΠΑ της τάξης του 23%. Αλλά δεν έγινε κάτι τέτοιο» τονίζει το Spiegel. Αντί για εξαγγελίες, ο Παπανδρέου ζητάει περισσότερη εμπιστοσύνη, σημειώνει.
«Υπάρχει ένας Έλληνας, που δεν πιστεύει ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε;» ρωτάει ευθύς εξαρχής. Δεκατρία λεπτά αργότερα δίνει την προσωπική του απάντηση. Στην οθόνη δεξιά πίσω του, όπου μέχρι τώρα διάνθιζαν την ομιλία του καμπύλες χρέους και διαγράμματα για το έλλειμμα, κυματίζει τώρα μια ελληνική σημαία. Ο Παπανδρέου εξαγγέλλει έναν «τιτάνιο αγώνα» για την αποτροπή της χρεοκοπίας της χώρας του. Για πρώτη φορά ο Παπανδρέου χειροκροτείται για λίγο, όταν φωνάζει: «Η Ελλάδα θα τα καταφέρει!».
«Οι απέξω όμως βλέπουν τα πράγματα διαφορετικά. Από νωρίς το απόγευμα, χιλιάδες διαδηλωτές κάνουν πορεία στους δρόμους της Θεσσαλονίκης. Εκτός από κομμουνιστές, συνδικαλιστές και αυτόνομους, έχουν έλθει και πολλά ‘πούλμαν’ με ταξιτζήδες, που διαμαρτύρονται για το άνοιγμα του επαγγέλματός τους. Ακόμα και αστυνομικοί, πυροσβέστες, λιμενικοί και οδηγοί ασθενοφόρων διαδηλώνουν για τις σχεδιαζόμενες περικοπές στους κλάδους τους. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, πρόκειται για 25.000 διαδηλωτές» σημειώνει το δημοσίευμα.
Πηγή : tvxs.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Οι τόκοι που έπρεπε να καταβάλλονται κάθε χρόνο ήταν 7 εκατομμύρια δραχμές και
ισοδυναμούσαν με το μισό των συνολικών εσόδων του ελληνικού κράτους που έφταναν μετά βίας τα 14 εκατομμύρια ετησίως. Προκειμένου να συγκεντρωθούν τα χρήματα για την αποπληρωμή των τόκων και κάτω από την πίεση των κυρώσεων η κυβέρνηση έλαβε μέτρα λιτότητας την άνοιξη του 1843 τα οποία όμως φάνηκε πως δεν απέδιδαν και ότι δε θα ήταν αρκετά για να συγκεντρωθεί το απαιτούμενο κεφάλαιο και έτσι τον Ιούνιο του 1843 η ελληνική κυβέρνηση ενημερώνει τις ξένες κυβερνήσεις ότι αδυνατεί να καταβάλει το ποσό που χρωστάει και ζητά νέο δάνειο από τις μεγάλες δυνάμεις, ώστε να αποπληρώσει τα παλιά.
Αυτές αρνούνται κατηγορηματικά και αντί να εγκρίνουν νέο δάνειο, εκπρόσωποι των τριών μεγάλων δυνάμεων (Αγγλία-Γαλλία-Ρωσία) κάνουν μια διάσκεψη στο Λονδίνο για το ελληνικό χρέος και καταλήγουν σε καταδικαστικό πρωτόκολλο. Οι πρεσβευτές των μεγάλων δυνάμεων με το πρωτόκολλο στο χέρι, παρουσιάζονται στην ελληνική κυβέρνηση και απαιτούν την ικανοποίηση του. Αρχίζουν διαπραγματεύσεις ανάμεσα στα δύο μέρη και μετά από έναν μήνα υπογράφουν μνημόνιο, σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα έπρεπε να πάρει μέτρα ώστε να εξοικονομήσει υπέρ των δανειστών της μέσα στους επόμενους μήνες το αστρονομικό ποσό των 3,6 εκατομμυρίων δραχμών.
Προκειμένου να εξασφαλίσουν ότι το μνημόνιο θα εφαρμοστεί κατά γράμμα, οι πρεσβευτές απαιτούν να παραβρίσκονται στις συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου που θα εγκρίνει τα μέτρα και να παίρνουν ανά μήνα λεπτομερή κατάσταση της πορείας εφαρμογής τους αλλά και των ποσών που εισπράττονται.
Τα βασικά μέτρα που επέβαλε η κυβέρνηση μέσα στο 1843 σε εφαρμογή του τότε μνημονίου ήταν τα ακόλουθα:
- Απολύθηκε το ένα τρίτο των Δημοσίων υπαλλήλων και μειώθηκαν κατά 20% οι μισθοί όσων παρέμειναν.
- Σταμάτησε η χορήγηση συντάξεων, που τότε δεν δίνονταν στο σύνολο του πληθυσμού αλλά σε ειδικές κατηγορίες.
- Μειώθηκαν κατά 60% οι στρατιωτικές δαπάνες, μειώθηκε δραστικά ο αριθμός των ένστολων και αντί για μισθό οι στρατιωτικοί έπαιρναν χωράφια.
- Επιβλήθηκε προκαταβολή στην είσπραξη του φόρου εισοδήματος και της "δεκάτης", που ήταν ο φόρος για την αγροτική παραγωγή.
- Αυξήθηκαν οι δασμοί και οι φόροι χαρτοσήμου.
- Απολύθηκαν όλοι οι μηχανικοί του Δημοσίου και σταμάτησαν όλα
τα δημόσια έργα. - Καταργήθηκαν εντελώς όλες οι υγειονομικές υπηρεσίες του κράτους.
- Απολύθηκαν όλοι οι υπάλληλοι του εθνικού τυπογραφείου, όλοι οι δασονόμοι, οι δασικοί
υπάλληλοι και οι μισοί καθηγητές πανεπιστημίου. - Καταργήθηκαν όλες οι διπλωματικές αποστολές στο εξωτερικό.
- Νομιμοποιήθηκαν όλα τα αυθαίρετα κτίσματα και οι καταπατημένες "εθνικές γαίες"
με την πληρωμή προστίμων νομιμοποίησης. - Περαιώθηκαν συνοπτικά όλες οι εκκρεμείς φορολογικές υποθέσεις με την καταβολή εφάπαξ ποσού.
(ευχαριστώ για τις πολύτιμες πληροφορίες και την καταλυτική συμβολή της στη συγγραφή του άρθρου την κα Μάρθα ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, διδάκτωρ Ιστορίας).
Πάνος Παναγιώτου
χρηματιστηριακός τεχνικός αναλυτής
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Παπανδρέου είναι ο Γιώργος, σίγουρα κάποια καινούργια «ΘΑ» θα πάρει μαζί του για μπαλώματα, αλλά είναι αργά. Ο Βασιλιάς είναι Γυμνός, και ίσως για πρώτη φορά θα το νιώσει και ο ίδιος και όσοι βρεθούν στο Συνεδριακό Κέντρο «Ιωάννης Βελλίδης για του κάνουν χώρο να διασχίσει τον άχαρο, μοναχικό, διάδρομο.
Πλέον, κανένα «ΘΑ» δεν φτάνει για να καλύψει την πολιτική γύμνια, γιατί το παραμύθι τελείωσε στη χώρα του ΘΑ, που δεν της έχει απομείνει τίποτα να πιστέψει, και πολύ περισσότερο να ελπίζει.
Ο Βασιλιάς δεν είναι μόνο Γυμνός, αλλά και μόνος. Και ας έχει απ’ έξω χιλιάδες αστυνομικούς. Παρά τα επιδεικτικά μαρσαρίσματα των καλομαυρισμένων και καλογυμνασμένων Ζητάδων, πολλοί εκ των οποίων ήρθαν με μειωμένο εκτός έδρας από την επαρχία, μπας και πετύχουν και κανένα γυναικείο επιφώνημα θαυμασμού στην Τσιμισκή. Παρά τα αλεξικέραυνα για την απόκρουση των οργισμένων υποδυμάτων και των αγανακτισμένων φάσκελων…»
Μια φορά και ένα καιρό ήμουν πρωθυπουργός. ΔΕΘέλω να το θυμάμαι…
Πηγή : tvxs
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Το Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο στην Καρλσρούη απέρριψε την προσφυγή ομάδας επιστημόνων και βουλευτών, η οποία προσέφυγε στο ανώτατο δικαστήριο υποστηρίζοντας πως η βοήθεια προς την Ελλάδα, η οποία αποφασίστηκε από την γερμανική κυβέρνηση παραμερίζει βασικά δικαιώματα του γερμανικού κοινοβουλίου.
«Η ομοσπονδιακή βουλή με την έγκριση του σχετικού νόμου δεν παραβίασε ούτε τις αρμοδιότητες της που αφορούν στον προϋπολογισμό ούτε την αυτονομία μελλοντικών αποφάσεων της βουλής κατά τρόπο που να έρχεται σε σύγκρουση με το Σύνταγμα της χώρας» υποστήριξε κατά την ανάγνωση της απόφασης του δικαστηρίου ο πρόεδρος του Αντρέας Φόσκουλε.
Αμέσως μετά την ανακοίνωση της απόφασης, το ευρώ ανέβηκε στα 1,4148 δολάρια . Ο πρόεδρος του Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου τόνισε όμως παράλληλα «Ως εκπρόσωποι του λαού οι εκλεγμένοι βουλευτές του γερμανικού κοινοβουλίου θα πρέπει στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης να διατηρούν τον έλεγχο για βασικές πολιτικές αποφάσεις που αφορούν τον προϋπολογισμό».
Πηγή : dw-world.de
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Ή αλλιώς, στο ΠΑΣΟΚ του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου. Η συμπλήρωση 37 ετών πορείας στην ελληνική και διεθνή πολιτική σκηνή βρίσκει το κυβερνών κόμμα στην πιο κρίσιμη καμπή του και κυρίως θέτει ερωτήματα αναφορικά με την ταυτότητα της σημερινής μεσαίας τάξης. Μιλούν στο tvxs.gr: Απόστολος Κακλαμάνης, Στράτος Φαναράς, Τάσος Παππάς και Κώστας Πανταζής.
Το ΠΑΣΟΚ για το ΠΑΣΟΚ
Για τον πρώην πρόεδρο της Βουλής Απόστολο Κακλαμάνη, το κείμενο της ‘Διακήρυξης της 3ης του Σεπτέμβρη’ «συσσωρεύει αρχές και αξίες που οριοθετούν και δεσμεύουν τον πολιτικό λόγο και την κάθε απόφασή μας, αποτελεί κοινό κτήμα όλων όσοι ξεκινήσαμε μαζί 37 χρόνια πριν και χιλιάδων αγνών αγωνιστών που στρατεύθηκαν στις γραμμές του ΠΑΣΟΚ, με μόνη φιλοδοξία να αναστρέψουμε την καθοδική πορεία της πατρίδας μας προς μια νέα εποχή εθνικής αναγέννησης και προόδου».
Κατά τη γνώμη του, «το ΠΑΣΟΚ σήμερα πορευόμενο σε μία νέα εποχή και κάνοντας ανασκόπηση της δημιουργικής του διαδρομής και προσφοράς στην πατρίδα και το λαό μας, οφείλει να καταστήσει πιο ευδιάκριτο το στίγμα του στην ελληνική κοινωνία και να το αποκαθάρει από όλες εκείνες τις αντιλήψεις και τις πρακτικές ατόμων ή ομάδων, επίορκων ή ανθρώπων που απλώς «είδαν φως και μπήκαν» στις γραμμές του, που καπηλεύτηκαν τις αρχές του, την επιρροή του και την άσκηση εξουσίας σε τοπικό, περιφερειακό και κεντρικό επίπεδο, υπονόμευσαν τη σχέση του με το λαό μας, διευκόλυναν τη δυσφήμηση και κατασυκοφάντηση του και συνέβαλαν έτσι σε δυο εκλογικές ήττες, το αποτέλεσμα των οποίων οδήγησε στην ανακοπή της προοδευτικής πορείας της χώρας από τις δεξιές κυβερνήσεις Μητσοτάκη και Καραμανλή και τελικώς, εν πολλοίς στη σημερινή δραματική κατάσταση».
«Η μεγάλη παρακαταθήκη της 3ης του Σεπτέμβρη και του Ανδρέα Παπανδρέου κάτω από τις σημερινές δυσμενείς συνθήκες είναι η συνειδητοποίηση ότι η εθνική ανεξαρτησία και η κοινωνική και πολιτική δημοκρατία είναι ιδανικά που αλληλοσυμπληρώνονται και αλληλοτροφοδοτούνται», προσθέτει ο κ. Κακλαμάνης, ο οποίος διαπιστώνει πως «ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου και όλοι μας στο ΠΑΣΟΚ δεν θα κριθούμε μόνο από τις δύσκολες και επώδυνες αποφάσεις που παίρνονται στην κατάσταση έκτακτης ανάγκης που βρίσκεται σήμερα η χώρα μας».
Σε αυτό το πλαίσιο, δηλώνει ότι «το ΠΑΣΟΚ είναι αυτό που έχει και πάλι την ιστορική ευθύνη να σώσει τη χώρα ενώ βρίσκεται στο χείλος της καταστροφής, και να την οδηγήσει σε τροχιά ανάπτυξης με κοινωνική συνοχή» και εκφράζει την πεποίθηση πως «αυτή και η όσο ποτέ άλλοτε αναγκαία εθνική ανάταση προϋποθέτουν ταυτόχρονα δίκαιη κατανομή βαρών, συνεχή έγνοια για τα αδύναμα λαϊκά στρώματα και επιστράτευση όλων των πατριωτικών, κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων του έθνους». Προτρέπει δε «σε κάθε απόφαση που λαμβάνουμε καθημερινά να έχουμε ως πυξίδα τις αρχές και τις αξίες που δημιούργησαν και χάριν των οποίων και μόνο μπορεί και πρέπει να επιζήσει το Κίνημα της Αλλαγής».
Η Νεολαία του αισιοδοξεί
Αναφερόμενος στη σημερινή συγκυρία, ο γραμματέας της Νεολαίας του ΠΑΣΟΚ Κώστας Πανταζής αναγνωρίζει ότι «αυτή η διακυβέρνηση έχει λάβει αποφάσεις επώδυνες, που υποβαθμίζουν το βιοτικό επίπεδο του Ελληνικού Λαού». Επιπλέον, δηλώνει: «Δεν μας κάνει περήφανους ότι στη δική μας παράταξη έλαχε ο ιστορικός κλήρος να αναιρέσει, ελπίζουμε και θέλουμε προσωρινά, κατακτήσεις και δικαιώματα που η ίδια καθιέρωσε για τον Ελληνικό Λαό», αλλά σπεύδει να τονίσει ότι «αυτό δεν μας αφοπλίζει, δεν μας παροπλίζει, μας κάνει πιο δυνατούς για να κάνουμε ένα νέο ξεκίνημα...».
Ο ίδιος στέκεται σε παράγοντες όπως «το στοίχημα της ανανέωσης, όχι μόνο της ηλικιακής αλλά και της πολιτικής και ιδεολογικής», «το στοίχημα μιας νέας συλλογικής και εθνικής συνείδησης», «η δημιουργία νέων συλλογικών υποκειμένων νέων και πρωτόγνωρων κοινωνικών μορφών οργάνωσης για να αναλάβουν για να πάρουν οι πολίτες στα δικά τους χέρια την προάσπιση της κοινωνικής συνοχής» και «η πρόκληση των παραγωγικών δυνάμεων της Ελλάδας, των δυνάμεων της Εργασίας και της Πολιτικής ηγεσίας να καταστρώσουν ένα κοινωνικό συμβόλαιο εξόδου από την κρίση».
Επισημαίνει δε πως «είναι χρέος της κυβέρνησης να εργαστεί σκληρά για να πετύχει την κοινωνική σύνθεση. Χωρίς επικοινωνιακά τεχνάσματα, χωρίς υπολογισμό του κόστους να εγγυηθεί, γιατί αυτός είναι ο ρόλος της, την αποκατάσταση της πίστης της χώρας, την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης όλων μας σε αυτούς που κυβερνούν. Γι’ αυτό και ένα ακόμη στοίχημα είναι οι μεγάλες θεσμικές και πολιτικές αλλαγές, που αποκαθιστούν την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος της χώρας. Εμείς, οι νέοι άνθρωποι στο ΠΑΣΟΚ, βλέπουμε την κρίση σαν ευκαιρία. Η αφορμή των 37ων γενεθλίων του Κινήματος μας, ας είναι η αφετηρία ενός αγώνα να δημιουργήσουμε μια νέα προοδευτική αριστερά ως πρωταγωνίστρια μιας Νέας Μεταπολίτευσης. Για να πάρουμε την Ελλάδα πίσω».
Τι έμεινε 37 χρόνια μετά;
Το πρώτο ερώτημα το οποίο θέτει από την πλευρά του ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Metron Analysis Στράτος Φαναράς είναι «τι έχει απομείνει από τη μεταπολιτευτική Ελλάδα και τη μεσαία τάξη όπως αυτή σχηματοποιήθηκε στο μεταπολιτευτικό κύκλο. Ποια είναι τα κοινωνικά στρώματα που ενδιαφέρονται για τη μία ή την άλλη προοπτική», σημειώνοντας πως «αυτό είναι πάρα πολύ ασαφές σήμερα».
«Σε κάθε περίπτωση, νομίζω ότι τουλάχιστον σε αυτό τον κύκλο που διανύουμε αυτές οι μαζικές κοινωνικές συμμαχίες που είχαμε γνωρίσει στο παρελθόν δεν υπάρχουν πια και αυτό επηρεάζει έτσι κι αλλιώς και το ΠΑΣΟΚ και όλα τα πολιτικά δρώμενα. Εκείνο που είναι μεγάλο στοίχημα κατά τη γνώμη μου για όσους θέλουν να αναφέρονται στις προοδευτικές δυνάμεις, είναι αν μπορούμε να οικοδομήσουμε νέες κοινωνικές συμμαχίες για την υπέρβαση της κρίσης και την πρόοδο της χώρας. Αυτό είναι το μεγάλο ζητούμενο και για το ΠΑΣΟΚ», προσθέτει.
Ο ίδιος εκφράζει δυσκολία να εξάγει συμπεράσματα για τη βάση του κυβερνώντος κόμματος, όπως αυτή έχει διαμορφωθεί σήμερα, παρατηρώντας πως «αυτό που έχουμε ακόμη είναι μόνο η απομείωση των κομμάτων. Πρόκειται για ένα κατακερματισμένο τοπίο, δεν υπάρχουν στέρεες κοινωνικές αναφορές σήμερα». Το μόνο σίγουρο για τον κ. Φαναρά είναι πως «το πολιτικό σύστημα τρέχει πίσω από τις εξελίξεις της οικονομίας και των αγορών».
Τα προγνωστικά δεν το ευνοούν
Πολιτικός συντάκτης της Ελευθεροτυπίας, ο Τάσος Παππάς επισημαίνει καταρχάς πως «δεν υπάρχει πολιτικός οργανισμός που να μην έχει υποστεί αλλαγές στη δομή, τη φυσιογνωμία και την ιδεολογία του στη διάρκεια του χρόνου: μόνο οι νεκροί και οι δογματικοί παραμένουν «αμετακίνητοι», ακόμη και το ΚΚΕ -το πιο συμπαγές ιδεολογικά κόμμα της ελληνικής πολιτικής ζωής- έχει αλλάξει σε κάποιο βαθμό».
Εν προκειμένω, «το ΠΑΣΟΚ του 2011 προφανώς δεν έχει καμία σχέση με το ΠΑΣΟΚ του 1974. Μόνον ο τίτλος, τα σύμβολα [ο ήλιος] και το επίθετο του αρχηγού [Παπανδρέου] θυμίζουν τις παλιές, καλές [;] και ηρωικές εποχές. Στα 37α γενέθλια του το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται ίσως στη χειρότερη φάση του. Κι άλλες φορές στο παρελθόν αντιμετώπισε εσωτερικές κρίσεις, είχε απώλειες, απειλήθηκε η συνοχή του, ωστόσο πρώτη φορά από την ίδρυση του κινδυνεύει με πλήρη απαξίωση, λόγω της πολιτικής που εφαρμόζει.
Και αυτό διότι: «Οι ψηφοφόροι το εγκαταλείπουν μαζικά. Τα στελέχη του έχουν περιέλθει σε κατάσταση απόγνωσης. Οι υπουργοί του διαπληκτίζονται σε καθημερινή βάση. Το αν θα τα καταφέρει να επιβιώσει και να ανανεωθεί είναι το μεγάλο στοίχημα του σημερινού προέδρου του. Είναι ένα δύσκολο στοίχημα που καλείται να το κερδίσει ο Γ.Παπανδρέου μέσα σε συνθήκες βαριάς οικονομικής κρίσης, με τους πολίτες να αμφισβητούν συνολικά το πολιτικό σύστημα και να αναζητούν νέες μορφές έκφρασης και εκπροσώπησης. Τα προγνωστικά πάντως δεν τον ευνοούν».
Πηγή : tvxs.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Ποια είναι η επικρατούσα αίσθηση ότι κάθε προσπάθεια σε οικονομικό επίπεδο πέφτει στο κενό.
Κάθε επιχειρηματική πρωτοβουλία καίγεται στον ορυμαγδό των αρνητικών ειδήσεων.
Η λαίλαπα των αρνητικών γεγονότων συμπαρασύρουν κάθε θετική πρωτοβουλία.
Τι συμβαίνει;
Οι αγορές πιστεύουν ότι θα συμβούν τα εξής 3 πράγματα προσεχώς;
1)Η Ελλάδα θα οδηγηθεί σε βαθμολογική χρεοκοπία 2)η Ελλάδα ακολούθως θα αντιμετωπίσει το credit event το πιστωτικό γεγονός και 3)θα ολοκληρωθεί ο κύκλος των χαμένων ευκαιριών με την πληρωμή των CDS.
Όμως μόνο αυτά θα μπορούσαν να συμβούν; Αυτά ούτως ή άλλως τα πίστευαν και πριν 4 μήνες.
Για πρώτη φορά τίθεται θέμα στάσης πληρωμών ακόμη και προσωρινής εξόδου από το ευρώ.
Πιθανότατα αυτά δεν θα συμβούν και δεν θα πρέπει να συμβούν καθώς θα είναι η καταστροφή της χώρας.
Όμως και πάλι οι αγορές δεν πιστεύουν ότι η Ελλάδα θα βγει από το ευρώ ή ακόμη δεν θέλουν να το πιστέψουν.
Άρα τι συμβαίνει;
Οι αγορές έδωσαν πριν 13-15 μήνες την λύση στην Ελλάδα και συνεχώς μέσω μιας διαδικασίας ομόκεντρων κύκλων την φέρνουν συνεχώς στο προσκήνιο.
Υπάρχει λύση σωτηρίας να υπάρξει επιθετικό haircut στα ομόλογα 50% δηλαδή το 50% του χρέους να το επωμιστούν όσοι κατέχουν χρέος.
Δεν υπάρχει άλλη λύση σωτηρίας.
Δεν κατανόησε κανείς την πρόσφατη δήλωση της πολιτικής ηγεσίας της Πορτογαλίας.
Η Μέρκελ η καγκελάριος της Γερμανίας έχει ταχθεί κατά του ευρωομολόγου. Τα κίνητρα και επιχειρήματα της ισχυρής Γερμανίας είναι κατανοητά θα υπάρξει επιβάρυνση στο κόστος χρηματοδότησης των Γερμανών.
Οι Πορτογάλοι όμως γιατί δηλώνουν ότι δεν είναι λύση το ευρωομόλογο; Η Πορτογαλία δεν βρίσκεται στην ίδια μοίρα με την Ελλάδα;
Το πρόβλημα της Ελλάδος είναι τα δάνεια της και το χρέος της.
Η λύση που αναζητά η Ελλάδα και η Ευρώπη είναι με νέα δάνεια να σώσουν την Ελλάδα που δεν μπορεί να πληρώσει τα παλαιά δάνεια.
Δηλαδή με την συνταγή που οδήγησε σε αδιέξοδο την οικονομία επιχειρείται να σωθεί η οικονομία;
Λύση μέσω νέων δανείων δεν μπορεί να υπάρξει η χώρα θα χρεοκοπήσει.
Η Ελλάδα χρειάζεται μια καθολική επαναδιαπραγμάτευση του χρέους της 50% haircut και 50% επιμήκυνση μεγάλης χρονικής διάρκειας και παράλληλα θεραπεία σοκ στην εγχώρια οικονομία με κλείσιμο πάνω από το 50% του ευρύτερου δημόσιου τομέα.
Οι αγορές έχουν καταδικάσει την Ελλάδα και οι πολιτικοί αψηφώντας τις αγορές το μόνο που κερδίζουν είναι να επιτείνουν το πρόβλημα. Τον πόλεμο μεταξύ Ελλάδος και αγορών θα τον κερδίσουν οι αγορές.
Ένα άλλο αξιοσημείωτο είναι η στάση των αγορών ακόμη και σε θετικές πρωτοβουλίες.....γιατί ήταν θετική πρωτοβουλία το deal AlphaEurobank.
Μπορεί το deal AlphaEurobank να πραγματοποιήθηκε με όρους αποφυγής του ταμείου χρηματοπιστωτικής σταθερότητας άρα και κρατικοποίησης των τραπεζών αλλά δεν παύει να αποτελεί μια θετική πρωτοβουλία.
Η αντίδραση της Δευτέρας ήταν καταστροφική. Το χρηματιστηριακό άλμα ήταν στο κενό. Έκτοτε οι μετοχές έχουν κατακρημνιστεί, οι τράπεζες το ΧΑ σχεδόν καταρρεύσει με όρους αγοράς.
Γιατί η αγορά δεν επιδοκίμασε το deal;
Ο λόγος είναι απλός.
Οι αγορές αμφισβητούν την ικανότητα των παραγόντων της οικονομίας….να τα καταφέρουν. Πιστεύουν ότι η δύναμη του χρέους θα συνθλίψει κάθε προσπάθεια ανάπτυξης.
Αμφισβητούν την ποιότητα ενεργητικού των τραπεζών. Πιστεύει η αγορά ότι από τα δάνεια και τα ομόλογα τα προβλήματα θα διογκωθούν. Πιστεύει ότι θα έρθει και νέο haircut στο ελληνικό χρέος με στόχο το 50% απομείωσης. Πιστεύει ότι από τα δάνεια θα προκύψουν μεγάλες κεφαλαιακές ζημίες.
Όμως πιστεύει και κάτι άλλο ότι τα κεφάλαια των τραπεζών 35 δις δεν είναι επί της ουσίας 35 δις αλλά 10 δις και έτσι εξηγείται γιατί αποτιμά τον κλάδο P/BV στο 0,22 σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα…..
Ακόμη και την παρουσία του Κατάρ αμφισβητεί η αγορά, οι όροι της συμφωνίας δεν έχουν αποκαλυφθεί αλλά η αγορά πιστεύει το Κατάρ για να πάρει τέτοιο ρίσκο στην Ελλάδα σημαίνει ότι έχει πάρει μεγάλες εξασφαλίσεις.
Μπορεί αυτό να ισχύει μπορεί και όχι αλλά αυτό που σίγουρα ισχύει είναι ότι κάθε θετική πρωτοβουλία χάνεται στην κυριολεξία.
Ανάπτυξη δεν υπάρχει έχει χαθεί ο έλεγχος και βεβαίως είναι αβέβαιη και άδηλη η προοπτική της χώρας.
Οι τραπεζίτες είπαν αρχικά καλό το deal μεταξύ AlphaEurobank. Μετά όμως την χρηματιστηριακή κατάρρευση της αγοράς όλοι είπαν….άστο καλύτερα δεν είμαστε εμείς για deal.
H Ελλάδα πρέπει να ανακτήσει την εμπιστοσύνη των αγορών.
Δεν πρόκειται να την ανακτήσει αν δεν περάσει τον δικό της Γολγοθά η χώρα.
Η θεραπεία σοκ πλησιάζει και θα είναι δυστυχώς επώδυνη για όλους.
Όλοι θα χάσουν και όλοι θα χάσουμε
Πηγή : Bankingnews
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
, όπως προκύπτει από τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν σε χθεσινή σύσκεψη στο ΕΚΘ με τη συμμετοχή Εργατικών Κέντρων από τη Μακεδονία και τη Θράκη, για την προετοιμασία του συλλαλητηρίου στα εγκαίνια της ΔΕΘ (10/9).
«Δυστυχώς επιβεβαιώνονται οι εκτιμήσεις της ΓΣΕΕ, ένας στους τέσσερις είναι άνεργος και με την τάση που αυξάνεται η ανεργία μπορεί σε ένα χρόνο το 50% του ενεργού πληθυσμού να είναι άνεργοι, οι μισοί να δουλεύουν και οι άλλοι μισοί να μην έχουν δουλειά», επισήμανε ο οργανωτικός γραμματέας της ΓΣΕΕ Βαγγέλης Μουτάφης.
Τα υψηλά ποσοστά της ανεργίας στους νέους και τις γυναίκες δείχνουν ότι κατέρρευσε ο μύθος πως οι ελαστικές μορφές απασχόλησης θα τόνωναν την απασχόληση στις δύο αυτές κατηγορίες, είπε. Χαρακτήρισε «εσχάτη προδοσία» τυχόν πώληση εταιρειών στη χρηματιστηριακή τους αξία κι έφερε ως παράδειγμα την ΕΥΔΑΠ, για την οποία σημείωσε ότι έχασε χρηματιστηριακά 200.000.000 ευρώ από τον Μάιο μέχρι τον Αύγουστο.
* Στη Θεσσαλονίκη η ανεργία ξεπέρασε το 27% και στο τέλος του χρόνου θα φτάσει το 30%, είπε ο πρόεδρος του ΕΚΘ Παναγιώτης Τσαραμπουλίδης. Οι επιχειρήσεις που έβαλαν λουκέτο υπολογίζονται στο 20% και ένα άλλο 20% βρίσκεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Η βουλιμία των βιομηχάνων αυξάνεται με την πολιτική της κυβέρνησης και της τρόικας, παρατήρησε, και τους κατηγόρησε πως όταν είχαν μεγάλη συσσώρευση κερδών δεν επένδυσαν στην ποιότητα και την ανταγωνιστικότητα των προϊόντων.
Τα προβλήματα των πόλεων
* Κραυγές αγωνίας ακούστηκαν και από προέδρους άλλων Εργατικών Κέντρων. «Ο μισός πληθυσμός του νομού Εβρου συγκεντρώθηκε στην Αλεξανδρούπολη και οι βόρειες περιοχές ερημώνουν. Από τις 100 επιχειρήσεις που είχαν επιδοτηθεί στην Αλεξανδρούπολη λειτουργούν μόνο 15 και οι άλλες είναι κουφάρια. Τη δεκαετία του '60 έφευγαν οι γονείς μας μετανάστες και τώρα φεύγουν τα παιδιά μας», υπογράμμισε ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Εβρου Απόστολος Γκιγκούδης.
* «Στις Σέρρες κάθε μέρα κλείνει κι ένα εμπορικό μαγαζί», τόνισε ο πρόεδρος του τοπικού Εργατικού Κέντρου Αλκης Απιδόπουλος.
* «Χάθηκε το 60% της αγοραστικής δύναμης των κατοίκων της Φλώρινας», επισήμανε ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Στέφανος Μπίρος.
* «Στην Κοζάνη έκλεισαν 225 καταστήματα και σε ενεργό πληθυσμό 60.000 οι 20.000 είναι άνεργοι», είπε ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Αθανάσιος Τολιόπουλος.
* Την ανυπαρξία ελέγχων στους χώρους εργασίας επισήμανε ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Καστοριάς Γιώργος Μαλέας, ενώ για έξαρση της ανεργίας και των ελαστικών μορφών απασχόλησης έκαναν λόγο οι πρόεδροι των Εργατικών Κέντρων Νάουσας Αθανάσιος Τσίτσης, Βέροιας Δημήτρης Ταχματζίδης και Γιαννιτσών Γιώργος Βουδούρης.
* Νότα αισιοδοξίας έδωσε ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Χαλκιδικής Αγγελος Πράτσας. Εκεί τα πράγματα είναι καλύτερα λόγω του τουρισμού, που είχε αύξηση 17% φέτος, υπήρξε μεταλλευτική επιχείρηση που έδωσε αύξηση 3% στη συλλογική σύμβαση και αναμένεται η επένδυση του χρυσού, η οποία θα δημιουργήσει 3.500 θέσεις εργασίας, ενώ γίνονται συζητήσεις για ρωσική τουριστική επένδυση σε έκταση 7.000 στρεμμάτων στη Σιθωνία.
Πηγή : enet.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
«Σώζουμε τα κέρδη των τραπεζών»
Σε αναζήτησης συναίνεσης, στη συνέντευξη που έχει τίτλο «Αφήστε την Αθήνα να χρεοκοπήσει», ο κ. Sulik, χαρακτηρίζει παράλογη την παροχή περαιτέρω βοήθειας στην Ελλάδα και υποστηρίζει: «Τα δισεκατομμύρια απλώς θα κάνουν την κατάσταση χειρότερη. Δεν υπάρχει ένδειξη ότι η Ελλάδα θα ανακάμψει και ότι θα μπορέσει ποτέ να αποπληρώσει τα 350 δισ. του χρέους της. Η Eλλάδα δημιουργεί επιπλέον χρέη. Δεν αποτελεί βοήθεια, δεν υπάρχει διέξοδος όταν σε μια εντελώς υπερχρεωμένη χώρα, δανείζεις συνεχώς, όλο και περισσότερα χρήματα.*
Ο Richard Sulik αναφέρθηκε και στα ελλείμματα: «Η Ελλάδα θα δημιουργεί και άλλα ελλείμματα και αυτό θα συνεχίζεται για πολύ καιρό.. Μόνο στο διάστημα Ιανουαρίου – Ιουλίου 2011, η Αθήνα παρουσίασε απόκλιση από τους στόχους του προϋπολογισμού κατά 15 δις. Και τα 109 δισ. του δεύτερου πακέτου, κάποτε θα σπαταληθούν. Δεν σώζουμε τους Έλληνες αλλά τα κέρδη των γαλλικών και γερμανικών τραπεζών, που θα πρέπει σε διαφορετική περίπτωση, να διαγράψουν τις απαιτήσεις τους από ελληνικά ομόλογα».
*Αυτό είναι το μεγάλο μυστικό. Το μεγάλο όφελος των τοκογλύφων βρίσκεται στην “ διαιώνιση του χρέους “. Δεν είναι τυχαίο ότι το μεροκάματο των Rochild ανέρχεται στα 5 Δις $
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Παίρνεις ένα, από τα ακόμη διαθέσιμα σωσίβια, και πηδάς!!
Πηγή : Tήμα από το άρθρο του Σ. Κούλογλου " Δεν ιδρύεις υπουργείο Ναυτιλίας, όταν το καράβι βουλιάζει " στο tvxs
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Όλα στο κόκκινο. Μόνο τηλεπικοινωνίες κάπως την παλεύουν... κι άμα έρθει και η διάσπαση ΟΤΕ σε δίκτυο και εμπορικό κομμάτι, κλάφτε μανούλες κι εκεί...
Έπρεπε να χαμε μυριστεί το χρυσό (και το ασήμι) από πρόπερσι...
Διάβασε όλο το άρθρο στο παρακάτω Link
https://www.xrimanews.gr/epistimoniki-texniki-analysi/chart-of-the-time/11487-2011-08-09-08-00-06
Όσον αφορά τον χρυσό, το μυρίστηκα από τα τέλη του 1999.
Τότε δηλαδή που οι καμπύλες μετοχών των SPX,DJI,NASDAQ κατέγραφαν σημαντικά κέρδη, ενώ ο δείκτης εμπορευμάτων CRB ( περιλαμβάνεται και ο χρυσός ) κινούνταν έντονα πτωτικά, υποδηλώνοντας ότι οι μετοχές ήταν φούσκα. Κι αυτό γιατί μετοχές και εμπορεύματα, χρηματιστηριακά συμβαδίζουν
Τότε αγόρασα δειλά κάποια ETF χρυσού, τα οποία μέχρι σήμερα διαχειρίζομαι.
Η πρόσφατη πτώση του χρυσού κατά 150$ σε 2 ημέρες, πιθανόν να είναι κατοχύρωση κερδών
Θα δείξει
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Άντε να δω που θα σταματήσει
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Με την Ιταλία και την Ισπανία, συγκεκριμένα, να στέκονται στην κόψη του ξυραφιού, ποιός μπορεί να εγγυηθεί ότι αύριο δεν θα χρειασθούν εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ για να σωθούν αυτές οι δύο χώρες, ενώ η διάσωση της Ελλάδας τότε να μετατρέπεται σε παρωνυχίδα μπροστά στα τεράστια διακυβεύματα από μια πιθανή χρεοκοπία της Ρώμης και της Μαδρίτης; Ποιός μπορεί επίσης να θεωρεί δεδομένη την συμμετοχή των δύο αυτών χωρών στη δεύτερη δανειοδότηση της Ελλάδας ύψους 109 δισ. ευρώ, όταν για παράδειγμα οι ίδιες δανείζονται πλέον με πολύ μεγαλύτερο επιτόκιο απ’ αυτό που θα μας δανείσουν; Ποιός τέλος μπορεί να θεωρεί σίγουρη ακόμη κι αυτή την ψυχρή, βεβιασμένη συμφωνία πολλών κρατών και κυβερνήσεων όταν στο εσωτερικό τους οι αντιδράσεις πληθαίνουν;
Από την άλλη, μια πιθανή εφαρμογή των αποφάσεων της 21ης Ιούλη ανοίγει τον ασκό του Αιόλου. Δίνει δηλαδή το δικαίωμα στις χώρες της ευρωζώνης να απαιτήσουν από την Ελλάδα ενυπόθηκες εγγυήσεις! Κι αυτό μάλιστα όχι βάσει κάποιας αυθαίρετης ή διασταλτικής ερμηνείας των άρθρων της, αλλά κατά την πλήρη εφαρμογή τους κι ειδικότερα του άρθρου 9 που αναφέρεται ρητά στη δυνατότητα ενυπόθηκων εγγυήσεων που μπορεί να ζητήσει όποια χώρα συμμετέχει.
Σε αυτό το πλαίσιο κάθε άλλο παρά αυθαιρέτησε η Φινλανδία που ζήτησε την υπογραφή διμερούς συμφωνίας με την Ελλάδα ως εκ των ων ουκ άνευ όρο για να προχωρήσει στην έγκριση από τη Βουλή της τής σχετικής συμφωνίας. Σε εξ’ ίσου στέρεο έδαφος πάταγε κι η γερμανίδα υπουργός Εργασίας, Ούρσουλα φον ντερ Λέγεν που μιλώντας σε ραδιοτηλεοπτικό δίκτυο της χώρας της την Τρίτη ζήτησε εγγυήσεις όπως αποθέματα χρυσού ή μετοχές από κρατικές επιχειρήσεις ως προϋπόθεση για οποιαδήποτε μελλοντική «διάσωση».
Παρόλα αυτά, το κατά πόσο ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Β. Βενιζέλος έπρεπε να υπογράψει τη συμφωνία με την Φινλανδία, την οποία πλέον αποκηρύσσει και το ίδιο το Βερολίνο, είναι κάτι διαφορετικό. Δεν έπρεπε!, είναι η δική μας γνώμη. Μπορούσε κάλλιστα να παρέπεμπε τις φινλανδικές αξιώσεις στις Βρυξέλλες χωρίς να επωμιζόταν η Αθήνα το πολιτικό κόστος από την ακύρωση στην πράξη της συμφωνίας της 21ης Ιούλη. Γιατί αυτό σήμαινε η διμερής συμφωνία με την Φινλανδία και το ντόμινο ανάλογων απαιτήσεων που αυτόματα ενεργοποιήθηκε από άλλες χώρες.
Το μεγάλο πρόβλημα ωστόσο δεν έγκειται στο παροιμιώδες αλαλούμ της κυβέρνησης Παπανδρέου αλλά στην ίδια την συμφωνία, τις αντιφάσεις που τη συνοδεύουν και τους σοβαρότατους κινδύνους που εγκυμονεί η υλοποίησή της για τα κυριαρχικά μας δικαιώματα που έχουν βρεθεί αλλεπάλληλες φορές στο στόχαστρο των πιστωτών τον τελευταίο ενάμισι χρόνο. Η απόκρυψη από την μεριά της κυβέρνησης αυτών των κινδύνων μπορεί να βοηθάει ώστε να φαίνεται προφανής η απάντηση που δίνει, στην πραγματικότητα όμως θολώνει και δεν ξεκαθαρίζει το τοπίο...
Πηγή : Σοφοκλέους 10
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Πηγή : eNet.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Πανω από 30-40 δικαστικές αποφάσεις, οι οποίες στην πλειοψηφία τους είναι θετικές για τους προσφυγόντες πολίτες εκτιμάται ότι έχουν εκδοθεί από τον περασμένο Μάιο, από τα ειρηνοδικεία όλης της χώρας.
Με εκρηκτικούς ρυθμούς αυξάνονται και οι προσφυγές δανειοληπτών στα Ειρηνοδικεία μέσω δικηγορικών γραφείων και καταναλωτικών οργανώσεων, ξεπερνώντας πλέον τις 7.000 σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Καταναλωτή.
Δεδομένου δε ότι στις τράπεζες τα αιτήματα για εξωδικαστικό συμβιβασμό (πρώτο στάδιο του νόμου 3869/2010) εκτιμάται ότι έχουν φτάσει τις 50.000-60.000 (δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία) και ελάχιστα μόνο γίνονται δεκτά, θεωρείται σίγουρο ότι από το φθινόπωρο και μετά οι περισσότερες από αυτές τις υποθέσεις θα καταλήξουν στα δικαστήρια.
Η κυβέρνηση εκτιμούσε αρχικά ότι τουλάχιστον 150.000 δανειολήπτες θα έκαναν χρήση του νόμου, ωστόσο οι ολοένα και επιδεινούμενες οικονομικές συνθήκες δείχνουν ότι ο αριθμός αυτός θα είναι τελικά πολύ μεγαλύτερος.
Μετά την απόφαση-σταθμό του Ειρηνοδικείου Αθηνών για τη διαγραφή χρέους 200.000 ευρώ σε συνταξιούχο, ακολούθησε σωρεία ανάλογων αποφάσεων. Τέσσερις από αυτές που εκδόθηκαν το προηγούμενο διάστημα παρουσιάζει σήμερα η «Ελευθεροτυπία»:
1 Συγκεκριμένα εξεδόθη απόφαση που δικαιώνει άνεργη πολύτεκνη μητέρα με μια κύρια κατοικία και ένα όχημα στην κυριότητά της, η οποία είχε οφειλές ύψους 204.000 ευρώ σε τράπεζες. Η πολύτεκνη μητέρα προσέφυγε στο Ειρηνοδικείο, το οποίο αποφάσισε ότι πλέον θα καταβάλλει για μια τετραετία το ποσόν των 220 ευρώ μηνιαίως. Συνολικά θα πληρώσει 20.447 ευρώ σε μια τετραετία. Προστατεύτηκε επίσης από την εκποίηση η κύρια οικία και για το σκοπό αυτό αποφάσισε το Ειρηνοδικείο η αιτούσα να καταβάλλει το ποσόν των 250 ευρώ μηνιαίως για μια εικοσαετία, δηλαδή 60.000 ευρώ για τη διάσωση της κυρίας οικίας της, ενώ οι καταβολές θα ξεκινήσουν το 2013. Επιπλέον δεν κρίθηκε απαραίτητη η εκποίηση του οχήματός της.
2 Σε άλλη περίπτωση άνεργος οικογενειάρχης με επίδομα ανεργίας 499,75 ευρώ ως μηνιαίο εισόδημα και άνεργη σύζυγο και χωρίς ιδιόκτητη κατοικία και οφειλή ύψους 18.000 ευρώ σε μια τράπεζα, έκανε την αίτησή του στο Ειρηνοδικείο και το δικαστήριο αποφάσισε ότι ο άνεργος πρέπει να μην πληρώνει τίποτα απολύτως καθώς βρίσκεται σε πλήρη αδυναμία καταβολής και ελάχιστου ποσού. Το δικαστήριο ανέβαλε τη συζήτηση και όρισε νέα δικάσιμο για να ξαναδεί την υπόθεση του αιτούντος τον Ιανουάριο του 2012. Εως τότε ο άνεργος δεν θα πληρώνει ούτε ένα ευρώ στην τράπεζα.
3 Σε άλλη περίπτωση συνταξιούχος με σύνταξη 1.160 ευρώ μηνιαίως χωρίς οικία και οφειλές ύψους 56.697 ευρώ, προσέφυγε στο Ειρηνοδικείο και το δικαστήριο διέγραψε το μισό του χρέους αποφασίζοντας ότι πρέπει η συνταξιούχος από εδώ και πέρα να καταβάλλει το ποσόν των 460 ευρώ μηνιαίως για 4 έτη. Δηλαδή από εκεί που χρώσταγε 56.000 ευρώ, τώρα οφείλει περίπου 22.000 ευρώ.
4 Ιδιαίτερα σημαντική είναι και η απόφαση του Ειρηνοδικείου Νέας Ιωνίας, το οποίο έκρινε ότι η πρώτη κατοικία οφειλετών προστατεύεται από μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης που κινούν οι τράπεζες, εφόσον ο οφειλέτης καταθέσει αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.
Η υπεράσπιση του οφειλέτη κατέθεσε λοιπόν, αίτηση ασφαλιστικών μέτρων και πέτυχε να εκδοθεί απόφαση που «μπλόκαρε» ουσιαστικά τις επιθετικές κινήσεις της τράπεζας και προστάτευσε την κατοικία του έως ότου εκδοθεί η απόφαση του Ειρηνοδικείου.
Δικηγόροι αλλά και μέλη καταναλωτικών οργανώσεων που ασχολούνται ενεργά με το νόμο για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά επισημαίνουν ότι παρά τον καταιγισμό ευνοϊκών αποφάσεων από τα Ειρηνοδικεία, οι περισσότερες τράπεζες συνεχίζουν να μη συναινούν στις προσπάθειες για εξωδικαστικό συμβιβασμό με οφειλέτες που αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα. «Ενοχλούν με απειλητικά τηλεφωνήματα, δίνουν παραπλανητικές πληροφορίες και στις περισσότερες περιπτώσεις αποθαρρύνουν τους οφειλέτες από το να καταφύγουν στο Ειρηνοδικείο λέγοντας ότι δεν θα κερδίσουν τίποτα», λέει χαρακτηριστικά στην «Ε» δικηγόρος που ασχολείται με το θέμα.
Από τις υπάρχουσες πληροφορίες, πάντως, προκύπτει πως ακόμη καμία τράπεζα δεν έχει προσφύγει κατά απόφασης Ειρηνοδικείου.
Πηγή : Σοφοκλέους 10
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Το λογισμικό έχει κατασκευαστεί από το Electrical Engineering University of China's People's Liberation Army και το βίντεο συμπεριλήφθηκε κατά λάθος σε κυβερνητικό ντοκιμαντέρ όπου ωστόσο πέρασε απαρατήρητο αρχικά. Στο μικρό απόσπασμα φαίνεται ότι αφού επιλεγεί το IP του στόχου το πρόγραμμα επιτίθεται έχοντας λίστα με τους πιθανούς στόχους τους οποίους και ανακαλεί στη μνήμη του.
Παρόμοια αποκάλυψη δεν έχει συμβεί ποτέ στο παρελθόν και φυσικά η κυβέρνηση της Κίνας μέχρι σήμερα αρνείται ότι κατασκευάζει λογισμικά επίθεσης εναντίον αμερικανικών στόχων.
Πηγή : XrimaNews.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Οι εχθροί του πλανήτη είναι οι πλεονασματικές οικονομίες – συγκεκριμένα εκείνες οι βιομηχανικές χώρες, οι οποίες στηρίζουν τα υπερβολικά πλεονάσματα τους αφενός μεν στην εκμετάλλευση, στην καταπίεση καλύτερα των Πολιτών τους, αφετέρου στα τεχνητά υποτιμημένα νομίσματά τους.
Επομένως η Γερμανία, η οποία είναι επί πλέον ο μεγάλος εχθρός της Ευρώπης, διασφαλίζοντας την υποτίμηση του νομίσματος της εις βάρος των χωρών του Νότου, η Κίνα, η χώρα στην οποία εδρεύει ο απολυταρχικός καπιταλισμός και η Ιαπωνία – η οποία, μεταξύ άλλων, συνεχίζει να στηρίζει την ανάπτυξη της στις εξαγωγές, όπως ακριβώς η Γερμανία και η Κίνα, εμποδίζοντας με κάθε τρόπο τις εισαγωγές από άλλες χώρες.
Εάν οι τρεις αυτές χώρες είχαν την εντιμότητα να εισάγουν όσα ακριβώς εξάγουν, τότε δεν θα υπήρχαν τα μεγάλα ελλείμματα στα ισοζύγια εξωτερικών συναλλαγών, τα οποία «εκβάλλουν» στους αρνητικούς προϋπολογισμούς και από εκεί στα δημόσια χρέη. Επομένως, δεν θα υπήρχαν οι απίστευτες κρίσεις που βιώνουμε σήμερα – ενώ θα μπορούσε να υπάρξει μία πραγματικά ενωμένη Ευρώπη, καθώς επίσης ένας σχετικά ειρηνικός πλανήτης.
Οι παράγοντες αυτοί (οι πλεονασματικές χώρες συγκεκριμένα, σε συνδυασμό με το αυτονομημένο τους κερδοσκοπικό-χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο) ανατροφοδοτούν τις επαναλαμβανόμενες κρίσεις που βιώνουμε – οι οποίες ουσιαστικά «παράγουν» τα δημόσια ελλείμματα και αυξάνουν τα χρέη.
Κυρίως όμως «εκτρέφουν» τα συναλλαγματικά, χρηματιστηριακά και λοιπά «μέτωπα» του πρώτου παγκόσμιου οικονομικού πολέμου, ενώ ενισχύουν τόσο το Καρτέλ, όσο και το διεθνές, μανιοκαταθλιπτικό Χρηματοπιστωτικό σύστημα – τα οποία έχουν πλέον καταλάβει δικτατορικά τη σκιώδη εξουσία, με τη βοήθεια της «διατεταγμένης» Πολιτικής, έχοντας απώτερο στόχο τη μονοπώληση των πάντων.
Ειδικότερα, μετά την κρίση των ενυπόθηκων δανείων χαμηλής εξασφάλισης (subrimes), οι τράπεζες συμβούλευσαν «ύπουλα» τα κράτη να διασώσουν τις τράπεζες - τον ίδιο τους τον εαυτό δηλαδή, με τη βοήθεια των φορολογουμένων Πολιτών τους. Στη συνέχεια, αντιλαμβανόμενες ότι το κόστος διάσωσης αύξησε τα δημόσια χρέη δυσανάλογα, απαίτησαν υψηλότερο «τίμημα» δανεισμού: μεγαλύτερα επιτόκια
Περαιτέρω, διαπιστώνοντας ότι τα μεγαλύτερα επιτόκια αύξαναν τα ελλείμματα των χωρών ενώ, σε συνδυασμό με τις μάλλον ανόητες πολιτικές λιτότητας, δημιουργούσαν «ασφυκτικές» υφέσεις στα κράτη, μεγεθύνοντας τα δημόσια χρέη τους τόσο σε απόλυτα, όσο και σε σχετικά μεγέθη (χρέος/ΑΕΠ), έπαψαν να τα δανείζουν – να «εξυπηρετούν» δηλαδή τα ομόλογα τους, πολλά από τα οποία σήμερα ουσιαστικά αγοράζονται από τις κεντρικές (ο μεγαλύτερος δανειστής του αμερικανικού δημοσίου είναι η Fed).
Παράλληλα, γνωρίζοντας ότι αρκετές άλλες μεγάλες τράπεζες θα αντιμετώπιζαν προβλήματα επιβίωσης για πολλούς διαφορετικούς λόγους (πτώση της αξίας των κρατικών ομολόγων, επισφάλειες στην πραγματική οικονομία λόγω ύφεσης κλπ.), έπαψαν επίσης να αλληλοδανείζονται – προκαλώντας «συνθήκες εκτάκτου ανάγκης» στη διατραπεζική αγορά και ειδικά στη Fed (στην ΕΚΤ επίσης, όπου σήμερα μία ευρωπαϊκή τράπεζα δανείσθηκε έκτακτα 500 εκ. δολάρια - προσοχή, δολάρια και όχι ευρώ!), από την οποία απορρόφησαν μεγάλα ποσά σε δολάρια, προς όφελος τους (ο μεγαλύτερος φόβος των Η.Π.Α. σήμερα είναι οι ευρωπαϊκές τράπεζες, οι οποίες δανείζονται από τη Fed, μέσω των υποκαταστημάτων τους στις Η.Π.Α. – ιδίως οι γερμανικές και οι γαλλικές).
Ο συνδυασμός λοιπόν όλων των παραπάνω, ενδυναμωμένος από τις εσφαλμένες πολιτικές του περιπλανώμενου Ευρωθιάσου, από την ευρύτερη κρίση της πολιτικής , από τα τεράστια αμερικανικά ελλείμματα και χρέη, καθώς επίσης από την προοπτική μίας επόμενης, κρατικής διάσωσης δήθεν «συστημικών» τραπεζών (αμερικανικών, ευρωπαϊκών και άλλων), δημιούργησε τις σημερινές, πολύ πιο εκρηκτικές συνθήκες διεθνώς - από τις οποίες πολύ δύσκολα θα ξεφύγουμε.
Η ΕΛΛΑΔΑ
Όσον αφορά ειδικά την Ελλάδα θέλουμε να τονίσουμε ξανά ότι, η δραχμή δεν είναι ο κρυφός φόβος μας (αν και ενδεχομένως ο εφιάλτης της Γερμανίας), όσο και αν θέλουν να μας εκβιάσουν, υποθέτοντας ότι αυτό είναι το πρόβλημα μας. Η δραχμή δεν οδήγησε τη χώρα μας στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, ενώ λειτουργούσε σε κάποιο βαθμό θετικά στα προβλήματα της ανταγωνιστικότητας και του ισοζυγίου εξωτερικών συναλλαγών μας.
Εκτός αυτού, τυχόν επαναφορά της δραχμής στη σωστή χρονική στιγμή (πριν από ένα χρόνο), με την ταυτόχρονη μετατροπή των ελληνικών ομολόγων στο ίδιο νόμισμα, θα μπορούσε να μειώσει έως και 50% το δημόσιο χρέος μας - καθιστώντας το απόλυτα βιώσιμο . Εάν δε στη συνέχεια, σε δεύτερο στάδιο δηλαδή μετά τον εύλογο πληθωρισμό και την υποτίμηση, συνδεόταν μία «νέα δραχμή» με το χρυσό, τότε θα μπορούσαν ίσως να δημιουργηθούν καινούργια δεδομένα, σε έναν διαφορετικό χώρο ανάπτυξης της Ελλάδας (Βαλκάνια, Εγγύς Ανατολή, Β. Αφρική κλπ.).
Ειδικότερα ένα νόμισμα, όποιο και αν είναι αυτό, αντιπροσωπεύει ουσιαστικά εμπράγματες αξίες – και η Ελλάδα έχει ήδη πάρα πολλές, όσο και αν αξιολογείται σκόπιμα σαν να μην είχε. Απλούστατα δεν τις εκμεταλλεύεται σωστά, αφού δυστυχώς «άγεται και φέρεται» τις τελευταίες δεκαετίες από «ανεπαρκείς» κυβερνήσεις, οι οποίες αδυνατούν να διαχειριστούν έντιμα και ορθολογικά τον τεράστιο φυσικό και ανθρώπινο πλούτο της.
Ο μεγάλος φόβος μας λοιπόν δεν είναι η δραχμή, αλλά η κακοδιαχείριση, η πιθανότητα «ενδοτικής» παροχής εμπράγματων εγγυήσεων για το δημόσιο χρέος μας, η συνεχιζόμενη σπατάλη του δημοσίου, η διαφθορά, η ατιμωρησία των πολιτικών, η έλλειψη επιχειρηματικού πλαισίου, τα δίδυμα ελλείμματα, τα τεχνητά διογκωμένα δημόσια χρέη από το ΔΝΤ, η εκ μέρους της κυβέρνησης δουλική αντιμετώπιση των «εισβολέων», η απώλεια της εθνικής μας ανεξαρτησίας, κάποια διατεταγμένα ΜΜΕ, ο επιχειρούμενος αφελληνισμός, η λεηλασία της χώρας μας μέσω της παγίδας των ιδιωτικοποιήσεων, καθώς επίσης η «ερήμην» υποταγή της σε οικονομικούς κατακτητές.
Ολοκληρώνοντας, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η Ελλάδα είναι ένα μικρό καράβι – το οποίο είναι δυνατόν να αλλάξει εύκολα πορεία και να αποφύγει την κακοκαιρία, αρκεί ο καπετάνιος του να είναι ικανός. Αντίθετα πολλές άλλες χώρες, όπως οι Η.Π.Α., η Γαλλία, η Μ. Βρετανία, η Ιαπωνία, η Γερμανία κλπ. δεν έχουν αυτήν την «πολυτέλεια» – οπότε ουσιαστικά είναι σε πολύ δυσκολότερη «διαχειριστική» και διαπραγματευτική θέση, από ότι η χώρα μας.
Πηγή : Β.Βιλιάρδος - Οικονομολόγος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Ο κλάδος των αυτοκινήτων είναι το πλέον λογικό να έχει πάθει τέτοια ζημιά και πιο συγκεκριμένα οι αντιπροσωπίες.
Δεν νομίζω πως όλος ο κλάδος τραβάει τα ίδια όμως, ίσα ίσα τα συνεργεία πρέπει να έχουν δουλειά μιας και τα σέρβις θα γίνουν πιο συχνά. Αναγκάζεται ο κόσμος να προσέχει περισότερο το σαραβαλάκι από το να πάρει καινούριο.
Εγώ νομίζω πως λόγο κρίσης τα μυαλά του έλληνα συμαζεύτηκαν λίγο. Παλιότερα με το άκουσμα και μόνο της λέξης "απόσυρση" όλοι γυρνούσαν με έναν κατάλογο αντιπροσωπίας στα χέρια. Τώρα σαν να ψιλοκαταλαβαίνουν οτι ένα καινούριο αμάξι μόνο θα τους βάλει σε καινούρια έξοδα και ο πρώτος που θα οφελειθεί θα είναι ή ο γερμανός ή ο γάλλος ή ο ιταλός...
Δεν θα διαφωνήσω καθόλου
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Ο Ρουμπινί υποστήριξε πως ο καπιταλισμό διέρχεται της κρίσης που προέβλεψε ο Καρλ Μαρξ πριν από ένα αιώνα, εξαιτίας της μεταφοράς του πλούτου και της δύναμης από την εργατική τάξη στο κεφάλαιο.
Οι προτάσεις του για την εύρεση λύσης είναι: περισσότερη τόνωση υπό τη μορφή της επένδυσης στην ανάπτυξη, αύξηση της φορολογίας των πλουσίων, μείωση του χρέους, μεγαλύτερος έλεγχος του χρηματοοικονομικού συστήματος, εγγυήσεις από τις κεντρικές τράπεζες, διάσπαση τραπεζών που είναι αρκετά μεγάλες ώστε να δημιουργήσουν συστημική κρίση σε περίπτωση κατάρρευσης τους.
Πηγή: Globes του Ισραήλ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Η βλάβη που έχει υποστεί η ελληνική οικονομία είναι άνευ προηγουμένου και μία σειρά εμπορικών κλάδων έχουν καταρρεύσει ενώ δεν αναμένεται η ανάρρωση τους στα επόμενα χρόνια. Ένας από αυτούς που έχουν χτυπηθεί περισσότερο είναι ο κλάδος των αυτοκινήτων και το διάγραμμα της εικόνας αποτυπώνει με τον καλύτερο τρόπο τη δραματική κατάσταση που επικρατεί σε αυτόν, καθώς οι νέες άδειες αυτοκινήτων έχουν μειωθεί σχεδόν κατά 70% φτάνοντας στα επίπεδα του 1977. Με την αγορά κατοικίας σε άσχημη κατάσταση και με τον κλάδο αυτοκινήτων συντετριμμένο, τα σημάδια για οικονομική ανάκαμψη τη δείχνουν ακόμη πολύ – πολύ μακριά.
Πηγή : XrimaNews.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Το μέγεθος μετράει. Αυτό είναι το δίδαγμα από τη διαμάχη για το ανώτατο όριο του δημόσιου χρέους των Ηνωμένων Πολιτειών και την υποβάθμιση της πιστοληπτικής αξιολόγησης της Αμερικής από τον οίκο Standard & Poor’s, που καμιά τους δεν οδήγησε σε αύξηση των αποδόσεων των αμερικανικών ομολόγων. Αυτό είναι το δίδαγμα και από την περίπτωση της Ιαπωνίας, η οποία συνδυάζει τις χαμηλότερες αποδόσεις ομολόγων στον κόσμο με ένα από τα υψηλότερα δημόσια χρέη.
Το δίδαγμα αυτό έχει προφανείς συνέπειες για τις χώρες της Ευρωζώνης: πρέπει να συγκεντρώσουν από κοινού το χρέος τους – με ή χωρίς τη συμμετοχή της Γερμανίας. Τα πλεονεκτήματα της δημιουργίας μιας αγοράς ομολόγων με μέγεθος ανταγωνιστικό προς της Αμερικής και της Ιαπωνίας ξεπερνά τα σχετικά κόστη.
Το μέγεθος θα επιτρέψει τη διασφάλιση χαμηλών επιτοκίων για τον δανεισμό των ευρωπαϊκών κρατών. Ο συνολικός όγκος των τίτλων του αμερικανικού δημοσίου που κυκλοφορούν σήμερα ανέρχεται σε 9,500 δις δολάρια (6,600 δις ευρώ). Για την Ιαπωνία, ο όγκος των τίτλων της είναι 75,000 δις γεν (7,900 δις ευρώ). Ακόμα κι αν υπολογίσουμε το κομμάτι του χρέους που κατέχει ο δημόσιος τομέας των δύο αυτών κρατών, και ιδιαίτερα της Ιαπωνίας, ο όγκος των τίτλων που κυκλοφορεί στην αγορά παραμένει πολύ μεγάλος. Στην πραγματικότητα πρόκειται για τίτλους που είναι αδύνατο για τους επενδυτές να αποφύγουν. Έτσι δεν το κάνουν. Οι επενδυτές είναι σήμερα πρόθυμοι να χρηματοδοτήσουν για 10 χρόνια την Ουάσιγκτον με 2.3% ετησίως και το Τόκιο με 1% ετησίως.
Ας συγκρίνουμε αυτά τα στοιχεία με την εθνικά κατατεμαχισμένη αγορά κρατικών ομολόγων της Ευρώπης. Στα τέλη του 2010 κυκλοφορούσαν ιταλικά ομόλογα ύψους 1,500 δις ευρώ γερμανικά ομόλογα ύψους 1,400 δις ευρώ, ομόλογα της Γαλλίας ύψους 1,300 δις ευρώ και της Βρετανίας ύψους 1,100 δις ευρώ. Όλες αυτές οι αγορές έχουν αξιοσημείωτο μέγεθος. Αλλά οι επενδυτές μπορούν να τις εγκαταλείψουν πολύ πιο εύκολα από ό,τι θα μπορούσαν να εγκαταλείψουν τα αμερικανικά ή τα ιαπωνικά ομόλογα. Για να το δούμε αλλιώς, μια έξοδος των επενδυτών ενός δεδομένου μεγέθους από τα ομόλογα μιας ευρωπαϊκής χώρας προκαλεί πολύ περισσότερα προβλήματα από ό,τι μια ανάλογου μεγέθους έξοδος των επενδυτών από τις μεγαλύτερες αγορές.
Και αυτό έχει δύο συνέπειες. Η μία είναι ότι τα περισσότερα, αν όχι και όλα τα ευρωπαϊκά κράτη καταβάλλουν υψηλότερες αποδόσεις από ό,τι θα έκαναν αν λειτουργούσαν ως ενιαία οντότητα. Η άλλη είναι ότι καθίστανται ευάλωτα στον πανικό των αγορών από τη στιγμή που οι επενδυτές θα αρχίσουν να ανησυχούν για τους κινδύνους αναχρηματοδότησής τους. Και είναι κυρίως αυτό που έχει οδηγήσει στον αποκλεισμό της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας από τις αγορές και που μολύνει τώρα τις αγορές ομολόγων της Ισπανίας, της Ιταλίας, ακόμη και της Γαλλίας.
Όταν ο πανικός καταστεί υπολογίσιμη απειλή μόνο οι δρακόντειες δημοσιονομικές περικοπές μπορούν να καθησυχάσουν τις αγορές, όπως το πρόγραμμα λιτότητας που εφάρμοσε προληπτικά πέρυσι η Βρετανία και που και άλλα κράτη της Ευρωζώνης αναγκάστηκαν να υιοθετήσουν έκτοτε. Αλλά αυτά τα προγράμματα πιέζουν την οικονομία και δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα αποδώσουν. Η παρατεταμένη στασιμότητα επιδεινώνει το βάρος του δημοσίου χρέους και υπονομεύει το αξιόχρεο τόσο όσο και οι δημοσιονομικές ατασθαλίες.
Αν όμως μια αγορά ομολόγων έχει σημαντικό μέγεθος, όλη αυτή η αυτοεκπληρούμενη δυναμική μπορεί να αντιστραφεί. Η Αμερική και η Ιαπωνία έχουν τα απαραίτητα δημοσιονομικά περιθώρια προκειμένου να χρηματοδοτήσουν βραχυπρόθεσμα δημοσιονομικά μέτρα στήριξης της οικονομίας τους. Μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα δημοσιονομικά τους περιθώρια για να εκκινήσουν την ανάπτυξη που στη συνέχεια θα βελτιώσει τις δημοσιονομικές τους προοπτικές.
Την ίδια επιλογή μπορούν να κάνουν και οι χώρες της Ευρωζώνης, αν βεβαίως αποφασίσουν να το επιλέξουν. Η αντικατάσταση όλων των εθνικών κρατικών ομολόγων (όχι όμως των δανείων) με ένα κοινό ευρωπαϊκό ομόλογο θα δημιουργήσει μια αγορά αξίας 5,500 δις ευρώ. Η αγορά αυτή θα διαθέτει τις εγγυήσεις κυβερνήσεων που έχουν λιγότερο χρέος, μικρότερα ελλείμματα και μεγαλύτερη φορολογική ικανότητα από τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία. Έτσι το ευρωομόλογο θα οδηγήσει σε χαμηλότερες αποδόσεις από το σημερινό μέσο όρο της Ευρωζώνης και θα ελαχιστοποιηθεί η πιθανότητα μιας μαζικής φυγής επενδυτών.
Επομένως τι περιμένει η Ευρωζώνη; Η συνήθης απάντηση είναι πως από τη στιγμή που η έκδοση του ευρωομολόγου απαιτεί κοινές και διαφορετικές εγγυήσεις, είναι πολιτικά μη εφικτή. Συν τοις άλλοις, συνεχίζει το επιχείρημα, το κοινό ευρωπαϊκό ομόλογο ενέχει οικονομικούς κινδύνους από τη στιγμή που συνετά και σπάταλα κράτη θα πληρώνουν τις ίδιες αποδόσεις και τα χρέη των σπάταλων θα προστεθούν στο παθητικό των χωρών του πυρήνα που ακόμα διαθέτουν σχετική ασφάλεια. Αλλά αυτές οι αντιρρήσεις είναι λιγότερο πειστικές από ό,τι φαίνονται.
Υπάρχουν πάρα πολλοί τρόποι περιορισμού των κινδύνων των κοινών εγγυήσεων. Η έκδοση των ευρωομολόγων θα μπορούσε να γίνεται μετά από αποφάσεις μιας κατάλληλης πλειοψηφίας. Τα εθνικά Συντάγματα θα μπορούσαν να περιλάβουν την προτεραιότητα των υποχρεώσεων των ευρωομολόγων. Θα μπορούσε να τεθεί ένα όριο στο σύνολο των ευρωομολόγων που θα εκδίδονταν, για παράδειγμα με την υιοθέτηση της ιδέας του ‘Μπλε’ (κοινού ευρωπαϊκού) ομολόγου και του ‘Κόκκινου’ (εθνικού) ομολόγου, κατά την πρόταση του Ινστιτούτου Μπρύγκελ. Και το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους θα μπορούσε εύκολα να διαφοροποιηθεί μέσα από την χρέωση των κρατών ανάλογα με το μερίδιο δανεισμού τους.
Η πραγματική απάντηση είναι ότι η Ευρώπη περιμένει τη Γερμανία που ο λαός της έχει αλλεργία σε οτιδήποτε μοιάζει με ‘ένωση δημοσιονομικών μεταβιβάσεων’ και που η ηγεσία της πιστεύει ότι το γερμανικό δημόσιο θα πληρώνει υψηλότερες αποδόσεις με το ευρωομόλογο παρά με τα σημερινά υπερασφαλή γερμανικά ομόλογα. Η λύση σε αυτό είναι η εισαγωγή του ευρωομολόγου να μην περιλάβει τη Γερμανία. Ας πάρουμε την Ευρωζώνη χωρίς τη Γερμανία και τους εταίρους της που κουβαλούν τα ίδια μυαλά – την Ολλανδία, την Αυστρία, τη Φιλανδία και τη Σλοβακία. Ας αποκλείσουμε και την Ελλάδα που σε κάθε περίπτωση απαιτεί ειδικούς χειρισμούς. Οι υπόλοιπες 11 χώρες θα μπορούσαν κάλλιστα να δημιουργήσουν μια αγορά ομολόγων ύψους 3,500 δις ευρώ με μακροοικονομικά μεγέθη μόνο οριακά χειρότερα εκείνων της Ευρωζώνης σαν σύνολο.
Δεν υπάρχει κανένα οικονομικό εμπόδιο ούτε αξεπέραστα νομικά εμπόδια. Αν το ήθελαν τα κράτη, θα μπορούσαν κάλλιστα να υπογράψουν μια νέα συνθήκη που θα ήταν συμβατή με τα καθήκοντά τους απέναντι στη νομισματική ένωση έτσι όπως ορίστηκαν στη Συνθήκη της Λισσαβόνας. Η νέα αυτή συνθήκη δεν παραβιάζει τη ρήτρα της ‘μη διάσωσης’: η συμφωνία για κοινό δανεισμό δεν σημαίνει ότι το ένα κράτος αναλαμβάνει το χρέος του άλλου.
Όλα αυτά όμως αφήνουν απέξω την πολιτική. Σίγουρα δεν θα αρέσει στις Βρυξέλλες η ιδέα μιας ομάδας κρατών της Ευρωζώνης που προχωρούν μόνα τους. Δεν αντίκειται ωστόσο στο ευρωπαϊκό πνεύμα. Οι χώρες που θέλουν να προχωρήσουν στην έκδοση του ευρωομολόγου για να προστατέψουν την ευημερία τους μπορούν κάλλιστα να το κάνουν αντί να παραμένουν εγκλωβισμένες στις γερμανικές αρνήσεις. Καμία ένσταση σε αυτό δεν δικαιολογείται από την στιγμή που το Βερολίνο δεν πληρώνει το σχέδιο.
Πώς θα φαινόταν μια τέτοια κίνηση στη Γερμανία; Οικονομικά το Βερολίνο μπορεί να διαπίστωνε ότι το πιστωτικό του πλεονέκτημα θα διαβρώνονταν αν οι επενδυτές έβλεπαν μια εναλλακτική αγορά ομολόγων σε ευρώ που θα ήταν μεγαλύτερη και οικονομικά ελκυστική. Πολιτικά μπορεί οι Γερμανοί ψηφοφόροι να φοβούνταν μην μείνουν πίσω από την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση ακόμη περισσότερο από ό,τι φοβούνται σήμερα να μην καταλήξουν οι ταμίες της Ευρώπης. Σε κάθε περίπτωση η ισχύς είναι πράγματι στα χέρια των κρατών των υπολοίπων κρατών της Ευρωζώνης. Και πρέπει να τη χρησιμοποιήσουν.
Πηγή : Σοφοκλέους 10
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
«Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για το τί σημαίνει δημοσιονομική ένωση: Πρόκειται για μία οικονομική πολιτική, ένα σύστημα φορολόγησης, ένα σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, ένα χρέος, μία οικονομία και έναν υπουργό οικονομικών. Και όλα τα ανωτέρω θα είναι γερμανικά», γράφει η Daily Mail, η οποία αποκαλεί φράου Μέρκελ τη Γερμανίδα καγκελάριο.
Οι αποφάσεις που ανακοινώθηκαν την Τρίτη αποδίδονται από την εφημερίδα στην πρόθεση της Γερμανίας να επιβάλλει όλους τους όρους της στις οικονομίες των ευρωπαϊκών κρατών, αφού «είναι η μοναδική χώρα που μπορεί να το κάνει αυτό». «Εάν το ευρώ επιβιώσει», όλες οι ευρωπαϊκές χώρες θα γίνουν σαν τους Γερμανούς.
Στην πραγματικότητα θα χάσουν την ελευθερία του να μη μοιάζουν σαν τους Γερμανούς, συμπληρώνει χαρακτηριστικά και εφιστά την προσοχή προς την κυβέρνηση της Βρετανίας: εάν επιτύχει το σχέδιο των Γερμανών, η Ευρώπη θα γίνει στην ουσία μία γερμανική αυτοκρατορία και οι χώρες που δεν ανήκουν στην ευρωζώνη (όπως η Βρετανία) θα βρεθούν στο περιθώριο.
Τα αποτελέσματα της συνάντησης Μέρκελ – Σαρκοζί σχολιάζουν και οι Financial Times. «Η κατεύθυνση προς την οποία κινείται η Γερμανία δεν αποτελεί έκπληξη, αλλά πολύ μεγαλύτερη έκπληξη αποτελεί το γεγονός ότι η Γαλλία στηρίζει τόσο θερμά την πρότασή της. Υποψιάζομαι ότι αυτό έχει να κάνει με την κατάσταση την περασμένη εβδομάδα στις αγορές», επισημαίνει αρθρογράφος της εφημερίδας
Το μήνυμα από τη συνάντηση,προσθέτει, είναι ότι η Γαλλία ευθυγραμμίζεται όλο και περισσότερο με τη Γερμανία, η οποία διασφαλίζει πλέον τη θέση της στην ευρωζώνη. Η ευρωζώνη που θα προκύψει – «εάν τηρηθούν τα όσα ανακοίνωσαν χθες, πράγμα που κάθε άλλο παρά βέβαιο είναι» – θα είναι μικρότερη σε μέγεθος, αλλά με μεγαλύτερη δημοσιονομική πειθαρχία.
Οι περιφερειακές οικονομίες, προσθέτει πάντως, δεν θα ενθουσιαστούν με αυτό το αποτέλεσμα, αφού θα πρέπει να προχωρήσουν με τη λιτότητα και να σεβαστούν τον «χρυσό κανόνα» που εγγυάται την δημοσιονομική πειθαρχία.
Με άρθρο του στους Times, πάλι, ο Ανατόλι Καλέτσκι συγκαταλέγεται στους οπαδούς της εξόδου της Γερμανίας από το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα. Ο Καλέτσκι, ένθερμος υποστηρικτής της γαλλικής διακυβέρνησης της Ευρώπης, στο άρθρο με τίτλο «Πώς θα σωθεί η ευρωζώνη – διώξτε τη Γερμανία» υποστηρίζει ότι τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή για τη γαλλική διπλωματία και τον Γάλλο πρόεδρο να καθιερώσει την ανωτερότητά της χώρας του απέναντι στην γερμανική οικονομική ισχύ ως η κυρίαρχη δύναμη στην Ευρώπη.
Ο αρθρογράφος σημειώνει ότι η ευρωζώνη θα πρέπει να υιοθετήσει μία ευρωπαϊκή οικονομική κυβέρνηση προκειμένου να μη διαλυθεί, ενώ παραθέτει δύο βασικές αρχές πάνω στις οποίες θα στηριχθεί αυτή η ευρωπαϊκή ενσωμάτωση. Η πρώτη αφορά στην έκδοση του ευρωομολόγου και η δεύτερη στη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού υπουργείου Οικονομικών που να ασκεί τη δημοσιονομική πολιτική. Αυτό λοιπόν που θα πρέπει να ξεπεραστεί προκειμένου να πραγματοποιηθεί η οικονομική ενσωμάτωση είναι οι σημαντικές διαφορές μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας για το τι σημαίνει «ομοσπονδιακή Ευρώπη».
Σύμφωνα με τον Καλέτσκι, η Γερμανία θεωρεί ότι είναι ο κυρίαρχος παίκτης, καθώς πληρώνει τον λογαριασμό της κρίσης στην ευρωζώνη, ωστόσο υποστηρίζει ότι εάν ο Σαρκοζί παίξει καλά τα χαρτιά του τότε μπορεί να βάλει τη Γερμανία στη θέση της.
«Το Βερολίνο μέχρι στιγμής έχει αρνηθεί την έκδοση κοινών ευρωπαϊκών ομολόγων και δεν αφήνει την ΕΚΤ να αναχρηματοδοτήσει την Ιταλία, την Ισπανία και την Ελλάδα μέσω της αγοράς του χρέους τους. Επίσης οι Γερμανοί πολιτικοί υποστηρίζουν ότι οι χώρες που δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν το χρέος τους θα πρέπει να βγουν από την ευρωζώνη. Γιατί λοιπόν να μην αλλάξει αυτή η κατάσταση και να είναι η Γερμανία αυτή που θα βρεθεί εκτός ευρώ;», διερωτάται ο Kaletsky και συνεχίζει: «Με δεδομένη την έλλειψη γερμανικής αλληλεγγύης προς τις άλλες χώρες, θα μπορούσε να ζητηθεί από τη Γερμανία ευγενικά να αποχωρήσει από την ευρωζώνη».
Σε αυτή την περίπτωση η Γερμανία θα επέστρεφε στο μάρκο μαζί με τις υπόλοιπες χώρες που θα ήθελαν να την ακολουθήσουν και στην ευρωζώνη θα παρέμενε η Γαλλία με τα υπόλοιπα μέλη. Μάλιστα στα θετικά αποτελέσματα μίας γερμανικής αποχώρησης από το ευρώ συμπεριλαμβάνονται λιγότερες νομικές και θεσμικές δυσκολίες, επαναγορά των κρατικών ομολόγων από την ΕΚΤ και φυσικά η έκδοση του ευρωομολόγου
Πηγή : tvxs
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Φούρνοι μικροκυμάτων…
Τέσσερις σκηνές περιγράφει η Έλενα Βέη, ας μεταφέρουμε την πρώτη: «Βάζω σε μια εφημερίδα του Κεϊπτάουν αγγελία για να πουλήσω ένα φούρνο μικροκυμάτων. Τρεις μέρες μετά εμφανίζεται ένας ενδιαφερόμενος. Ο Τζον μέσα σε είκοσι λεπτά στέκεται μπροστά στην πόρτα μου. Δεν έχει ιδέα για το πώς λειτουργεί ένας φούρνος μικροκυμάτων, αλλά είναι καταγοητευμένος από τη συσκευή και παζαρεύει την τιμή της στο ελάχιστο δυνατόν. Βγάζει ένα μάτσο χαρτονομίσματα, των 10 και των 20 ραντ, προφανώς έχει κάνει μήνες το σκατό του παξιμάδι για να τα μαζέψει. Δυσκολεύεσαι να επιμείνεις στην τιμή που θα έπρεπε. Ο Τζον λέει ότι είναι από το Μαλάβι, ΄Εσύ;΄ ΄Από την Ελλάδα.΄ Μόλις το ακούει αυτό, σταματάει ξαφνικά το μέτρημα, μου χαϊδεύει το δεξί μπράτσο και ψιθυρίζει με μπάσα φωνή:΄Λυπάμαι ειλικρινά για σένα και την οικογένειά σου. Περνάτε δύσκολους καιρούς.΄ Στα χωριά του Μαλάβι, από όπου κατάγεται ο Τζον, δεν έχουν δει ποτέ φούρνο μικροκυμάτων, αλλά είναι πλήρως ενημερωμένοι για τα ελληνικά δημοσιονομικά μεγέθη.» Δεν έχει ανάγκη σχολιασμού η σκηνή που περιγράφει η Έλενα Βέη, οι αφρικανικές μάζες λυπούνται πλέον την ελληνική φτωχολογιά.
…και εισιτήρια με καπέλο
Ουδέν σχόλιον αυτές τις θερμές ημέρες του Αυγούστου και για την τέταρτη σκηνή, αυτή τη φορά από τη Ζάμπια όπου η Έλενα Βέη περνάει τις διακοπές της: «Σε ένα χωριό στο εσωτερικό της Ζάμπια. Το ξεχαρβαλωμένο λεωφορείο, το μόνο μεταφορικό μέσον στην ευρύτερη περιοχή, κατάμεστο. Μερικοί άντρες με περιεργάζονται καθώς περιμένω. Ένας με πλησιάζει και μου ζητά να αγοράσω εισιτήριο. Μου λέει ένα υπέρογκο ποσό και υποχωρεί στις απαιτήσεις του μόνο όταν του δείχνω την ταμπέλα με την κανονική τιμή που κρέμεται στο παρμπρίζ. ΄Από πού είστε΄, με ρωτάει.΄ Άπό την Ελλάδα.΄΄ Ελλάδα;΄ Ρωτάει. Από την Ευρώπη, θέλω να του εξηγήσω, αλλά με σταματάει ΄Ξέρω, ξέρω΄ Πολύ χαλαρός ξαφνικά, γυρίζει στην παρέα του και λέει: ΄Από την Ελλάδα΄΄Α, από την Ελλάδα΄, λέει ένας. Και οι τρεις με κοιτάζουν με διαπεραστικό βλέμμα. Στην Αφρική οι άνθρωποι έχουν χρόνο. Νομίζεις ότι περνά ένα δεκάλεπτο σιωπής. Και μετά ο εισπράκτορας μου κλείνει το μάτι και λέει: No money,eh;»
Πηγή : dw-world.de
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Διάγραμμα Ευρώ
Φήμες για κάποιου είδους συμφωνία για την Ελλάδα και το πρόβλημα χρηματοδότησης του χρέους της μεταξύ της Γερμανίδας Καγκελαρίου και του Γάλλου Προέδρου απογειώνουν το ευρώ, με τους επενδυτές να αγοράζουν την φήμη αδιαφορώντας προς το παρόν για την επαλήθευση της ή όχι.
Επι πλέον Spread 10ετούς Ομολόγου 1489 Μονάδες βάσης ( 20/07/2011 18:48 ), από 1580
Πηγή : Ikofx, Ναυτεμπορική
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Το να πέφτει η Δημοτικότητα των Gonzi ( Mάλτα), Pahor ( Σλοβενία) ή Ραντίκοβα( Σλοβακία) , δεν νομίζω ότι θα ενδιέφερε ιδιαίτερα τους Έλληνες από εκείνη της Μέρκελ
Το γιατί είναι γνωστό ενώ παράλληλα δείχνει ότι, η Γερμανική κοινή γνώμη αρχίζει και διαμορφώνει άποψη για τους επικίνδυνους χειρισμούς ( μικροπολιτικών συμφερόντων ) της Καγκελαρίου. Μια γνώμη που πλάθεται έντεχνα από την Αντιπολίτευση ή αναπολώντας παλιούς ισχυρότερους ηγέτες (!).
Όχι ότι με την αλλαγή πολιτικής σκηνής θα αλλάξει το σενάριο και η υπόθεση του έργου
Η εκτίμησή μου είναι σταθερή ότι, το Stress Test Πολιτικών – Τραπεζιτών βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη με αντικείμενο έρευνας τις αντοχές και αντιδράσεις Λαών, συνοχή ΟΝΕ, επιλογή “ ιδανικών “ ηγετών και κυρίως ΠΟΣΟ ΙΣΧΥΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑΤΑ ΤΡΑΠΕΖΙΚΑ ΕΒΡΑΙΚΑ ΛΟΜΠΥ ( από τους Σεμά και Μαίρ Μπενβενίστε ή με Χριστιανικά ονόματα Φρανσίσκο και Ντιόγκο Μεντές έως τους σημερινούς απογόνους του Moses Rothchild )
Και όλα αυτά ξεκινώντας από το μικρό ποντίκι που λέγεται Ελλάδα, για να φτάσουν στον πίθηκο
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Η δημοσκόπηση καταγράφει ότι μόλις το 36% των ψηφοφόρων θα ψήφιζε την καγκελάριο εάν είχε να επιλέξει ανάμεσα στην Μέρκελ και τον επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας των Σοσιαλδημοκρατών (SPD) Φρανκ-Βάλτερ Στάινμαϊερ, από 39% την περασμένη εβδομάδα και 60% το 2008.
Η Μέρκελ, η οποία θεωρείτο επί μακρόν μια από τις δημοφιλέστερες πολιτικούς στη Γερμανία, διατηρεί ισχνό προβάδισμα, μόλις μιας ποσοστιαίας μονάδας, έναντι του Στάινμαϊερ, τον οποίο κέρδισε στις εκλογές του 2009, σύμφωνα με την δημοσκόπηση.
Είναι η μικρότερη διαφορά ανάμεσά τους που καταγράφεται από το Ινστιτούτο Forsa στην δημοσκόπηση η οποία διεξήχθη για λογαριασμό του περιοδικού Stern και του τηλεοπτικού δικτύου RTL.
Η Μέρκελ δέχεται έντονες επικρίσεις τους τελευταίους μήνες μετά τη στροφή 180 μοιρών που έκανε όσον αφορά την πολιτική της στο ζήτημα της πυρηνικής ενέργειας αλλά και τις έριδες στο εσωτερικό του κυβερνητικού συνασπισμού για το ζήτημα των περικοπών φόρων.
Οι χειρισμοί της στην προσπάθεια αντιμετώπισης των κρίσεων χρέους στην ευρωζώνη επικρίθηκαν επίσης.
Στην ερώτηση εάν θα επέλεγαν την Μέρκελ ή τον Πέερ Στάινμπρικ, το 39% όσων συμμετείχαν στην δημοσκόπηση επέλεξαν την καγκελάριο και το 37% τον πρώην υπουργό Οικονομικών ο οποίος πιστώνεται την έξοδο της χώρας από τη χειρότερη μεταπολεμική ύφεση που αντιμετώπισε η οικονομία της.
Ούτε ο Στάινμαϊερ ούτε ο Στάινμπρικ έχουν δηλώσει δημόσια ότι προτίθενται να διεκδικήσουν την καγκελαρία στις εκλογές του 2013, αλλά θεωρούνται αμφότεροι οι επικρατέστεροι υποψήφιοι για το χρίσμα του SPD.
Πηγή: www/athina984.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Εάν υποθέσουμε πως ο αναπληρωτής υπουργός δεν εκφράζει εκτιμήσεις με βάση την κυβερνητική ιδιότητά του αλλά ομιλεί ως άνθρωπος της αγοράς, πολύ δύσκολα μπορεί κανείς να διαφωνήσει μαζί του. Ακόμη και ο προϊστάμενός του υπουργός Οικονομικών, ο οποίος δήλωνε πως "… η Ελλάδα ό,τι λέει το εννοεί, γιατί, εάν δεν το εννοεί, δεν θα είναι αξιόπιστη και αποτελεσματική σε αυτό που κάνει".
Λογική η θέση του Ευάγγελου Βενιζέλου εάν πράγματι επρόκειτο για μία κυβέρνηση που έχει τηρήσει τα λόγια της, που έχει υλοποιήσει τις δεσμεύσεις της, που πραγματοποιεί έναν στοιχειώδη σχεδιασμό (είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί κάποιος).
Ατυχώς, η κυβέρνηση, υψηλόβαθμοι υπουργοί της αλλά και ο ίδιος ο πρωθυπουργός πλειστάκις έχουν ακυρώσει στην πράξη προγενέστερες δηλώσεις, εκτιμήσεις τους.
Άλλωστε, και στο θέμα της "βελούδινης χρεοκοπίας", στο οποίο αναφέρθηκε χθες ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, ερχόταν σε ευθεία διάσταση με τη θέση του πρωθυπουργού ελάχιστες ημέρες νωρίτερα.
Έτσι και για το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων - αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας.
Εάν κρίνουμε τι έχει γίνει μέχρι τώρα (λ.χ. σε Αστακό, Ελληνικό), τι δεν έχει γίνει (κυρίως η απαραίτητη προετοιμασία, νομική, θεσμική, χρηματοοικονομική κ.λπ.) για να ξεκινήσουν χωρίς καθυστέρηση οι ιδιωτικοποιήσεις (όπως τις θέλει η κυβέρνηση), δύσκολα θα βρεθεί αισιόδοξος άνθρωπος της αγοράς, που να πιστεύει πως μέχρι το τέλος του 2011 θα έχει υλοποιηθεί ο… μισός από τον σχετικό κατάλογο.
Άλλωστε, διαβάζοντας κάποιος προσεκτικότερα τις δηλώσεις του προέδρου του Ταμείου, δεν αποκομίζει και πολύ διαφορετική εκτίμηση από τα λεγόμενα του κ. Κουκιάδη, ο οποίος έσπευσε να διευκρινίσει πως "… έχει υποβάλει την παραίτησή του πριν αποδεχτεί τον διορισμό του".
Πηγή : Εκηβόλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Συνολικά ο βραχυπρόθεσμος, μεσοπρόθεσμος και μακροπρόθεσμος δανεισμός του συγκεκριμένου Υπουργείου της Κίνας μόνο για φέτος, συμπεριλαμβάνει, μέχρι στιγμής, 7 δημοπρασίες ομολόγων!
Ποιος θα κληθεί να πληρώσει όλο αυτό το χρέος αν κάτι δεν πάει καλά στην πορεία;
Πηγή : China Daily
Eρώτημα δικό μου
Σίγουρα το έγραψε η China Daily (?),
γιατί συνήθως οι Κινέζοι κρατούν καλά κρυφά τα χαρτιά τους όσον αφορά τα Οικονομικά τους
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Δηλαδή, όσο αυξάνεται ο συντελεστής του ΦΠΑ τόσο μειώνονται τα έσοδα από φόρους, πέρα από τις άλλες απώλειες που υφίστανται τα πορτοφόλια των νοικοκυριών και οι λοιποί εμπλεκόμενοι στους κλάδους (παραγωγικές εταιρίες, χονδρέμποροι, εργαζόμενοι κ.ά.).
Θα ρωτούσε, όμως, κάποιος: «Μα, πώς αλλιώς θα μπορούσαν να μαζευτούν τα 26 δισ. ευρώ περίπου που αναζητά η ψήφιση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος σταθεροποίησης για τα επόμενα τέσσερα χρόνια;».
Μα, μόνο από τον κλάδο της υγείας, απαντούν στελέχη από τους χώρους τόσο της πληροφορικής όσο και της ιδιωτικής υγείας. Και αυτό γιατί υπολογίζεται γύρω στα 6 δισ. τον χρόνο η συνεχιζόμενη -ακόμη και σήμερα- σπατάλη στον χώρο της δημόσιας υγείας…
Σε τέσσερα χρόνια, λοιπόν, μαζεύονται 24 δισ. ευρώ. Άρα, μας λείπουν μόλις 2 δισ. ευρώ, ή αλλιώς 500 εκατ. ευρώ ανά έτος!
Τι χρειάζεται όμως για να εξοικονομηθούν αυτά τα περιβόητα 6 δισ. τον χρόνο; Όχι και πολλά πράγματα.
Πρώτα απ’ όλα, χρειάζεταινα γίνουν κάποια έργα πληροφορικής, που άλλωστε είναι ενταγμένα στο ΕΣΠΑ, όπως αυτό της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης και της μηχανογράφησης των νοσοκομείων. Θα πρέπει, βέβαια, και να προβλεφθεί -παρά τις συντεχνιακές αντιδράσεις και τις αιτιάσεις περί δήθεν κινδύνου των «ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων»- η ύπαρξη συστήματος MIS στα κρατικά νοσοκομεία.
Για παράδειγμα, όπως μας λένε άνθρωποι της... πιάτσας, από την παρακολούθηση των ημερών νοσηλείας και κόστους ανά νοσοκομείο, ανά κατηγορία πάθησης και ανά γιατρό θα προέκυπταν «παπάδες»…
Για παράδειγμα, αν διαπιστωθεί πως σε ένα κρατικό νοσοκομείο μια συγκεκριμένη πάθηση απαιτεί κατά μέσο όρο 6 μέρες νοσηλείας, στον γιατρό Χ του συγκεκριμένου νοσοκομείου 12 ημέρες και στον ιδιωτικό τομέα μόνο 2, τότε το ζήτημα θα μπορούσε να οδηγήσει σε πολύ σοβαρά ερωτήματα, που θα αναδείκνυαν είτε θέματα χαμηλής παραγωγικότητας, είτε θέματα διαφθοράς, είτε…
Και δεύτερον, απαιτείται πολιτική βούληση, που μέχρι πρότινος, τουλάχιστον, δεν φαίνεται να υπήρχε.
Για να δούμε τώρα, τι θα γίνει αυτήν τη φορά…
Υ.Γ.: Βάζουμε στοίχημα ότι τα 26 δισ. του μεσοπρόθεσμου δεν θα μαζευτούν;
Πηγή : Ο Χαμαιλέων
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Ο κύβος ερρίφθη και το σημείο καμπής ξεπεράστηκε χωρίς να υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία γι' αυτό: το διάγραμμα του επιτοκίου των 2ετών ελληνικών ομολόγων είναι η μόνη απόδειξη που χρειάζεστε.Από μόλις 1,4% τον Οκτώβριο του 2009, όταν η Ελλάδα έκανε “περίπατο” στις διεθνείς αγορές προκειμένου να δανειστεί για διάστημα διετίας, το επιτόκιο βρίσκεται στο 38,5% σήμερα, οδεύοντας για το αδιανόητο ποσοστό του 40%.
Πώς μπορεί μία πολιτική (εθνική και κυρίως ευρωπαϊκή) να κριθεί επιτυχής, τουλάχιστον στο χρηματοπιστωτικό τομέα, όταν οδηγεί το κόστος δανεισμού από τον Παράδεισο στην Κόλαση;
Η Ελλάδα δε θα επιστρέψει ποτέ στις αγορές αν η στατιστική αποτελεί καλό σύμβουλο ή για να μιλήσουμε με μεγαλύτερη αισιοδοξία, το πιθανότερο είναι πως η Ελλάδα θα χρειαστεί πολλά χρόνια πριν τολμήσει να σκεφτεί την επιστροφή της στις αγορές.
XrimaNews.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Αγοραπωλησίες εθνικό σπορ
https://www.dw-world.de/popups/popup_lupe/0,,15249299_ind_1,00.htmlΣύμφωνα με το τμήμα ερευνών της Ντόϊτσε Μπανκ οι τιμές ακινήτων το 2009 έχουν αυξηθεί κατά 25% και το 2010 κατά 18%. Για να περιοριστούν οι συνέπειες από τη χρηματοπιστωτική κρίση η κινεζική κυβέρνηση ψήφισε ένα πακέτο ύψους 460 δις ευρώ, από το οποίο ένα μεγάλο τμήμα του πήγε στον τομέα ακινήτων. Αυτό έδωσε ώθηση στον κατασκευαστικό τομέα, που απασχολεί ένα ποσοστό της τάξης του 15 με 20% του εργατικού δυναμικού.
Η αγοραπωλησία ακινήτων έχει αναχθεί σε εθνικό σπορ για τους Κινέζους. Αγοράζουν δυο και τρία σπίτια πιστεύοντας ότι θα αυξηθεί η αξία τους.
Γύρω στα 64 εκατομμύρια κατοικίες περιμένουν ενοίκους και οι ειδικοί προειδοποιούν ότι οι συνθήκες μοιάζουν πολύ με αυτές των ΗΠΑ το 2007 πριν σκάσει η φούσκα ακινήτων. Και τότε κανείς δεν πίστευε τι θα ακολουθούσε.
Όμως ο Μάρκους Τάουμπε από το Πανεπιστήμιο του Ντούιζμπουργκ έχει άλλη άποψη. «Στις ΗΠΑ στο διάστημα πριν κορυφωθεί η κρίση, ζήσαμε άλλες καταστάσεις», λέει. «Δόθηκαν στεγαστικά δάνεια σε όποιον περνούσε από το δρόμο. Η κινεζική αγορά ακινήτων είναι πιο υγιής».
Σε αντίθεση με τους Αμερικανούς οι Κινέζοι διαθέτουν τις περισσότερες αποταμιεύσεις στον κόσμο. Το μεγαλύτερο μέρος των αγορών γίνεται με αποταμιευμένο κεφάλαιο και λιγότερο με δάνεια, γράφει σε ανάλυση ο Στέφαν Ντικ, εμπειρογνώμων της Ντόιτσε Μπανκ για την Κίνα. Που σημαίνει ότι σε περίπτωση κατάρρευσης της στεγαστικής αγοράς οι τράπεζες δεν θα ανησυχούσαν και πολύ για τα λεγόμενα «σάπια» δάνεια. Θα πλήττονταν όμως η οικοδομή και η ιδιωτική κατανάλωση.
Κίνδυνος σε τοπικό επίπεδο
https://www.dw-world.de/popups/popup_lupe/0,,15249299_ind_2,00.html«Ένας άλλος σημαντικός παράγων είναι η επιρροή που αποκτούν οι τοπικές κυβερνήσεις μέσω των εισπράξεων από τις πωλήσεις ακινήτων», υποστηρίζει ο Ντικ. «Πολλές τοπικές κυβερνήσεις κερδίζουν τεράστια ποσά από την πώληση γης σε εταιρείες ακινήτων. Τα έσοδα μπορεί να φτάνουν μέχρι και 40%».
Η κεντρική κυβέρνηση για να σταματήσει αυτήν την εξέλιξη σχεδιάζει την ανέγερση 36 εκατομμυρίων σπιτιών.
Με αυτήν την γιγαντιαία επένδυση θέλει να αφαιρέσει το χαλί κάτω από τα πόδια των σπεκουλαδόρων στον στεγαστικό κλάδο, και να εμποδίζει την απώλεια εσόδων από τις τοπικές κυβερνήσεις και τη διόγκωση των χρεών σε τοπικό επίπεδο. «Παρατηρούμε ότι ο κίνδυνος να σπάσει η φούσκα ακινήτων έχει μάλλον τοπικές διαστάσεις», λέει ο Μάρκυς Τάουμπε από το Πανεπιστήμιο του Ντούιζμπουργκ. «Υπάρχουν πόλεις στα δάχτυλα του ενός χεριού όπου ο τομέας ακινήτων έχει πάρει υπερβολικές διαστάσεις, ενώ σε άλλες περιοχές είναι ακόμη υπό έλεγχο. Από την άλλη πλευρά η κυβέρνηση πήρε εδώ κι ένα χρόνο μέτρα που τώρα δείχνουν να επενεργούν».
Ανάμεσα στα μέτρα είναι η αύξηση των στεγαστικών επιτοκίων και του ορίου συμμετοχής με ίδιο κεφάλαιο. Το αποτέλεσμα είναι να πέσουν οι τιμές των ακινήτων το περασμένο Απρίλιο κατά 5% σε σχέση με πέρυσι το ίδιο χρονικό διάστημα, η πτωτική τάση συνεχίστηκε και τον Μάιο.
Πηγή : DanhongZhang/Ειρήνη Αναστασοπούλου
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Επιτόκιο 2ετούς Ομολόγου
Αν υπάρχει οποιαδήποτε αμφιβολία σχετικά με το αν η ευρωπαϊκή κρίση εντείνεται ή όχι τότε μία ματιά στο γράφημα του επιτοκίου των ομολόγων 2ετίας της Ελλάδας θα λύσει κάθε απορία, καθώς τη Δευτέρα καταγράφει νέο ιστορικό υψηλό πάνω από το 34%. Σε αυτή τη φάση της κρίσης τα βραχυπρόθεσμα επιτόκια της Ελλάδας έχουν ξεπεράσει τα αντίστοιχα της Αργεντινής όταν είχε κηρύξει πτώχευση και μένουν πλέον μόνο αυτά της Ρωσίας τα οποία είχαν ξεπεράσει κατά πολύ το 40% όταν εκείνη βίωσε τη δική της χρηματοπιστωτική και οικονομική κατάρρευση βουλιάζοντας υπό το βάρος των χρεών της.
Η Ελλάδα δεν είναι απλώς εκτός αγορών αλλά είναι σχεδόν βέβαιο πως θα παραμείνει εκτός αυτών για πολλά – πολλά χρόνια και αυτό αποτελεί μία από τις σημαντικότερες παραμέτρους στη λύση της εξίσωσης της ελληνικής κρίσης, η οποία δε φαίνεται να οδηγεί σε ιδιαίτερα θετικά αποτελέσματα όποιος δρόμος και αν επιλεγεί όταν οι Ευρωπαίοι καταφέρουν να συνεννοηθούν.
Πηγή : XrimaNews.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
είναι ειρωνικό η Γερμανία να έχει έλλειψη σε αυτούς τους κλάδους (κάτι μου βρωμάει) σε όλη αυτή την υπόθεση.
Τίποτα δεν βρωμάει
Απλά οι Γερμανοί αναπτύσονται μέσω των εξαγωγών τους, δηλαδή δες το και σαν "πέρνουν τα Ευρώ σου μέσω Εξαγωγών, ενώ οι Εισαγωγές τους είναι μικρότερου όγκου ".Η προσφορά τους σε χρήμα στην Παγκόσμια οικονομία, είναι κατά πολύ μικρότερη των άλλων Λαών.Η αγορά που απευθύνονται, είναι η Παγκόσμια αγορά.
Οι Γερμανοί επιχειρηματίες προτειμούν τους αλλοδαπούς σε θέσεις managment και κλειδιά επαφών με τις αγορές του Εξωτερικού, δεδομένου ότι μέσω αυτών, η ψυχολογία της συνεργάτριας Αγοράς και του καταναλωτικού κοινού της τους γίνεται περισσότερο γνωστή.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Ειλικρινά εύχομαι να μην χρειαστεί να φύγεις στην Γερμανία μετά από 2 χρόνιαΕλπίζω να ζητάνε ακόμη γιατρούς σε 2 χρόνια που θα τελειώσω
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Επιχείρηση προσέλκυσης εξειδικευμένου προσωπικού από τις «χώρες της κρίσης» είναι σε εξέλιξη στη Γερμανία. Xώρες της κρίσης θεωρούνται οι υπερχρεωμένες χώρες της ευρωζώνης, Ελλάδα, Ισπανία και Πορτογαλία, εκεί όπου εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι ψάχνουν για δουλειά.
Τον συντονισμό της επιχείρησης διασφάλισης στελεχών για τη γερμανική οικονομία έχει αναλάβει η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Εργασίας, η οποία αναζητά κυρίως μηχανολόγους, ειδικούς στην πληροφορική, νοσηλευτικό προσωπικό και γιατρούς.
Πρόκειται για επαγγελματικούς κλάδους όπου σημειώνεται έλλειψη στη γερμανική αγορά εργασίας. «Υπάρχει μεγάλο εξειδικευμένο δυναμικό στην Ισπανία, όπου χιλιάδες μηχανολόγοι και ειδικοί στους υπολογιστές είναι άνεργοι», υπογραμμίζει η διευθύντρια του Κέντρου Προώθησης Εργατικού Δυναμικού από το Εξωτερικό, Μόνικα Φαρνχάγκεν, μιλώντας στην Die Welt.
Σύμφωνα με την κα Φαρνχάγκεν περισσότεροι από 17 χιλιάδες υψηλά εξειδικευμένοι Ισπανοί έχουν επιδείξει ενδιαφέρον να εργασθούν στη Γερμανία.
Οι αγγλόφωνες χώρες είναι πιο ανταγωνιστικές
Βολιδοσκοπήσεις στελεχικού δυναμικού γίνονται και στην Ελλάδα και στην Πορτογαλία, προσθέτει η Φαρνχάγκεν.
Στην Πορτογαλία υπάρχει ενδιαφέρον για νοσηλευτικο προσωπικό. Από την Ελλάδα οι Γερμανοί θέλουν γιατρούς.
Το κυριότερο εμπόδιο που καταγράφουν οι γερμανικές αρχές είναι αυτό της γλώσσας. Οι περισσότεροι δεν μιλούν γερμανικά, αλλά αγγλικά και για αυτόν τον λόγο προτιμούν αγγλόφωνες χώρες, όταν δεν βρίσκουν απασχόληση στις χώρες τους. Πέραν τούτου, οι περισσότερες αγγλόφωνες χώρες προσφέρουν στις νέες μεταναστευτικές αυτές ομάδες τη δυνατότητα εκμάθησης της γλώσσας, κατοικία, ακόμη και εργασία για τον ή την σύζυγο και φυσικά θέση σε παιδικό σταθμό για τα παιδιά τους. Τέτοιου είδους «πακέτα» δεν προσφέρει ακόμη η Γερμανία, επισημαίνει η Μόνικα Φαρνχάγκεν.
Πηγή : dw-world.de
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Ιταλία και Ισπανία δανείζονται ακριβότερα από την Ελλάδα...
Μετά τη μείωση του επιτοκίου των δανείων από το πακέτο στήριξης της Ελλάδας και μετά την αύξηση του euribor, του επιτοκίου του ευρώ το οποίο καθορίζει τις διακυμάνσεις του κυμαινόμενου επιτοκίου των ελληνικών δανείων, η χώρα δανείζεται για διάστημα 5 ετών περίπου με 5%. Καθώς η Ισπανία και η Ιταλία εξακολουθούν να δανείζονται από τις αγορές κεφαλαίων θα περίμενε κανείς ότι το επιτόκιο που πληρώνουν για δανεισμό σε ορίζοντα 5 ετών θα ήταν, οπωσδήποτε, μικρότερο από αυτό της Ελλάδας. Σωστά; Λάθος...
Η κλιμάκωση της ευρωπαϊκής κρίσης οδήγησε στην απογείωση των επιτοκίων των 5αετών ομολόγων των δύο μεγαλύτερων χωρών του ευρωπαϊκού Νότου και από τη Δευτέρα 18 Ιουλίου η Ισπανία δανείζεται σε ορίζοντα 5αετίας με 5,63% ενώ η Ιταλία με 5,5%. Δηλαδή και οι δύο χώρες δανείζονται με υψηλότερα επιτόκια από αυτά της Ελλάδας.
Όπως είναι ευνόητο αυτή η κατάσταση δε μπορεί να συντηρηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα και αν μάλιστα το ύψος των επιτοκίων των 5αετών ομολόγων των δύο χωρών αυξηθεί περαιτέρω, θα βρίσκονται στην απίστευτη θέση να δανείζουν μέσω της συμμετοχής τους στο ελληνικό πακέτο στήριξης στην Ελλάδα με επιτόκιο κοντά στο 5% την ώρα που οι ίδιες θα δανείζονται με 5,5%, 6% ή και περισσότερο από τις αγορές!!
Καθώς στην πράξη αυτό που κάνουν οι χώρες της ευρωζώνης είναι να παρέχουν εγγυήσεις για τα ελληνικά δάνεια, σύντομα, αν όχι ήδη, οι αγορές θα θεωρήσουν πως οι εγγυήσεις της Ισπανίας και της Ιταλίας δεν είναι αρκετές και θα αρχίσουν να μεταφέρουν το βάρος όλο και περισσότερο σε αυτές της Γερμανίας. Ως αποτέλεσμα θα αυξηθεί το ρίσκο της Γερμανίας και συνάμα το κόστος δανεισμού της ίδιας. Σε μία τέτοια περίπτωση η κρίση θα έχει αγγίξει και τη βασίλισσα της Ευρώπης με τρόπο αρνητικό.
Πηγή : XrimaNews.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Εμένα γιατί μου λέει ότι η κρίση είναι τεχνητή για να αποσταθεροποιηθούν δολλάριο και ευρώ και να "αυγατίσουν" τα ETF χρυσού που έχει αγοράσει ο Σόρος;
Ο χρυσός αποκαλύπτει την πραγματική «ταυτότητα» της ευρωπαϊκής κρίσης
Έχεις δίκιο.
Ο Soros πούλησε μετοχές χρυσού, αλλά δεν ξέρουμε πόσα ETF χρυσού έχει.
ΥΓ.
Ο Πάνος Παναγιώτου εκτός από Χρηματιστηριακός Αναλυτής, είναι και καταπληκτικός καθηγητής στην Επιστημονική τεχνική ανάλυση και στο Διεθνές Trading, ακολουθώντας ένα σκεπτικό που στηρίζεται όχι στα Μαθηματικά που χρησιμοποιούνται στην Εμπειρική Τεχνική Ανάλυση ( Elliot, Fibonacci, Gann κλπ ), αλλά σε μια βασική αρχή που εξετάζει Χρηματιστηριακούς ορίζοντες ( από βραχυπρόθεσμο μιας ημέρας μέχρι χρηματιστηριακό κλίμα 10ετίας )
Το λέω εξ ιδίας, πείρας γιατί είμαι μαθητής του
Αν θέλεις να διαβάσεις περισσότερα για τον Νομισματικό Πόλεμο, διάβασε το ηλεκτρονικό βιβλίο του " Ο Πόλεμος της Παρέμβασης - Η κινητήρια δύναμη των Χρηματιστηριακών Αγορών " Ηλεκτρονικές εκδόσεις ΕΚΤΑ https://www.sta-gr.com/
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Διάγραμμα Χρυσού
Δέκτης φόβου επενδυτών
(Δείκτης Μεταβλητότητας) - Αν ο VIX ανεβαίνει και υπάρχει μεγαλύτερη μεταβλητότητα, τότε η αγορά τείνει να είναι σε μια δύσκολα ελεγχόμενη κατάσταση, καθώς κυριαρχούν από τη μια ο ενθουσιασμός και από την άλλη ο φόβος και ο πανικός. Αν ο VIX σημειώνει τιμές πάνω από το 23, τότε μπορεί να υπάρξει ένα ιδιαίτερο κλίμα αστάθειας τιμών χωρίς σαφή πρόβλεψη για την κατεύθυνση της αγοράς.
Ο χρυσός θα βρίσκεται στα 2000 δολάρια εντός των επόμενων τεσσάρων μηνών, τουλάχιστον σύμφωνα με την πρόβλεψη του Ben Davies της Hinde Capital, ο οποίος εκτιμά ότι η κρίση χρέους στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ θα οδηγήσει στην άνοδο της τιμής του χρυσού.
“Η κατάσταση μου θυμίζει το 1998 όταν επένδυα σε αμερικανικά ομόλογα και όλοι έλειπαν σε διακοπές την ώρα που τα προβλήματα είχαν ξεκινήσει να μεγαλώνουν.
Οι αγορές μετοχές είχαν ξεκινήσει να καταγράφουν βίαιες αντιδράσεις στα προβλήματα της Ρωσίας και τελικά το ξέσπασμα ήρθε το καλοκαίρι και οι κλήθηκαν πίσω από τις διακοπές στα γραφεία τους. Έχω την εντύπωση πως συμβαίνει το ίδιο τώρα. Η όλη αυτή κατάσταση είναι που μπορεί να οδηγήσει το χρυσό πάνω από τα 2000 δολάρια. Πραγματικά πιστεύω ότι αυτή η κίνηση θα έρθει” λέει ο Ben Davies.
Πηγή : Xrimanews.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
τι μαλακίες κάνει αυτός ο λαός μια ζωή, αυτό είναι το όνομα του παππού του.
ΥΓ τίποτα άλλο εκτός από αναδημοσιεύσεις δεν υπάρχει ; τις τελευταίες μέρες νομίζω ότι είμαι σε ένα forum αναδημοσιεύσεων
Ε, καλά τώρα κι εσύ.
Βρήκαν έναν Γιώργο Παπανδρέου και τον "στόλησαν".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Οι τόκοι που έπρεπε να καταβάλλονται κάθε χρόνο ήταν 7 εκατομμύρια δραχμές και
ισοδυναμούσαν με το μισό των συνολικών εσόδων του ελληνικού κράτους που έφταναν μετά βίας τα 14 εκατομμύρια ετησίως. Προκειμένου να συγκεντρωθούν τα χρήματα για την αποπληρωμή των τόκων και κάτω από την πίεση των κυρώσεων η κυβέρνηση έλαβε μέτρα λιτότητας την άνοιξη του 1843 τα οποία όμως φάνηκε πως δεν απέδιδαν και ότι δε θα ήταν αρκετά για να συγκεντρωθεί το απαιτούμενο κεφάλαιο και έτσι τον Ιούνιο του 1843 η ελληνική κυβέρνηση ενημερώνει τις ξένες κυβερνήσεις ότι αδυνατεί να καταβάλει το ποσό που χρωστάει και ζητά νέο δάνειο από τις μεγάλες δυνάμεις, ώστε να αποπληρώσει τα παλιά.
Αυτές αρνούνται κατηγορηματικά και αντί να εγκρίνουν νέο δάνειο, εκπρόσωποι των τριών μεγάλων δυνάμεων (Αγγλία-Γαλλία-Ρωσία) κάνουν μια διάσκεψη στο Λονδίνο για το ελληνικό χρέος και καταλήγουν σε καταδικαστικό πρωτόκολλο. Οι πρεσβευτές των μεγάλων δυνάμεων με το πρωτόκολλο στο χέρι, παρουσιάζονται στην ελληνική κυβέρνηση και απαιτούν την ικανοποίηση του. Αρχίζουν διαπραγματεύσεις ανάμεσα στα δύο μέρη και μετά από έναν μήνα υπογράφουν μνημόνιο, σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα έπρεπε να πάρει μέτρα ώστε να εξοικονομήσει υπέρ των δανειστών της μέσα στους επόμενους μήνες το αστρονομικό ποσό των 3,6 εκατομμυρίων δραχμών.
Προκειμένου να εξασφαλίσουν ότι το μνημόνιο θα εφαρμοστεί κατά γράμμα, οι πρεσβευτές απαιτούν να παραβρίσκονται στις συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου που θα εγκρίνει τα μέτρα και να παίρνουν ανά μήνα λεπτομερή κατάσταση της πορείας εφαρμογής τους αλλά και των ποσών που εισπράττονται.
Τα βασικά μέτρα που επέβαλε η κυβέρνηση μέσα στο 1843 σε εφαρμογή του τότε μνημονίου ήταν τα ακόλουθα:
- Απολύθηκε το ένα τρίτο των Δημοσίων υπαλλήλων και μειώθηκαν κατά 20% οι μισθοί όσων παρέμειναν.
- Σταμάτησε η χορήγηση συντάξεων, που τότε δεν δίνονταν στο σύνολο του πληθυσμού αλλά σε ειδικές κατηγορίες.
- Μειώθηκαν κατά 60% οι στρατιωτικές δαπάνες, μειώθηκε δραστικά ο αριθμός των ένστολων και αντί για μισθό οι στρατιωτικοί έπαιρναν χωράφια.
- Επιβλήθηκε προκαταβολή στην είσπραξη του φόρου εισοδήματος και της "δεκάτης", που ήταν ο φόρος για την αγροτική παραγωγή.
- Αυξήθηκαν οι δασμοί και οι φόροι χαρτοσήμου.
- Απολύθηκαν όλοι οι μηχανικοί του Δημοσίου και σταμάτησαν όλα
τα δημόσια έργα. - Καταργήθηκαν εντελώς όλες οι υγειονομικές υπηρεσίες του κράτους.
- Απολύθηκαν όλοι οι υπάλληλοι του εθνικού τυπογραφείου, όλοι οι δασονόμοι, οι δασικοί
υπάλληλοι και οι μισοί καθηγητές πανεπιστημίου. - Καταργήθηκαν όλες οι διπλωματικές αποστολές στο εξωτερικό.
- Νομιμοποιήθηκαν όλα τα αυθαίρετα κτίσματα και οι καταπατημένες "εθνικές γαίες"
με την πληρωμή προστίμων νομιμοποίησης. - Περαιώθηκαν συνοπτικά όλες οι εκκρεμείς φορολογικές υποθέσεις με την καταβολή εφάπαξ ποσού.
(ευχαριστώ για τις πολύτιμες πληροφορίες και την καταλυτική συμβολή της στη συγγραφή του άρθρου την κα Μάρθα ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, διδάκτωρ Ιστορίας).
Πηγή : Πάνος Παναγιώτου
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Όπως και να έχει, το ερώτημα είναι αν αυτοί που το αποφάσισαν αναφέρονται στα οικονομικά του κράτους ή του Δήμου Ηρακλείου.
Αναμένονται απαντήσεις από το δήμαρχο, τον αρμόδιο αντιδήμαρχο και την επιτροπή ονοματοδοσίας του δήμου Ηρακλείου.
ΠΗΓΗ: irakliotikosteki.blogspot.com/
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Θα έχει τέσσερα ερωτήματα, σύμφωνα με την «Ελευθεροτυπία» και πιθανόν σε αυτά να περιλαμβάνονται η