Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
18-11-07
16:33
Το θέμα μας εμπεριέχει την διαμάχη μεταξύ ορθολογισμού και συναισθήματος, σημείο από το οποίο ξεκίνησε η συζήτηση, πριν καταλήξουμε να ομιλούμε περί ηθικής. Κατά τη δική μου άποψη, στην ευρύτερη σφαίρα του "συναισθήματος" εντάσσονται όλες οι μη-ρασιοναλιστικές νοητικές λειτουργίες του ανθρώπου, όπως διαίσθηση, ενόραση και πίστη, που θα δούμε παρακάτω. Έγραψα ότι ο ορθολογισμός δεν είναι άχρηστος, όμως έχει τους περιορισμούς του. Θα ήθελα περαιτέρω να παραθέσω κάποια αποσπάσματα, κυρίως του Δόκτορα αλλά και του Νωέως, από κάποια άλλη συζήτηση (Σχέση θρησκειών - Επιστημών - Φιλοσοφίας), τα οποία πιστεύω ότι έχουν άμεση συνάφεια με την παρούσα συζήτηση και την εμπλουτίζουν.
Ένας βασικός λόγος που με κάνει ν' αμφισβητώ τον ορθολογισμό, είναι ο παραπάνω.
Γενικά θεωρώ ότι η περιχαράκωση της επιστήμης πίσω από αυτά που μπορεί κατά καιρούς να κατανοήσει, ενώ παραδόξως γνωρίζει το πόσο μικρό κομμάτι της φύσης έχει καταφέρει να περιγράψει με τις εποπτικές της "λογικές" μεθόδους παρατήρησης-πειράματος-απόδειξης, υποκρύπτει φοβική αντιμετώπιση της φύσης (αφού μία και μόνη εξήγηση του σύμπαντος είναι παρήγορη και δημιουργεί μια ψευδαίσθηση ασφάλειας) και την εξουσιαστική λογική της αυθεντίας.
Τα ίδια περίπου ερωτήματα έχουν τεθεί και περί της ανθρώπινης ηθικής, σε αντιδιαστολή με την Ηθική της Συμπαντικής Αρμονίας κατά το Δόκτορα, ή της Νομοτέλειας κατ' εμέ.
Αυτό που σημειώνω στο παραπάνω απόσπασμα, έρχεται να συμπληρώσει αυτά που λέω προηγουμένως για την επιστήμη, ότι δηλαδή ενώ γνωρίζει πόσα λίγα κατανοεί για το Σύμπαν, επιμένει να καθορίζει το τι είναι λογικό και το τι όχι. Θαυμάσιο το ερώτημά σου Δόκτωρ.
Παραπάνω, στο παρόν θέμα, δημοσίευσα το παρακάτω απόσπασμα:
Ένα καλό παράδειγμα αυτού που αναφέρω, είναι και το παρακάτω:
Αρχική Δημοσίευση από DrStrangelove:Ορθολογισμός όμως δεν μπορεί να θεωρηθεί η διδασκαλία του Πλάτωνα λόγου χάρη. Γενικά δεν τα έχω καλά με οτιδήποτε έχει το συνθετικό ορθό-. Η ορθοδοξία δεν τα'χει καλά με τον ορθολογισμό και ο ορθολογισμός δεν τα'χει καλά με την ορθοδοξία, και γω έχω προβλήματα και ενστάσεις και με τα δύο, γιατί δεν μπορώ να κατανοήσω ποιός ορίζει τί είναι ορθό και τι δεν είναι.
Ένας βασικός λόγος που με κάνει ν' αμφισβητώ τον ορθολογισμό, είναι ο παραπάνω.
Αρχική Δημοσίευση από DrStrangelove:Για μένα είναι ορθολογικά σχεδόν τα πάντα - για να παραπέμψω στον Χέγκελ που είπε ότι οτιδήποτε υπάρχει είναι αληθινό, ακόμα και ως Ιδέα ή διατύπωση με διάρκεια μέσα στο χρόνο-, και ο Πλάτωνας και όλοι έχουν κομμάτια από το πάζλ της αλήθειας . Για τους θετικούς επιστήμονες όμως όχι, δεν έχουν τίποτα το ορθολογικό. Στα σημερινά κοινωνικά πλαίσια δεν θεωρούν οι περισσότεροι θετικοί επιστήμονες ορθολογικές τις θεωρίες του Πλάτωνα όπως και η διδασκαλία του Σωκράτη για την εποχή της ήταν ανορθολογική (εισήγαγε νέα δαιμόνια, έτσι πίστευε το κατεστημένο της εποχής). 'Αρα δεν είναι μόνο θέμα κοινωνικών συνθηκών και εποχής τι αναγνωρίζεται ως ορθολογικό. Η κατεστημένη επιστήμη και το κατεστημένο Ιερατείο (όψεις του ίδιου νομίσματος), θα έχουν πρόβλημα πάντα με το καινούριο.
Γενικά θεωρώ ότι η περιχαράκωση της επιστήμης πίσω από αυτά που μπορεί κατά καιρούς να κατανοήσει, ενώ παραδόξως γνωρίζει το πόσο μικρό κομμάτι της φύσης έχει καταφέρει να περιγράψει με τις εποπτικές της "λογικές" μεθόδους παρατήρησης-πειράματος-απόδειξης, υποκρύπτει φοβική αντιμετώπιση της φύσης (αφού μία και μόνη εξήγηση του σύμπαντος είναι παρήγορη και δημιουργεί μια ψευδαίσθηση ασφάλειας) και την εξουσιαστική λογική της αυθεντίας.
Αρχική Δημοσίευση από Νωεύς:Αλλά έχω ένα ερώτημα: Ο "ορθολογισμός" χρειάζεται "ορθό λόγο". Πως ορίζεται αυτός; Διαχρονικά; Εποχικά; Κατά το δοκούν(υποκειμενικά) ή "αντικειμενικά";
Τα ίδια περίπου ερωτήματα έχουν τεθεί και περί της ανθρώπινης ηθικής, σε αντιδιαστολή με την Ηθική της Συμπαντικής Αρμονίας κατά το Δόκτορα, ή της Νομοτέλειας κατ' εμέ.
Αρχική Δημοσίευση από DrStrangelove:όσο εξελισσόμαστε θα μεταβάλλονται και τα κριτήριά μας για το ''ορθό'' και το ''λογικό''... Αν τα ξέρουν όλα, τότε ποιος είναι ο λόγος να ψάχνουν οι αγαπητοί μας ρασιοναλιστές ;...Απ 'τη στιγμή που το ρεύμα του ορθολογισμού μόλυνε την Φιλοσοφία, προκαθορίζοντας αυστηρά κριτήρια ορθότητας, για μένα παύει να είναι φιλοσοφικό γιατί έχει πάψει να αναζητά την σοφία αλλά έχει αναπαυθεί στα κριτήριά του.
Αυτό που σημειώνω στο παραπάνω απόσπασμα, έρχεται να συμπληρώσει αυτά που λέω προηγουμένως για την επιστήμη, ότι δηλαδή ενώ γνωρίζει πόσα λίγα κατανοεί για το Σύμπαν, επιμένει να καθορίζει το τι είναι λογικό και το τι όχι. Θαυμάσιο το ερώτημά σου Δόκτωρ.
Παραπάνω, στο παρόν θέμα, δημοσίευσα το παρακάτω απόσπασμα:
Αρχική Δημοσίευση από Great Chaos:Οι μεγάλοι θετικοί επιστήμονες, ακριβώς για να έχουν τη δυνατότητα να παν την επιστήμη ένα βήμα εμπρός, χρειάζονταν διαίσθηση και ενόραση, πέρα από την απαραίτητη φιλοσοφική διάθεση (όπως ο Αϊνστάιν). Η διαίσθηση και η ενόραση, σύμφωνα με την κατεστημένη αντίληψη, έρχονται σε αντίθεση με τον ορθολογισμό. Στην πραγματικότητα αυτές συνεχίζουν εκεί που ο στεγνός ορθολογισμός εξαντλεί τα όριά του.
Ένα καλό παράδειγμα αυτού που αναφέρω, είναι και το παρακάτω:
Αρχική Δημοσίευση από DrStrangelove:Μήπως η επιστροφή στις πηγές αποκαλύπτει γνώση που κάποτε θεωρείτο φαντασιοπληξία ; Μήπως η επιστήμη παντρεύεται τις θρησκείες του κόσμου; O Χάιζενμπεργκ ανακάλυψε τον Πυθαγόρα και τον τίμησε όσο κανείς... Ο Βέρνερ Χάιζενμπεργκ κορυφαίος επιστήμων του 20ου μαζί με Εinstein (Καραθεοδωρί clopy-right) και Bohr, διατύπωσε την αρχή της Απροσδιοριστίας (Unbestimmtheitsrelation για τους γερμανομαθείς) και ήταν ο κύριος που εδραίωσε την κβαντομηχανική. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ένας τόσο έξοχος επιστήμονας ήταν τόσο βλάκας ώστε να θεωρεί τον Πυθαγόρα διάννοια, τη στιγμή που κάποιοι περισσότερο τάχα ρασιοναλιστές χλευάζουν τον Πυθαγόρα και τον Πλάτωνα. Ο Χάιζεμπεργκ στράφηκε περισσότερο στην μαθηματική αντίληψη του κόσμου όπως την διατύπωσε ο Πυθαγόρας, παρά στην φιλοσοφία του Δημόκριτου. Πίστευε ότι η Φιλοσοφία είναι τόση σημαντική, σε σημείο που διατύπωσε την φράση ''Η καλή Φυσική διαβρώνεται από την κακή Φιλοσοφία''.....(πηγή : Werner Heisenberg : Physik und Philosophie)...
Ο Χάιζενμπεργκ λέει ότι τα μαθηματικά αποκαλύπτουν και αποδεικνύουν την αρμονία της φύσης, και ότι η φύση υπακούει σε μαθηματικούς νόμους. Σε όλες τις κατηγορίες εναντίον των Πυθαγόρειων, ο Χάιζενμπεργκ έλεγε ότι ναι μεν τα μαθηματικά δεν είναι πανάκεια αλλά χωρίς αυτά η κατανόηση της αρμονίας είναι ανέφικτη. Ο φυσικός επιβεβαίωνε τους Πυθαγόρειους προσθέτοντας στα μαθηματικά, και άλλα γνωστικά μέσα όπως ΔΙΑΙΣΘΗΣΗ, ΕΝΟΡΑΣΗ, ΠΙΣΤΗ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
18-11-07
04:25
Χμ θα γίνω ίσως λίγο κυνικός αλλά δεν με ενδιαφέρει. Δεν θεωρείς ότι περισσότερα money πρέπει να δώσουμε σε αυτόν που παίρνει το ρίσκο παρά σε αυτόν που βάζει στα ράφια τα προϊόντα; Πόσο μάλλον αν σκεφτούμε ότι η δουλεία του δεύτερου μπορεί να αντικατασταθεί από κάποιο aibo business edition. Γιατί το ρίσκο το υποτιμάμε;
Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο έγραψα πως μια Κοινωνία που σεβόταν το Φυσικό Νόμο, ή Ηθική κατά το Δόκτορα, θα έπρεπε να μοιράζει "σωστά" τον πλούτο της. Δεν ανέφερα πως θα πρέπει να τον μοιράζει στα ίσια. Η σχέση όμως αλληλεξάρτησης μεταξύ αυτού που παίρνει το ρίσκο κι αυτού που παράγει την υπεραξία, θα έπρεπε να εξασφαλίζει τουλάχιστον τις βασικές ανάγκες του κάθε μέλους της Κοινωνίας αυτής, αναγνωρίζοντας το ότι ο καθένας έχει κάτι δημιουργικό να συνεισφέρει.
Θα ήθελα να τονίσω και κάτι ακόμη. Ο εργάτης δεν μπορεί να αντικατασταθεί από το καπιταλιστικό σύστημα. Ο Καρλ Μαρξ προέβλεψε ότι οι μηχανές δεν μπορούν να παράγουν κεφάλαιο. Σ' ένα καπιταλιστικό σύστημα (παρακαλώ δεν επιθυμώ καμμία παραβολή ή αντιπαράθεση με ο,τιδήποτε προσπάθησε να εφαρμοστεί στο όνομα του Μαρξ) κεφάλαιο παράγεται μόνο από την εκμετάλλευση της ανθρώπινης εργασίας. Αν αντικαταστήσεις τους εργαζόμενους με μηχανές, τα προϊόντα που θα πουλάς δεν θα έχουν καμμία αξία.
Στον αγαπητό Δόκτορα θα είχα να πω ότι συμφωνώ με όσα ανέφερε στο θαυμάσιο ποστ του, το οποίο επιχείρησε με αρκετή επιτυχία, ν' απαντήσει με ενιαίο τρόπο σε πλήθος ερωτήματα που είχαν τεθεί. Πράγματι, η μόνη διαφορά μεταξύ μας είναι στην ορολογία. Αυτό που εκείνος αποκαλεί "Ηθική της Αρμονίας του Ενός", εγώ το αποκαλώ "Νόμο", αφού όπως ανέφερα οι συγκεκριμένες αξίες έχουν αποδείξει την ισχύ τους διαχρονικά και πανανθρώπινα.
Ίσως να ήταν καλύτερα να χρησιμοποιήσουμε τον όρο "Νομοτέλεια", για να διαχωρίσουμε τη Συμπαντική Δικαιοσύνη (Δίκης Οφθαλμός...) από το ανθρώπινο ατελές της κακέκτυπο. Πρόκειται για την ίδια έννοια της Αρμονίας του Σύμπαντος ή το αποτέλεσμα σύγκλισης των φυσικών νόμων που δονούν τους πλανήτες στο αέναο τραγούδι τους.
Με αυτήν την έννοια ο όρος "Σεβασμός στην Ύπαρξη" που ετέθη από την Isi αποτελεί μια ακόμη όψη του ίδιου πρίσματος. Η Προσαρμογή στον Φυσικό Νόμο αποτελεί την πραγματική ουσία που περικλείει ο όρος "Σεβασμός".
Θα ήθελα τελειώνοντας να κάνω έναν απαραίτητο κατά τη γνώμη μου διαχωρισμό μεταξύ της Θρησκείας ως εξουσιαστικού καταναγκαστικού μηχανισμού σε σχέση με τη λειτουργία της ως φορέα πνευματικότητας και πολιτισμού. Μέσα σε κάθε θρησκευτική τάση υπάρχουν άνθρωποι σοφοί και φωτισμένοι των οποίων τις βιωματικές διδασκαλίες αξίζει τον κόπο ν' αφουγκραστούμε με ανοιχτό μυαλό και καθαρή καρδιά. Αν το κάνουμε αυτό θα διαπιστώσουμε ότι όλοι καταλήγουν σε κοινά συμπεράσματα, αφού η φώτισή τους προήλθε από την εναρμόνισή τους με την "Αρμονία του Ενός" (Γι' αυτό λέει ο Coelho και όλα καταλήγουν στο Εν).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
17-11-07
20:10
Θα ήθελα ν' απαντήσω και σ' ένα άλλο ζήτημα που έχει τεθεί, αυτό της περηφάνιας περί της ηθικής μας, παραθέτοντας μια ιστορία που διάβασα σ' ένα θρησκευτικό έντυπο:
Ο Άγιος Σπυρίδωνας, ζούσε στην Κύπρο μαζί με την κόρη του. Συνήθιζε να ζει ασκητικά και να τηρεί αυστηρά όλες τις νηστείες. Κάποιο βράδυ, μέσα στη Μεγάλη Σαρακοστή, χτύπησε την πόρτα του για να ζητήσει φιλοξενία, ένας άγνωστος ταξιδευτής. Εκείνος φυσικά τον δέχτηκε και ρώτησε την κόρη του τι έχει για να φιλέψουν τον ξένο. Αυτή αποκρίθηκε πως λόγω της νηστείας δεν είχε και πολλά στο σπίτι. Έψαξε και βρήκε λίγο ψωμί που είχε απομείνει και ένα κομμάτι παστό κρέας. Ο άγιος ζήτησε από την κόρη του να φέρει στο τραπέζι το ψωμί και το παστό κρέας κι έφαγε κι ο ίδιος από αυτά.
Η κόρη σκανδαλίστηκε έντονα από την πράξη αυτή του πατέρα της κι όταν έφυγε την άλλη μέρα ο ξένος, ζήτησε εξηγήσεις: "Μα καλά πατέρα, είναι δυνατόν εσύ να τρως κρέας μέσα στη Μεγάλη Σαρακοστή;" τον ρώτησε. Τότε εκείνος αποκρίθηκε: "Εάν εγώ δεν έτρωγα μαζί του θα ήταν σαν να του έκανα επίδειξη της ηθικής μου και της πίστης μου. Έκανα μια μικρή αμαρτία προκειμένου να αποφύγω μια πολύ μεγαλύτερη".
Συνεπώς, όσοι περηφανεύονται περί της ηθικής τους, παραγνωρίζοντας το γεγονός ότι, όπως προαναφέραμε, αυτή εμπεριέχει ένα μεγάλο ποσοστό υποκειμενικότητας και ετεροκαθορισμού, υποπίπτουν στο υπέρτερο σφάλμα της Ματαιοδοξίας ή Ματαιότητας (vanity), η οποία σύμφωνα με τις κάρτες Ταρώ ακολουθεί ένα βήμα μετά την Επιστήμη. Επομένως, κάθε ηθική πράξη, που είναι υπερήφανη για τον εαυτό της, εμπεριέχει ταυτόχρονα και την ανηθικότητα, άρα αυτοαναιρείται.
Ο Άγιος Σπυρίδωνας, ζούσε στην Κύπρο μαζί με την κόρη του. Συνήθιζε να ζει ασκητικά και να τηρεί αυστηρά όλες τις νηστείες. Κάποιο βράδυ, μέσα στη Μεγάλη Σαρακοστή, χτύπησε την πόρτα του για να ζητήσει φιλοξενία, ένας άγνωστος ταξιδευτής. Εκείνος φυσικά τον δέχτηκε και ρώτησε την κόρη του τι έχει για να φιλέψουν τον ξένο. Αυτή αποκρίθηκε πως λόγω της νηστείας δεν είχε και πολλά στο σπίτι. Έψαξε και βρήκε λίγο ψωμί που είχε απομείνει και ένα κομμάτι παστό κρέας. Ο άγιος ζήτησε από την κόρη του να φέρει στο τραπέζι το ψωμί και το παστό κρέας κι έφαγε κι ο ίδιος από αυτά.
Η κόρη σκανδαλίστηκε έντονα από την πράξη αυτή του πατέρα της κι όταν έφυγε την άλλη μέρα ο ξένος, ζήτησε εξηγήσεις: "Μα καλά πατέρα, είναι δυνατόν εσύ να τρως κρέας μέσα στη Μεγάλη Σαρακοστή;" τον ρώτησε. Τότε εκείνος αποκρίθηκε: "Εάν εγώ δεν έτρωγα μαζί του θα ήταν σαν να του έκανα επίδειξη της ηθικής μου και της πίστης μου. Έκανα μια μικρή αμαρτία προκειμένου να αποφύγω μια πολύ μεγαλύτερη".
Συνεπώς, όσοι περηφανεύονται περί της ηθικής τους, παραγνωρίζοντας το γεγονός ότι, όπως προαναφέραμε, αυτή εμπεριέχει ένα μεγάλο ποσοστό υποκειμενικότητας και ετεροκαθορισμού, υποπίπτουν στο υπέρτερο σφάλμα της Ματαιοδοξίας ή Ματαιότητας (vanity), η οποία σύμφωνα με τις κάρτες Ταρώ ακολουθεί ένα βήμα μετά την Επιστήμη. Επομένως, κάθε ηθική πράξη, που είναι υπερήφανη για τον εαυτό της, εμπεριέχει ταυτόχρονα και την ανηθικότητα, άρα αυτοαναιρείται.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
17-11-07
19:28
H ηθική αν και ζήτημα πλειοψηφιών - με την έννοια δηλαδή ότι τι είναι ηθικό το ορίζουν οι πλειοψηφίες (οι οποίες πλειοψηφίες συνήθως μου προκαλούν αλλεργία)
ο φόνος με σκοπό τη ληστεία δεν είναι ηθική πράξη, ο εκβιασμός δεν είναι ηθική, το πούλημα φίλων δεν είναι ηθικό (άλλωστε κι εσύ έγραψες κάπου ότι τους προδότες τους κρεμάνε), η σωματεμπορία, το εμπόριο ναρκωτικών, η μαφία και η καμόρα δεν είναι ηθική, ο ρατσισμός, το ξεπούλημα και η βεβήλωση του αλλόθρησκου δεν είναι ηθικά, η κακοποίηση, σωματική και πνευματική επίσης δεν είναι ηθική, το να χτυπάς μια γυναίκα ή την ηλικιωμένη μητέρα σου δεν είναι ηθικό.
Δεν θα διαφωνήσω με τον αγαπητό Δόκτορα, αφού αυτά που αναφέρει έχουν διαχρονικά αποδείξει την αξία τους ως ικανές και αναγκαίες συνθήκες για τη λειτουργία μιας ισορροπημένης και ανθρώπινης κοινωνίας, χωρίς να έχουν την ανάγκη του ορισμού τους από τις πλειοψηφίες. Ακριβώς όμως γι' αυτόν το λόγο, αυτές τις βασικές αρχές προτιμώ να τις ορίζω ως "Νόμο" και όχι ως ηθική, χωρίς ωστόσο να παραγνωρίζω το γεγονός στο οποίο όλοι συμφωνούμε, ότι ο Νόμος εμπεριέχει στοιχεία ηθικής.
Εντούτοις, ο Κινέζος στρατηγός Σουν Τζου, παρά το γεγονός ότι ήταν Μέγας Διδάσκαλος της "Τέχνης του Πολέμου" παρατηρεί: "Πώς είναι δυνατόν, αυτά που εν καιρώ ειρήνης θεωρούμε ανήθικα, εν καιρώ πολέμου να τα θεωρούμε ηθικά και να τα επιβραβεύουμε;" Η παραπάνω παρατήρηση αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε σχέση με το παρόν θέμα, αφού δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όλοι οι πόλεμοι βασίζονται σε υψηλές ηθικές αρχές, όπως η προστασία της πατρίδας, το συμφέρον του λαού κλπ, ή τουλάχιστον έτσι θέλει να τους δικαιολογεί η προπαγάνδα της κάθε εξουσίας.
Με δεδομένη μάλιστα τη ρήση του Αδόλφου ότι "η προπαγάνδα έχει πάρει διαζύγιο από την αλήθεια και την ηθική", ο ρόλος της ηθικής καθίσταται ακόμη περισσότερο αβέβαιος.
Από την άλλη πλευρά, όπως πολλές φορές έχω αναφέρει, ο Μαρκήσιος ομολογεί: "Η θρησκεία και η ηθική έχουν κατασκευαστεί από εμάς, ώστε να επιβάλλουμε την εξουσία μας στις κατώτερες τάξεις, συνεπώς εμείς είμαστε υπεράνω θρησκείας και ηθικής και οι δεσμεύσεις τους δεν ισχύουν για εμάς". Πράγματι, οι εξουσιαστές (ή Μαύροι Μάγοι κατά τον Νωέα) αυτού του κόσμου, καταπατούν βάναυσα, διαχρονικά μέχρι και στις μέρες μας, κάθε έναν από τους κανόνες του Νόμου, όπως τους παρουσίασε ο Δόκτωρ. Ωστόσο, αυτοί είναι που διαχειρίζονται το "κοινό περί δικαίου αίσθημα" μέσω της εξουσίας που ασκούν στη συνείδηση των πολιτών ή υπηκόων τους.
Ακόμη, λένε πολλοί ότι "Food comes first, then morals". Αλήθεια, ποια ηθική μπορεί να σταθεί μπροστά "στης ανάγκης την τυφλή δικαιοσύνη", όταν μάλιστα είναι γνωστό ότι "Ανάγκα και Θεοί πείθονται"; Ακόμη δηλαδή και οι Θεϊκοί Νόμοι μπορούν να παρακαμφθούν απ' την αδήριτη ανάγκη της επιβίωσης. Τέλος, ενώ σε όλες τις "πολιτισμένες" κοινωνίες η εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης του ανθρώπου, όχι μόνο είναι θεμιτή αλλά έχει επενδυθεί και με χρυσοποίκιλτο ηθικό μανδύα, για πολλούς είναι μια από τις πλέον ανήθικες και ανίερες πράξεις.
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι ο Νόμος, όπως τον έθεσε ο Δόκτωρ, έστω και με άλλη ορολογία, θα μπορούσε να ισχύσει με αντικειμενικό τρόπο μόνο σε μια κοινωνία που από τη μια πλευρά θα διαμοίραζε τον παραγόμενο πλούτο ώστε να καλύπτονται οι βασικές ανάγκες κάθε πολίτη, από την άλλη θα δέσμευε και τον ηγέτη, ο οποίος θα έβαζε την κεφαλή του υπό την Αψίδα των Σπαθιών των πολιτών του. Μια τέτοια κοινωνία όμως, δεν θα είχε ανάγκη από περαιτέρω ηθική, καθώς αυτή θα περιόριζε το δικαίωμα αυτοδιάθεσης του ανθρώπου, δικαίωμα σχεδόν το ίδιο απαραίτητο με την τροφή.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
14-11-07
16:00
Καθόλου κατακριτέα, όμως είναι λανθασμένη. Όλοι οι σοφοί το λένε.
Ο άκρατος ορθολογισμός έχει φτάσει τον κόσμο στα όρια της καταστροφής. Η λογική είναι θέμα προτεραιοτήτων. Αν δεν θέσουμε τις προτεραιότητές μας με βάση τον ανθρωπισμό, ο οποίος βασίζεται όπως προανέφερα στο συναίσθημα, τότε οδηγούμαστε σε τερατουργήματα. Άλλωστε τι να την κάνεις τη λογική, όταν μετά από μια δύσκολη μέρα στο γραφείο, όπου για παράδειγμα έβγαλες πολλά φράγκα πατώντας κάτω μερικούς ανταγωνιστές, δεν σε πιάνει ύπνος και το πρωί αισθάνεσαι σκ@τ@;;;
Ο άκρατος ορθολογισμός έχει φτάσει τον κόσμο στα όρια της καταστροφής. Η λογική είναι θέμα προτεραιοτήτων. Αν δεν θέσουμε τις προτεραιότητές μας με βάση τον ανθρωπισμό, ο οποίος βασίζεται όπως προανέφερα στο συναίσθημα, τότε οδηγούμαστε σε τερατουργήματα. Άλλωστε τι να την κάνεις τη λογική, όταν μετά από μια δύσκολη μέρα στο γραφείο, όπου για παράδειγμα έβγαλες πολλά φράγκα πατώντας κάτω μερικούς ανταγωνιστές, δεν σε πιάνει ύπνος και το πρωί αισθάνεσαι σκ@τ@;;;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
14-11-07
15:25
Ίσως να μην σκέφτομαι εγώ σωστά, αλλά δεν μπορώ να βάλω το συναίσθημα ίσα με τη λογική, σόρρυ.
Σαφώς, δεν μπορούν να μπουν μαζί, αφού το συναίσθημα υπερτερεί, γι' αυτό άλλωστε και η γυναίκα είναι το ισχυρό φύλο (σύμφωνα και με τη γνώμη των θεωρητικών του φεμινισμού). Η λογική προσφέρει μια επίφαση σταθερότητας και ασφάλειας, όμως είναι συχνά απατηλή. Το συναίσθημα προσφέρει ένα ταξίδι στο άγνωστο, μια βουτιά από ψηλά, σε μολυβένια θάλασσα. Κατέχω τη λογική αρκετά καλά. Ποτέ όμως δεν μου πρόσφερε απαντήσεις στα υπαρξιακά μου ερωτήματα. Διδάχτηκα το συναίσθημα απ' την αλληλεπίδρασή μου με τις γυναίκες. Από αυτές διδάχτηκα και το Μέγα Χάος. Από τότε που αποφάσισα να μη σκέφτομαι, είμαι πιο ευτυχισμένος.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.