Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
09-04-10
16:30
Δεν ξέρω αν τα έχεις ακουστά αλλά υπάρχουν δυο πολύ καλά βιβλία για το συγκεκριμένο θέμα (τους ελληνικούς τίτλους των οποίων δυστυχώς δεν ξέρω..)
Why men love bitches
Why men marry bitches
Μην με παρεξηγήσεις. Σ' αυτά τα βιβλία γίνεται διαχωρισμός και αναγράφει πως με το bitch εννοεί την γυναίκα την ανεξάρτητη και δυναμική.
Και φαντάζομαι ότι κάποια στιγμή θα γίνει τριλογία και θα υπάρξει το best seller ever που θα λέγεται why men cheat bitches
chrisss μετά από ένα χρόνο απλά δε με απασχολεί η απορία... έχω αναθεωρήσει διάφορα για τη σχέση μου για τη ζωή μου για τις προτεραιότητες μου
Δυστυχώς το ποια είμαι δεν θα πάψει ποτέ να με πληγώνει με κάποιον τρόπο... είτε έτσι είτε αλλιώς
Αλλά τελικά αυτή είναι η ζωή... life is a bitch after all
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
11-06-08
19:08
Επισης οι δυναμικες γυναικες, (και αντρες) οντως δεν νιωθουν την ταση να αυτοπροβαλλονται.
αυτό όμως δεν σημαίνει κι όλας ότι δεν το κάνουν ... ίσως άθελα τους
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
11-06-08
18:10
σοκαρίστικα λίγο από κάποια κομμάτια...
πιστεύω πραγματικά ότι μπορεί κάποιες φορές να θέλουμε πραγματικά κάτι πάρα πολύ αλλά να μην έχουμε τα προσόντα, τα φόντα, για να το επιτύχουμε
[.............]
Διαπιστώθηκε ότι κατά τη διάρκεια ενός καβγά η αρτηριακή πίεση των αντρών ανεβαίνει πολύ πιο γρήγορα και η ενστικτώδης φυγή είναι η καλύτερη λύση για να μην πάθει βλάβη το καρδιοαγγειακό σύστημα.
[.............]
"Η ανάγκη να κρατήσουν μέρος από το χαμένο κύρος", διευκρινίζει η κα. Κυριακίδου, "οδηγεί πολλούς άντρες στην απόρριψη του κυρίαρχου μοντέλου, ενώ στην ουσία το εκφράζουν καμουφλαρισμένα μέσα από την απόρριψη των γυναικών και την άρνησή τους να εμπλακούν σε μια υπεύθυνη και ενήλικη σχέση μαζί τους".
Πιστευεις πως αν πραγματικά θελησει καποιος να υποστηρίξει την οικογένεια του δεν μπορεί;
πιστεύω πραγματικά ότι μπορεί κάποιες φορές να θέλουμε πραγματικά κάτι πάρα πολύ αλλά να μην έχουμε τα προσόντα, τα φόντα, για να το επιτύχουμε
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
10-06-08
16:41
Επομένως, αναρωτιέμαι μήπως φοβούνται την ουσιαστική σχέση και όχι την γυναίκα; γιατι φαντάζομαι , ποιος άντρας που θέλει να κάνει οικογένεια δεν θέλει πλάι του μια ικανή γυναίκα;
πολύ καλά κάνεις και το προσεγγίζεις από άλλη μια πλευρά
δεν θα σου πω αν συμφωνώ ή διαφωνώ μαζί σου (όχι αυτή τη στιγμή δλδ )
απλά θα σου πω ότι πιστεύω ότι άλλο πράγμα το "θέλω να κάνω οικογένεια με μία δυναμική γυναίκα" κι άλλο το "μπορώ και να ανταπεξέλθω και στις ανάγκες αυτής της οικογένειας"
κι αυτό γιατί με τη φαντασία μας όλοι μπορεί να θέλουμε διάφορα... το θέμα είναι, μπορούμε όμως κι όλας να τα υποστηρίξουμε με τις πράξεις μας?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
06-06-08
11:46
όλες οι απόψεις με βοήθησαν και έφτασα και σε κάποια συμπεράσματα... αλλά όπως είπα και στην αρχή δεν ήθελα να το κλείσουμε σε στενά πλαίσια σε ότι αφορά εμένα προσωπικά
θα μιλήσω όμως πλέον για λογαριασμό μου όπως θα μιλούσα αν ήταν αλλουνού το πρόβλημα όπως ορθά παρατήρησε η Palladin
well, αυτό που είδα στις απαντήσεις των αντρών βασικά είναι ότι το πρόβλημα είναι όταν ο δυναμισμός τις γυναίκας μεταφράζεται ως "η γυναίκα θέλει να γίνεται συνέχεια το δικό της"
σωστό και δίκαιο ομολογώ.... τι γίνεται όμως αν πραγματικά η γυναίκα έχει τελικώς - αποδεδειγμένα- συνεχώς δίκιο κι άρα σωστά πρέπει να γίνεται το δικό της?
(το πως φτάνει στο σημείο να έχει συνεχώς η γυναίκα δίκιο είναι άλλο σημείο συζήτησης)
Πρέπει προφανώς να βρει έναν όμορφο τρόπο ώστε ο άλλος να το δει και να το αναγνωρίσει από μεριάς του ότι η άλλη δε γουστάρει να είναι ο δερβέναγας στη σχέση αλλά ότι κι αυτός έχει ευθύνες και ότι αν δεν βελτιώσει αυτός τη στάση του η άλλη θα είναι υποχρεωμένη αιωνίως να δίνει εντολές και να μην υπάρχει οικογένεια αλλά το 3ο Ράιχ
άρα η "λύση" στο πρόβλημα είναι αρχικά μια καλή και ώριμη συζήτηση
αυτό φυσικά δεν λύνει το πρόβλημα από τη μία στιγμή στην άλλη αλλά τουλάχιστον θέτει κάποιες καλές βάσεις για τη λύση του προβλήματος
ο άλλος, πρέπει να καταλάβει πάσει θυσία ότι ο δυναμισμός της γυναίκας δεν σημαίνει ότι η γυναίκα πρέπει να δίνει εντολές κι ο άλλος να εκτελεί σαν καλός στρατιώτης
ο άλλος, πρέπει να καταλάβει ότι στην πραγματικότητα, καμία δυναμική γυναίκα δεν θέλει δίπλα της έναν άντρα που για να λειτουργήσει χρειάζεται εντολές... γιατί αυτός ο άντρας είναι "κατώτερος"
στη δική μου περίπτωση το πρόβλημα βρίσκεται στο γεγονός ότι ο άντρας μου ανέκαθεν ήταν πολύ ήπιων τόνων
σε συνδυασμό με το δικό μου εκρηκτικό ταπεραμέντο, αυτό που τελικά συμβαίνει είναι ότι άθελα μου τον καπελώνω
και δεν φτάνει που αυτός φρικάρει που νοιώθει όπως σωστά ειπώθηκε να ευνουχίζεται, κι εγώ απ τη μεριά μου όταν συμβαίνει αυτό, νοιώθω ότι δεν έχω δίπλα μου άντρα αλλά ένα ακόμα παιδάκι
κάτι που καθόλου δεν ήθελα να συμβεί στη ζωή μου
με μία καλή συζήτηση λοιπόν, όταν υπάρχει η διάθεση κι απ τους δύο φυσικά, αν μπουν στη θέση τους κάποια πράγματα και καταλάβει κι ο άλλος ότι ξέρεις... δεν γουστάρω ρε φίλε να σου δίνω εντολές αλλά πρέπει να αναλλάβεις κι από μόνος σου κάποια πράγματα και έτσι θα βγούμε απ τη φάση του εσύ να νοιώθεις μ@λ@κ@ς αλλά κι εγώ να νοιώθω ότι εσύ είσαι μ@λ@κ@ς νομίζω ότι θα βρεθεί η λύση κάποια στιγμή...
Φίλες μου, η λύση δεν είναι να κάνω εγώ ένα βήμα πίσω και να καταπιέσω εγώ τη δική μου ορμή γιατί μετά θα έχουμε τα ανάποδα αποτελέσματα.... ο άλλος θα είναι καλά κι εγώ τελικώς καταπιεσμένη
Κι αυτό νομίζω ισχύει για όλες τις σχέσεις
Αυτό το "δως του αέρα" δε με πείθει... ο άλλος πρέπει να τον πάρει μόνος του τον αέρα... με τον τσαμπουκά του να τον τραβήξει απ τα μαλλιά
Η λύση είναι να δραστηριοποιηθεί κι ο άλλος
Δε θέλω και δεν πιστεύω ότι πρέπει να ρίξω εγώ τους τόνους για να μην καπελώνεται ο άλλος
Πιστεύω ότι το σωστό είναι να ξέρει ο άλλος ότι αυτό το καπέλωμα που γίνεται άθελα μου, τελικώς τον ρίχνει και στα μάτια μου, και πρέπει να ανασκουμπωθεί να πάρει λίγο τα πάνω του
Προσωπικά την συζήτηση την έκανα... και φάνηκε να υπάρχει κατανόηση και ότι κάπου κάτι καταφέραμε...
αυτό όμως θα φανεί στο βάθος του χρόνου γιατί αυτά τα πράγματα δεν αλλάζουν απ τη μία μέρα στην άλλη
Εν κατακλείδι...
δεν (μου) αρκεί να αλλάξω εγώ... θέλει κι απ τους δύο προσπάθεια ο καθένας στον τομέα που υστερεί και να το συνειδητοποιήσουν/με και οι δύο αυτό καλά
θα μιλήσω όμως πλέον για λογαριασμό μου όπως θα μιλούσα αν ήταν αλλουνού το πρόβλημα όπως ορθά παρατήρησε η Palladin
well, αυτό που είδα στις απαντήσεις των αντρών βασικά είναι ότι το πρόβλημα είναι όταν ο δυναμισμός τις γυναίκας μεταφράζεται ως "η γυναίκα θέλει να γίνεται συνέχεια το δικό της"
σωστό και δίκαιο ομολογώ.... τι γίνεται όμως αν πραγματικά η γυναίκα έχει τελικώς - αποδεδειγμένα- συνεχώς δίκιο κι άρα σωστά πρέπει να γίνεται το δικό της?
(το πως φτάνει στο σημείο να έχει συνεχώς η γυναίκα δίκιο είναι άλλο σημείο συζήτησης)
Πρέπει προφανώς να βρει έναν όμορφο τρόπο ώστε ο άλλος να το δει και να το αναγνωρίσει από μεριάς του ότι η άλλη δε γουστάρει να είναι ο δερβέναγας στη σχέση αλλά ότι κι αυτός έχει ευθύνες και ότι αν δεν βελτιώσει αυτός τη στάση του η άλλη θα είναι υποχρεωμένη αιωνίως να δίνει εντολές και να μην υπάρχει οικογένεια αλλά το 3ο Ράιχ
άρα η "λύση" στο πρόβλημα είναι αρχικά μια καλή και ώριμη συζήτηση
αυτό φυσικά δεν λύνει το πρόβλημα από τη μία στιγμή στην άλλη αλλά τουλάχιστον θέτει κάποιες καλές βάσεις για τη λύση του προβλήματος
ο άλλος, πρέπει να καταλάβει πάσει θυσία ότι ο δυναμισμός της γυναίκας δεν σημαίνει ότι η γυναίκα πρέπει να δίνει εντολές κι ο άλλος να εκτελεί σαν καλός στρατιώτης
ο άλλος, πρέπει να καταλάβει ότι στην πραγματικότητα, καμία δυναμική γυναίκα δεν θέλει δίπλα της έναν άντρα που για να λειτουργήσει χρειάζεται εντολές... γιατί αυτός ο άντρας είναι "κατώτερος"
στη δική μου περίπτωση το πρόβλημα βρίσκεται στο γεγονός ότι ο άντρας μου ανέκαθεν ήταν πολύ ήπιων τόνων
σε συνδυασμό με το δικό μου εκρηκτικό ταπεραμέντο, αυτό που τελικά συμβαίνει είναι ότι άθελα μου τον καπελώνω
και δεν φτάνει που αυτός φρικάρει που νοιώθει όπως σωστά ειπώθηκε να ευνουχίζεται, κι εγώ απ τη μεριά μου όταν συμβαίνει αυτό, νοιώθω ότι δεν έχω δίπλα μου άντρα αλλά ένα ακόμα παιδάκι
κάτι που καθόλου δεν ήθελα να συμβεί στη ζωή μου
με μία καλή συζήτηση λοιπόν, όταν υπάρχει η διάθεση κι απ τους δύο φυσικά, αν μπουν στη θέση τους κάποια πράγματα και καταλάβει κι ο άλλος ότι ξέρεις... δεν γουστάρω ρε φίλε να σου δίνω εντολές αλλά πρέπει να αναλλάβεις κι από μόνος σου κάποια πράγματα και έτσι θα βγούμε απ τη φάση του εσύ να νοιώθεις μ@λ@κ@ς αλλά κι εγώ να νοιώθω ότι εσύ είσαι μ@λ@κ@ς νομίζω ότι θα βρεθεί η λύση κάποια στιγμή...
Φίλες μου, η λύση δεν είναι να κάνω εγώ ένα βήμα πίσω και να καταπιέσω εγώ τη δική μου ορμή γιατί μετά θα έχουμε τα ανάποδα αποτελέσματα.... ο άλλος θα είναι καλά κι εγώ τελικώς καταπιεσμένη
Κι αυτό νομίζω ισχύει για όλες τις σχέσεις
Αυτό το "δως του αέρα" δε με πείθει... ο άλλος πρέπει να τον πάρει μόνος του τον αέρα... με τον τσαμπουκά του να τον τραβήξει απ τα μαλλιά
Η λύση είναι να δραστηριοποιηθεί κι ο άλλος
Δε θέλω και δεν πιστεύω ότι πρέπει να ρίξω εγώ τους τόνους για να μην καπελώνεται ο άλλος
Πιστεύω ότι το σωστό είναι να ξέρει ο άλλος ότι αυτό το καπέλωμα που γίνεται άθελα μου, τελικώς τον ρίχνει και στα μάτια μου, και πρέπει να ανασκουμπωθεί να πάρει λίγο τα πάνω του
Προσωπικά την συζήτηση την έκανα... και φάνηκε να υπάρχει κατανόηση και ότι κάπου κάτι καταφέραμε...
αυτό όμως θα φανεί στο βάθος του χρόνου γιατί αυτά τα πράγματα δεν αλλάζουν απ τη μία μέρα στην άλλη
Εν κατακλείδι...
δεν (μου) αρκεί να αλλάξω εγώ... θέλει κι απ τους δύο προσπάθεια ο καθένας στον τομέα που υστερεί και να το συνειδητοποιήσουν/με και οι δύο αυτό καλά
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
05-06-08
09:47
Είμαι ένας άνθρωπος αισιόδοξος και χαμογελαστός από φύση μου ή ... επειδή απλά έτσι με έμαθαν απ την οικογένεια μου.
Μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον που η γυναίκα ήταν Γυναίκα που μπορεί να πιάσει την πέτρα και να την στύψει να βγάλει λάδι και να ταΐσει τα παιδιά της...
Έμαθα λοιπόν να μπορώ να ανταπεξέρχομαι (σχεδόν) στα πάντα
Να τα καταφέρνω όλα περίφημα, από το να φτιάξω το καζανάκι έως το περιβόητο παστίτσιο μου
Εζησα μόνη μου κι αρκετά χρόνια κι έτσι έμαθα να μπορώ να έχω και την ευθύνη για τα πάντα μέσα σε ένα σπίτι... τους λογαριασμούς, τις υποχρεώσεις, τις δουλειές, το παιδί μου
Μπορώ να έχω μέσα στο μυαλό μου δεκάδες πράγματα και να μην τρελαίνομαι
Μπορώ να μαγειρεύω, να βλέπω τηλεόραση, να γράφω στο στέκι και να παίζω και με το παιδί μου ... ταυτόχρονα και χαμογελαστά
Αδιαμαρτύρητα...
Όλο αυτό το πακέτο γυναίκας που σας περιέγραψα ότι είμαι, θεωρώ ότι είναι το σύγχρονο "μοντέλο" γυναίκας - ανθρώπου της σημερινής κοινωνίας μας που μάλλον είναι επιβεβλημένο για την επιβίωση του
Είναι αυτό που οι περισσότεροι άνθρωποι ονομάζουν "δυναμική γυναίκα" ... "δυναμικός χαρακτήρας"... "δυναμικός άνθρωπος"
Στο παρελθόν αντιμετώπιζα πολλές δυσκολίες στο να βρεθεί ένας άντρας που να είναι πρόθυμος να με "ανταγωνιστεί" σε υγιή βάση και με γνώμονα πάντα την εσωτερική βελτίωση του κάθε ατόμου ξεχωριστά μέσα στη σχέση
Τον βρήκα κάποια στιγμή... αλλά μάλλον δείχνει τελικά να κουράστηκε και να παραιτήθηκε από τις προσπάθειες να είναι συνεχώς δίπλα σε μια δυναμική γυναίκα
Οπότε σε κάθε "πρόβλημα" σε κάθε "δυσκολία" σε κάθε "απόφαση" απλά γυρνάει την πλάτη και λέει "έχεις δίκιο" κι απομακρύνεται
Δε θέλω να σταθούμε στο δικό μου θέμα τόσο, άλλωστε γιαυτό δεν το έβαλα και στο επί προσωπικού
Αλλά αν θα μπορούσατε να μου πείτε γενικά γνώμες
Πως αντιδρούν οι υπόλοιποι άντρες?
Πως θα αντιδρούσατε εσείς δίπλα σε ένα τέτοιο άνθρωπο ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΑ?
Μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον που η γυναίκα ήταν Γυναίκα που μπορεί να πιάσει την πέτρα και να την στύψει να βγάλει λάδι και να ταΐσει τα παιδιά της...
Έμαθα λοιπόν να μπορώ να ανταπεξέρχομαι (σχεδόν) στα πάντα
Να τα καταφέρνω όλα περίφημα, από το να φτιάξω το καζανάκι έως το περιβόητο παστίτσιο μου
Εζησα μόνη μου κι αρκετά χρόνια κι έτσι έμαθα να μπορώ να έχω και την ευθύνη για τα πάντα μέσα σε ένα σπίτι... τους λογαριασμούς, τις υποχρεώσεις, τις δουλειές, το παιδί μου
Μπορώ να έχω μέσα στο μυαλό μου δεκάδες πράγματα και να μην τρελαίνομαι
Μπορώ να μαγειρεύω, να βλέπω τηλεόραση, να γράφω στο στέκι και να παίζω και με το παιδί μου ... ταυτόχρονα και χαμογελαστά
Αδιαμαρτύρητα...
Όλο αυτό το πακέτο γυναίκας που σας περιέγραψα ότι είμαι, θεωρώ ότι είναι το σύγχρονο "μοντέλο" γυναίκας - ανθρώπου της σημερινής κοινωνίας μας που μάλλον είναι επιβεβλημένο για την επιβίωση του
Είναι αυτό που οι περισσότεροι άνθρωποι ονομάζουν "δυναμική γυναίκα" ... "δυναμικός χαρακτήρας"... "δυναμικός άνθρωπος"
Στο παρελθόν αντιμετώπιζα πολλές δυσκολίες στο να βρεθεί ένας άντρας που να είναι πρόθυμος να με "ανταγωνιστεί" σε υγιή βάση και με γνώμονα πάντα την εσωτερική βελτίωση του κάθε ατόμου ξεχωριστά μέσα στη σχέση
Τον βρήκα κάποια στιγμή... αλλά μάλλον δείχνει τελικά να κουράστηκε και να παραιτήθηκε από τις προσπάθειες να είναι συνεχώς δίπλα σε μια δυναμική γυναίκα
Οπότε σε κάθε "πρόβλημα" σε κάθε "δυσκολία" σε κάθε "απόφαση" απλά γυρνάει την πλάτη και λέει "έχεις δίκιο" κι απομακρύνεται
Δε θέλω να σταθούμε στο δικό μου θέμα τόσο, άλλωστε γιαυτό δεν το έβαλα και στο επί προσωπικού
Αλλά αν θα μπορούσατε να μου πείτε γενικά γνώμες
Πως αντιδρούν οι υπόλοιποι άντρες?
Πως θα αντιδρούσατε εσείς δίπλα σε ένα τέτοιο άνθρωπο ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΑ?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.