Η ανομία στις μέρες μας

Νομίζω ότι γίνεται όλο και πιο εύκολα αντιληπτό ότι τα επίπεδα ανομίας όλο και αυξάνονται. Τα ενδεικτικά παραδείγματα πολλά και ίσως τα πιο χαρακτηριστικά είναι το κάπνισμα και ο "χαράτσι" στα ακίνητα. Το γεγονός, επίσης, ότι το κράτος πλέον αδυνατεί να πατάξει την φοροδιαφυγή και παράλληλα οι περισσότερες εισπρακτικές πολιτικές σε υπάρχοντες ή νέους φόρους αποτυγχάνουν, ίσως επιβεβαιώνουν αυτή την τάση. Η αυθαιρεσία και η παραβατικότητα, μικρότερη ή μεγαλύτερη, στην οποία γλιστράμε καθημερινά λίγο-πολύ όλοι μας, καταδεικνύει πάντως σίγουρα την σοβαρότητα της κατάστασης.

Άραγε η ανομία είναι ένα χαρακτηριστικό του Έλληνα; Είναι μια αντίδραση προς τα πολιτικά δρώμενα; Έχουμε χάσει την πίστη μας στην έννοια κράτους; μήπως είναι το άλλοθι για να καλύψει τις δικές μας προσωπικές ευθύνες;

το χαρατσι για τ ακινητα μεσω δεη κατ εμε ηταν τραγικό.
οταν μιλας για ανομια τι εννοεις, των πολιτων, του πολιτικου συστηματος? απ ότι καταλαβα μιλας γενικά.
για μένα προσωπικά, ειναι μεσο αμυνας. ολοι αυτοι ανθρωποι που φταιξαν για το χαλι μας* ειναι εξω ελευθεροι και κυρηττουν με θρασος και σιγουρια τις αποψεις τους και θελουν να μας σωσουν (λολ).
πως να πιστεψεις οτι το συστημα τους θα προστατεψει εσενα, ώντας εντιμος πολιτης?
οταν τοσα χρονια και καλα εκσυγχρονιζουν το κρατος ενώ τα πιο απλά και αυτονοητα πράγματα που ηλεκτρονικά θα μπορουσαν να γινονται (και γινονται σε άλλες χώρες) εδω μπορεί να χρειαστούν το τρεξιμο. (πχ. οι λεγομενες "μαιμου" συνταξεις. για ψαξτε το τρεξιμο που πρεπει να κανουν οι ιδιοι οι συγγενεις του θανοντος για να σωσουν απο το δημοσιο τα λεφτα του)

* λεω φταιξαν γιατί εγω ημουν ανηλική όλα αυτά τα χρόνια, και οταν δεν ημουν (εδω κ 2 χρονια) δεν τους ψηφισα.

Αρχική Δημοσίευση από iJohnnyCash:

Άραγε η ανομία είναι ένα χαρακτηριστικό του Έλληνα; Είναι μια αντίδραση προς τα πολιτικά δρώμενα; Έχουμε χάσει την πίστη μας στην έννοια κράτους; μήπως είναι το άλλοθι για να καλύψει τις δικές μας προσωπικές ευθύνες;

Click για ανάπτυξη...

Σκεφτόμουν πως να το προσεγγίσω το ερώτημα σου και θεώρησα σωστό να αρχίσω από τη βάση της σύγκρισης.Η Ελλάδα υπάρχει,είναι ζωντανή και έχει εξέλιξη μέσα στο πλαίσιο της ανάπτυξης που της αρμόζει.

Γεωπολιτικά η Ελλάδα εδώ και 2 δεκαετίες χαρακτηρίζεται από όλους τους παγκόσμιους φορείς ως μια developed χώρα και μιλάμε για την πιο αναπτυγμένη χώρα της ευρύτερης νοτιοανατολικής Ευρώπης και όλων των Βαλκανίων. Βρίσκεται μάλιστα στις 25 πιο αναπτυγμένες χώρες παγκοσμίως (και έχουμε ένα συνολάκι απο 200 και βάλε)

Όπως κάθε αναπτυγμένη χώρα ,οι προσαρμογές ,ρυθμίσεις και μεταρυθμίσεις κινούνται πλέον σε πολύ πιο αργό ρυθμό συγκριτικά με την ανάπτυξη που βλέπουμε σε αναπτυσσόμενες χώρες. Ποιά η ανομία της Ελλάδας συγκριτικά με την Βραζιλία,την Ινδία,ή σκόμα καλύτερα συγκριτικά με τους άμεσους γείτονες μας (Βουλγαρία,Ρουμανία -μέλη της Ε.Ε) και την Τουρκία ; Μπορούμε να συγκρίνουμε την διαφθορά της Ελλάδας και τις δημοκρατικές διαδικασίες σε σχέση με χώρες όπως το Ιράκ , Συρία και γενικότερα όλη τη μέση ανατολή ;

Η Ελλάδα ανέκαθεν γεωπολιτικά άνηκε στη ''Δύση'' αλλά με Ανατολική γειτνίαση. Ούτε ψυχροπολεμικά ζήσαμε κομμουνισμούς ούτε φτάσαμε ποτέ στη νεότερη ιστορία μας να είμαστε απομονωμένοι από τους big players. Η υποψία μιας τέτοιας απομόνωσης και μας έφερε τον Νοέμβριο σε αλλαγή κυβέρνησης (για να μην πώ αλλαγή πολιτικού συστήματος). Με λίγα λόγια λοιπόν η τύχη της Ελλάδας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την τύχη της Δύσης αν και το πρόβλημα είναι ότι συχνά ''κοιτάμε'' Ανατολικά.

Αδυνατώ να πιστέψω πως η ανομία είναι χαρακτηριστικό του μέσου Έλληνα.Απλά δε μπορώ να το δεχτώ.Ούτε καμιά Νιγηρία είμαστε ούτε κανένα Ιράκ.Πως μεταφράζεται όμως αυτή η ανομία ; Σε τι βάση τη βλέπουμε ; Me thinks οτι η ''ανομία'' του Έλληνα είναι μια πολύ ιδιότυπη ανομία που πρέπει να εξεταστεί στο πλαίσιο της μετάβασης σε μεγαλύτερη σύγκλιση με την hardcore Δύση. Αυτός είναι ο προορισμός της Ελλάδας ,αυτό θα γίνει και εκεί πρέπει να ανήκει και να κινήται η Ελλάδα.Δε θέλει δλδ πολύ σκέψη αυτό.

Ως μια χώρα που είδε τρομερές ανακατατάξεις μεταπολιτευτικά και εξαιρετικές μεταρυθμίσεις (σε κάποια στιγμή in the 90's χτυπάγαμε και την Ιαπωνία στους ρυθμούς ανάπτυξης μας) είναι φυσικό αυτή η συνεχόμενη μετάβαση να έρχεται σε συνεχή σύγκρουση με τις παθογένιες του κρατικού μηχανισμού (πελατειακές σχέσεις,διαφθορά κτλ) . Οι μεταρυθμίσεις που μας κάνει propagate η υπόλοιπη αναπτυγμένη Δύση πονάνε γιατί συγκρούονται με συμφέροντα ,συμφέροντα που είναι deep rooted στον κρατικό μηχανισμό και στο σύστημα.Ε μα πώς θα γίνει ; Είναι δυνατόν να έχουμε μια χώρα που θα εφαρμόζονται επιλεκτικά οι νόμοι γιατί αυτό θίγει μια μερίδα βολεμένων ; Σαφώς και όχι και εκεί είναι όλο το ζουμί.Οι διαρθρωτικές αλλαγές στην Ελλάδα πρέπει να περάσουν πάση θυσία .Δεν είμαι καπιτάλας ή υπηρέτης ξένων αφεντάδων αλλά για όνομα....Η Ελλάδα ανήκε ,ανήκει και θα ανήκει στην αναπτυγμένη Δύση και για να φτάσει στην απαραίτητη σύγκλιση είναι επιτακτικό να της σπάσει ο τσαμπουκάς.....και θα της σπάσει (ή τουλάχιστον αυτό ελπίζω μετά το πέρας αυτής της κρίσης)