Ακολουθείς το όνειρο ή μένεις για την αγάπη

[mari]

Όνειρο ζωής ήταν να ταξιδέψεις σε όλο τον κόσμο απο μικρή/μικρός ήταν το μόνο θέμα συζήτησης που λάτρευες,είχες κάνει πολλές προσπάθειες να πραγματοποιήσεις το όνειρό σου αλλά πάντα κατέληγε στο κενό.Είτε λόγω χρημάτων, είτε λόγω προσόντων κ.α.
Μέχρι που το πήρες απόφαση και εγκατέλειψες το όνειρό σου, γνώρισες ένα υπέροχο άνθρωπο που σε λατρεύει και τον λατρεύεις όσο κανέναν,περνάτε υπέροχα μαζί και κάνετε και πολλά σχέδια για το κοινό σας μέλλον.
Ώσπου χτυπάει το τηλ. σε καλούν σε μια συνέντευξη για μια δουλειά που είχες κάνει αίτηαη πρίν πάρα πολύ καιρό και σου λένε πως σε προσλαμβάνουν στην εταιρεία με τεράστιο μισθό αλλά χωρίς μόνιμη βάση στην Ελλάδα, αλλά θα ξεκινούσες και θα έπρεπε να μείνεις τουλάχιστον για δύο χρόνια στην Ολλανδία και απο εκεί ύστερα θα σε έστελναν αλλού αλλά όχι στην Ελλάδα.Δηλαδή αυτό που ονειρευόσουν....Ο γύρος του κόσμου!
Εσύ τώρα τι κάνεις;
Ακολουθείς το όνειρο ή μένεις για την αγάπη:

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Bill]

Είναι προσωπικό δίλημμα;

Θα σου λεγα να κανεις οτι λεει η καρδια σου.
Το τί θα κανα προσωπικα μαλλον θα ηταν να μεινω.(αν ημουν σιγουρος για την κοπελα που ημουν μαζι) Τα αισθηματα μπροστα στα λεφτα υπερισχυουν για μενα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[cibyllian]

Δεν νομίζω ότι είναι και τόσο τραγικό όσο φαίνεται....μπορεί κανείς με λίγη καλή θέληση να τα συνδυάσει και τα δύο! Καλή θέληση και από τις δύο πλευρές εννοώ!
Εγώ μάλλον θα έφευγα πάντως! Αν ήταν αυτό που ονειρευόμουν.... άσε που αν ήμουν στη θέση του άλλου, δεν θα ήθελα να ζω με το βάρος ότι εμπόδισα έναν άνθρωπο από το να ζήσει το όνειρό του!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Valder]

Όνειρο ζωής ήταν να ταξιδέψεις σε όλο τον κόσμο απο μικρή/μικρός ήταν το μόνο θέμα συζήτησης που λάτρευες,είχες κάνει πολλές προσπάθειες να πραγματοποιήσεις το όνειρό σου αλλά πάντα κατέληγε στο κενό.Είτε λόγω χρημάτων, είτε λόγω προσόντων κ.α.
Μέχρι που το πήρες απόφαση και εγκατέλειψες το όνειρό σου, γνώρισες ένα υπέροχο άνθρωπο που σε λατρεύει και τον λατρεύεις όσο κανέναν,περνάτε υπέροχα μαζί και κάνετε και πολλά σχέδια για το κοινό σας μέλλον.
Ώσπου χτυπάει το τηλ. σε καλούν σε μια συνέντευξη για μια δουλειά που είχες κάνει αίτηαη πρίν πάρα πολύ καιρό και σου λένε πως σε προσλαμβάνουν στην εταιρεία με τεράστιο μισθό αλλά χωρίς μόνιμη βάση στην Ελλάδα, αλλά θα ξεκινούσες και θα έπρεπε να μείνεις τουλάχιστον για δύο χρόνια στην Ολλανδία και απο εκεί ύστερα θα σε έστελναν αλλού αλλά όχι στην Ελλάδα.Δηλαδή αυτό που ονειρευόσουν....Ο γύρος του κόσμου!
Εσύ τώρα τι κάνεις;
Ακολουθείς το όνειρο ή μένεις για την αγάπη:

Εξαρτάται από πολλά (πόσα χρόνια είστε μαζί, ποσο σοβαρά είναι τα σχέδια που κάνετε κλπ.). Δοθείσης της υπόθεσης ότι οι συνθήκες με τις σχέσεις θα ήταν οι ιδανικές, θα σου έλεγα μείνε για την αγάπη και άλλα πολλά τέτοια μελιστάλαχτα κι ωραία.

ΟΜΩΣ:

Επειδή ποτέ τα πράγματα δεν είναι πάντα μες την τρελή χαρά και επειδή πάντα ένας άνθρωπος που στην αρχή φαινόταν οκ, μπορεί να σου το γυρίσει σε σκληρό τσάμικο και να σου βγάλει άσχημες καταστάσεις που θα σε αναγκάσουν να φύγεις (δυστυχώς πληθαίνει αυτή η ράτσα ανθρώπων), μετά θα κοπανάς το κεφάλι σου στον τοίχο και θα λες "τι ηλίθια ήμουν που παράτησα το όνειρό μου".

Υπάρχει όμως και η περίπτωση το παλικάρι σου να είναι και να παραμείνει οκ, οπότε το να τον εγκαταλείψεις πρώτον θα του φανεί ως "προδοσία" στα μάτια του (εφόσον είναι μόνιμο) και δεύτερον θα πληγώσει και εσένα.


Προτείνω να δώσεις έμφαση στη συζήτηση επι του θέματος μαζί του και όχι μαζί μας. Εσύ κι εκείνος είστε. Όχι εσύ και το στέκι. Τις ανάγκες και τα όρια του αγοριού σου θα αναζητήσεις.

Να κάνω μια πρόταση: Πάρτον μαζί σου! Φύγετε και οι δύο!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mari]

Δεν είναι προσωπικό ζήτημα απλά κάτι που άκουσα.
Η προσωπική μου άποψη είναι ότι μάλλον θα έφευγα,βέβαια έξω απο το χορό ο καθένας είναι ελεύθερος να επιλέξει ότι του αρέσει.
Πάντως αυτό αισθάνομαι ότι θα έκανα εγώ,όχι για τα χρήματα αλλα για το όνειρο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Vkey]

Αυτό που εμένα θα με ανησυχούσε ήταν κατά πόσο το όνειρο θα ήταν πλήρες αν δεν θα μπορούσα να το μοιραστώ με το σύντροφό μου;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[deadhead_pirate]

Αλίμονο αν τα όνειρα μιας ζωής, μπορούσαν να θυσιαστούν για μια γνωριμία με έναν άνθρωπο, όποιος κι αν ήταν αυτός.
Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να παρεμβαίνει, είτε έμμεσα είτε άμεσα και να καθορίζει τη ζωή του άλλου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Valder]

Αλίμονο αν τα όνειρα μιας ζωής, μπορούσαν να θυσιαστούν για μια γνωριμία με έναν άνθρωπο, όποιος κι αν ήταν αυτός.
Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να παρεμβαίνει, είτε έμμεσα είτε άμεσα και να καθορίζει τη ζωή του άλλου.

Αντρέα, εδώ μιλάμε για την προσωπική μας επιλογή, δεν τίθεται θέμα επιβολής της βούλησης του ενός επάνω στα "θέλω" του άλλου.

Βέβαια κατανοώ την 1η γραμμή του πόστ σου, καθότι είναι αναγκαίο να έχει νιώσει κάποιος πρώτα τον έρωτα για τον άλλο, για να μπεί σ' αυτό το δίλλημα. Αν δεν είσαι ερωτευμένος, απλά δεν έχεις δίλλημα. Πέρασες καλά τον χρόνο σου με το Χ άτομο και "τώρα θες να εκπληρώσεις το όνειρό σου".

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[deadhead_pirate]

Αντρέα, εδώ μιλάμε για την προσωπική μας επιλογή, δεν τίθεται θέμα επιβολής της βούλησης του ενός επάνω στα "θέλω" του άλλου.

Γι αυτό είπα άμεσα ή έμμεσα.....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Όπως και να ΄χει σε ένα τέτοιο δίλημμα δεν υπάρχει σαφής απάντηση. Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και τα πάντα είναι θέμα προτεραιοτήτων.

Όπως είπε ο valder παραπάνω:

Επειδή ποτέ τα πράγματα δεν είναι πάντα μες την τρελή χαρά και επειδή πάντα ένας άνθρωπος που στην αρχή φαινόταν οκ, μπορεί να σου το γυρίσει σε σκληρό τσάμικο και να σου βγάλει άσχημες καταστάσεις που θα σε αναγκάσουν να φύγεις (δυστυχώς πληθαίνει αυτή η ράτσα ανθρώπων ), μετά θα κοπανάς το κεφάλι σου στον τοίχο και θα λες "τι ηλίθια ήμουν που παράτησα το όνειρό μου".

Μπορεί όμως απ' την άλλη να ακολουθήσεις το όνειρό σου και η δουλειά να είναι πολύ κουραστική ή να μη σε στείλουν σε μέρη που θα ήθελες να δεις, ή να μην σε πληρώνουν καλά ή να μη σου μένει αρκετός χρόνος για βόλτες ή...ή...ή... και μετά να κοπανάς το κεφάλι σου στον τοίχο και να λες: "τι ηλίθια ήμουν που παράτησα έναν άνθρωπο που μου ταίριαζε τόσο πολύ".

Υπάρχουν πολλές φορές στη ζωή σταυροδρόμια που μας καλούν να επιλέξουμε τον ένα ή τον άλλο δρόμο. Όποια κι αν είναι τελικά η επιλογή μας το μόνο σίγουρο είναι πως θα πρέπει να ακολουθήσουμε αυτό που επιλέξαμε χωρίς πισωγυρίσματα και αμφιβολίες και να είμαστε προετοιμασμένοι να θυσιάσουμε ένα απ' τα δύο με αποφασιστικότητα, με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Κάτι θα πρέπει να βαραίνει μέσα μας περισσότερο ώστε να μας ωθήσει να το ακολουθήσουμε...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mania]

Επειδή όπως έιπαν οι παραπάνω υπάρχει η προσωπική άποψη και επειδή το όνειρο είναι τα ταξιδια και όχι η συγκεκριμένη δουλειά και άν είμουν μαζί του χρόνια και ξέραμε ότι πάει κάπου τότε θα έμενα με την προιπόθεση αυά τα ταξίδια να τα πάω μαζί με τον καλό μου.

Αν όμως υπάρχει και η παραμικη υποψία ότι κάτι δεν πάει καλά και δεν ένοιωθα 100% σίγουρη ότι κάπου πάει(που κανείς δεν είναι) θα έφευγα, δεν θα ήθελα ποτέ μου να ζώ με ενα παράπονο που κάποια στιγμή θα ξεσπάσει...

Αυτό που έχεις να κάνεις είναι το εξης: μιλα με τον δικό σου, πές του τι γίνετε και πες του ότι άν δεν την δεκτεις θές τα ταξίδια αργότερα όσα γίνετε περισσότερο, αν πεί όχι προσωπικά θα έφευγα, αν δεν με καταλαβένει ούτε εμένα ούτε το όνειρό μου μάλλων δεν κάνει για μένα, αν πάλι δεχτεί προσπάθησε να δείς μέσα σου...

Πάντως λένε ότι η πρώτη σκέψη είναι η σωστή εσύ αν μου λέγαν κάτι τέτοιο θα έλεγα:

-Και ο άντρας μου; που θα τον αφήσω
άλλη θα έλεγε:
Γουστάρω θέλω να πάω και χοροπηδάει καθώς ξεχνάει ότι θα υπάρξει απόσταση..

Εσύ τι σκέυτηκες;

Γνώμη μου

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Vkey]

Αλίμονο αν τα όνειρα μιας ζωής, μπορούσαν να θυσιαστούν για μια γνωριμία με έναν άνθρωπο, όποιος κι αν ήταν αυτός.
Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να παρεμβαίνει, είτε έμμεσα είτε άμεσα και να καθορίζει τη ζωή του άλλου.

Δεν μίλησα σε καμία περίπτωση επιβολής άποψης κάποιου στην απόφασή μου....
Η απόφασή μου είναι δική μου....

Αλλά για εμένα είναι πολύ σημαντικό να είμαι με τον άνθρωπό μου και να μοιράζομαι την ζωή μου μαζί του από το να τα τινάζω όλα για ένα όνειρο που δεν ξέρω που θα με βγάλει... (όχι ότι ξέρω ότι η σχέση θα με βγάλει σε καλό )

Όλα είναι θέμα επιλογών...
Αλλά για εμένα ήταν και είναι πάντα δύσκολο να αφήνω ανθρώπους που αγαπάω πίσω μου (είτε σχέση, είτε γονείς) γιατί η ζωή μου έχει νόημα όταν την μοιράζομαι μαζί τους και όχι όταν την ζω μόνη μου (άλλωστε όλοι μας έχουμε διαφορετικές προτεραιότητες και διαφορετικά όνειρα έτσι κι αλλιώς )

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γίδι]

Στα 24 μου; ΘΑ ΤΟ ΕΚΑΝΑ ΑΜΕΣΩΣ.
Η Ευρώπη είναι μικρή, ενέργεια έχουμε ακόμα, το μέλλον μπορεί να περιμένει χαλαρά, και μετά από 4-5 χρόνια, όχι μόνο 2.
Τρέχα!!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fielda]

Είναι σίγουρα μία δύσκολη απόφαση αλλά όπως είπανε και οι υπόλοιποι παραπάνω αυτό εξαρτάται από πολλά πράγματα. Από τη φάση της ζωής σου στην οποία βρίσκεσαι, από τις προτεραιότητες που έχεις βάλει, από το τι είδους σχέση και δέσιμο έχεις με τον άνθρωπό σου κτλ.

Προσωπικά επειδή έχω ένα μεγάλο όνειρο και επειδή βρίσκομαι σε μία σοβαρή σχέση δεν ξέρω τι θα επέλεγα. Μάλλον θα προσπαθούσα να βρω μία μέση λύση (πχ. να πάμε μαζί στο εξωτερικό ή να κανονίσω κάπως το προγραμμά μου για να βλεπόμαστε). Αν όμως κάποιος επιλέξει να μην κυνηγήσει το όνειρό του και μείνει με τον σύντροφό του, κατά πόσο σίγουρος θα είναι; Θα του το χτυπάει μια ζωή ότι θυσίασε κάτι τόσο σημαντικό; Όταν θυσιάζουμε κάτι τόσο σοβαρό και σημαντικό για τη σχέση μας περιμένουμε κάτι αντίστοιχο από τον άλλον κιόλας και αν αυτό δε γίνει ποτέ τότε είναι που μετανιώνουμε, πολλές φορές χωρίζουμε και τελικά μένουμε στο μηδέν...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Εδάδ]

Στα 24 μου; ΘΑ ΤΟ ΕΚΑΝΑ ΑΜΕΣΩΣ.
Η Ευρώπη είναι μικρή, ενέργεια έχουμε ακόμα, το μέλλον μπορεί να περιμένει χαλαρά, και μετά από 4-5 χρόνια, όχι μόνο 2.
Τρέχα!!!!

Το αυτό!
Νομίζω εξάλλου ότι πάνω κάτω το έχω ήδη κάνει

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mania]

Πάντως σε αγάπες με κάποιο αποθυμένο γίνοντε 3 πράγματα..

1)μένεις και πάντα μένεις με το παράπονο και του το χτυπάς σε καβγάδες
2)μένεις και είσαι τόσο ευτυχισμένος που δεν σε νοιάζει και απλά πάς ταξίδια ή τεσπά ακολουθείς με κάποιο τρόπο το όνειρο(λύσεις υπάρχουν)
3)φέυγεις και σκέυτεσαι πώς θα ήταν άν έμενες ήτε περνάς καλά ήτε κακα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[deadhead_pirate]

Δεν μίλησα σε καμία περίπτωση επιβολής άποψης κάποιου στην απόφασή μου....
Η απόφασή μου είναι δική μου....

Αλλά για εμένα είναι πολύ σημαντικό να είμαι με τον άνθρωπό μου και να μοιράζομαι την ζωή μου μαζί του από το να τα τινάζω όλα για ένα όνειρο που δεν ξέρω που θα με βγάλει... (όχι ότι ξέρω ότι η σχέση θα με βγάλει σε καλό )

Όλα είναι θέμα επιλογών...
Αλλά για εμένα ήταν και είναι πάντα δύσκολο να αφήνω ανθρώπους που αγαπάω πίσω μου (είτε σχέση, είτε γονείς) γιατί η ζωή μου έχει νόημα όταν την μοιράζομαι μαζί τους και όχι όταν την ζω μόνη μου (άλλωστε όλοι μας έχουμε διαφορετικές προτεραιότητες και διαφορετικά όνειρα έτσι κι αλλιώς )

Από τη στιγμή που ένας άνθρωπος, σε κάνει να σκέφτεσαι αν θα πραγματοποιήσεις αυτό που πάντα ονειρευόσουν, τώρα που σου παρέχεται η ευκαιρία, εγώ θεωρώ οτι είναι επιβολή, ίσως όχι άμεση, αλλά σίγουρα έμμεση.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Phoebe]

Γενικά πιστεύω οτι τις αποφάσεις στην ζωή σου πρέπει να τις παίρνεις με μόνο γνώμονα τον ευατό σου! Με βάση τα δικά σου θέλω και τις δικές σου προταιρεότητες! Είναι λάθος, κατά την γνώμη μου, να αποφασίζεις έτσι ώστε να ικανοποιήσεις τους άλλους είτε αυτοί είναι η οικογένεια σου είτε ο συντροφός σου! Δεν μπορείς να αποφασίζεις για το μέλλον σου σκεφτόμενος κάποιον άλλον!

Αν βρισκόμουν ποτέ σε αυτή τη θέση, λογικά, θα έφευγα!

Επίσης, Isiliel σε αυτό που λες έχεις απόλυτο δίκιο και με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνη!

Υπάρχουν πολλές φορές στη ζωή σταυροδρόμια που μας καλούν να επιλέξουμε τον ένα ή τον άλλο δρόμο. Όποια κι αν είναι τελικά η επιλογή μας το μόνο σίγουρο είναι πως θα πρέπει να ακολουθήσουμε αυτό που επιλέξαμε χωρίς πισωγυρίσματα και αμφιβολίες και να είμαστε προετοιμασμένοι να θυσιάσουμε ένα απ' τα δύο με αποφασιστικότητα, με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Κάτι θα πρέπει να βαραίνει μέσα μας περισσότερο ώστε να μας ωθήσει να το ακολουθήσουμε...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[LaLuna]

ΔΑΓΚΩΤΟ να φυγεις!αν δεν το κανεις θα το σκυλομετανοιωσεις πολλες φορες στην ζωη σου.προτεραιοτητα στη ζωη σου!μιλω εκ πειρας







(στην τελικη αν δεν θελεις παω εγω)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorien]

Αν είναι τοσο καλό το ταιρι, που να αξιζει να απαρνηθείς μια μεγαλη ευκαιρια τετοια,...τοτε ισως θα ειναι τετοιο ατομο , που θα δεχθει να πας και ισως σε περιμενει κιολας ή τελοσπαντων βρεθει μια λυση που δε θα καταδικασει τη σχεση απαραιτητα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.