Euroleague 2024-25

Ειναι καλο το σεξ του κ.Φουρνιε;

Ο 3ος κ ο 4ος τελικος ηταν καλυτερος κ απο σεξ

Αρχική Δημοσίευση από NeosUser2023:

Να διώξουμε τον Εργκιν και να φέρουμε Πεδουλάκη

Click για ανάπτυξη...

Αμα κανει χρονια σαν τη φετινη ο Τουρκος...χεχε..

Με τις κλωτσιες θα φυγει

Θέλω να ξεκαθαρίσω εξαρχής ότι αυτό το κείμενο απηχεί αυστηρά τις προσωπικές μου απόψεις.

Και επειδή δεν έχω κρυφθεί ποτέ πίσω από το δάχτυλό μου – σε αντίθεση με τους περισσοτερους “σοβαρούς” (εντός και εκτός εισαγωγικών) δημοσιογραφούντες και μαχητες του πληκτρολογιου – σε αυτό το κειμενο θα ειπωθούν κάποια πράγματα με το όνομά τους γιατί εδώ και μέρες προσβάλλεται βάναυσα η νοημοσύνη μας.

Εν αρχή είναι ο ιδιοκτήτης του Παναθηναϊκού που από το πουθενά αποφάσισε πριν την έναρξη των τελικών να αρχίσει το παιχνίδι της τοξικής αντιπαλότητας που γνωρίζει καλά. Δημοσιοποίησε μέσω των ΜΜΕ έναν λόγο του προς τους παίκτες όπου απαιτούσε το 3-0, διατυμπανίζοντας ότι ο αντίπαλος είναι εσωτερικά διαλυμένος.

Προφανέστατα χολωμένος από την απώλεια της φετινής Ευρωλίγκας (λες και ο παο έχει κάποιο ιδιαίτερο συμβόλαιο με την επιτυχία που γράφει ότι θα κερδίζει την κούπα κάθε χρόνο) αποφάσισε να ανεβάσει τους τόνους με τον αντίπαλο μιλώντας δημόσια για διάλυση και βάζοντας παράλληλα επιπλέον πίεση στη δική του ομάδα.

Παρόλαυτα είδαμε ένα ήρεμο G1, τόσο εντός όσο και εκτός παρκέ, με έναν μέτριο Παναθηναϊκό να νικάει σχετικά άνετα έναν αγωνιστικά «πεθαμένο» Ολυμπιακό. Και με τη διαιτησία προς έκπληξη όλων να παίζει ένα καθαρό 50-50, δημιουργώντας την ψευδαίσθηση ότι κάτι άλλαξε σε σχέση με πέρσι.

Ενόψει του G2 ξεκίνησε τα δημόσια μηνύματα μέσω ινσταγκραμ για την κάθοδο του στο ΣΕΦ μαζί με την αποστολής της ομάδας του.

Έρχομαι, ο ένας. Σε περιμένουμε, οι άλλοι (βλ. Θ7). Ωδή στην τοξικότητα και συνταγή disaster class.

Και όπως ήταν φυσικό η καταστροφή έφτασε στην ώρα της στο προκαθορισμένο ραντεβού.

Τα “καλόπαιδα” της κόκκινης εξέδρας επεφύλασσαν ένα εμετικό και απόλυτα καταδικαστέο ονομαστικό σύνθημα για την κόρη του Γιαννακόπουλου άμα τη εμφανίσει του στο παρκέ, χτυπώντας στο μαλακό υπογάστριο του θυμικού του.

Αυτό ήταν και το σημείο χωρίς επιστροφή για την εκτόξευση της τοξικότητας.

Ο τρόπος που αντέδρασε ο ιδιοκτήτης της ΚΑΕ Παναθηναϊκός, όπως έχει καταγραφεί από τις κάμερες, υπερέβη τα εσκαμμένα και είναι απολύτως και απερίφραστα καταδικαστέος. Χωρίς ναι μεν αλλά.

Κι επειδή το αφήγημα «δράση-αντίδραση» έχει κυκλοφορήσει πολύ ως δικαιολογία των αντιδράσεων του, να ξεκαθαρίσουμε ότι καμία τοξική δράση δεν μπορεί να δικαιολογήσει μια υπερτοξική αντίδραση.

Κάθε υπερτοξική αντίδραση το μόνο αποτέλεσμα που έχει είναι να αναιρεί το όποιο δίκιο μπορεί να έχει αυτός που την μετέρχεται.

Αυτή ήταν η μία πλευρά της τοξικότητας στο G2 των τελικών, όμως. Εκτός των τεσσάρων γραμμών.

Η άλλη πλευρά ήταν εντός αυτών των γραμμών όπου είδαμε μια διαιτησία που έκανε τους πάντες να μείνουν άναυδοι (εξαιρουμένων των τυφλωμένων από τη λάμψη του φωτοστέφανου των προέδρων τους κόκκινων οπαδών).

Η διαιτησία στο G2 ήταν βγαλμένη από τα πιο υγρά όνειρα παραγόντων που είναι αρκετά έξυπνοι ώστε να κρύβουν τις δικές τους τοξικές ενέργειες πίσω από το προσωπείο της αστικής ευγένειας στις δημόσιες εμφανίσεις τους.

Μιλάω για αυτόν τον αστικό καθωσπρεπισμό, οι εκπρόσωποι του οποίου γνωρίζουν πως να κλέβουν τον ιδρώτα των άλλων και στην πραγματική ζωή εκτός του αθλητισμού τηρώντας πάντα τους κανόνες του σαβουαρ βιβρ, και επικαλούμενοι το πνεύμα και την ηθική της νομιμότητας που ορίζει ο ισχυρός.

Αυτό που έχει καταφέρει η παρούσα διοίκηση της ΕΟΚ είναι να ρίξει το επίπεδο ακόμα χαμηλότερα κι από την προηγούμενη – εκείνη για την οποία συμφωνούσαμε όλοι όσοι αγαπάμε το μπάσκετ ότι έπρεπε να αποχωρήσει γιατί έκανε κακό στο άθλημα. Και αυτό είναι ένα πραγματικά αξιοπρόσεχτο (αλλά σίγουρα όχι αξιέπαινο) κατόρθωμα.

Μαζί με την αναβίωση των ελληνοποιήσεων μετά από 25 χρόνια, με πρόφαση το συμφέρον της εθνικής ομάδας, αλλά στην ουσία όπως όλοι γνωρίζουν προς το εξόφθαλμο συμφέρον και μίας συγκεκριμένης ομάδας που σε αντίθεση με όλες τις υπόλοιπες παίζει με 7 ξένους στους αγώνες του πρωταθλήματος, η τωρινή ΕΟΚ προχώρησε και στην πλήρη “αναμόρφωση” της ελληνικής διαιτησίας.

Ωστόσο όταν η υπεύθυνη αρχή, αυτή που φέρει το βάρος και την υποχρέωση να προστατεύει το άθλημα, κάνει τα πάντα για να πυροδοτήσει αυτήν την προϋπάρχουσα τοξικότητα επιτρέποντας απροκάλυπτα μεροληπτικές διαιτησίες, τότε αυτά που είδαμε να λαμβάνουν χώρα ακόμα και μεταξύ των ίδιων των παικτών στο G3 είναι το αναπόφευκτο αποτέλεσμα.

Από τη μία η πλήρης αδυναμία των πρασίνων, παικτών και προπονητικού επιτελείου, να διαχειριστούν το διαιτητικό φαινόμενο, το οποίο μεγενθύνει τις όποιες αγωνιστικές αδυναμίες της ομάδας τους.

Από την άλλη, οι παίκτες και το προπονητικό επιτελείο του Ολυμπιακού που μετά την πλήρη αγωνιστική τους ανάσταση στο σκανδαλώδες G2 με την ευγενική χορηγία της διαιτητικής τριάδας παίζουν με τη σιγουριά αυτού που γνωρίζει ότι οι όποιες δικές του αγωνιστικές αδυναμίες θα καλυφθούν από τους τύπους με τις σφυρίχτρες.

Από τη μία δηλαδή είδαμε τον Αταμαν να διαμαρτύρεται ακατάπαυστα χωρίς καμία λογική και στόχευση κουράζοντας την ομάδα του και όλους εμάς που τον βλέπαμε.

Είδαμε τον Nunn να παίζει λες και είναι σε ανοικτό γηπεδάκι στις γειτονιές του Σικάγο, έτοιμος να το γυρίσει από το μπάσκετ στα μπουνίδια για να βγάλει την οργή του για το στοχευμένο μπούλινγκ που δέχεται από τους αντιπάλους (παίκτες και διαιτητές).

Ο Παναθηναϊκός του G3 ήταν μια ομάδα που είχε χάσει πλήρως το μυαλό της και κατέληξε να διαμαρτύρεται πολύ περισσότερη ώρα από ό,τι έπαιζε μπάσκετ. Και αυτό το θέαμα είναι λυπηρό, δεν περιποιεί τιμή σε κανέναν στο πράσινο στρατόπεδο, και δεν οδηγεί πουθενά παρά μόνο σε ήττα με κάτω τα χέρια.

Κι από την άλλη πλευρά είδαμε τον κόουτς Μπαρτζώκα πιο σίγουρο από ποτέ να φωνάζει στους διαιτητές την ώρα του αγώνα”φοβάσαι τον Τράκη;” χωρίς να φοβάται ο ίδιος ότι αυτό θα επισύρει τεχνική ποινή. Γιατί πολύ απλά χαίρει απόλυτης ασυλίας.

Αλήθεια, πόσο υπέροχα ειρωνικό ήταν να βλέπει κανείς μετά το ματς πολλούς από αυτούς που με περίσσιο ηθικό οίστρο απαιτούσαν την κεφαλή του dpg επί πίνακι για τις ασχήμιες στο ΣΕΦ να δικαιολογούν ή να αποθεώνουν τις ασχήμιες του Fournier στο ΟΑΚΑ στα σόσιαλ μήντια?

Προσωπικά είμαι σχεδον πάντα υπέρ του παίκτη όταν του την πέφτει αισχρά η εξέδρα και τείνω γενικά να δείχνω μεγάλη κατανόηση όταν οι παίκτες που είναι άνθρωποι έρχονται καμιά φορά στο αμήν και αντιδρούν σε όσα ακούνε για τους ίδιους και τα προσφιλή τους πρόσωπα.Αλλά όπως και στην περίπτωση του ιδιοκτήτη του Παναθηναϊκού, έτσι και στην περίπτωση του Fournier υπάρχει ένα όριο στην αντίδραση που όταν ξεπεραστεί αναιρεί το όποιο δίκιο αυτού που τη μετέρχεται.Η μη τιμωρια του αποτελει "αστεια" υποθεση και δειχνει δολο.

Υ.Γ1 Η αλήθεια που βλέπουν όσοι πραγματικά νοιάζονται για το άθλημα, είτε πρόκειται για οπαδούς άλλων ομάδων είτε για όσους δεν επιτρέπουν στην πράσινη ή κόκκινη οπαδική τους ταυτότητα να τους τυφλώνει, είναι ότι οι διοικήσεις των δύο αιωνίων, η κάθε μία με διαφορετικό τρόπο και σε διαφορετικό επίπεδο, αποτελούν τις δύο πλευρές του ίδιου σκοτεινού νομίσματος

Υ.Γ2 Να εχεις σε πανο τον καραισκακη , τη σημαια του βυζαντιου και λιγα μετρα πιο περα να εχεις κρεμασει το "Λευτερια στα αδερφια μας" , τον μαφιοζο ρουμπετη και μια γυναικα(!!!) ειναι απλα αστειο και ασεβεια προς την ιδια σου τη χωρα. Ξερουμε καλα το ηθικο και νοητικο σας επιπεδο και ειναι δυστυχως πολυ χαμηλο... Τα "κιτσομετρα" βαρεσαν κοκκινο.

Υ.Γ3 Μπαρτζωκα μεινε για παντα.

Υ.Γ4 @Jack of Spades @Lancelot τα μηνυματα σας ηταν εμετικα και ντροπιαστικα για ατομα 30+ χρονων. Get a life.





Καθολου τοξικοτητα και απο τις 2 πλευρες . Αρε ηθικολογοι της πουτσας -πρασινοι και κοκκινοι.