Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
19-08-06
16:29
Βικακι μην τα παίρνεις κρανίο...
εσύ και η δουλειά σου ουδεμία σχέση με τους γνωστούς σε όλους μας δημοσίους υπαλλήλους έχεις...
εσύ παίρνεις και λίγα!
έχεις πάει όμως ποτέ σε εφορία να κάνεις καμια δουλειά?
έχεις πάει ποτέ να βγάλεις κανα πιστοποιητικό?
έχεις παει ποτέ σε κανα υπουργείο?
εκεί..... για αυτούς μιλάμε
ΕΣΥ ουδεμία σχέση με αυτούς έχεις κι ας είσαι δημόσιος υπάλληλος
εσύ και η δουλειά σου ουδεμία σχέση με τους γνωστούς σε όλους μας δημοσίους υπαλλήλους έχεις...
εσύ παίρνεις και λίγα!
έχεις πάει όμως ποτέ σε εφορία να κάνεις καμια δουλειά?
έχεις πάει ποτέ να βγάλεις κανα πιστοποιητικό?
έχεις παει ποτέ σε κανα υπουργείο?
εκεί..... για αυτούς μιλάμε
ΕΣΥ ουδεμία σχέση με αυτούς έχεις κι ας είσαι δημόσιος υπάλληλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
19-08-06
09:55
Εγώ θεωρώ φυσιολογική μια λογική που λέει τι να σκιστώ αν είναι τελικά να τα παρατήσω ή να μείνω στάσιμη λόγω επιθυμίας παιδιού!
Ναι σε αυτό συμφωνώ.....
Παρόλο που ουδέποτε είχα αυτή τη λογική, συμφωνώ με το ότι είναι λογικό κάποια να το βλέπει έτσι.
Ας μην ξεχνάμε ότι αν η επαγγελματική πορεία ενός άντρα ανακόπτεται για το στρατιωτικό 1-2 χρόνια, για τη γυναίκα ανακόπτεται για καμιά επταετία οκταετία αν έχει δύο παιδιά που θέλει να τα ξεπετάξει...
Λία μου, δεν διαφωνώ με όσα λες... και η δική μου μητέρα ελεύθερη επαγγελματίας είναι (καλά και ο πατέρας μου αλλά άσχετο ) αλλά στην πραγματικότητα, δεν μπορούσε όταν ήμασταν μωρά ή πολύ παιδιά να δουλέψει με τον τρόπο που άρχισε να δουλεύει όταν εμείς πλέον μεγαλώσαμε....
Δεν έχει σημασία αν είσαι ελεύθερος επαγγελματίας ή όχι όταν ο παιδικός σταθμός κλείνει στις 3.... όταν το σχολείο τελειώνει στις 1.... όταν το παιδί περνάει Ιλαρά ή μαγουλάδες..... όταν σε τελική ανάλυση ο δεσμός του παιδιού με τη μητέρα είναι απ τη φύση ισχυρότερος απ το δεσμό που έχει με τον πατέρα του και είναι και σημαντικότερος (Δεν λέω ότι δεν είναι σημαντικός ο δεσμός με τον πατέρα του)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
17-08-06
13:55
Βέβαια υπάρχει η τάση χλευασμού των υψηλών ονείρων!
Υπάρχει πάντα μια τάση ότι δεν μπορεί να φτάσει-πιάσει κάποιος να το χλευάζει...
Με λίγα λόγια όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια....
Η ΑΚΟΜΑ πιο φιδωλά.... ζήλεια
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
14-08-06
20:04
Μήπως νομίζουν οτι είναι επιλογή τους; Just food for thought, δεν λέω οτι το πιστευω.
αυτό ναι... όντως! πολύ καλή τροφή για σκέψη...
Μήπως κι αυτές με τη σειρά τους είναι γαλουχημένες ότι ΠΡΕΠΕΙ να κάνουν οικογένεια, ΠΡΕΠΕΙ να κάνουν παιδιά, ΠΡΕΠΕΙ να τα μεγαλώσουν σωστά?
Βέβαια, σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να απαντήσουμε εμείς....
Αυτή την απάντηση ΟΦΕΙΛΕΙ να την δώσει η ΚΑΘΕ ΓΥΝΑΙΚΑ στον εαυτό της ΠΡΙΝ κάνει παιδιά
Εγώ πάντως (η ψωνάρα) για τον εαυτό μου ξέρω
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
14-08-06
19:56
Τους ανθρώπους εγώ τους χωρίζω σε δύο κατηγορίες. Αυτούς που βγάζουν ίδεες προς τα έξω μόνο και μόνο επειδή δεν αντέχουν να τις κρατούν μέσα τους και αυτούς που πιέζουν τον ευατό τους να παράγει μια ίδεα ικανή να τους προσφέρει την δόξα. Κάκα τα ψέμματα η δόξα είναι μια πηγή ευτυχιάς (Βέβαια υπαρχούν και οι ανθρώποι που προτιμούν αλλές πηγές ευτυχιάς αλλά για αυτούς βαρίεμαι να μιλήσω) όπως η οικογένεια. Οι πρώτοι για εμένα είναι οι αξιόλογοι άνθρωποι, οι δεύτεροι καλλίτερα να ψοφήσουν όπως είναι . Και είμαι τόσο άπολυτος σε αυτό γιατί τι νόημα έχει να παντρευτείς χωρίς να αγαπάς μόνο και μόνο για να κάνεις οικογένεια;
Ομολογώ ότι με μπέρδεψες τώρα....
με βρίζεις ή όχι???
Η δόξα πάντως όσο πηγή ευτυχίας μπορεί να είναι, ακριβώς άλλο τόσο μπορεί να είναι και πηγή δυστυχίας!
(ποιός μίλησε για γάμο χωρίς αγάπη?)
Βρε Πάνο μ... (γιορτάζεις κι αύριο...)
Με μπέρδεψες
@ Λία....
Δεν κατάλαβα ότι βγήκα οφφτοπικ solly
Νόμιζα ότι είμαι On δεδομένου ότι το ζουμί αυτών που είναι ότι...
"Δεν είναι απαραίτητα δικαιολογία το ότι οι γυναίκες δεν κυνηγούν υψηλές θέσεις επειδή κάνουν παιδιά αλλά... ότι μπορεί να ισχύει και να είναι και επιλογή τους ακριβώς για αυτό το λόγο"
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
14-08-06
19:30
δηλαδη τωρα δεν εισαι διευθυντρια για να μην εχεις πολλες υποχρεωσεις και να μπορεις να παιρνας περισσοτερο χρονο μαζι με την οικογενεια σου?
σου φαίνεται περίεργο ή αστείο το ότι κάποιος άνθρωπος μπορεί να κάνει αυτή την ΕΠΙΛΟΓΗ?
Αν κάποια στιγμή στη ζωή σου, αποκτήσεις τη θέση του διεθυντή με τις υποχρεώσεις-ευθύνες-ωράριο που απαιτεί η θέση, θα δεις ΙΣΩΣ ότι ο μισθός δεν είναι αρκετός για να καλύψει το ότι δεν βλέπεις τα παιδιά σου....
Αλλά και πάλι, ΚΑΙ ΑΥΤΟ επιλογή είναι...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
14-08-06
19:17
Αν και πολύ φοβάμαι ότι για άλλη μια φορά θα μακρυγορήσω με αποτέλεσμα να μη με διαβάσετε, θα κάνω μια προσπάθεια να συνοψίσω τις σκέψεις μου
φιλοδοξία = ο φίλος της δόξας....
Χωρίς να είναι απαραίτητα κακό, ποιός είναι ο φίλος της δόξας και κυρίως, γιατί είναι φίλος της δόξας?
Κατά την ταπεινή μου πάντα άποψη, φίλος της δόξας είναι αυτός που διψάει για αναγνώριση των ικανοτήτων-δεξιοτεχνιών του.
Γιατί να διψάει κάποιος για κάτι τέτοιο?
Πιθανά η εντύπωση που του δημιουργείται ότι μόνο έτσι είναι σημαντικός?
Επειδή γαλουχήθηκε με αυτόν τον τρόπο?
Επειδή είναι στη φύση του ανθρώπου ο ανταγωνισμός?
Δε μπορώ να πω ούτε να ξέρω... σίγουρα για τον καθένα είναι διαφορετικό.
Θα μιλήσω για τον εαυτό μου.
Στο παρελθόν ήμουν ιδιαίτερα φιλόδοξη όσο αφορούσε τα επαγγελματικά μου.
Σαφώς και ήθελα να είμαι πάρα πολύ καλή σε αυτό που κάνω, και φυσικά να αναγνωρίζεται μέσω ενός τίτλου- θέσης σε μια εταιρία καθώς φυσικά και πακετάκι τον μισθό που ακολουθεί
Ο λόγος που τα ήθελα αυτά ήταν γιατί ΕΓΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ήμουν ιδιαίτερα εγωκεντρική και ήθελα πάρα πολύ την προσοχή γύρω μου καθώς και την αναγνώριση του προσώπου μου από άτομα που εγώ ήθελα να μου αναγνωρίσουν την μοναδικότητα μου και το πόσο ξεχωριστή είμαι (επαγγελματικά τουλάχιστον )
Η επαγγελματική μου πορεία είναι το μόνο πράγμα που ποτέ δεν με φόβησε στη ζωή μου και που πάντα ένιωθα και νιώθω απίστευτα ασφαλής και δυνατή να καταφέρω ότι μα ότι θελήσω ή βάλω στο μυαλό μου....
Ήμουν φίλη της επαγγελματικής δόξας που αυτή ήταν συνιφασμένη με τις οικονομικές απολαβές που θα μου έδιναν την δυνατότητα να κάνω ένα βήμα παραπέρα απ τα στενά πλαίσια της οικογενειακής μου κατάστασης.
ήμουν φίλη της επαγγελματικής δόξας γιατί πίστευα ότι μόνο έτσι θα ήμουν "κάποια"
Κάποια στιγμή έπιασα τις φιλοδοξίες μου κι όμως δεν είχα αυτά που νόμιζα ότι θα έχω... Δεν ήμουν τόσο πλήρης όσο νόμιζα ότι θα είμαι...
Δεν γνώρισα την "επιτυχία" όπως την είχα στο μυαλό μου...
Η ζωή μου άλλαξε... πριν κάποια χρόνια... πήρε άλλη τροπή....
Ανακάλυψα ότι οι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ανάγκες μου και οι προτεραιότητες μου είναι ΤΕΛΙΚΑ εντελώς διαφορετικές άρα.... και εντελώς διαφορετικές "φιλοδοξίες"
Η φιλοδοξία μου πλέον, εδώ και πολλά χρόνια (και εφόσον έχω ήδη κατακτήσει την επαγγελματική θέση που ήθελα, ήτοι ίσως πλέον να μιλάω και εκ του ασφαλούς) έχει να κάνει με την προσωπική μου στάση ζωής, με την οικογένεια μου, με το ότι θέλω πάρα πολύ να μεγαλώσω παιδιά με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, με το ότι επιθυμώ καθημερινά να εξελίσομαι η ίδια σαν άνθρωπος προς την κατεύθυνση που θεωρώ αυτή τη στιγμή καλύτερη....
Να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος, με το πως βλέπω και εννοώ εγώ το καλύτερος άνθρωπος....
Δε με ενδιαφέρει πλέον να έχω θέση διευθύντριας... με ενδιαφέρει να έχω ένα σταθερό μισθό για να μπορώ να παρέχω στα παιδιά μου και στον εαυτό μου όσα υλικά αγαθά θεωρώ ότι μας χρειάζονται, και τον ελεύθερο χρόνο ώστε να μπορώ να παρέχω στα παιδιά μου και στον εαυτό μου την ΠΟΙΟΤΗΤΑ ζωής που θεωρώ ότι μας χρειάζονται και μας.... αξίζουν!
(σκέψου λέει και να μην συνόψιζα τις σκέψεις μου και να ήθελα να... μακρυγορήσω )
φιλοδοξία = ο φίλος της δόξας....
Χωρίς να είναι απαραίτητα κακό, ποιός είναι ο φίλος της δόξας και κυρίως, γιατί είναι φίλος της δόξας?
Κατά την ταπεινή μου πάντα άποψη, φίλος της δόξας είναι αυτός που διψάει για αναγνώριση των ικανοτήτων-δεξιοτεχνιών του.
Γιατί να διψάει κάποιος για κάτι τέτοιο?
Πιθανά η εντύπωση που του δημιουργείται ότι μόνο έτσι είναι σημαντικός?
Επειδή γαλουχήθηκε με αυτόν τον τρόπο?
Επειδή είναι στη φύση του ανθρώπου ο ανταγωνισμός?
Δε μπορώ να πω ούτε να ξέρω... σίγουρα για τον καθένα είναι διαφορετικό.
Θα μιλήσω για τον εαυτό μου.
Στο παρελθόν ήμουν ιδιαίτερα φιλόδοξη όσο αφορούσε τα επαγγελματικά μου.
Σαφώς και ήθελα να είμαι πάρα πολύ καλή σε αυτό που κάνω, και φυσικά να αναγνωρίζεται μέσω ενός τίτλου- θέσης σε μια εταιρία καθώς φυσικά και πακετάκι τον μισθό που ακολουθεί
Ο λόγος που τα ήθελα αυτά ήταν γιατί ΕΓΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ήμουν ιδιαίτερα εγωκεντρική και ήθελα πάρα πολύ την προσοχή γύρω μου καθώς και την αναγνώριση του προσώπου μου από άτομα που εγώ ήθελα να μου αναγνωρίσουν την μοναδικότητα μου και το πόσο ξεχωριστή είμαι (επαγγελματικά τουλάχιστον )
Η επαγγελματική μου πορεία είναι το μόνο πράγμα που ποτέ δεν με φόβησε στη ζωή μου και που πάντα ένιωθα και νιώθω απίστευτα ασφαλής και δυνατή να καταφέρω ότι μα ότι θελήσω ή βάλω στο μυαλό μου....
Ήμουν φίλη της επαγγελματικής δόξας που αυτή ήταν συνιφασμένη με τις οικονομικές απολαβές που θα μου έδιναν την δυνατότητα να κάνω ένα βήμα παραπέρα απ τα στενά πλαίσια της οικογενειακής μου κατάστασης.
ήμουν φίλη της επαγγελματικής δόξας γιατί πίστευα ότι μόνο έτσι θα ήμουν "κάποια"
Κάποια στιγμή έπιασα τις φιλοδοξίες μου κι όμως δεν είχα αυτά που νόμιζα ότι θα έχω... Δεν ήμουν τόσο πλήρης όσο νόμιζα ότι θα είμαι...
Δεν γνώρισα την "επιτυχία" όπως την είχα στο μυαλό μου...
Η ζωή μου άλλαξε... πριν κάποια χρόνια... πήρε άλλη τροπή....
Ανακάλυψα ότι οι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ανάγκες μου και οι προτεραιότητες μου είναι ΤΕΛΙΚΑ εντελώς διαφορετικές άρα.... και εντελώς διαφορετικές "φιλοδοξίες"
Η φιλοδοξία μου πλέον, εδώ και πολλά χρόνια (και εφόσον έχω ήδη κατακτήσει την επαγγελματική θέση που ήθελα, ήτοι ίσως πλέον να μιλάω και εκ του ασφαλούς) έχει να κάνει με την προσωπική μου στάση ζωής, με την οικογένεια μου, με το ότι θέλω πάρα πολύ να μεγαλώσω παιδιά με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, με το ότι επιθυμώ καθημερινά να εξελίσομαι η ίδια σαν άνθρωπος προς την κατεύθυνση που θεωρώ αυτή τη στιγμή καλύτερη....
Να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος, με το πως βλέπω και εννοώ εγώ το καλύτερος άνθρωπος....
Δε με ενδιαφέρει πλέον να έχω θέση διευθύντριας... με ενδιαφέρει να έχω ένα σταθερό μισθό για να μπορώ να παρέχω στα παιδιά μου και στον εαυτό μου όσα υλικά αγαθά θεωρώ ότι μας χρειάζονται, και τον ελεύθερο χρόνο ώστε να μπορώ να παρέχω στα παιδιά μου και στον εαυτό μου την ΠΟΙΟΤΗΤΑ ζωής που θεωρώ ότι μας χρειάζονται και μας.... αξίζουν!
(σκέψου λέει και να μην συνόψιζα τις σκέψεις μου και να ήθελα να... μακρυγορήσω )
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.