torry
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η Χριστίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών και επαγγέλεται Τηλ. Εξυπηρέτηση πελατών. Έχει γράψει 396 μηνύματα.
18-11-06
14:23
εδω θα διαφωνησω.
η γεννηση δεν ειναι θαυμα, δεν ειναι καν κατι ξεχωριστο, ειναι κατι απολυτα και τελειος συνηθησμενο.
Μπορεί να είανι κάτι που συμβαίνει συνεχώς αλλά δεν παύει κάθε φορά είναι κάτι το ξεχωριστό! Εδώ βλέπεις ζώα να γεννάνε σε ντοκιμαντέρ και νιώθεις ένα δέος, ανατριχιάζεις, πόσο μάλλον να παίρνεις μέρος σε όλη αυτή τη διαδικασία!
Ναι ο μπαμπας και η μαμα χαιρονται γιατι ετσι ειμαστε προγραμματισμενοι να κανουμε, αλλα το να γενας με 500 γιατρους και 800 νοσοκομους σε ενα καθαρο νοσοκομειο ειναι εχμ...ρουτινα.
Ναι ρουτίνα είναι για τους γιατρούς τους νοσοκώμους και όποιον άλλο το ζεί από επαγγελματικής άποψης! Για τους γωνείς είναι κάθε φορά κατι διαφορετικό και εξίσου καινούριο και θαυμαστό, ακόμα κι αν οι ίδιοι το κάνουν και σαν επάγγελμα. Πιστεψέ με όταν έρθει η ώρα να γίνεις μπαμπάς θα νιώσεις πρωτόγνωρα συναισθήματα για όλο αυτό και θα νιώσεις πολύ ξεχωριστός που το έκανες, ακόμα κι αν ξέρεις πως δεν είσαι ο μόνος!
Τωρα μεγαλωσε το να μην γινει μαλακας, οριστε ενα θαυμα!
Σίγουρα αυτό είναι το σημαντικότερο και το πιο δύσκολο. Μάλιστα είναι κάτι το οποίο δεν πέρνει το πολύ 9 μήνες αλλά μια ολόκληρη ζωή! Γιατί ακόμα κι αν το παιδί σου έχει γίνει 40-50 χρονών με δική του οικογένεια κτλ εσύ ακόμα θα ψάχνεσαι μήπως έπρεπε να κάνεις κάτι παραπάνω για αυτό και θα προσπαθείς πάντα για το καλο του(συγκεκριμένα γι αυτό που πιστεύεις εσύ καλό)!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
torry
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η Χριστίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών και επαγγέλεται Τηλ. Εξυπηρέτηση πελατών. Έχει γράψει 396 μηνύματα.
17-11-06
20:24
Πιστεύω πως δεν είναι αυτή η εμπειρία για όλους τους άνδρες. Δλδ ξέρω πολλούς που και μόνο με την ιδέα αηδιάζουν. Υπάρχουν άλλοι που θέλουν μεν να είναι παρόντες να σου κρατούν το χέρι και να ακούσουν το πρώτο κλάμα του παιδιού τους και άλλοι που θέλουν να παρακολουθήσουν ακόμα και την παραμικρή λεπτομέρια! Ολα πιστεύω έχουν να κάνουν με το πόσο ενημερωμένος είναι κάποιος για την διαδικασία και πόσο είναι διατεθημένος να βάλει τον εαυτό του σε μια διαδικασία εξίσου(ψυχολογικά ίσως) επώδηνη με της συντρόφου τους! Πάντως η εικόνα ένός τοκετού μπορεί να μην είναι ότι πιο όμορφο και απλό αλλά όταν βλέπεις να έρχεται στον κόσμο μια καινούρια ζωή, είναι σαν να είσαι παρόν σε ένα από τα μεγαλύτερα θάυματα. Πιστεψτε με ξεχνάς και αίματα και νυστέρια και σχισίματα και τα πάντα! Αρκεί να δείς την ουσία του πράγματος και να μην κωλήσεις στην εικόνα!
Εγω ως τώρα έχω βρει και έχω δει πολλά βιντεο με γέννες από 100% φυσιολογικές, με μικρές επεμβάσεις του γιατρού(κωψιματάκια) μέχρι και καισαρικές. Δεν λέω οτι ηταν ότι πιο ευχάριστο μπορούσα να δώ ειδικά τις καισαρικές, αλλά μόλις άκουγα αυτό το κλάμα της πρώτης ανάσας του μωρού και έβλεπα την γαλήνη στα μάτια μητέρας-παιδιού στην πρώτη εξωσωματική επαφή τους, ξέχναγα την όποια φρικιαστική σκηνή είχα δεί!
Εγω ως τώρα έχω βρει και έχω δει πολλά βιντεο με γέννες από 100% φυσιολογικές, με μικρές επεμβάσεις του γιατρού(κωψιματάκια) μέχρι και καισαρικές. Δεν λέω οτι ηταν ότι πιο ευχάριστο μπορούσα να δώ ειδικά τις καισαρικές, αλλά μόλις άκουγα αυτό το κλάμα της πρώτης ανάσας του μωρού και έβλεπα την γαλήνη στα μάτια μητέρας-παιδιού στην πρώτη εξωσωματική επαφή τους, ξέχναγα την όποια φρικιαστική σκηνή είχα δεί!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
torry
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η Χριστίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών και επαγγέλεται Τηλ. Εξυπηρέτηση πελατών. Έχει γράψει 396 μηνύματα.
16-11-06
16:55
συμφωνω μαζι σου... δεν ειναι οτι της λειπει το σεξ αλλα η επαφη του συζυγου της. μηπως ο χαρακτηρας του ειναι κλειστος? ξερεις ουτε ο μπαμπας μου εκφραζει την αγαπη του στη μαμα μου και σε εμας... ξερουμε οτι μας αγαπα αλλα δε θα ερθει π.χ. να μας φιλησει η να μας αγκαλιασει( οπως κανει ο φιλος μου). το δειχνει με αλλους τροπους.
Δεν θα έλεγα οτι είναι και τόσο κλειστός σαν χαρακτήρας απλά μάλλον έχει μπλοκάρει και δεν ξέρει πως να αντιδράσει. Πάντως τώρα τα πράγματα αλλάζουν σιγά σιγά. Μάλλον χρειαζόταν λίγο χρόνο να συνηδητοποιήσει την κατάσταση και το τι χρειάζομαι.
Για την ακρίβεια ενα βράδυ δεν άντεξα και ξέσπασα στα κλάματα μπροστά του μόλις γύρισε την πλάτη να κοιμηθεί. Εκείνος τσαντήστηκε που δεν μπορούσα να ηρεμήσω με τίποτα και έκλαιγα όλο και πιο πολυ(χωρίς σοβαρό λόγο) και στο τέλος τα άκουσα κιόλας! Ευτυχώς όμως την επόμενη μέρα μιλήσαμε και όταν του είπα κατά λέξη οτι με βλέπει σαν μια θεόχοντρη και συγκεκριμένα μια κοιλιά μόνο και πως είμαι κάτι αηδιαστικό γι αυτόν αν προσπαθήσει να με δει ερωτικά και πολλά πολλά τέτοια, μου ζήτησε πολλά πολλά συγνώμη. Μου είπε πως είμαι χαζούλα που νομίζω πως δεν είναι πια ερωτευμένος μαζί μου και πως δεν με βλέπει σαν γυναίκα. Μου είπε πως δεν φταίω εγώ για το κώλημα του και για το οτι δεν μπορεί να λειτουργήσει λόγω του παιδιού.Πως όλα θα αλλάξουν μετά την γέννα και να μην στεναχοριέμαι γιατί δεν κάνει για το μωράκι μας. Πως είναι τρελός για΄μένα και πως είναι μ@λ@κ@ς που με παραμέλησε και με έκανε να νιώσω έτσι κτλ.. Και από τότε έχει αρχίσει και μου κάνει κοπλιμέντα και για άλλα σημεία του σωμματός μου εκτώς από την κοιλιά, με πέρνει αγκαλίτσα σε κάθε ευκαιρία και γενικά με κανακεύει πολύ περισσότερο! Μπορεί να μην άλλαξε κάτι στο θέμα του σεξ αλλά νιώθω πολύ όμορφα με όλη αυτή την αλλαγή και μπορώ να πώ πως δεν ασχολούμε τόσο με το θέμα 2 μέρες τώρα. Μου φτάνει που μ΄αγαπέι και το δείχνει ξανά!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
torry
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η Χριστίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών και επαγγέλεται Τηλ. Εξυπηρέτηση πελατών. Έχει γράψει 396 μηνύματα.
16-11-06
15:31
Να θηλάσει δε μπορεί, αλλά ήξερα έναν άντρα (φίλο του άντρα μου) ξύπναγε το βράδυ όταν έκλαιγε το μωρό και έλεγε στη γυναίκα του:
"Άσε, θα το θηλάσω εγώ απόψε"
...και έπαιρνε το μωρό το ακούμπαγε στο στήθος της γυναίκας του (πάνω σε ένα μαξιλαράκι), το περίμενε να τελειώσει το έβαζε να ρευτεί, το άλλαζε αν χρειζόταν και το έβαζε για ύπνο.
Ε, φυσικά όχι πως η κοπέλα μπορούσε απόλυτα να συνεχίσει να κοιμάται, αλλά λαγοκοιμόταν και δεν είχε και την έγνοια. (Είχε γεννήσει και με καισαρική και ένιωθε κούραση τις πρώτες βδομάδες).
Καλέ τι γλυκός ! Αχ που είναι αυτοί οι άντρες? Πολύ τυχερή η κοπέλα !
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
torry
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η Χριστίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών και επαγγέλεται Τηλ. Εξυπηρέτηση πελατών. Έχει γράψει 396 μηνύματα.
16-11-06
15:10
ελπίζω να μην σε πιάσουν φοβίες μόνο [αν και όπως μου ακούγεσαι δεν! ] και να το κάνεις! Μια φίλη μου γέννησε πρόσφατα [5 μηνών το παιδάκι] και το έκανε, νίκησε κανά δύο φορές τον πανικό της ["αχχχ, δεν το πιάνει καλά, αχ δεν το ταίζει καλά θα το πνίξει!"] και από ότι μου λέει η αυτοκυριαρχία τις πρώτες φορές σε τέτοια συναισθήματα έκανε πολύ καλό και στον πατέρα [πήρε τα πάνω του] και συμμετέχει στη διαδικασία ενεργά και είναι διευκόλυνση και για τους 2 τους το ότι μπορούν και οι 2 εξίσου [καλά σχεδόν, όπως καταλαβαίνεις δύσκολο να θηλάζει ο άντρας! ] να προσέχουν το μωρό. άντε με το καλό να έρθει!
Κοιτα έναν πανικό στην αρχή θα τον πάθω αλλά πιστεύω πως δεν θα του το δείξω. Θέλω πολύ να δεθεί με το παιδί μας και να μην είναι απλά ένας μπαμπάς τύπου δουλεύω για να τα παρέχω όλα αρα υποχρεώσεις τέλος! Και επειδή ξέρω πως τα αλλα 2 παιδιά του δεν τα έχει ζήσει και τόσο λόγο του οτι έλειπε σε μακροχρόνια ταξίδια για δουλειά ή και όταν ήταν εδώ δούλευε όλη μέρα, θέλω αυτό να το ζήσει από την αρχή και να είναι παρόν σε κάθε αλλαγή του! Ξέρω πως κι αυτός το θέλει πολύ και γι αυτό πρέπει να τον βοηθήσω να πάρει γρήγορα τον αέρα κι όχι να τον απογωητεύσω με το πρώτο λαθάκι! Εξάλου κανείς δεν τα ήξερε από γενησιμιού του!
Προς Moderators: Ισως θεωρήσετε πως βγήκαμε λίγο εκτώς θέματος. Πάντως οτιδήποτε έχει σχέση με εγκυμοσύνη κτλ πιστεύω πως είναι εντώς.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
torry
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η Χριστίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών και επαγγέλεται Τηλ. Εξυπηρέτηση πελατών. Έχει γράψει 396 μηνύματα.
16-11-06
14:02
torry:
το χειροτερο απο ολα ειναι πως αλαζεις με τον καιρο και οσο βρισκεσαι σε μια σχεση.
ειμαι σχετικα μικρος (24) και πριν 2 χρονια αν μου ελεγες "παιδι" θα εβγαζα σπυρια. Τωρα σκεφτομαι ενα χνουδοτο κεφαλακι στην αγγαλια μου και λιγονομαι, πραγμα το οποιο με εχει κατατρομαξει:p
Βεβαια για να μιλισουμε λιγο σοβαρα, εχεις δικιο λιγοι ειναι οι μπαμπαδες που ουσιαστικα εμλεκονται στην εγγυμοσυνη και εδω που τα λεμε στην ανατροφη του παιδιου τους! Διοτι το να φερνεις λεφτα και να του λες καληνυχτα ΔΕΝ ειναι το να εισαι γονεας. Δεν το εχω βιωσει απο πρωτο χερι αλλα ειμαι σιγουρος οτι το να εχεις παιδι ειναι κατι αρκετα δυσκολο οχι μονο προς το παιδι αλλα και προς τον συντρωφο σου, γιατι απο εκεινη τη στιγμη και μετα ουσιαστικα ο κωσμος σταματαει να περιστρεφεται γυρω σου, οποτε οτιδηποτε κανεις ειναι αμμεσα εξαρτημενο απο το παιδι σου.
αυτο δεν ειναι ευκολο για τους αντρες, για τις γυναικες ειναι πιο ευκολο γιατι το μητρικο ενστικτο (το βλεπω στη κοπελια μου) πραγματικα υπερισχιει των παντων, στους αντρες δεν συμβαινει αυτο οσο καλες προθεσεις και αν εχουν, ειμαστε πιο ρεαλιστες, βλεπουμε την μεγαλυτερη (και πιο τρομακτικη) εικονα. Για εμας το παιδι δεν ειναι μονο κατι που μυριζει ωραια (καλα ουτε για τις γυναικες ειναι, αλλα ξερεις τι εννοω). Ειναι και νυχτες αγρυπνες, ειναι και 14 χρονων με καθε εφηβικο νταλγκα, ειναι εξοδα κτλ κτλ.
Το θεμα ειναι και αυτο εχει σημασια, να μην τον αφηνεις απεξω. Μην τον κανεις να αισθανεται ξενος στη διαδικασια, οταν πηγαινεις στο γυναικολογο μην τον αντιμετοπιζεις σαν οδηγο, μην εχεις την εντυποση οτι δεν ειναι δυσκολη διαδικασια και για αυτον να βλεπει την αγαπη του να αλαζει τοσο πολυ. Η συνηθεια ειναι δυσκολο πραγμα, και δειχνε του κατα προτιμιση μονο τα θετικα:p
ο αντρας εχει την ταση να νοιωθει ανημπορος και ανεπαρκης σε μια εγγυμοσυνη και σε αυτο φταιτε και εσεις οι γυναικες (και οι μαναδες σας κυριος:p). Κλασικο παραδειγμα γεννιεται το παιδι και το πρωτο πραγμα που αντικριζει δεν ειναι οι περιχαροι γονεις να το κοιτανε αλλα η μαμα της καινουριας μαμας να λεει πως πρεπει να το μεγαλοσουν. Το αλλο το καλυτερο, παει ο κακομοιρος αρσενικος να κρατησει το παιδι του (διοτι ενταξι, μπορει να μην το γεννησε, αλλα οπως και να εχει τα μισα γονιδια ΕΙΝΑΙ δικα του) και ερχετε μανα και κορη και αρχιζουν "δεν το κρατας καλα δωσε μου εδω" κτλ κτλ.
λογικο ειναι να νοιωθει αχρηστος μετα και να τραβαει 16ωρα στη δουλεια για να αποφυγει τα δασκαλεματα για το πως πρεπει να μεγαλωσει το παιδι του.
τωρα επι τις ουσιας, για οσους αντρες διαβαζουν το κειμενο:
διαβαστε, εννημεροθητε, μοιραστητε συναισθηματα και φοβους με τη συντροφο σας το παιδι ειναι ευθυνη και χαρα το ιδιο και η εγγυμοσυνη
(δεν τα λεω για σενα, τα λεω γενικα)
Ξέρεις τι πρέπει να συμβαίνει στην δική μας περίπτωση? Μάλλον όλο αυτό με την απαξιώση του άντρα, όσο αφορά την φροντίδα του παιδιού, να του το έκανε η πρώην. Γιατί απ'ότι έχουμε συζητήσει δεν ασχολήθηκε ποτέ ούτε να ταϊσει ούτε να αλλάξει τα παιδιά ούτε καν να τα νανουρήσει ! Εγώ από την αρχή τον "πιέζω" να ασχοληθεί. Δλδ του διαβάζω αποσπάσματα από βιβλία εγκυμοσύνης ή έρευνες πάνω στο θέμα. Τον τρέχω να ψωνήσουμε του παιδιού. Τον ρωτάω για όλα, θέλω να ασχολείται. Στις αρχές έκανε απλά τον ταξιτζή μέχρι που τα πήρα και του την είπα. Ερχόταν στον γιατρό αλλά δεν ήθελε να μπαίνει μέσα. Τι να κάνω εγώ εκεί μου έλεγε, σιγά τι θα δω?Οταν γεννηθεί έλεγε. Τότε μια μέρα του πέταξα πως δεν ασχωλείται με το παιδί, πως ένιωθα σαν να μου έκανε χάρη που με άφησε έγκυο. Και πως μάλλον δεν του άξιζε αυτό το παιδί γιατί δεν δείχνει να το θέλει!(χοντρό ναι αλλά έπιασε!) Από τότε τρέχει παντού, με ρωτάει και ασχολείται με τα πάντα! Μάλλον του χρειαζότανε αυτό το σόκ! Πάντως και μετά δεν πρόκειται να είμαι αυστηρή μαζί του μην το ένα και μην το άλλο. Θα τον βάζω μέσα σε όλα με κάθε ευκαιρία. Στην αρχή δήθεν για να με βοηθάει και μετά είμαι σίγουρη πως θα το πάρει πολύ ζεστά και μέχρι που θα με διορθώνει κιόλας!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
torry
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η Χριστίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών και επαγγέλεται Τηλ. Εξυπηρέτηση πελατών. Έχει γράψει 396 μηνύματα.
16-11-06
12:43
αν
επειδη οπως το 90% των ανθρωπων ειναι ηλιθια αυταρεσκα πιθηκοειδη που δεν γνωριζουν την ματαιοτητα της υπαρξης τους, και μεσα σε αυτη την απυθμενη βλακεια τους εξαντλησαν τον πατρικο ρολο τους οταν εβγαλαν το πραμα τους απο τη κοπελια τους αντι να καθισουν να διαβασουν δυο βιβλια για την εγγυμοσυνη, για το να εισαι γονιος, για το τι σημαινει να εισαι εγγειος, τι πρεπει και τι δεν πρεπει να κανεις και ποτε.
οι αντρες εχουν την ταση να κανουν οτι κανουν και μετα να καθονται στο καναπε πινοντας μπυρα και ξυνοντας τα @@ τους, well too bad, καποιος πρεπει να τον σηκωσει ακομα και με παντοφλα και να του μαθει οτι την εγγυμοσυνη την περνανε ΔΥΟ. Και ΔΥΟ εχουν υποχρεωσεις ως προς αυτη, η γυναικα εχει την υποχρεωση να κουβαλαει 3 κιλα μεσα στη κοιλια της και να βλεπει τα ποδια της να μεγαλωνουν δυο νουμερα χωρις κανενα προφανη λογο και μετα να βγαλει απο μια οπη διαμετρου μερικων εκατοστων κατι που θυμιζει πολυκατοικια, ε τι στο διαολο ο αρσενικος εχει την ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ να της πηγαινει φραουλες και να την ικανοποιει σεξουαλικα (στα πλαισια του εφικτου.
jesus, οτι μαλακια καθεται στο κεφαλι του καθενα βρισκουμε ενα τροπο να τη δικαιολογουμε "εχει ψυχολογικα προβληματα το παιδι" "ειναι φοβισμενος"
whatever, η αλλη εχει την κοιλια ταμπουρλο!
Καλέ μου epote έχεις απόλυτο δίκιο επί του θέματος. Μιλάμε για μια διαδικασία που πρέπει να την περνάνε και οι δύο. Δυστυχώς όμως είναι ελάχιστοι οι άντρες που σκέφτοντε έτσι και που ασχολούντε με την εγκυμοσύνη της γυναίκας τους περισσότερο απο το να της μεταφέρουν τα ψώνια του souper market και να χαϊδεύουν μια κοιλιά που κλωτσάει. ΔΕν ξέρω πάνω από 2 άντρες που να έχουν έστω ξεφυλήσει ενα βιβλίο εγκυμοσύνης για να δούν έστω και τις φωτογραφείες από μια μεγάλη κοιλιά (για διαδικασία τοκετού άσε)! Ο δικός μου στην αρχή με έπιανε στο ψιλό όταν του διάβαζα μέρη από τα βιβλία αυτά. Ολο μου έλεγε "αφού τα ξέρω βρε τα'χω περάσει.." Και τελικά όλα του φαινόντουσαν μετά καινούργια και άγνωστα! Το χειρότερο ήταν όταν μου λεγε "τι μου το λές εσύ θα γεννήσεις όχι εγώ, εσύ πρέπει να ξέρεις εγώ έξω θα περιμένω να με φωνάξουν να δω το παιδί!!" ΓΚΡΡΡΡΡ Μακάρι να ήταν παρών έστω στη γέννα κι ας μου έπιανε μόνο το χέρι. Ας μην κοιταζε την διαδικασία ή εμένα, ας κοίταζε τα ντουβάρια πίσω μου και μόνο που θα ήταν εκεί θα ένιωθα πολύ καλύτερα! Τέσπα τι τα σκαλίζω αφού δεν!
Πάντως epote αν όσα λες τα κάνεις πράξη να ξέρεις πως θα κάνεις μια γυναίκα πάρα πολύ ευτυχισμένη και θα έχεις μια τέλεια επαφή με το παιδί σου!!
Εκ μέρους όλων των μαμάδων .
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.