Corpse Bride
Διακεκριμένο μέλος
Η Corpse Bride αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 6,595 μηνύματα.
25-11-06
04:32
Παράδειγμα: Συγκρίνεται η τρομερή στιγμιαία ευτυχία που παίρνει ένας βιολόγος ανακαλύπτοντας κάτι σπουδαίο, με την ευτυχία να μάθει βιολογία σε ένα μαθητή γυμνασίου;
Αν ισχυε αυτο, περα απο 100 ανθρωπους του καθε επαγγελματος, δε θα ηταν κανεις αλλος ευτυχισμενος! Και γιατι συνδεεις τοσο την προσωπικη ευτυχια του καθενος με την επαγγελματικη επιτυχια? Δεν ειναι παντα αλληλενδετα.. Αυτα και καληνυχτα! :p
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Corpse Bride
Διακεκριμένο μέλος
Η Corpse Bride αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 6,595 μηνύματα.
25-11-06
04:02
Δεν το βλεπα νωριτερα ρε Μαριε να γλιτωνα το μπλαμπλα..?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Corpse Bride
Διακεκριμένο μέλος
Η Corpse Bride αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 6,595 μηνύματα.
25-11-06
04:01
Να δωσω ενα παραδειγμα; Η κολλητη μου ειναι συμφοιτητρια, οι γονεις της παντα εβλεπαν τη σχολη μας ως το μεσο για να περασει με κατατακτηριες σε αλλη σχολη, που με τα δικα τους μυαλα θα την κανει επιτυχημενη. Η ιδια δε θελει να δωσει κατακτηριες γιατι της αρεσει ο συγκεκριμενος κλαδος. Οι γονεις της το θεωρουν αποτυχια, η ιδια ειναι ευτυχισμενη και νιωθει οτι θα επιτυχει με την επιλογη της. Που μπαινουν τα ορια της επιτυχιας/αποτυχιας, και που ειναι η επικοινωνια, οεο? Το θεμα ειναι οτι δεν μπορει κανεις να επιβαλλει με το ετσι θελω στον αλλο το μοντελο επιτυχιας=>ευτυχιας που εχει στο μυαλο του ο ιδιος για τα πραγματα, ακομα κι αν μιλαμε για το παιδι του.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Corpse Bride
Διακεκριμένο μέλος
Η Corpse Bride αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 6,595 μηνύματα.
25-11-06
03:46
Ευτυχία μέσα στη μετριότητα υπάρχει μόνο πλασματική, λόγω συμβιβασμού.
Αν γίνει έτσι το παιδί μου θα σημαίνει οτι θα έχω αναθεωρήσει κι εγώ. Αν δηλαδή έχω πετύχει και με βλέπει δυστυχισμένη, τότε ναι, μπορεί να γίνει έτσι. Τότε όμως δεν θα με ενοχλεί ούτε εμένα, διότι θα βλέπω οτι έγινα δυστυχισμένη. Αν πάλι δεν πετύχω αλλά ευτυχήσω, τότε πάλι θα έχει εμένα ως καλό παράδειγμα και μπορεί να γίνει έτσι. Τότε όμως πάλι θα έχω αλλάξει κι εγώ απόψεις.
Αν όμως πετύχω και ευτυχήσω τότε το θεωρώ αδύνατον να έχει τέτοιες απόψεις και να μην οφείλονται σε τραγικό συμβιβασμό με τα πραγματικά του θέλω. Ομοίως και αν αποτύχω και δυστυχήσω, θα με έχει ως κακό παράδειγμα.
Άρα σε οποιαδήποτε περίπτωση εκ των τεσσάρων, δεν βλέπω που μπορεί να υπάρξει πρόβλημα.
Το θεμα το χετε παει αλλου πλεον, αλλα ηθελα να σχολιασω λιγο αυτο.. Μισελ αυτο που λες χτυπαει λιγακι περιεργα. Η μετριοτητα, η επιτυχια, η ευτυχια, ειναι εννοιες πολυ σχετικες και πολυ υποκειμενικες για τον καθενα. Ο καθενας φανταζομαι θελει το παιδι του να πετυχει το καλυτερο δυνατο, αλλα το τι τελικα ειναι το καλυτερο δυνατο για το παιδι το ξερει μονο το ιδιο, ολα τ'αλλα ειναι φαρφαλες. Επισης, δε συμπεριελαβες την περιπτωση να πετυχεις εσυ, αλλα το παιδι σου να ¨"αποτυχει" (συμφωνα με τους δικους σου ορισμους για επιτυχια/αποτυχια παντα)..ενω νιωθει μια χαρα σ'αυτη τη "μετριοτητα". Τοτε τι γινεται? Απετυχες ως μανα λογω.. ευτυχιας του παιδιου?!
Δεν γινομαστε παντα ο,τι εχουν φανταστει οι γονεις μας για μας, η δικη μας ευτυχια μπορει να βρισκεται μιλια μακρια απ'αυτο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.