kleftra
Διάσημο μέλος
Η Γεωργία-Γωγούλα-Γωγώ...ακούω σε όλες τις παραλλαγές αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 3,359 μηνύματα.
08-03-07
00:53
Εννοώ οτι αν κάνεις κάποια μεγάλη αλλαγή θα χάσεις 6 χρόνια απο τη ζωή σου, όσα δλδ ξόδεψες απο τα 18 σου ως τα 24. Όπως εγώ τώρα χάνω 3, απο τα 18 ως τα 21.
Εδώ θα διαφωνήσω.Αν και καταλαβαίνω πως τον όρο "χάνεις" τον χρησιμοποιείς περισσότερο για να δείξεις τι θυσιάζεις για να πας ξανά απο την αρχή, θα ήθελα να πω πως ουσιαστικά αυτά τα χρόνια δεν πήγαν χαμένα, είχατε την ευκαιρία να λάβετε γνώσεις σε ένα αντικείμενο ακόμη και αν δεν το εξασκήσετε,να μείνετε μόνες σας και πάνω απο όλα να βρείτε τι είναι αυτό που πραγματικά θέλετε ή τουλάχιστον περισσότερο απο τα άλλα να κάνετε, διαδικασία που σε άλλους παίρνει μια ζωή.Καμμία μέρα της ζωής μας δεν είναι χαμένη, εκτός απο αυτήν που θα περάσουμε κοιτάζοντας το ταβάνι
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kleftra
Διάσημο μέλος
Η Γεωργία-Γωγούλα-Γωγώ...ακούω σε όλες τις παραλλαγές αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 3,359 μηνύματα.
28-09-06
11:31
KOYE μου αν νομίζεις ότι είσαι μόνη σου στον κόσμο(ή σε αυτό το φόρουμ ) που σκέφτεσαι έτσι κάνεις μέγα λάθος.
Γύρω στον Αύγουστο έγραφα πως θα φύγω απο την δουλειά κι η αλήθεια είναι πως έχω υποβάλλει την παραίτηση μου με προθεσμία (αρχικά) τα τέλη Αυγούστου, για να μεταβληθεί σε τέλη Σεπτεμβρίου, τα οποία έγιναν μέσα Οκτωβρίου και τέσπα γύρω στον Νοέμβρη με βλέπω να ξεμπερδεύω(αυτή η απλή τυπική διαδικασία όταν έχεις διάφορα να τελειώσεις προτού φύγεις και να δείξεις, να ξαναδείξεις κλπ.)
Και το άσχημο δεν είναι ότι σε καθυστερεί αλλά σε βάζει σε σκέψεις, χάνεις την αρχική αποφαστιστηκότητα που είχες όταν το ανακοίνωνες......
Τεσπά ένα σύντομο μπαγκράουντ της επαγγελματικής μου πορείας:
Ξεκίνησα ως έμπορος πολύ μικρή για να τα παρατήσω και να δουλέψω σαν β.λογιστή σε μια εταιρεία η οποία με οδήγησε και σε μια άλλη εταιρεία πολύ μακριά απο τον τόπο καταγωγής μου.
Στο ενδιάμεσο είχα μια κρίση(ευτυχώς πέρασε γρήγορα) να γίνω καλή νοικοκυρά δούλα και κυρά και τίποτε παραπάνω και μετά ήρθε μια ακαδημαική κρίση να πάρω επιτέλους κι ένα πτυχίο.
Και βρίσκομαι τώρα στα 27 μου σε ένα ξένο τόπο, ωσονούπω χωρίς δουλειά και σε μια σχολή που δεν ξέρω πλέον αν θα ακολουθήσω την ειδικότητα της.
Και το περίεργο ξέρεις ποιο είναι;Όλα αυτά δεν μου φαίνονται ούτε απογοητευτικά ούτε πρωτόγνωρα, I ve been there before.
Η μαμά μου βέβαια( έχω και μια τέτοια) δεν χάνει καιρό να μου εκφράζει την βαθιά θλίψη και απογοήτευση της που τα έχω κάνει σκ*τα στην ζωή μου και που δεν ξέρω τι θέλω.
Και βασικά ξέρω τι θέλω,θέλω κάτι που να με γεμίζει επαγγελματικά και να με συναρπάζει και δεν θέλω να συμβιβάζομαι με ημίμετρα.
Άκουσα πρόσφατα πως τα παιδιά δείχνουν την κλίση τους στην ηλικία γύρω στα 4-7 κι αν οι γονείς δώσουν προσοχή θα αναδείξουν το ταλέντο τους.
Εμένα λοιπόν πάντα μου άρεσε να γράφω, όχι να γίνω απαραίτητα συγγραφέας περισσότερο με τραβουσε η ιδέα του κειμενογράφου(διαφημίσεις,σποτάκια).
Βασικά έχω σκοπό να καθίσω δυο τρεις μήνες ψάχνοντας μια άκρη προς τα εκεί.
Φυσικά αυτές τις αποφάσεις μου δεν τις ανακοινώνω πριν υλοποιηθούν στα πρόσωπα που με ξέρουν πρώτον γιατί το θεωρώ γρουσουζιά δευτερον γιατί με θεωρούν ευκολομπούχτιστη(copyright η μαμά μου).
Οπότε ΚΟΥΕ μου ελπίζω να σε κάλυψα στις ανησυχίες σου μήπως σε πήραν τα χρόνια ή δεν στέκεις ψυχολογικά καλά
Τώρα για το πως θα κάνεις ένα άνοιγμα στον χώρο που σε ενδιαφέρει αυτό επαφίεται στην δική σου υπομονή και επιμονή.
Γύρω στον Αύγουστο έγραφα πως θα φύγω απο την δουλειά κι η αλήθεια είναι πως έχω υποβάλλει την παραίτηση μου με προθεσμία (αρχικά) τα τέλη Αυγούστου, για να μεταβληθεί σε τέλη Σεπτεμβρίου, τα οποία έγιναν μέσα Οκτωβρίου και τέσπα γύρω στον Νοέμβρη με βλέπω να ξεμπερδεύω(αυτή η απλή τυπική διαδικασία όταν έχεις διάφορα να τελειώσεις προτού φύγεις και να δείξεις, να ξαναδείξεις κλπ.)
Και το άσχημο δεν είναι ότι σε καθυστερεί αλλά σε βάζει σε σκέψεις, χάνεις την αρχική αποφαστιστηκότητα που είχες όταν το ανακοίνωνες......
Τεσπά ένα σύντομο μπαγκράουντ της επαγγελματικής μου πορείας:
Ξεκίνησα ως έμπορος πολύ μικρή για να τα παρατήσω και να δουλέψω σαν β.λογιστή σε μια εταιρεία η οποία με οδήγησε και σε μια άλλη εταιρεία πολύ μακριά απο τον τόπο καταγωγής μου.
Στο ενδιάμεσο είχα μια κρίση(ευτυχώς πέρασε γρήγορα) να γίνω καλή νοικοκυρά δούλα και κυρά και τίποτε παραπάνω και μετά ήρθε μια ακαδημαική κρίση να πάρω επιτέλους κι ένα πτυχίο.
Και βρίσκομαι τώρα στα 27 μου σε ένα ξένο τόπο, ωσονούπω χωρίς δουλειά και σε μια σχολή που δεν ξέρω πλέον αν θα ακολουθήσω την ειδικότητα της.
Και το περίεργο ξέρεις ποιο είναι;Όλα αυτά δεν μου φαίνονται ούτε απογοητευτικά ούτε πρωτόγνωρα, I ve been there before.
Η μαμά μου βέβαια( έχω και μια τέτοια) δεν χάνει καιρό να μου εκφράζει την βαθιά θλίψη και απογοήτευση της που τα έχω κάνει σκ*τα στην ζωή μου και που δεν ξέρω τι θέλω.
Και βασικά ξέρω τι θέλω,θέλω κάτι που να με γεμίζει επαγγελματικά και να με συναρπάζει και δεν θέλω να συμβιβάζομαι με ημίμετρα.
Άκουσα πρόσφατα πως τα παιδιά δείχνουν την κλίση τους στην ηλικία γύρω στα 4-7 κι αν οι γονείς δώσουν προσοχή θα αναδείξουν το ταλέντο τους.
Εμένα λοιπόν πάντα μου άρεσε να γράφω, όχι να γίνω απαραίτητα συγγραφέας περισσότερο με τραβουσε η ιδέα του κειμενογράφου(διαφημίσεις,σποτάκια).
Βασικά έχω σκοπό να καθίσω δυο τρεις μήνες ψάχνοντας μια άκρη προς τα εκεί.
Φυσικά αυτές τις αποφάσεις μου δεν τις ανακοινώνω πριν υλοποιηθούν στα πρόσωπα που με ξέρουν πρώτον γιατί το θεωρώ γρουσουζιά δευτερον γιατί με θεωρούν ευκολομπούχτιστη(copyright η μαμά μου).
Οπότε ΚΟΥΕ μου ελπίζω να σε κάλυψα στις ανησυχίες σου μήπως σε πήραν τα χρόνια ή δεν στέκεις ψυχολογικά καλά
Τώρα για το πως θα κάνεις ένα άνοιγμα στον χώρο που σε ενδιαφέρει αυτό επαφίεται στην δική σου υπομονή και επιμονή.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.