V.ice
Νεοφερμένος
Ο V.ice αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 39 ετών. Έχει γράψει 15 μηνύματα.
13-03-10
23:34
Το κόστος παραγωγής καθορίζεται από ένα σύνολο παραγόντων (αμοιβή εργασίας, πρώτες ύλες, τεχνολογία, άλλα έξοδα της επιχείρησης) και όχι από την χρησιμότητα.
Ωραία, μπορείς να μου εξηγήσεις πως προέκυψε το να παίρνει βασικό μισθό ένας εργάτης σε εργοστάσιο 700 ευρώ? (Δεν ξέρω αν είναι τόσα, ένα ενδεικτικό ποσό λέω). Δλδ ποιός και με ποιά λογική αποφάσισε ότι η αξία των 8 ωρών εργασίας του εργάτη ισοδυναμούν με την αξία 140 κιλών γάλακτος?? (μιας και ορίσαμε ενδεικτική τιμή ενός κιλού γάλακτος τα 5 ευρώ) Πώς κοστολογούνται οι πρώτες ύλες, η τεχνολογία κτλ? από την σπανιότητά τους, από τον χρόνο και την ενέργεια που σώζουν στους εργάτες και τους ιδιοκτήτες του εργοστασίου?
Και σύμφωνα με ποιά φόρμουλα μεταφράζεται η αξία όλων αυτών των παραγόντων σε χρήμα, και ποιός μας ρώτησε αν συμφωνούμε με αυτή τη μετάφραση αξίας σε χρήμα? Μπορούμε άραγε να επέμβουμε σαν κοινωνία? (quetions questions...)
Όταν σε μια οικονομία αυξάνεται η ποσότητα του χρήματος και όχι αυτά που απεικονίζει το χρήμα (εργασία, προϊόντα), τότε πέφτει η αξία της νομισματικής μονάδας.
Ενδιαφέρον δεν το ήξερα αυτό.. Αυτό είναι που επηρεάζει το συνάλλαγμα λοιπόν.. ή καλύτερα μάλλον τον πληθωρισμό (?)
Αλλά γενικά πιστεύω ότι όχι, γιατί αυτό σε εθίζει θες όλο και περίσσοτερα χρήματα άρα συνεπώς απομακρύνεσαι όλο και περισσότερο από διάφορα πρόσωπα, είτε λόγω έλλειψης χρόνου, είτε γιατί έχεις τόσο πολύ πιστέψει στο χρήμα που δεν μπορείς να αφιερωθείς πουθενά αλλού.
Πάντως ένα σημαντικό σημείο στο οποίο θέλω να καταλήξω είναι οτι πιστεύω οτι το χρήμα λειτουργεί περισσότερο ως προς την εκμετάλλευση αναγκών παρά ως προς την κάλυψη αναγκών..
Κάπου είχα ακούσει ότι παλιότερα για να υπάρχουν σκλάβοι έπρεπε να στερήσεις την ελευθερία από τους ανθρώπους. Σήμερα για να υπάρξουν σκλάβοι αρκεί απλά να κάνεις τους ανθρώπους να ξεχάσουν τις αληθινές αξίες και να δουλεύουν για το χρήμα..
Συμφωνείτε? Άλλες γνώμες?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
V.ice
Νεοφερμένος
Ο V.ice αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 39 ετών. Έχει γράψει 15 μηνύματα.
13-03-10
05:31
Οκ, κατ' αρχήν δεν σκαμπάζω καθόλου από οικονομικά και μπορεί να κάνω λίγο χαζές ερωτήσεις, απλά προσπαθώ να καταλάβω τη λειτουργία του χρήματος από μία πολύ ειλικρινή και "αθώα" πλευρά, οπότε bare with me..
Η αξία χρησιμότητας δλδ καθορίζεται από το κόστος παραγωγής? Και το κόστος παραγωγής από τι καθορίζεται? Δεν θα έπρεπε να καθορίζεται από την αξία χρησιμότητας? Κάτι με μπερδεύει εδω..
Με ποιά λογική? Ποιός αποφάσισε να λειτουργεί έτσι το χρήμα? Και πώς ακριβώς κοστολογείται η οριακή χρησιμότητα της πρώτης μονάδας προϊόντος? Και πριν μου απαντήσεις πάλι οτι εξαρτάται από το κόστος παραγωγής, έρχομαι και ξαναρωτάω, πώς κοστολογείται το κόστος παραγωγής? Μήπως αυτό είναι ένας φαύλος κύκλος για να δικαιολογεί την "αδικαιολόγητη" ύπαρξη χρήματος? Λέω εγώ τώρα..
Ανέβαζαν την τιμή όταν το γάλα είχε μεγάλη ζήτηση για να εκμεταλλευτούν την ανάγκη των ανθρώπων για γάλα ή έκαναν το γάλα πιο φθηνό για να αυξήσουν τις πωλήσεις τους όταν δεν είχε πολλή ζήτηση? Έχει διαφορά.. Και στην τελική γιατί να μην είναι εκμετάλλευση η ανταλλαγή του γάλατος με χρήμα in the first place? Γιατί να μην μπορεί ο κάθε άνθρωπος να πάρει ελεύθερα όσο γάλα χρειάζεται να πιεί ημερησίως? Και αντίστοιχα ο παραγωγός να μπορεί επίσης να πάρει ελεύθερα ότι άλλο του χρειάζεται?
Ποιός και με ποιά λογική και για ποιό λόγο λέει π.χ. 1 κιλό γάλα = 5 ευρώ, μισό κιλό φυστίκια = 5 ευρώ, άρα 1 κιλό γάλα = μισό κιλό φυστίκια?
Άμα θέλω 1 κιλό γάλα, το μισό κιλό φυστίκια έχει μηδενική αξία για μένα.. Άρα το χρήμα δεν με εξυπηρετεί εδώ, το μόνο που χρειάζομαι στην ουσία είναι το γάλα... Δεν θα ήταν ιδανικό να μπορώ να πάρω το γάλα μου ελεύθερα? Κι αν έχω κάτι χρήσιμο αντίστοιχα για τον γαλατά ας το πάρει.. Αν δεν έχω μπορεί να το πάρει από αλλού... Σε κάθε περίπτωση όμως θα έχουμε καλύψει και οι δύο τις ανάγκες μας με τον έναν τρόπο ή τον άλλον χωρίς να έχει επιβαρυνθεί κανένας (εφ' όσων βέβαια δεν είναι κανένας από τους δυο μας διεφθαρμένος και δεν παίρνει παραπάνω αγαθά απ'ότι χρειάζεται..)
Σε αντίθεση το χρήμα είναι πολύ χρήσιμο για κάποιον που θέλει να ελέγξει κάποιον άλλον καλύπτοντας ό,τι ανάγκη κι αν έχει ο δεύτερος... Σου λέει: "Θες ένα κιλό γάλα,ε? Δεν έχω γάλα αλλά θα σου δώσω 5 ευρώ αν μου κουρέψεις το γκαζόν για να πάρεις το γάλα που χρειάζεσαι από αλλού.. μέσω εμού.. εκμεταλλεύομαι δηλαδή την ανάγκη σου για γάλα... όπως επίσης μπορώ να εκμεταλλευτώ την ανάγκη οποιουδήποτε άλλου ανθρώπου παρόλο που δεν μπορώ να του την καλύψω άμεσα.. άρα έχω δύναμη"
Όπως είπα στο πρώτο ποστ, με ενδιαφέρει ο ορισμός της αξίας ως γενική έννοια.
Φυσικά και όλοι οι άνθρωποι έχουν αξία για άλλους ανθρώπους, και πιθανότατα και για εμένα, δεν είπα ποτέ το αντίθετο. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν άμεση αξία για εμένα...
Η Μελίνα Μερκούρη μπορεί να έχει αξία για 2.000.000 ανθρώπους γιατί προκάλεσε πιθανά όμορφα συναισθήματα γι' αυτούς ή τους πρόσφερε κάποια βοήθεια. Για μένα θα έχει επίσης αξία αν τη γνωρίσω (παρ'όλο που μπορεί να μη μου έχει προσφέρει τίποτα άμεσο) γιατί θα έχω πιθανή πρόσβαση στην αξία όλων των ανθρώπων στους οποίους έχει ήδη προσφέρει τη δική της αξία... Με λίγα λόγια αποτελεί "κοννέ" για μένα.. (γερό κοννέ όμως όχι σαχλαμάρες )
V
"Η τιμή του νερού παραμένει σταθερή παρόλο που για εσένα μπορεί να μεταβάλλεται η χρησιμότητα καθώς στην τιμή, πέρα από ενδεχωμένως τη χρησιμότητα, περιλαμβάνεται και το κόστος παραγωγής. "
Η αξία χρησιμότητας δλδ καθορίζεται από το κόστος παραγωγής? Και το κόστος παραγωγής από τι καθορίζεται? Δεν θα έπρεπε να καθορίζεται από την αξία χρησιμότητας? Κάτι με μπερδεύει εδω..
"Το χρήμα μάλλον λαμβάνει υπόψιν του την οριακή χρησιμότητα της πρώτης μονάδας προϊόντος που προορίζεται για κατανάλωση από έναν καταναλωτή"
Με ποιά λογική? Ποιός αποφάσισε να λειτουργεί έτσι το χρήμα? Και πώς ακριβώς κοστολογείται η οριακή χρησιμότητα της πρώτης μονάδας προϊόντος? Και πριν μου απαντήσεις πάλι οτι εξαρτάται από το κόστος παραγωγής, έρχομαι και ξαναρωτάω, πώς κοστολογείται το κόστος παραγωγής? Μήπως αυτό είναι ένας φαύλος κύκλος για να δικαιολογεί την "αδικαιολόγητη" ύπαρξη χρήματος? Λέω εγώ τώρα..
"Εδώ θέλω εγκυκλοπαιδικά να αναφέρω πως όταν είχα πάει στην Δανία πριν σχεδόν είκοσι χρόνια το γάλα είχε άλλη τιμή το πρωί και άλλη τιμή το απόγευμα - το απόγευμα ήταν πιο φθηνό επειδή είχε μικρότερη ζήτηση. Το είχα βρει σχιζοφρένικο, να μην αναφέρω πως ήταν άκρως κερδοσκοπικό, αφού ακόμα και με την απογευματινή τιμή είμαι σίγουρη πως οι έμποροι είχαν κέρδος! Άρα απλώς εκμεταλλευόντουσαν την ισχυρή θέση τους για να βγάλουν πιο πολλά. Θα σου άρεσε εσένα αυτό;"
Ανέβαζαν την τιμή όταν το γάλα είχε μεγάλη ζήτηση για να εκμεταλλευτούν την ανάγκη των ανθρώπων για γάλα ή έκαναν το γάλα πιο φθηνό για να αυξήσουν τις πωλήσεις τους όταν δεν είχε πολλή ζήτηση? Έχει διαφορά.. Και στην τελική γιατί να μην είναι εκμετάλλευση η ανταλλαγή του γάλατος με χρήμα in the first place? Γιατί να μην μπορεί ο κάθε άνθρωπος να πάρει ελεύθερα όσο γάλα χρειάζεται να πιεί ημερησίως? Και αντίστοιχα ο παραγωγός να μπορεί επίσης να πάρει ελεύθερα ότι άλλο του χρειάζεται?
Ποιός και με ποιά λογική και για ποιό λόγο λέει π.χ. 1 κιλό γάλα = 5 ευρώ, μισό κιλό φυστίκια = 5 ευρώ, άρα 1 κιλό γάλα = μισό κιλό φυστίκια?
Άμα θέλω 1 κιλό γάλα, το μισό κιλό φυστίκια έχει μηδενική αξία για μένα.. Άρα το χρήμα δεν με εξυπηρετεί εδώ, το μόνο που χρειάζομαι στην ουσία είναι το γάλα... Δεν θα ήταν ιδανικό να μπορώ να πάρω το γάλα μου ελεύθερα? Κι αν έχω κάτι χρήσιμο αντίστοιχα για τον γαλατά ας το πάρει.. Αν δεν έχω μπορεί να το πάρει από αλλού... Σε κάθε περίπτωση όμως θα έχουμε καλύψει και οι δύο τις ανάγκες μας με τον έναν τρόπο ή τον άλλον χωρίς να έχει επιβαρυνθεί κανένας (εφ' όσων βέβαια δεν είναι κανένας από τους δυο μας διεφθαρμένος και δεν παίρνει παραπάνω αγαθά απ'ότι χρειάζεται..)
Σε αντίθεση το χρήμα είναι πολύ χρήσιμο για κάποιον που θέλει να ελέγξει κάποιον άλλον καλύπτοντας ό,τι ανάγκη κι αν έχει ο δεύτερος... Σου λέει: "Θες ένα κιλό γάλα,ε? Δεν έχω γάλα αλλά θα σου δώσω 5 ευρώ αν μου κουρέψεις το γκαζόν για να πάρεις το γάλα που χρειάζεσαι από αλλού.. μέσω εμού.. εκμεταλλεύομαι δηλαδή την ανάγκη σου για γάλα... όπως επίσης μπορώ να εκμεταλλευτώ την ανάγκη οποιουδήποτε άλλου ανθρώπου παρόλο που δεν μπορώ να του την καλύψω άμεσα.. άρα έχω δύναμη"
"σε ενδιαφέρει η οικονομική αξία ή η συναισθηματική αξία;"
Όπως είπα στο πρώτο ποστ, με ενδιαφέρει ο ορισμός της αξίας ως γενική έννοια.
"Άρα όλοι οι άνθρωποι έχουν αξία ό,τι κι αν νιώθεις ή δεν νιώθεις εσύ για αυτούς."
Φυσικά και όλοι οι άνθρωποι έχουν αξία για άλλους ανθρώπους, και πιθανότατα και για εμένα, δεν είπα ποτέ το αντίθετο. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν άμεση αξία για εμένα...
Η Μελίνα Μερκούρη μπορεί να έχει αξία για 2.000.000 ανθρώπους γιατί προκάλεσε πιθανά όμορφα συναισθήματα γι' αυτούς ή τους πρόσφερε κάποια βοήθεια. Για μένα θα έχει επίσης αξία αν τη γνωρίσω (παρ'όλο που μπορεί να μη μου έχει προσφέρει τίποτα άμεσο) γιατί θα έχω πιθανή πρόσβαση στην αξία όλων των ανθρώπων στους οποίους έχει ήδη προσφέρει τη δική της αξία... Με λίγα λόγια αποτελεί "κοννέ" για μένα.. (γερό κοννέ όμως όχι σαχλαμάρες )
V
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
V.ice
Νεοφερμένος
Ο V.ice αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 39 ετών. Έχει γράψει 15 μηνύματα.
07-03-10
04:09
Ποιος είναι για εσάς ο ορισμός της ΑΞΙΑΣ ως γενική έννοια?
Για μένα, αν το δω από μία εντελώς ορθολογιστική άποψη, αξία έχει κάτι όταν χρειάζεται χρόνο και ενέργεια για να δημιουργηθεί, ή μας γλιτώνει χρόνο και ενέργεια σε διάφορες δουλειές. (π.χ. ένα μεγάλο σπίτι, ή ένα αυτοκίνητο αντίστοιχα).
Επίσης αξία έχει κάτι το οποίο είναι σπάνιο/δύσκολο να βρεθεί στη φύση (π.χ. διαμάντια, πετρέλαιο).
Αξία για μένα έχει επίσης οτιδήποτε είναι απαραίτητο για την επιβίωσή μας (π.χ τροφή, νερό, αέρας) [κι ας είναι στην εποχή μας λίγο δεδομένα...]
Αξία έχει σίγουρα κάτι όταν μπορεί να σου λύσει ένα σημαντικό πρόβλημα στη ζωή σου (π.χ. ένας γιατρός όταν είσαι άρρωστος, ή ένα κινητό τηλέφωνο ενώ έχεις ναυαγήσει σε ένα ερημικό νησί)
Τέλος, αξία έχει οτιδήποτε σου προσφέρει πρόσβαση σε όλα τα παραπάνω (π.χ. γνωριμίες/κοννέ, γνώσεις..)
Ποια είναι η δική σας άποψη/αντίληψη? Επίσης, πόσο δίκαια πιστεύετε ότι έχουμε συνδέσει την πραγματική αξία με το χρήμα, και κατά πόσο σχετίζονται όλα αυτά με τη διαφθορά και την σημερινή υπερκαταναλωτική τάση?
Για μένα, αν το δω από μία εντελώς ορθολογιστική άποψη, αξία έχει κάτι όταν χρειάζεται χρόνο και ενέργεια για να δημιουργηθεί, ή μας γλιτώνει χρόνο και ενέργεια σε διάφορες δουλειές. (π.χ. ένα μεγάλο σπίτι, ή ένα αυτοκίνητο αντίστοιχα).
Επίσης αξία έχει κάτι το οποίο είναι σπάνιο/δύσκολο να βρεθεί στη φύση (π.χ. διαμάντια, πετρέλαιο).
Αξία για μένα έχει επίσης οτιδήποτε είναι απαραίτητο για την επιβίωσή μας (π.χ τροφή, νερό, αέρας) [κι ας είναι στην εποχή μας λίγο δεδομένα...]
Αξία έχει σίγουρα κάτι όταν μπορεί να σου λύσει ένα σημαντικό πρόβλημα στη ζωή σου (π.χ. ένας γιατρός όταν είσαι άρρωστος, ή ένα κινητό τηλέφωνο ενώ έχεις ναυαγήσει σε ένα ερημικό νησί)
Τέλος, αξία έχει οτιδήποτε σου προσφέρει πρόσβαση σε όλα τα παραπάνω (π.χ. γνωριμίες/κοννέ, γνώσεις..)
Ποια είναι η δική σας άποψη/αντίληψη? Επίσης, πόσο δίκαια πιστεύετε ότι έχουμε συνδέσει την πραγματική αξία με το χρήμα, και κατά πόσο σχετίζονται όλα αυτά με τη διαφθορά και την σημερινή υπερκαταναλωτική τάση?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.