underwater
Περιβόητο μέλος
Η underwater αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,343 μηνύματα.
05-04-10
23:36
Α οκ...γιατι εγω ειχα στο μυαλο μου πολυ πιο περιπλοκες και δυσκολες καταστασεις...
Εν προκειμενω δε διαφωνω...
Μη νομίζεις ότι κι αυτές οι καταστάσεις είναι εύκολες. Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος σχιζοφρενής ας πούμε για να μιλήσουμε για χαμηλή ποιότητα ζωής. Πάντως είναι σίγουρα ευκολότερο για την οικογένεια να παρέμβει όταν το άτομο έχει συνειδητοποίηση της κατάστασης!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
underwater
Περιβόητο μέλος
Η underwater αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,343 μηνύματα.
05-04-10
14:44
Το θεμα ειναι πως αντιμετωπιζει η οικογενεια αυτην την αρνηση...διοτι ακομα και η αναβλητικοτητα που αναφερεις ειναι τροπος εκφρασης της αρνησης.
Πως οριζεις το οτι "το ατομο καταλαβαινει οτι κατι περιεργο συμβαινει"? Σε ποιες ασθενειες ισχυει κατι τετοιο?
Εννοείται πως το πώς θα αντιμετωπίσει η οικογένεια την άρνηση είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Η αναβλητικότητα μπορεί να εκφράζει την γενικότερη άρνηση, αλλά πιθανώς να έχει και τη μορφή σκέψεων του στυλ "να δω πώς θα πάει", "θα μπορέσω να το καταπολεμήσω μόνος/η" κι άλλων παρόμοιων.
Όσον αφορά το ότι το άτομο καταλαβαίνει ότι κάτι περίεργο συμβαίνει, υπάρχουν αναρίθμητα παραδείγματα. Ας πούμε στην ιδιο-ψυχαναγκαστική διαταραχή. Είναι αυτό το κλασσικό που το άτομο αισθάνεται ότι πρέπει να κάνει κάποια ιεροτελεστία για να μην συμβεί κάτι άλλο (ας πούμε "πρέπει να πάω στη δουλειά από τον τάδε δρόμο, αλλιώς θα με απολύσουν" ή "κάθε φορά που φεύγω από το σπίτι πρέπει να ανοιγοκλείσω 20 φορές το φως, αλλιώς θα πεθάνει κάποιο μέλος της οικογένειάς μου"). Συνήθως, όσο το άτομο δεν ακολουθεί κάποια θεραπεία, οι ψυχαναγκασμοί αυξάνονται, η ώρα που σπαταλά για αυτούς πολλάπλασιάζεται, η λειτουργικότητα της ζωής του μειώνεται. Συνήθως τα άτομα αυτά καταλαβαίνουν ότι αυτό που συμβαίνει είναι παράλογο, αλλά αφενός δεν το ελέγχουν, αφετέρου για ποικίλους λόγους η στάση τους είναι ιδιαίτερα αναβλητική, ως το σημείο που η ζωή τους γίνεται κόλαση.
Αν τους κάνεις κάποια νύξη για την συμπεριφορά τους, είτε το αρνηθούν είτε όχι, μέσα τους ξέρουν ότι κάτι παράξενο, ιδιόρρυθμο συμβαίνει (εντάξει, εξαιρέσεις υπάρχουν για όλα, μιλάω για το τι συμβαίνει συνήθως). Για τέτοιες περιπτώσεις και τέτοιου είδους ασθένειες μίλαγα κατά βάση.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.