Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 29,100 μηνύματα.
16-04-10
17:51
Ε μα δεν είναι λογική*** αυτή βρε Valder, να παρομοιάζεις αυτό που θέλεις με κάτι που η κατάληξη του είναι αυτή που θα επισφραγήσει τον συλλογισμό σου!
Πως θα αντικρούσεις τη δική μου τότε, που λέει ότι οι άνθρωποι που μπορούν να λάμψουν μέσα σου σαν διαμάντια, δεν σβήνουν ποτέ, διότι ως γνωστόν τα διαμάντια είναι...παντοτινά!
***Σαν λογοπαίγνιο πάντως, του βάζω.... +1
Ευχαριστώ για την εκτίμηση του λογοπαιγνίου! Κι όμως, μπορώ ακόμα να αντικρούσω τη δική σου λογική με μια πολύ απλή φράση:
"Ένα διαμάντι όσο κι αν λάμπει, δεν πρέπει να ξεχνάμε τι ήταν και πάντα θα είναι. Ένα ορυκτό, μια κοινή ....πέτρα!"
...και προσωπικά προτιμώ περισσότερο τις ψυχές που λάμπουν από μεγαλοπρέπεια, παρά τις πέτρες!
Με το «καλοσύνη του ανθρώπινου είδος» με πέταξες έξω από την ερωτική ατμόσφαιρα της ανδρόγυνης σχέσης (που συζητάμε εδώ). Με πήγες σε ανθρώπινη σχέση γενικός.
Και συνεχίζω τον συλλογισμό σου…
«αρκεί που είδα την λάμψη τους… και ας είναι για μια στιγμή.»
Δεν έχει σημασία το ότι το γενίκευσα. Η ουσία παραμένει η ίδια, ότι δηλαδή έχουμε την τάση να βγάζουμε σαν πρώτη εικόνα τα καλύτερά μας στην προσπάθειά μας να μαγνητίσουμε τον άλλο, όπως επίσης και ότι έχουμε την τάση να βλέπουμε μόνο τα καλά στον άλλο όταν είμαστε τυφλοί από έρωτα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 29,100 μηνύματα.
15-04-10
20:21
Everybody is looking for something...
... δεν είναι αδύνατον, μάλλον πολύ πιθανόν. Πώς προλαβαίνεις να τον/την αγαπήσεις πριν να δουλέψουν τα φίλτρα δεν καταλαβαίνω εγώ.
(μποντλερ... τα σεβη μου)
Ας πούμε ότι κάποιοι από μας, έχουμε κάπως πιο "ανεπτυγμένη συναίσθηση". Βέβαια η τραγική ειρωνεία του πράγματος είναι πως στο καλό γίνεται να έχουμε πανίσχυρη συναίσθηση αλλά αδύναμα φίλτρα. Ίσως γιατί δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι το ανθρώπινο είδος δεν έχει καλοσύνη μέσα του. Υπεραισιοδοξία. Ακόμα και ματαιοδοξία/εγωισμός ότι αυτό "οχι, δε μπορεί να συμβεί σε μας τέτοιο κακό, είναι τέλειος ο άλλος και όχι κακός"
Καλώς ή κακώς όμως:
Οι άνθρωποι μπορούν να λάμψουν μέσα σου σαν τ' αστέρια, μέσα σε μια στιγμή. Μα ξεχνούν όμως κάτι. Ότι τ' αστέρια κάποτε πέφτουν!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 29,100 μηνύματα.
13-04-10
13:36
Να.. αυτά διαβάζω πρωί πρωί και μου φτιάχνουν την ημέρα, και παίρνω δύναμη.
...αφου υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που πιστεύουν στην ανιδιοτελή αγάπη... σαν να μην είναι τόσο βασανιστική η ερώτηση: «σε τι κόσμο έφερα τα παιδιά μου».
Έμμα να ξεκαθαρίσουμε όμως ότι υπάρχει δαιδαλώδης απόσταση από το να πιστεύουμε σε κάτι μέχρι το να είμαστε ικανοί να το κάνουμε πράξη. Είναι σαν τον Θεο, οι περισσότεροι πιστεύουμε, ελάχιστοι όμως τηρούν το δόγμα στο οποίο πιστεύουν. Έτσι και η αγάπη, και νομίζω αυτό θέλουμε να δείξουμε εδώ, όχι την αγάπη στη θεωρία αλλά στην πράξη, γιατί στα λόγια καλός είμαι και εγω και εσύ και όλοι μας. Στην πράξη τι κάνουμε, όταν έχουμε έναν άνθρωπο δίπλα μας να μας αγαπάει. Τι κάνουμε εκεί; Το ανταποδίδουμε όπως πρέπει η βγαίνουν σημεία και τέρατα από μέσα μας;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 29,100 μηνύματα.
13-04-10
00:11
ολοι,ακομα και οι χειροτεροι εγκληματιες διεστραμμενοι και τυραννοι ειχαν καποιον -συγγενη ή μη ή ακομα και σκυλο-να τους αγαπαει και τον αγαπουσαν και αυτοι.. ..
δεν υπαρχει ανθρωπος που δεν αγαπαει ή αγαπιεται καθολου..
για ολους υπαρχει καποιος-καποια..
Άλλο αυτό. Αλλά κατά τη δική μου γνώμη υπάρχουν σιχαμένοι άνθρωποι, ψεύτες, υποκριτές που δεν αξίζουν να λαμβάνουν τέτοιο συναίσθημα από κανέναν και ποτέ.-
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 29,100 μηνύματα.
12-04-10
21:25
Φυσικα εξ ιδιων κρινω φιλε. Εσυ εκ των αλλων κρινεις δηλαδη; Δεν εχω δει ανθρωπο ν' αγαπα, εκτος απο το χρημα, την πρεζα του και την καλοπεραση του.
υποκρισια και ψεμα, η αγαπη ειναι για τους αφελεις...
Love is for suckers
Προσπαθείς να δείξεις μια ενδιαφέρουσα άποψη του ανθρωπίνου είδους αλλά το κάνεις με λάθος τρόπο. Σα να έχεις νεύρα γιατί έχεις πληγωθεί. Είναι όμοια αντίδραση αν όχι αυτή καθεαυτή.
Γιατί το κάνεις με λάθος τρόπο.
Πρώτον γιατί γενικεύεις. Εγώ προσωπικά έχω αγαπήσει -100% έστω- ΕΝΑ άτομο στη ζωή μου και σου δηλώνω ότι ακόμα και σήμερα 2 χρόνια μετά το χωρισμό, θα έπεφτα να φάω σφαίρα στο κεφάλι για να είναι εκείνη καλά (χωρίς αυτό να σημαίνει απαραίτητα ότι θέλω να κάνω κάτι πχ σχέση ξανά). Στο υπογράφω ότι ώρα θέλεις. Ευτυχώς ήμουν πολύ τυχερός και έζησα μια αμοιβαιότητα συναισθημάτων και ακόμα και πρόσφατα ήταν η μόνη που ανταποκρίθηκε σε ότι την χρειάστηκα επί ώρες ατελείωτες. Γιατί εγώ να μην την αγαπάω αυτή τη γυναίκα, ακόμα κι αν δεν έχω κάτι να κερδίσω πρακτικό;
Ακριβώς λοιπόν επειδή ζήτημα είναι να αγαπας ΜΙΑ αντε ΔΥΟ φορές στη ζωή σου, το φαινόμενο αγάπη δεν το βλέπεις συχνά μπροστά σου οπότε ΕΝ ΜΕΡΕΙ δικαιολογείσαι να αμφιβάλλεις. Το θέμα είναι όμως πως ότι δεν βλέπουμε, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει και άρα δεν έχουμε την ευχέρεια να το αφορίζουμε.
Δεύτερον γιατί τα μπερδεύεις:
Το χρήμα, η πρέζα και η καλοπέραση, είναι τρεις διαφορετικές "εξαρτήσεις" αν σου αρέσει η λέξη. Έχω δει κοπέλα από κάθε εξάρτηση (πλην της πρέζας) και πήραν δρόμο κακήν κακώς όταν έφτασα στο αμήν.
Γιατί πήραν δρόμο; Γιατί αγαπάνε αυτές τις συνήθειες; Όχι. Κάθε άνθρωπος έχει αναφαίρετο δικαίωμα να κάνει ότι θέλει με τη ζωή του! Προσοχή όμως! Όταν αυτή η ζωή συνυφαίνεται με τη ζωή κάποιου άλλου, δε μπορείς να είσαι εξαρτημένος σε βαθμό που να θέτεις τις εξαρτήσεις σου ή τις ανωμαλίες σου αν έχεις, πάνω από τη σχέση και την καλοσύνη του άλλου να σε ανέχεται, γιατί πολύ απλά δεν είναι γεννημένος ο άλλος να σε ανέχεται για ΟΤΙ κάνεις, εκτός κι αν είναι ο κοινός "μάλαξ"!
Το σωστό είναι ότι δεν είναι όλοι γεννημένοι για να τους αγαπάμε. Υπάρχουν άτομα που δεν αξίζουν να αγαπηθούν, ποτέ κι από κανέναν. Όπως επίσης υπάρχουν και άτομα που είναι στην επόμενη γωνία και είναι έτοιμα να σου δώσουν την ψυχή τους (σαφώς λιγότερα ή έστω καλά κρυμμένα) και αξίζουν τα πάντα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 29,100 μηνύματα.
29-03-10
19:53
To να δωσεις το ματι σου για καποιον αλλον ειναι μαζοχισμος.
Και με αυτό πολύ ωραία διαπιστώνουμε πως κανείς μπορεί να είναι τυφλός στην αγάπη ακόμα κι αν διαθέτει και τα δυο του μάτια. Χωρίς διάθεση εμπαιγμού, έτσι; Απλά θεωρώ ότι στην προσπάθειά μας να παρουσιαστούμε στους άλλους ως κυνικοί, χάνουμε τα ελάχιστα ψήγματα αυθεντικού ρομαντισμού και αυτό στο λέει κάποιος που αυτοπροσδιορίζεται συνήθως ως κυνικός.
Το να βαλεις το καλο του αλλου πανω απ'το δικο σου και να κανεις αυτοθυσια, στην ουσια το κανεις για σενα, για τις δικες σου αναγκες που δυσκολευεσαι να τις καλυψεις μονος σου και τις καλυπτεις μεσω ενος αλλου προσωπου που η υπαρξη του ειναι ακρως συνδεδεμενη με τη δικια σου. Κι αν αυτο το προσωπο δεν ειναι συνεχεια μες στη ζωη σου κανονιζεις να βρισκεις νεα προσωπα, ξανα και ξανα, για να συνεχιζεις αυτον το φαυλο κυκλο της αυτοθυσιας συνεχεια.
Ερώτηση: Το άτομο που αγαπάς έχει ένα όπλο που σημαδεύει το κεφάλι της. Μην μπορώντας να δεις τον άνθρωπο σου να παθαίνει κακό, μπαίνεις μπροστά, τρως τη σφαίρα και πεθαίνεις. Τι ανάγκες καλύπτεις εδώ;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.