Πατρεύς
Περιβόητο μέλος
Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών, επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ρέθυμνο (Ρέθυμνο). Έχει γράψει 5,268 μηνύματα.
28-10-10
13:03
Τραγούδια επίκαιρα για τη γιορτή της 28ης Οκτωβρίου
Επιλογές από το ρεμπέτικο τραγούδι
Το όνειρο του Μπενίτο
Μουσική: Σπύρος Περιστέρης
Στίχοι: Μίνωας Μάτσας
Α΄ εκτέλεση: Μάρκος Βαμβακάρης (δεν τη βρήκα στο youtube)
Ο Μπενίτο κάποια νύχτα ζαλισμένος
Είδε όνειρο ο καημένος
Πως βρισκόταν στην Αθήνα
Σε μια φίνα λιμουζίνα
Μα σαν ξύπνησε και ρίχνει ένα βλέμμα
Είπε κρίμα να ʽναι ψέμα
Ένα τέτοιο μεγαλείο
Βρε παιδιά δεν είναι αστείο
Φέρτε πένα, διατάζει, και μελάνι
Τηλεσίγραφο μάς κάνει
Μα του λέμε εν τω άμα
Αν βαστάς κάνε το θάμα
Δεν περάσανε παρά ολίγες μέρες
Κι οι θαυματουργές μας σφαίρες
Το τσαρούχι κι η αρβύλα
Κάναν στον Μπενίτο νίλα
Βρε Μπενίτο μη θαρρείς για μακαρόνια
Τα ελληνικά κανόνια
Τα ʽχουν χέρια δοξασμένα
Παλικάρια αντρειωμένα
Γεια σας φανταράκια μας
Στίχοι-Μουσική: Μάρκος Βαμβακάρης
Ερμηνεία: Μάρκος Βαμβακάρης- Απόστολος Χατζηχρήστος
Γειά σας φανταράκια μας, πέρα στην Αλβανία,
(Που) πολεμάτε με καρδιά με μπέσα και μ'ανδρεία
Κι εσύ βρε πυροβολικό, που σαν θεριό μουγκρίζεις
Το θάνατο στους Ιταλούς, καθημερνώς σκορπίζεις
Τους έχεις κόψει τα φτερά, τους έκανες αμπαράλια
Τον Ντούτσε τον ξευτέλισες, τον έχεις κάνει χάλια
Τζιάνο γι'αυτό π'(ου) έκανες, γοργά θα μετανοιώσεις
Σαν θα σε πιάσει ο εύζωνας, όλα θα τα πληρώσεις
Επιλογές από την παραδοσιακή μουσική:
Μοιρολόι κλαρίνου για τους άταφους ήρωες του '40
Δέλβινο και Τσαμουριά
Άιντε Δέλβινο μωρέ Δέλβινο,
ωρε Δέλβινο και Τσαμουριά.
Άιντε Δέλβινο και Τσαμουριά,
ωρε δεν τα δίνουν τα παιδιά.
Άιντε δεν τα δι- μωρέ δεν τα δι-,
ωρε δεν τα δίνουν τα παιδιά.
Άιντε δεν τα δίνουν τα παιδιά,
ωρε στο σουλτάνο βασιλιά.
Άιντε Δέλβινο μωρέ Δελβινο,
ωρε Δελβινο και Άγιοι Σαράντα.
Άιντε Δέλβινο και Άγιοι Σαράντα,
ωρε θα σας πάρουμε για πάντα.
Επιλογές από ριζίτικα τραγούδια για τη μάχη της Κρήτης (1941)
Χίτλερ να μην το καυχηθείς
Χίτλερ, να μην το καυχηθείς πως πάτησες την Κρήτη,
ξαρμάτωτη την ηύρηκες κ' έλειπαν τα παιδιά τση,
στα ξένα πολεμούσανε πάνω στην Αλβανία,
μα πάλι πολεμήσανε.
Αετόπουλα απ' τον Ομαλό
Αετόπουλα απ τον Ομαλό
γεράκια από τη Νίδα
και πέρδικες τσ ακρογιαλιάς
γλυκολαλούν και λένε
Εσιγανέψαν οι καιροί
και πάψαν οι γι-ανέμοι
πάψαν και σένα οι στράτες σου
Χίτλερ από την Κρήτη
Λεβεντογέννα Κρήτη μας
Επιλογές από στρατιωτικά εμβατήρια:
Περνάει ο στρατός
Περνάει ο Στρατός της Ελλάδος φρουρός,
του κάθε της εχθρού ο σκληρός τιμωρός
στο πέρασμά του τρέμει η γη που πατεί
και προς τη Δόξα περπατεί.
Περνάει ο στρατός κι οι τρομπέτες ηχούν
και Δόξες μας παλιές στη ψυχή μας τηχούν,
στο διάβα του η Νίκη πετά χαρωπά
και δαφνοστέφανα σκορπά.
Καμαρωτά περνούν τα φανταράκια μας
γεμάτο λεβεντιά το Ιππικό,
το πυροβολικό και τα "γεράκια" μας
που στον εχθρό σκορπούν θανατικό.
Περνούν λεβέντες της Μακεδονίας μας,
της Θράκης, των Νησιών και του Μοριά,
της Ρούμελης κι Ηπειρο-Θεσσαλίας μας,
παντού σκορπώντας Λευτεριά.
Με τέτοιο λαμπρό Στρατό
νικούμε κάθε μας εχθρό.
Και σαν ξαναχρειασθεί
η Ελλάδα μας να δοξασθεί
τότε όλοι μαζί
θα τρέξωμε στη Γραμμή
και στη γενναία μας ορμή
τα όπλα μας θα στέψει
η Νίκη κι η Τιμή.
Ο ναύτης του Αιγαίου
Είμαι ο Ναύτης του Αιγαίου
κρεβάτι έχω τα βαθιά νερά
και για την ένδοξη πατρίδα
είμαι όλος φλόγα και καρδιά
Εγώ της Θάλασσας δελφίνι
Τις τρικυμίες όλες αψηφώ
Και περιμένω να ΄ρθει η ώρα
Να πολεμήσω τον εχθρό
Να του κολλήσω μια τορπίλα
Το έταξα στην Παναγιά
Και τα καράβια τ΄όλα να βουλιάξω
Κάτω εις τα βαθιά νερά
Είμαι ο Ναύτης του Αιγαίου
Άλλος εγώ Θεμιστοκλής
Απόγονος της Μπουμπουλίνας
Και του Μιαούλη συγγενής
Με την ανδρεία του Κανάρη
Και με του Βότση την ψυχή
Τον δύστυχο εχθρό τρομάζω
Και δε τολμά να κινηθεί
Άγιε Νικόλα μας βοήθα
Ο Στόλος πάντα να νικά
Να προστατεύει την Ελλάδα
Την Κύπρο μας και τα νησιά.
Χρόνια πολλά σε όλους!
Επιλογές από το ρεμπέτικο τραγούδι
Το όνειρο του Μπενίτο
Μουσική: Σπύρος Περιστέρης
Στίχοι: Μίνωας Μάτσας
Α΄ εκτέλεση: Μάρκος Βαμβακάρης (δεν τη βρήκα στο youtube)
Ο Μπενίτο κάποια νύχτα ζαλισμένος
Είδε όνειρο ο καημένος
Πως βρισκόταν στην Αθήνα
Σε μια φίνα λιμουζίνα
Μα σαν ξύπνησε και ρίχνει ένα βλέμμα
Είπε κρίμα να ʽναι ψέμα
Ένα τέτοιο μεγαλείο
Βρε παιδιά δεν είναι αστείο
Φέρτε πένα, διατάζει, και μελάνι
Τηλεσίγραφο μάς κάνει
Μα του λέμε εν τω άμα
Αν βαστάς κάνε το θάμα
Δεν περάσανε παρά ολίγες μέρες
Κι οι θαυματουργές μας σφαίρες
Το τσαρούχι κι η αρβύλα
Κάναν στον Μπενίτο νίλα
Βρε Μπενίτο μη θαρρείς για μακαρόνια
Τα ελληνικά κανόνια
Τα ʽχουν χέρια δοξασμένα
Παλικάρια αντρειωμένα
Γεια σας φανταράκια μας
Στίχοι-Μουσική: Μάρκος Βαμβακάρης
Ερμηνεία: Μάρκος Βαμβακάρης- Απόστολος Χατζηχρήστος
Γειά σας φανταράκια μας, πέρα στην Αλβανία,
(Που) πολεμάτε με καρδιά με μπέσα και μ'ανδρεία
Κι εσύ βρε πυροβολικό, που σαν θεριό μουγκρίζεις
Το θάνατο στους Ιταλούς, καθημερνώς σκορπίζεις
Τους έχεις κόψει τα φτερά, τους έκανες αμπαράλια
Τον Ντούτσε τον ξευτέλισες, τον έχεις κάνει χάλια
Τζιάνο γι'αυτό π'(ου) έκανες, γοργά θα μετανοιώσεις
Σαν θα σε πιάσει ο εύζωνας, όλα θα τα πληρώσεις
Επιλογές από την παραδοσιακή μουσική:
Μοιρολόι κλαρίνου για τους άταφους ήρωες του '40
Δέλβινο και Τσαμουριά
Άιντε Δέλβινο μωρέ Δέλβινο,
ωρε Δέλβινο και Τσαμουριά.
Άιντε Δέλβινο και Τσαμουριά,
ωρε δεν τα δίνουν τα παιδιά.
Άιντε δεν τα δι- μωρέ δεν τα δι-,
ωρε δεν τα δίνουν τα παιδιά.
Άιντε δεν τα δίνουν τα παιδιά,
ωρε στο σουλτάνο βασιλιά.
Άιντε Δέλβινο μωρέ Δελβινο,
ωρε Δελβινο και Άγιοι Σαράντα.
Άιντε Δέλβινο και Άγιοι Σαράντα,
ωρε θα σας πάρουμε για πάντα.
Επιλογές από ριζίτικα τραγούδια για τη μάχη της Κρήτης (1941)
Χίτλερ να μην το καυχηθείς
Χίτλερ, να μην το καυχηθείς πως πάτησες την Κρήτη,
ξαρμάτωτη την ηύρηκες κ' έλειπαν τα παιδιά τση,
στα ξένα πολεμούσανε πάνω στην Αλβανία,
μα πάλι πολεμήσανε.
Αετόπουλα απ' τον Ομαλό
Αετόπουλα απ τον Ομαλό
γεράκια από τη Νίδα
και πέρδικες τσ ακρογιαλιάς
γλυκολαλούν και λένε
Εσιγανέψαν οι καιροί
και πάψαν οι γι-ανέμοι
πάψαν και σένα οι στράτες σου
Χίτλερ από την Κρήτη
Λεβεντογέννα Κρήτη μας
Επιλογές από στρατιωτικά εμβατήρια:
Περνάει ο στρατός
Περνάει ο Στρατός της Ελλάδος φρουρός,
του κάθε της εχθρού ο σκληρός τιμωρός
στο πέρασμά του τρέμει η γη που πατεί
και προς τη Δόξα περπατεί.
Περνάει ο στρατός κι οι τρομπέτες ηχούν
και Δόξες μας παλιές στη ψυχή μας τηχούν,
στο διάβα του η Νίκη πετά χαρωπά
και δαφνοστέφανα σκορπά.
Καμαρωτά περνούν τα φανταράκια μας
γεμάτο λεβεντιά το Ιππικό,
το πυροβολικό και τα "γεράκια" μας
που στον εχθρό σκορπούν θανατικό.
Περνούν λεβέντες της Μακεδονίας μας,
της Θράκης, των Νησιών και του Μοριά,
της Ρούμελης κι Ηπειρο-Θεσσαλίας μας,
παντού σκορπώντας Λευτεριά.
Με τέτοιο λαμπρό Στρατό
νικούμε κάθε μας εχθρό.
Και σαν ξαναχρειασθεί
η Ελλάδα μας να δοξασθεί
τότε όλοι μαζί
θα τρέξωμε στη Γραμμή
και στη γενναία μας ορμή
τα όπλα μας θα στέψει
η Νίκη κι η Τιμή.
Ο ναύτης του Αιγαίου
Είμαι ο Ναύτης του Αιγαίου
κρεβάτι έχω τα βαθιά νερά
και για την ένδοξη πατρίδα
είμαι όλος φλόγα και καρδιά
Εγώ της Θάλασσας δελφίνι
Τις τρικυμίες όλες αψηφώ
Και περιμένω να ΄ρθει η ώρα
Να πολεμήσω τον εχθρό
Να του κολλήσω μια τορπίλα
Το έταξα στην Παναγιά
Και τα καράβια τ΄όλα να βουλιάξω
Κάτω εις τα βαθιά νερά
Είμαι ο Ναύτης του Αιγαίου
Άλλος εγώ Θεμιστοκλής
Απόγονος της Μπουμπουλίνας
Και του Μιαούλη συγγενής
Με την ανδρεία του Κανάρη
Και με του Βότση την ψυχή
Τον δύστυχο εχθρό τρομάζω
Και δε τολμά να κινηθεί
Άγιε Νικόλα μας βοήθα
Ο Στόλος πάντα να νικά
Να προστατεύει την Ελλάδα
Την Κύπρο μας και τα νησιά.
Χρόνια πολλά σε όλους!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Πατρεύς
Περιβόητο μέλος
Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών, επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ρέθυμνο (Ρέθυμνο). Έχει γράψει 5,268 μηνύματα.
13-07-10
15:39
https://www.youtube.com/watch?v=cKd3sAYSfr0
Αθήνα είπατε ;
Το τραγούδι αυτό ηχογραφήθηκε το 1978 στο δίσκο του Γιώργου Νταλάρα «Οι Μάηδες οι ήλιοι μου». Όπως μπορεί εύκολα κάποιος να παρατηρήσει, πλέον η Αθήνα έχει παύσει να υμνείται για την ομορφιά της αλλά καταδεικνύεται ο τερατώδης χαρακτήρας που έχει προσλάβει.
Μιας και το ζήτησε πάντως η Βίκυ, ας βάλω μερικά τραγούδια που εξυμνούν την παλιά Αθήνα...
Ακρόπολη-Πλάκα (Φώτης Πολυμέρης)
Μουσική: Μηνάς Πορτοκάλης
Στίχοι: Αιμίλιος Σαββίδης
Ασπρη πολιτεία, όλο γοητεία
γη του Παρθενώνα, ζωντανή βιτρίνα,
κάτω απ'το φεγγάρι σαν μαργαριτάρι
λάμπεις στη Μεσόγειο όμορφη Αθήνα
Ακρόπολη Πλάκα αγάλματα πάρκα
ξημέρωμα ροζ οργαντίνα
μικρή ζωγραφιά σου Αθήνα.
Στενοί συγγενείς σου τα πλούτη κι η φτώχεια
λιακάδες ωραίες δροσιάς πρωτοβρόχια.
γλεντζέδων παρέες, Θεός η ρετσίνα
μακριά απ'της ζωής τη ρουτίνα
μικρή ζωγραφιά σου Αθήνα
Αθήνα (Στέλιος Καζαντζίδης- Μαρινέλλα)
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Μ' άσπρα πουλιά και σύννεφα
τον ουρανό θα ντύσω
και τ' ονομά σου αθάνατο
στην πέτρα θα κεντήσω
Στο περιβόλι τ' ουρανού
θα μπω για να διαλέξω
κι απ' τη μυρτιά κι αμάραντο
στεφάνι να σου πλέξω
Αθήνα- Αθήνα
Χαρά της γης(δις) και της αυγής(δις)
μικρό γαλάζιο κρίνο
Κάποια βραδιά (δις)στην αμμουδιά (δις)
κοχύλι σου θα μείνω
Αθήνα και πάλι Αθήνα- Σοφία Βέμπο
Στίχοι: Μίμης Τραϊφόρος
Μουσική: Μιχάλης Σουγιούλ
Αθήνα μου πως να στο πω
σαν μάνα μου σε αγαπώ
και πιό πολύ ακόμα
Κι απ' τη ζωή σαν κουραστώ
θα 'θελ' Αθήνα να θαφτώ
μες στο δικό σου χώμα
Τα βράδυα σου τα τρυφερά
όταν τα δίχτυα τ' αργυρά
του φεγγαριού με πιάνουν
και τα μαβιά τα δειλινά
π' αλλού δεν τα 'δα πουθενά
ποτέ να μην πεθάνουν
Αθήνα και πάλι Αθήνα
κι απόψε τα χείλη μου άς πούν
Αθήνα και πάλι Αθήνα
και γέροι και νιοί
και παιδιά σ' αγαπούν
Με ήλιο η και με μπόρα
μ' αρέσεις Αθήνα γιατί
όλη η γαλάζια μας χώρα
στα χέρια σου Αθήνα μου
έχει χτιστεί
Αθήνα- Κούλα Νικολαΐδου
Στίχοι: Κώστας Νικολαΐδης
Μουσική: Ζακ Ιακωβίδης
Έχεις στολίδι σου τον Παρθενώνα
που το φεγγάρι για κορώνα
το έχει χρυσή
Πάλι, Αθήνα θα στο πω και πάλι
Καμιά δεν έχει τόσα κάλλη
Που έχεις εσύ
Αθήνα..
Με την παλιά σου την καντάδα
Είσαι στολίδι αληθινό εσύ για την Ελλάδα
Αθήνα..
Μοιάζει μ' ωραίο κεχριμπάρι
Μεσ'το γαλάζιο σ'ουρανό σαν βγαίνει το φεγγάρι
Με τα λουλούδια είμαστε πάντα αγκαλιά
Και με τραγούδια σε νανουρίζουν τα πουλιά
Αθήνα..
Που για χρυσάφι έχεις ρετσίνα
Κι' έχεις κορίτσια σαν τα κρίνα
Γλυκιά μου Αθήνα
Παλιές εποχές που έχουν περάσει ανεπιστρεπτί
Υ.Γ. Θα ετοιμάσω και άλλο αφιέρωμα για την Κωνσταντινούπολη. Αναμείνατε επί τις οθόνες σας
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Πατρεύς
Περιβόητο μέλος
Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών, επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ρέθυμνο (Ρέθυμνο). Έχει γράψει 5,268 μηνύματα.
13-07-10
15:07
Βίκυ, μην ανησυχείς. Θα ετοιμάσω κι άλλο αφιέρωμα για την Αθήνα. Απλώς ξεκίνησα από τη Θεσσαλονίκη η οποία, όπως και να το κάνουμε, έχει τραγουδηθεί περισσότερο από την Αθήνα, τουλάχιστον τα τελευταία 60 χρόνια.
Υ.Γ. Πολύ ωραίο το Ποντιακό τραγούδι που έβαλες.
Υ.Γ. Πολύ ωραίο το Ποντιακό τραγούδι που έβαλες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Πατρεύς
Περιβόητο μέλος
Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών, επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ρέθυμνο (Ρέθυμνο). Έχει γράψει 5,268 μηνύματα.
10-07-10
20:11
Θεσσαλονίκη... Η πόλη η οποία έχει υμνηθεί όσο καμία μέσα από τα λαϊκά τραγούδια... Μια πόλη η οποία στην επαρχιώτικη Ελλάδα συντηρεί (έστω και θαμπά) την ανάμνηση περασμένων μεγαλείων. Φέρει μόνη στις πλάτες της το φορτίο του οικουμενικού Ελληνισμού που έχει απωλέσει προ καιρού η απρόσωπη Αθήνα. Αν και η μοίρα της επεφύλασσε να είναι πάντα δεύτερη είτε συμβασιλεύουσα μαζί με την Κωνσταντινούπολη είτε συμπρωτεύουσα (αλήθεια, δεν ακούγεται κάπως περίεργο το δεύτερο με την Αθήνα. Οι λαϊκού καλλιτέχνες λοιπόν του χθες αλλά και του σήμερα δε διστάζουν να εκφράσουν την αγάπη τους και το θαυμασμό τους γι' αυτήν την πολή-καθρέφτη του παρελθόντος αλλά και οδόδεικτη (θά 'πρεπε) του μέλλοντος...
Ας ξεκινήσουμε με τραγούδια του μεγάλου λαϊκού συνθέτη Βασίλη Τσιτσάνη ο οποίος και έζησε κάποια χρόνια της ζωής του στη Θεσσαλονίκη η οποία και τον ενέπνευσε για πολλά τραγούδια...
Όμορφη Θεσσαλονίκη- Γλυκερία
Μουσική-Στίχοι: Βασίλη Τσιτσάνη
Ώ! όμορφη Θεσσαλονίκη
ώ! τα μαγικά σου βράδια νοσταλγώ
Είσαι το καμάρι της καρδιάς μου
Θεσσαλονίκη όμορφη γλυκειά
κι' αν ζω στην ξελογιάστρα την Αθήνα
για σένα τραγουδώ κάθε βραδιά
Μέσα στα στενά σου τα σοκάκια
έζησα τις πιο γλυκές στιγμές
καντάδες χίλιες νύχτες έχω κάνει
για όλες τις μποέμικες καρδιές
Πάντα με κρατάς στην αγκαλιά σου
πάντα σε θυμάμαι και πονώ
κι αν είμαι τώρα λίγο μακριά σου
με τον καιρό κοντά σου θα βρεθώ
Μπαξέ τσιφλίκι- Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Πάμε τσάρκα πέρα στο Μπαξέ-Τσιφλίκι
κούκλα μου γλυκιά απ' τη Θεσσαλονίκη
Στου Νικάκη τη βαρκούλα, γλυκιά μου Μαριγούλα
να σου παίξω φίνο μπαγλαμά
Πάμε τσάρκα πέρα στο Καραμπουρνάκι
να τα πιούμε μια βραδιά στο Καλαμάκι
κι από 'κει στο Μπεχτσινάρι, σε φίνο ακρογιάλι
να σου παίξω φίνο μπαγλαμά
Πάμε τσάρκα στην Ακρόπολη, στη Βάρνα
κι από 'κει στα κούτσουρα του Δαλαμάγκα
Μαριγώ θα σε τρελάνει, ν' ακούσεις τον Τσιτσάνη
να σου παίξει φίνο μπαγλαμά
Ο Μανώλης Χιώτης, έτερος μεγάλος του λαϊκού τραγουδιού, την αποκαλεί «Θεσσαλονίκη μου μεγάλη φτωχομάνα» και γράφει ένα υπέροχο τραγούδι το οποίο κάνει ακόμα πιο όμορφο η φωνή του Στέλιου Καζαντζίδη
Θεσσαλονίκη μου
Θεσσαλονίκη μου μεγάλη φτωχομάνα
εσύ που βγάζεις τα καλύτερα παιδιά
Θεσσαλονίκη μου μεγάλη φτωχομάνα
όπου κι αν πάω σ' έχω πάντα στην καρδιά
Θεσσαλονίκη μου ποτέ δε σ' απαρνιέμαι
είσ' η πατρίδα μου, το λέω και καυχιέμαι
Θεσσαλονίκη με τα τόσα σου μεράκια
βγάζεις τα πιο όμορφα κορίτσια στον ντουνιά
βράδια μποέμικα τραγούδια στα σοκάκια
γλέντια ξενύχτια μες στην κάθε γειτονιά
Θεσσαλονίκη μου ποτέ δε σ' απαρνιέμαι
είσ' η πατρίδα μου, το λέω και καυχιέμαι
Θεσσαλονίκη μου κι αν είμαι μακριά σου
πάντα θυμάμαι τ' όνομά σου το γλυκό
αχ πώς νοστάλγησα να ξαναρθώ κοντά σου
κι ας ξεψυχήσω μπρος τον πύργο το λευκό
Θεσσαλονίκη μου ποτέ δε σ' απαρνιέμαι
είσ' η πατρίδα μου, το λέω και καυχιέμαι
Και ο Πάνος Γαβαλάς γράφει τραγούδι για τη Θεσσαλονίκη η οποία γι' αυτόν είναι η «μάγισσα Θεσσαλονίκη» που «σκλάβος (έχει) απομείνει μές στα χέρια (της)». Το ακούμε με τη Μαριώ γιατί δυστυχώς δεν μπόρεσα να βρω την πρώτη εκτέλεση με τον Πάνο Γαβαλά
Μάγισσα Θεσσαλονίκη
Τι βοτάνι μου 'χεις δώσει
και σε πόνεσα
μάγισσα Θεσσαλονίκη
την καρδιά μου πως σου ανήκει
τώρα το 'νιωσα
Για σένα την αγάπη μου
την έκανα τραγούδι
νυφούλα του Θερμαϊκού
και του βορρά λουλούδι
Η πλανεύτρα ομορφιά σου
με ξελόγιασε
κι η δική σου η αγάπη
στη καρδιά μου σαν πουλάκι
μπήκε φώλιασε
Για σένα την αγάπη μου
την έκανα τραγούδι
νυφούλα του Θερμαϊκού
και του βορρά λουλούδι
Σκλάβος έχω απομείνει
μες τα χέρια σου
κι αν θα φύγω μακρυά σου
θα 'ναι οι σκέψεις μου κοντά σου
στα λημέρια σου
Και ο Γιώργος Ζαμπέτας μας χαρίζει ένα υπέροχο και διαχρονικό τραγούδι με τη φωνή του Δημήτρη Μητροπάνου
Θεσσαλονίκη
(στίχοι Ηλίας Ηλιόπουλος)
Θα πάρω το αμάξι μου
στην τσέπη χαρτζιλίκι
κι απόψε τα μεσάνυχτα
θα 'ρθω Θεσσαλονίκη
Θεσσαλονίκη είσαι μία
στον κόσμο δεν είν' άλλη
Θεσσαλονίκη μου γλυκιά
πού να 'χει τέτοια ομορφιά
και τα δικά σου κάλλη
Θεσσαλονίκη μάγισσα
τραβάς σαν το μαγνήτη
Θεσσαλονίκη μάνα μου
γλυκιά Θεσσαλονίκη
Θεσσαλονίκη είσαι μια
στον κόσμο δεν είν' άλλη
Θεσσαλονίκη μου γλυκιά
πού να 'χει τέτοια ομορφιά
και τα δικά σου κάλλη
Θεσσαλονίκη είσ' όμορφη
σ' όλες τις γειτονιές σου
με τα γλυκά κορίτσια σου
και τις παλιές γωνιές σου
Και τέλος ο μεγάλος τραγουδιστής τραγουδά με στεντόρεια φωνή και αρχέγονο παράπονο «Σ'αναζητώ στη Σαλονίκη ξημερώματα» σε ένα τραγούδι ενός Κύπριου, του αείμνηστου Μάριου Τόκα
Φυσικά αυτά είναι λίγα από τα τραγούδια τα οποία έχουν αφιερωθεί σε αυτήν την πόλη. Αλλά νομίζω δίνουν μια σαφή εικόνα για το πόσο έχει εμπνεύσει αυτή η πόλη το Ελληνικό τραγούδι...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Πατρεύς
Περιβόητο μέλος
Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών, επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ρέθυμνο (Ρέθυμνο). Έχει γράψει 5,268 μηνύματα.
28-06-10
15:29
Γεια σου Χαρά σου Βενετία- Νίκος Ξυλούρης
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Γεια σου χαρά σου Βενετιά
πήρα τους δρόμους του νοτιά
κι απ' το κατάρτι το ψηλό
τον άνεμο παρακαλώ.
Φύσα αεράκι φύσα με
μη χαμηλώνεις ίσαμε
να δω γαλάζια εκκλησιά
Τσιρίγο και Μονεμβασιά.
Γεια σου χαρά σου Βενετιά
βγήκα σε θάλασσα πλατιά
και τραγουδώ στην κουπαστή
σ' όλο τον κόσμο ν' ακουστεί.
Φύσα αεράκι φύσα με
μη χαμηλώνεις ίσαμε
να δω στην Κρήτη μια κορφή
που έχω μανούλα κι αδελφή.
Ακούγοντας αυτό το υπέροχο τραγούδι με την μεγαλειώδη φωνή του Νίκου Ξυλούρη, κάνω ένα γρήγορο ταξίδι στον χρόνο. Συγκεκριμένα στην περίοδο της σκλαβιάς στους Τούρκους και σε κάποιες περιοχές στους Ενετους κάπου στον 18ο αιώνα. Οι Έλληνες, αν και σκλαβωμένοι, πρωταγωνιστούν στο εμπόριο στην Ανατολική Μεσόγειο και γυρνάνε όλες τις μεγάλες πόλεις αλλά πάντοτε λαχταρούν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους έστω κι αν αυτή υποφέρει από τον Τούρκικο ή τον Ενετικό ζυγό...
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Γεια σου χαρά σου Βενετιά
πήρα τους δρόμους του νοτιά
κι απ' το κατάρτι το ψηλό
τον άνεμο παρακαλώ.
Φύσα αεράκι φύσα με
μη χαμηλώνεις ίσαμε
να δω γαλάζια εκκλησιά
Τσιρίγο και Μονεμβασιά.
Γεια σου χαρά σου Βενετιά
βγήκα σε θάλασσα πλατιά
και τραγουδώ στην κουπαστή
σ' όλο τον κόσμο ν' ακουστεί.
Φύσα αεράκι φύσα με
μη χαμηλώνεις ίσαμε
να δω στην Κρήτη μια κορφή
που έχω μανούλα κι αδελφή.
Ακούγοντας αυτό το υπέροχο τραγούδι με την μεγαλειώδη φωνή του Νίκου Ξυλούρη, κάνω ένα γρήγορο ταξίδι στον χρόνο. Συγκεκριμένα στην περίοδο της σκλαβιάς στους Τούρκους και σε κάποιες περιοχές στους Ενετους κάπου στον 18ο αιώνα. Οι Έλληνες, αν και σκλαβωμένοι, πρωταγωνιστούν στο εμπόριο στην Ανατολική Μεσόγειο και γυρνάνε όλες τις μεγάλες πόλεις αλλά πάντοτε λαχταρούν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους έστω κι αν αυτή υποφέρει από τον Τούρκικο ή τον Ενετικό ζυγό...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Πατρεύς
Περιβόητο μέλος
Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών, επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ρέθυμνο (Ρέθυμνο). Έχει γράψει 5,268 μηνύματα.
27-06-10
15:08
Αποφάσισα να ανοίξω ένα θέμα το οποίο θα αφορά σε τραγούδια των οποίων η θεματολογία περιστρέφεται κυρίως γύρω από την έννοια της πατρίδας. Τραγούδια γνωστά που τα ξέρουν όλοι αλλά και τραγούδια που μέσα στον χρόνο ξεχάστηκαν. Τραγούδια που τραγουδήσαμε σε κάποια σχολική εορτή ή σε κάποια άλλη επετειακή εκδήλωση ή που τα ακούμε και μας θυμίζουν τους αγώνες του έθνους μας. Τραγούδια παραδοσιακά αλλά και πιο σύγχρονα. Που εξυμνούν τα κατορθώματα του έθνους αλλά και τις μεγάλες καταστροφές. Τραγούδια γενικά για την πατρίδα αλλά και για κάποιο συγκεκριμένο τόπο είτε αυτός ανήκει στο Ελληνικό κράτος είτε στις «χαμένες πατρίδες».
Φυσικά, δεν θέτω περιορισμό στο να αφορούν αυτά τα τραγούδια μόνο την Ελλάδα. Όποιος θέλει, ας βάλει και τραγούδια που εξυμνούν και άλλων τις πατρίδες. Γιατί, για κάθε άνθρωπο που νιώθει τον εαυτό του μέρος ένος συνόλου που λέγεται έθνος, η πατρίδα του είναι ο τόπος στον οποίο αυτός μπορεί να κάνει πραγματικότητα τα όνειρά του τα ατομικά και τα συλλογικά.
Αρχίζω λοιπόν με δύο τραγούδια τα οποία όποτε τα ακούω με συγκινούν και διαπερνούν την ψυχή μου:
Το πρώτο είναι ένα τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη για την μαρτυρική μεγαλόνησο, την Κύπρο με την φωνή του Γρηγόρη Μπιθικώτση:
Χρυσοπράσινο φύλλο
Ποίηση: Λεωνίδα Μαλένη
Γη της λεμονιάς, της ελιάς
γη της αγκαλιάς, της χαράς
γη του πεύκου, του κυπαρισσιού
των παλικαριών και της αγάπης
Χρυσοπράσινο φύλλο
ριγμένο στο πέλαγο
Γη του ξεραμένου λιβαδιού
γη της πικραμένης Παναγιάς
γη του λίβα, τ' άδικου χαμού
τ' άγριου καιρού, των ηφαιστείων
Γη των κοριτσιών που γελούν
γη των αγοριών που μεθούν
γη του μύρου, του χαιρετισμού
Κύπρος της αγάπης και του ονείρου
Κι ένα αγαπημένο Ποντιακό τραγούδι για την Άλωση της Πόλης με χορωδία
Πάρθεν η Ρωμανία
Ν΄ αϊλί εμάς και βάι εμάς
οι Τούρκ΄ την Πόλ΄ επαίραν
επαίραν το βασιλοσκάμ΄
κι ελάεν η Αφεντία.
Μοιρολογούν τα εκκλησιάς
κλαίγνε τα μοναστήρα
κι ο Αι-Γιάννες ο Χρυσόστομον
κλαίει και δερνοκοπάται
Μη κλαις, μη κλαις, Αγιάννε μου
και μη δερνοκοπάσαι
η Ρωμανία ΄πέρασεν
η Ρωμανία ΄πάρθεν
Η Ρωμανία κι αν ΄πέρασεν
ανθεί και φέρει κι άλλο.
Σ.σ.: Αν κάποιος δεν συγκινείται με την θεματολογία των τραγουδιών, θα παρακαλούσα να μην χαλάσει το θέμα με διάφορα ειρωνικά σχόλια ή κοροιδευτικά τραγούδια. Υπάρχουν άλλα θέματα στα οποία έχουμε συζητήσει επισταμένως γι' αυτά τα ζητήματα και θα ήταν κρίμα κι αυτό το θέμα να γίνει άλλο ένα πεδίο αντιπαράθεσης...
Φυσικά, δεν θέτω περιορισμό στο να αφορούν αυτά τα τραγούδια μόνο την Ελλάδα. Όποιος θέλει, ας βάλει και τραγούδια που εξυμνούν και άλλων τις πατρίδες. Γιατί, για κάθε άνθρωπο που νιώθει τον εαυτό του μέρος ένος συνόλου που λέγεται έθνος, η πατρίδα του είναι ο τόπος στον οποίο αυτός μπορεί να κάνει πραγματικότητα τα όνειρά του τα ατομικά και τα συλλογικά.
Αρχίζω λοιπόν με δύο τραγούδια τα οποία όποτε τα ακούω με συγκινούν και διαπερνούν την ψυχή μου:
Το πρώτο είναι ένα τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη για την μαρτυρική μεγαλόνησο, την Κύπρο με την φωνή του Γρηγόρη Μπιθικώτση:
Χρυσοπράσινο φύλλο
Ποίηση: Λεωνίδα Μαλένη
Γη της λεμονιάς, της ελιάς
γη της αγκαλιάς, της χαράς
γη του πεύκου, του κυπαρισσιού
των παλικαριών και της αγάπης
Χρυσοπράσινο φύλλο
ριγμένο στο πέλαγο
Γη του ξεραμένου λιβαδιού
γη της πικραμένης Παναγιάς
γη του λίβα, τ' άδικου χαμού
τ' άγριου καιρού, των ηφαιστείων
Γη των κοριτσιών που γελούν
γη των αγοριών που μεθούν
γη του μύρου, του χαιρετισμού
Κύπρος της αγάπης και του ονείρου
Κι ένα αγαπημένο Ποντιακό τραγούδι για την Άλωση της Πόλης με χορωδία
Πάρθεν η Ρωμανία
Ν΄ αϊλί εμάς και βάι εμάς
οι Τούρκ΄ την Πόλ΄ επαίραν
επαίραν το βασιλοσκάμ΄
κι ελάεν η Αφεντία.
Μοιρολογούν τα εκκλησιάς
κλαίγνε τα μοναστήρα
κι ο Αι-Γιάννες ο Χρυσόστομον
κλαίει και δερνοκοπάται
Μη κλαις, μη κλαις, Αγιάννε μου
και μη δερνοκοπάσαι
η Ρωμανία ΄πέρασεν
η Ρωμανία ΄πάρθεν
Η Ρωμανία κι αν ΄πέρασεν
ανθεί και φέρει κι άλλο.
Σ.σ.: Αν κάποιος δεν συγκινείται με την θεματολογία των τραγουδιών, θα παρακαλούσα να μην χαλάσει το θέμα με διάφορα ειρωνικά σχόλια ή κοροιδευτικά τραγούδια. Υπάρχουν άλλα θέματα στα οποία έχουμε συζητήσει επισταμένως γι' αυτά τα ζητήματα και θα ήταν κρίμα κι αυτό το θέμα να γίνει άλλο ένα πεδίο αντιπαράθεσης...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.