Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
10-11-10
22:09
Όχι η Αριστερά αλλά ο κόσμος;οχι η αριστερα..ο κοσμος..
ας κατεβουν κανα εκατ, πολιτες στο κεντρο να φωναξουν..και θα δειτε αντιδρασεις..
Ποιος κόσμος ρε φίλε μου, εκτός της Αριστεράς και των κομμουνιστών, εκείνοι που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ή ΛΑΟΣ; Εναντίον ποιου θα διαδηλώνουν αυτοί, εναντίον του εαυτού τους;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
09-11-10
22:41
Δυστυχώς αγαπητή μου, έχει αποδειχτεί περίτρανα ότι και η ψήφος είναι επίσης μια ευκαιρία για τα λαμόγια για να συνεχίσουν απρόσκοπτα την ατζέντα τους, ούτως ή άλλως. Το σύστημα είναι αδιέξοδο κι αυτός είναι πιστεύω ο κυριότερος λόγος που όλο και περισσότεροι ψηφοφόροι οδηγούνται στην αποχή. Τουλάχιστον αυτός ήταν και ο πρώτος λόγος για τον οποίο απέχω τα τελευταία τέσσερα χρόνια (τελευταία φορά είχα ψηφίσει στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές του 2006). Δεν υπάρχει ΚΑΜΜΙΑ απολύτως ελπίδα ν' αλλάξει κάτι από την ψηφοφορία, ειδάλλως θα ήταν παράνομη κι αυτό δεν είναι ένα απλό ευφυολόγημα...Η μη ψήφος δεν είναι διαμαρτυρία, είναι απλώς μια ακόμα ευκαιρία για τα λαμόγια για να συνεχίσουν την ατζέντα τους!
Ναι ε; Και τότε τι είναι αυτό που φοβούνται τόσο πολύ και μας γέμισαν κάμερες και τρομονόμους, όλο και πιο αυθαίρετους και καταχρηστικούς;Κανένα κομμουνιστικό φάντασμα δεν ίπταται πουθενά, και ειδικά τα τελευταία χρόνια (τα ποσοστά δε μου λένε τίποτα, είναι ο συνηθισμένος αριθμός αριστερών ψηφοφόρων). Η εποχή μας είναι εποχή της απόλυτης πολιτικής και ιδεολογικής απαξίωσης. Ο πολιτικός λόγος των περισσοτέρων από εμάς εξαντλείται στο "δε φταίω εγώ, να πληρώσουν τα λαμόγια". Πέρα απ' αυτό δεν υπάρχει απολύτως τίποτα, καμία πρόταση, κανένα όραμα, κανένα φάντασμα του κομμουνισμού.
Όσο για το επιχείρημα ότι τα ποσοστά του ΚΚΕ ανέβηκαν λόγω της αποχής των ψηφοφόρων των μεγάλων κομμάτων, είναι σωστό μεν, αλλά κατά τη γνώμη μου μονόπλευρο. Κατ' αρχάς, το ότι οι ψηφοφόροι των μεγάλων κομμάτων επέλεξαν να κάτσουν σπίτια τους, μάλλον από κάποια αίσθηση ενοχής φαντάζομαι, ενώ οι κομμουνιστές ψηφοφόροι έτρεξαν σύσσωμοι να ψηφίσουν το κόμμα τους, δηλαδή η τεράστια συσπείρωση των κομμουνιστών, τους δίνει μια ιδιαίτερη δυναμική, την οποία μέχρι τώρα δεν είχαν. Αυτός είναι και ο λόγος που έγραψα ότι αυτήν τη δυναμική οφείλουν να την μετατρέψουν σε πραγματική υποστήριξη, καταφέρνοντας να δημιουργήσουν ένα αληθινό αντιΔΝΤ κίνημα και κατεβάζοντας τον κόσμο στο Δρόμο.
Κατά δεύτερον, εάν τα πράγματα ήταν τόσο απλά, τότε γιατί δεν ωφελήθηκε από τη συγκυρία ο επαμφοτερίζων ΣΥΡΙΖΑ ή ο πατριδοκάπηλος ΛΑΟΣ, οι οποίοι έμμεσα ή άμεσα υποστήριξαν το μνημόνιο;
Ακόμη καλύτερα. Το πολιτικό υπόβαθρο δεν εκπέμπεται στα πλήθη από καθέδρας (εάν φυσικά μιλάμε για ανεξάρτητο και ακηδεμόνευτο κίνημα), αλλά ζυμώνεται μέσα στον Αγώνα, σαν "σε γιορτή που δεν ξανάδα στη ζωή μου τη σκυφτή". Η αγανάκτηση, μαζί με τη διάθεση έκφρασης διαμαρτυρίας και διεκδίκησης κλεμμένων δικαιωμάτων, αποτελούν έναν πολύ καλό συνδυασμό για να γεννήσουν νέες ιδέες και κινήματα, από τα οποία τόσο έχουμε ανάγκη.Οι γιγάντιες διαδηλώσεις της περασμένης άνοιξης, στις οποίες συμμετείχα κι εγώ, μου φάνηκαν ως ένα ξέσπασμα αγανάχτησης για το παρόν και αγωνίας για το μέλλον. Κανένα πολιτικό υπόβαθρο δεν υπήρχε πίσω από τις διαδηλώσεις αυτές.
Σε δεύτερο χρόνο, θα θυμηθώ ότι η αντίδραση του συστήματος στις διαδηλώσεις αυτές, ήταν να κατεβάσουν στο δρόμο τους εγκάθετους παρακρατικούς κουκουλοφόρους τους και να δολοφονήσουν αθώους πολίτες με τον ίδιο τρόπο που κάποτε δολοφονούσε η Ιερά Εξέταση. Δια της απροκάλυπτης προβοκάτσιας και τρομοκρατίας, σπίλωσαν τους κοινωνικούς αγώνες φορτώνοντάς τους αθώο αίμα κι έστειλαν τον τρομαγμένο κοσμάκη δια παντός (ελπίζω όχι) στα σπίτια τους. Κατά συνέπεια, γνώμη μου είναι ότι έστω και δια του αντιθέτου, υπάρχει ισχυρότατο πολιτικό υπόβαθρο πίσω από εκείνες τις κινητοποιήσεις.
Δυστυχώς τα έχω δει κι εγώ, ακριβώς τα ίδια, με έμφαση σε αυτά που γράφεις στις τελευταίες σειρές τούτης της παράθεσης...Μας νοιάζει μόνο ο εαυτός μας και γι αυτό υπάρχει εδώ και 1 χρόνο όλη αυτή η αναστάτωση, διότι τώρα καταλαβαίνει ο κόσμος ότι αυτά που γίνονται στην πολιτική τον αφορούν άμεσα. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια ήταν πολύ συνηθισμένο να ακούς απόψεις "τι με νοιάζει εμένα ποιος θα βγει κυβέρνηση και τι θα κάνει; λες και θα αλλάξει κάτι στη ζωή μου;".
Θα σου πω και ένα παράδειγμα από τη δουλειά μου (ιδιωτικός τομέας). Η μοναδική φορά που είδα τον κόσμο πραγματικά αναστατωμένο ήταν τις μέρες που τα ΜΜΕ διέδιδαν φήμες ότι θα γίνουν περικοπές στα δώρα των ιδιωτικών υπαλλήλων. Όταν το θέμα αυτό έληξε αισίως (ελπίζω οριστικά), όλοι ηρέμησαν. Ακόμα και καμιά απόλυση συναδέλφου να γίνει, δε σκοτίζεται κανένας (σκέψη-παγίδα : για να τον απολύσουν αυτόν δε θα ήταν καλός, εγώ είμαι καλός στη δουλειά μου, δε κινδυνεύω).
Γράφω "Ιδιωτικός υπάλληλος", απλά επειδή δεν υπάρχει η επιλογή "Βιομηχανικός Εργάτης-Προλετάριος"...Και μιας και ήρθε η κουβέντα στους χώρους εργασίας, πιστεύεις ότι η αριστερά εξακολουθεί να έχει λόγο στους εργαζόμενους ή όλα αυτά ανήκουν οριστικά στο παρελθόν; Στο προφίλ σου γράφεις "ιδιωτικός υπάλληλος", γι αυτό η γνώμη σου για εμένα μετράει περισσότερο. Σε εμάς οποιαδήποτε επίσκεψη αριστερού πολιτικού προσώπου αντιμετωπίζεται σχεδόν πάντα με αδιαφορία. Γιατί άραγε; Σε εσάς;
Δεν έχω δει επίσκεψη του οιουδήποτε στο εργοστάσιό μας, το οποίο έχει πολύ μικρό αριθμό εργαζομένων για να διαθέτει συνδικάτο. Τρομοκρατία, απειλές, κάμερες, αυθαίρετες μειώσεις μισθών και απολύσεις, αυτό είναι το μόνο που έχω δει, εάν σ' ενδιαφέρει. Κανείς δεν έχει λόγο πια, ο εργάτης στις μέρες μας είναι δούλος και σε λίγο δεν θα έχει να χάσει παρά μόνο τις αλυσίδες του, οι οποίες στις μέρες μας ονομάζονται "πιστωτικές κάρτες" και "στεγαστικά ή καταναλωτικά δάνεια". Τότε φοβού, εκείνον που δεν έχει τίποτε άλλο να χάσει παρά μόνον αυτές τις αλυσίδες. Τις επαναστάσεις τις δημιουργούν τα άδεια στομάχια κι όχι τα άδεια κεφάλια...
Ιδεολογικά κλεισμένος στον εαυτό του; Τι είδους ιδεολογία είναι ρε αδελφέ αυτή; Μου θυμίζεις την Καγίρα, η οποία στην προσπάθειά της να μας πείσει να πάμε να ψηφίσουμε, μας πρότεινε να βάλουμε οι ίδιοι υποψηφιότητα, απλά και μόνο για να έχουμε τη χαρά να ψηφίσουμε τον εαυτό μας...Γενικά, αυτό που βλέπω εγώ είναι πως ο κόσμος πολιτικά-ιδεολογικά είναι κλεισμένος στον εαυτό του. Δεν υπάρχει καμία διάθεση για συλλογικότητα. Στο πλαίσιο αυτό εγωισμού-απαξίωσης τοποθετώ και τον εαυτό μου. Και δε βλέπω να αλλάζει κάτι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
08-11-10
23:50
Ψήφισε δηλαδή με λίγα λόγια περίπου το 55% του ελληνικού λαού, εάν αφαιρέσουμε την αποχή και τα άκυρα/λευκά.
Από αυτούς, περίπου το 30% ψήφισαν ΠΑΣΟΚικούς υποψηφίους. Δηλαδή, η σημερινή κυβέρνηση υπερψηφίστηκε από το 16.5% του εκλογικού σώματος. Κι αυτό το λέει ο κύριος πρωθυπουργός "νομιμοποίηση" της πολιτικής του. Κι όλα τα κανάλια έλεγαν εχθές ότι στις 15 του μηνός, αμέσως την επομένη του δεύτερου γύρου των εκλογών, θα έρθει η τρόικα και θα μας φορέσει κι άλλα μέτρα. Κι ο ΓΑΠ λέει, χρειάζεται συναινέσεις για να τα εφαρμόσει. Προφανώς εννοεί τη συναίνεση του συμφοιτητή του στο Αμέρικα, και δήθεν πολιτικού του σήμερα αντιπάλου, εκείνου που ανέλαβε τον άχαρο ρόλο να φωνάζει κατά του μνημονίου, επειδή κάποιος έπρεπε να το κάνει κι αυτό. Με βαριά καρδιά, είναι φανερό...
Συγνώμη, τι είδους δημοκρατία είναι αυτή, να εφαρμόζονται αναγκαστικά μέτρα, επιβεβλημένα από ξένο παράγοντα, από μια κυβέρνηση που διαθέτει μόνο μια μικρή μειοψηφία; Κι έπρεπε λέει να συμμετάσχω κι εγώ όλος χαρά σε τούτο το καρναβάλι;
Ο κύριος πρωθυπουργός είχε απειλήσει με εκλογές σε τέτοια περίπτωση. Εχθές το βράδυ, όλοι ανεξαιρέτως οι πολιτικοί καλεσμένοι των τηλεοπτικών εκπομπών, ακόμη κι εκείνοι του ΠΑΣΟΚ, συμφωνούσαν ότι επρόκειτο για μπλόφα. Ένας ψεύτης πρωθυπουργός, αντάξιος της πολιτικής κληρονομιάς της οικογένειάς του, που έδωσε το όνομά της στον πολιτικό όρο "Παπαδρεϊσμός"!! Κι έπρεπε να ντρέπομαι λέει που δεν πήγα να εκφράσω τη γνώμη μου, εκείνη που όλοι την έχουν γραμμένη στα παπάρια τους...
Ήμουν ευχαριστημένος απ' τον εαυτό μου, που δεν πήγα να συμμετάσχω στα "προσχήματα της δημοκρατίας" κατά το παπανδρεϊκό ρητό, μέχρι που άκουσα τον φαλάκρα απ' έξω κι από μέσα, κατά πως έλεγε κάποτε ο Νιόνιος μιλώντας για τον πατέρα του, να λέει περιχαρής: "Το 40% που απείχε από τις εκλογές, είναι θετικό για μας, αφού δεν ήρθαν να μας καταψηφίσουν. Το εκλαμβάνω ως σιωπηρή συναίνεση προς την πολιτική μας".
Εκεί λοιπόν το μετάνιωσα φριχτά!! Του έριξα μια μούντζα κι αποφάσισα ότι από εδώ και στο εξής θα πηγαίνω στις εκλογές για να τον μαυρίζω, αυτόν και το δικομματισμό τους. Όλα αυτά, ενώ το φάντασμα του κομμουνισμού άρχισε και πάλι να ίπταται πάνω από τις εργατικές συνοικίες των μεγαλουπόλεων. Μαύρο στον Μαυρογιαλούρο!!
Θα ήθελα τελειώνοντας να πω ότι Αριστερά ή εάν θέλετε το εργατικό κίνημα, γεννήθηκε στο δρόμο κι εκεί ανδρώθηκε και καθαγιάστηκε, στους αγώνες κι όχι στην τηλεόραση! Δεν είναι ο ρόλος της να κάθεται στης βουλής τα έδρανα (αχ κι εγώ να έκλανα) και να μας ζητάει να την ψηφίσουμε, απλά και μόνο ως αποδέκτη της δυσαράσκειάς μας από το χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα. Την υποστήριξή μας έχει καθήκον να την κερδίσει στο Δρόμο, στα εργοστάσια, στο χώρο εργασίας. Σε διαφορετική περίπτωση θ' αποτελεί απλά, άλλη μια πολύχρωμη φιοριτούρα σ' ένα θέατρο μαριονέτας...
Και τότε θ' αποδειχτεί ότι είχαν δίκιο εκείνοι που δεν ψήφισαν...
Από αυτούς, περίπου το 30% ψήφισαν ΠΑΣΟΚικούς υποψηφίους. Δηλαδή, η σημερινή κυβέρνηση υπερψηφίστηκε από το 16.5% του εκλογικού σώματος. Κι αυτό το λέει ο κύριος πρωθυπουργός "νομιμοποίηση" της πολιτικής του. Κι όλα τα κανάλια έλεγαν εχθές ότι στις 15 του μηνός, αμέσως την επομένη του δεύτερου γύρου των εκλογών, θα έρθει η τρόικα και θα μας φορέσει κι άλλα μέτρα. Κι ο ΓΑΠ λέει, χρειάζεται συναινέσεις για να τα εφαρμόσει. Προφανώς εννοεί τη συναίνεση του συμφοιτητή του στο Αμέρικα, και δήθεν πολιτικού του σήμερα αντιπάλου, εκείνου που ανέλαβε τον άχαρο ρόλο να φωνάζει κατά του μνημονίου, επειδή κάποιος έπρεπε να το κάνει κι αυτό. Με βαριά καρδιά, είναι φανερό...
Συγνώμη, τι είδους δημοκρατία είναι αυτή, να εφαρμόζονται αναγκαστικά μέτρα, επιβεβλημένα από ξένο παράγοντα, από μια κυβέρνηση που διαθέτει μόνο μια μικρή μειοψηφία; Κι έπρεπε λέει να συμμετάσχω κι εγώ όλος χαρά σε τούτο το καρναβάλι;
Ο κύριος πρωθυπουργός είχε απειλήσει με εκλογές σε τέτοια περίπτωση. Εχθές το βράδυ, όλοι ανεξαιρέτως οι πολιτικοί καλεσμένοι των τηλεοπτικών εκπομπών, ακόμη κι εκείνοι του ΠΑΣΟΚ, συμφωνούσαν ότι επρόκειτο για μπλόφα. Ένας ψεύτης πρωθυπουργός, αντάξιος της πολιτικής κληρονομιάς της οικογένειάς του, που έδωσε το όνομά της στον πολιτικό όρο "Παπαδρεϊσμός"!! Κι έπρεπε να ντρέπομαι λέει που δεν πήγα να εκφράσω τη γνώμη μου, εκείνη που όλοι την έχουν γραμμένη στα παπάρια τους...
Ήμουν ευχαριστημένος απ' τον εαυτό μου, που δεν πήγα να συμμετάσχω στα "προσχήματα της δημοκρατίας" κατά το παπανδρεϊκό ρητό, μέχρι που άκουσα τον φαλάκρα απ' έξω κι από μέσα, κατά πως έλεγε κάποτε ο Νιόνιος μιλώντας για τον πατέρα του, να λέει περιχαρής: "Το 40% που απείχε από τις εκλογές, είναι θετικό για μας, αφού δεν ήρθαν να μας καταψηφίσουν. Το εκλαμβάνω ως σιωπηρή συναίνεση προς την πολιτική μας".
Εκεί λοιπόν το μετάνιωσα φριχτά!! Του έριξα μια μούντζα κι αποφάσισα ότι από εδώ και στο εξής θα πηγαίνω στις εκλογές για να τον μαυρίζω, αυτόν και το δικομματισμό τους. Όλα αυτά, ενώ το φάντασμα του κομμουνισμού άρχισε και πάλι να ίπταται πάνω από τις εργατικές συνοικίες των μεγαλουπόλεων. Μαύρο στον Μαυρογιαλούρο!!
Θα ήθελα τελειώνοντας να πω ότι Αριστερά ή εάν θέλετε το εργατικό κίνημα, γεννήθηκε στο δρόμο κι εκεί ανδρώθηκε και καθαγιάστηκε, στους αγώνες κι όχι στην τηλεόραση! Δεν είναι ο ρόλος της να κάθεται στης βουλής τα έδρανα (αχ κι εγώ να έκλανα) και να μας ζητάει να την ψηφίσουμε, απλά και μόνο ως αποδέκτη της δυσαράσκειάς μας από το χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα. Την υποστήριξή μας έχει καθήκον να την κερδίσει στο Δρόμο, στα εργοστάσια, στο χώρο εργασίας. Σε διαφορετική περίπτωση θ' αποτελεί απλά, άλλη μια πολύχρωμη φιοριτούρα σ' ένα θέατρο μαριονέτας...
Και τότε θ' αποδειχτεί ότι είχαν δίκιο εκείνοι που δεν ψήφισαν...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.