passenger123
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Δημήτρης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Υπεύθυνος πωλήσεων. Έχει γράψει 138 μηνύματα.
06-01-11
12:49
Μιά που έθεσα το παρόν θέμα , θεωρώ ότι πρέπει να μιλήσω και γιά την δική μου πρώτη λήψη ουσιαστικών αποφάσεων στην ζωή μου και για το τί αντιμετώπισα .
Έως την συμπλήρωση των φοιτητικών μου χρόνων , ακόμα και την πάροδο των δύο χρόνων στον στρατό ( έφεδρος αξιωματικός) θεωρώ ότι οι αποφάσεις που έπαιρνα είχαν ακόμα μέσα τους κάποιο "μείγμα " ή "επηρεασμό " εκ μέρους της οικογένειας μου όχι φυσικά σε πρωταρχικά απόλυτο βαθμό .
Οι πρώτες ουσιαστικές αποφάσεις και βασικά η μεγαλύτερη "πρόκληση" στην ζωή μου σαν ενήλικας ήρθε με το γεγονός του Θανάτου του πατέρα μου , την αποδοχή απο μέρους μου ένος χρέους το οποίο δεν γνώριζα και την απάντηση στο ερώτημα
<< και τώρα τι κάνουμε ; >> .
Δεν είχα ούτε τον απαραίτητο χρόνο να σκεφθώ , ούτε την βοήθεια κάποιου τρίτου στο πρόβλημα μου ( ο χρόνος έμοιαζε να είχε σταματήσει αλλά ταυτόχρονα το πρόβλημα έπρεπε να λυθεί ) .
Πήρα λοιπόν τότε την απόφαση ζωής γιά μένα να στραφώ σε αναζήτηση επείγουσας εύρεσης εργασίας στον ιδιωτικό τομέα αφήνοντας το δημόσιο στην άκρη ( το οποίο δεν έδινε άμεση απάντηση στα προβλήματα μου ).
Δεν σας λέω ούτε πόσες ούτε ποιές δουλειές έχω κάνει , αρκετές πάντως μέχρι να βρώ αυτήν που πραγματικά μου αρέσει και με εκφράζει . Το αποτέλεσμα της τότε απόφασης ήταν θετικό και έκτοτε δουλεύω στον ιδιωτικό τομέα έχοντας λύσει και το τότε πρόβλημα αλλά και πολλά άλλα που συναντάμε καθημερινά στην ζωή μας .Δεν είχα πάντα θετικά αποτελέσματα αλλά είχα ένα "πείσμα" μέσα μου , που ίσως μου έχει μείνει από την τότε πρώτη επαγγελματική απόφαση , που με βοηθά ακόμα και σήμερα να μην "σκύβω" το κεφάλι ούτε να "κωφεύω" μπροστά στα προβλήματα μου .
Δεν γεννήθηκα αποφασιστικός αλλά η πορεία της ζωής μου το "απαίτησε" κατά κάποιο τρόπο απο μένα και δεν μετανοιώνω για τις αποφάσεις μου γιατί το να "χάνεις" κάποιες φορές ίσως δημιουργεί νέες παραμέτρους και νέα δρομολόγια στην ζωή μας . Πρέπει πιστεύω να ζούμε το σήμερα με όλα τα θετικά και αρνητικά του και να προχωράμε μπροστά .
Δεν μετανοιώνω που μεγάλωσα γρήγορα , έστω και εξ αιτίας ενός προσωπικού προβλήματος .
Έως την συμπλήρωση των φοιτητικών μου χρόνων , ακόμα και την πάροδο των δύο χρόνων στον στρατό ( έφεδρος αξιωματικός) θεωρώ ότι οι αποφάσεις που έπαιρνα είχαν ακόμα μέσα τους κάποιο "μείγμα " ή "επηρεασμό " εκ μέρους της οικογένειας μου όχι φυσικά σε πρωταρχικά απόλυτο βαθμό .
Οι πρώτες ουσιαστικές αποφάσεις και βασικά η μεγαλύτερη "πρόκληση" στην ζωή μου σαν ενήλικας ήρθε με το γεγονός του Θανάτου του πατέρα μου , την αποδοχή απο μέρους μου ένος χρέους το οποίο δεν γνώριζα και την απάντηση στο ερώτημα
<< και τώρα τι κάνουμε ; >> .
Δεν είχα ούτε τον απαραίτητο χρόνο να σκεφθώ , ούτε την βοήθεια κάποιου τρίτου στο πρόβλημα μου ( ο χρόνος έμοιαζε να είχε σταματήσει αλλά ταυτόχρονα το πρόβλημα έπρεπε να λυθεί ) .
Πήρα λοιπόν τότε την απόφαση ζωής γιά μένα να στραφώ σε αναζήτηση επείγουσας εύρεσης εργασίας στον ιδιωτικό τομέα αφήνοντας το δημόσιο στην άκρη ( το οποίο δεν έδινε άμεση απάντηση στα προβλήματα μου ).
Δεν σας λέω ούτε πόσες ούτε ποιές δουλειές έχω κάνει , αρκετές πάντως μέχρι να βρώ αυτήν που πραγματικά μου αρέσει και με εκφράζει . Το αποτέλεσμα της τότε απόφασης ήταν θετικό και έκτοτε δουλεύω στον ιδιωτικό τομέα έχοντας λύσει και το τότε πρόβλημα αλλά και πολλά άλλα που συναντάμε καθημερινά στην ζωή μας .Δεν είχα πάντα θετικά αποτελέσματα αλλά είχα ένα "πείσμα" μέσα μου , που ίσως μου έχει μείνει από την τότε πρώτη επαγγελματική απόφαση , που με βοηθά ακόμα και σήμερα να μην "σκύβω" το κεφάλι ούτε να "κωφεύω" μπροστά στα προβλήματα μου .
Δεν γεννήθηκα αποφασιστικός αλλά η πορεία της ζωής μου το "απαίτησε" κατά κάποιο τρόπο απο μένα και δεν μετανοιώνω για τις αποφάσεις μου γιατί το να "χάνεις" κάποιες φορές ίσως δημιουργεί νέες παραμέτρους και νέα δρομολόγια στην ζωή μας . Πρέπει πιστεύω να ζούμε το σήμερα με όλα τα θετικά και αρνητικά του και να προχωράμε μπροστά .
Δεν μετανοιώνω που μεγάλωσα γρήγορα , έστω και εξ αιτίας ενός προσωπικού προβλήματος .
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.