Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
07-03-11
00:18
... Αμετακίνητος είναι μόνο ο Θεός (αν υπάρχει). Το συναίσθημα της αγάπης γεννιέται και πεθαίνει κάθε στιγμή, η ιδέα του φτερωτού έρωτα είναι που το συντηρεί. Απλά ο ίδιος ο έρωτας αλλάζει μορφές όπως αλλάζουν και οι ιδέες μέσα στο μυαλό μας.
- Πιστεύω σε Θεό που είναι αγάπη...
- Υπάρχει αγάπη επειδή υπάρχει ο Θεός.
- Η αγάπη δεν πεθαίνει επειδή ακριβώς δε γεννιέται ποτέ
- Ο έρωτας δεν είναι ιδέα, αλλά γεννήτορας ιδεών, όσο και φαντασιώσεων. Χάρη στις τελευταίες ειδικά, κάνει ή δεν κάνει κανείς, και σεξ!
- Δεν είναι απαραίτητο να συμφωνούμε, επ' αυτών όλων, φίλε μου Παραφερνάλια, παρά ταύτα!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
06-03-11
09:04
Kι όμως Θεοδώρα, νομίζω πως το πάθος και ο έρωτας και η τρέλα είναι αυτά που σε κάνουν πιο εύκολα να μαλώνεις και να σφάζεσαι γιατί ο άλλος σε εκνευρίζει πολύ, σε θυμώνει και σε βγάζει έξω από τα ρούχα σου με κάτι που κάνει και όλη αυτή η αντίδραση προέρχεται ακριβώς από το ότι νιώθεις τόσα για εκείνον. Ενώ στην περίπτωση που συνειδητά έχεις επιλέξει να κάνεις οικογένεια με κάποιον τον οποίον όμως δεν έχεις ερωτευτεί παράφορα, αλλά παρόλα αυτά σέβεσαι και εκτιμάς και γι' αυτό τον επιλέγεις για πατέρα των παιδιών σου, είναι πιο πιθανό να ζήσεις τελικά μια πιο ήρεμη ζωή και να μπορείς να ανταπεξέρχεσαι στις δυσκολίες της ζωής με ωριμότητα και σύνεση.
Βέβαια αυτό προϋποθέτει ότι ως άνθρωπος δεν έχεις ανάγκη να έχεις πάθος και εντάσεις στην ζωή σου και μπορείς στην πραγματικότητα να υποστηρίξεις ένα τέτοιο μοντέλο ζωής. Εγώ ας πούμε προτιμώ να μείνω μόνη μου για πάντα παρά να "συμβιβαστώ" έτσι, όμως έχω δει ζευγάρια να το πετυχαίνουν και να είναι ΠΟΛΛΑ χρόνια μαζί κι ευτυχισμένοι κι από συζητήσεις μαζί τους έχω καταλάβει πως ούτε το μετάνιωσαν ούτε το είδαν ως "καταναγκαστικά έργα". Αν όμως δεν μπορείς να το υποστηρίξεις, προφανώς και δεν πρέπει επ' ουδενί να το επιχειρήσεις, διότι είναι στατιστικά βέβαια πως μια ωραία πρωία θα γνωρίσεις κάποιον, θα τον ερωτευτείς παράφορα και θα τα τινάξεις όλα στον αέρα για να είσαι μαζί του..
-Η γέννηση κάθε ανθρώπου, σε τελική ανάλυση, είναι μοιραία, αφού γι' αυτή συνέβαλαν μύρια τόσα δεδομένα, από καταβολής κόσμου και μέχρι το πρώτο κλάμα του!
-Ο έρωτας είναι φτερωτός, γι' αυτό έρχεται και παρέρχεται, ενώ η αγάπη, απ' τη στιγμή που εκδηλώνεται, παραμένει αμετακίνητη ...στις επάλξεις της.
-Συνεπώς, για τη γέννηση των παιδιών, για να ζήσουν ευτυχισμένα, εκτός από τη μοίρα, απαιτείται και η αγάπη, χωρίς όμως να είναι και αυτή μία σίγουρη προϋπόθεση. Βλέπεις, ακόμη και τα παιδιά από γεννησιμιού τους είναι μπολιασμένα, με το σαράκι της ελευθερίας!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
02-03-11
12:45
Μπάσταρδο; Χρησιμοποιείται ακόμα αυτή η λέξη ή γυρίσαμε πίσω στην δεκαετία του '50 και δεν το κατάλαβα;
Μα το παιδί θα έχει πατέρα, εκτός και αν εσύ μιλάς για το ενδεχόμενο να πας σε μια τράπεζα σπέρματος, αν υπάρχει κάτι τέτοιο στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα το παιδί σου να έχει για ''πατέρα'' το σπερματοζωάριο Νο 15154763, οπότε είναι πιο λογικό να σε ρωτήσει κάτι τέτοιο.
Επειδή δεν θα παντρευτεί ένα ζευγάρι που έχουν κάνει ένα παιδί μαζί, δεν σημαίνει οτι ο πατέρας, στην συγκεκριμένη περίπτωση, θα εξαφανιστεί από την ζωή του παιδιού του. Αν εξαφανιστεί μάλλον έχει γίνει λάθος επιλογή ατόμου.
Ο πατέρας μπορεί να έχει ενεργό ρόλο και το παιδί να περνάει πολύ χρόνο μαζί του σα να μένει στο ίδιο σπίτι.
Τώρα άμα εσύ αποκλείσεις τον πατέρα από το παιδί του, μόνο και μόνο επειδή δεν είσαστε παντρεμένοι, είναι άλλο θέμα και ειλικρινά δεν θα μου κάνει εντύπωση, αφού μερικοί άνθρωποι δεν σταματούν να είναι εγωιστές ακόμα και όταν γίνουν γονείς.
Είναι γεγονός ότι οι περισσότεροι πατέρες παντρεύονται, για να (ή επειδή θα) γεννήσουν κάποιες γυναίκες παιδιά. Είναι ήδη επίσης μία πραγματικότητα, ότι οι γυναίκες πλέον έχουν τη δυνατότητα να γεννήσουν παιδιά, χωρίς απαραίτητα την γνώση του σπερματοδότη. Επειδή όμως ζούμε σε συνθήκες ενός κοινωνικού συστήματος, του οποίου ο ακρογωνιαίος λίθος είναι ο εγωισμός, η εν πολλοίς εγωιστική/κτητική διαχείριση των παιδιών από τον αστικό νόμο και τη βιοτεχνολογία υπέρ της μητρότητας, δεν θα μπορούσε να μεταρυθμιστεί και προς την ανάλογη ικανοποίηση της πατρότητας; Θα μπορούσε δλδ να υπάρξει και μονογονεϊκή οικογένεια ενός πατέρα με παιδιά, που δεν θα ήταν απαραίτητο να γνωρίζουν τις ωαριοδότισσες; Προσωπικά νομίζω, ότι από τη μεριά της Βιοτεχνολογίας θα αρκούσε η κατασκευή ενός εργαστηριακού πλακούντα, για κάτι τέτοιο...Συζητώντας όμως τέτοιου βιοηθικού περιεχομένου ζητήματα, αξίζει να επισημανθεί, ότι συνήθως παραβλέπεται το αν, για τον "ερχομό στον κόσμο τούτο" θα πρέπει να συμβάλλει βασικά η αγάπη μεταξύ των γεννητώρων. Προσωπικά θεωρώ, πως, ναι. Διαφορετικά μιλάμε για "βιασμό της ανθρώπινης φύσης", ανάλογης σε συνέπειες τουλάχιστον, με τη γέννηση παιδιού/ων, μετά από σεξουαλικό βιασμό, του ενός ή του άλλου εκ των δύο!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.