D_G
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Δημήτρης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 1,938 μηνύματα.
26-05-11
18:38
Ήταν Χριστούγεννα, ήταν στην στάση με την γυναίκα του, του έδωσα το χέρι, του ευχήθηκα να έχει μια καλή χρονιά, ενώ δεν ήθελα να του λέω ούτε καλημέρα, άλλαξε αυτό, και από τότε δεν αισθάνομαι καμία έχθρα, περασμένα-ξεχασμένα.Oταν λες να συμφιλιωθεις τι ακριβως εννοεις?
καθησες εκει στην σταση και του εξωτερικευσες ολα οσα ενιωσες με την πραξη του?
Πως ακριβως ελευθερωθηκες? Απλως με το να μην του γυρισεις την πλατη και να τον χαιρετησεις?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
D_G
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Δημήτρης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 1,938 μηνύματα.
05-09-09
15:07
Θα πω κι εγώ μια προσωπική μου εμπειρία πάνω στο θέμα:
Πριν περίπου 5 χρόνια, κάποιο άτομο μου έκανε κάτι κακό στον εργασιακό τομέα. Πολλά γνωστά μου άτομα δεν το θεωρούσαν αυτό που μου έκανε και τόσο τραγικό, αλλά εμένα προσωπικά μου έφερε τέτοια θλίψη που δεν έχω ξαναπεράσει ποτέ στη ζωή μου.
Θυμάμαι αρκετά βράδυα να μην κοιμάμαι καθόλου και το πρωί να πηγαίνω άυπνος στη δουλειά με πονοκέφαλο, χάλια με όλη τη σημασία της λέξης, επί έναν ολόκληρο χρόνο είχα πέσει σε βαριά κατάθλιψη. Απορώ πως δεν έπαθα κάποια ζημιά στην υγεία μου.
Έπλαθα κι εγώ στο μυαλό μου διάφορα σενάρια εκδίκησης, με την κατάλληλη ευκαιρία να του τη φέρω, αλλά αυτό μου δημιουργούσε περισσότερο ταραχή παρά ηρεμία.
Με τα χρόνια το ξεπέρασα και δεν με ενδιαφέρει πια.
Κάποια στιγμή, κατέβαινα από το λεωφορείο, και διασταυρωθήκαμε, και αναγκαστικά θα έπρεπε να μιλήσω ή να γυρίσω την πλάτη μου.
Ε, λοιπόν, με χαιρέτησε, άπλωσα εγκάρδια το χέρι, ήταν μέρες χριστουγέννων θυμάμαι, του ευχήθηκα χρόνια πολλά σ' αυτόν και την οικογένειά του, ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος κλπ, και αυτόματα μου ήρθε ειρήνη μέσα στην καρδιά μου.
Πριν λίγο καιρό, βρεθήκαμε και σε μία εκδήλωση και πάλι ήρθε να με χαιρετήσει και δεν τρέχει τίποτα πια.
Θέλω να πω, ότι το να κρατάμε μέσα μας κακίες, εκδικήσεις και άσχημα πράγματα, είναι ψυχοφθόρο, καλύτερα να τα αφήνουμε να περνούν, και όπως διάβασα σε προηγούμενα μηνύματα, η απαξίωση ή το δεν τρέχει τίποτα είναι ό,τι καλύτερο.
Η εκδίκηση και να γίνει θα δώσει προς στιγμή κάποια ικανοποίηση, αλλά όσο έχει κάποιος στην καρδιά του κάτι, κάνει στον εαυτό του κακό και σε κανέναν άλλο.
Αυτή είναι η δική μου γνώμη. Ελευθερωθείτε!
Πριν περίπου 5 χρόνια, κάποιο άτομο μου έκανε κάτι κακό στον εργασιακό τομέα. Πολλά γνωστά μου άτομα δεν το θεωρούσαν αυτό που μου έκανε και τόσο τραγικό, αλλά εμένα προσωπικά μου έφερε τέτοια θλίψη που δεν έχω ξαναπεράσει ποτέ στη ζωή μου.
Θυμάμαι αρκετά βράδυα να μην κοιμάμαι καθόλου και το πρωί να πηγαίνω άυπνος στη δουλειά με πονοκέφαλο, χάλια με όλη τη σημασία της λέξης, επί έναν ολόκληρο χρόνο είχα πέσει σε βαριά κατάθλιψη. Απορώ πως δεν έπαθα κάποια ζημιά στην υγεία μου.
Έπλαθα κι εγώ στο μυαλό μου διάφορα σενάρια εκδίκησης, με την κατάλληλη ευκαιρία να του τη φέρω, αλλά αυτό μου δημιουργούσε περισσότερο ταραχή παρά ηρεμία.
Με τα χρόνια το ξεπέρασα και δεν με ενδιαφέρει πια.
Κάποια στιγμή, κατέβαινα από το λεωφορείο, και διασταυρωθήκαμε, και αναγκαστικά θα έπρεπε να μιλήσω ή να γυρίσω την πλάτη μου.
Ε, λοιπόν, με χαιρέτησε, άπλωσα εγκάρδια το χέρι, ήταν μέρες χριστουγέννων θυμάμαι, του ευχήθηκα χρόνια πολλά σ' αυτόν και την οικογένειά του, ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος κλπ, και αυτόματα μου ήρθε ειρήνη μέσα στην καρδιά μου.
Πριν λίγο καιρό, βρεθήκαμε και σε μία εκδήλωση και πάλι ήρθε να με χαιρετήσει και δεν τρέχει τίποτα πια.
Θέλω να πω, ότι το να κρατάμε μέσα μας κακίες, εκδικήσεις και άσχημα πράγματα, είναι ψυχοφθόρο, καλύτερα να τα αφήνουμε να περνούν, και όπως διάβασα σε προηγούμενα μηνύματα, η απαξίωση ή το δεν τρέχει τίποτα είναι ό,τι καλύτερο.
Η εκδίκηση και να γίνει θα δώσει προς στιγμή κάποια ικανοποίηση, αλλά όσο έχει κάποιος στην καρδιά του κάτι, κάνει στον εαυτό του κακό και σε κανέναν άλλο.
Αυτή είναι η δική μου γνώμη. Ελευθερωθείτε!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.