Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
όχι αλλά το να "φοβάσαι" να κουνηθείς μην ακουστείς (ή από το φόβο μην ακουστείς ακόμα κι αν αυτό δεν ισχύει) τουλάχιστον για μένα δεν λειτουργεί σαν το καλύτερο διεγερτικό. Τώρα άλλοι τη βρίσκουν, είπαμε, περί ορέξεως...Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί θεωρείτε ότι αν κάνει σεξ στο ίδιο σπίτι στο οποίο βρίσκεστε, σώνει και ντε θα τους ακούσετε. Τι δγιάολο, αριες τραγουδάτε όταν κάνετε σεξ;
@Isi: Κάποια από τα ερωτήματα που θέτεις, αντιλαμβάνομαι ότι πιθανόν δεν τα έχω σκεφτεί. Είπαμε σε αυτή τη συζήτηση έχεις a priori πλεονέκτημα ότι έχεις ζήσει και "αναγκαστεί" να δώσεις λύση πρακτικά και ... πραγματικά και όχι να τα βάζεις όλα στη σφαίρα του "αν". Κάποια φαντάζομαι παραμένουν στο "αν" αλλά σίγουρα υπάρχουν πολλά που έχεις "λύσει" ήδη. Δώσε μου λίγο χρόνο να το επεξεργαστώ κι εγώ στο μυαλό μου σε μια πιο ..πρακτική ίσως βάση...
Από ενδιαφέρον και φυσικά εφόσον το θελήσετε οι μητέρες/πατεράδες του φόρουμ, θα με ενδιέφερε να ακούσω (και κρίνω πώς θα είχε ενδιαφέρον για τη συζήτηση) πώς γίνεται πρακτικά η μετάβαση από το "το παιδί μου που του άλλαζα πάνες" στο "το παιδί μου αυτή η ολοκληρωμένη προσωπικότητα" (καλά όχι στο πλαίσιο της ανάπτυξης ολοκληρης ...παιδαγωγικής μεθόδου, ίσως η .. συναισθηματική (?) ωρίμανση του γονιού απέναντι στο παιδί (?)). Δεν ξέρω αν άπτεται του θέματος, ή αν υπάρχει παρόμοιο (ποιά καλή Isi θα βάλει το λινκ σε αυτήν την περίπτωση??? ), αλλά οι σημερινές μανάδες που ξέρω είναι όλες μωρομάνες (φίλες μου που έχουν γεννήσει) οπότε μόνο για...γάλατα μπορούν να μου μιλήσουν επι του...πρακτικού [] και οι αμέσως επόμενες επιλογές είναι οι μανάδες αυτών, επομένως μιλάμε για μανάδες μια γενιά πίσω (καθόλου κατακριτέες αλλά όπως και οι ίδιες είπατε και τα ήθη και τα έθιμα ήταν άλλα τότε και το Ζάππειο πολύ πιο ασφαλές!).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
όχι πολύ και όχι για πολύResident Evil, ήταν γενική η αντίδραση, μη μυγιάζεσαι
I just want to be sure ότι δεν παρερμηνεύονται αυτά που γράφω [γιατί όπως ξανάπα εγώ ξέρω τι θέλω να πω δεν είμαι και σίγουρη όμως ότι καταφέρνω να τα αποδώσω γραπτώς όπως τα σκέφτομαι]
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Μα αυτό αναζητώ κι εγώ, πρώτα απ' όλα μέσα μου. Με ποιο μύθο έχει επενδυθεί τελικά το σεξ μέσα στο κεφάλι μας και πόσο βαθιά ριζωμένος είναι αυτός ο μύθος; Επειδή όμως θεωρώ αυτή την αναζήτηση πολύ εσωτερική, δεν ζήτησα να δοθούν οι απαντήσεις εδώ μέσα.
Χαίρομαι πάντως που βλέπω ότι όσοι έχουν παράλογες, υποκριτικές, πουριτανικές, ασφυκτικά προστατευτικές απόψεις για το πώς θα μεγαλώσουν τα παιδιά τους, τις έχουν από τη δεκαετία των 20-30. Φοβόμουν ομολογουμένως μήπως κάτι παθαίνει ο κόσμος και μεταμορφώνεται στους κλασικούς πουριτανούς γονείς αφότου κάνει παιδιά, αλλά ευτυχώς βλέπω ότι το όλο μενταλιτέ προϋπάρχει, άρα μάλλον δεν κινδυνεύω να "κολλήσω"
θα μου επιτρέψετε μια μικρή παρατήρηση (τουλάχιστον αναφορικά με τα δικά μου λεγόμενα αν και φυσικά δεν είμαι σε θέση να ξέρω αν πιάνεστε από αυτά και αν ναι σε τι ποσοστό. Απλώς, just to be on the safe side και να είμαι σίγουρη ότι δεν παρερμηνεύονται τα λεγόμενά μου)
Το σεξ, ο ύπνος με τον/την φίλο-η, κατά τη γνώμη μου, δεν είναι ένα ...αυτόνομο και ανεξάρτητο θέμα στο ευρυτερο θέμα που λέγεται "ανατροφή παιδιών". Τουλάχιστον εγώ δεν αναφέρω κάτι τέτοιο και πολλές φορές προσπάθησα να το βάλω στο ευρύτερο πλαίσιο των ελευθεριών. Πχ. το ερώτημα για μένα αντιμετωπίζεται με τον ίδιο τρόπο που θα αντιμετώπιζόταν το ερώτημα "Μέχρι ποιά ώρα θα επιτρέπατε στο παιδί σας να βγει βόλτα όταν αρχίσει να βγαίνει με την παρέα του?". Ε, άλλη είναι η ώρα όταν είναι 12 χρονών άλλη όταν είναι 18- . Αυτό δεν σημαίνει ότι μεταπηδάμε στη ώρα των 18 μετά από 6 χρόνια που η ώρα επιστροφής έχει μείνει αναλλοίωτη στο χρόνο(!).
Αυτό ως διευκρίνηση γιατί από την μεν Isi, για την ώρα, βλέπω να αποδελτιώνει μόνο επιμέρους κομμάτια που αποδελτιωμένα από το υπόλοιπο κείμενο δείχνουν όντως μια τάση να φανεί το σεξ και -κυρίως- η συντροφικότητα μεταξύ εφήβων ως κάτι "κακό" (ίσως έχει κάποια συλλογιστική πορεία που δεν έχω αντιληφθεί βέβαια, αν και θα με ενδιέφερε γιατί έχεις επιλεκτικά αποφύγει να αναφέρεις την οπτική σου/διαφωνία σου(?) στο θέμα "σταδιακή παροχή δυνατοτήτων" ή μάλλον το έχεις ακροθιγώς μονάχα αναφέρει), στο δε quoted μνμ της StC έναν γενικό αφορισμό, τον οποίο πιθανολογώ ότι στρέφει προς "στεγανά" πολλών δεκαετιών ανευ αιτιολόγησης, σαφέστατα όμως δεν μπορώ να είμαι σίγουρη αν είναι όντως έτσι ή αν η λογική είναι "όποιος δεν θέλει (χωρίς να εξετάζουμε τους λόγους ή μάλλον θεωρώντας ότι οι λόγοι είναι οι...χειρότεροι δυνατοί) να κοιμάται ο φίλος/η της κόρης/γιου του σπίτι του το βράδυ (υπό οποιεσδήποτε συνθηκες και σε οποιαδήποτε ηλικία) έχει μείνει πίσω κάτι δεκαετίες και ευτυχώς δεν θα τους μοιάσω ποτέ" (που ναι οκ, αν μιλάμε για κάποιο worst case scenario δεν μπορώ να πω ότι βρίσκω παράλογη την αντίδραση)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
1. Το αν θα επέτρεπα εγώ κάτι στο παιδί μου και κάποιος άλλος γονιός δεν το επιτρέπει ή αν δεν επέτρεπα εγώ κάτι στο παιδί μου και κάποιος γονιός το επιτρέπει δεν είναι το ΑΠΟΛΥΤΟ κριτήριο για να χαρακτηρίσω τον άλλο ουτε ως γονιό ούτε ως χαρακτήρα γενικώς (του στυλ "μα πώς αφήνει το παιδί της/του να κάνει αυτό", εννοώ). Απλώς σαν διευκρίνηση, δεν είπα ότι κάποιος υπονόησε κάτι τέτοιο.
2. Το ...χέσιμο και το σεξ σαφώς και δεν είναι το ίδιο (ευτυχώς :p). To σε ποιό σημείο σταματούν τα όρια της διακριτικότητας και αρχίζουν τα όρια της σεμνοτυφίας ή της ασυδοσίας (από την ανάποδη) σαφέστατα είναι διαφορετικά στον καθένα. Είναι εύκολο να χαρακτηρίζεις κάποια συμπεριφορά ως ακραία ή ανήθικη ή υποκριτική και δυσκολότερο να προσπαθείς να καταλάβεις πίσω από αυτήν.
3. Προσωπικά θεωρώ ότι σε ΟΛΑ τα θέματα ΑΠΟΤΟΜΕΣ μεταβολές δεν είναι καλές για την ψυχική υγεία και σωστή ανάπτυξη κανενός (γονιού ή παιδιού). Δεν θα του πω ότι θέλω να κερδίσει κανένα sleepover. Αυτό δεν είναι κάτι που το λέει ο γονιός γενικά και κατα κανόνα δεν είναι κάτι που χρειάζεται να είναι ...Einstein το παιδί για να το καταλάβει. Αμα του δώσεις μια ελευθερία και την καταχραστεί, ε δεν θα εχει αντίκτυπο? Οποιαδήποτε, όχι μόνο το αν θα του επιτρέπω να κοιμάται με τον/την φίλη του (με την κυριολεκτική έννοια της λέξης). Στα πλαίσια αυτά και στα πλαίσια της σταδιακής ωρίμανσης και της αμοιβαίας εμπιστοσύνης που ευελπιστώ να αναπτύσσεται στις σχέσεις μου με τα παιδιά μου (αν κάνω) και υποθέτοντας ότι τα παιδιά ενδιαφέρονται πιο "σοβαρά" για το άλλο φύλο γύρω στα 14, ναι πιστεύω ότι 4 χρόνια περίπου είναι μια καλή εκτίμηση για να φτάσουμε από το "μου αρέσει ο συμμαθητής μου ο Κωστάκης" στο "φτιάξε καφέ και για τον Κωστάκη το πρωί, καλήνύχτα μαμά!"-"Καληνύχτα κυρία Τάδε"
Τώρα, οκ εγώ μιλάω χωρίς τον...ξενοδόχο, που στην παρούσα φάση είναι τα...αγέννητα παιδιά μου , οπότε σαφώς και δεν μπορώ να είμαι απόλυτη σε αυτά που λέω. Υποκριτικά και πουριτανιστικά δεν μου φαίνονται και τόσο αυτά που λέω, αλλά σαφώς και κάθε (αιτιολογημένη) άποψη είναι σεβαστή
Αν παραμένουν απορίες ή αν ακόμα η άποψη μου φαίνεται να στηρίζεται στο "γιατί έτσι" ή απλά σε ένα αδιευκρίνιστο "feeling" στη διάθεση σας για διευκρινήσεις. Εμένα αιτιολογημένη μου φαίνεται, αλλά είναι όντως πολύ πιθανό (δεδομένου ότι κάνεις δεν είναι..μέσα στο μυαλό μου) να μην το αντιλαμβάνεται έτσι ο αναγνώστης από τα κείμενά μου
(τελικά την έγραψα όλη την ιστορία της ζωής μου πάλι )
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Δεν έχω προβλημα να απαντήσω, γιατί ναι το έχω σκεφτεί κατά καιρούς. Υπάρχουν φίλες που αναφέρουν μεταξύ τους πράγματα όπως και το πως ακριβώς κρεμιούνται από τον ... πολυέλαιο την ώρα που κάνουν σεξ. Εμένα δεν με ενδιαφέρουν τέτοιες λεπτομέριες. Αν έχει κάποιο θέμα και θέλει να το συζητήσει ευχαρίστως, όμως το αν φωνάζει «τελειωσα» ή «ολυμπιακέ είσαι θεος» ο άλλος πραγματικά ι don’t want to know :pΔεν ζητάω φυσικά να απαντήσεις εδώ, δεν μας πέφτει λόγος, τροφή για (δική σου) σκέψη απλά...
Δεν σε κάνει αυτό ούτε οπισθοδρομική, ούτε συντηρητική, ούτε δηλώνει την ιδέα που έχεις για το σεξ.
Επίσης μου είναι παγερά αδιάφορη συζήτηση η επίδραση του ακτινιδίου στο παχύ έντερο των φίλων μου γιατί αυτό δεν προβληματίζει κανέναν όμως???
Οπότε, όπως ανέφερα και παραπάνω, όχι ούτε το φιλικό μου ζευγάρι θα ήθελα να ακούσω, με τον ίδιο όμως τρόπο που δεν θέλω να ακούσω και κάποιον στην...τουαλέττα (που είπε και η Λία πιο πάνω). Το ξέρω τι κάνουν, ε όχι I can live και χωρίς τις λεπτομέριες :p.
Αν άκουγα ένα ξένο ζευγάρι περνώντας έξω από ένα ισόγειο δεν θα ντρεπόμουν (δεν ξέρω αν έχει γίνει κατανοητό από τα γραπτά μου αυτό, δεν είναι το αίσθημα ντροπής που με κάνει να τα λέω αυτά), αλλά δεν θα μου άρεσε. Ε, οκ δεν θα χτύπαγα και το κουδούνι να τους επιπλήξω (σε μια φίλη όμως θα έλεγα στο αστείο "καλά, σηκώσατε τη γειτονία χτες, μαζευτείτε λίγο :p" --δεν μπορώ να αποδώσω τον τόνο που το εννοώ και ελπίζω να μην φανεί ότι ΔΕΝ το λέω με ντροπή ή με διάθεση να μαλώσω)
Mα για μένα η απαγόρευση δεν έχει το νόημα του blindness! Για όνομα 16 ήμουν η ίδια όταν έγινε, 14 μια φίλη μου (επίσης άλλες ήταν 18, 19 ή και 20 βέβαια) τι είναι δυνατόν να φαντάζομαι? Ότι δεν μπορεί ΕΥΚΟΛΑ να μου πει ότι είναι με ένα φίλο/με μια φίλη και να πάει στο σπίτι του Κωστάκη/της Αννούλας που λείπουν οι γονείς του εκείνη την ώρα? (καλά να μην μιλήσω για τα προφανή, να πάει στα όρη και τα βουνά βέβαια). Είναι ΑΛΛΟ όμως το αν ξέρω ή συζητώ και άλλο το να θέτω τα όρια της διακριτικότητας.Δεν είναι καθόλου κακό όριο, το θέμα είναι: μπορείς να εξασφαλίσεις ότι το παιδί σου δεν θα έχει ερωτική ζωή πριν απ' αυτό;
Επειδή από όσα βλέπω γύρω μου κι από την προσωπική μου εφηβεία ξέρω ότι δεν μπορείς να είσαι αν μη τι άλλο σίγουρη, καλό είναι να είσαι προετοιμασμένη και για νωρίτερα.
Αυτό που λέω είναι ότι θεωρώ διαφορετικό πράγμα το ένα από το άλλο. Και τουλάχιστον με τα μυαλά που κουβαλάω τώρα (:p) το δικαίωμα του sleepover δεν "κατακτάται" εύκολα πριν το τέλος του σχολείου.
Δεν έχω καταλάβει γιατί συγχέεις το δικαίωμα του privacy (το οποίο δεν θα τους έκοβα με λύσεις όπως: θα λείψω για 4 ώρες, για ένα σαββατοκύριακο σε μεγαλύτερη ηλικία πιθανόν) με την "απαγόρευση στο σεξ" όταν λέω ότι δεν θα επέτρεπα εύκολα το sleepover του φίλου/της φίλης πριν το τέλος και της τελευταίας σχολικής του χρονιάς.
Για να σου δώσω ένα παράδειγμα αν με την κόρη μου (για κάποιο λόγο είμαι πεπεισμένη ότι θα κάνω κόρη, μην με ρωτήσεις γιατί :p) κατάφερνα να έχω μια σχέση που θα μας επέτρεπε να συζητήσουμε ανησυχίες της σχετικά με την ολοκλήρωση της σχέσης της, σε καμία περίπτωση δεν θα της έλεγα να "κόψει το λαιμό της", αλλά πχ. θα φρόντιζα να αφήσω περιθώρια με το σπίτι άδειο (ε τι στον άνεμο, τόσοι κινηματογράφοι και τόσα θέατρα υπάρχουν!) , αλλά δεν θεωρώ ότι θα έπρεπε να επιτρέψω το sleep over μετά το θέατρο.
Κάθε βήμα καλό είναι να γίνεται κατανοητό πριν προχωρήσουμε στο επόμενο. ΟΛΕΣ οι ελευθερίες μαζί είναι για μένα λάθος.
Αλλά είναι λάθος με τον ίδιο τρόπο που όταν το παιδί αρχίζει να βγαίνει με την παρέα του πρέπει να "κατακτά" και να κατανοεί το κάθε επίπεδο ελευθερίας πριν περάσει στο επόμενο (==τη μεταγενέστερη ώρα επιστροφής στο σπίτι το βράδυ).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Καταρχάς να πω ότι στο τυπικό του πράγματος θα μου φαίνεται "κάπως" αν τύχει και ακούσω το παιδί μου να κάνει σεξ στο διπλανό δωμάτιο ακόμα και όταν μου έρχεται σπίτι για διακοπές με τα 4 παιδιά του . Δεν είπα ότι θα φαντάζομαι ότι δεν κάνουν, είπα ότι δεν θα μου αρέσει η αίσθηση να τους ακούσω στο διπλανό δωματίο. Ε, όσο πιο μικρό είναι το παιδί τόσο πιο awkward θα μου είναι to feeling . Αν αυτό με κάνει οπισθοδρομική, συντηρητική ή μεταφράζεται στο ότι θεωρώ το σεξ κάτι βρώμικο που δεν πρέπει να γίνεται... ε οκ, guilty as charged, shoot me .Θέλω να πω, αν δεχόμαστε κι αναγνωρίζουμε ότι η (σεξουαλική) ωριμότητα δεν έρχεται σε όλους ταυτόχρονα ποιος ο λόγος της θέσπισης ηλικίας ορόσημου μες το σπίτι; Η κοινωνία είναι υποχρεωμένη να θέτει κάποια όρια, επειδή δεν μπορεί να κάνει αλλιώς, εμείς όμως με τα παιδιά μας, δεν έχουμε εικόνα;
(Αν αναρωτιέστε, όχι, δεν έχει χρειαστεί να φιλοξενήσω κάποιον. Ακόμα. )
Οσον αφορά αυτό που λες, δεν είμαι σίγουρη ότι βλέπω την αντίφαση. Πριν συνεχίσω να διευκρινήσω ότι ενδεχομένως η οπτική σου γωνία είναι κάπως διαφορετική καθότι κάποια πράγματα τα έχεις ζήσει στην πράξη, οπότε έχεις δει και την πρακτική πλευρά του πράγματος ενώ εγώ μόνο θεωρητικά μιλάω και για ένα γενικό πλάνο. Σίγουρα δεν μπορώ να ξέρω a priori ούτε πώς θα βγει το παιδί, ούτε πως θα βλέπω κάποια πράγματα στην πράξη (ie αν σε καμιά 30αριά χρόνια ανοίξω κανα θέμα "η 20χρονη σουρτούκω η κόρη μου μου ζητάει το τάδε, πείτε μου τρόπους να την κλειδώσω στο σπίτι μέχρι τα 50", μην έρθει κανείς και μου πει "μα εσύ άλλα έλεγες" ). Με αυτό θέλω να πω ότι κρίνοντας από όσες εμπειρίες είχα εγώ έως σήμερα (δλδ τον εαυτό μου και το φιλικό μου περίγυρο καθώς και την εξέλιξη τους μέσα σε ένα εύρος 15ετίας χοντρικά), πιστεύω ότι το όριο των 18 (το οποίο συμπίπτει με το τέλος της παιδικής/εφηβικής ηλικίας με την έννοια του σχολείου και την είσοδο, όπως συχνά ονομάζεται "στον κόσμο των ενηλίκων") είναι αρκετά καλό και προς τη σωστή κατευθυνση.
Από εκεί και πέρα, ακριβώς επειδή ζω σε αυτόν τον πλανητη, δεν αποκλείω την υιοθέτηση λύσεων του στυλ "προσέχτε το σπίτι για 2-3 ώρες που θα πάμε <wherever>" εφόσον θέλω να ελπίζω ότι θα έχω μεγαλώσει το παιδί μου με τρόπο που θα μου επιτρέπει να το εμπιστευτώ για κάτι τέτοιο. Απλώς, για μένα, το να έχεις σεξουαλική σχέση (με διευκολύνσεις τέτοιου τύπου κυρίως για την ασφάλειά σου(!)) και του να έχεις το ελεύθερο να μένεις στο σπίτι του άλλου (που μέχρι τα 18 να θυμήσουμε ότι ακόμα και αν ο άλλος γονιός το επιτρέπει πρέπει να επιτρέψεις κι εσύ την παραμονή του παιδιού σου μακρυά από το σπίτι), είναι δύο διαφορετικά πράγματα, δύο διαφορετικά σκαλοπάτια "ελευθερίας" που πρέπει να κατακτηθούν.
Και σύμφωνα με την έως τώρα εκτίμηση μου (πάντα από τις δικές μου -περιορισμένες ίσως εμπειρίες) το infamous όριο των 18 ετών (== τέλος σχολείου) δείχνει να είναι επιτυχώς ορισμένο.
====
Όσον αφορά το αν είχα ομοφυλόφιλο παιδί, πιστεύω ότι από τη στιγμή που θα το αποδεχόμουν/συνήθιζα/έπαιρνα απόφαση δεν θα είχα διαφοροποίηση στη συμπεριφόρα μου. Δεν θα πω ψέμματα όμως ότι για οτιδήποτε (ακόμα και για να τον/την φέρει στο σπίτι να τον γνωρίσω) θα χρειαζόμουν κάπως περισσότερο χρόνο "ψυχολογικής προετοιμασίας" από ότι σε περίπτωση που ήταν ετεροφυλόφιλος. Γιατί οκ, "οτιδήποτε" σύντροφο και να είχε θα ήθελα να τον/την γνωρίσω και θα χαιρόμουν αν το παιδί μου ένιωθε άνετα να το κάνει, αλλά δεν λέω ότι η πρώτη φορά που θα τον/την γνώριζα (και για κάθε επόμενο βήμα οικειότητας) δεν θα ήθελα κάποιο χρόνο ...ψυχολογικής προετοιμασίας. Εικάζω ότι σε περίπτωση ομοφυλόφιλου τέκνου πιθανά η ψυχολογική προετοιμασία να ήταν κάπως μεγαλύτερη ... Από την άλλη δεν προδικάζω τπτ, δεν μπορώ να ξέρω στα σίγουρα από πριν
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
αν και φαντάζομαι ότι αυτό είναι γενικό σχόλιο να διευκρινήσω ότι αυτό δεν το είπα εγώ. Ειπώθηκε αλλά όχι από εμέναResident Evil, συνήθως συμφωνώ μαζί σου αλλά εδώ με εκπλήσσεις.
Ποτέ δεν κατάλαβα τι πρόβλημα έχουν οι περισσότεροι άνθρωποι με τη σεξουαλική ζωή των γονιών τους και τους φαίνεται αηδιαστική η σκέψη ότι κάνουν σεξ. Η μόνη εξήγηση που βρίσκω είναι ότι υποβόσκει μια αντίληψη ότι το σεξ είναι κατά κάποιο τρόπο "κακό".
Καταρχάς, θεωρώ δεδομένα όλα όσα αναφέρεις περί ενημέρωσης κτλ, και περί διακριτικότητας (διακριτικός προσπαθείς να είσαι όταν μένει το φιλικό ζευγάρι στο δίπλα δωμάτιο, ε φαντάζομαι το άγριο σεξ δεν θα επιλέξεις να το κάνεις τη μέρα που θα είναι οι γονείς σου/τα παιδιά σου στο δίπλα δωμάτιο ).Ομοίως και για τα παιδιά. Τι νοοτροπία "don't ask, don't tell" είναι αυτή; Και γιατί από τα 18 παρακαλώ; Ο ίδιος ο νόμος το επιτρέπει από τα 15, αν λοιπόν και το ίδιο το παιδί το θέλει, δεν βρίσκω το λόγο να του βάζω εμπόδια (και φυσικά, ακριβώς επειδή δεν το θεωρώ κάτι κακό και δεν έχω πρόβλημα να μιλήσω γι'αυτό, θα του έχω μάθει περί αντισύλληψης πολύ νωρίς). Θέλω να πιστεύω ότι θα έχει τη διακριτικότητα να μην προκαλεί ...ηχορρύπανση κάνοντας το. Όχι γιατί είναι κακό και θέλω να αυταπατώμαι ότι το παιδί μου δεν κάνει σεξ, αλλά γιατί είναι προσωπικό. Και το χέσιμο δεν είναι κακό, αλλά δεν θέλω να ακούσω άλλους να σφίγγονται για να βγει ο βόας, είτε είναι παιδιά μου είτε όχι.
Μην του βάζεις στεγανά και μην το περιορίζεις. Αν μου επιτρέπεις το βλέπεις λίγο υπό περιορισμένη οπτική (ή τουλάχιστον αυτό μου δείχνεις με την απάντηση).
Δεν είπα ότι δεν θα το επέτρεπα στα πλαίσια του "άμα δεν τον/την φέρει σπίτι θα μείνει αγνος-η και αμόλυντος-η μέχρι τα 35"
Οκ, έχω περάσει κι εγώ από τα 15, μεγάλωσα σε ετούτο τον πλανήτη, μια χαρά θυμάμαι τις ορμές, τις διαθέσεις, τα πράγματα που σκεφτόμασταν [και κάναμε κάποιοι από εμάς]. Θα ήταν τουλάχιστον παράλογο να φαντάζομαι κάτι τέτοιο και πιστεύω ότι η μητρότητα δεν θα με τυφλώσει τόσο ώστε να τα ξεχάσω όλα αυτά απλώς και μόνο επειδή "το δικό μου παιδί δεν μπορεί να είναι σαν τα άλλα (τα "κακά") "
Αναφέρθηκε όμως και πιο πάνω πολλά πράγματα σχετίζονται με τη σταδιακή ωριμότητα που αποκτούμε ως άνθρωποι. και μηχανάκι είχα από τα 16 μου αλλά οδηγική συνείδηση πραγματικά απέκτησα κάπου στα 20. Οκ, ο νόμος μου το επέτρεπε αλλά έπρεπε να περάσουν κάποια χρόνια ακόμα για να συνειδητοποιήσω κάποια πράγματα.
Επίσης, αυτό που αναφέρω έχει να κάνει με την ευρύτερη έννοια της διαπαιδαγώγησης που έχω στο μυαλό μου. Ο νόμος το επιτρέπει στα 15, επειδή όμως εγώ το μεγαλώνω και όχι ο νομοθέτης θα πρέπει να πείσει και εμένα με τη συμπεριφορά του ότι μπορώ να το εμπιστευτώ. Οι ελευθερίες και τα δικαιώματα κερδίζονται, δεν δίνονται με βάση το τι πιστεύουμε εμείς ότι θα έπρεπε να είχαμε στην αντίστοιχη ηλικία/τι πιστευει το παιδί ότι θα έπρεπε να είχε/ αν ο φίλος του ο Κωστας έχει αποκτήσει την ίδια ελευθερία εδώ και ένα μήνα.
Όταν μεγάλωνα η μεγαλύτερη αδελφή μου είχε ήδη κάποια "προνόμια" παραπάνω. Όταν έφτανα κάθε φορά στην ηλικία των προνομίων της έπρεπε εκ νέου να τα κερδίσω και δεν τα είχα απλώς και μόνο επειδή στην αντίστοιχη ηλικία τα είχε και η αδελφή μου. Και ακριβώς εξαιτίας αυτού κάποια πράγματα μου επιτράπηκαν αργότερα από αυτήν ενώ κάποια πράγματα νωριτερα. Δεν βρίσκω που είναι το κακό σε αυτό.
Αυτό που θέλω να πω με το παραπάνω είναι ότι την έννοια του sleep over της σχέσης του παιδιού μου τη βλέπω ως προνόμιο που πρέπει να κερδιθεί, σε συνδυασμό με την βιολογική και "κοινωνική" του ηλικία. Δεν έχει να κάνει με το αν [θα] βλέπω το παιδί μου ως "παιδί" μέχρι να ... μπει στην εμμηνοπαυση. Ακριβώς λόγω αυτού, κρίνοντας ίσως εξ ιδίων τα αλλότροια και έχοντας περάσει μπόλικα πλέον χρόνια από τα 18α γενέθλιά μου και έχοντας ζήσει, επομένως, διάφορα στάδια ωρίμανσης από τότε μέχρι σήμερα (προσωπικά στα 18 μου νόμιζα ότι ήμουν πια πραγματικά μεγάλη και ώριμη και ήταν μόλις πριν λίγα χρόνια που έπεσαν στα χέρια μου βίντεο από κάποιες μαζώξεις της τότε παρέας που συνειδητοποίησα πόσο "παιδιά" ήμασταν και φαινόμασταν όλοι ), θεωρώ ότι η ηλικία των 18 ως όριο που έχει θεσπιστεί για διάφορα πράγματα (λήξη σχολείου, δικαίωμα να βγάλεις δίπλωμα, δικαίωμα ψήφου κτλ) ίσως να μην είναι ΤΟΣΟ τυχαία. Στα ευρύτερα πλαίσια μιας διαπαιδαγώγησης έτσι όπως την περιέγραψα, δεν θα ήθελα και δεν θα επικροτούσα, δεν θα προτιμούσα την παραμονή του φίλου του παιδιού μου πριν από αυτή την ηλικία πάνω-κάτω στο σπίτι όλο το βράδυ.
Σε αυτό δεν έχουμε κάποια αντίρρηση γενικά, αν και θα μου επιτρέψεις να πω ότι ... ποτέ δεν ξέρεις... Ο έρωτας πολλές φορές 'τυφλώνει' και ναι, ακόμα και ο πιο έξυπνος άνθρωπος μπορεί να την "πατήσει" από έρωτα και να κάνει κάτι ηλίθιο για το οποίο θα μετανιώνει μετά (και αυτό για κάποιους μπορεί να σημαίνει "κοιμήθηκα με κάποιον που δεν ήθελα")Όσο για τα περι εκμετάλλευσης από ορισμένους, πρώτον με κάλυψαν οι άλλοι που είπαν το προφανές: Αν θέλουν να γίνει, και να μη γίνει στο σπίτι σου, θα γίνει κάπου αλλού. Το λιγότερο προφανές είναι ότι θεωρείτε την κόρη σας τόσο ηλίθια που θα επιτρέψει σε κάποιον να την "εκμεταλλευτεί", όπερ μεθερμηνευόμενον εστί, να κάνει σεξ χωρίς να το θέλει. Αν θεωρείτε ότι θα είστε τόσο κακοί γονείς, κάντε μας τη χάρη και μην αναπαραχθείτε. Καλύτερο για όλους θα είναι.
ps. ήμουν κάτι παραπάνω από σίγουρη ότι σε αυτό το θέμα θα διαφωνήσουμε
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
εγώ πάλι δεν είμαι τόσο υπεράνω όσο οι υπολοιποι που απαντησαν .λοιπον εγω ρωτησα για sleep over. δεν εννοω να ερθει ο αλλος επισκεψη απλα. εννοω να πει καληνυχτα στο μπαμπα και το πρωι ολοι μαζι να φαμε πρωινο, οπως θα εκανα με μια φιλη μου η ενα αγορι με εναν φιλο του
θα μπορουσατε να φανταστειτε τον εαυτο σας σ αυτη τη σκηνη ως γονεις?
Να έρθει, να κάτσει, να τον/την γυρίσω και σπίτι του το βράδυ αλλά μέχρι το παιδί μου να πάει 18(==να τελειώσει το σχολείο) ο καθένας κοιμάται σπίτι του.
Τώρα, ΑΝ ήταν φοιτητής/τρια (αν δεν έπαιρνε τα γράμματα και έπιανε αμέσως δουλειά να φρόντιζε να πιάσει και σπίτι να μείνει) και είχε περάσει στην πόλη που μέναμε και ως οικονομικά εξαρτώμενος/η παρέμενε στο σπίτι, θα ήμουν κάπως πιο χαλαρή νομίζω. Πάντα μιλώντας για κάποια πιο σταθερή σχέση και όχι να μου φέρνει όποιον γνωρίσει σπίτι.
Όχι να το κάνουμε και ... αρμένικη βιζιτα και να μεγαλώνω και ...2ο φοιτητή στο σπίτι αλλά θα το έβλεπα πιο ψύχραιμα το θέμα.
Βέβαια από την άλλη δεν θα ήθελα με τπτ τα φοιτητές παιδιά μου να μένουν στο ίδιο σπίτι με μένα (έχω κάνει κι εγώ φοιτήτρια ) οπότε μακάρι όταν και αν ερθει η ώρα τα οικονομικά της οικογένειας να επιτρέπουν να μένουν μόνα τους.
πσ. η απάντηση δεν διαφοροποιείται είτε μιλάμε για γιο είτε για κόρη
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.