iJohnnyCash
e-steki.gr Founder
Ο Panayotis Yannakas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Επιχειρηματίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 24,043 μηνύματα.
01-09-11
14:24
Ρε focko, πιστεύεις ότι αν θέλει δεν μπορεί να δημιουργήσει ελεύθερους χρόνους; Πχ αν σου πει ότι πάει μια βόλτα με την Χ φίλη της. Εσύ τι θα ξεψαχνίζεις κάθε κίνηση της; Αυτό θα αρρωστήσει εσένα, την ίδια αλλά και γενικότερα την οικογένεια. Οι πολλές (& ειδικότερα οι υπερβολικές) απαγορεύσεις και έλεγχοι σε οποιαδήποτε σχέση, δεν δημιουργούν καλύτερη επικοινωνία αλλά περισσότερη πρόθεση να "ξεγελάσεις" το "ελεγκτή". Σκέψου για παράδειγμα, αν φοβάται να σου μιλήσει ότι το τάδε φίλο της το βλέπει διαφορετικά, θα σου μιλάει για οποιοδήποτε άλλο θέμα;θα έχει αλλά αναγκαστικά δε περνά όλη την μέρα μαζί του και θα φοβάται να αρχίσει οπότε θα καθυστερήσει από μόνη της (νομιζω)
Και στην τελική δες το και ψυχολογικά, θα μίλαγες πότε σε ένα φίλο για κάποιο πρόβλημα σου αν ήξερες ότι θα τον "φοβίσει" περισσότερο από εσένα τον ίδιο; Και ναι, ένας γονιός που θέτει εκ των προτέρων με τόσο απλά ζήτημα, συμβολίζει φόβο. Και ναι, είναι το θέμα του έρωτα είναι απλό ζήτημα, ειδικά από την σκοπιά του παιδιού αφού όταν ερωτευτεί, αισθάνεται ωραία δεν πάνε ερωτευτεί και σχιζοφρενή δολοφόνο. Αν το παιδί αισθάνεται όμορφα γιατί να μιλήσει για αυτό σε κάποιον που ξέρει ότι θα το αντιμετωπίσει από την σκοπιά του φόβου;
Αν αυτό το θέμα σου είναι αυτό, είτε μην κάνεις παιδιά είτε ζήτα από τον πρόεδρο της δημοκρατίας απαλλαγή από τις ευθύνες της κηδεμονίας. Το ότι ο γονιός νοιάζεται για την ζωή του παιδιού έχει να κάνει με την αγάπη. Αγάπη = νοιάζομαι (disclaimer: δεν εννοώ ότι η αγάπη σε οδηγεί να παίρνεις αποφάσεις για τον άλλον, χωρίς τον άλλον. Μπορεί να συμβεί και αυτό, αλλά αυτό εκτός από πρόβλημα είναι ένα άλλο τεράστιο θέμα).μέχρι τα 18 (μετά δε μου πέφτει λόγος)
Ειλικρινά αν την κηδεμονία την βλέπεις ως μια πασαρέλα που στα 18 θα κρίνουν το παιδί, και κατά επέκταση εσένα, ή έστω θεωρείς ότι έχεις τόσο καλές ιδέες τρόπου ζωή, γίνε στρατιωτικός, άνοιξε κατηχητικό ή τέλος πάντων κάτι αυτού του επιπέδου. Ο γονιός δεν είναι αυτό, δεν πρέπει να είναι αυτό, δεν είναι υγιές να είναι αυτό.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
iJohnnyCash
e-steki.gr Founder
Ο Panayotis Yannakas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Επιχειρηματίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 24,043 μηνύματα.
31-08-11
20:00
Και επειδή δεν θα την αφήνεις να τον φέρνει στο σπίτι, δεν θα έχει αγόρι νομίζεις;Δε ξέρω απλά είναι μερικά αγόρια εκμεταλλευτές ,τα κορίτσια πιστεύω ότι είναι πιο συναισθηματικά και δε θέλω να κάνει ένα λάθος που να μετανιώσει σε όλη την ζωή.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
iJohnnyCash
e-steki.gr Founder
Ο Panayotis Yannakas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Επιχειρηματίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 24,043 μηνύματα.
31-08-11
00:29
Ναι, λες και αν δεν το έφερνε δεν θα είχε. Οκ πάει στο διάολο ένας γονιός να μην θέλει η κόρη του να έχει φίλο, ηλίθιο, οπισθοδρομικό αλλά οκ. Είναι μια στάση ζωή.
Μην μπερδεύουμε την ελευθερία με την ανοχή. Αν δεν συμφωνούμε με μια ελευθερία, αδιαφορούμε
Και ιδού η απορία ποίος είναι χειρότερος γονιός; Κάποιος που έχει επιβάλει στην παιδιά του μια ζωή κατηχητικού ή κάποιος που ξέρει ότι κάτι συμβαίνει, διαφωνεί αλλά επιλέγει να σου κάνει την ζωή "κόλαση" μόνο και μόνο να αισθάνεται αυτός ωραία; Τουλάχιστον ο πρώτος, αν και στενόμυαλο, έχει καλές προθέσεις. Ίσως να πιστεύει "απλά" ότι οι εναλλακτικές είναι "αρρωστημένες"
Υ.γ.: Για να μην παρεξηγηθώ, άλλο είναι πχ να μου "ζητούσε" να πάρω πρωινό με κάποιον που "γνώρισε" χθες στο clubbing και εντελώς διαφορετικό κάποιον που την εκφράζει εκείνη την περίοδο της ζωής της, έστω και αν είναι κάτι "απλό". Όχι ότι θα ενοχλούσε αν ήξερα ότι συμβαίνει το πρώτο, ή θα μου "ζητούσε" 1-2 φορές κάτι τέτοιο, απλά θα με ανησυχούσε η επιπολαιότητα της.
Μην μπερδεύουμε την ελευθερία με την ανοχή. Αν δεν συμφωνούμε με μια ελευθερία, αδιαφορούμε
Και ιδού η απορία ποίος είναι χειρότερος γονιός; Κάποιος που έχει επιβάλει στην παιδιά του μια ζωή κατηχητικού ή κάποιος που ξέρει ότι κάτι συμβαίνει, διαφωνεί αλλά επιλέγει να σου κάνει την ζωή "κόλαση" μόνο και μόνο να αισθάνεται αυτός ωραία; Τουλάχιστον ο πρώτος, αν και στενόμυαλο, έχει καλές προθέσεις. Ίσως να πιστεύει "απλά" ότι οι εναλλακτικές είναι "αρρωστημένες"
Υ.γ.: Για να μην παρεξηγηθώ, άλλο είναι πχ να μου "ζητούσε" να πάρω πρωινό με κάποιον που "γνώρισε" χθες στο clubbing και εντελώς διαφορετικό κάποιον που την εκφράζει εκείνη την περίοδο της ζωής της, έστω και αν είναι κάτι "απλό". Όχι ότι θα ενοχλούσε αν ήξερα ότι συμβαίνει το πρώτο, ή θα μου "ζητούσε" 1-2 φορές κάτι τέτοιο, απλά θα με ανησυχούσε η επιπολαιότητα της.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.