kynofilos
Δραστήριο μέλος
Εσύ προτιμάς έναν θεό θεωρητικά ισχυρό ή πρακτικά; Δλδ, σοφό, άπειρο αιώνιο κλπ ή καλό, "τίμιο", συγκαταβατικό κλπ; Υπέθεσε πως το καθένα συνεπάγεται την αναίρεση του άλλου.
Εγώ, θεωρητικά, τον θεωρητικό. Πρακτικά, τον πρακτικό. Βολεψάκιας, ε;
Διόρθωσέ με αν κάνω λάθος αλλά σοφός, άπειρος, αιώνιος, καλός, 'τίμιος' και συγκαταβατικός είναι ο θεός και στην Αρχαία και στην Ορθόδοξη Ελλάδα. Ίσως ο άνθρωπος αλλάζει όταν ξεχωρίζουμε τα καλά προσόντα από τα κακά και αποδίδουμε Τα καλά στον Θεό και τα κακά στο παιδί του τον Διάολο.
Για τον ίδιο Θεό μιλάνε και οι μέν και οι δε. Αλλά άλλο Πολιτισμό φτιάχνει η Μία και Άλλο η Άλλη Άποψη, με την ανθρωπότητα να παραμένει ουσιαστικά η ίδια.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kynofilos
Δραστήριο μέλος
H αγιότητα δεν εμπεριέχει (θεωρητικά) όλα τα παραπάνω; Ειλικρινά, δεν ξέρω.
Ούτε 'γω ξέρω, συγκρίνω απλοϊκά την μορφή του υιού του Θεού Ηρακλή με την μορφή του υιού του Θεού Ιησού.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kynofilos
Δραστήριο μέλος
Υπάρχει πάντως κ η εντύπωση πως οι θεοί είχαν όλα τα ανθρώπινα πάθη κ μάλιστα σε μέγιστο βαθμό. Δλδ, το άλλο άκρο από την ορθόδοξη θρησκεία που θέλει το θεό απαλλαγμενο από όλα αυτά.
Κοίτα, εμείς αποσκοπούμε στην αγιότητα, εκείνοι αποσκοπούσαν στην Ηρωϊκότητα, την Ανδρεία, την Επιβολή, τη Δύναμη, την Κυριαρχία, το Πάθος, τον Έρωτα, τη Μέθη και τον Θάνατο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kynofilos
Δραστήριο μέλος
Προσωνύμια της Δήμητρας
Πρίν το όργωμα οι αγρότες θυσίαζαν στην Προηροσία Δήμητρα, στο θερισμό στην Δρεπανηφόρον, στο αλώνισμα στην Αλωάδα και την άνοιξη στην Δήμητρα Χλόην. Άλλα ονόματα που της απέδιδαν είναι Ιουλώ, Αγλαόκαρπος, Σιτώ, Πολύκαρπος, Σπερμία, Σταχυοτρόφος και Φιλόπυρος.
Εκτός από τη Βιβλιοθήκη του Απολλόδωρου σημαντικές πηγές όπου αναφέρεται η Δήμητρα είναι οι Ομηρικοί Ύμνοι που αναφέρονται σε αυτήν, ο Ησίοδος με τη Θεογονία του και ο Παυσανίας.
Το όνομά της προέρχεται από το Δη (δωρικό τύπο του Γη) και το μήτηρ και σημαίνει μητέρα γη.
........
Παρατήρηση: Η Αρπαγή της Περσεφόνης, της κόρης της Δήμητρας και του Δία, της Γης και του Θεού της Ζωής, είναι ο Φυσικός Νόμος ότι οι καρποί της γης και της καλλιέργειάς της να μην υπάρχουν για 4 μήνες (όσους παραμένη η Περσεφονη στον Άδη).
Εδώ δηλαδή έχουμε την απόδοση ενός Φυσικού φαινομένου σε Θεϊκές θελήσεις, έναντι των οποίων οι άνθρωποι είναι αβοήθητοι.
Τα Ελευσίνια Μυστήρια τα δίδαξε η Δήμητρα, σαν μια θεϊκή βοήθεια στην πραγματική αθλιότητα του ανθρώπου.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Πάλι από Βικι:
Η Δήμητρα Στην Ελευσίνα
Κάποτε έφτασε στην Ελευσίνα και κάθισε κοντά στο Καλλίχορον φρέαρ πάνω σε ένα βράχο που ονομάστηκε αγέλαστος. Εκεί την βρήκαν οι τέσσερις κόρες του βασιλιά Κελεού. Η Δήμητρα δεν αποκάλυψε τη θεϊκή της ταυτότητα λέγοντας τους ότι ερχόταν από την Κρήτη και είχε ξεφύγει από πειρατές. Οι κοπέλες την πληροφόρησαν πως οι γονείς τους λόγω γήρατος δεν μπορούσαν να αναλάβουν την ανατροφή του νεογέννητου γιού τους Δημοφώντα. Η Δήμητρα δέχτηκε να αναλάβει εκείνη την ανατροφή του βρέφους και υποσχέθηκε ότι το παιδί θα μεγαλώσει χωρίς να αρρωστήσει ποτέ. Φτάνοντας στο παλάτι η θεα παρουσιάστηκε στη σύζυγο του Κελεού, Μετάνειρα. Η αίθουσα φωτίστηκε από ένα δυνατό φώς, γεγονός που γέμισε τη Μετάνειρα με δέος για την άγνωστη γρια και της παραχώρησε το θρόνο της. Η Δήμητρα αρνήθηκε και κάθησε βουβή και αγέλαστη δίπλα στο θρόνο αρνούμενη να φάει οτιδήποτε. Μόνο τα αστεία και τα τραγούδια μιας υπηρέτριας, της Ιάμβης, κατάφεραν να την κάνουν να γελάσει. Ετσι σύμφωνα με το μύθο δημηουργήθηκε το ιαμβικό μέτρο. η Δήμητρα ανέλαβε το μεγάλωμα του Δημοφώντα και αποφάσισε να κάνει το παιδί αθάνατο. Του άλλειφε το κορμί με αμβροσία και το βράδυ τον έβαζε μέσα σε φωτιά για να καούν τα θνητά του μέλη. Οταν η Μετάνειρα είδε τυχαία τις περίεργες μεθόδους της Δήμητρας άρπαξε το γιό της από τα χέρια της και άρχισε να απειλεί τη θεά. Η Δήμητρα εξοργίστηκε και φανέρωσε την πραγματική της ταυτότητα. Διέταξε τον Κελεό να χτίσει ναό με βωμό πάνω στο Καλλίχορον και απομονώθηκε εκεί θρηνόντας για την κόρη της. Δίδαξε στους γιους του Κελεού, Τριπτόλεμο, Διοκλή και Εύμολπο να τελούν τα Ελευσίνια Μυστήρια. Η θλίψη και η οργή για την αρπαγή της Περσεφόνης την οδήγησε στην απόφαση να μην αφήσει κανένα σπόρο να φυτρώσει πάνω στη γη. Η ανθρωπότητα άρχισε να μαστίζεται από λιμό και ο Δίας αποφάσισε πως ήταν καιρός να επέμβει. Έστειλε αρχικά την Ίριδα και μετά διαδοχικά πολλούς θεούς με δώρα για να την πείσει να αφήσει τη γη να καρπίσει και η ίδια να επιστρέψει στον Όλυμπο. Η Δήμητρα όμως απαιτούσε την επιστροφή της Περσεφόνης. Έτσι ο Δίας έστειλε στον Άδη τον Ερμή διατάζοντας τον Πλούτωνα να αφήσει ελέυθερη την Κόρη. Ο Πλούτωνας υπάκουσε αφού πρώτα έδωσε στην Περσεφόνη να φάει εφτά σπυριά ροδιού για να τη δέσει για πάντα με τον Κάτω Κόσμο. Η Περσεφόνη γύρισε στην Δήμητρα και η θεά άφησε τη γη να βλαστήσει. Από τότε η Περσεφόνη περνούσε στον Άδη τέσσερις μήνες και τους υπόλοιπους με την μητέρα της στον Όλυμπο.
Μικρά και Μεγάλα Ελευσίνια
Τα Μικρά Ελευσίνια ή Ελευσίνια της Άγρας, (από την περιοχή της Αθήνας Άγρα όπου τελούντο), γινόντουσαν το μήνα Ανθεστηριώνα, δηλαδή μέσα Φλεβάρη με μέσα Μάρτη, όταν η Περσεφόνη ανέβαινε στην μητέρα της από τον Άδη. Ήταν στην ουσία προετοιμασία και εξαγνισμός για τα Μεγάλα Ελευσίνια. Σύμφωνα με το μύθο ιδρύθηκαν από την Δήμητρα για τον εξαγνισμό του Ηρακλή από τους φόνους των Κενταύρων, όταν ο ήρωας εξέφρασε την επιθυμία να συμμετάσχει στα Μεγάλα Ελευσίνια. Τα Μεγάλα Ελευσίνια γινόντουσαν το μήνα Βοηδρονιώνα, δηλαδή μέσα Αυγούστου με μέσα Σεπτέμβρη, όταν η Περσεφόνη επέστρεφε στον Πλούτωνα.
................
Παρατήρηση: Εδώ πρόκειται για την παρουσία ενός θηλυκού Μεσσία της Δήμητρας και τα γεγονότα και τα θαύματα και τα μυστήρια που έμαθε στους ανθρώπους και τις λατρευτικές τελετές, της Θρησκείας που γεννήθηκε από την εμφάνισή της και που σκοπό είχε να κάνει τον άνθρωπο αθάνατο, δηλαδή την τέχνη της Δήμητρας ως τροφού του Δημοφώντα και την υπόσχεσή της να τον κάνει αθάνατο. Βλέπουμε την Αλχημεία (Σημερινή Επιστήμη) σε έξαρση.
Διαβάζοντας την Ελληνική Μυθολογία γνωρίζεις ένα πολιτισμό που 'βλέπει' ότι οι Θεοί περπατούν ανάμεσά του και μπορεί να είναι με οποιαδήποτε μορφή. Μια καλλιέργεια ανοικτή στο καινούργιο που βοηθά, απ' όπου κι αν αυτό προέρχεται, δεκτική και λογική στις εκτιμήσεις της.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kynofilos
Δραστήριο μέλος
Ο Άτλας, ένας από τους Τιτάνες, είχε παντρευτεί με την Πληιόνη, κόρη του Ωκεανού. Από τούτη την ένωση γεννήθηκαν οι Πλειάδες. Τέσσερες από τις Πλειάδες τιμήθηκαν με τον έρωτα του Δία και του έδωσαν παιδιά. Αλλά μονάχα η παράδοση σχετικά με τη Μαία έφτασε ως εμάς.
Η Μαία κατοικούσε πάνω στο βουνό Κυλλήνη της Αρκαδίας. Εκεί ήρθε να την πλανέψει ο Δίας και την έκανε μητέρα του πιο πανούργου από τους θεούς, του Ερμή. “Ο γιος του Κρόνου”, λέει ο Ομηρικός ύμνος, “ενώθηκε με την καλλίκομη νύμφη μια βαθιά νύχτα, ώστε η λευκώλενη Ήρα νάναι παραδομένη στον ύπνο και να μην τους δουν ούτε οι αθάνατοι θεοί ούτε οι θνητοί άνθρωποι. Όμως αφού εκπληρώθηκε ο σκοπός του Δία, κι ο δέκατος μήνας σημειώθηκε στον ουρανό, η Μαία γέννησε, κι έγιναν πράγματα εκπληκτικά, κι έφερε στον κόσμο ένα γιο γεμάτο τεχνάσματα, επινοητικό, κλέφτη, άρπαγα βοδιών, οδηγό ονείρων, νυχτο-ανιχνευτή, θυροφύλακα, που σε λίγο θάλαμπε ανάμεσα στους αθάνατους θεούς με τους ξακουστούς άθλους του”.
Ζ. Ρισπέν Μεγάλη Ελληνική Μυθολογία σελ. 43
Από κει και μετά ο Ερμής ο κλέφτης και ο επινοητικός, μεταφέρει τη σκέψη του Δία στους ανθρώπους. Έτσι η “ερμηνεία” είναι η επινόηση και η κλεψιά από την σκέψη του θεού.
Επινόηση και κλεψιά εδώ δεν είναι αξιολογήσεις ηθικές, αλλά μάλλον τρόπος επιτέλεσης της θεϊκής εντολής. Μετατροπή της σκέψης του θεού σε ανθρώπινους όρους.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kynofilos
Δραστήριο μέλος
Ο ανθρώπινος νους έχει την ιδιότητα να είναι χωρισμένος σε Δύο. Να ξεχωρίζει το καλό απ' το κακό με κριτήριο αυτό που τον συμφέρει.
Έχει επίσης την ικανότητα να παραποιεί τις ίδιες του τις σκέψεις και να παρουσιάζει πλασματική απεικόνιση των πραγμάτων. Το αρνητικό στην διατύπωση της αλήθειας είναι το αυτοδημιουργούμενο Ψέμα που ο νους παράγει.
Ο Ελληνικός γραπτός λόγος αναφέρεται στην εγκεφαλική έρευνα της Αλήθειας. Αυτό που στέκει πέρα από την αμφισβήτηση είναι πως πράγματι κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις.
Φτάνουμε σε κατανόηση μελετώντας όσο μπορούμε καλύτερα αυτές τις δύο όψεις.
Πιστεύω ότι φτάνουμε στη σοφία όταν έχουμε πάντα υπ' όψιν πως αυτές οι διαφορετικές όψεις είναι αντίληψη ανθρώπινη του ιδίου πράγματος.
Οι επιλογές μας πρέπει να γίνονται με γνώμονα κάποιο συμφέρον. Γνωρίζοντας καλύτερα τον εαυτό μας δικαιολογούμε τις επιλογές μας. Από κει και πέρα το δίκιο του καθενός εξετάζεται μέσα σε πλαίσια σχετικά.
Η Αλήθεια είναι και παραμένει άπιαστη σαν ένα μυστήριο για το νου.
Για το σώμα υπάρχει μια άλλη αλήθεια, (πεινάω, κρυώνω, χόρτασα, ζεσταίνομαι) που δεν χωράει αμφισβήτηση και αυτή η αλήθεια είναι κίνητρο για δράση με όφελος.
Ο νους γεννά ψευτο-αλήθειες, φαντάσματα ανυπόστατα και τους δίνει βάση ύπαρξης.
Ζηλεύω τα σκυλιά μου για την έλλειψη διαλεκτικής περιπλοκής των απλών πραγμάτων της ζωής.
Για την αποδοχή του θανάτου χωρίς φόβο και περιπλοκές, σαν μέρος της ζωής.
Για την γενναιότητα και ακεραιότητα που τους δίνει αυτή η στάση.
Στην ανάγκη θα σκοτώσουν αν έτσι μόνο γίνεται, χωρίς ενοχές. Όπως θα βοηθήσουν και κάθε μορφή ζωής που νιώθουν συγγενή, χωρίς να βλέπουν συμφέρον.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kynofilos
Δραστήριο μέλος
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η Εκάτη, θεά της μαγικής τέχνης στον κάτω κόσμο, ήταν το μοναδικό παιδί των Τιτάνων Πέρση και Αστερίας. Από τους γονείς της κληρονόμησε δυνάμεις πάνω στην γη, τη θάλασσα και τον ουρανό. Βοήθησε τη θεά Δήμητρα στην αναζήτηση της Περσεφόνης και μετά την επανένωσή τους έγινε συνοδός της Περσεφόνης και σύντροφος του Άδη. Ήταν στενά συνδεδεμένη με τα Ελευσίνεια μυστήρια.
Η Εκάτη συνήθως απεικονιζόταν σε σχέδια πάνω σε αγγεία κρατώντας 2 πυρσούς. Σε αγάλματα μερικές φορές απεικονιζόταν σε τριπλή μορφή. Άλλο όνομα με το οποίο ήταν γνωστή είναι Περσηίς.
Η Εκάτη είναι αρχαία ελληνική θεότητα. Από γλωσσολογικής άποψης το όνομά της φαίνεται ότι είναι ελληνικό και σχετίζεται πιθανώς με το επίθετο εκατηβόλος που αποδιδόταν στον Απόλλωνα. Υπάρχουν τίτλοι της όπως το άγγελος και το φωσφόρος. Με τον δεύτερο τίτλο πολλές φορές ονομάζεται «φορέας του φωτός» (βλ. Ευριπίδου Ελένη).
Ο ποιητής της Θεογονίας Ησίοδος αναγνωρίζει στο πρόσωπό της την πανίσχυρη Κυρία των τριων βασιλείων: γης, ουρανού και θάλασσας. Λέει, ακόμη, πως η θεά ασκούσε την κυριαρχία της από την εποχή των Τιτάνων πριν πάρει την εξουσία ο Ζευς και η τάξη του. Ο νέος κυβερνήτης του κόσμου την τίμησε, αφήνοντάς την στο αρχικό μεγαλείο της.
Η Εκάτη βοηθά τους πολεμιστές στον πόλεμο και τους βασιλείς στην απονομή της δικαιοσύνης. Φέρνει τιμές στους αθλητικούς αγώνες, παραστέκει τους κυνηγούς και τους ψαράδες και μαζί με τον Ερμή, προστατεύει τα κοπάδια. Τέλος, αποκαλείται κουροτρόφος.
Σημαντική είναι η παρουσία της στον περίφημο μύθο της αρπαγής της Περσεφόνης». Όπως και η Δήμητρα, ακούει τη φωνή του απαχθείσας κόρης. Τη συναντά κρατώντας φως στο χέρι της και ρωτάει τον απαγωγέα με λόγια που ανήκουν στη Δήμητρα, σύμφωνα με μια ορφική απόδοση ομηρικού ύμνου. Ο ποιητής μας λέει πως και οι δύο πηγαίνουν να βρουν τον Ήλιο, τον αυτόπτη μάρτυρα. Υφίστανται δύο αποδόσεις του μυθολογήματος. Στη μία πρωταγωνιστεί η Δήμητρα και στην άλλη η Εκάτη, που πηγαίνει μάλιστα και στον Κάτω Κόσμο για να αναζητήσει την Περσεφόνη. Αφού συναντηθούν η μητέρα με την κόρη, η Εκάτη εμφανίζεται για άλλη μια φορά στον ύμνο, για να παραλάβει την Κόρη και να μείνει για πάντα μαζί της. Η Εκάτη και η Περσεφόνη είναι το ίδιο αδιαχώριστες, όπως η Περσεφόνη και η Δήμητρα. Σύμφωνα με τον ύμνο, η Γαία, η Μητέρα Γη, δεν έχει καμία σχέση με τη Δήμητρα, καθώς θεωρείται συνένοχη του απαγωγέα.
Ο Αισχύλος τη συνδέει με τη Σελήνη και την παρουσιάζει ως Άρτεμι-Εκάτη, ενώ ο Ευριπίδης τη θεωρεί κόρη της Λητούς, και πρώτος στη Μήδεια την παρουσιάζει ως θεά προστάτιδα των μαγισσών. Η Εκάτη λοιπόν συνδέεται και συνταυτίζεται με τη Δήμητρα, την Περσεφόνη, τον Ερμή και τον Κάτω Κόσμο, τη Γη, τον Πάνα, την Κυβέλη και τους Κορύβαντες, τις Χάριτες στη μορφή που έχει ως προστάτις των καλλιεργειών και της γης. Ως Άρτεμις Ευπλοία αποκτά θαλάσσιο χαρακτήρα και συνδέεται με το ναυτικό επάγγελμα.
Η σχέση της Εκάτης με την Άρτεμι γίνεται φανερή από ένα μύθο του Εφέσου. Επειδή η γυναίκα του Εφέσου υποδέχθηκε άσχημα τη θεά και της αρνήθηκε τη φιλοξενία, η Άρτεμις τη μεταμόρφωσε για λίγο σε σκύλο. Όταν όμως πήρε πάλι την ανθρώπινη μορφή της, η γυναίκα του Εφέσου ένιωθε τόσο ντροπιασμένη, ώστε κρεμάστηκε. Η θεά την επανέφερε στη ζωή και εκείνη πήρε το όνομα της Εκάτης. Άγαλμα της Εκάτης είχε στηθεί κοντά στο ναό της Εφεσίας Αρτέμιδος.
Στους ύστερους χρόνους δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στη χθόνια υπόστασή της και στις μαγικές της ιδιότητες. Τότε εμφανίστηκε με τρομακτική μορφή όπως η Μέδουσα και οι Ερινύες. Με την εκδοχή αυτή συνδέονται οι οικιακοί καθαρμοί, τα οξυθύμια, με τα οποία διώχνονταν από το σπίτι τα κακά πνεύματα. Αφιερωμένος στην Εκάτη ήταν ο χώρος που βρισκόταν μπροστά από την πύλη του ναού, της πόλης ή του οίκου. Λατρευόταν για τις μαγικές της κυρίως ιδιότητες, για τη δύναμη που είχε να κρατάει μακριά από την καθημερινή ζωή το κακό.
Στον ελληνικό κόσμο η κλασική μορφή της Εκάτης στέκει αυστηρή και παράξενη, ανάγλυφη πάνω σε ένα τρίγωνο, με τα πρόσωπά της στραμμένα σε τρεις κατευθύνσεις. Οι Έλλνες προσπάθησαν να απαλλαγούν από την αυστηρότητα αυτών των αγαλμάτων διασπώντας την τρισυπόσταση θεότητα σε τρεις παρθένες χορεύτριες. Στις μεταγενέστερες εποχές, επέμειναν εντονότερα στην τρισυπόστατη όψη της θεότητας από ό,τι στην κλασική εποχή του Ησίοδου. Το γεγονός πως τα Εκάτεια τελούνταν σε τρίστρατα και πως αυτοί οι τόποι ήταν ειδικά αφιερωμένοι στην Εκάτη δεν αντιστρατεύεται στην ησιοδική ή κοσμική σύλληψη του αριθμού τρία. Όλα τα τρίστρατα προβάλλουν ξεκάθαρα τη δυνατότητα διαίρεσης του κόσμου σε τρία μέρη. Ταυτόχρονα η Εκάτη, ως κυρία των πνευμάτων, προειδοποίησε τους Έλληνες πως μια τριπλή διαίρεση θα δημιουργούσε αναγκαστικά δίπλα στον οργανωμένο κόσμο του Δία μια χαοτική περιοχή, στην οποία θα συνέχιζε να υπάρχει το αμορφοποίητο μέρος του αρχέγονου κόσμου ως Κάτω Κόσμος. Οι Έλληνες θεώρησαν πως η τριπλότητα της Εκάτης ήταν κάτι υποχθόνιο.
Σε προγενέστερες περιόδους, πριν ακόμη απολιθωθούν τα τρία πρόσωπα της Εκάτης στα γνωστά Εκάτεια, αυτές οι τρεις όψεις φαίνεται πως αποτελούσαν πολλές μορφές ή βασίλεια του κόσμου, πολλές δυνατές εξελίξεις της μιας και ίδιας συμπαγούς ιδέας. Έτσι, στη μορφή αυτής που προφανώς είναι η μικρότερη των θεαινών, η κατώτερη από τις τρεις, διακρίνεται μια εσωτερική σχέση ανάμεσα στη Δήμητρα, την Κόρη και την Εκάτη. Από εδώ πηγάζει και η προφανής ιδέα του μυθολογήματος, όπως ξεδιπλώνεται στον ύμνο.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BA%CE%AC%CF%84%CE%B7
Είναι ο πιο άσχημος μύθος που έχω διαβάσει ποτέ
Εννοώ (για να μην παρεξηγούμε) οτι δεν μου αρέσει καθόλου η ιδέα οτι ο ουρανός βγάζει "κακία" και οτι στο τέλος τιμωρείται
Ο Ουρανός θέλησε να σταματήσει την Δημιουργία της Γαίας, όπως και ο Κρόνος μετά απ' αυτόν.
Φαίνεται ότι είναι κανόνας η εξέλιξη και όποια δύναμη γίνεται τροχοπέδη, παραμερίζεται.
Είναι φυσικό για την ανθρώπινη αντίληψη να αντιλαμβάνεται την δημιουργική δύναμη σαν ξεχωριστές καταστάσεις δημιουργίας, με κατάργηση της προηγούμενης και έναρξη της επόμενης.
Πιστεύω ότι στην πραγματικότητα η δημιουργική δύναμη είναι μόνο δημιουργική, αναγνωρίζοντας την ανθρώπινη αδυναμία μου να κατανοήσω την καταστροφή σαν δημιουργία.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kynofilos
Δραστήριο μέλος
Η τύχη των συντρόφων του Οδυσσέα
Ο Οδυσσέας δεν ζήτησε τη σύμφωνη γνώμη των υπολοίπων για το δρόμο που διάλεξε, δόθηκε την ευκαιρία να διαλέξει μεταξύ “όλοι ή κανένας” περνώντας από τις Συμπληγάδες πέτρες, ή τη θυσία τουλάχιστον 6 συντρόφων με πιθανότητα να ζήσουν οι υπόλοιποι, περνώντας από Σκύλλα και Χάρυβδη.
Διάλεξε το δεύτερο κρύβοντας την επιλογή από τους άλλους.
Η ανταρσία έγινε εν πλω και αμέσως. (Πού μας πάει αυτός εδώ
Μετά το νησί του Ήλιου, ο Οδυσσέας περνά πάλι, αυτή τη φορά μόνος του, από Χάρυβδη και Σκύλλα (η οποία σχετίζεται με την Ασιατική Εκάτη, η οποία σχετίζεται με την Λήληθ).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kynofilos
Δραστήριο μέλος
Το ένα κεφάλι του Κέρβερου, η Ανομία (κατά της οποίας 'εχουμε τη σύνεση=χρήση του νου στη λήψη αποφάσεων), φαίνεται να συνδέεται, κάπως, με την επίδραση της Αφροδίτης στην Πασιφάη... Αυτό που κάνει η Πασιφάη με την τρέλα της Αφροδίτης είναι ακριβώς μια Ανομία και οδηγεί στον Άδη.
Χρειάζεται η επέμβαση του Θησέα για να έρθει η Λύτρωση, η οποία για την Πασιφάη δεν γνωρίζουμε αν λυτρώθηκε ποτέ...
ΜΗΔΕΝ-ΑΓΑΝ έγραφε το Μαντείο των Δελφών σαν ρήση του Απόλλωνα.
Η Αφροδίτη είναι δημιούργημα (ουσίας) του Θεού πάνω στον αφρό της θάλασσας... κράτα το Σταθερό!!! Ζωγράφισέ το.... Κάντο Συγκεκριμένο!!!!!! Αδύνατον..... Αυτ'ος/ή που βλέπουν την Αφροδίτη βλέπουν ένα δικό τους όραμα...
Ή όπως λέει μια παροιμία 'όποιος σε νύχτα περπατεί, (ξέρετε τι) παττεί'
Παιδί της ανομίας της Αφροδίτης (η οποία θεωρείται γυναίκα του κουτσού και πιό άσχημου θεού Ήφαιστου, (κάτι που θεωρώ φυσικό εφόσον η Αφρο αντιπροσωπεύει τη φαντασίωση) με τον Άρη, ο Έρως φτερωτός άγγελος.... Γιατί να έχει φτερά; Για σκεφτείτε... για να κάθεται πάντα στο ίδιο μέρος; Και πληγώνει, το δημιούργημά του, αλλοίμονο πονάει και μιά και η μάθηση είναι μόνο μέσω πόνου, Τι λέτε να προσπαθεί να μας πει;;;
Και εκτός από τον έρωτα, γελοιοποίηση του Άρη ενώπιον όλων των θεών, όταν η ανομία απεκαλύφθη... με το αναπόφευκτο ξημέρωμα του Ήλιου.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Από την συζήτηση για τα Ταρω:
What, then, will happen in the new Aquarian Age? Will the two fish forever trying the impossible fade away? ... The author of this work is happy to state that in spite of the recurring outbursts of collective insanity in the backyards of the global village this, in fact, is how it looks today.
Που νομίζω ότι σημαίνει επανένωση σε μία θεότητα της Αθηνάς με την Αφροδίτη... και οι δύο έχουν σχέση με τον Ήφαιστο και οι δύο έχουν παράξενο τρόπο που γεννήθηκαν... σχετίζονται με θεότητες εκτός και προγονικές του Δωδεκάθεου του Ολύμπου... ίσως και οι δύο είναι το ίδιο 'άπιαστες' και τις αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος σαν οράματα...
Το πρωΐ το όραμα της Αθηνάς το βράδυ το όραμα της Αφροδίτης
Επίαης από την δεύτερη παραπομπή αυτά εδώ:
Venus (and the heart chakra), when mature and clear, expresses love in art and beauty, with a wonderful capacity for unconditional acceptance of all conditions--true, non-judgmental love. The unconditionally open heart receives and expresses love that is harmoniously balanced. Mature Venus is open to new experience, is courageous, optimistic, and aware of soul intent and purpose--as the unconditionally open heart is where soul fully radiates. Mature Venus also is sociable, fashionable, artistic, good willed, benevolent, diplomatic, and magnetically sensuous.
Afflicted Venus expresses as all fears and phobias, breathing allergies, and catarrhal problems. The poisoned heart is bitter and vengeful--closed to life in a way that manifests as an inability to integrate and accept experience; with an inability to receive, or to give love. Afflicted Venus negates in jealousy the beauty, abundance, luxury and luck of others--projecting disdain and negativity instead. The poisoned heart is hesitant and insecure, has little self-confidence, and lacks the ability to trust in self or to trust others. Fear to open our hearts leaves us stuck in the head, unwilling to feel, touch, or breath in life--hiding in fear and expressing mentalized judgments with an incessant need to control our reality. The loss of our intuitive ability leads us to blindly follow dogmas and gurus in submission to propaganda and systems of belief, whether our own or those of others.
Περιγράφουν καταστάσεις που νιώθουμε σαν άνθρωποι συνεχώς και προσπαθούμε να τις χειριζόμαστε με μέτρο και κριτήριο την λογική.
Σημείωση: Αφροδίτη ήταν η μόνη θηλυκή θεότητα που είχε δωθεί το όνομά της σε Πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος μέχρι που προσετέθει η Έρις (πρόσφατα στην θέση του Πλούτωνα) υπάρχει και σχετική συζήτηση με τίτλο Έρις και Δυσνομία
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kynofilos
Δραστήριο μέλος
Ανάμεσα στα θύματα της Αφροδίτης είναι η Μήδεια, η Πασιφάη και η Φαίδρα
Είναι τραγική η μοίρα που έλαχε στη γυναίκα και τις κόρες του Μίνωα, κι αυτές θύματα του έρωτα που άναψε στην καρδιά τους η Αφροδίτη.
Πρώτα λύσσαξε να καταστρέψει την Πασιφάη, Κόρη του Ήλιου και σύζυγο του Μίνωα.
Ο Ήλιος ήταν που ειδοποίησε τον Ήφαιστο για τις σχέσεις του Άρη και της Αφροδίτης και ο Ήφαιστος γελοιοποίησε τους δύο εραστές με τον γνωστό τρόπο μπροστά σε όλους τους Θεούς του Ολύμπου...
Μη μπορώντας να εκδικηθεί τον ίδιο τον Ήλιο, η Αφροδίτη στράφηκε πρώτα κατά της κόρης του. Της εμπνέει ένα τερατώδει έρωτα για ένα ταύρο.
Σα θάρθει ο Θησέας ν' αγωνιστή με τον Μινώταυρο, θα βγει νικητής μόνο χάρις στη κόρη της Πασιφάης, την Αριάδνη, που η Αφροδίτη στάλαξε στη καρδιά της σφοδρό έρωτα για τον ωραίο Ξένο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kynofilos
Δραστήριο μέλος
" Στα δύσκολα η αρετή δοκιμάζεται , κι η περηφάνεια στα ψηλά "
'Οταν αντίκρισε ο βασιλιάς Πολυδέκτης ( αδελφός του Δίκτυ ) την Δανάη, χτυπήθηκε από την ομορφιά της. Της ζήτησε να τον παντρευτεί αλλά εκείνη αποκρίθηκε : " Βασιλιά, τη χάρη σου προσκυνώ. Το ξέρεις είμαι δοσμένη στους θεούς και το παιδί μου. Δούλη σου! ) Κάποτε ο Πολυδέκτης έδωσε γιορτή στο σπίτι του 'οπου άλλοι πήγαν της ξιπασιάς τα δώρα κι άλλοι της ταπεινοσύνης. Καλεσμένος και ο Δίκτης μαζί με τον Περσέα και την Δανάη.........
Από τον τίτλο και μόνο κρίνοντας, θα ήθελα να σας ζητήσω να αναπτύξετε το θέμα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kynofilos
Δραστήριο μέλος
Στις Νύμφες απέδιδαν και ικανότητες προφητικές, με την ιδιότητα πως ερμήνευαν τη θέληση κάποιας ανώτερης θεότητας.
Η Νύμφη Ερατώ ερμήνευε τους χρησμούς του θεού Πάνα και η Δάφνη της Γαίας, στους Δελφούς. Στο σπήλαιο Σφραγίδιο του Κιθαιρώνα, οι νύμφες είχαν μαντείο και πολλοί κάτοικοι της περιοχής είχαν λάβει από τις ίδιες το χάρισμα να προλέγουν το μέλλον.
Έλεγαν πως ο Ηρόφυτος είχε μητέρα την Νύμφη Σίβυλλα και ο Τειρεσίας τη Νύμφη Χαρικλώ.
Οι νύμφες δεν είχαν ναούς. Τους πρόσφεραν θυσίες κοντά σε πηγές, μέσα σε σπηλιές και τους αφιέρωναν βωμούς μέσα σε ιερά άλλων θεών.
Σε αρκετές περιπτ'ωσεις οι νύμφες είχαν επωφεληθεί για να φέρουν σύγχυση στο νου των θυμάτων τους και να τους μεταδώσουν αθεράπευτη τρέλα.
Διηγόνταν, πως όποιος είχε την ατυχία να δει μια Νύμφη μέσα σε μια Πηγή, έχανε αμέσως τα λογικά του.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Αγαπητή Πύλη, χαιρετίζω την Υπογραφή σας...
" H φαντασία σας είναι τα 'Προσεχώς'
στα κινηματογραφικά έργα της ζωής
σας. "
Αλβέρτος Αινστάιν
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kynofilos
Δραστήριο μέλος
Τιμωρία του Τειρεσία
Η Αθηνά, όχι λιγότερο σεμνή από την Αρτέμιδα, εκδικήθηκε σκληρά τον Τειρεσία που την είχε δει ολόγυμνη μια μέρα, ενώ έκανε το λουτρό της μαζί με τη Νύμφη Χαρικλώ. Άγγιξε με τα χέρια της τα μάτια του αδιάκριτου και τον τύφλωσε. Η Χαρικλώ την ικέτεψε να ξαναδώσει το φως στον Τειρεσία. Αυτό ήταν πια αδύνατον, αλλά σε αντιστάθμισμα “του καθάρισε την ακοή, ώστε να καταλαβαίνει τη γλώσσα των πουλιών και του έδωσε ένα ραβδί από ξύλο σουρβιάς, που μ' αυτό μπορούσε να βαδίζει με τόση ασφάλεια όσο κι οι άνθρωποι που βλέπουν”.
Εδώ βλέπουμε την απεικόνιση με τρόπο που ανάγει στον αόρατο κόσμο, της αυτοτύφλωσης που σχεδόν όλοι οι Αρχαίοι Έλληνες σπουδαίοι Μάντεις θεωρούσαν απαραίτητη για την ανάπτυξη της διόρασης. Τα δάκτυλα που τύφλωσαν τον Τειρεσία ήταν στην ύλη τα δικά του και στο πνεύμα, της Αθηνάς, στο συγκεκριμένο χωροχρόνο.
Πολλές φορές καλείται ο Τειρεσίας, να λύσει διαφωνίες και καυγάδες των Θεών σε θέματα ομορφιάς και έρωτα, σχεδόν δε πάντα τιμωρείται σκληρά από τον 'χαμένο' της διαιτησίας.
Ο Τειρεσίας έχει κόρη τη Μαντώ ιέρεια και ερωμένη του Απόλλωνα με τον οποίο γεννά τον Μόψο που έλαβε επίσης το χάρισμα της μαντικής. Ο Μόψος έγινε καλύτερος του Κάλχα τον οποίο νίκησε σε μαντική αναμέτρηση. Ο Κάλχας, όταν είδε ότι υπάρχει καλύτερός του, λέγεται ότι 'έφυγε' μόνος του και έσκαψε μάλιστα ο ίδιος τον τάφο του.
Επιτρέψτε μου μια παρατήρηση: Ορα=κοίτα και Ώρα=το νυν, είναι επικλήσεις στον Ήλιο ΡΑ...
Θεέ μου Ήλιε κάνε μου την παρουσία σου γνωστή, το φως σου στα μάτια, η φώτιση στον νου του νυν(τώρα)
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Αθηνά
Στη γιορτή της καλλιέργειας της Γης, ο ιερέας της Αθηνάς, ο επιφορτισμένος να χαράξει το ιερό αυλάκι στους πρόποδες της Ακρόπολης, απάγγελνε αυτά τα λόγια: “Δεν θα αρνηθείς σε κανένα νερό ή φωτιά – δεν θα δείξεις σε κανέναν άλλο δρόμο, εκτός από τον σωστό – δεν θ' αφήσεις κανένα κορμί άταφο – δεν θα σκοτώσεις τον ταύρο που τραβάει το αλέτρι”.
(Σελ. Α-89) Μεγάλη Ελληνική Μυθολογία Ζ. Ρισπέν
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kynofilos
Δραστήριο μέλος
Κατά το Μύθο, η Μέδουσα πριν γίνει το φριχτό τέρας που σκότωσε αργότερα ο Περσέας, ήταν μια πολύ όμορφη Κενταύρισσα με το όνομα Γοργώ. Μια μέρα που έβοσκε σ' ένα καταπράσινο λιβάδι, στις όχθες του Ωκεανού, τη βίασε ο Ποσειδών. Κατά τον Οβίδιο, ο βιασμός έγινε μέσα στο ναό της Αθηνάς, που τιμώρησε τη Μέδουσα μεταμορφώνοντας τα μαλλιά της σε φίδια.
Από την Μεγάλη Ελληνική Μυθολογία του μέλους της Γαλλικής Ακαδημίας Ζ. Ρισπέν (σελ. Α-190)
Ο Ναός της Αθηνάς, όπου η Γοργώ κατέφυγε για προστασία γιατί ή Γοργώ είναι θνητή, είναι ο Ναός της Σοφίας της προστάτιδας τών επιστημών και των τεχνών και έχουμε μέσα σε αυτό το Ναό, έναν Βιασμό μεταξύ θεού και όχι ανθρώπου, αλλά κενταύρου. Η Σοφία που ξεπηδά και η Τέχνη και Επιστήμη, είναι καλή για να σκοτώσει, να μετατρέψει σε Πέτρα τον άνθρωπο που έρχεται σε επαφή μαζί της.
Τότε η Γοργόνα (το άλλο όνομα του ιδίου πλάσματος) γίνεται Μέδουσα.
Το Πέτρωμα μπορεί να σημαίνει και 'πάγωμα' του συναισθήματος και της συντροφικότητος.
Υπάρχει και συνεχής διαμάχη μεταξύ Αθηνάς και Ποσειδώνα.
Η παράδοση αποδίδει στον Ποσειδώνα την Πατρότητα των Τεράτων τρόμων της εποχής, που βρίσκονται σε διάφορα μέρη μακριά από τον Όλυμπο.
Ένα από αυτά είναι και ο Βούσιρις, που έγινε ξακουστός για τα κατορθώματά του στην Αίγυπτο.
Μία Σημείωση: Βούσιρις είναι του Βοδιού η Ιρις, δηλαδή περιγράφει ένα πλάσμα που δρα υπό την οπτική γωνία αυτού που αποκαλούμε Ζώο;
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Η Δανάη
Ο Ακρίσιος (Α-κρισι-) ο αδελφός του Προίτου, παντρεύτηκε την Ευριδίκη, την κόρη του Λακεδαίμωνα.
Από τον γάμο αυτό γεννήθηκε μια κόρη, η Δανάη.
Μα ο Ακρίσιος κατεχότανε από σφοδρή επιθυμία να αποκτήσει γιό, διάδοχο του θρόνου του. Συμβουλεύτηκε το Μαντείο των Δελφών, μα η απάντησή του τον βύθισε σε απελπισία. Οι θεοί, όχι μόνο του αρνιόντουσαν τη χαρά να ξαναγίνει πατέρας, μα του λέγανε κιόλας πως κινδύνευε να χαθεί από το χέρι του παιδιού που θα έφερνε στον κόσμο η Δανάη. Για να αποφύγει αυτή την συμφορά ο Ακρίσιος έδωσε διαταγή να κλείσουν τη Δανάη σε ένα υπόγειο δωμάτιο (χωρίς παράθυρα) με χάλκινους τοίχους, μαζί με την παραμάνα της.
Ο Δίας πήρε τη μορφή Χρυσής Βροχής και έφτασε στο σκοπό του, παρά τις παραφυλάξεις του Ακρίσιου.
Όταν το παιδί της Δανάης με το Δία έγινε περίπου 4 χρονών ανακαλύφθηκε.
Ο Ακρίσιος έβγαλε αμέσως την Δανάη από τον υπόγειο και την ανάγκασε να ομολογήσει ποιός ήταν ο διαφθορέας της. Η Δανάη δήλωσε μπροστά στο βωμό του Ερκείου Διός ότι ο πατέρας του γιού της δεν ήταν άλλος από τον ρηγάρχη των θεών. Ο Αρκίσιος αρνήθηκε να το πιστέψει. Έκλεισε τη Δανάη και το γιό της μέσα σ' ένα κιβώτιο και το πέταξε στη θάλασσα. Τα κύμματα το πήγανε στις ακτές της Σέριφος, όπου το βρήκε ο αδελφός του βασιλιά της χώρας εκείνης, ο Δίκτυς.
Αυτός άνοιξε το κιβώτιο και πήγε τη Δανάη και το γιό της, τον Περσέα, στο σπίτι του.
Μεγάλη Ελληνική Μυθολογία Ζ. Ρισπέν (σελ.Β-223)
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Η Γοργώ, ή Μέδουσα
Πανέμορφη Κενταύρισσα που αρχικά συναγωνίζεται την Αθηνά σε ομορφιά.
Η μόνη θνητή ανάμεσα στα αδέλφια της.
Κατέφυγε στο Ναό της Αθηνάς για να επικαλεσθεί προστασία από την επέμβαση του Ποσειδώνα, την οποία δεν επεδίωξε.
Η Αθηνά μη μπορώντας να κάνει κάτι στον 'Θεό' Ποσειδώνα, μετατρέπει την Ομορφιά του Θύματος σε Ασχήμια, κάνοντας την σοφία αποκρουστική και βλαβερή για να δώσει ένα τέλος.
Η Μέδουσα πλέον μετακομίζει στα έσχατα της γης μαζί με τη Νύχτα και της Εσπερίδες, πολύ δύσκολο να βρεθεί, κάτι που 'πετυχαίνει' ο Περσέας μόνο με τη βοήθεια της Αθηνάς.
Ο αρχαιότερος θρύλος λέει ότι την Μέδουσα η Θεά Αθηνά την ξέκανε η ίδια και το κεφάλι της, σαν Μέρος της Πανοπλίας της, κοσμεί την Αιγίδα της και κρατά ακόμα την ικανότητα να Πετρώνει όποιον το Κοιτάξει. Είναι πλέον όπλο στα χέρια της Σοφίας, ότι αν κοιτάξεις την Αιγίδα και μάλιστα την Ασπίδα της Θεάς της Σοφίας Αθηνάς κατάματα, θα πετρώσεις με τον ίδιο τρόπο που θα πέτρωνες κοιτώντας τη Μέδουσα ζωντανά.
Αναφέρεται και το Γοργόνειο, φυλακτό κατά της βασκανίας που απεικόνιζε το κεφάλι της Γοργώς άλλοτε πανάσχημο και άλλοτε πανέμορφο.
Παιδιά από την συνεύρεση της Γοργόνας και τού Ποσειδώνα, επετράπει να γεννηθούν μόνο όταν πάρθηκε με βοήθεια της σοφίας το κεφάλι της Μέδουσας, οπότε ξεπετάχτηκαν ο μεγάλος Χρυσάωρ και ο ίππος Πήγασος...
Διηγόνταν επίσης πως η Αθηνά μάζεψε το αίμα που έτρεχε από τις φλέβες της Γοργώς και τόδωσε στον Ασκληπιό. Το αίμα από τις φλέβες της αριστερ'ης πλευράς πέθαινε τους ανθρώπους - το αίμα από τη δεξιά πλευρά τους γιάτρευε.
Ο Αυλός επίσης αποδίδεται στην Μέδουσα: Ακούστηκαν ήχοι όταν κόπηκε το κεφάλι της Μέδουσας πολύ όμορφοι και η Αθηνά που γοητεύτηκε πήρε ένα κόκαλο από ελάφι, του άνοιξε τρύπες και προσπάθησε να μιμηθεί τον ίδιο ήχο. Απογοητευμένη από το αποτέλεσμα το πέταξε στη γη.
Καλη σου μερα! Κι εγω εψαξα κι ευτυχως το βρηκα!!! Ειναι η "ιστορια" της μεταμορφωσης του Δια, οταν επισκεφθηκε μαζι με τον Ερμη την Φρυγια , μια αφιλοξενη χωρα.......οπου εκει συναντησε τον Φιλημων και την Βαυκιδα......." Εμεις οι αντρες, ειπε γυρνωντας στον Δια, οταν γερνουμε, ευκολα ξεχνουμε. Μα οι γυναικες ειναι αλλιως. Η Βαυκιδα κραταει σωστο λογαριασμο. Η γυναικα ετοιμαζε το δειπνο και μια γλυκια ειρηνη απλωνοταν στη μικρη καμαρα....."
Θα σου γραψω ολοκληρη την ιστορια καποια στιγμη στη διαρκεια της ημερας. Απλα ειναι μεγαλη κι εξω ξημερωσε !!!
Θέλω να σε ευχαριστήσω πολύ για την εργασία σου και να σου ζητήσω το όνομα και τις λεπτομέρειες έκδοσης του βιβλίου, για να το ζητήσω (εκτός αν είναι αυτό που ανέφερες στο προηγούμενο ωραίο σου post)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kynofilos
Δραστήριο μέλος
Η ΣΥΝΟΛΙΚΗ Ενέργεια του Σύμπαντος κάθε στιγμή ισσούται με 0.
εδώ λέει πολλά περισσότερα:https://en.wikipedia.org/wiki/Zero-point_energy
και μεταξύ άλλων και αυτό:In quantum field theory, the fabric of space is visualized as consisting of fields, with the field at every point in space and time being a quantized simple harmonic oscillator, with neighboring oscillators interacting. In this case, one has a contribution of E={\hbar\omega\over 2} from every point in space, resulting in a technically infinite zero-point energy.
ΥΓ. Τα σχόλιά σου μου έδωσαν μεγάλη χαρά και σε Ευχαριστώ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kynofilos
Δραστήριο μέλος
Ανάλογα το πώς εκφράζει κανείς τη λήθη.
Ξεχνάω τις ρίζες μου και τον πολιτισμό μου;
Τις ηθικές μου αξίες;
Το χρέος μου να είναι πολίτης που συμμετέχει στα κοινά του τόπου του;
Το χρέος μου να περάσω στο παιδί μου ηθικές αξίες;
Είναι και η τέχνη κατά της λήθης. Θα έλεγα επίσης τους νόμους, τους ρήτορες (για την αρχαία Ελλάδα), την πολιτιστική κληρονομιά από εκείνα τα χρόνια..
Λήθη ως προς την Αλήθεια, την Πραγματικότητα. Λήθη προς όσα αναφέρεις επίσης...
Συμφωνώ ότι δύναται να Είναι Και η Τέχνη κατά της Λήθης ανάλογα την Τέχνη και τις τεχνικές της... Τέχνη είναι και η Προπαγάνδα... Τέχνη είναι και όλα τα υπολείμματα που μας κρατούν σε επαφή με το παρελθόν... Τέχνη είναι και η απομυθοποίηση της τέχνης για να ακουμπήσεις κάποια Αλήθεια. Η αλήθεια δεν είναι πάντα ευχάριστη και γυρνάμε στον μύθο της Τέχνης, εθελοντικά, γιατί μας είναι πιό ευχάριστο, διασκεδαστικό.
Τέχνη είναι η Παράσταση της Αληθείας, Τέχνη είναι και η Παραποίησή της πειστικά...
Η Τέχνη μερικές φορές είναι χρήσιμη μόνο αν την επεξεργαστούμε λογικά...
Και εδώ κατά της Λήθης έχουμε την Μνήμη
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kynofilos
Δραστήριο μέλος
Έρεβος = Το απόλυτο σκοτάδι απ' όπου περνούν οι ψυχές στον Άδη, το βαθύτατον σκότος.
Εγένετο φώς όταν χωρίστηκε το απόλυτο σκοτάδι από το Χάος, όταν το 'γέννησε'. Το πλήρες όλων, αλλά σε κατάσταση αταξίας, έφτιαξε και ξεχώρισε το 'άδειο' το απόλυτο σκοτάδι σαν κάτι ξεχωριστό από τον εαυτό του και την ίδια στιγμή ο 'εαυτός' του έπαυσε να είναι 'Χάος'... φωτίστηκαν από το αντίθετο τού απόλυτου σκότους, το απόλυτο φώς που υπάρχει επίσης, τώρα κυρίαρχο, με το σκότος χωριστά.
Έδωσε και Σύντροφο στο Έρεβος, τή Νύχτα που του μοιάζει αλλά είναι και κάπως διαφορετικά, ίσως με τα άστρα, ίσως ότι την Διαδέχεται η Ημέρα, έχει Ζωή...
Από Light:
αυτάρ έπειτα Γαι' ευρύστερνος, πάντων έδος ασφαλές αεί
αθανάτων οι έχουσι κάρη νιφόεντος Ολύμπου,
Τάρταρά τ' ηερόεντα μυχώ χθονός ευρυοδείης,
* ηδ' Έρος, ός κάλλιστος εν αθανάτοισι θεοίσι
λυσιμελής, παντών τε θεών παντών τ' ανθρώπων
δάμναται εν στήθεσσι νόον και επίφρονα βουλήν.
εκ Χάεος δ' Έρεβος τε μέλαινά τε Νύξ εγένοντο·
Νυκτός δ' αυτ' Αιθήρ τε και Ημέρη εξεγένοντο,
ούς τέκε κυσαμένη Ερέβει φιλότητι μιγείσα.
Ησιόδου : Θεογονία. Εκδόσεις ΖΗΤΡΟΣ, μετάφραση Σ. Γκιργκένης.
Αυτός είναι ό 'Λόγος', η Αιτία, ο σκοπός της ταραχής και της δημιουργίας, η κατάληξη...
Το 'φιλότητι μιγείσα' περιγράφει το σύνολο του αισθήματος έρωτος και αγάπης σε εκείνο το χρονικό σημείο της Δημιουργίας.
Κατά Μία Παράδοση, ο Κέρβερος είχε τρία κεφάλια που από το καθένα έβγαζε διαφορετικό δηλητήριο:
Τη Λήθη, την Ανομία, Τον Αρνητή της Αληθείας
Κατά του Αρνητή έχουμε την Επιστήμη που σφραγίζει αλήθειες,
Κατά της Ανομίας έχουμε την Σύνεση (Αρετή του πραγματικού Σοφού των Ελλήνων),
Για την Λήθη ίσως έχουμε τη Τέχνη;
Τί νομίζετε;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kynofilos
Δραστήριο μέλος
Είναι ο 'Ηλιος του σπιτιού η γυναίκα.
Δόκτωρ- Υπέροχο... σας ευχαριστώ για την σκέψη!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kynofilos
Δραστήριο μέλος
Πίσω στον Ορχομενό η Ήρα οργισμένη με τον Αθάμαντα, για την αδιαφορία και περιφρόνηση που έδειξε αυτός στην προστατευόμενή της Νεφέλη, τον τρελλαίνει. Ο τρελλός Αθάμας τοξεύει και σκοτώνει το γιό του Λέαρχο, παίρνοντάς τον για ελάφι.
Σε αυτό το σημείο της ιστορίας που μας διηγήθηκες είναι η ΗΡΑ που επιφέρει τρέλα.
Τον Ηρακλή η ΗΡΑ τον τρέλανε με παρόμοια αποτελέσματα.
Ο τρόπος της είναι να τρελαίνει οικογενειάρχες, ιδιαίτερα τα 'δώρα' του θεού στους ανθρώπους, τα παιδιά του Δία με θνητές.
Είναι η πιό ζηλιάρα θεότητα και σε συνεχή κόντρα δύναμης με τον Αδελφό της, επίσης γιό του Κρόνου, Δία. Έγιναν ζευγάρι γιατί δεν υπήρχε καλύτερη, μάλλον.
Η μυθολογία είναι γεμάτη κακίες της Ηρας και σε αυτό δεν της παραβγαίνει καμμία...
Βρήκα ενδιαφέρουσα την αναφορά της Ηρας σαν συμβολισμό της ψυχής, στην παραπομπή που μας προσέφερε η mania.
Σαν θεϊκή παρεμβολή εκδηλώνεται μέσω της ψυχής και φέρνει τον άνθρωπο σε κάποια έξαρση...
Είναι Η-ΡΑ γυναικείος ήλιος, ή απόκρυφος κατά την περισσότερη ζωή, ή μια κατάσταση που χρειάζεται όρια για να είναι επωφελής.
Πρόκειται για εποχή της ιστορίας της ανθρωπότητος που καθορίζονται πάλι οι ρόλοι των δύο φύλων και περνάμε από γυναικοκρατία σε ανδροκρατία.
Η αρχαιότερη ιστορική αναφορά σε γυναικοκρατία είναι η ΟΝΟΜΑΣΊΑ ΤΗΣ ΠΌΛΗΣ ΤΩΝ ΑΘΗΝΏΝ όπου όλοι οι Ανδρες ψήφισαν ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ και όλες οι Γυναίκες ψήφισαν ΑΘΗΝΑ και έγινε σεβαστή η πλειοψηφία.
Ο δε άθλος με τις Αμαζόνες δείχνει ότι χύθηκε αίμα πολύ πάλι εξ' αιτίας της ΗΡΑΣ. Μεταξύ τους οι θνητοί είχαν κανονίση να τα βρούνε...
Θα παντρευτώ μόνο αν τρελλαθώ από έρωτα.
Δόκτωρ-Παράξενη-Αγάπη, αυτός είναι ο μόνος καλός Λόγος να μην παντρευτεί κανείς.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kynofilos
Δραστήριο μέλος
"Μετά τον φόνο των παιδιών του ο Ηρακλής αυτοκαταδικάστηκε σε εξορία, αφού πρώτα ο Θέσπιος τον εξάγνισε από το ακούσιο έκλημά του. Πήγε και ρώτησε το Μαντείο των Δελφών πού έπρεπε να κατοικήσει."
"Εκεί, λέει ο Απολλόδωρος ο Αθηναίος, η Πυθία τον ονόμασε πρώτη φορά Ηρακλή, γιατί ως τότε λεγότανε Αλκίδης. Το Μαντείο του Απόλλωνα έγινε συνένοχος της Ήρας και διέταξε τον Ήρωα να πάει στον Ευρυσθέα και να μπει στην υπηρεσία του."
"Ο κύκλος των δώδεκα άθλων δεν διαμορφώθηκε με μιάς και δεν είναι σωστό αυτό που ισχυρίστηκαν ορισμένοι, ότι δηλαδή ο πρώτος που κατέγραψε τους δώδεκα άθλους ήταν ένας Ρόδιος ποιητής του 6ου αιώνα, ο Πίσανδρος, που έγραψε το ποίημα 'Ηρακλειάς'.
Μόνο από τον 4ο αιώνα και ύστερα οι συγγραφείς άρχισαν να μιλάνε για τους δώδεκα άθλους που συμπληρώθηκαν άλλωστε και με αρκετά επεισόδια τα οποία δεν αναφέρονται στις αρχικές παραδόσεις. Απ' ότι φαίνεται ο Απολλόδωρος ο Αθηναίος ήταν ο πρώτος που κατάταξε χρονολογικά τους δώδεκα άθλους του Ηρακλή. Κατά τα λεγόμενά του, ο ήρωας χρειάστηκε οκτώ χρόνια και ένα μήνα να τους εκτελέσει."
Μεγάλη Ελληνική Μυθολογία Ζ. Ρισπέν (σελ. Β-96)
Παρατηρούμε επίσης, όπως και στην πολύ ωραία ιστορία της roumana (αν βρω από πού είναι roumana μου θα σε ειδοποιήσω) ότι τους Θεούς είναι δυνατόν να τους συναντήσουν στην καθημερινότητα της ζωής τους οι άνθρωποι, ιδιαίτερα οι σπουδαίοι άνθρωποι και ότι οι θεοί επεμβαίνουν στη ζωή των ανθρώπων άμεσα...
Τώρα να σας πώ μια προσωπική μου σκέψη και από την ιστορία που έγραψε ο 'Αρκτούρος'.
Από θεϊκούς λόγους ο άνθρωπος τρελένεται κάποια στιγμή στη ζωή του, πάντα εξ αιτίας της ΗΡΑΣ. Ο άνθρωπος τρελαμένος σκοτώνει τους δικούς του (εμφύλιος πόλεμος).
Αυτή η τρέλα δεν περνά από την μια στιγμή στην άλλη. Με προφάσεις και κατευθύνσεις και πολύ ανωμαλία, ο άνθρωπος στρέφεται κατά των γειτόνων του και δημιουργεί ένα κακό που κατά κάποιον τρόπο καταλήγει και σε καλό.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kynofilos
Δραστήριο μέλος
Εδώ μια μικρή σκέψη, Πρόκειται για τον θεό... Όπως τώρα μια θρησκευόμενη γυναίκα ονειρεύεται να γεννήσει έναν Μεσσία, εύκολα φαντάζομαι να το ποθούν οι τότε νέες, να φέρουν στον κόσμο έναν ημίθεο
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Από την ένωση της Αφροδίτης και του Άρη ή του Δία κατ' άλλους γεννιέται ο Έρως...
Της αγάπης και του πολέμου... του αισθησιακού και του βίαιου... δύο φαινομενικών αντιθέσεων...
ή του όμορφου και του κυρίαρχου... από αντίθεσης το ταίριασμα γεννιέται παίρνει 'οστά' ο έρως, η συνεκτική δύναμη με σκοπό...
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Αναφέρεται ότι το γράμμα Υ ανήκει σαν επινόηση στον Πυθαγόρα και την φιλοσοφική του σχολή.
Είναι το 22ο γράμμα της Ελληνικής αλφαβήτου, το αρχικό της Λέξης Υγεία και χρησιμοποιήθηκε σαν πρότυπο της ανθρώπινης ζωής.
Συμβολίζει την επιλογή που έχει κάθε άνθρωπος (όπως και ο ίδιος ο Ημίθεος Ηρακλής) να διαλέξει μετά την παιδική του ηλικία που συμβολίζεται από την κάθετη γραμμή, ανάμεσα στον δεξί η τον αριστερό δρόμο της ζωής. Ο δρόμος Δεξιά, όπως κατά την καλλιτεχνική γραφή του Υ, είναι στενός και δύσκολος στην αρχή, καταλήγει όμως σε πλάτωμα... είναι ο δρόμος της Αφιερωμένης ζωής σε πνευματικές επιδιώξεις.
Ο αριστερός δρόμος είναι πλατύτερος και ανοικτός και πιο εύκολος, είναι ο δρόμος της Ενεργής Ζωής ενός συνηθισμένου ανθρώπου με σκοπό κοσμικές επιδιώξεις και καταλήγει σε στροφές και δυσκολίες.
Από "Οδηγός για το Πυθαγόρειο ΤΑΡΩ " εκδόσεις ΚΡΥΩΝ ISBN 960-87907-9-4
Ο Ηρακλής τα Είδε αυτά και διάλεξε τον Δεξί δρόμο συνειδητά και με απόφαση...
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"Η Αλκμήνη, απ' όλες τις καρπερές γυναίκες, είταν η πιό όμορφη και η πιό ψηλή. Καμμιά γυναίκα, απ' όσες γεννηθήκανε από θνητά αντρόγυνα, δεν της παράβγαινε στη φρονιμάδα. Τα μαλλιά της και τα μαύρα της βλέφαρα αναδίδανε μια χάρη ισάξια με τη χάρη της χρυσοστόλιστης Αφροδίτης. Η Αλκμήνη αγαπούσε τον άντρα της, όσο δεν αγάπησε ποτέ άλλη γυναίκα τον δικό της"
Από Μεγάλη Ελληνική Μυθολογία Ζ Ρισπέν σελ. Β-89
Από την ένωση Αμφιτρίτης και Ποσειδώνα γεννήθηκαν ο Τρίτων, η Ρόδος και η Βενθεσικύμη.
Από Μεγάλη Ελληνική Μυθολογία Ζ Ρισπέν σελ. Α-189
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Από την συζήτηση για τα Ταρώ:
Πράγματι να γνωρίζεις τι είναι καλό και τι κακό είναι μια δύναμη που ο ίδιος ο Δίας κατέκτησε πολύ δύσκολα.
Η ιστορία της Μήτιδος της πρώτης γυναίκας του Δία, κόρη του Ωκεανού και της Τηθύος. Ο Ησίοδος την παρουσιάζει σαν προσωποποίηση της σοφίας.
Αυτή η ένωση είχε τραγικό τέλος.
Σύμφωνα με μιά προφητεία, η Μήτις, αφού θάφερνε στον κόσμο το παιδί που είχε στα σπλάχνα της, θα γεννούσε ύστερα ένα γιό πανίσχυρο προορισμένο να γίνει Βασιλειάς των Θεών. Ώστε ο Ζευς κινδύνευε να εκθρονιστεί και αυτός με τη σειρά του. Πηγαίνει και συμβουλεύεται το αρχαιότερο από τα θεϊκά ζευγάρια, τον Ουρανό και τη Γαία. Και να ποιό ήταν το αποτέλεσμα. Για να γλυτώσει ο Ζεύς από την τρομερή μοίρα που τον απειλεί το μόνο μέσον που υπάρχει είναι να καταπιεί την Μήτιδα μαζί με το παιδί που έχει στα σπλάχνα της. Μ' αυτό τον τρόπο πετύχαινε όπως λέει ο Ησίοδος, δύο σκοπούς: παραμέριζε κάθε κίνδυνο να εκθρονιστεί και καταπίνοντας την Μήτιδα θα μάθαινε τι είναι το καλό και το κακό και θα αποκτούσε αυτός όλη τη σοφία. (Σας θυμίζει τον Αδάμ και το μήλο; )
Γέννησε με τον γνωστό τρόπο την Αθηνά πάνοπλη... Αναταράχτηκε κι η θάλλασα και τα σκοτεινά της κύματα υψώθηκαν αλλά καταλάγιασαν σε λίγο, κι ο δοξασμένος γιός του Υπερίωνα κράτησε τ' άλογά του, ώσπου η νεαρή παρθένα Παλλάς Αθηνά έβγαλε από τους αθάνατους ώμους της τα θεϊκά όπλα κι ο συνετός Δίας, αναγάλλιασε.
Από Μεγάλη Ελληνική Μυθολογία Ζ. Ρισπέν (σελ. Α-41)
Εδώ βλέπουμε και την μόνη προσέγγιση που μας διατίθεται στην σοφία, την Αθηνά, προστάτιδα των επιστημών και των τεχνών, των οποίων η πρόοδος και εφαρμογή δημιουργεί δυνατότητες και πράγματα έξω από τη φύση του κόσμου τούτου (όρα υπολογιστές και κινητά) και μορφές τέχνης αφηρημένες που όμως επικοινωνούν...
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Από τη συζήτηση για τον υποβιβασμό του Πλούτωνα από πλανήτη και ανάδειξη της Έριδος στη θέση του, "Έρις και Δυσνομία"
Από μια έκδοση μυθολογίας: ο θεός του πολέμου Άρης ειχε ακόμα για δορυφόρους την Έριδα και τις Κήρες. Η Έρις ήταν αχόρταγη για βιαιότητες και "αδύνατη όταν γεννιέται, γρήγορα ψηλώνει και αποτυπώνοντας στη γη τα βήματά της, κρύβει το μέτωπό της στα ουράνια. Αυτή τρέχοντας ανάμεσα στα πλήθη σκορπάει και στις δυο πλευρές μια ολέθρια μανία και κάνει να πληθαίνουν τα βογκητά των μαχητών". Έχει για έμβλημά της έναν πυρσό αναμμένο για να "ανάψει" τον καυγά.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
να συζητήσουμε για την Μυθολογία των Αρχαίων Ελλήνων και παράλληλα να παραθέτουμε ό,τι δημοσίευμα βρίσκουμε ή απλώς θες να συγκεντρώσουμε άπειρο υλικό που αφορά την Μυθολογία;
Αγαπητέ Αρκτούρος καταλήγουμε να γράφουμε εδώ αποσμάσματα της Ελληνικής Μυθολογίας που μπορούν κάπως να 'φωτίσουν' τη ζωή μας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kynofilos
Δραστήριο μέλος
Αμφιτρίτη είναι το όνομα της κόρης μου
Σας εύχομαι Αιώνια Ζωή και Ευδαιμονία.....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kynofilos
Δραστήριο μέλος
Το ηθικά σωστό ανάγει στα θεία δώρα του ανθρώπου "αιδώ και δίκην" σταλέντων από τον Δία μέσω του Ερμή προς τους ανθρώπους, την αίσθηση της 'ντροπής' (του ορίου) και την αίσθηση της δικαιοσύνης (να δέχονται ένας τρίτος να τους λύνει τις διαφορές).
Από τη συζήτηση περί Δικαιοσύνης...
Isi, Σε κατευχαριστώ για το 'δώρο' του δελφινιού...
Η Αμάλθεια τον έθρεψε το Δία και δέχτηκε να του χαρίσει το σπασμένο κέρας "Το κέρας της Αμαλθείας" που χαρίζει τα πλούτη της γης...
Όπως και δέχτηκε να του Δώσει το δέρας της το αδιάτρυτο, που τον βοήθησε στις μάχες του και με την σειρά του έδωσε στην κόρη του Αθηνά... και ονομάζεται αιγίδα (προστασία)
Την συνδέουν με Αίγα (κατσίκα) αν και είναι ενα υπεφυσικό τρομερό πλάσμα που ζει στα έγκατα της γης...
Σε άλλη αναφορά το ανέθρεψαν περιστέρια...
Ο Αετός, του έφερνε κάθε μέρα νέκταρ και ο Δίας τον έκανε αθάνατο και τον ευλόγησε...
Ο αστερισμός του Ωρίωνα με τον Σείριο τον σκύλο του στο δεξί του πόδι... Όταν "πέθανε" ο Ωρίωνας, όπως πέθανε έγινε αστερισμός. Ο Σείριος μόνος του έγινε επικίνδυνος και οι Άνθρωποι παρεκάλεσαν τον Δία να τους γλυτώσει αυτός δε είπε οι Άνθρωποι να τον τιμούν τον Σείριο (τον Κύνα) στο ψηλότερο βουνό και έκανε τον Σείριο αστερισμό στο δεξί πόδι του Κυρίου του, τότε Υιό του Θεού του Δία, Ωρίωνα.
Τούτο μπορεί να ιδωθεί σαν αναφορά σε μια μακρά περίοδο της ιστορίας της ανθρωπότητος, όπου μέσω 'φωτισμένων' παιδιών του θεού ανθρώπων, μαθαίνει η ανθρωπότητα να συμβιώνει με κάποια από τα ζώα και να ζει μαζι τους...
Επιτρέψτε μου δε να τολμήσω να σκεφτώ ότι η περίοδος αυτή στην ιστορία της ανθρωπότητος ανάγεται πολλούς κατακλυσμούς πρίν, κάτι που τολμώ να σκεφτώ από τον Τίμαιο του Πλάτωνα, όπου ομολογείται πως αυτά που συζητούν είναι πολλών δεκάδων χιλιετειών ιστορία την οποία οι Αιγύπτιοι που δεν υπέφεραν από κατακλυσμούς "το πολύ να σηκωθεί λίγο η στάθμη του Νείλου", κρατούσαν καταγεγραμμένα.
Θα βρίσκαμε με ακρίβεια πότε αναφέρεται αν μπορούσαμε να υπολογίσουμε πότε έγιναν οι εκρήξεις Σούπερ Νόβα στην θέση των Αστερισμών του Ωρίωνα και του Σείριου που ευθύνονται για τη Δημιουργία τους.
Νομίζω τότε άλλαξε η όψη του νυχτερινού ουρανού όπως λέμε και για το αστέρι της Βηθλεέμ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kynofilos
Δραστήριο μέλος
Βεβαίως και απορίες και συζητήσεις επί του θέματος.
H Ελληνική Μυθολογία, κατά την θεώρησή μου, περιγράφει κάτι που συμβαίνει συνεχώς...
Είναι η παραστατική περιγραφή της ενεστώσας ζωής, κάτι που αρχίζει κάθε στιγμή και ολοκληρώνεται και ξαναρχίζει. Σαν άνθρωποι, το αντιλαμβανόμεθα σαν πέρασμα του χρόνου, μας λείπει η πλήρης συνείδηση της διάστασης του χρόνου, την οποία οι θεοί κατέχουν.
Στην προσπάθεια να υπερβούμε τα όρια της γραμμικής μας αντίληψης, παρουσιάζουμε στη μυθολογία λογικές υπερβάσεις.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Από Light:
ήτοι μεν πρώτιστα Χάος γένετ'· αυτάρ έπειτα
Γαι' ευρύστερνος, πάντων έδος ασφαλές αεί
αθανάτων οι έχουσι κάρη νιφόεντος Ολύμπου,
Τάρταρά τ' ηερόεντα μυχώ χθονός ευρυοδείης,
* ηδ' Έρος, ός κάλλιστος εν αθανάτοισι θεοίσι
λυσιμελής, παντών τε θεών παντών τ' ανθρώπων
δάμναται εν στήθεσσι νόον και επίφρονα βουλήν.
εκ Χάεος δ' Έρεβος τε μέλαινά τε Νύξ εγένοντο·
Νυκτός δ' αυτ' Αιθήρ τε και Ημέρη εξεγένοντο,
ούς τέκε κυσαμένη Ερέβει φιλότητι μιγείσα.
"Στ' αλήθεια, πρώτα-πρώτα το Χάος έγινε. Κι ύστερα η πλατύστερνη Γη,
η σταθερή πάντοτε έδρα όλων των αθανάτων
που την κορφή κατέχουνε του χιονισμένου Ολύμπου
και τα ζοφώδη Τάρταρα στο μυχό της γης με τους
πλατιούς τους δρόμους.
Αλλά κι ο Έρωτας που είναι ο ωραιότερος
ανάμεσα στους αθάνατους θεούς
που παραλύει τα μέλη και όλων των θεών
κι ανθρώπων την καρδιά δαμάζει
μες στα στήθη και τη συνετή τους θέληση.
Κι από το Χάος έγινε το Έρεβος κι μαύρη Νύχτα
Κι από τη Νύχτα πάλι έγιναν ο Αιθέρας και η Ημέρα
αυτούς τους γέννησε αφού συνέλαβε ερωτικά με το Έρεβος"
Όντως, δεν υπάρχει καμμιά αναφορά για σχέση Χάους - Έρωτα (όπως αναφέρεις).
Στο παραπάνω κείμενο απ' τη Θεογονία (αν κατάλαβα καλά απ' το πρωτότυπο και τη μετάφραση...) ο Έρωτας παρουσιάζεται ως... συνομήλικος (sic) του Χαόυς.
Ησιόδου : Θεογονία. Εκδόσεις ΖΗΤΡΟΣ, μετάφραση Σ. Γκιργκένης.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Από την Μεγάλη Ελληνική Μυθολογία του Jean Richepin της Γαλλικής Ακαδημίας,(σελ.23) 'Το Χάος είναι το Διάστημα, αλλά ένα διάστημ;α που περιέχει "εν σπέρματι" όλα όσα θ' αποτελέσουν το σύμπαν. Πρώτα Γέννησε το Έρεβος (την υπόγεια περιοχή, που, σύμφωνα με την αντίληψη των αρχαίων εκτεινότανε κάτω από την γη, τόσο μακρια όσο κι ο ουρανός πάνω απ' τον πλανήτη μας) και τη Νύκτα. Το Έρεβος κι η Νύχτα γεννούν με τη σειρά τους τον Αιθέρα και την Ημέρα. Τα Χαος είναι η απαρχή και αυτό δίχως καμμία βοήθεια γεννάει το Έρεβος και τη Νύχτα. Αυτό είναι το πρωταρχικό και δημιουργό στοιχείο.
Αμέσως μετά ο Ησίοδος αναφέρει τη Γαία και τον Έρωτα. Ο Έρωτας στη σκέψη του Ησιόδου δεν είναι παρά ένα αξίωμα μια αρχή, αλλά μια αρχή με υψηλό νόημα...
Νομίζω στον Ηρόδοτο, Όπου το Χάος είναι ο Ωκεανός, (ο οποίος στον Ησίοδο παρουσιάζεται αργότερα) ο Ωκεανός 'γέννησε' ή 'ένιωσε' Έρωτα' και άρχισε να δημιουργεί...
Έρως νοάται η συνεκτική δύναμη με διάταξη
Η Ελληνική μυθολογία αναφέρεται σε πράγματα διαφορετικών περιόδων της δημιουργίας σαν να υπήρχαν εξ αρχής. Για την κουλτούρα και την εκπαίδευση των τότε Ελλήνων, αυτό ήταν κοινή γνώση. Τον χρόνο όπως τον αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι υπερβαίνει...
Το 'αυτάρ έπειτα' και όλη η παράγραφος μέχρι που το χάος δημιουργεί, μπορεί να τοποθετηθεί μετά την δημιουργία του δωδεκάθεου ή λίγο πριν. Νομίζω ότι περιγράφει πολλούς 'χρόνους' ταυτόχρονα.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Από Rembeskes
Mα γλωσσικά μπορεί να περιγράψει έναν και μόνο χρόνο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.