CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Sanity never came back to me
I'm not stable
Whitechapel- Third Depth
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Atmosphere
Dear Jacob
I won't take up too much of you time
I know you're trying to get your video game-grind on
And that's fine
Just gimme a second to empty my face
Before I hit the road again to go and win this paper chase
I've been watching you man
I'm proud of you man
You're growing up to be the best man that you possibly can
I know you understand
Why I go out of town
I also know my days are colder when you're not around
Sometimes I wonder what it's like to be adapted to the fact
That daddy never lived inside the same shack
And sometimes I get this pain in my stomach's pit
It's what I get
I'm convinced it's my punishment
For those nights I got drunk and let go at some bar
In some city with some people I don't know
For all the times that the lines on your face
Reminded me of the days before the dagonflies escaped
It trips me out how you pick up all my traits
From the way that you spit to the fists that you make
I watch the way you try to keep your mom happy
Daddy learned that from you
You're supposed to learn that from daddy
I can't teach much when it comes to women
I drive safe and slow but don't know nothing 'bout the engine
You're doing good little man thats all I really meant
I love you
You're my best friend, thanks for listening
Dear Craig
What up bones? How it goes?
Yeah, me? Well, you know, you know, same old, same old
Sorry that the phone calls ain't too routine
Just been runnin' around the globe tryin' to do my thing
Sometimes the weeks fly a little too fast
And sometimes I go to sleep a little too trashed
Other times I'm not sittin' on enough cash
And other times today feels too much like the past
Sometimes at night I would watch y'all fight
A child wonderin'
Why your life just ain't alright?
What's the violence about? Why's it in my house?
And even the memories are turned up too loud
Yeah, I got some issues in my head
Knew we should've started fixing 'em back when she left you
I'm not trying to get you down, I know you're different now
But your little man justs wants you to listen now
I'm over thirty, can't maintain relations
All these women wanna hurt me and I just don't have the patience
I can't trust 'em
And they're not much help
When they start to push and pull the buttons I don't trust myself
What pride, fists, and words just might do?
I'm afraid of my fate, don't wanna turn out like you
I've never hit a woman
I won't do coke
And for that alone I love you and I wanna thank you old man
Dear Sean
What's goin' on?
Not much to say
Just checkin' in wit'cha trying to see what's wrong today
I know there's gotta be something kickin' your bruises
How's the love? How's the music? How's the self-abusiveness?
Got a lot to lose, it's breakin' your shoulders
So you let your paranoia place your bets for you
Too many cigarettes, messin' up your voice
Too many arguments, tryin' to test your poise
The only women that love you are fans and family
Mom has no choice, but fans leave you randomly
No heavy rotation
In any location
You're not ready to face that you have no steady vocation
Plus you're gettin' old, your raps are exhausted
Stop it, everybody knows that you've lost it
Singin' for these kids you don't know
When you should be at home with your own instead you're on your telephone
Fightin' with your girl like it's you against the world
Another drunk hotel bedroom corner, curled up like a naked fetus
Come and save him Jesus
Place him back in time before the Reaganomics and Adidas
Sometimes you're not impressed with the work you've done
And love isn't love if you didn't hurt someone
Your son says, "Hi dad."
Your dad says, "Whats up?"
And me, I wanna thank you, but I won't, I'll just say, "Good luck."
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Even when we not on tour I'm sleeping on the floor
Always on the road, on the couch, or with some girl I don't know
Hear myself say - I gotta go, I gotta leave, we gotta roll
a restless soul, mom I love you, promise I'll give you a call
once we checked out, sound checked, checked in the hotel room
Yeah, I know you want that same kind of perfume
off course I'll get it, get my brother on the phone
Tell grandma I'll help her with that garden stuff as soon as I'm home
We'll sit down and talk when I'm in Västerås
I don't know when, but once I'll get, I'll send you my schedule for shows
I'll call the booking right away, I'm going down to Jay in Malmoe
meet up with the guys in Gothenburg, work on the album
They say, home is where you're heart at, don't know where to start at
got loved ones all over, cross oceans and borders
I mean I love to travel, hate to fly, I want to go, but hate goodbyes
plus it's getting worse - Looptroop is on the rise
At times you'd like to press pause, no more ciaos and adios
but I'll be back in bit, now I'm out, business calls
I gotta fly away. Gotta catch the train. We gotta catch the plane
but I really can't complain. We gotta fly away. Pack my bags today
We gotta ride the wave. See you in a couple of days
I'm sorry for all I'm sorrys that came too late
I'm sorry for the times that I went away
but yo, I'm still here cus my love came to stay
Remember that even though the weather is grey today
I know we had some situations and I hate to say
that I don't know the answers and how to erase the pain
Close your eyes for the things that led us astray
Then open them up towards a straighter way
All I ever wanted was to hear you say my name
Capture this second we'll forever stay the same
I take the blame for all my great escapes
there's a high price to pay for travellin´ state to state
I'm gone right now but you won't wait in vain
I'll be back before you know it to put the aches on layaway
Don't be afraid I know we'll remain ok
till I'll be back keep in touch through the radio waves
Sometimes I fly away, but don't cry babe, cus you know I love you girl and
you know that you're my world. It's just you and me, that's the way we
supposed to be
You flew away like you were scared that I would clip your wings
after five years we haven't kicked it since
but straight up this ain't no pimpin' thing:
You a true queen baby only fit for kings
Maybe I couldn't see in the midst of things
now in my chain of life you're the missin' link
Just to hear your voice used to lift my chin
and I still feel the taste from when I kissed your skin
I'm looking at your picture wishing we'd click again
next time I make sure to get our shit in synch
next time I be your man through the thick and thin
I promise no more committing wicked sins
I buy you a house with a picket fence
get you everything you could give me twins
No bullshit on tour never hittin' skins
chasin' no groupies with chicken wings
Not the type to chain you between bed and kitchen sink
I merely praise the place where your lips begin
Your hips begin - I know you're quick to think:
It's pathetic, but I'd be the richest prince
if you once more unzip and let me sip your drink
Addicted to your love worse than nicotine
But there's too much pain for me to dig within
so I'm a let the music massage my crippled limbs..
and just fly away, into my hideaway
sometimes I lie awake and cry the night away
why you had to fly away?
Now you miles away
You took my smile away
why couldn't you have stayed?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
I know in life I won't be
Satisfied unless I live
My life with you, don't wanna
Live one single day apart
I hope I die before you do
I know in life I won't be
Satisfied unless I live
My life with you, don't wanna
Live one single day apart
I hope I die before you do
His name was Jake O'brian he was 17
Her name was Olive Finn
She was everything to him
She never even knew him 'till he
Walked up to her with a bouquet of
Petunias, and a heart so pure
And she was so pretty, he thought she
Was the prettiest girl in Kilkenny
He saved every penny that he had
Working on the train tracks so
He could buy a ring for her
When he came back, and he dropped
To his knee, said you could marry
Any man in Ireland madam but it's
Got to be me
But when she said no
He felt he had to go, so he traveled
To America on a ferry boat, but
Then there was the void, cause she just couldn't live without him,
She was sick without him,
So she filled out immigration papers
And showed up on his door step 30 days later
And said this
They had four kids over fourteen years
And protected each one from the poor things fierce,
And protected each other
From the city it was so cruel
In the back yard watch the summer
Weather grow cool
And it was so pretty, when fall came
It transformed the whole entire city
There was so much love' within them
That Olive said to Jake I'm a stay with
You forever on one condition
We're passionate lovers, every night we
Sleep with our backs to each other,
We're half of each other,
And I don't wanna sleep one night
Of my life knowing your aren't next
To me hogging half of the covers
Promise me you'll let me die first,
Cause I just couldn't live without,
You, I'd be sick without you
I'd be a devastated lunatic without you
You wanna make my life perfect,
This is how to
They got old 80+ years and this was
True love not a day was unclear
Cause this was true friendship, so even
When the kids went to college
They kept the romance polished
Jake+Olive, knifed in the back yard
Oak tree, lemonade, salad
Butterscotch, roast beef, you know
That old saying pick your poison
Well olive was a smoker, and jake
He was smoke free, uh
So when it came down to it
Lung cancer, chest tube
Draining all the fluid, olive on her death
Bed looked him in the eyes, but she
Didn't have to say a thing cause he
Already knew it, she closed her eyes
And then she went through it
Her last few breaths were like irish
Folk music, he told the people at the
Funeral that they were happy that you
Knew us, and covered olive's casket in
Petunias
And then he went home
He didn't feel quite
Right sleeping there alone, he was
Half of a whole, cracked in the soul
He sat there alive but his passion was
Dull, he missed olive
And he was so sick without her
Couldn't live without her
So he gave his final will to his
Neighbors, fell ill and died exactly
30 days later
The immigrants...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Conflict resolution,
and that's damn sure not a specialty,
I wanna thank everyone for listening to the album that they just listened to,
Please don't take out your lighters though; it's kinda sad.
I'm from the meth lab city of broken dreams,
and cracked out dopamines,
where everybody's looking for an ocean scene,
where 'Pac and Biggie are passe cuz back home,
we speak in terms of Mac Dre and Fat Tone,
I'm from a city where there's actually people,
that are bothered by the thought of homosexual marriage,
the bible belt, friendly smiles, and Christian steeples,
and names like Bobby Sue Jenkins and Belinda Peoples,
this town is so eerie when it snows,
all the trees look like ghosts appearing from the road,
the crows flew south of heaven and found the elixir,
the echo of silence whispers from the mouth of the river,
to say... yeah the city could be great one day,
but the first step is getting out of our own way.
I've been to bigger cities, they produce bigger frowns,
I'll die, right here, in this town.
And I know,
there's something beautiful within my grasp,
And I know,
I think I'm satisfied but it won't last
And I know,
to lace my boots up and pick my path,
I'll find another rainstorm to fill my glass
So quote my life as written by anonymous, fuck it,
I think I'll keep the liquid courage and the broken promises,
so if you're coming over bring a bottle and a cup,
there's a war going on outside-- and I don't give a fuck,
I could never win the fight for me,
I could only minimize the details of my life story,
I was born, late July, 1981,
skip a bunch of bullshit until now and then the story's done,
but I'mma write the chapters later in my life,
in a nursing home with a sweet lady for a wife,
both of us in wheelchairs we quietly hold hands,
it's strange, but one day, I'm gonna be an old man,
I hope to be happy on that day because I finally stood up,
and moved the hell out of my own way.
I need to move the hell out of my own way,
Note to self: And so do you.
And I know,
there's something beautiful within my grasp,
And I know,
I think I'm satisfied but it won't last
And I know,
to lace my boots up and pick my path,
I'll find another rainstorm to fill my glass.
No no no no no,
Don't get your lighters out,
This isn't Ben Harper,
Thank you seven,
Thank you opus,
and thank you Kansas City,
Good night.
BOW MOTHA FUCKA WHAT?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
For every hole I've punched in the wall
Every piece of paper crumbled as we've suffer in the bloodiest fall
For every pulsating ego blistered into moon ripe nosebleeds
I nurse these festering wounds and drop no seeds
but grow an orchid garden
Now the pains on your portrait hardens with a face that resorts to jargon
Scribbled like a suicide note
Like I'll stop
I show the beauty by a profile shot
Freeze, don't fret for the truth
Cause I'll pray till I heard footsteps on the roof
I swear to god I don't believe in angels
Ask me, atheist, ashly
Where's the wings in this relationship
Passions has passed me, cast another spell
Mortified, melancholy, Madness to Michelle
Suicide Sarah, illiterate your fate, worship the absence, and demonstrate my faith
(Face in the mirror on my bathroom door
I saw her dance in rain in the summer downpour)
I saw her dance till the rain put the fire out
Burned at the steak, Joan of Arc little anxious saint
I illustrate the gates of hell into my notebook her flesh burns up in the furnace
Ashes to Ashley
Urns to something earnest
I slit my wrist and curse with an ink pen
Write a revelation, burn a stack of bibles
question my faith, get my churlish ass to smile
Find another suttel piece of confidence to muster
Her ministry echoes in this monolithic structure
Cremate the dieing Christmas trees
The winter is full of bitter, ashy, black blizzards
And when the superstition delivered
And it came down the chimney they found her in the fire place with me
Ashes to Ashley
The fire's only half dead, how many angels can you fit on a match head
Count them
Try start a fire
Do it
Turn the volume down or write a song to her movement (x4)
We walked a broken path while the sun was bleak
And we were holding hands on these rusted swings
That I called "us" and my love would sink
underseas that we would drown underneath
When you would swim deep to catch my lip's speech
To try to catch drifts to catch what it means
And you found what would grow between us
So I thought about you while I wrote The Phoenix
And now my spine shivers from the notes that you speak
of perfect pitched melodies and emotions you seek
That I'm composing in dreams, so you see that I love you
And I'll hold your broken dreams till I'm bleeding in puddles
She breaks bones, engraves poems in gravestones (Text!)
Paints quotes of pathos when pain grows (Next!)
Rain flows became hopes of rainbows (When!)
Angels with halos and saints spoke (Blessed!)
Death to this world now we've given enough
I wanna hide you from the company that misery loves
And so I draw blood with few strokes and our love it drew close
so you can draw attention with the pen that you hold
Reveal your energy; and we'll just get to keep
The radio-active I can feel your chemistry
When we gaze at sea waves and freebase off replays
that re-late to cliches to see fate will be grace
I find peace in our dance on ice sheets
To bathe your silhouette in the tears the skies weep
We'll burn bridges to find warmth from life's storms
And cross roads at the point where lives meet
I'll show you memories I hate to reveal
If you could feel what I say Then I could say what I feel
And I finally learned what it takes to confess
I'll take you to place filled with grace and sunsets
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Some people tell me that I need help
Some people can fuck off and go to hell
God damn, why they criticize me
Now shit is on the rise so my family despise me
Fuck em! And feed em cause I don't need em
I won't join em if I can beat em
They don't understand my logic
To my gat to my money and I'm hooked on chronic
I never wanted to hurt a nigga
Unless ya come flexin that trigga, I dig ya
That grave on the east side of town
Lay ya six feet underground
From man, to the dust to the ashes
All I remember tell me where the cash is
Clic Cloc barrel at my dome
Give all your loot or you ain't going home
But I ain't going without a bang
Wa da da dang, wa dada daa dang
I'm havin illusions I'm havin illusions drivin me mad inside
I'm havin illusions I'm havin illusions fuckin me up in my mind
I'm havin illusions I'm havin illusions drivin me mad inside
I'm havin illusions I'm havin illusions fuckin me up in my mind
Muthafuckas be drivin me up the walls
Hopin that I fall but they can suck my balls
Straight jacket, strap it
In a padded room when some punk niggaz can't hack it
Distracted from all reality
Now I'm let out on a minor technicality
They all fucked up now
Cause they let a nigga back on the street somehow
I'm lookin for someone like me
Livin in my own world to my own degree
On the loose in the city lookin at the hoes wit the big titties
Lookin at me and I feel shitty
A little tensed up gettin hot
Cause she looks like my girl who just smoked at the crack spot
I'm tryin to find ways to cope
But I ain't fuckin round wit the gauge or a rope
I'm havin illusions I'm havin illusions drivin me mad inside
I'm havin illusions I'm havin illusions fuckin me up in my mind
I'm havin illusions I'm havin illusions drivin me mad inside
I'm havin illusions I'm havin illusions fuckin me up in my mind
I'm havin illusions
I'm havin illusions
I'm havin illusions
I'm havin illusions
I'm havin illusions
I'm havin illusions
I'm havin illusions
I'm havin illusions
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
I sit and play my organ to this carnival of souls and I bare my paper heart to let the artical unfold.
It's harder to control I know I'm partial to indulge, so I drink and sink I think it brings a calmness to my skull.
I watch it all unfold just to stitch it all together gettin shivers from my mistress that delivered me a letter full of pain, full of hope and the increments of pleasure it contains more of those then any instrument can measure.
Yeah, feeling ugly in my skin. Weaving a tornado and then running from the wind.
This habit of abandonment is something I resent, cause it's tragic and it's cancerous it's functioning like death.
I want to meet a mute just to kiss her on her honest lips use my withered hands and paint a picture of accomplishment. Mixture of the opposites insecure and confident. Uh, these are the symptoms of an optimist.
Cause you can hang yourself for all I care. I don't mean that but I wish I did.
I kissed your lips and I whispered isn't this intense, everytime the winter hits your relation-ship-wreck and I slit my wrists.
Here's the falling snow. I don't know much except I know I don't know when it's time to go.
I'm alone in my room missin Mike again leviathan on my back so I have to write again.
Second class citizen, epitaph chiseled in my neck and back when I've been to hell and back visitin. Right?
I fell in traps on the pilgrimage sellin off to dodge when you left me for a bargain.
Sometimes I drink till four AM, am I self-destructive? I drink therefore I am.
Magnetism like I know Descartes, on a sojourn for an owner of a lonely heart.
We could be together, forever, on Noah's ark drifting where the souls depart.
You could show me the contents, napoleon complex could rip my bones apart.
Look. I would bleed in the snow, and wait for the sun just to see what would grow.
This is for the days I would sink in a hole and every disconnected handshake received at a show.
For every single girl that was scared to say she loved me and everyone that did when she'd only want to fuck me. For every friend that I knew I'd never trust all's quiet on the western front.
I've been searching for a straw in a barrel full of needles, too late to be original but scared to do a sequal when the veins show they're varicose and feeble from the fake hopes and pheromones they feed you. See, I don't like my skin today I'll bite the hand that feeds till it bleeds and my lips decay.
All these things I can't give away. So I think I'll just sit awake.
(What's the point of dreaming anyway right?)
There's a monster on the inside clawin at my skin begging me to let him out and calling me a friend.
Telling me to have some fun, telling me to grab a gun saying it'll be a blast I know that he's acting up.
But, if he doesn't quit soon I'mma have to send him to his bedroom (Click, Boom).
You are nothing but another schizophrenic urge of givin human properties without a sympathetic nervous system. Uh, I hope you get under control cuz I don't wanna get to know the devil on my shoulder.
Rainbows are black, angels are black, fangs in my neck and your halo is cracked.
Allergic to your skin so you make jokes and laugh but you really want to leave I'm your scapegoat for that.
And even though I know I'm barely turning twenty five when there's no more bridges left I'll just burn myself alive. That's what I deserve, that's what I've earned when I can't survive the ash and fire, blasphemies my words.
Tell them that I wasn't very good in the first place. Don't believe the hype wake me up when it's October.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
τα ναύλα για τη κόλαση μου, πούστη
έτσι ντοπάρουμε, κρατάμε και γουστάρουμε
κάθε σκηνή που περνά απο μπροστά μας
δεν είναι έργο στο γυαλί
μια καληνύχτα έπειτα
είναι το βήτα έγκλημα έγκλημα
και είναι το 24ωρό αυτό συναίσθημα
όταν κάτι χρειάζεσαι και δε μπορείς να το 'χεις
"μα ποιός λέει πως δε μπορείς;"
μιλάει αυτός της άλλης όχθης
κι έτσι μια σπρωξιά και ο βούρκος αγκαλιάζει το κορμί σου
και η γαλήνη που προσφέρει και σκλαβώνει τη ψυχή σου
έρχεται απ'τη πέτρινη καρδιά
δεν έχεις τη φωνή σου πια
μονάχα νέβματα, κραυγές και ουρλιαχτά
σα τα σκυλιά, μαύρα σκυλιά
είσαι το φάντασμα, όπου και να πας
ανάσα βρίσκεις, ζείς
μα προτιμάς να πολεμάς
και δεν πονάς
και αγαπάς μόνο τα χρόνια που θυμάσαι να 'χεις κάποιον
ν'αγαπάς τη μάνα δε ξεχνάς
τον αδερφό, τα χαστούκια του πατέρα κι αν δεν ήταν στο πλευρό
το σκληρό παλιό καλό σου εαυτό
στο μεροκάματο απο παιδί μικρό
αντράκι μου, άντρας γεννιέσαι και πεθαίνεις άντρας
πάντα περήφανος για τις πράξεις σου, πάντα
πάντα περήφανος για τις πράξεις σου, μάγκα πάντα
πάντα να θυμάσαι πως να αλλάξεις είναι δύνατον
δε λέω πως είναι έυκολο, μα δεν είναι απίθανο
στον πόντιο, τον έλληνα, το ρώσο, τον αφρικανό
πίστεψε στη συγχώρεση
το μίσος και η συμφόρηση των νεύρων
τι κι αν βρίσκεις φως
θα προκαλούν συσκότιση
μέσα στο πνεύμα σου και στο μυαλό συσκότιση
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Τί έμεινε απο κείνες τις νύχτες που βάδιζα μόνος
πόσες ανεκπλήρωτες επιθυμίες
οι αγάπες οι παλιές θαμμένες κάτω απο πολυκατοικίες
40 και 5 βαθμούς ταχυπαλμίες
δεν προλαβαίνω το χρόνο γαμώτο
πως καταλήγω πάντα να λιώνω στο χόρτο
ή χημικά που στο κεφάλι μου γλεντάν
κουρτίνες στον καθρέφτη μου
τα είδωλα μου δεν θέλουν να με ξέρουνε καν
το πρόσωπό μου έχει αλλάξει
ανάμεσα στα πλήθη εμπιστεύομαι λίγους
από το στόμα του κτήνους
εκπομπές δεν με ένιωσαν ποτέ, δεν συμβιβάζομαι
34 για πάντα Αθήνα μου έγινες στάμπα
η μουσική μου ενώνει την Ελλάδα
τα αδέρφια μου σ' απόσταση ανάσας
αυθόρμητα πάντα φορμαρισμένοι, πάντα προετοιμασμένοι
με σνομπάρεις αλλά μάλλον το ζηλεύεις
το χειρίζομαι σωστά, ανασαίνω μ' αυτό
γράφω στο πούτσο μου τα κόμπλεξ των μικροαστικών ακροατών
γυρνάμε γύρω γύρω ώσπου να κάνουμε εμετό
σ' όλη την πόλη
αν κάποτε με γνώρισες να με θυμάσαι
που και που οι δρόμοι μας υφίστανται να είναι κάθετοι
όπως κ η γνώμη μας Σινώπη
μωρό μου από τότε που χάθηκε το φιλότιμο γεννήθηκε η συγνώμη
για αυτό κάνε υπομονή κ όλα θα στρώσουν
οι μπάτσοι δεν μπορούν να με στριμώξουν, έχω το νου μου ζεστό
θα παίξω όπως γουστάρω γιατί κανόνες δεν ακολουθώ
Λόγος ημών, gotham, bong da city κ έχει να λέει
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Yeah... It's that real this time around
Immortal Technique... Revolutionary Vol. 2
It's on now motherfucker..
Lock and load!
This is the point of no return I could never go back
Life without parole, up state shackled and trapped
Living in the hole, lookin' at the world through a crack
But fuck that, I'd rather shoot it out and get clapped
I've gone too far, there ain't no coming back for me
Auschwitz gas chamber full of Zyklon-B
Just like the Spanish exterminating Tainos
Raping the black and Indian women, creating Latinos
Motherfuckers made me out of self-righteous hatred
And you got yourself a virus, stuck in the Matrix
A suicide bomber strapped and ready to blow
Lethal injection strapped down ready to go
Don't you understand they'll never let me live out in peace
Concrete jungle, guerrilla war out in the streets
Nat Turner with the sickle pitch fork and machete
The end of the world, motherfucker you not ready
This is the point of no return and nobody can stop it
Malcolm little when he knelt before Elijah Muhammad
The comet that killed the dinosaurs, changing the earth
They love to criticize they always say I change for the worse
Like prescription pills when you miss-using them nigga
The Templar Knights when they took Jerusalem nigga
And figured out what was buried under Soloman's Temple
Al Aksa the name is not coincidental
I know too much, the government is trying to murder me
No coming back like cutting your wrist open vertically
How could a serpent be purposely put in charge of the country
Genetic engineered sickness spread amongst me
My people are so hungry that they attack without reason
Like a fuckin' dog ripping off the hand that feeds him
Immortal Technique is treason to the patriot act
So come and get me motherfucker cause I'm not coming back
This is the point from which I could never return
And if I back down now then forever I burn
This is the point from which I could never retreat
Cause If I turn back now there can never be peace
This is the point from which I will die and succeed
Living the struggle, I know I'm alive when I bleed
From now on it can never be the same as before
Cause the place I'm from doesn't exist anymore
This is the point of no return nigga you better believe this
Mary Magdalen giving birth to the children of Jesus
The evolution of the world, bloody and dramatic
Human beings killing monkeys to conquer the planet
The kingdoms of Africa and Mesopotamia
Machine gunnin' your body with depleted uranium
This is the age of micro chips and titanium
The dark side of the moon and contact with aliens
I started out like Australians, criminal minded
Broke into hell, tore it down, and built a city behind it
SouthPaw, murderous, methodology nigga
Remember that I'm just a man don't follow me nigga
Cause once you past the point you can never go home
You've got to face the possibility of dying alone
So tell me motherfucker, how could you die for the throne?
When you don't even got the fuckin' heart to die for your own
It rains acid, one day the earth will cry from a stone
And you'll be lookin' at the world livin' inside of a dome
Computerized humanity living inside of a clone
This is the place where the unknown is living and real
Wormwood the planet X and the seventh seal
Universal truth is not measure in mass appeal
This is the last time that I kneel and pray to the sky
Cause almost everything that I was always ever told was a lie
This is the point from which I could never return
And if I back down now then forever I burn
This is the point from which I could never retreat
Cause If I turn back now there can never be peace
This is the point from which I will die and succeed
Living the struggle, I know I'm alive when I bleed
From now on it can never be the same as before
Cause the place I'm from doesn't exist anymore
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Είπα ν' αλλάξω οχυρό μα ξαναβρέθηκα κάπου στο Πέραμα
απωθημένα μιας ζωής είπα να κάνω κέρασμα
χρόνια φρουρώντας τις δικές μου Θερμοπύλες
κι οι μάχες που έχω χάσει σήμερα γίνονται ασπίδες
είδες, πως τα φέρνει η ζωή καμιά φορά
άνθρωποι που εμπιστεύεσαι να προκαλούν αυτή τη φθορά
εκ των έσω
συνοδοιπόροι που στράφηκαν σε αντίθετη φορά
έστω, ας είναι, αφήνω τα πράγματα όπως είναι κι όπως έχουνε
κουράστηκα να φτιάχνω είδωλα που στο χρόνο δεν αντέχουνε
πιστεύω ακόμα στο Θεό που μας διδάξανε
έστω κι αν αυτοί που το διδάσκουν δεν το πιστεύουνε
πιστεύω ακόμα σε αξίες που χάθηκαν
σε λόγια κι αλήθειες που θάφτηκαν
σε κομμάτια σαν κι αυτό που φτιάχτηκαν
για να υποστηρίξουν ό,τι έχει απομείνει
πιστεύω στην ανιδιοτελή αγάπη και στη δικαιοσύνη
αξίες που μάλλον αφορούνε πλέον λίγους
και σίγουρα απουσίαζαν στην επίθεση στους διδύμους πύργους
Στο οχυρό μου κλείνομαι και περιμένω την προδοσία
τον Εφιάλτη να οδηγήσω στην τελευταία του κατοικία
(... τον Εφιάλτη να οδηγήσω στην τελευταία του κατοικία...)
Στέκομαι εδώ λοιπόν στων μουσικών Θερμοπυλών τα στενά
κάθε πρωί γεννιέμαι και σταυρώνομαι ξανά
δεν μ' ενδιαφέρει αν τους σκότωσαν και πόσους
ο Εφιάλτης πάντα δείχνει τους τριακόσιους
Μπορεί να στέκομαι λοιπόν εδώ ξανά στα ενδιάμεσα
τριγύρω μου να πέφτουν όλα τ' άλλα οχυρά
μπορεί ο εχθρός να μας έχει χορτάσει πυρά
αλλά λυπάμαι δεν φεύγω, εγώ δεν πάω πουθενά
μπορεί τ' αδέρφια μου πια να έχουν όνειρα στείρα
τον Τσε να τον κάνανε μπλούζα κι αναπτήρα
ο Σαρόν να έχει διαλύσει την Παλαιστίνη
αλλά γιατί να φύγω εγώ αφού μένουν εκείνοι
Μπορεί τα χέρια μας να είναι με βέλη γεμάτα
και το αίμα μας να έχει εξ ολοκλήρου στερέψει
μπορεί ο Θεός να χάθηκε στους ουρανούς για πάντα
αλλά σώπα και πολέμα ... γιατί έχεις διαλέξει
μπορεί η δικαιοσύνη να 'πεσε κι η ελπίδα
κι ό,τι πίστευα να μοιάζει στη σωρό του Λεωνίδα
αλλά εδώ μέσα στο οχυρό μου ντυμένο
βάλλομαι θάβομαι αλλά για ό,τι πιστεύω πεθαίνω
πήγαινε πες λοιπόν σε αυτόν που σου είπε να εγκαταλείψω
ότι δεν έχω που να πάω σε κανέναν δεν θα λείψω
κι αν θελήσει κάτι να μου πει ξανά
θα 'μαι εδώ στις δικές μου Θερμοπύλες και Στενά...
Στέκομαι εδώ λοιπόν στων μουσικών Θερμοπυλών τα στενά
κάθε πρωί γεννιέμαι και σταυρώνομαι ξανά
δεν μ' ενδιαφέρει αν τους σκότωσαν και πόσους
ο Εφιάλτης πάντα δείχνει τους τριακόσιους
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Άλλοι φοβούνται την αγαπη ,εγώ φοβάμαι πως ξέχασα ν'αγαπάω
πως θυμάμαι μόνο για να ξεχνάω
πού πήγαν όλοι;
άδεια η μεθυσμένη μου πόλη
σ'ενα πολύχρωμο θλιβερό
καρναβάλι και εγώ σαν μίμος δίνω παράσταση
σε διαολεμένα τρελαμένη η κατάσταση
περάστε κόσμε
γελάστε κόσμε
εδώ γελάνε κι οι σαλεμένοι
πέφτουν οι μάσκες και η αλήθεια ξεντυμένη
και με φοβάμαι άλλος ξυπνάω
άλλος κοιμάμαι άλλος ξυπνάω...
φοβάμαι ξέχασα τη λέξη αγάπη
φοβάμαι χάθηκε η μαγεία από τα μάτια μας
φοβάμαι πόνο κρύβει κάθε κομμάτι
και εμείς χαμένοι μεσ΄τα λάθος μονοπάτια μας
Τα μάτια ανοίγω ψάχνω για αγάπη λίγο
και όταν την χάνω στο τσιγάρο καταλήγω
να πιω για να ξεφύγω
την μοναξιά σε ένα ποτήρι πνίγω
τα δόντια σφίγγω και δε θυμάμαι
και παίζει να'ναι όλα αυτά που ζω και από πίσω με ακολουθάνε
όλα αυτά που πίσω με κρατάνε
μέρες πάνε και τι να πει ?
ακόμα εδώ ψάχνοντας την αρπακτή
ένα αδέσποτο στον κόσμο σου και μην σε νοιάζει
μόνος βλέπω κάθε μέρα να χαράζει
και πάνω μου σημάδια ζωή μου άδεια
μέρες γράφω για εσένα σε τετράδια
μέρες γράφω για εσένα σε...
Νομίζω ξέχασα τη λέξη αγάπη
Νομίζω χάθηκε η μαγεία από τα μάτια μας
Νομίζω πόνο κρύβει κάθε κομμάτι
και εμείς χαμένοι μεσ΄τα λάθος μονοπάτια μας
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Μη μου ζητάς να σιωπήσω
Μη μου ζητάς να σιωπήσω
Μη μου ζητάς να σιωπήσω
Σκάνε ανεξέλεγκτα φωνές μονάχα για να ζήσω
έχω ανάγκη αυτό που είμαι να γκρεμίσω
πουτάνες πίσω
ένας προς ένας χανετε στη μεταφραση το μύνημα δεν έχω σόας τας φρένας
παίζει δόλωμα που ότι ονειρευόμουν πάντα σκότωνα
μονόδρομος ο δρόμος όπου πήγα κι είναι σβόλωμα
θυμάμαι νύχτες όργωνα να σπύρω
το μέλλον μας μόνο και στειρο
οπλοκατοχή είναι ο λόγος μας δεν ψάχνω πλέον φίλο να με νιώσει
βλέπω τι συμβαίνει μα'ναι γρόθοι
εν έτη 2000 και κάτι λες πως άμα παίζει γύρω απάτη
ξέχσα το γαμημένο αυτό συναίσθημα που λέγεται μέσα στα μάτια μας αγάπη, αγάπη, αγάπη, αγάπη
Υπάρχει ζήτηση για μια καλή στις μέρες μας συζήτηση
γέμισε λοιπόν την ένεση μ'αυτοπεποίθεση
κι ελά μπροστά στην πόρτα με γονική συναίνεση
εξήγησε στους άρρωστους την επιπληρωμή ανάρρωση
πες στους τυφλούς να δούνε την εξέλιξη
ζήτα απ'τους φτωχούς να μαγειρεύουνε όταν πεινάς εσύ
πουτάνας γιε κακό παιδί δώρο δεν έχει λάβει
παλεύω να μη χάσω σα γυφτάκι το ευρώ
την θέση που κατέκτησα στον Άδη
είναι το όπλο απαλό σα χάδι
36 σκόπευτρα που πίσω βάζουνε σημάδι
στον πολιτισμό βαθύ σκοτάδι
μεσαιωνικό πολίτευμα το πήραμε χαμπάρι
άνοιχτω για δαίμονες απόψε το αμπάρι
καμάρι μου κάνε την προσευχή σου
ξεκίνησε ο πόλεμος που έντρομα αναφέραν οι δικοί σου
που έντρομα αναφέραν οι δικοί σου
Λογοκρισία,
τι περιμένεις να σωπάσουμε με την καμία
ειδικά τώρα που ανοίξανε κελιά θα δεις θηρία
να βγαίνουν από μέσα μας
μας απειλεί η χούντα που λέγεται κοινοβουλευτική δημοκρατία
θέλετε αλητεία, θα πάρετε αλητεία
αλησιδωτή αντίδραση από συνταξιούχους μέχρι τα σχολεία
πυρήνας μας τα όνειρα που πάθαν ασφυξία
μες την Βαβυλώνα μονά και ξεχασμένα
από την άνοιξη μέχρι τον χειμώνα
γέλα πούστη Σατανά πρώτα με το σώμα
μετά με τις γροθιές, θελείς φωτιές
έτσι μένουμε ζωντανοί ακόμα
έτσι μένουμε ζωντανοί ακόμα
ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ
Κύτεται η χώρα μέσα σε στοά
με φίδια που τρέφονται χρόνια
πέθανε το βέτο μέσα στα χαρτιά
ξεχασέ το
ξέχνα βόρειε mc τι θα πει Μακεδονία
ξέχνα και εσύ στο κέντρο Εξάρχεια Δημοκρατία
μπείτε όλοι στο Δημόσιο στο 1,2,3
και ρίξτε όλο το φταίξιμο στην βρεφική σας ηλικία
δεν πιστεύω να στε τόσο τυφλοί που το δέχεστε
απλά είστε τόσο βολεμένοι,ναι,που τ' ανέχεστε όπως το Βατοπαίδιο
τι? δεν το θυμάστε, η εκκλησία είναι δίπλα σας όταν κοιμάστε
υποκλοπές από την Vodafone το σημειώνουμε
70 εκατομμύρια το αίσθημα εμείς το πληρώνουμε
γιατί τα χάρισε στην πολυεθνική η χώρα μας
τα βρήκε από συνταξιόχους τώρα ήρθε η ώρα μας
μα πως? ψηφίζετε συνέχεια τους ίδιους
ζώα πως ντύνεστε πράσινα. μπλε να σας πηδήξουν ζώα
μα πως σκευάζεται τα φράγκα σας σε τσέπες άλλων
μα τι αναρωτιέμαι αφού είστε ένα κοπάδι ζώα
όσο μιλάς τα λόγια σου θα γίνονται θυσία
λογοκρισία, λογο-λογοκρισία
στο βωμό του τρομονόμου τα σκοτώνει η εξουσία
λογοκρισία, λογο-λογοκρισία
μη μιλάς μην αντιδράς αυτό θέλουν στην ουσία
λογοκρισία, λογο-λογοκρισία
μια ιστορία που δεν ειπώθηκε ποτέ υποκρισία
λογοκρίσια, λογο-λογοκρισία
ποιος ο λόγος λουκέτα να μας βάλουνε στα στόματα
στην δικιά μας την γειτονιά μας θέλουν ξένα σώματα
καμουφλαρισμένα απ¨το πρωί στα χαρακώματα
ισότητα
έννοια που σβήνει αφού μας χώρισαν σε στρώματα
κοινωνικά, βενζίνη και φωτιά φίλε να στείλεις το μπουκάλι στην βυτρίνα
που αναγράφει και φωτίζει πια το μαύρο σας το χάλι
ο κόσμος σας με θέλει να την βγάζω σαν ρεμάλι
μικρός να νιώθω να αισθάνομαι στην βιοπάλη
άκου πάλι και αυτό, ποινικοποίησαν τον λόγο μας αφού χτυπάει στο ψαχνό
μα τι να πω αφού τους βολεύει
ενώ το ξέρουν ότι στα 2 μου χέρια όπλο δεν κρατώ
λογοκρισία στα κομμάτια μας, το ποιοι είμαστε αληθινά φαίνεται μες τα μάτια μας
βαθειά
ψάξε να μας βρεις κάπου εκεί στο πουθενά
που μας πετάξαν αφού το παντού δεν μας χωράει πια
γιατί τα πράγματα αλλάξανε τροχιά
γιατί τα πράγματα αλλάξανε τροχιά
τη γλώσσα μέσα δεν πρόκειται να βάλω αδερφέ σου μιλάω μπέσα
το λόγο πίσω δεν προκειταί ποτέ να τον πάρω θα πολεμήσω
σε πούστηδες δεν πρέπει πολλά πολλά να εξηγήσω
από μικρός έτσι έκανα κι έτσι θα συνεχισω
λογοκρισία πας να μου επιβάλλεις σε μπουρδέλο κοινωνία
φοβάσαι με τον λόγο μην ξυπνήσουν και βγουν έξω θηρία
καμία, ελπίδα δεν έχει το κράτος ξέρω
στο χέρι μας είναι λουκέτο να μπει στο μπουρδέλο
σε κάθε τμήμα αλλά και στην βουλή μέσα φουρνέλο
όταν κάτι σε χαλάει το καταστρέφεις αυτό ξέρω
η ελευθερία είναι για μας πλέον η μόνη ντόπα
σου μιλάει η γεννιά που μάτια άνοιξε το '80
κεφάλι κάτω θέλουν να βάλω να σαν να μαι κότα
στο κοτέτσι που διοικείς φωτιά θα σου βάλω σου το'πα
μέρος πρώτο λογοκρισία περιορισμός στην έκφραση και στην ουσία
του μυαλού επέκταση μια φυλακή που κλείνει μέσα τέρατα, θηρία
μια γραμμή χαράζει ακόμα στον τοίχο η κιμωλία
δυσκολία
βαθμός ενδέκατος αδικαιολόγητη η πρώτη απουσία
στο χα πει όμως την έκανες αδίκημα
δίνεις το free για να σε πνίγουνε άνθρωποι που ανάθεμα αν ξέρουνε και σε κρίνουνε
σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις πρέπει τα κότσια από τις γροθιές σου
με αίμα να τα λερώσεις
να πληγώσεις
μέρος 2ο έλα στο Νότο μια κύκνα να δεις πως ζούμε εμείς το νόμο εδώ αντρίκια, με δόντια και με νύχια
με πέτρες και με σίδερα στα ίσια
όποιος σε κρίνει πρέπει πρώτα ξεπλύνει το μυαλό και την ψυχή του
με αλήθεια
τα πράγματα πήραν τροχία παράξενη
λογοκρισία που ασκείται από ανθρώπους χωρίς παιδεία
δεν έχει ουσία, δεν έχει ουσία, δεν έχει ουσία καμία
χάος γεννάται το κοπάδι κοιμάται
κάτω απ'τη μύτη σας λύκοι με πανικό να ξυπνάτε
στο λυκόφως ουρλιαχτά ταρράζοντας τα γουρούνια που αμωλάτε μες το δάσος
επικίνδυνα νερά ρε κολυμπάτε το κύτος που λέγεται ελευθερία μες τα σκοτάδια βρυχάται
ο λαός πεινά και ο θεός τον φοβάται
έρχεται χείμαρος που απλά θα τον κοιτάτε να σαρώνει
αφού ο λόγος σκοτώνει, κάθε φράση θα τρυπώνει στην καρδιά
είναι λίγοι κι αν φυσήξουμε θα τους σκεπάσει σκόνη
ζω το σήμερα από χθες και δεν τελειώνει
κάθε μέρα με παγώνει
συννεφιά, κακοκαιρία κόντρα στον καιρό πορεία έχοντας την ίδια μανία
πολεμιστές δηλώσαν ανταρσία μες την γη φορώντας μάσκες να μην πάθουν ασφυξία
κινούντε γύρω σου και συ δεν δίνεις σημασία
επικοινωνείς μέσα από ασυρμάτους και μεις μέσα από τα ηχεία
στο ναό μας δεν χωράει λογοκρισία
μου λες να μη μιλάω σου λέω γαμιέται η αστυνομία
δεν γνωρίζω από νόμους δεν νιώθω καμιά θρησκεία
μπουρλώτο στην βουλή φωτιά σε κάθε εκκλησία
στων τραπεζών τα ταμεία μόλις το δεις να φλέγεται ονόμασε το αν θες τρομοκρατία
ονομασέ το αν θες τρομοκρατία
ονομασέ το αν θες τρομοκρατία
όσο μιλάς τα λόγια σου θα γίνονται θυσία
λογοκρισία, λογο-λογοκρισία
στο βωμό του τρομονόμου τα σκοτώνει η εξουσία
λογοκρισία, λογο-λογοκρισία
μη μιλάς μην αντιδράς αυτό θέλουν στην ουσία
λογοκρισία, λογο-λογοκρισία
μια ιστορία που δεν ειπώθηκε ποτέ υποκρισία
λογοκρίσια, λογο-λογοκρισία
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Άσε με μόνο μου να βρω το δρόμο μου
Μέσα στον κόσμο μου αναπνέουν ζωντανές μικρές στιγμές
Χαρούμενες κι απλές, μοναδικές κι αλώβητες
Οι σκέψεις μου απρόσιτες
Μα είναι βράδια που τις βάζω σε τάξη κι αυτές.
Μα άλλα βράδια χάνομαι στη μοναξιά της μοναξιάς
Μ' ένα μολύβι γράφοντας ή ένα μικρόφωνο κρατώντας
Παλεύοντας με τους καημούς από τα χείλη στεναγμούς
Δίνω φτερά στους λιγοστούς μα ανίκητους παλμούς
Σκίζοντας ουρανούς
Καθώς αισθάνομαι τα λάθη μου μαχαίρι
Που κόβει το σωστό στα δυο και πάλι με μπερδεύει
Μα φτάνει η στιγμή έρχεται ο καιρός
τη βλέπω διαφορετικά κι ο κόσμος με μαγεύει
Κι έτσι αρχίζω απ την αρχή
Σώμα, ψυχή, σιωπή, κραυγή γίνονται ένα στο τραγούδι πάνω
Πάλι ψιθυρίζω αναλαμπές
Μεσάνυχτα, κοιτώντας σε κατάματα
Ζωή, πραγματικότητα τα μάτια σου αντικρίζω
Δε γυρνώ στα παλιά, κοιτάω μπροστά και ονειρεύομαι
Σιωπηλές αγάπες με ματιές, λέξεις πολλές, σκυφτές
Φύγαν οι ενοχές κι οι τύψεις, γίνανε πληγές πολλές
Σ' αυτούς που τον καθρέφτη φοβούνται να κοιτάνε
Κοίτα τον ήλιο
Κοίτα τον πως πετάει ψηλά
Απ το μπαλκόνι σου γυμνός
Και σήκω σου φωνάζει
Να ψάξεις και να βρεις αυτή την ομορφιά
Που ο κόσμος με τα λάθη του κατάφερε, σκεπάζει
Η ομορφιά του κόσμου που όλο σκοτώνεται, πληγώνεται
Στα τελάρα των εμπόρων της μιζέριας μας πεθαίνει κι ανασταίνεται
Χάνεται στα τοπία της γκριζούπολης
Μα η εικόνα μας απέχει
Αντέχει στο μαύρο φως μέσα έχει
Κι έτσι σημάδια αφήνει
Γλυκό το φως που δεν σβήνει αυτού του ήλιου που μου φωτίζει το δρόμο
Κύκνειο άσμα στον πόνο έκανα εδώ και καιρό
Και έτσι χρόνο το χρόνο από την τρέλα αυτού του κόσμου επιβιώνω
Και κοίτα κι εσύ να μη χαθείς στις παρεκκλίσεις των σειρήνων της εύκολης ζωής
Ο εαυτός σου θα σε σώσει
Κι εκεί να στηριχτείς κι εκεί να στηριχτείς
Μη φοβηθείς σαν παν τα πράγματα στραβά
Έχεις τόσα ψυχικά αποθέματα
Τόσα χιλιάδες βλέμματα που σου λένε προχώρα και μη δώσεις τη χαρά
Σ' όλους αυτούς που σε θέλουν τελειωμένο, ξεγραμμένο απ τη ζωή
Ήρθε τώρα η στιγμή από τη ρίζα να κοπεί κάθε σου τάση για φυγή
Κοίτα τον ήλιο μια στιγμή που χαράζει την αυγή
Ο στεναγμός από τα χείλη σου να σβήσει να χαθεί...
Κοίτα τον ήλιο
Κοίτα τον πως πετάει ψηλά
Απ το μπαλκόνι σου γυμνός
Και σήκω σου φωνάζει
Να ψάξεις και να βρεις αυτή την ομορφιά
Που ο κόσμος με τα λάθη του κατάφερε να σκεπάσει
Να 'μαστε πάλι
Φως μπήκε και πάλι στο δωμάτιο
Και χάραξε καθώς ο ήλιος άλλαξε
Σκέψη άραξε στη γαλήνη φεύγοντας απ το τέλμα
Πετάξαμε στον ουρανό αδιαφορώντας για ότι άλλους αφορά
Δεν κάνουμε τη διαφορά, εκφραζόμαστε απλά
Με όσα πράγματα κρατάμε ακόμα αληθινά
Μέσα μας υπάρχει ομορφιά
Κοίτα τον ήλιο πως πετάει ψηλά
Απ το μπαλκόνι σου ξανά και σου χαμογελά
Άνεμος φύσηξε και σάρωσε και σήκωσε κι ανύψωσε το είναι μου
Απ το γκρεμό το γλίτωσε
Και πάλι πίσω να μαι πίσω να μαι σ ότι ρίζωσε
Στην καρδιά μου μέσα υπάρχει ακόμα ότι με πείσμωσε
Στο νου μου ψιθυρίζουν ακόμα στ' αυτιά μου κρυφά οι φωνές του ουρανού
Γυρνάν στα μάτια μου μορφές νεκρών παντού
Γυρνάει παντού η ψυχή αυτού του ελεύθερου τρελού μικρού
Τα γέλια του πνίγουν φιγούρες
Και σβήνουν γκριμάτσες καθωσπρεπισμού που τη χαρά μολύνουν
Πνίγουνε
Βγήκαν στα συντρίμμια
Απ τις βιτρίνες όσα αξίζουνε
Είδα στα γυαλιά τις φάτσες σας να καθρεφτίζουνε
Ζούνε φοβισμένοι στους καθρέφτες που ακολουθούνε όλοι
Υπάρχουνε στους όρους που από παιδιά ακούνε
Πως πρέπει να γίνουν
Πως πρέπει ν ακούνε
Πως πρέπει να βλέπουν μέσα απ το ψέμα τους ότι δούνε
Κεραυνοί πριν βγούνε
Τη λύσσα μου ατόφια ηχογραφούνε
Ζουν
Πεθαίνουν
Σ ακούνε
Μ ΑΚΟΥΝΕ!
Κοίταξε τον ήλιο κοίτα πως πετάει ψηλά
Πηγαίνω σε τόπους που μου θυμίζουν μια παιδική μου ζωγραφιά
Πηγαίνω εκεί που μπορώ να φτάσω ένα βήμα πιο κοντά
Μ ανθρώπους που στο πρόσωπό μου συναντάνε τη χαρά
Κοίτα τον ήλιο κι αν δεν τον βλέπεις μη φοβάσαι
Αύριο πάλι θα χαράξει κι αύριο πάλι χαραυγή θα είναι εκεί
Δεν θα ξεχάσει
Να σαι κει να θυμηθείς
Να σαι πιστός και γενναιόδωρος σε όσα σου 'χεις τάξει
Μη λυπάσαι
Όσο πονάς να πολεμάς
Να μην ξεχνάς
Ότι χαθεί δεν θα χαθεί αν δεν τ αφήσεις γι αυτό
Δάκρυ άδικα μη χύσεις για όσα σ έχουν αφήσει
Η νοσταλγία διαφυγή δεν δίνει
Δένει δεν λύνει
Λοιπόν δεμένος μη μείνεις
Πέτα ψηλά και μακριά
Κοίτα τον ήλιο κι αν λείπει βρες κάτι άλλο για σένα
Βρες κάτι άλλο να δίνει
Έχει ο κόσμος ομορφιές
Μαγευτικές διαδρομές που σε καλεί ν ανακαλύψεις...
Να περπατάς χρόνο χαμένο μην αφήνεις να φεύγει
Μοναχός με συντροφιά τον εαυτό σου
Κολλητός σου και εχθρός σου
Αδελφός σου μα συνάμα ξένος
Απομονωμένος
Κατά διαστήματα ο χρόνος σου κυλά αργά
Όσο γυρνάς κοιτάς, χάνεσαι, παραπατάς
Με τα παλιά κολλάς, δεν ξεκολλάς
Αφήνεις πίσω μονοπάτια
Όμορφα μέρη προσπερνάς
Γι αυτό γυρνάς κοιτάς μπροστά ξεχνάς, πετάς...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Σ έχω δει με κοντά σε έχω δει με μακριά μαλλιά
Σε έχω δει να είσαι καστανή μελαχρινή ξανθιά
Έχω ακούσει να σε λένε Λένα Δέσποινα Μαρία
Σ έχω δει να σαι πουτάνα σ έχω δει να σαι κυρία
Σ έχω δει να σαι σεμνή με χαμηλωμένο βλέμμα
Σ έχω δει να φεύγεις απότομα
λίγο πριν φτάσουμε στο τέρμα
Σ έχω δει να χάνεσαι στην αγκαλιά μου κάποια βράδια
Έχω δει τα δυο σου μάτια να διαλύουν τα σκοτάδια
Σ έχω δει όταν φεύγω από πίσω μου να τρέχεις
Σ έχω δει πια να κλαις να μου λες πια δεν αντέχεις
Σ έχω δει να φεύγεις κι όμως πάντα πίσω να γυρίζεις
Μ έχω δει να σε μισώ να μη θέλω να μ αγγίζεις
Έχω δει να μιλάμε ώρες και να μην βγαίνει πουθενά
Μ έχω πιάσει να σε θέλω όταν είναι πια αργά
Σ έχω δει να μ απορρίπτεις έτσι απλά με μια ματιά
Μ έχω πιάσει πόσα βράδια να θυμάμαι τα παλιά
Σ έχω δει
Στους στίχους που χω γράψει
Με έχω δει
Στη ζωγραφιά που χες φτιάξει
Σε έχω δει
Σ αγάπες που χουν γεράσει
Με έχω δει
Πρώτος να τις έχω ξεχάσει
Με έχω δει
Σε κάθε βαρυχειμωνιά
Σε έχω δει
Σ ό,τι μυρίζει ζεστασιά
Μ έχω δει
Να θέλω να απολογηθώ μα
Σ έχω δει
Να μη σε νοιάζει πια για αυτά
Έχω νιώσει να μην θέλω ούτε δίπλα μου να είσαι
Όλα γύρω μου νεκρά και συ να μου φωνάζεις ζήσε
Έχω νιώσει να μου λείπεις σαν να σαι το άλλο μου μισό
Να θέλω τόσο να σου μιλήσω,
να μην έχω τίποτα να σου πω
Έχω νιώσει να βαριέμαι
και να μην κάνεις τίποτα γι αυτό
Έχω νιώσει να βαριέσαι
και να μην κάνω τίποτα και εγώ
Σ έχω δει να μου μιλάς με ξεκάθαρο το ψέμα
Κι όταν πια εγώ κολλήσω εσύ μετά να σαι στο φεύγα
Έχω δει να σ'ερωτεύομαι
από την πρώτη μας κουβέντα
Μ έχω δει να ξενερώνω λίγο πριν περάσει η μέρα
Έχω νιώσει να μαγαπάς
έτσι όπως με κοιτάς στα μάτια
Έχω αφήσει τα απωθημένα μου
να μας κάνουνε κομμάτια
Έχω δει να αναρωτιέμαι γιατί τα γράφω όλα αυτά
Όλα μέσα μου μπερδεμένα
και δεν μου μοιάζουν λογικά
Ίσως νιώθω ότι κάπου υπάρχεις
κι ας είναι το κάπου μακριά
ΙΣΩΣ Η ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΙΘΑΚΗ
ΝΑ ΣΟΥ ΜΟΙΑΖΕΙ ΤΕΛΙΚΑ ...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Ξεκινάω με μια ιστορία από μια δεκαετία
μια παλιά φωτογραφία είναι η βασική αιτία
που βρήκα στο συρτάρι πεταμένη μαζί μάλλες
σαναμνήσεις που μου φάνηκαν μεγάλες.
Είναι ο πατέρας μου με κάτι κολλητούς του στα ωραία
κι έχουν ένα πιτσιρίκο χαμογελαστό παρέα
τον διάσημο τον κούκο τον μονό
του καφενείου το γκαρσόνι το ορφανό.
Όταν στεκόταν σε όποιον κράταγε τα κόκαλα στο χέρι
του έφερνε δίπλα το χαμένο του αστέρι
κρυφοκοίταζε στην τσόχα την πρέφα απτον θανάση
ενώ άδειαζε τασάκια ή κρατούσε το φαράσι.
Λοιπόν ο κούκος ο μονός φυσιογνωμία
τσιγαρίλα όλα τα χρόνια και στην τσέπη μία
όταν μεγάλωσε τα λίγα ρούχα του έκανε μπόγο
πήρε έναν άσο και τοριξε στον τζόγο.
Η πρώτη κέντα νωρίς, τα πρώτα φράγκα
τον ίσιωσαν για τα καλά τον στάνιαραν τον μάγκα
πήρε αέρα να σου λοιπόν και ταλογάκια
τα κέρδη στον αέρα όμως με λίγα λογάκια.
Δεν θα μπορείς να καταλάβεις για τον κούκο τον μονό
που είχε χωθεί σε μονοπάτι στενό
διάλειμμα να καθαρίσει το τερέν
και θα σου πω για τα υπόλοιπα μετά το ρεφρέν.
Αν δεν στα πάρω ζωή δεν θα ησυχάσω
στο μανίκι έχω κρυμμένο έναν άσο.
Απτο όνειρό του μέχρι να μείνει στεγνός
θα σε τρέχει ο κούκος ο μονός.
Την καλή δεν με νοιάζει αν την πιάσω
φτάνει τύχη μου ξανά να σε προφτάσω.
Έλα κοντά του τώρα είναι γεγονός
διάσημος παντού είναι ο κούκος ο μονός.
Τραβήχτηκε λοιπόν σε τραπέζια μεγάλα
κι αν τους έτρωγε λίγο θαχε και του πουλιού το γάλα
μα αυτός ήθελε την τύχη να στριμώχνει
κι ότι κερδίζει κάπου δίπλα να τα σπρώχνει.
Τα΄λεγε καλά με τους άσους και τα τζόκερ
παιδί της μπλόφας, καλός στο πόκερ
κι αν του καθότανε καλά μαζεμένα στη σειρά
άλλαζε μοτίβο την χωνώταν σε μωρά.
Αυτά από χέρι λεφτά χαμένα
κερδισμένα έτσι κι αλλιώς δεν ταχε δουλεμένα
μια μπίλια στο ζερό και ήτανε νέτα
τότε κυλούσε χρόνος και ρουλέτα.
Πέρασαν χρόνια γέρασε κι αυτός και η τύχη νέα
τουμοιασε γκόμενα πιο δύσκολη πιο ωραία
βάρυναν τα ζάρια, τον ξέχασαν και οι άσοι
το μόνο σίγουρο είχε εκείνο που θα χάσει.
Λίγα τα φράγκα πολλές οι τράκες
τα δώρα από τις γκόμενες τασπαγε σε μάρκες
μέχρι που έμεινε απτην τύχη ορφανός
ο διάσημος ο κούκος ο μονός.
Αν δεν στα πάρω ζωή δεν θα ησυχάσω
στο μανίκι έχω κρυμμένο έναν άσο.
Απτο όνειρό του μέχρι να μείνει στεγνός
θα σε τρέχει ο κούκος ο μονός.
Την καλή δεν με νοιάζει αν την πιάσω
φτάνει τύχη μου ξανά να σε προφτάσω.
Έλα κοντά του τώρα είναι γεγονός
διάσημος παντού είναι ο κούκος ο μονός.
Παίρνει κουράγιο, στήνει παιχνίδι τελευταίο
την είδε να κερδίζει ή ναναι το μοιραίο
δεν βρήκε άγγελο στοίχημα την ζωή να παίζει
και κάλεσε τον διάολο να κάτσει στο τραπέζι.
Μοίρασαν κάρτες χαρά πήρε με δυο πιπίνια
για λίγο νόμιζε ότι του έσπασε η γκίνια
ρίχνει τα ρέστα του και δείχνει φλός
όμως ο διάολος δεν ήτανε τυφλός.
Είδε έναν άσο να βγαίνει απτο μανίκι
τον είχε κλέψει ο κούκος ήθελε την νίκη
μα δεν του βγήκε κι απτη ζωή έμεινε στεγνός
ο φίλος μας ο κούκος ο μονός.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Είναι φορές που ότι κι αν πεις δεν έχει ουσία
τυπικά το πως περνάς καλά και γω ματώνω ακόμα
πάρε σιωπή δως μου χειμώνες αγκαλιές στο λάκκο μου ρίξε λιγάκι ακόμα χώμα, σβήσαν χρόνια
κι είναι ευτύχημα το πως ελπίζω ακόμα και επιζώ
θες να σου πω τι σκέφτομαι και τι ζητώ
κάθε ξημέρωμα κενά μπαλώνω ακόμα με αλκοόλ και με καπνό
φέρνω τις μέρες, τις στιγμές των αδερφών μου το χαμό
και δεν ξεχνώ ίσως ακόμα καταστρέφομαι με σκέψεις κι εμμονές
γαμώ χαμένες ώρες, μέρες, μόνος πάντα τριγυρνώ σε σκοτεινές γωνιές
στις ίδιες γειτονιές, στην ίδια κόλαση εκεί που οι στιγμές παίρνουν παράταση
ματιές παγώνουν απ' του νου τη διάσπαση
με ξέρεις λίγο κι από τη καλή, μου πες να δώσεις λίγο χρώμα στη ζωή μου
μα μετάνιωσες πριν από τη στροφή
πάλι στη σιωπή, πάλι στη απόγνωση μ' ένα γιατί
μόνοι και μαζί θα το δεις ότι το τέλος θα ναι λύτρωση γιορτή
είμαστε απλώς παράσιτα μες στο βοή
κι ανώνυμα στο πλήθος σβήνουμε, τελείες μες στο άπειρο
σαν κάτοικοι φιλόξενοι στης μοναξιάς τον οίκο, δεν ανήκω πουθενά
κι έχω ένα κώδικα πιο πάνω απ τα επίγεια δεσμά
μηδέν εφτά, μηδέν εφτά...
Άραξε λίγο
περπάτησε στον ίσκιο μου μιας και χαιρέτησες ένα λεπτό έχω πριν να φύγω
δεν ξέρω αν παίζει να με ξαναδείς, πολλά ρωτάς, δεν έχεις χρόνο να μ' ακούσεις το δρόμο μου συνεχίζω
κάτι τρέχει λένε με το Μήτσο
μα δεν ξέρω ούτε και γω από που ν' αρχίσω
ίσως να χω βαρεθεί αυτή τη κατάσταση
ρουτίνα να το παίζω λογικός σε μια αρρωστημένη παράσταση
υποκρίνεσαι, στα μάτια δεν κοιτάς συνοδοιπόρε πόλη αφήνεσαι
θωρακισμένη σε κάθε μου λέξη αμύνεσαι
αντί να δίνεσαι σ' έχει καταπιεί συνήθεια ένα και τ' αυτό μ' αυτό που σιχάθηκες γίνεσαι
στη ζούγκλα της ωμότητας 010 αναζήτηση ταυτότητας στο φως μου
φωνές πληθαίνουν στον εγκέφαλό μου
κάθε γνώριμο πρόσωπο βλέπω εχθρό μου
και είναι σιωπές που πνίγουν στον εαυτό μου
παγωνιά και μ' αρρωσταίνουν φίλε πες μου
κουράστηκα ν' αιμορραγώ στις αναμνήσεις του φυλακισμένου
ελέγχοντας ανάσες, κινήσεις, προθέσεις να μην προδοθώ ποτέ μου
στην απεγνωσμένη μου προσπάθεια να ζήσω για ν' αράξω κάθε ακμάδα μου
που να με καταλάβεις και να νιώθεις κάθε αράδα μου
σ' ένα μυαλό κελί περνάνε άσκοπα τα βράδια μου
θέλεις να μάθεις τα καινούρια πλάνα μου
τι περιμένεις, εύκολες κουβέντες να σου πω να διασκεδάσεις τη κατάντια μου
δεν παίζει, τι να μου κάνει ένα φιλί ή μια εφήμερη σχέση
καχύποπτος όσο δεν παίρνει θέση
δεν έχω πια νέα, μοναχικός δεν ψάχνω για παρέα
τελευταία δεν είμαι καλά, σιωπηλός γυρίζω μόνος μόνος στα κλεφτά
στη γύρα, ραντεβού πίσω από τις εργατικές κι η ώρα πήγε εφτά
λίγα τα λεφτά, κι επιβίωση πουτάνα που δεν παίρνει ψιλά
μάνα μια βόλτα θα βγω για να τσεκάρω κάποια σκηνικά
μην περιμένεις μαζί για να φάμε θα γυρίσω αργά
σου λέω έχω στο κεφάλι μου πολλά
βρώμικα χέρια και συνείδηση βαριά
δεν έχω μέλλον στο δρόμο που μ' οδηγεί στο πουθενά
φαινομενικά εντάξει, επιδερματικά τα πράγματα κυλάνε υποτονικά
τ' αδέρφια μου παιδιά μέσα στου κούκου τη φωλιά
ξεσπάω βράδια πάνω από λευκά χαρτιά
σ' ένα δωμάτιο που πνίγει την αγάπη μου ασφυκτικά
ή σε μια κάμαρα φίλοι απ' τη γειτονιά γίνανε γράμματα χρυσά
σε λευκά μάρμαρα εικόνες, δύο μέτρα από τη γη κι από κάτω τα τάρταρα
με πιάνω να θυμάμαι φάσεις περπατώντας μόνος μες στην Αλεξάνδρας τα χαράματα
πυκνή βροχή τα μάτια ραγισμένα
γυαλί γάματα,τσιγάρο για τις στάσεις οικογένεια ξένη
ο έρωτας φεύγει, πολλά τα λόγια πολλές πράξεις
είμαι ο ίδιος που δεν άλλαξε ποτέ και δεν χρειάζομαι συστάσεις
Τώρα τελευταία, πιστεύω πως δεν θέλεις πια να κάνουμε παρέα
τώρα τελευταία, μουδιάζω λες και δέρμα αλλάζω
φτύνω παριστάνοντας κάποιο παράνομο και περπατάω
πάω στο κέντρο σας που 'χει γεμίσει αφίσες τα μυαλά σας απλωμένα σε κάθε κωλότοιχο που ακουμπάω
δεν υποβαθμίζω ούτε λεπτό, τα φιλιά μου στο μικρόφωνο
ακραίοι fc κατεβάζω σύνδεσμο
ας μην με πας δεν με νοιάζει, πάλι βάρος κουβαλάω
δεν έχω που να πάω, δεν έχω που να πάω
ωωωω, νομίζεις πως μπατάρει η φάση ε;
ομοφυλόφιλε μετά από πολύ καιρό γκρεμίζουμε κουπλέ φλώρε
το κλείνω σαν το σούρουπο βαρύ λουκέτο πάνω απ' το ψυχωτικό μινόρε
Σε κάποια στάση με βρίσκει το μούχρωμα
μούσκεμα, κάπου στη μέση του πουθενά
σβήνει ο προτζέκτορας πέφτουν τα φώτα
κι η αυλαία έκλεισε το σινεμά
ένα αντίο, κι ο δρόμος που χώρισε την πόλη στα δύο
μοιάζει τώρα απέραντο τοπίο
μην φοβάσαι θα παγώσεις
κι εσύ ήδη τα δόντια μου πονάνε από το κρύο
ε που πας; μη με ρωτάς
τελικώς, η ζωή είναι ένα μεγάλο αστείο μα δεν βλέπω να γελάς
ένα αντίο, προσωρινά από μας, ένα αντίο
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
είσαι στο μέρος μιας ακόμα τροχιάς, για να σε βρω φώναξε δυνατά η σήκωσε χέρι, τόσο μπερδεμένος προς τα που να πας,ανοιξα δρομο μα σε αυτον δεν περπατας κατι δεν στο επιτρέπει ειν΄το δικό μου μέρος δείχνω οίκτο, ασχέτως μετα αν δεν έπρεπε πισω δεν σe αφήνω ελπιζωντας να παρω λιγο απο το χρωστουμενο σου εκέινο δίκιο μην με ταρακουνας το στοχο να πετυχω, μην απαιτεις πολλα οτι εχω δινω για να δεινω κατι πρεπει να γινω, κοινη λογική γάμα το σε λίγο δάχτυλο δεν έμαθα να δείχνω , την άκρη μονος μου έμαθα να βρίσκω δεν είχα φόντο απο πίσω, ναι διψάω να ζήσω πως το αξιζεις και το αξιζω και αμα δεν καταλαβαίνεις πλεον δεν θα κατηγορισω, θα είμαι εδώ να ελπίζω αρχίζω να το συνηθίζω μα δεν δέχομαι πως είσαι χαζός για να στο εχηγήσω..δεν πρόκειται για αντάλλαγμα, δεν έχεις τίποτα που θέλω να αποκτήσω δικά μου όμως αυτά που με χέρια φτιάξαν μεσάνυχτα οτι φωτίζεται δεν θα ξανακουμπίσω, δεν πρόκειται για αντάλλαγμα, δεν έχεις τίποτα που θέλω να αποκτήσω δικά μου όμως αυτά που με χέρια φτιάξαν μεσάνυχτα οτι φωτίζεται δεν θα ξανακουμπίσω
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Εντάξει κι εσύ έχεις χαθεί… κι εγώ
Αλλά μερικές φορές βγαίνει το παράπονο και θες να γράψεις… κι απλά γράφεις… σκεπτόμενα όντα… τα λέμε χύμα...
Κάθε φορά που χάνομαι και με το μυαλό μου σκέφτομαι
Είναι κάθε φορά που μάχομαι
Είναι κάθε φορά που τρελαίνομαι
Μέσα μου τα πάντα πέφτουνε σα να ναι ντόμινο
Οι γύρω μου συνέχεια κοιμούνται μα κάνω θόρυβο
Είναι κουφοί, άραγε είναι νεκροί;
H σελίδα τους παραμένει λευκή
Είναι κομμένα τα φτερά σε κάθε πλάτη
Πρώτα βάλε βάση μετά χτίσε παλάτι
Γίνε κι εσύ λίγο παιδί το χεις ανάγκη
Γίνει σημείο που κρύβεται σ'ένα χάρτη
Αν όλα κάποτε χαθούνε και φοβηθείς γίνομαι και κράτημα σε γκρεμό για να κρατηθείς
Να το θυμάσαι αν είσαι αδερφός μου
Και να λυπάσαι αν είσαι αντίπαλός μου
Αναρωτιέμαι πόσο να με νιώθεις
Δεν έγινα ποτέ ο λόγος που κρυώνεις
Δεν έγινα ποτέ φωτιά που καίει όνειρα
Είμαι παιδί δεν με νοιάζει αν είναι πρόβλημα
Κι όταν χάνομαι ανάμεσά σε τόσους, ανθρώπους μάχομαι
Όχι για να κλέψω το φως τους
Αναρωτιέμαι πόσο να με νιώθεις
Δεν έγινα ποτέ ο λόγος που κρυώνεις
Δεν έγινα ποτέ φωτιά που καίει όνειρα
Είμαι παιδί δεν με νοιάζει αν είναι πρόβλημα
Κι όταν χάνομαι ανάμεσά σε τόσους, ανθρώπους μάχομαι
Όχι για να κλέψω το φως τους
Κάθε φορά που χάνομαι μέσα σε σκέψεις… τρελαίνομαι…
Όχι πως με ενοχλεί... απλά στο χαρτί ξεσπάω…
Εγώ δεν ντράπηκα για αυτά που έχω κάνει
Και δεν μετάνιωσα για αυτά που έχω πει
Εγώ σηκώνομαι μάγκα σαν το φεγγάρι
Και ζωντανεύω να πεθάνει η σιωπή
Είναι η Ελλάδα καθαρή στη βιτρίνα όταν ποζάρει μα η βρόμα ξεπροβάλει στην Αθήνα
Πόσο κάνει να πουλήσετε όνειρα και πιστεύω;
Ένα σύστημα μπουρδέλο προγραμματισμένο
Η αντίδραση θεωρείται κάτι απαγορευμένο
Περιμένω χρόνια την μόδα να φύγει μα κάτι χειρότερο φτάνει
Και πάλι σαν εννιακέφαλο φίδι δεν χαρίζει δεν είναι παιχνίδι, σε κοιμίζει
Κάθε φορά που χάνομαι και με το μυαλό μου σκέφτομαι
Είναι κάθε φορά που μάχομαι κάθε φορά που τρελαίνομαι…
Αναρωτιέμαι πόσο να ‘μαι νιώθεις
Δεν έγινα ποτέ ο λόγος που κρυώνεις
Δεν έγινα ποτέ φωτιά που καίει όνειρα
Είμαι παιδί δεν με νοιάζει αν είναι πρόβλημα
Κι όταν χάνομαι ανάμεσά σε τόσους, ανθρώπους μάχομαι
Όχι για να κλέψω το φως τους
Αναρωτιέμαι πόσο να ‘μαι νιώθεις
Δεν έγινα ποτέ ο λόγος που κρυώνεις
Δεν έγινα ποτέ φωτιά που καίει όνειρα
Είμαι παιδί δεν με νοιάζει αν είναι πρόβλημα
Κι όταν χάνομαι ανάμεσά σε τόσους, ανθρώπους μάχομαι
Όχι για να κλέψω το φως τους
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Παταω αργα δεν ξερω την συνεχεια ακομα
μα απλα γραφω αυτο κανω και μου βγαινει μετα
εφοσον δεν ξερω μαγκα η μερα τι μου ξημερωνει τωρα
καλο ταξιδι αλανι να'σαι καλα
και παλι τη νυχτα μεσανυχτα μπλεκομαι ακομα
σε ενα καυγα που εγινε αδικα την πιο λαθος ωρα
το θεμα εληξε θεμα σεβασμου εδω και χρονια
στην πλατεια που μεγαλωσα και μεγαλωνω ακομα
Λαμπρινη και Γαλατσι βρισκομαστε εκει
απο το ονειρο στον εφιαλτη βρεθηκα εκει
και ενα λουλουδι την στιγμη που επρεπε να αφεθει
απο μενα για σενα μ'αγαπη για την δικη σου ψυχη
και εξακολουθω να γραφω να γεμιζω σελιδες
να μην μιλαω σε ντιβες να τριγυρναω τις νυχτες
η νυχτα με εκανε σκληρο και οι φιλοι μου ειναι αλητες
και η γειτονια μου ειναι μαζι στις χαρες και στις λυπες
μετα απ'αυτο πρεπει να σηκωθω να θυμηθω
τι ηπια χθες το βραδυ για να φτιαχτω οοοο
καλες κουβεντες απο εσενα κρατω
κοπελα ευχαριστω για το τελευταιο κερασμενο ποτο
ελα αν ενδιαφερεσαι για μενα εγω κρατω
κι ας ειναι δυσκολα προσπαθω απ'τα δυσκολα να βγω
δωσ'μου δυναμη για μενα δωσ'μου δυναμη να ζω
κι αν μπορεις να με προσεχεις μαγκα απο τον ουρανο
Παταω αργα και σταθερα για μενα
ενα κομματι της ψυχης μου σ'αδερφια χαμενα
κοιταω ψηλα και μελαγχολω
ενα μελλον θολο ριψοκινδυνα ζω
Παταω αργα και σταθερα για μενα
ενα κομματι της ψυχης μου σ'αδερφια χαμενα
κοιταω ψηλα και μελαγχολω
μ'ενα μελλον θολο ριψοκινδυνα ζω
κι αφου δεν ξερω τι μου ξημερωνει ποιος μετανιωνει
δεν εχει νοημα στον χρονο δεν γλιτωνει σκοτωνει
συνηθως αδικα μονοι ολοι τρελαθηκαν πολη
γυρω κολλαδικα φλωροι μπεσα συχαθηκα
αναβω ενα φυτιλι για τα αλανια μας
νυχτα περπατα μας σκοταδι αν μπορεις αγαπα μας
στα νιατα μας σταγμενο στ'αδικο ελευθερια
ονειρο να καψω κολλαδικο στην πλατεια
νυχτα γεννηθηκα μαυρο η ασπρο γαμα το γκρι
αναρωτηθηκα παλι για το που πανε οι νεκροι
βλεμμα βαρυ και θλιμμενο διπλα μου παντα αδερφοι
γαμω τον καθε στιμενο και την πουτανα ζωη
Παταω αργα και σταθερα για μενα
ενα κομματι της ψυχης μου σ'αδερφια χαμενα
κοιταω ψηλα και μελαγχολω
ενα μελλον θολο ριψοκινδυνα ζω
Παταω αργα και σταθερα για μενα
ενα κομματι της ψυχης μου σ'αδερφια χαμενα
κοιταω ψηλα και μελαγχολω
μ'ενα μελλον θολο ριψοκινδυνα ζω
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
I don't know why this world keep turning
Round and Round
But I wish it would stop, and let me off right now
Yes man
As the World Turns
We all experience things in life
Trials and Tribulations
That we all must go through
When someone wants to test us
When someone tries our patience
I hang with a bunch of hippies
and wacky tobacco planters
Who swallow lit roaches
and light up like jack-o-lanterns
Outsiders baby, and we suing the courts
Cause we're dope as fuck and only get a 2 in the source
They never should've booted me out of reform school
Deformed fool,taking a shit in a warm pool
They threw me out the Ramada Inn
I said it wasn't me, I got a twin (Oh my god its you! Not again!)
It all started when my mother took my bike away
Cause I murdered my guinea pig and stuck him in the microwave
After that, It was straight to the 40 ouncers
Slappin teachers, and jacking off in front of my counselors
Class clown freshman, dressed like Les Nessman
Fuck the next lesson, I'll past the test guessing
And all the other kids said Eminem's a dishead,
He'll never last, the only class he'll pass is phys ed
May be true, till I told this bitch in gym class
That she was too fat to swim laps, she needed Slim Fast (Who Me?)
Yeah bitch you so big you walked into big Tanny's and stepped on Jenny Craig
She picked me up to snap me like a skinny twig
Put me in the headlock, then I thought of my guinea pig
I felt the evilness and started transforming (RARRRR!)
It began storming, I heard a bunch of cheering fans swarming
Grabbed that bitch by her hair
Drag her across the ground
And took her up to the highest diving board and tossed her down
Sorry coach, its too late to tell me stop
While I drop this bitch face down and watch her belly flop
As the World Turns
These are the days of our lives
These are the things that we must go through
Day by day
We drive around in million dollar sports cars
While little kids hide this tape from their parents like bad report cards
Outsiders, and we suing the courts
Cause we dope as fuck and only get a 2 in The Source
Hypochondriac, hanging out at the laundromat
Where all the raunchy fat white trashy blondes be at
Dressed like a sailor, standing by a pale of garbage
Its almost dark and I'm still tryna nail a trailor park bitch
I met a slut and said "What up, its nice to meet ya"
I'd like to treat ya to a Faygo and a slice of pizza
But I'm broke as fuck and I don't get paid till the first of next month
But if you care to join me, I was bout to roll this next blunt
But I ain't got no weed, no phillies, or no papers
Plus I'm a rapist and a repeated prison escapist
So gimme all your money
And don't try nothing funny
Cause you know your stinking ass is too fat to try to outrun me
I went to grab my gun
That's when her ass put it on me
Wit an uppercut and hit me with a basket of laundry
I fell through the glass doors
Started causing a scene
Then slid across the floor and flew right into a washing machine
Jumped up with a broken back
Thank god I was smocking crack all day
And doped up off coke and smack
All I wanted to do was rape the bitch and snatch her purse
Now I wanna kill her
But so I gotta catch her first
Ran through Rally's parkin lot and took a shortcut
Saw the house she ran up in
And shot her fucking porch up
Kicked the door down to murder this divorced slut
Looked around the room
That's when I seen the bedroom door shut
I know you're in there bitch! I got my gun cocked!
You might as well come out now
She said "Come in, its unlocked!"
I walked in and all I smelled was Liz Claiborne
And seen her spread across the bed naked watching gay porn
She said "Come her big boy, lets get acquainted"
I turned around to run, twisted my ankle and sprained it
She came at me at full speed, nothing could stop her
I shot her five times and every bullet bounced off her
I started to beg "No, please let go"
But she swallowed my fucking leg whole like an egg roll
With one leg left, now I'm hoppin around crippled
I grabbed my pocket knife and sliced off her right nipple
Just trying to buy me some time, then I remembered this magic trick
Den Den Den Den Den Den, Go go gadget dick!
Whipped that shit out, and ain't no doubt about it
It hit the ground and caused an earthquake and power outage
I shouted "Now bitch, lets see who gets the best!"
Stuffed that shit in crooked and fucked that fat slut to death (Ah!! Ah!)
Come here bitch!
Come here!
Take this motherfucking dick!
Bitch, come here!
And as we go along
Throughout the days of our lives
We all face small obstacles and challenges everyday
That we must go through
These are the things that surround us through our atmosphere
Every day
Every single day the world keeps turning
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Σ' αυτήν την πόλη έχω τη φάση μου
Όταν με πιάνουν τ' άγχη μου
Αδειάζω το κεφάλι γεμίζοντας το τασάκι μου
Άνετος στο σκαλοπάτι μου, το ξέρουνε οι γάτοι μου
Εκπροσωπώ ό,τι αγαπώ μα πιο πολύ την πάρτη μου
Για τους ανθρώπους μου το κάνω και τους έχω κοντά
Κι άμα τους χάσω θέλω να τους συναντήσω ξανά
Τα πεπρωμένα μας γραμμένα από τα χέρια μας μα
Λοξοκοιτάζουνε ρουφιάνοι και ζηλεύουν μουνιά
Αυτή είν' η ζούγκλα μας τα πάντα δοκιμάζοντ' εδώ
Γι' αυτό προσέχουμε καλά ποιον έχουμε αδερφό
Επιβιώνουμε με ό,τι συνεπάγεται αυτό
Ενώ άλλοι φύγανε ταξίδι μ' αγνωστό προορισμό
Αυτή είν' η γύρα μας στη γη των πειρασμών δυνατοί
Πρέπει να φέρουμε εις πέρας την αποστολή
Τοποθετείται σωστά και έχει πάντα να πει
Κυλάει σα δάκρυ ενηλίκου κι είναι η ώρα να βγει
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Αφήνω στάχτες από πίσω μου κόβω γραβάτες
Καυτές ιδέες σου δίνω και όχι σκάρτες
Σκάσε, πάντα θα μα δεις με γάτες μαύρες
Κάψε, τα είδωλά σου είναι για ντομάτες
Βγαίνουμε, (πως; ) σαν πυρετός τα φώτα της πόλης σας σβήνουν καθώς
Κίνητρο, δίνει για φίμωτρο ο αδερφός που πας τυφλός μπροστά γκρεμός
Είναι ντόπα, καριόλα κόντρα να φέρεις μη φας πόρτα
Στο στόμα σου θα βάλω, κάτσε χειροκρότα
Τα αγαπημένα σου βλαμμένα κι έτσι κοπανάω το κεφάλι σου στη κολώνα
Το'πα να πα να λιώσω στην οθόνα το κάνα για κάθε άψυχο κυκλώνα
Στη μόδα κινούμαι αντίθετα, μες στο χειμώνα μιλώ όταν πρέπει ή αλλιώς δεν έχω στόμα
12 κουπλέ να έχετε να θυμάστε κάτι από μένα
Ζωσμένοι στίχοι με εκρηκτικά και αίμα
Τους σκάμε παντού, κράτα με άκου το όνομα μου
Σε τοίχους γραμμένο δεν θα δεις κοντά μου
Αν δεν θες να'ρθεις να μου, όπως βλέπεις ήδη έχω την οικογένειά μου
Αυτούς που το χέρι, θα μου κρατάνε όταν οι βίδες μου θα ξελασκάρουν
Είναι η ομάδα που έφερε αναστατώσεις
Σου παίρνουμε το mic γιατί δεν έχεις τι να δώσεις
Δεν παίζει πια το κοινό να τσιτώσεις
Και πως είσαι έτσι σαν καπότα με ραβδώσεις
Ρυθμό θα νιώσεις, με ένστικτων δόσεις
Από κύτταρα ποτέ νηφάλια, νεκρώσεις
Παίρνουμε αυτό που μας αξίζει, μη γελάς
Επέστρεψε στη μουσική ισοβιτηκός μπελάς
Μέση, θα με δεις πίτα μέσα στη νύχτα
Μάτια πορφυρά κωλο-αρτίστα
Βρώμικα πυρά, εκτοξεύουμε, βγαίνουμε δίνω τα αχαλίνωτα τέρατα εύφλεκτα
Υλικά, κυνικά, ο Detro σε κυνηγά
Ησυχάζουνε μόνο όσοι φέρονται φιλικά
Φοίνιξ, αφήνω εφιαλτικά και πικρά
Βλέπεις ο Νικολής με κάθε βλακεία δεν γελά
Σόρρυ μα, κάνω τα αδύνατα δυνατά
Για να κρατηθώ και να μην πέσω στο κενό
Σεργιανά, στα ψυχρά πεζοδρόμια φάντασμα
Που κινείται σπαστικά
Τα μέτρα μου δραστικά για αντιμετώπιση σε μπάτσους με μπουκάλια
Στήριξη στους δικούς μου όταν είναι χάλια
Η κυλοτίνα γύρισε ξανά
Βορράς-Δύση και Νότος απειλή σαν μια γροθιά
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
το lifestyle του κωλοπαιδου να στριψει να πιει
μεσα στην πολη του οι καβατζες του οι φιλοι του και οι εχθροι
το μπουκαλι του στις μαυρες του η μονη διαφυγη
κατι τον πνιγει και κατι δεν τον αφηνει να δει
το lifestyle του κωλοπαιδου να στριψει να πιει
μεσα στην πολη του οι καβατζες του οι φιλοι του και οι εχθροι
το μπουκαλι του στις μαυρες του η μονη διαφυγη
μενει βρωμικος γιατι δεν τον συμφερει να πληθει
βρωμοστομος,
συνηθως σκεφτεται πολλα μαγκα γι'αυτο ισως να φενεται αποτομος
στο πισω μερος του μυαλου του σε υποπτευεται
μα ξερει που βαδιζει και ξερει ποιον εμπιστευεται
κανεναν κινηται γρηγορα νυχτα και μερα διχως τυψη
με ενα μονιμο μεθυσι να κερδισει
ειναι θρασυς σε ολους τους τομεις
και αν θελεις του πεις δυο φορες να το σκεφτεις
μπριζωμενος μονιμα ντοπαρισμενος
γεμισμενος μενος κολλημενος
απο την αρχη ως το τελος
προβλημα κινουμενο με κερδος για ζητουμενο
γι'αυτο ξεκιναει σαματαδες διχως προηγουμενο
ρουχα βρωμικα φοραει και καπνιζει
κατι για να τον γεμιζει δεν του χαριζουν ουτε χαριζει
στην πολη μου στην πολη σου στην πολη του υπαρχει
και θα γραφε οτι γραφουμε αμα ηξερε να γραφει
το lifestyle του κολωπαιδου να στριψει να πιει
μεσα στην πολη του οι καβατζες του οι φιλοι του και οι εχθροι
το μπουκαλι του στις μαυρες του η μονη διαφυγη
κατι τον πνιγει και κατι δεν τον αφηνει να δει
το lifestyle του κολωπαιδου να στριψει να πιει
μεσα στην πολη του οι καβατζες του οι φιλοι του και οι εχθροι
το μπουκαλι του στις μαυρες του η μονη διαφυγη
μενει βρωμικος γιατι δεν τον συμφερει να πληθει
τι κι αν κοιμαται αργα παντα ξυπναει νωρις
αν τριγυρνας στην πολη σιγουρα θα τον δεις
αν εισαι οκ μαζι του ισως και να επωφεληθεις
αν παιξεις πουστικα να προσεχεις μην πληγωθεις
κινηται οπως κατσει και δεν εχει στανταρ πλανο
θελει οτι του αξιζει και λιγακι παραπανω
η λογικη του παιζω ητε κερδιζω ητε χανω
κυνηγαω γουστα την βγαζω και την κανω
οπου κι αν παει παντα καποιον ξερει χεραιται
οπου κι αν παει παντα τις πισινες του κραταει
οπου κι αν παει κανεις δεν ξερει αν τον αγαπαει
οπου κι αν παει κατι να βγαλει ζηταει
δεν ξερει ποιοι ειναι οι φιλοι του και ποιοι ειναι οι εχθροι του
μπερδεμενος μαλωμενος με την λογικη του
το μονο που τον νοιαζει ειναι να ζησει την στιγμη του
στα αρχιδια του γι'αυριο πως θα βγαλει το ψωμι του
στην πολη μου στην πολη σου στην πολη του υπαρχει
και θα γραφε οτι γραφαμε αν ηξερε να γραφει
στην πολη μου στην πολη σου στην πολη του υπαρχει
και στο μυαλο του ενα πραγμα μονο θα χει
...
το lifestyle του κολωπαιδου να στριψει να πιει
μεσα στην πολη του οι καβατζες του οι φιλοι του και οι εχθροι
το μπουκαλι του στις μαυρες του η μονη διαφυγη
κατι τον πνιγει και κατι δεν τον αφηνει να δει
το lifestyle του κολωπαιδου να στριψει να πιει
μεσα στην πολη του οι καβατζες του οι φιλοι του και οι εχθροι
το μπουκαλι του στις μαυρες του η μονη διαφυγη
μενει βρωμικος γιατι δεν τον συμφερει να πληθει
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Jah Is Listening Now -Soja
I know you feel like you're, you're all alone,
And all you can depend on now,
is your flesh and your bones.
So look around now,
and let it talk to you, yeah
and when those colors run together,
remember, that Jah is listening now.
When you wake, he's listening now,
When you sleep, he's listening now,
When you're smiling, he's listening now,
When you weep, he's listening now,
If you don't, he's listening now,
and if you need, he's listening now,
When you talk, he's listening now,
When you don't speak...
I know you think that you know,
real and fake,
Well sometimes reality is,
truly just what we made.
I know you feel like you're in total control,
but when things spin out of your hands,
you should know, you should know, you should know...
That we all fall down,
and we will one day
we all land here,
we all drift away.
We all stand on this Earth,
the same ground,
we're all so lost, but I've found,
Jah is listening now.
When you wake, he's listening now,
When you sleep, he's listening now,
When you're smiling, he's listening now,
When you weep, he's listening now,
When you don't, he's listening now,
When you need, he's listening now,
When you talk, he's listening now,
When you don't speak, he's listening now.
He's listening now,
he's listening now,
he's listening now, now, now.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
When We Were Younger
I never really got why we're here
Just look at all we build in our lives
And we all disappear
A few of us are born with so much
While most of us just chasing down a dream that we just can't touch
So why we try so hard in this place?
When pain and suffering is a guarantee
And happiness is a phase
I wonder if one day we're at peace
Or will this whole world just become like the middle east?
But when I (we) was (were) younger, when I (we) was (were) younger
I had the answers, I've got to say
But all of my answers, now that I'm older
Turned into questions, in front of me
I wonder where we go when we die
If there is anything past our lost sun and our sky?
Cuz airports only take us so high
Is it hidden in the stars?
What's the answer to your soul lying?
I wonder do we get to come back
I wonder if I will remember these questions I've asked
Or will I just star over again?
I hope it's not too hard to find all of my old friends.
I wonder if we get one true love
Or maybe there's a few out there
Or maybe not even one
I wonder if it's made up by man
I wonder if love is what we make with our own two hands
I wonder why I write all these songs
I wonder if you know what you're saying when you sing along
And will you know my name when I'm gone?
Or are you just too sick of these love songs?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
ειναι το bong da city crew...
yaw
ειμαι ο δαιμονας των mcs
στο σωμα τους δε τους αφηνω
σκεψη τους κατευθυνω
ευθυς οσο η ψυχη τους στο τοπιο μου το γκριζο μενει αιχμαλωτη
bong το φτηνο στο μεγιστο ωτοστοπ
γιατι ξεχαστηκαμε ενα βραδυ που ειχε πανσεληνο
ποτε, λαθος σου μεγαλε που οι ψυχασθενεις θα σε κοψουν στο φιναλε
τρεφομαστε μονο με σαρκα Two Face Dr.Freeze σε μια μασκα
ποσο επωδυνο θα 'ταν να ζουν ο ταξιδιωτης με μας λασκα
ποτε σου το νου σου να 'χεις παντα
μετωπο με μετωπο το κανω εδω πονοι στα στηθη σας οταν χωνω raps αποτομα
κλεβω την ανασα σου μα δεν ειμαστε ποτε καλα
ετοιμαζομαστε να τα τιναξουμε ολα στον αερα
ρυθμους βιαζουμε κανε περα
το bong tha city σε υπνωτιζει μεσα απο ηχους φλογερας φλογερας
μαγκες μου μπερδευεστε
ειμαστε εδω για να παιδευεστε
εσυ κι ολο το crew σου μαλλον πρεπει να αστειευεστε
μαλλον το ζουμε σε αλλο περιβαλλον
κι εχω θρασος να ζηταω να σκασεις εκτος των αλλων
κι ειναι αγενεια να σου φερθω με ευγενεια
αφου εισαι καθυστερημενος με ολη την εννοια
κανουμε εγκαινια στο σπιτι σου κουφαλα
και ισα ισα που αναπνεεις και μας βλεπεις απ' τη γιαλα
σταλα σταλα οι στιχοι μου κρεμαλα
που τα ποδια μου γυριζονται σαν μπαλα
και εχω σχεδια μεγαλα
να καψω ολη τη χωρα για να μου ζητανε κι αλλα
και για πρωτα στειλε ολα τα ανηλικα σου για τραμπαλα
δε βοηθαω πληγωμενους να βρουν λυσεις
για αυτο μην το προσπαθησεις για να 'ρθεις να μου μιλησεις
μη μ'αγγιξεις γιατι κανω τζις αν μ'ακουμπησεις
πουλα τρελα στις εκπτωσεις γιατι ακομα το ζοριζεις
αν δε θυμασαι πως με λενε
δεν εχει σημασια μισησε με
μονο μη μου δαγκωνεις τις μπαρες γιατι σε καινε
και πως θα γλειφεις κωλους εχοντας καμμενη γλωσσα πες μου ξενε
δεν ειμαι απλα ενας mc
ειμαι ο λογος ωστε να αποσυρθει
καλα δε στα 'πανε, δεν περιμεναμε για να επιτεθει
απλα τον φαγαμε, τωρα εγινε τι να κανουμε
με βρισκουν ειρωνικο
εγω τους λεω γραφω κοινωνικο,μα το θεο
το επιπεδο μου μηδαμινο
δεν εχω μελλον και δεν εχω ρευστο ευχαριστω
πριν εθιστω στο δρομο κυνηγητο
ημουν μικρος ειπα πως οτι με χεσει θα ερωτευτω
και να 'μαι τωρα ερωτευμενος με ολο τον κοσμο
μοιραζουμε απλοχερα τη νοσο
μαθε πως, φιλε να αλλαξω τακτικη δεν εχω προθεση με mcs που ειναι wack οπως η σταμπα στην κωλοτσεπη
πηρα την πολη
οι υπολοιποι παλευουν να ανεβουν στο κωλοχωρι τους που τη βρισκουν την ορεξη
θα πουλαγα χασις στον Ομπαμα
αν η μητερα μου δε με γενναγε στην Ελλαδα
δεν ειμαι ικανος για τιποτα μα κανω τα παντα
και τιποτα δε ξερω για το φυτο στη βεραντα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Στις πιο θολές μου αναμνήσεις
είδα φως και μπήκα μέσα
μην μιλάς μας παρακολουθούν μέσα από κάμερες και δορυφόρους
θέλουν τα μυστικά μου να μάθουν
βασιλιάς μέσα στο σπίτι του ο καθένας από μας
μονό για τον εγωισμό του πάγωσαν τα πάντα
πέθανε με τον ανδρισμό του μιλάνε φαντάσματα
είναι η εποχή του φόβου
κλεισμένοι στα σπίτια μας οι δρόμοι προϊόν διαβόλου
πρωινό του κάλου οιωνός για μια γαμημένη μέρα
που πίτα στη μιζέρια ήττες τρως
σαν αποφάγια ζητάς από το κυνήγι σου
βήματα πίσω θεσπίζω κανόνες στο παιχνίδι σου
τόσο απλός που με μπερδεύεις με τον ίσκιο σου
πρωτόγονος στον κύκλο σου
πρωταγωνιστώ σε ένα υπνωμένο μοτίβο που
αναθρέφει οχιές και πουλημένους
καθοδηγείτε από πεθαμένους
τι γλωσσά πινέλο και χρώματα φτύνω
μέλλον εδώ παρόν δεν έχω
στέκω παγοκολόνα μες την κόκκινη κοιλάδα
είμαι φλόγα το χειμώνα και πέφτω σαν σπόρος από παπαρούνα
μέσα στην ανεμώνα κάτω από τον Παρθενώνα χείλη που φιλούν το χώμα
ανοίγει σαν χαρτί κάτω από τα ποδιά του
ο πλανήτης εκατοντάδες κομμάτια δείτε μετά χαθείτε στην άβυσσο
ποτέ στην κόλαση και πότε στον παράδεισο(4x)
είμαι φονιάς για συναισθήματα γωνία δεν βρήκα λύγισα
στη μέση του δρόμου την παγωνιά αφού την εκτίμησα
Φου πίνω και πίνω δεν δίνομαι, γίνομαι
ήρθα να μείνω μα το χώμα με πέτα σαν τραμπολίνο
μου λέει να φύγω το δέρμα μου γκρίζο
και πέφτει η πίεση ζαλίζομαι
δεν αναλύομαι στην συμπαγή μου φύση θύμα γίνομαι φταίω
σιγή δεν παίζει την συνταγή μου δεν λέω
ανταποκρίνομαι θλίψη θυμός απόγνωση
μονοί μας μπλέξαμε σε αύτη την γαμημένη υπόθεση
δεν έχω πρόποση από το στόμα μου κατάρα και μπάρες που κόβουν σαν να είμαι Katana
ζω σε κτίρια που μάνα γαμιέται κόρη βλέπει ώστε γιος να έχει δυο φράγκα στη τσέπη
ανάθεμα ναι ανάθεμα το παραλήρημα τρελού δίχως αίτια
Αθήνα για mc’ς που κολλάνε στη μάπα μου όπως και ο έμετος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Σα ν’ άκουσα στον ύπνο μου βήματα στην αυλή
και απ’ έξω να γαβγίζει με μανία το σκυλί
άνοιξε η πόρτα, και άκουσα τον αέρα
πετάχτηκα και νόμιζα πως γύρισες πατέρα
πατεραααααααααααααααααα
μητεραααααααααααααααααα
τι ευτυχισμένη οικογενειακή ημέρα
μα ξύπνησα και είδα ότι δεν ήτανε κανείς
ούτε και τα κωλόπαιδα παίζαν της διπλανής
ούτε τη Πόπη έπιασε ξανά ο κερατάς
ούτε απ’ τη γειτονιά μας περνάει ο γαλατάς
και δυο φορές δε χτύπησε, δεν θα ‘ναι ο ταχυδρόμος
στο τζάμι όταν κοίταξα άδειος ήταν και ο δρόμος
και τότε ποιος; (την πόρτα μου χτυπάει γιατί δεν μ’ απαντάει; )
λες να ‘ρθανε να με πάρουν εκείνοι πάλι
θα τον γαμήσω το ρουφιάνο το μπακάλη
μ’ έχει δώσει τρεις φορές, και τις τρεις ήταν Τετάρτη
και τώρα να! ξανάρθανε οι κουφάλες, νάτοι
ρε αφήστε με εδώ, εκεί δεν είναι ωραία
θέλω δωμάτιο με θέα…
Έλα και συ, ρε θα ‘ναι ωραία
θα ‘χεις εδώ δωμάτιο με θέα
έλα και συ, εδώ είναι αφασία
ένα, δύο, τρία γαμιέται η διαιτησία
Βαρέθηκα λοιπόν και είπα να τους αφήσω
να μου δέσουν τα χέρια όπως πάντα πίσω
δεν έμπαινα στ’ αμάξι και μου ‘ρίξαν μια μπουνιά
(ψεύτη και άδικε ντουνιά)
ξύπνησα ξαπλωμένος στο ολόλευκο κελί μου
και θυμήθηκα ότι πρόπερσι πέθανε το σκυλί μου
ποιο γαμημένο γάβγιζε στον ύπνο μου ξανά;
και ποιος πατέρας γύριζε από το πουθενά;
τι θέλω και κοιμάμαι ο μαλάκας κάθε Τρίτη;
ο πούστης ο γιατρός μου το βγάζει απ’ τη μύτη
με φλομώνει στα ardan, θα μου πατήσει και μια ντόπα
μαλακία μου ρουφιάνοι που σας το ‘πα
δε θα μου δώσουν το δωμάτιο με θέα που τους είπα
θα με πάνε σε κείνο που ‘χει μια μεγάλη τρύπα
και θα ‘ρθει η χοντρή η νοσοκόμα
να μου βάλει τη κοκτέλα μες στο στόμα
μα δε μασάω ούτε και καταπίνω χάπια
σκατοκουφάλες γιατροί αφήστε ρε τα σάπια
ήρθα που ήρθα, φτιάξτε το ωραία
θέλω δωμάτιο με θέα…
Έλα και συ, ρε θα ‘ναι ωραία
θα ‘χεις εδώ δωμάτιο με θέα
έλα και συ, σα ποντικός στη φάκα
μη γελάς μαλάκα,
σου το ‘παμε για πλάκα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
see these days its different its all new
the world is gone and i am too
wishing i was closer to back when it used to matter
all my coins gone its plastic now
my ipods got me asking how, could all my albums take me down
back when it used to matter
now it seems that we are all wrapped up so tight light just cant get in
and i feel that we cant see
now it seems that we are all wrapped up so tight light just cant get in
and i feel its not maybe
so now my watch is worthless so is my pen
and it seems nothing greater than something that takes me way back when
back when it used to matter
all the words that i write are on a screen and the friends i have have added me
and theres no record of anything and now we all cese to matter
now it seems that we are all wrapped up so tight light just cant get in
and i feel we cant see
no no
now its seems that we are all wrapped up so tight light just cant get in
and i feel its not maybe, its not maybe
so you tight when you turn 22 but they gonna wait to bury you
because you got a 9 to 5 to do and thats supposed to matter
and you replace your time in between with other peoples hopes and dreams
they live their lives on your tv and now you dont even matter
oh it seems that we are all wrapped up so tight light just never gets in
and i feel that we cant see we cant see
aw we aw we are wrapped up so tight light just cant get in
light just never gets in
aw we cant see
its not maybe
its certainly
and i know we can see i just want us to be who were supposed to be who were supposed to be
and who we are and doesnt it seem like were kinda far from the original plan from the start
back when it used to matter
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
There's no pictures on the wall
there's no rise and there's no fall
and in the morning, I'ma ride alone without you
There's no phone and there's no calls
there's no talkin to you at all
and I don't care late at night when its not you
But when I go out in the rain, I think about the past
I want it again, I think about going
you feel inside and im losing my mind
There no formulated plans
there's no way and there's no chance
its been too long and its all back behind me
There's no going down that road
and I know right where to go
if I keep walking away nothing reminds me
But when I go out in the rain, I think about the past
I want it again, I think about going
you feel inside and im losing my mind
There's no fights and there's no tears
theres no need if you're not here
but I'm not the same way anymore
There's no need to write this song
cuz there's no changing whats been done
but there's no changing whats inside
But when I go out in the rain, I think about the past
I want it again, I think about going
you feel inside and im losing my mind
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Soldiers of Jah Army
If I could spend the rest of my life with my people, I would do it over and over again
Leave it up to them to fill up their steeple, leave it up to us to fill up on our friends
If I could spend the rest of my life with my people, I would do it over and over again
I'm within my mind and I know there's no equal
When I'm fallin out yo they pull me back in
It was long ago and we were younger so
And our lives we part wrote
Feel it, feeling Yeah
And i remember everyday, sometimes it's too much to take
I break down, without no heartache
And i mean it, and i mean it
If I could spend the rest of my life with my people, I would do it over and over again
Leave it up to them to fill up their steeple, leave it up to us to fill up on our friends
If I could spend the rest of my life with my people, I would do it over and over again
I'm live in my mind and I know there's no equal
When I'm fallin out yo they pull me back in
They say we've had fun but let this go
Music don't go deep but no
we think we could help this world if only we try
but we grow up, at least that's what they say
We cant do this when we pray, but I tell myself everyday that none of that applies
If I could spend the rest of my life with my people, I would do it over and over again
Leave it up to them to fill up their steeple, leave it up to us to fill up on our friends
If I could spend the rest of my life with my people, I would do it over and over again
I live in my mind and I know there's no equal
When I'm fallin out yo they pull me back in
All i really need, is all i have ever seen
Only thing works for me is to feel it, feeling
And when we turn to leave and others turn to be
its always on my sleeve
and I mean it, and I mean it
If I could spend the rest of my life with my people, I would do it over and over again
Leave it up to them to fill up their steeple, leave it up to us to fill up on our friends
If I could spend the rest of my life with my people, I would do it over and over again
I live in my mind and I know there's no equal
When I'm fallin out yo they pull me back in
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Απόψε κύλησα, μίλησα με μένα καθώς λύγισα
αντίκρισα τα λάθη μου έτσι και τα συζήτησα
με την μοναξιά μου δείπνησα και την εκτίμησα
ευγενικά την άφησα να πληρώσει και ζήτησα να φύγω
και πάλι τις παλιές πληγές ανοίγω
και θίγω, αυτούς που δεν με νιώσανε στο λίγο
γιατί πάντα κρύβω κάτι για μένα για να ξεφύγω
και συνθλίβω ότι με διώχνει απο κει που ανήκω
είναι σκοτάδι, μα πάλι ψάχνω κάτι που να λάμπει
ένα σημάδι, μες στα στενά μου γρήγορο βάδην
και τροχάδην περνάνε τα χρόνια και πίσω μένουμε
μα το σημαντικότερο μένει ότι αντέχουμε
τώρα νιώσε με ρε και μη διστάζεις
μην έχεις όνειρο στην ζωή σου να διατάζεις
τώρα κοίτα πως τα πράγματα πήρανε διαστάσεις
σε φάσεις χωμένος που δεν θα τις καταλάβεις
Οι μάσκες πέφτουν, εδώ που ο πόνος δεν τελειώνει
προσανατολίζομαι μέσα στη σκόνη
εδώ που λύγισα, εδώ που οι δρόμοι βγάζουνε πάντα στο πουθενά
και όλοι, χωρίς εξαίρεση μένουμε μόνοι
μες στη ζώνη του πολέμου με τα συναισθήματά μου, τις πληγές μου
σε θολές νύχτες και ατμόσφαιρες, αφηρημένες μνήμες στο γραπτό μου, ότι νιώθω
και είναι μέσα στο μυαλό μου κάπου στην άκρη του κόσμου...
Οι μάσκες πέφτουν, εδώ που ο πόνος δεν τελειώνει
προσανατολίζομαι μέσα στη σκόνη
εδώ που λύγισα, εδώ που οι δρόμοι βγάζουνε πάντα στο πουθενά
και όλοι, χωρίς εξαίρεση μένουμε μόνοι
μες στη ζώνη του πολέμου με τα συναισθήματά μου, τις πληγές μου
σε θολές νύχτες και ατμόσφαιρες, αφηρημένες μνήμες στο γραπτό μου, ότι νιώθω
και είναι μέσα στο μυαλό μου κάπου στην άκρη του κόσμου...
Πες μου γιατί όλα κυλάνε εναντίων μας
πες μου γιατί δεν κάνεις κάτι για εμάς και τον πλησίον μας
το νου μας και είναι το μόνο που δεν είναι μείον μας
όταν κάποτε θα κάνουμε όλοι το ταμείο μας
είναι απίστευτο το πόσο εύκολα ξεχνάμε
στιγμές που ζήσαμε και είπες πως δεν φοβάμαι
μόνο μείνε δίπλα μου και μίλα μου και όλα καλά θα πάνε
εν τέλει δεν θυμάσαι τίποτα όμως θυμάμαι
Χίλια πράγματα μες στο κεφάλι μας και προσοχή
άλλοι ξεσπάνε στην μπάλα και άλλοι στην πολιτική
εγώ γιατί διάλεξα να ξεσπάω στη μουσική
μη ρωτάς και αυτό που ακούς εύχομαι να σου αρκεί
περιβολεί το μυαλό μου την καρδιά μου στα ξενύχτια μου
ότι κάνω για μένα το κάνω, κιόλα στα αρχίδια μου
μεγάλε, κάτι για την πάρτη σου εσύ κάνε
γιατί τα χρόνια φεύγουν αέρας και όλα κυλάνε..
Οι μάσκες πέφτουν, εδώ που ο πόνος δεν τελειώνει
προσανατολίζομαι μέσα στη σκόνη
εδώ που λύγισα, εδώ που οι δρόμοι βγάζουνε πάντα στο πουθενά
και όλοι, χωρίς εξαίρεση μένουμε μόνοι
μες στη ζώνη του πολέμου με τα συναισθήματά μου, τις πληγές μου
σε θολές νύχτες και ατμόσφαιρες, αφηρημένες μνήμες στο γραπτό μου, ότι νιώθω
και είναι μέσα στο μυαλό μου κάπου στην άκρη του κόσμου...
Οι μάσκες πέφτουν, εδώ που ο πόνος δεν τελειώνει
προσανατολίζομαι μέσα στη σκόνη
εδώ που λύγισα, εδώ που οι δρόμοι βγάζουνε πάντα στο πουθενά
και όλοι, χωρίς εξαίρεση μένουμε μόνοι
μες στη ζώνη του πολέμου με τα συναισθήματά μου, τις πληγές μου
σε θολές νύχτες και ατμόσφαιρες, αφηρημένες μνήμες στο γραπτό μου, ότι νιώθω
και είναι μέσα στο μυαλό μου κάπου στην άκρη του κόσμου...
Οι μάσκες πέφτουν, εδώ που ο πόνος δεν τελειώνει
προσανατολίζομαι μέσα στη σκόνη
εδώ που λύγισα, εδώ που οι δρόμοι βγάζουνε πάντα στο πουθενά
και όλοι, χωρίς εξαίρεση μένουμε μόνοι
μες στη ζώνη του πολέμου με τα συναισθήματά μου, τις πληγές μου
σε θολές νύχτες και ατμόσφαιρες, αφηρημένες μνήμες στο γραπτό μου, ότι νιώθω
και είναι μέσα στο μυαλό... ότι νιώθω είναι μέσα στο μυαλό μου...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Θα ρθούνε δύσκολες μέρες που θα υποφέρεις
μέρες που δεν θα ξέρεις που να σταθείς
θα ψάχνεις έναν άνθρωπο δικό σου να βρείς
μαζί του δυο κουβέντες να πεις
μα οι πόρτες θα ναι για σένα κλειστές
θα αναρωτιέσαι αν σ ακούει κανεις
και απεγνωσμένα της φυλακής το κλειδί θα ποθείς και θα θες
ως τα χαράματα ξύπνιος θα μένεις θα κλαις
για αυτά που γίναν χθες χωρίς να σκέφτεσαι το αύριο
για φίλους που έχασες για αγάπες που σε πρόδωσαν
για ανθρώπους που σκότωσαν αυτά που έκρυβες μέσα σου
και όσο τους κανεις το χατήρι να τους δείχνεις πως πονάς
θα σπαταλάς χωρίς λόγο την κάθε μέρα σου
άνθρωπος λένε χωρίς γέλιο καμμένο δέντρο
άνθρωπος χωρίς ελπίδα άνθρωπος χωρίς χαρά
δίχως αυτά η ζωή δεν προχωρά
δίχως αυτά για πάντα κολλημένος μες το τίποτα
όπου και αν πας λοιπόν ότι και αν γίνει
μην ξεχνάς με το χαμόγελο στα χείλη να ‘σαι
με αυτό να κοιμάσαι με αυτό να ξυπνάς
μαυτό να πολεμάς αναποδιές του χθες μα και του σήμερα.(χ2)
Ανθρωπάκο σπας την πλήξη
πετα μακρυά την θλίψη
οι χαρες είναι πολλές που η ζωή σου έχει κρύψει
φορα το χαμόγελο σου
ελευθερώσου από τα δεσμά που στο μυαλό σου
έχεις βάλει όρια παρα πολλά
δώσε στην ζωή σου χρώμα πετα μακρυά το γκρίζο
δώσε έννοια στο χτίζω και όχι φιλε στο γκρεμίζω
να έχεις πιστη στο ελπίζω πάντα στο υπενθυμίζω
ένα βήμα κάλιο από ένα πίσω
δεν νομίζω να νομίζεις πως τα βάσανα τελειώνουν
και όμως όσο μεγαλώνουν τόσο φιλε με πεισμώνουν
και έτσι πάντα θετικά τα βλέπω
όλα θετικά
για κάθε πρόβλημα μου φιλε υπάρχει λύση φυσικά
γιαυτο και εσύ βγες από την πόρτα η ζωή σου σου ανήκει
δεν ανέχεσαι κανένα άνθρωπε θα ήταν φρίκη
τις στιγμές σου όλες ζήσε στη ζωή μας τη μικρή
για όλους ίδια είναι η κατάληξη σε 3 μετρα γη
κρατα γερά και να χεις πάντοτε ασπίδα
στο πρόσωπο σου ένα χαμόγελο ζωγραφισμένο
η ευτυχία είναι μια μικρή κουκίδα μέσα στο άπειρο
του σύμπαν μας
μα μα την βρείς επιμένω να δείξεις θέληση
παρηγοριά στην γνώση έμπνευση
ταξίδεψε μαζί της να γνωρίσεις την εξαίρεση
ο δρόμος θα ναι ατέλειωτος και δίχως γυρισμό
και όσο κοντά εκεί θα μένεις θα βρίσκεις το μυστικό
και η μαγεία του θα σου ανοίξει τα φτερά
του άνθους σου οι ρίζες θα λιαστούν από χαρά
και τότε και εσύ να δείξεις άνθρωπος τι θα πει να σαι
να χαρίσεις το χαμόγελο σου και να μην φοβάσαι
όπου και αν πας λοιπόν ότι και αν γίνει
μην ξεχνάς με το χαμόγελο στα χείλη να σαι
με αυτό να κοιμάσαι με αυτό να ξυπνάς
μαυτό να πολεμάς αναποδιές του χθες μα και του σήμερα.(χ2)
Μονάχα οι άνθρωποι που φεύγουν για πάντα δεν γυρίζουν ποτε πίσω και όλα τα αλλα διορθώνονται
τα πάντα ενώνονται και τέμνονται τα πάντα φεύγουν και έρχονται
τα πάντα μες στον ίδιο κύκλο ζούνε
τα πάντα αλλάζουνε τα δάκρυα δεν αρκούνε
τα ματια δεν τα βλέπουν και τα αφτιά μας δεν τα ακούνε
οι εφιάλτες λένε ζούνε μέσα σε όνειρα θλιμμένων
ανθρώπων μισοπεθαμένων ήδη από την γεννα τους
πολλοί περάσαμε στιγμές κακές αποτυχίες και θλίψεις
που δεν θα θελες να τις ζήσεις
όλοι κλάψαμε όλοι πονέσαμε
δεν είσαι ο μονος δεν σταματάει για πάντα εκεί
όμως ο δρόμος είναι
το μονοπάτι μακρύ
γιαυτο κάθε στιγμή
να περιμένεις τα πάντα και να σαι έτοιμος
ένα τηλέφωνο η δυο κουβέντες μπορεί
να σου αλλάξουνε για πάντα την ζωή σου
όπου και αν πας λοιπόν ότι και αν γίνει
μην ξεχνάς με το χαμόγελο στα χείλη να σαι
με αυτό να κοιμάσαι με αυτό να ξυπνάς
μαυτό να πολεμάς αναποδιές του χθες μα και του σήμερα.(χ2)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
τεταρτων παυλα θαυμα το πλεγμα που με τοσο κομπλεξισμο στησατε πηδαω τη μαντρα η επομενη σταση μου ειναι η
αγνοια μα αξιζει μη δειχνεις οτι λυπασαι δεν ξερεις τι ειναι να μην κοιμασαι βραδια ξερω ακαταδεκτα μα προτιμω
τον τροπο μου επαναστατες ζητανε απ'τις μανουλες τους πενταευρα το κρεας τραγουδαει καλα γι'αυτο να βριζεις
οταν σε καμια γωνια καποιος που΄χει ταλεντο σου ζητα ψιλα ενας εκαστος δεν υπαρχει γιο μα αν εισαι ο εκατοστος .....
ο ταυτισμενος λαθος γερακινας γιος ναι αγνωστης προελευσης θορυβος πολυ γνωριμος οποιος γνωση επι του
θεματος εχει τουφεκι σε μυαλα καλοσηρθατε στο χειμωνα τοσο ευνοητος ο λογος να αναρωτηθεις και όταν θα υπαρξει επομενος
Η ψυχη των ψυχο ζει σε δρομο μουντο προχωρω και εν χωρω ξαναλλαζω ουρανο μετρα τα λογια σου οταν μιλας για μενα
με νερο πλυνε το στομα σου καλα μην παρω μπρος και τρελαθω και αν τρελαθω και μου γυρισει το μυαλο προσεξε
λιγο δεν εχω μαθει πουστη το κεφαλι μου να σκυβω και εχω δικιο οταν γινομαι σκοταδι που τα βαζει με τον ηλιο
η πιο βαθεια μου μαχαιρια ητανε μαχαιρια απο φιλο και σαν τον μυλο απο εξασφαιρα γυρνανε τοσα χρονια στο μυαλο
μου χωρια και μαζι διχονοια κι η αγαπη ζει στ'αλωνια που το μισος βασιλευει που το γκριζο απ'το γκριζο ζει και
τη γαληνη κλεβει κινδυνευει η μουσικη σας και οι αδιαφορες μορφες σας κινδυνευουνε απλα γιατι δε νιωσατε ποτε
σας του κομπολογιου μου χαντρα οι underground αναλυτες σας το χειροτερο μου free ειναι το καλυτερο κουπλε σας
οταν εκφραζεις αποψη πρωτα να τα ζυγιζεις να μη μιλας γι'αυτα που ουτε στο τοσο δεν αγγιζεις γλυφεις θαβεις
θαβεις γλυφεις και γι'αυτο γροθιες αξιζεις στο τσιρκο με τα νουμερα μη μας υπολογιζεις (x2)
Εχω πολλες απαθιες δε γλειφω εκει που φτυνω οτι και αν προβληθω στ'αρχιδια μου δεν αποκτω συμπαθειες
χειροτερη καταντια και απο τις οθονες γλαστρες οικος ανοχης γινατε γι'ανιδεους πελατες και ενω καταβροχθιζουνε
τα ερμαια απ'την τηλεπωληση οσοι τ'αξιζουν μενουν στου κυκλωματος συμφορηση καθολου αισθητικη στης αρπαχτης
την χωρα συνωνυμο βρωμα τ'αποτελεσμα Παλαιοκωστα προχωρα η ψυχη μου ειναι ψυχοδραμα εξω απ'το γαμημενο σας
προγραμμα το κανα εσκεμενα το παιδι μεσα μου σκοτωνα επιρρεπης στο ν'αδιαφορω να τραφω απο μιας χαρας
το υπολειμμα ψυχολογικο προβλημα απαικτησαν τα νευρα μου δεν παν καλα εκτονωθηκα σ'αυτο που ξεφτυλιζει
σωμα και ψυχη του δοθηκα δεν ειμαι χαζογκομενα απ'την χλιδη δεν τυφλωθηκα στο δαχτυλο σκανδαλη μη ρωτας
αμα θα το'κανα
Βρες μου ενα αρχιδι να μιλησει ρε για μενα για μενα που το αιμα μου σταζει πανω στην πενα ψυχοδραμα απ'τη γεννα
με δυο ματια τσιτωμενα ακουτε σουργελα? εγω ποτε δεν εγλειψα κανενα και αλλο ενα θα σου πω μοναχα και βαλτο
στο νου σου τους αχαριστους το ποταμι τους πνιγει στους αφρους του στους εχθρους του στελνει κυματα φωτιας στους
αδερφους του οταν χτυπαει πανω στο beat και στους υπογειους παλμους του αλλαζει ο νους του και τρελενεται το δικιο οταν περνεται. ειναι ψυχο και φαινεται ανθιζει οτι φλεγεται και μενα που με βλεπετε μαζι
μου λυσσα ερπεται ποιο battle? μ'ονοματα μιληστε αν αντεχετε, με ποια καρδια ν'αντεξετε? μου λες κρυφες ψυχες
και σκοτεινες πληγες σε κραζω δες φωτιες και φωτεινες στιγμες του χτες που φερνω στις σημερινες δολοφονω το
στρες μικρες απλες και πολλαπλες φωνες κενες κραυγες που λεν'αληθεια αφου οτι γραφω βγαινει παντα θα βγαινει
απο τα στηθια
οταν εκφραζεις αποψη πρωτα να τα ζυγιζεις να μη μιλας γι'αυτα που ουτε στο τοσο δεν αγγιζεις γλυφεις θαβεις
θαβεις γλυφεις και γι'αυτο γροθιες αξιζεις στο τσιρκο με τα νουμερα μη μας υπολογιζεις
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
12ος Πίθηκος – Ειλικρινά
Καθ`ότι ξεκινήσαμε με όνειρο κοινό
ποτέ δεν σταματήσαμε να νιώθουμε ρυθμό
περάσανε τα χρόνια και εμείς στον ίδιο χορό
ήτανε δεσμοί φιλίας και απο τότε είμαστε ακόμα εδώ
ζωντανοί πάνω στη μουσική
είχαμε απώλειες στην τελική ενός λεπτού σιγή για
μια φυγή που`χει χαθεί δεν κατοικει κ`είναι ντροπή
μα ενα παιδί ποτέ δεν πίστεψε λόγια που απ`την καρδια
του είχε πεί η μουσική μας ενώνει
όλοι σε διαφορετικούς δρόμους όμως ποτέ μας μόνοι
όσοι με ξέρουνε καλά ξέρουνε πως το στόμα μου
είναι κανόνι είναι φωτιά που δεν παγώνει
γι`αυτό μ`ακούς λοιπόν να συνεχίζω
μέσα στα στένα της πόλης πάλι γυρίζω
με το μυαλό μου πάντοτε να τρέχει δεν προσαρμόζομαι
όταν βλέπω μπλέ σειρήνα πάντοτε θα καβαντζώνομαι
χώνομαι παράνομα με ονομάσανε
δεν ζήσαν την ζωή τους και απ`τα μαλλιά δεν την πιάσανε
χάσανε χάσαμε κάποτε ολοι τα χάνουμε
μας ρίξανε σε ένα κόσμο που ζούμε για να πεθάνουμε
γι`αυτό σ`αυτόν που μας ξέχασε θα του πούμε
να κάνεις ότι λέει η καρδιά σου εσύ το έγραψες αυτό
μη το ξεχάσεις πάει καιρός που αποφάσισες ν`αλλάξεις
λυπάμε που τα λόγια σου ποτέ δεν`γίναν πράξεις.
Πές μου τι θα κάνεις
όταν η αλήθεια βγεί μπροστά απ`την ντροπή σου θα πεθάνεις
πές μου τι θα κάνεις
όταν θα με δείς στα μάτια θα`ναι αργά για να ρεφάρεις
πές μου τι θα κάνεις
μια ζωή μονάχα λόγια ήσουν καθόλου πράξεις
πές μου τι θα κάνεις
θα λυπηθείς και θα δακρύσεις μα θα`ναι αργά για ν`αλλάξεις.
Εγώ είμαι ντόμπρος λόγος σπαθί δεν κάνω αστεία
στον 12ο πουτάνα να φέρεσε σαν κυρία
μην έρθεις δίπλα μου αν είναι να βγείς τσουλάκι
μα αν έρθεις θα γνωρίσεις μόνο τον κάτω Άκη
για αγάπη άστο μην το πείς καλύτερα
σκέψου τι εννοείς κι`έλα να τα πούμε ύστερα
πολλά έχω ακούσει κι`άλλα τόσα έχω δει
ειλικρινά τρώω την ίδια παραμύθα απο παιδί
μια ζωή γεμάτη κατακτήσεις κι`αλητεία
στα θρανία το τσογλάνι που έβαθε όλα τα σχολεία
μιλάω ειλικρινά οι δρόμοι μου`μαθάν πολλά
υπάρχουν πράματα πιο σημαντικά απ`τα λεφτά
γάμα τα λεφτά γιατι ποτέ δεν τα`δα
άφραγκος πολλές βραδιές καλοπερνούσα μάγκα
τόσα ξημερώματα τόσα ξενερώματα
περάσανε τα χρόνια και ακόμα δεν τα χόρτασα
ακόμα θα με δείς να τριγυρνάω σε στένα
σα σκιά πάντοτε με βλέμμα χαμηλά
την μύτη δε σήκωσα ποτέ και σε κανέναν
γι`αυτό κανένας δεν λέει κακό λόγο για μένα
είμαι μούτρο που αν δείς στον δρόμο εύκολα δεν ξεχνάς
είμαι τύπας που θα σε λιώσει αν πάς να του την φάς
μιλάς μιλάς μια ζωή μόνο μιλάς
είναι εύκολο να μισείς μα δύσκολο να αγαπάς.
Πές μου τι θα κάνεις
όταν η αλήθεια βγεί μπροστά απ`την ντροπή σου θα πεθάνεις
πές μου τι θα κάνεις
όταν θα με δείς στα μάτια θα`ναι αργά για να ρεφάρεις
πές μου τι θα κάνεις
μια ζωή μονάχα λόγια ήσουν καθόλου πράξεις
πές μου τι θα κάνεις
θα λυπηθείς και θα δακρύσεις μα θα`ναι αργά για ν`αλλάξεις.
Πές μου τι θα κάνεις
όταν η αλήθεια βγεί μπροστά απ`την ντροπή σου θα πεθάνεις
πές μου τι θα κάνεις
όταν θα με δείς στα μάτια θα`ναι αργά για να ρεφάρεις
πές μου τι θα κάνεις
μια ζωή μονάχα λόγια ήσουν καθόλου πράξεις
πές μου τι θα κάνεις
θα λυπηθείς και θα δακρύσεις μα θα`ναι αργά για ν`αλλάξεις.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
το λάθος είναι στιγμή αδυναμίας,είναι αυθορμητισμός και πράξη απερισκεψίας
είναι λάθος τόπος,λάθος σκέψη,λάθος χρόνος,λάθος άνθρωπος και όλα τα λάθη σου μαζί συγχρόνως.Είναι στιγμές που δεν το βλέπεις,δεν το ξέρεις,δεν το νιώθεις κι αν το καταλάβεις είναι αργά για να το σώσεις..κι όμως τα λάθη σου συγχωρεμένα αρκεί να..μη τα κάνεις φίλε μου απ'την αρχή ξανά..γιατί τότε το λάθος θα γίνει πάθος
πάντα θα μένεις στο τέλος μονάχος..κοίτα να βρεις την αλήθεια στο βάθος..κοίτα ν'αντέχεις γερός,να'σαι βράχος,κοίτα τα λάθη σου πίσω ν'αφήνεις,βρες έναν τρόπο σ'αυτά να μη μείνεις βρες ένα τρόπο καλό να τα σβήνεις,μέσα απ'αυτά σοφός να γίνεις..αν θέλεις άκου με..για τα ρημάδια τα λάθη στη ζωή μου έχω ματώσει άπειρα βράδια..έχω σημάδια στο κορμί μου αρκετά να βλέπω και χάρις σ'αυτά καινούρια λάθη ν'αποφεύγω
το λάθος είναι για να το κάνεις..μα για να μάθεις οχι να σου γίνει το λάθος πάθος
άνθρωποι είμαστε και λάθη έχουμε κάνει..όλοι μας μπερδέψαμε αγάπη με αγκάθι(x2)
Κάθε μου λάθος είναι μια πλήγη επάνω στο κορμί μου,είναι εφιάλτες που με αλυσίδες δέσαν την ψυχή μου και γω καταδικασμένος ισόβια,εγκλωβισμέμος σε διαγράμματα εικονικά..φυλακισμένος ως το τέλος..και γέννετω ο άνθρωπος εκ λάθος,σκόπιμα να κάνει λάθη..αφού προικίστηκε με αδυναμίες
που στη πυρα σαν χαρτί εύκολα γίνονται στάχτι..κι αυτός ο εσωτερικός σου πόλεμος σε κάνει να διαλύεσαι πάντα σαν χαρτοπόλεμος και να σκορπίζεσαι στις γιορτές όσων χαίρονται για τα δικά σου στραβωπατήματα
ψεύτικα χαμόγελα και μάτια που δεν κοιτάνε στα μάτια γι'αυτό λάθη κάνε για σένα και οχι λάθη που θέλουν να κάνεις.. Εσύ μόνο θα ξέρεις πιο λάθος θα είναι σωστό και πιο σωστό θα είναι στ'αλήθεια το λάθος με πιάνεις..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Πόσες φορες άραγε να σκότωσες ζωντανές στιγμές που άλλοτε ανασταίνεσαι από αυτές.
Πόσες φορες άραγε να ξέχασες χαρες που μάλλον τη σε ψάχνεις αύριο μέσα σ'αυτές.
Πόσες φορες ευχήθηκες να είχες τρεις ζωές κι άλλες τόσες που πες πως αυτή που έχεις πια δεν θες.
Πόσες φορες τον ύπνο σ'ενοχλούσανε φωνές ,φωνές που νοστάλγησες σε νύχτες σιωπηλές.
Είναι δύσκολο να σκέφτεσαι τα πάντα και να νιώθεις
Είναι τόσο ψυχοφθόρο όσο να σου δίνει κάποιος την αγάπη του με δόσεις μη παγώσεις,
Την όψη του κτήνους που άφοβα πουλα την ανθρωπιά του στις εκπτώσεις,
Δες!
Σε μια τόση δα στιγμή μπορούν όλα να κινηθούν αντίθετα απο το πως πήγαιναν εχτές
Να ξεκινούν να κινούν απ κει που'χες βάλει τέρμα και αφού δεν μπορούν στο δέρμα να αφήνουν στο νου πληγές
είναι χάρισμα με μια αγκαλιά να δείχνεις τι αισθάνεσαι
να δείχνεις πως για ότι αγαπάς πάντα θα μάχεσαι
να αφήνεις όλο σου τον εαυτό με ένα φιλί ,
μπροστά σ'αυτά τίποτα δεν σημαίνει ήρωας η ρ.φ.
όσο μιλάς τα βραδια στη καρδια σου
τόσο σ ακούς και εσύ τόσο σ ακούν και αυτοί που βρίσκονται κοντά σου
οι μεγαλύτερες κουβέντες και τα πιο όμορφα λόγια δεν λέγονται με λέξεις μα με μια ματια σου
Κάνουμε βήματα
Σαν γροθιά μαζί να μοιάζουμε με βράχια που δεν σπαν από τα κύματα
Κάνουμε βήματα
Mπροστά δυνατά με μουσική που στο χαρτί δεν βγάζουν χερια μα καρδια
Μοιαζουμε αγνωστοι σε κύκλους με καρέκλες
Λέμε πως εδιαφερόμαστε μας είμαστε ψεύτες
αποδέχτες
Πόσοι να υπάρχουν όταν κάποιος κάτι κάποιος στον αέρα πει
"έχω την μουσική μου και μου φτάνει για group therapy"
Γίαυτό μην κανεις τον κόπο να υποκριθείς
ότι με άκουσες και νοιάστηκες για πάρτι μου
εγώ είχα αφήσει τις σειρήνες να τραγουδούν εξαρχής
και από μονος είχα δεθεί στο κατάρτι μου
υπό επήρεια να εξημερώνω τα μεγαθήρια
που μέσα μου υπάρχουν και φουσκώνουν σαν παλίρροια
τον πόνο μου χαλιναγωγώ και τραγουδώ
με αλλα μετρα με σταθμά και κριτήρια
μπορώ να σ'αγαπισω τόσο που να πεθάνω για σένα
η να το έχω κάνει είδη και να σε νεκρή για μένα
πια πένα ? οι ρίμες δεν γράφονται στο χαρτί
μα στην ψυχή και κοστολογούνται με αίμα
αηδιάζω όταν συνειδητοποιώ ότι μπορώ να μοιάζω
με όλα όσα βλέπω και τρομάζω
δαμάζω όμως τα λάθη μου με υπομονή
του εαυτού μου τον πήχη να ανεβάζω
ώσπου να μην μπορεί να ανεβεί η να μην μπορώ εγώ
σε κάποιον ρυθμό αργό να το κάνω δεν αργό
σαλπάρω με την αργό, αργοναύτης
ψάχνωντας το δέρας μου να βρω, θέλεις να έρθεις?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Glory fades and glory days ain't always what they seem
Give all I got and make my salaat and dream my broken dreams
I crawl inside, ball up and hide, tuck my pain away
And hope to God I fall into a sleep where I can stay
We all got bills to settle, we all got a price to pay
And if I make it through the night I can fight another day
They say it's better to burn out than it is to fade away
I just hope to God I can fall into a sleep where I can stay
It was a couple of years ago that I started becoming numb
No one could understand where all my words were coming from
Having visions of a nine-to-five, a wife, a blunt, a son
Of a life of hustle getting by with some of the running gun
Is it best to be a crumb? My ex says he's a bum
Lashing out in violence whenever my destiny it hung
In the balance, rum, I'm drinking gallons, some think that my flows
Are more poetic than the poems of Edgar Allen Poe
But I know that I'm at a challenge though
I can hold an old Calico to my dome and let my talents go
Shit, I spent my whole life around the violence so
I planted seeds of hate oh I let my habits grow
I slept with the homeless, I copped with the fiends
Lost the love inside my heart, I even forgot what it means
Seen the ripest nights turn into the rottenest schemes
But through it all I have never forgotten my dreams
When the gutters fill with blood that's spilled from friends that pass away
And memories of eulogies while standing by their graves
Just trying to survive we wind up living lives like slaves
I hope to God I can fall into a sleep where I can stay
We all got beef to settle, we all got demons to slay
And if I pray all through the night I can fight another day
They say it's better to burn out than it is to fade away
I just hope to God I can fall into a sleep where I can stay
Rest in peace to my homie Sob
I stand before an altar of open sepultures and coffins
I heard Javier got killed, it didn't seem real
With an army of goons drinking straight vodka to deal
We live and die by the gun, wear our hearts on our sleeves
Even though our compassion's destined to die on the streets
What's left over a cold hollow murder machine
With an appetite for malevolence, perversion, and greed
When one of us dies we don't really learn anything
Outside the funeral doing bumps, burning trees
Plotting revenge, crying over fallen angels
Sometimes your friends die the most awkward strangers
I can't lie, sometimes this life makes me a stranger to myself
But I'm pulling myself together, it's bigger than just me
As I spit this bear witness to truth
My unborn seed listens while I spit in the booth
Glory fades and glory days ain't always what they seem
Give all I got and make my salaat and dream my broken dream
I crawl inside, ball up and hide, tuck my pain away
And hope to God I fall into a sleep where I can stay
We all got bills to settle, we all got a price to pay
And if I make it through the night I can fight another day
They say it's better to burn out than it is to fade away
I just hope to God I can fall into a sleep where I can stay
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Έλα κόρη μου,έλα κοντά μου,έλα στον πατέρα σου,δεν φταις εσύ..φταίμε εγώ με την μητέρα σου,χάρισε μου την αγκαλιά σου να την κρατήσω και χάρισε ματάκια μου σε μένα τον λόγο να ζήσω,είσαι μακρυά και μου κοστίζει πολλά,θυμάμαι το τετράμηνο που έπινα ως τα χαράματα,κάθε γουλιά και κάθε βήμα φαίρναν κλάματα,τότε ήταν που πίστεψα πως δεν γίνονται θαύματα,μάτωνα..τα πάντα μου μοιάζαν άτονα,ήσουνα το χρώμα που μου'δινε τα χαμόγελα,μα τώρα πια..μοιάζω κουρέλι μεσ'τα αποβράσματα,αγάπη μου δεν ήμουν μπροστά στα πρώτα σου βήματα,συγνώμη..το ξέρω αυτό δεν μας ενώνει,είσαι το οξυγόνο που προβάλλει μεσ'την σκόνη,αν μπορούσα θα'στελνα τον Άγγελο μετάξι,στους ουρανούς το ονομά σου να χαράξει...Είσαι διαμάντι και εγώ σαν πειρατής δίχως καράβι,ψάχνω να σε βρω απεγνωσμένα μέσα στο δάκρυ..επιπλέω,όσο και αν φωνάζω ότι και αν λέω,φλόγα στην καρδιά τους θα γίνω και θα τους καίω,γιατί βλέπεις..δεν έχω τα φράγκα για να βοηθίσω,έτσι μου είπαν αυτοί πως μπορώ να σ'αγαπήσω,πως μπορώ να τους ζητήσω να σε δω..και πως να ζήσω,έτσι μόνο..έτσι με φράγκα..έτσι θα τους σβήσω,μάτωσα και πέθανα μ'αυτά που πέρασα,είμαι 22 ξένε και νιώθω πως γέρασα,βαδίζωντας σε μονοπάτια της λύπης απέραντα,η Αγάπη μου αιχμαλωτίστηκε από "τέρατα",κοιμήσου και κόρη μου θα είμαι μαζί σου,θα'ρθω στα όνειρα σου κοντά σου να σε φιλήσω,ένα κομμάτι γραμμένο από μένα για σένα,να τ'ακούς πότε πότε και να θυμάσαι και μένα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Ειλικρινά τα βήματα δεν άλλαξαν από παλιά
μοιάζω ακόμα με τον πιτσιρικά μέσα στα στενά
ίσως τελικά να μην ψήλωσα συνειδητά
είχα προβλήματα στην πλάτη που με σπρώχναν χαμηλά
φίλοι μου χαθήκανε και μόνος σύντροφος το σκότος
η σκέψη πως κάποτε ονειρευτήκαμε
θα το έχει η μοίρα τους μου είπαν οι σκιές
οι επιλογές στις γειτονιές είναι λίγες για τις δραχμές πουλάν θάνατο
δεν αδικώ προσωπικά εγώ δεν έχω φίλους που να διαθέτουν εξοχικό
και είμαι μόνος,μόνος στην πλατεία νιώθω φόβο για το μέλλον
μέχρι τώρα είδα πόνο μόνο πόνο
μόνο πόνο όσο με βαστάει η φωνή μου
όσο ξέρω πως πονάνε για μενα οι άνθρωποί μου
και θέλω πίσω τις παλιές καλές στιγμές μου
τον παππού μου να χαμογελάει ακόμα μια φορά
τις φοβίες να ναι μαζί ξανά,τον Νίκο έξω από τα κάγκελα
ανάθεμα μόνο όνειρα ανεκπλήρωτα για πάπλωμα σ'αυτούς που κοιμηθήκαν νωρίς
και εγώ στο χάραμα μονάχος μου στην πόλη των ΜC's
αναπολώ,τρέχει γαμώ,δικαιολογώ το κλάμα μου ως συμπαράσταση στον ουρανό
γιατί ο Δημήτρης δούλευε από τα 8 μιας και ο πατέρας πέθανε από πρέζα ένα πρωινό
τώρα ο Δημήτρης είνα σκοπιά στο στρατό
πούλησε το κινητό για τη δόση του,νιώθεις bro?!
και εγώ ακόμα να ψάχνω να βρω αγάπη σε κάθε δάκρυ,
φως για εξοδο απ'το μονοπάτι
Mastigo ήταν να γράψουμε μαζί αυτό το κομμάτι μα έκανες λάθη και
φυσικό ήταν να γίνει σημάδι γιατί οι μπάτσοι πρέπει να δικαιολογήσουνε μισθό
και διαλέγουνε παιδιά απ'το σκοτάδι για αύτο
Καθημερινά ψάχνουμε άκρη να σηκώσουμε κεφάλι
να κάνουμε τα όνειρά μας αληθινά
μια γενιά που δεν έμαθε λέξεις όπως χαρά ειλικρινά και δε μιλώ προσωπικά
Καθημερινά ψάχνουμε άκρη να σηκώσουμε κεφάλι
να κάνουμε τα όνειρά μας αληθινά
μια γενιά που δεν έμαθε λέξεις όπως χαρά ειλικρινά η επιβίωση μάταιη στα στενά
Καθημερινά ψάχνουμε άκρη να σηκώσουμε κεφάλι
να κάνουμε τα όνειρά μας αληθινά
μια γενιά που δεν έμαθε λέξεις όπως χαρά ειλικρινά και δε μιλώ προσωπικά
Καθημερινά ψάχνουμε άκρη να σηκώσουμε κεφάλι
να κάνουμε τα όνειρά μας αληθινά
μια γενιά που δεν έμαθε λέξεις όπως χαρά ειλικρινά η επιβίωση μάταιη στα στενά
Κλείνω τα μάτια μου,ανάβω το τσιγάρο τελικά το τελευταίο
χαλάλι και ας μην παίζουν λεφτά
νιώθω πως γέρασα
και ας είμαι ακόμα 19 μετρώ αναρίθμητες κοπέλες που μου παίξανε πουστιά
αν δόσω ονόματα θα βάζουν τραμπούκους να απειλούν
εγώ κουράστηκα νομίζω πως και αυτές θα κουραστούν
κι όμως η λέξη αγάπη έχει παρεξηγηθεί σε μια πόλη που ανταλλάζετε ψυχή για το χαρτί
έχω νιώσει και έχω δει να συλλαμβάνουν από καρφωτή τον κολλητό μου
και τη μάνα του να αυτοκτονεί
μπες στ κόμπλεξ,δεν έζησα καλά,δεν χαμογέλαγα συχνά
στα 13 μου χρόνια είμαι στην δουλειά
δεν έδωσα ποτέ σκληρά και ας ζω σκληρά
και δεν μιλώ προσωπικά
μες στα σκατά επιπλέει μια ολόκληρη γενιά
θάψανε όνειρα από μικρά παιδιά που κάναν πλάνα για το πως θα υποδεχτούνε την χαρά
έχω πρόβλημα και κόλλημα και μόνιμα θα κράζω το κράτος των μπάτσων
όπως και να 'χει θα αυθαδιάζω
από ψυχής πετραλωνίτης,εκ γεννετής αλήτης,εκ γεννετίς γαμιέται κάθε ασφαλίτης
γιατί ο Γιώργος είχε όνειρα,ο Ηλίας είχε όνειρα,ο Μο είχε όνειρα
ο Χρήστος είχε όνειρα,ο Μπίλυ είχε όνειρα,ο Δάνος είχε όνειρα,ο Τζέιμς είχε όνειρα
η Ελένη είχε όνειρα,εγώ είχα όνειρα,εσύ είχες όνειρα
τα ονόματα δε λένε κάτι μάγκα μου
αφού το πρόβλημα πιάνει όλο το χάρτη
τα αδέρφια μου δουλεύουν απ'το χάραμα ως το βράδυ για να βγουν από το σκοτάδι
σβήνω το τσιγάρο,δακρύζω,νοσταλγώ
2 χρόνια αργότερα ακόμα ξυπνάω στις 8
μπες στo στρες που έχει κυριεύσει την γενιά μας
τελευταία σταγόνα ιδρώτα για τα όνειρά μας
Καθημερινά ψάχνουμε άκρη να σηκώσουμε κεφάλι
να κάνουμε τα όνειρά μας αληθινά
μια γενιά που δεν έμαθε λέξεις όπως χαρά ειλικρινά και δε μιλώ προσωπικά
Καθημερινά ψάχνουμε άκρη να σηκώσουμε κεφάλι
να κάνουμε τα όνειρά μας αληθινά
μια γενιά που δεν έμαθε λέξεις όπως χαρά ειλικρινά η επιβίωση μάταιη στα στενά
Καθημερινά ψάχνουμε άκρη να σηκώσουμε κεφάλι
να κάνουμε τα όνειρά μας αληθινά
μια γενιά που δεν έμαθε λέξεις όπως χαρά ειλικρινά και δε μιλώ προσωπικά
Καθημερινά ψάχνουμε άκρη να σηκώσουμε κεφάλι
να κάνουμε τα όνειρά μας αληθινά
μια γενιά που δεν έμαθε λέξεις όπως χαρά ειλικρινά η επιβίωση μάταιη στα στενά
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
I found out that i was too young,not grown,i was not ready for a world so cold
I was not prepared to make it on my own,i was not ready for what life unfolds
and it was too much too soon,i couldnt tell if what i felt was false or true
i didnt think about what im about to do,im on some this couldnt be real,this cant be true
i was too young,but these my people so thats okay though
i was down for anything,id do it if they say so
look how they cooking it up,id sit and watch they cake grow
watching robbie in the corner,he there snortin yayo
and everybody acting cool like that right theres okay though
so i walked over to him,and was like yo hey bro
waht the fuck are you doing,get away from the table
he like this aint nothing but a little bit of yayo
i got it covered,plus i make the profits from sales
he actin like he hadnt heard not one them tales
there goes his brother,knocked him and they took him to jail
there goes another,this hustle here is destined to fail
convicted but last i heard he tried to appeal
and eric he gone,he willin bustin his steel off at the popo
there are the trials and tribulations of kids tryna act like grown folks
I found out that i was too young,not grown,i was not ready for a world so cold
I was not prepared to make it on my own,i was not ready for what life unfolds
and it was too much too soon,i couldnt tell if what i felt was false or true
i didnt think about what im about to do,im on some this couldnt be real,this cant be true
i was "too young to fall in love" like motley crue,too young.i pulled a gun and i shot this dude
it was over a girl-foolish pride-i was crucified,just another youthful juvenile doing time
forgive me mama-i never meant for you to cry,went to trial,i was sent to do a 2 to 5
handcuffed in back of a bus-40 of us-life as a shorty couldnt be so rough
and i aint no punk-here you fix ya face or a get ya face fixed
face lift-predicate cutter-you get your face ripped,they'll bust your shit wide open and make you leak
you better chill out before i birthcake ya feet-not a bad guy,i dont wanna catch mad time
so i chill with work release in the back of my mind,but the guy that i popped wasnt dead
hes locked up in here now too and wants revenge-i got shanked in my bed
I found out that i was too young,not grown,i was not ready for a world so cold
I was not prepared to make it on my own,i was not ready for what life unfolds
and it was too much too soon,i couldnt tell if what i felt was false or true
i didnt think about what im about to do,im on some this couldnt be real,this cant be true
i was too young to say no,too young to yell nope,old enough to taste anger
but not enough to smell hope,13 years old my beloved mother had just passed
i started puffin grass,drinkin 40s cuttin class,my father always used to beat on me
and bust my ass repeatedly,i couldnt wait to get a change of scenery
i never had a dream,nobody believed in me
these mean streets are the only thing i seem to be,im 16 being free chewin vikes and perks
caught an oc habit quick,and my life got worse,cause now im sick unless i get a pill
so my head is filled with thiefs schemes,my tolerance i let it build
but when street dreams and quick cash is difficult,you find you get the same high cheap from sniffin dope
now im shootin with the neighborhood people,nobody could save me from evil,im a slave to the needle
im too young
I found out that i was too young,not grown,i was not ready for a world so cold
I was not prepared to make it on my own,i was not ready for what life unfolds
and it was too much too soon,i couldnt tell if what i felt was false or true
i didnt think about what im about to do,im on some this couldnt be real,this cant be true
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
M' ακούει κανείς; μεγάλωσα χωρίς γονείς ως σήμερα τον κόσμο αυτό τον γνώρισα πίσω από κάποιο ίδρυμα.. απ΄τα δεκαοχτώ μου χρόνια κοιμάμαι πάνω σε χαρτόνια σε δρόμους σε παγκάκια και σκαλιά.. σγουρά μαλλιά αδέσποτος κι εγώ σαν τα σκυλιά γυρνάω στους δρόμους μέσα στους μόνους ψάχνω συντροφιά.. Ομόνοια, Εξάρχεια κάπου εκεί γυρίζω κι όταν κοιμάμαι ελπίζω ότι ποτέ δεν θα ξυπνήσω.. μέσα στα τρένα ένα ένα μαζεύοντας κέρματα αδιαφορίας και λύπησης πάνω μου πέφτουν βλέμματα, κανένας δεν νοιάστηκε για 'μένα αληθινά ποτέ κανένας δεν χαράμισε για 'μένα ούτε ματιά.. δεν έχω φίλους δεν έχω οικογένεια πατρίδα, δεν έχω όνειρα, δεν έχω μέλλον ούτε ελπίδα, το μόνο που μ απέμεινε μια μπύρα δυο τσιγάρα, για να με συντροφεύουνε στα παγωμένα βράδυα.. Μ ακούει κανείς; Νιώθω χαμένος ανίκανος ν αντιδράσω, όταν πάω να μιλήσω πάντα κάποιος μου λέει να σκάσω.. έχω ανάγκη ν αλλάξω κάτι μ αφού δεν βρίσκω την άκρη απλά γυρίζω την πλάτη σ ότι με πνίγει..πλέον κανείς δεν με κοιτάει στα μάτια πάρα στην τσέπη.. όλοι οι καθώς πρέπει θέλαν να με πείσουν με το έτσι πρέπει να θυσιάσω ιδέες φιλίες για το συμφέρον.. το μέλλον στο παρόν μου τρέχει γι' αυτό και ζω ελεύθερος όσο κανείς ούτε φοβάμαι ούτε ελπίζω από ένα κόσμο γκρίζο.. χωρίς αποσκευές και σπίτι μες στο δρόμο γνωρίζω πολύ καλά τι πάει να πει να είσαι αφανής, ένα απόβλητο του κράτους για δε μπήκες στα μέτρα του, ένας άθεος γιατί ο θεός μου δεν είναι μέσα τους, ένας άστεγος χωρίς πατρίδα κι οικογένεια αλλά με αξιοπρέπεια κόντρα στο ρεύμα τους.. εσύ εκτιμάς ότι ακριβά πουλιέται σκλάβος στο χρήμα, εγώ εκτιμώ ένα χαμόγελο από ένα παιδί, εσύ υποκρίνεσαι πάντα, εγώ παλεύω στο κύμα.. σκέψου καλά ποιος απ' τους δυο είναι το θύμα.. και αν η εικόνα μου σε κάνει ν απορείς πίσω απ' τα λερωμένα ρούχα υπάρχει μια καρδιά να βρεις αλλά από εσένα θέλω μόνο μια απάντηση.. βρώμικος είμαι εγώ ή ο κόσμος που ζεις; Μ' Ακούει Κανείς;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Παιρνω τις ευθυνες μου για αυτα που ξεστομιζω
ειμαι βρωμοστομος και ολη την ωρα βριζω
ενα κοπροσκυλο συνεχεια τριγυρναω
θα με χεις δει στη γειτονια σου να παραμιλαω
μα, μαλλον γιατι ακουω παλι μουσικη
βλεπεις, η καρδια του παιδιου πρεπει να εκφραστει
εχω ενα κακο συνηθειο στον δρομο φτυνω
αυτος ημουν αυτος ειμαι και αυτος θα παραμεινω
παιρνω την ευθυνη απεναντι σε αυτους που ακουνε
ωστε οταν συναντηθουμε κατι αλλο να μην δουνε
οτι ζω νιωθω κι οτι νιωθω γραφω μονημα
δεν ειμαι προτυπο μα αν με νιωθεις δεν παιζει προβλημα
δεν θελω να γινεις εγω με την καμια
το τι ζεις και τι ζω ειναι αλλη ιστορια
εγω ειμαι εγω κι εσυ εισαι εσυ μην το ξεχασεις
σ' οτι σε εκφραζει μαγκα κοιταξε να μοιασεις
ασε τις γκομενες γιατι θα σε πουλανε
ειναι σαν τρενα παντα ερχονται και πανε
συγγνωμη δεσποινιδες μου αμα θα σας προσβαλω
μα πανω απο τους φιλους μου δεν παιζει να σας βαλω
λογω καρδιας λογω τιμης και εμπιστοσυνης
να εισαι ντομπρος αν θες διπλα μου να μεινεις
να θελεις χωρις ανταλαγμα το καλο μου
για να με ξεχωριζεις παντα μαγκα απ' το χαμογελο μου
Αυτο ειμαι ρε φιλε...αυτο ειμαι
αυτο το κομματι ειναι οτι ειμαι και δεν ειμαι.
Εχω ενα ακομα πραγμα να σας πω μονο.
Δεν ειμαι ανθρωπος ειμαι πιθηκος να η γνωμη μου
γι' αυτο φοραω χαμηλα το παντελονι μου
μου λενε μεγαλωσες και να σοβαρευτεις
εγω ημουν παντα σοβαρος μα δεν ηθελες να το δεις
μιλαν οι πραξεις μου τα πιστευω μου και τα παθη μου
εχω αρχιδια παραδεχομαι τα λαθη μου
και ειναι πολλα τοσο πολλα που δεν θυμαμαι
δεν μετανιωσα ρε και για αυτο ησυχος κοιμαμαι
ευχαριστω τους γονεις μου που με μεγαλωσανε
δωσαν αγαπη για μενα τα παντα δωσανε
οσοι με νιωσανε και ζησανε μαζι μου
γουσταρουν πιο πολυ απο οτι εγω την μουσικη μου
και να μαι παλι στο ραντεβου μου πιστος
ο λογος μου φωτια να μενει αληθινος
κολλητος μου ο καπνος μου βρωμικος ο ρυθμος μου
και αν ημουνα τυφλος το ραπ θα ητανε το φως μου
εισαι δικος μου αν τα πινεις στην υγεια μου
και αν με δεχεσαι με τα ελλατωματα μου
ειμαι κοπροσκυλο και αυτο ειναι μαγκια μου
ετσι εμαθα στα παγκακια στην γειτονια μου
αν δεν σ'αρεσω τοτε ειλικρινα να μη μ' ακους
εγω θα γραφω για τους λιγους και τρελους
με λεν Ιακωβο Τσινιδη πινω και γραφω τα βραδια μου
και ευχομαι να πεθανω πριν ντροπιασω τα αλανια μου
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Όταν η μέρα τελειώνει και μένω πάλι μοναχός
κάνω βουτιά στο σκοτάδι Ναι !
Σε άγνωστο βάθος το μυαλό μου θολώνει
και μένει μόνο το άγχος
άν όντως βρήκα το σωστό ή μήπως έκανα λάθος ...
Άλλη μια μέρα τελειώνει άλλη μια μάχη αρχίζει
το παρόν με πληγώνει άν και το μέλλον φωτίζει
οι σκέψεις σύνεχίζουν πάλι να ματώνουν το μυαλό
και είναι τόσοι αυτοί που δε νοιάζονται για το καλό μου
έτσι στο ψέμα βάζω τέρμα ! στα δήθεν βάζω παύση !
Το μυαλό μου έχει παγώσει
μα το μυαλό δεν έχει ξεχάσει !
Κι' όμως σε μια στιγμή νιόθω ν' αγγίζω όσα έχω χάσει
σε μια ύστατη προσπάθεια το μυαλό μου ν' άποδράσει
Έτσι πως τρέχουνε όλα γύρω μου
γρήγορο ρυθμό
νιόθω τόσο μόνος ! και το μέλλον ψάχνω να βρώ !
Και αντιδρώ ψάχντοντας τρόπο να πατόντας το καινό
όνειρο απατηλό σαν πτώση στο γκρεμό ! στο γκρεμό !
Στο γκρεμό μοιάζει να πεύτω σ' έν' ατέλειοτο καινό
πρωταγονιστής σε άδειο σκηνικό !
Στο γκρεμό μοιάζει να πεύτω σ' έν' ατέλειοτο καινό
πρωταγονιστής σε άδειο σκηνικό ! Και είμ' ακόμα είμ' ακόμα εδώ !
Στο γκρεμό μοιάζει να πεύτω σ' έν' ατέλειοτο καινό
πρωταγονιστής σε άδειο σκηνικό ! Και είμ' ακόμα είμ' ακόμα εδώ !
Στο γκρεμό μοιάζει να πεύτω σ' έν' ατέλειοτο καινό
σαν φιλιά στο λαιμό κανένα περιθόριο
η μοναξιά πισώπλατα και ύπουλα χτυπά !
Πρέπει να βρώ κάπος να σπάσω τα δεσμά
σ' έχει τύχει ποτέ να νοιώθεις μόνος μέσα στο πλήθος
παρέα μου ο στίχος κι' ο ήχος της ψυχής μου σαν ήχος
που πλάθετε για να εξηγίσει το ανεξίγητο !
Να βρεί την έξοδο μες' το λαβήρυνθο !
Έτσι κι' εγώ διέξοδο βρίσκω μές' απ' τη μουσική !
Απόγνωσης κραυγή πρόκειτέ ν' ακουστεί !
Στις ζωής τη σχολή το κάθε μάθημα είναι πολύτιμο
κι' άν δε το πιάσεις με τη πρώτη βιόνεις το αντίτιμο !
Μόνος με τις φοβίες, αντιμέτοπος με όλα σου τα λάθοι
σε κυριεύει' η μοναξιά ο ήλιος έσβησε εχάθει !
Σκοτάδι παντού !
Φοβάσε στο μέλλον τι θα γίνει, ποιός είναι αυτός
που φταίει και ποιός αυτός που θα σε κρίνει
απο της μοναξιάς το μονοπάτι διαλέγεις μέσο διαφυγής
το κάνω κι' εγώ κάποιες φορές μα κάποτε θα κουραστείς !
Σε κάθε λύπη σε κάθε χαρά, παραμονεύει η μοναξιά !
Σε ξεγελά στην αρχή φένεται γλυκιά ! όμως μετά
αφιλόξενη όπου βρεί μετά μεταμορφώνετε σε XT
αλλάζει πρόσωπο ξαφνικά τώρα μοιάζει με τιμωρία
Μα τ' ειρωνεία, έπεσες στη παγίδα αντιστράφηκαν οι ρόλοι όπως δυστηχός χάνοντε όλοι !
Στο γκρεμό μοιάζει να πεύτω σ' έν' ατέλειοτο καινό
πρωταγονιστής σε άδειο σκηνικό ! Και είμ' ακόμα είμ' ακόμα εδώ !
Στο γκρεμό μοιάζει να πεύτω σ' έν' ατέλειοτο καινό
πρωταγονιστής σε άδειο σκηνικό ! Και είμ' ακόμα είμ' ακόμα εδώ !
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Βαρέθηκα τα πολλά που τις ελπίδες στερεύουν
τα μεθυσμένα τα βράδια τις αναμνήσεις που φέρνουν
όσα καλά μου'χουν τύχει μόνο για λίγο να μένουν
να βλέπω άχρηστες μέρες να περνάνε να φεύγουν
βαρέθηκα να μετράω λίγα σωστά πολλά λάθη
να καίγονται τα όνειρά μου πρώτα καπνός μετά στάχτη
βαρέθηκα να πολεμάω σε μια άνιση μάχη
βλέπω το μέλλον μου σ'ανθρώπους που πέθαναν μονάχοι
Βαρέθηκα να μη μπορώ ποτέ σε κάτι να ελπίζω
το χρώμα που'χουν οι μέρες μου να'ναι πάντα το γκρίζο
βαρέθηκα και τη γνώμη που έχουν οι άλλοι για μένα
μα το μυαλό μου αντέχει ακόμα και με σπασμένα τα φρένα
βαρέθηκα όλους αυτούς που προσκυνάνε το χρήμα
μόνοι χωρίς αντίδοτο σε ένα λάκκο με φίδια
βαρέθηκα τους δήθεν φίλους που χτυπάνε πισώπλατα
κρύβουν συνέχεια τη βρωμιά τους με χιλιάδες αρώματα
μα πιο πολύ βαρέθηκα αυτούς που φανήκαν αχάριστοι
εθιστήκανε στο ψέμα κι έτσι πάθανε εξάρτηση
βαρέθηκα όλα τα ψώνια μες τη HIP-HOP φάση
όλοι μάγκες στα λόγια μα ποτέ λίγη δράση
Βαρέθηκα σε κόλπο μπλέχτηκα πολλά ανέχτηκα
ανεύθυνα τα λόγια από άτομα που ήταν ψεύτικα
συγκέντρωσα δυνάμεις άντεξα ποτέ δεν έπεσα
νίκησα όσα δεν δέχτηκα τους όρους έθεσα (x2)
Βαρέθηκα να ψάχνω ένα νόημα να βρω
με κακόγουστο αστείο να μοιάζει η ζωή που ζω
κάποιοι θα πουν πως είναι ωραία κάποιοι άλλοι ίσως το αντίθετο
βαρέθηκα ψάχνοντας το πιο ταιριαστό επίθετο
κι αυτούς που δεν εκτίμησαν όταν δίπλα τους στάθηκα
αυτούς δεν τους βαρέθηκα απλώς, μα τους σιχάθηκα
βαρέθηκα περιοδικά με μοντέλα μοδάτα μπουρδέλα
και όταν κάθομαι να γράφω να βγαίνει μόνο πόνος στην πένα
είμαι εγώ για μένα εσύ για σένα
ο καθένας για την πάρτη του και όλα γύρω μας ξένα
νόημα κανένα δεν υπάρχει είμαστε λίγοι μονάχοι
βαρέθηκα το μυαλό μου με κάποιον πάντα να πρέπει να ταχει
βαρέθηκα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Αν υπαρχεις μεινε κοντα μου για ενα βραδυ
με ενα χαδι διωξε απο μεσα μου το σκοταδι
και αν και παλι με δεις να συμπεριφερομαι αχαριστα παρε οτι μου εδωσες πισω
Αν υπαρχεις μεινε κοντα μου για ενα βραδυ
με ενα χαδι διωξε απο μεσα μου το σκοταδι
και αν και παλι με δεις να συμπεριφερομαι αχαριστα
παρε οτι μου εδωσες πισω εμενα
Ειλικρινα βαρεθηκα να ζω μεσα στη θλιψη
η τυχη εδω και μηνες με εχει εγκαταλειψει
θελω ενα χερι καθαρο να με τραβηξει
απο τα σκατα που ζω και τη καρδια μου να ανοιξει
δεν ειμαι αχαριστος πιστευω το αξιζω
κακο δεν εχω κανει εσκεμενα σου θυμιζω
λατρευω ολα τα χρωματα μα μισησα το γκριζο
αρχιζω απο την αρχη το παρελθον γκρεμιζω
ελπιζω να ακους τα λογια μου οπου και να σαι
εχω αλλαξει δεν ειμαι ο Δημητρης που θυμασαι
κοιτα με στα ματια καθρεφτιζεται η καρδια μου
πληγωμενη ψυθιριζει μη φυγεις απο κοντα μου
χιλιαδες γυρω μου μα νιωθω πιο μονος απο ποτε
με πιανουν να προσευχομαι μεσα σε ενα κουπλε
αν υπαρχεις μεινε κοντα μου για ενα βραδυ
με ενα χαδι διωξε απο μεσα μου το σκοταδι
Αν υπαρχεις μεινε κοντα μου για ενα βραδυ
με ενα χαδι διωξε απο μεσα μου το σκοταδι
και αν και παλι με δεις να συμπεριφερομαι αχαριστα παρε οτι μου εδωσες πισω
Αν υπαρχεις μεινε κοντα μου για ενα βραδυ
με ενα χαδι διωξε απο μεσα μου το σκοταδι
και αν και παλι με δεις να συμπεριφερομαι αχαριστα παρε οτι μου εδωσες πισω εμενα
Θελω να καψω το κεφαλι μου να μην σκεφτεται τιποτα
αυτοκτονω σταδιακα μην με κοιταζεις υποπτα
ο χρονος ειναι ο καλυτερος γιατρος
δεν νομιζω δεν ξεχασα τιποτα δυστυχως
παραπατω στα συνορα τρελας και λογικης
ειναι γολγοθας δεν εχω κουραγιο λογω τιμης
δωσ’μου οτι μου χρωστας και θα το δεις
ζηταω λιγα και ειμαι σιγουρος οτι μπορεις
δινω μαχες απεναντι μου ειναι ο εαυτος μου
εμενα πολιορκω αναζητω το φως μου
γροθιες στον καθρεπτη σπανε καποιο ειδωλο μου
αδειαζοντας μπουκαλια θολωνω το σκεπτικο μου
η ωρα 6 σερνομαι παλι προς το κρεβατι
δεν νιωθω τιποτα μια κουκιδα μεσα στον χαρτη
καινουρια μερα ξεκινα δεν με απασχολει
αλλαξε κατι δωσε τη χαριστικη βολη
Αν υπαρχεις μεινε κοντα μου για ενα βραδυ
με ενα χαδι διωξε απο μεσα μου το σκοταδι
και αν και παλι με δεις να συμπεριφερομαι αχαριστα παρε οτι μου εδωσες πισω
Αν υπαρχεις μεινε κοντα μου για ενα βραδυ
με ενα χαδι διωξε απο μεσα μου το σκοταδι
και αν και παλι με δεις να συμπεριφερομαι αχαριστα παρε οτι μου εδωσες πισω εμενα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Bones are sinking like stones
All that we fall for
Homes places we've grown
All of us are done for
And we live in a beautiful world (yeah we do yeah we do)
We live in a beautiful world
Bones sinking like stones
All that we've fall for
homes places we've grown
All of us are done for
And we live in a beautiful world (yeah we do yeah we do)
We live in a beautiful world [X2]
Oh all that I know is nothing to run from
Cause yeah everybody here got's somebody to lean on
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
You still love me?
Take this. [2 guns cock]
You ready? 1.. 2.. 3! [2 shots]
The more you, put me through,
The more it makes me wanna come back to you,
You say you hate me, I just love you more,
You don't want me, I just want you more,
I buy you flowers, you throw 'em at me,
I know it's sad but it's making me happy,
The more that you slap me, the more that it turns me on,
Cause you love me, and I love you more.
It's sick, but who could ever predict,
We'd be doin' the same shit,
We say we do it for our baby but we don't,
We do it for us, it's lust,
Cause neither one of us trusts each other,
So we fuck 'til we bust,
Then we cuss each other, out,
We know what it's about,
Shout 'til I throw you out the house,
You throw me out the house,
I throw you on the couch,
Punch you in the mouth,
Fist fight 'til we turn this mother OUT,
And apologize after,
Laughter, pain, it's insane,
We're back in the same chapter again,
And it's sad but it's true,
When I'm layin' here with you,
There ain't nothin' anyone could ever say ever do.
Cause I hate you, do you hate me?
Good cause you're so fuckin' beautiful when you're angry,
It makes me wanna just take you,
And just throw you on the bed,
And fuck you like I don't even know you,
You fuck other people, and I fuck other people,
You a slut but I'm equal, I'm a mutt,
We're both evil in our ways,
But neither one of us would ever admit it,
Cause one of us would have one up on the other,
So forget it,
We can make accusations, people spread rumors,
But they ain't got proof,
'Til they do it's just the two of us,
It's you and me, cause any chick can say that she's screwin' me,
But you gotta believe me to a degree,
Cause true indeed if you didn't I wouldn't be hittin' it,
Yeah I would cause the sex is too damn good,
If I ran who would I run to,
That would be this soft and warm,
So it's off and on, usually more off than on,
But at least we know that we share this common bond,
You're the only one I can fuck without a condom on,
I hope, the only reason that I cope,
Is cause of that fact,
And plus I can bust in that,
And that's why...
I could never understand it,
That's why I don't try,
From junior high until we both die,
It's silly ho why must we try,
Is it really so rough,
That we must always call each other's billy goat's gruff,
Try to pull each other's legs,
Until the other begs,
We're liein' to ourselves,
That's the beauty of it yeah,
Cause we truly love each other,
That's why we always fight,
And all we do is shove each other,
Every other fuckin' night,
And it's clear it ain't gonna change,
It's pent up rage,
We both have,
We both feel like we've been upstaged by someone else,
We've both been,
Someone else's someone else,
Problem is neither one wants help,
It's an addiction and it can't be fixed,
Our family's mixed up,
There's a baby sister in the mix,
And it hurts cause the pieces to the puzzle don't fit,
And anybody who thinks they know us doesn't know shit,
And they're probably just tired of hearin' it all the time,
On every song, every lyric, and every rhyme,
All the hoopla, all of the whoopdy whoop,
What you put me through, fuckin' whoopdy doo,
But I won't be made a fool of,
If this is true love,
You wouldn't do what,
You did last time,
You wouldn't screw up,
This time,
Cause this time girl,
I'm telling you what,
You do it again I'm fucking you up,
No matter what...
What you say, what you do,
I'ma hunt you down 'til I find you,
No matter where you run, I'll be right there,
Right behind you, in your nightmares,
All the flowers, and the candy,
All the times that you threw it back at me,
You told me you hate me, you're gonna hate me more,
When you find out, can't escape me whore.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Mama please stop cryin'
I can't stand the sound
Your pain is painful and it's
Tearing me down
I hear glasses breaking
As I sit up in my bed
I told God you didn't mean
Those nasty things you said
You fight about money
'Bout me and my brother
And this I come home to
This is my shelter
It ain't easy, growin' up in WW3
Never knowin' what love could be
You'll see, I don't want love to destroy me
Like it has done my family
Can we work it out
Can we be a family
I promise I'll be better
Mommy I'll do anything
Can we work it out
Can we be a family
I promise I'll be better
Daddy please don't leave
Daddy please stop yelling
I can't stand the sound
Make mama stop cryin'
'Cause I need you around
My mama she loves you
No matter what she says it's true
I know that she hurts you
But remember I love you too!
I ran away today, ran from the noise
Ran away (ran away)
Don't wanna go back to that place
But don't have no choice, no way
It ain't easy, growin' up in WW3
Never knowin' what love could be
But I've seen, I don't want love to destroy me
Like it did my family
Can we work it out
Can we be a family
I promise I'll be better
Mommy I'll do anything
Can we work it out
Can we be a family
I promise I'll be better
Daddy please don't leave
In our family portrait
We look pretty happy
Let's play pretend, let's act like it
Comes naturally
I don't wanna have to split the holidays I don't want two addresses
I don't want a stepbrother anyway
And I don't want my mom to have to change her last name!
In our family portrait
We look pretty happy
We look pretty normal
Let's go back to that
In our family portrait
We look pretty happy
Let's play pretend, let's act like it
Comes naturally
Mama'll be nicer
I'll be so much better
I'll tell my brother
I won't spill the milk at dinner
I'll be so much better
I'll do everything right
I'll be your little girl forever
I'll go to sleep at night
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Child is slowly taken.
And the violence caused such silence,
Who are we mistaken?
But you see, it's not me, it's not my family.
In your head, in your head they are fighting,
With their tanks and their bombs,
And their bombs and their guns.
In your head, in your head, they are crying...
In your head, in your head,
Zombie, zombie, zombie,
Hey, hey, hey. What's in your head,
In your head,
Zombie, zombie, zombie?
Hey, hey, hey, hey, oh, dou, dou, dou, dou, dou...
Another mother's breakin',
Heart is taking over.
When the vi'lence causes silence,
We must be mistaken.
It's the same old theme since nineteen-sixteen.
In your head, in your head they're still fighting,
With their tanks and their bombs,
And their bombs and their guns.
In your head, in your head, they are dying...
In your head, in your head,
Zombie, zombie, zombie,
Hey, hey, hey. What's in your head,
In your head,
Zombie, zombie, zombie?
Hey, hey, hey, hey, oh, oh, oh,
Oh, oh, oh, oh, hey, oh, ya, ya-a...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
A lot of people ask me.. am I afraid of death..
Hell yeah I'm afraid of death
I don't want to die yet
A lot of people think.. that I worship the devil..
that I do all types of.. retarded shit
Look, I can't change the way I think
And I can't change the way I am
But if I offended you? Good
Cause I still don't give a fuck
I'm zonin off of one joint, stoppin a limo
Hopped in the window, shoppin a demo at gunpoint
A lyricist without a clue, what year is this?
Fuck a needle, here's a sword, bodypierce with this
Livin amuk, never givin a fuck
Gimme the keys I'm drunk, and I've never driven a truck
But I smoke dope in a cab
I'll stab you with the sharpest knife I can grab
Come back the next week and re-open your scab (YEAH!)
A killer instinct runs in the blood
Emptyin full clips and buryin guns in the mud
I've calmed down now -- I was heavy once into drugs
I could walk around straight for two months with a buzz
My brain's gone, my soul's worn and my spirit is torn
The rest of my body's still bein operated on
I'm ducked the fuck down while I'm writin this rhyme
Cause I'm probably gonna get struck with lightnin this time
For all the weed that I've smoked - yo this blunt's for you
To all the people I've offended - yeah fuck you too!
To all the friends I used to have - yo I miss my past
But the rest of you assholes can KISS MY ASS
For all the drugs that I've done - yo I'm still gon' do
To all the people I've offended - yeah fuck you too!
For everytime I reminisce - yo I miss my past
But I still don't give a fuck, y'all can KISS MY ASS
I walked into a gunfight with a knife to kill you
And cut you so fast when your blood spilled it was still blue
I'll hang you til you dangle and chain you with both ankles
And pull you apart from both angles
I wanna crush your skull til your brains leaks out of your veins
And bust open like broken water mains
So tell Saddam not to bother with makin another bomb
Cause I'm crushin the whole world in my palm
Got your girl on my arm and I'm armed with a firearm
So big my entire arm is a giant firebomb
Buy your mom a shirt with a Slim Shady iron-on
And the pants to match ("Here momma try em on")
I get imaginative with a mouth full of adjectives,
a brain full of adverbs, and a box full of laxatives
(Shittin on rappers) Causin hospital accidents
God help me before I commit some irresponsible acts again
I wanted an album so rugged nobody could touch it
Spend a million a track and went over my budget (Ohh shit!)
Now how in the fuck am I supposed to get out of debt?
I can't rap anymore - I just murdered the alphabet
Drug sickness got me doin some bugged twitches
I'm withdrawn from crack so bad my blood itches
I don't rap to get the women - fuck bitches
Give me a fat slut that cooks and does dishes
Never ran with a click - I'm a posse
Kamikaze, strappin a motherfuckin bomb across me
From the second I was born, my momma lost me
I'm a cross between Manson, Esham and Ozzy
I don't know why the fuck I'm here in the first place
My worst day on this earth was my first birthday
Retarded? What did that nurse say? Brain damage?
Fuck, I was born during the earthquake
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Curling lips, fingertips, dead eye dips
I saw it all in the blackfield
Splinter cracks, summer tracks, paperbacks
We found them all in the blackfield
In the shade, whistle blades, singing fades
In the blackfield
She wants to stay and talk all day
So I remark when it gets dark
All the pale things under the earth
Will reverse
River glass, cycle past, overcast
I saw it all in the blackfield
Copper sky, shadows rise, bridge of sighs
We had all in the blackfield
Skin tracks, face facts, fade to black
In the blackfield
She wants to stay and talk all day
So I remark when it gets dark
All the pale things under the earth
Will reverse
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Hey hey
Για τη νέα γενιά
Hey Πιτσιρίκο πιτσιρίκα
Για τη νέα γενιά
Πες τους Πιλότο
ok
Για ένα παιδί ο κόσμος συμβουλές γεμάτος
δεν έχουμε 7 ζωές μα να ‘σαι γάτος
βρες το μυαλό σου βρες τα πίστευω σου
βρες τον εαυτό σου και πόνταρε στο ταλέντο σου
ο Αλέξης είχε χέρι του το λέγανε πολλοί
μα δεν πάτησε πάνω από μια μέρα στη σχολή
ξέρω είσαι παιδί και τα παιδιά πρέπει να παίξουν
να τρέξουν μα και να παλέψουν για να αντέξουν
ναι μάθε να σέβεσαι ν ακούς και να κάνεις κουμάντα
δείξε πως οι δρόμοι μεγάλωσαν έναν άντρα
μάγκα δε σε κάνουνε τα ναρκωτικά
ειν’επικίνδυνα κι εξίσου γλυκά όχι ζαχαρωτά
η Άννα είχε στόχους κάναμ’όνειρα μαζί
για όσα ανέβαλε κρίμα τώρα τη ρουτίνα ζει
χεη μικρή πρίγκίπισα η ζωή δεν περιμένει
δεν είσαι πιο έξυπνη πιο περιποιημένη
μη βιάζεσαι να μεγαλώσεις όλα θα ‘ρθουν
στην ώρα τους κοίτα μη μετανιώσεις και
κανένα αγόρι δε σε κάνει πιο κορίτσι να ξες
να είσαι σήμερα αυτό που εσύ ήθελες χθες
κουκλα ΄μ’ακούς άμα δε γουστάρεις το σχολείο σου
ζωγράφισε τα όνειρα σου πίσω απ το βιβλίο σου
γιατί δεν υπάρχει Άη Βασίλης
το δώρο που σου αξίζει κέρδισε το όσο τ`οφείλεις ναι.
Πιτσιρίκο πιτσιρίκα μη λυγίσεις
και να σου πούνε τι να κάνεις μην αφήσεις
αν έχεις όνειρα γι’ αυτά να πολεμήσεις
οφείλεις ν’ αποκτήσεις ότι θέλεις ν’αποκτήσεις.
Πιτσιρίκα πιτσιρίκο μη λυγίσεις
και να σου πούνε τι να κάνεις μην αφήσεις
αν έχεις όνειρα γι’ αυτά να πολεμήσεις
οφείλεις ν’ αποκτήσεις ότι θέλεις ν’αποκτήσεις.
Ήταν 16 χρονών και είχε ένα προσόν
έχαιρε του σεβασμού των φίλων και των εχθρών
ο Πάνος απ’την Τούμπα ήτανε δυνατός
τσακαλάκι απ’τα λίγα και φίλος καλός
πιτσιρίκος ήξερε να βλέπει σωστά
οι ενήλικες δεν ξέρουνε πάντοτε τα πολλά
θέλει ένστικτο κι αντίληψη γεννιέσαι μ’αυτά
και όσο τα εμπιστεύεσαι τόσο πιο καλά
μην ακούς τι σε λένε έχεις τι ζωή μπροστά
βγάλε τα γούστα σου σαν να‘ν η τελευταία φορά
πες στη Μαρία απ’το σχολείο την κοιτάς πονηρά
γιατί να ξες για τη γυναίκα τα πράγματα ειν’ απλά
βρώμα η δουλειά αν δε γουστάρει το γαμήσι
όπως βρώμα αν γουστάρει και δε την κάνεις να χύσει
μάθε ότι μπορείς από όπου μπορείς
αυτά που σ’εξοργίζουνε ποτέ μην καταπιείς
κοπελίτσες έχει όμορφες παντού και πολλές
κι εσύ μικρή θεωρείς πως είσαι μία απ’ αυτές
μα η ουσία ειν’αλλού και η αλήθεια ωμή
το μυαλό σου ειν’αυτό που σε κάνει ξεχωριστή
μην επηρεάζεσαι από τα σκατά
τηλεοράσεις διαφημίσεις και τα σχετικά
είναι καλό να μην είσαι πουτάνα για τα λεφτά
μα καλύτερο να μην είσαι πουτάνα στην καρδια ναι.
Πιτσιρίκο πιτσιρίκα μη λυγίσεις
και να σου πούνε τι να κάνεις μην αφήσεις
αν έχεις όνειρα γι’ αυτά να πολεμήσεις
οφείλεις ν’ αποκτήσεις ότι θέλεις ν’αποκτήσεις.
Πιτσιρίκα πιτσιρίκο μη λυγίσεις
και να σου πούνε τι να κάνεις μην αφήσεις
αν έχεις όνειρα γι’ αυτά να πολεμήσεις
οφείλεις ν’ αποκτήσεις ότι θέλεις ν’αποκτήσεις.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
ωραια τυπισσα η ζωη,χιππισα χαλαρη
αραζε πανω σε ενα δεντρο απο το βραδυ ως το πρωι
δεν νοιαζονταν για ποτατι ,μονο για τη στιγμή
κι απ' ολη την αρνητικούρα είχε απομακρυνθεί
Σαν μ' αγαπά τη ρωτούσα,με μουτζωνε με την πατούσα
μου λεγε αντε βρες τις τσουλες σου να κανετε παρτούζα
έπινε μπαφους και ουζα,μαριχουανες στην μπλουζα
μαζι της αν ξενυχτουσα,καμια τζουρίτσα ρουφούσα
κολλούσα,σαν ροδα κυλούσα,οπου κι αν πήγαινε ναι
μα οπου κι αν βρισκοτανε,το εκανε τεκε
της αρεσε,ταξιδευε απο μέρη σε μέρη
κι απ' ολη την ημερα γουσταρε πολυ το μεσημερι
εβλεπε tom και jerry,τη θυμάμαι με σπασμένο χέρι
την ρωταγα που χτύπησε και μου λεγε «ποιος ξέρει?»
θα 'τανε μαστουρωμένη και γι αυτό
δεν την παρεξηγώ που δεν θυμόταν το σκηνικό
ηταν ωραίο μωρό,την σκεφτόμουνα με παρεο
να μ' αγκαλιάζει και να βγάζει λιγο-λιγο το μαγιο
yo yo yo,πως να στο πω ρε συ,την είχα ερωτευτεί
την σκεφτόμουν κάθε μέρα,καθε ώρα και στιγμή
-ωραια τυπισσα η ζωη,χιππισα χαλαρη
αραζε πανω σε ενα δεντρο απο το βραδυ ως το πρωι
δεν νοιαζονταν για ποτατι ,μονο για τη στιγμή
κι απ' ολη την αρνητικούρα είχε απομακρυνθεί
Μου λεγε ξερω τι θες,βοτκα και σεξ
απο αυτες,τις βραδιες,τις τέρμα αμαρτωλές
ωραια τυπισσα που λες,ξυπόλητη γυρνούσε
σ' ολο το λιμάνι και πάντα χαμογελούσε
τυπισσα ω γιες,με μηδεν ενοχές
εκανε οτι εκανε και τ' αφηνε πισω στο χθες
σκουλαρίκια,κοχύλια,ζαλισμένη σαν μπίλια
το σωμα της εδω και το μυαλό της κατι μίλια
την τεκίλα,την έπινε μονο μες την αρβύλα
καφρίλα,μα δεν γνώρισε τρόπους ουτε φαμίλια
-ωραια τυπισσα η ζωη,χιππισα χαλαρη
αραζε πανω σε ενα δεντρο απο το βραδυ ως το πρωι
δεν νοιαζονταν για ποτατι ,μονο για τη στιγμή
κι απ' ολη την αρνητικούρα είχε απομακρυνθεί
Είχε την τέλεια φάτσα,κι ολο το μαλλί της ράστα
ηταν άστα κι η καλυτερη της φίλη μια γλάστρα
αγαπούσε τη φύση οπως το πρόβλημα τη λύση
το χασίσι αερόστατο κι η τύπισσα σε πτήση
προς jamaica,απ' τον ήλιο κάηκα
ή σε νησακια για να δει τα ψαροκάικα
μια μερα κλαίγοντας μου λέει πως ηθελε μια harley
που να χει πανω σε αερογραφία τον bob marley
χα! η τύπισσα τρελή για τα καλά
το μυαλό της είχε γίνει βούτυρο απ' το βρωμά
σκηνικό,την δεσανε μπάτσοι μ' ενα κιλό
μ' αυτη το εβαλε φωτιά μεσα στο περιπολικό
μαστούρωσαν κι οι δυο,την είχαν δει γλεντζέδες
κι αυτη τους λέει «ε,ψψ,παίδες,τις χειροπέδες»
σε μια ωρα στο λιμάνι χαλαρή σε μια αιώρα
κι οι μπάτσοι να την ψάχνουνε σ' ολοκληρη την χώρα
ποιος ξερει που είναι τώρα? ισως μπήκε στη στενή
ισως να ρουφάει ρούμι στο πιο τέλειο νησί
ισως να εχει βρει την αληθινή αγάπη
ισως να κανει παρτούζες με δυο λευκούς κι εναν αράπη
ισως πριν λιγο την συνάντησες και σου κλεισε το μάτι
ισως να είσαι τυχερός και να την ρίξεις στο κρεβάτι
ομως φιλάρα,να θυμάσαι κάτι,πως η ζωή είναι πουτάνα στο κρεβάτι
ομως φιλάρα πρέπει να θυμάσαι κάτι,πως η ζωή είναι πουτάνα στο κρεβάτι...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Τα πολυβόλα σωπάσαν
Οι πόλεις αδειάσαν και κλείσαν
Ένας βοριάς παγωμένος
Σαρώνει την έρημη γη
Στρατιώτες έρχονται
Πάνε, ρωτάνε γιατί πολεμήσαν
Κι εσύ ησυχάζεις
Το δάχτυλο βάζεις
Να βρεις την πληγή
Μη με ρωτάς, δε θυμάμαι
Μη με ρωτάς, μη με ρωτάς,μη με ρωτάς
Μη με κοιτάς, σε φοβάμαι
μη με κοιτάς, μη με ρωτάς, μη με ρωτάς
Στην πολιτεία βραδιάζει
Το χιόνι τις στέγες σκεπάζει
Ένα καμιόνι φορτώνει
Και κόβει στα δυο τη σιγή ...
Περιπολία στους δρόμους
Και κάποια φωνή που διατάζει
Κι εσύ ησυχάζεις
Το δάχτυλο βάζεις
Να βρεις την πληγή ...
Μη με ρωτάς, δε θυμάμαι
Μη με ρωτάς, μη με ρωτάς, μη με ρωτάς
Μη με κοιτάς, σε φοβάμαι
Μη με κοιτάς, μη με ρωτάς, μη με ρωτάς
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
πως σε πιστεύουν, σ' αγαπούν
και πώς σε θένε
Έχε το νου σου στο παιδί,
κλείσε την πόρτα με κλειδί
ψέματα λένε
Κάποτε θα 'ρθουν γνωστικοί,
λογάδες και γραμματικοί
για να σε πείσουν
Έχε το νου σου στο παιδί
κλείσε την πόρτα με κλειδί,
θα σε πουλήσουν
Και όταν θα 'ρθουν οι καιροί
που θα 'χει σβήσει το κερί
στην καταιγίδα
Υπερασπίσου το παιδί
γιατί αν γλιτώσει το παιδί
υπάρχει ελπίδα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Με πιάνω να μιλώ και να με κοιτάζετε σα βλαμμένο
δε με καταλαβαίνετε , μα σας καταλαβαίνω
εσείς δεν είστε απ' το δικό μου , μα από άλλο πλανήτη
εκεί που κανένας και ποτέ δε σ' εγκαταλείπει
Τι να πιάσω? Σύριγγα.. Να μου λείπει
Τι να πρωτοσκεφτώ όταν στο κεφάλι μου η λύπη
χορεύει μαζί με το διάβολο και τρώω φρίκη
κάθε φορά που αντικρίζω στον καθρέφτη τη μορφή μου
κι από πίσω μου οι λύκοι
πολλές φορές εύχομαι να υπήρχανε άλλοι χιλιάδες Νίκοι
μα σκέψου τι θα γινότανε αν βρισκόμασταν αντίκρυ
Η γη είναι μικρή και μακρυά οι ουρανοί
για να πατίσεις εκεί και να περπατήσεις ζωντανή
εικόνα μέσα στο μυαλό σου να διατηρήσεις
κάθε πινελιά ή αλλιώς τον καθε στίχο κλέβεις
συνοδεύεις τον εφιάλτη στο δρόμο με τις πένες
είδα δόντια από ατσάλι να κομματιάζουν τις καδένες
που σας δώσανε αξία , σας δώσανε ζωή
δημιούργησα με μαγεία καθε μια μου αναπνοή
γι' αυτό ανασαίνω χωρίς να ντρέπομαι αέρα βρώμικο
αν δε σ' αρέσει η ζωή μου θα σου δώσω τον κωδικό
για καλοπέραση 22 17 7 12 και ενα
τι να κουβαλώ πάνω στο φόρτο σας σε σένα και χαμογέλα
να ήξερες πόσοι πεθάναν για ν' ανοίξουν μερικά γαμωμπουρδέλα
πόσοι βρώμικοι μπάτσοι σκοτώσανε παιδιά και αθωώθηκαν για τρέλα
η πασαρέλα γεμάτη με πουτάνες που αποκάλεσαν μοντέλα
και η κόρη σου θα θέλει να μοιάσει σε κείνες
έλα στα όνειρα μου όταν κοιμάσαι για να ζήσεις
εφιάλτες σκίσε τις σελίδες του βιβλίου της ζωής
και κάφτες , μονάχα κάφτρες αχνοφαίνονται στα στέκια στο σκοτάδι
μια μια λιγοστεύουν κάθε βράδυ όμως...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Όσο θα σφίγγουν τα δεσμά
γύρω απ' τα χέρια μας
εμείς θα βρίσκουμε τρόπο
ξανά να δραπετεύεουμε
Όσο μας δίνετε το γκρίζο σας στον κόσμο
εμείς σε κάτι πιο όμορφο μάλλον
για πάντα θα πιστεύουμε
εμείς σε κάτι πιο όμορφο μάλλον
για πάντα θα πιστεύουμε
Θα πιστεύουμε..
Και όσο η αγάπη θα πεθαίνει
εδώ δίπλα μας θα ανθίζει
στις καρδιές μας
σαν μονάκριβο λουλούδι
Όσο θα θέλετε να κάνετε
δικά σας τα όνειρα μας
θα σας γράφουμε το βράδυ
το πιο ωραίο μας τραγούδι
θα σας γράφουμε το βράδυ
το πιο ωραίο μας τραγούδι
Καιρός χειμώνας
μέσα απ'την ίδια φυλακή
ξανά σου γράφω, υπάρχω
Ακόμα πίσω απο γκρίζο χρώμα του ουρανού σας
Και ψάχνω τρόπο να ζήσω
να ζωγραφίσω πάνω απο τη θλίψη σας
ενα χαμόγελο
μικρό κ ωραίο
τρελό κ ακραίο
Ναυαγός νιώθω
το κύμα με έβγαλε στο τώρα
κ ως τώρα δεν βρήκα ελπίδα
ούτε πατρίδα
δεν βρήκα θεό για να πιστέψω
ούτε ζωή για να ξοδέψω
εγκλωβισμένος νιώθω
Ψάχνω να βρω την αλήθεια
στα μάτια μου κ όμως ακόμα
τα χρώματα μοιάζουν θαμπά
βλέπω τα στόματα κοιτάνε
τις μέρες αυτές, να τρομάζουν
να μένουν κλειστά, θέλω στις μέρες αυτές
να μιλήσω, να ζήσω
και πάλι για λίγο να φύγω, να δω
Σ'ένα κομμάτι δικό μου
αγάπη να βρω
να ξεφύγω απ'το βούρκο που ζω
όνειρα κάνοντας
βλέποντας γύρω τον κόσμο να χάνεται
Και κανείς δεν αισθάνεται
ίσως εντέλει στ'αλήθεια
να φταίω κ εγώ, λοιπόν
Αγάπησα, με μίσησες
σου μίλησα, δεν μίλησες
δεν πρόδωσα, με πρόδωσες
συγχώρεσα, δεν μπόρεσες
συγνώμη δεν ζήτησες
στα μάτια δεν με κοίταξες
Πως θες λοιπόν οι δυο μας να ζούμε στον ίδιο κόσμο?
Πως θες λοιπόν οι δυο μας να ζούμε στον ίδιο κόσμο?
Όσο θα σφίγγουν τα δεσμά
γύρω απ' τα χέρια μας
εμείς θα βρίσκουμε τρόπο
ξανά να δραπετεύεουμε
Όσο μας δίνετε το γκρίζο σας στον κόσμο
εμείς σε κάτι πιο όμορφο μάλλον
για πάντα θα πιστεύουμε
εμείς σε κάτι πιο όμορφο μάλλον
για πάντα θα πιστεύουμε
Θα πιστεύουμε..
Και όσο η αγάπη θα πεθαίνει
εδώ δίπλα μας θα ανθίζει
στις καρδιές μας
σαν μονάκριβο λουλούδι
Όσο θα θέλετε να κάνετε
δικά σας τα όνειρα μας
θα σας γράφουμε το βράδυ
το πιο ωραίο μας τραγούδι
θα σας γράφουμε το βράδυ
το πιο ωραίο μας τραγούδι
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
που τρίζει ο θάνατος κι η αγάπη κάνει κρότο
σαν άδειο κάθισμα ταξίδεψα για χρόνια
ψάχνοντας να βρω το κατάλληλο κορμί
Εκεί στα φώτα
εύρισκε η νύχτα τα σημάδια της τα πρώτα
είχα ξεμείνει από τσιγάρα και συμπόνια
και συ με κέρασες καπνό μ' ένα φιλί
Ποια πόλη, ποια χώρα
ποια θάλασσα σε ταξιδεύει τώρα
σωπαίνεις, θυμάσαι
και μεθυσμένη μες τον ύπνο σου γελάς
Ποια πόλη, ποια χώρα
ποια θάλασσα σε ταξιδεύει τώρα
Εκεί στο Νότο
εκεί μου κλήρωσε ο έρωτας στο Λόττο
κουλουριασμένος σαν τη σαύρα στη σκιά του
σαν νόμισμα έπεφτα στο μαύρο σου βυθό
Χλωμά καντήλια
άναβε η φτώχεια σου τα τάιζε με ζήλεια
μα συλλαβίζαν σ' αγαπώ τα βογγητά σου
σαν ένα άρρωστο στην κούνια του μωρό
Ποια πόλη, ποια χώρα
ποια θάλασσα σε ταξιδεύει τώρα
σωπαίνεις, θυμάσαι
και μεθυσμένη μες τον ύπνο σου γελάς
Ποια πόλη, ποια χώρα
ποια θάλασσα σε ταξιδεύει τώρα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Share my cup
Tie me up
Never apart
Break my heart
Go to sleep
Wound me deep
Be at peace
Make me bleed
Do no harm
Twist my arm
Lie with grace
Smash my face
Kiss the ground
Track me down
Stop the noise
Smash my toys
How does it feel without your drugs?
Sing you a lullaby
How does it feel without my love?
Sing you a lullaby
μαχαιριες ειναι...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Υπάρχουν όμορφες στιγμές μα σπανια γίνονται συχνές
υπάρχουν κάποιες μέρες που δύσκολα γίνονται εύκολες
υπάρχουν ξεχασμένες πληγές που με πάγο τις καίς
υπάρχουν και κάποιες άλλες φορες που με το γέλιο σου κλαις
υπάρχουν καταστάσεις που ξεχνώντας θυμάσαι
υπάρχουν και μέροι που λείπεις και εκεί πάντα θα σαι
άσε τη ζωή να τρέξει και κερδίζοντας χάσε
κανε τις επιλογές και μάθε θαρραλέα να φοβάσαι
υπάρχουν ώρες-ώρες που είναι λογικό να τρελαίνεσαι
υπάρχουν βλέμματα που σε κοιτούν μα νιώθεις ότι δεν φαίνεσαι
υπάρχουν εποχές που ανθίζοντας μαραίνεσαι και για κάποια
αλλα βραδια που μέσα στα όρια εκτρέπεσαι
δεν είναι απαραίτητο να πεθαίνεις για να
ανασθαινεσαι και μέσα στο πανικό στέκεσαι ακίνητος να ταλαντεύεσαι και
κάποιοι σου επιβάλουν τα άγνωστα να γεύεσαι
κρατα μονο τα θετικά και μάθε δακρύζοντας
να χαίρεσαι
ποιος διαμονάς είναι μέσα μου και με γεμίζει
βάσανα τι ματωμένη σάρκα μου τυλήγει με σαβάνα μου
θυμίζει σφάλματα που επαναλάμβανα μα τα κάνα
εσκεμμένα μάλλον γιατι τα απολάμβανα(2χ)
μπορείς να φέρεσαι ευγενικά και να είσαι αγενής
μπορεί τα βήματα σου να είναι σταθερά μα να παραπάτεις
χρειάζεται δύναμη για να μπορείς ξύπνιος να ονειρευτείς
και να ξερεις ότι μπορείς μέσα από το πρόβλημα τη λύση να βρείς
οι πιο δυνατές κραυγές βγαίνουν από εκρήξεις σιωπής
όταν νιώθεις καταδικασμένος μέσα στη νεκρά της ζωής
ψάχνοντας τη εαυτός σου μπορεί να συμβεί και να χαθείς
και θα σε υποχρεώσουν πολλές φορες το άσεμνο να σεβαστείς
το χεις μέσα στη ηρεμία σου να παραληρείς
το χεις βιώσει να μη υπάρχουν επιρροές να αν
είσαι επιρρεπείς
και έχεις χρεώσει πολλές φορες το ψέμα για
αλήθεια
έχεις ανάλωσει τη αγάπη τόσο ασυνήθιστα ίδια
το χεις βιώσει τα πρόβατα να γίνονται φίδια
έχεις νιώσει ματια να μιλούν πιο δυνατά από
χείλια
ποιος διαμονάς είναι μέσα μου και με γεμίζει
βάσανα τι ματωμένη μου σάρκα μου τυλήγει με σαβάνα μου
θυμίζει σφάλματα που επαναλάμβανα μα τα
κάνα εσκεμένα μάλλον γιατί τα
απολάμβανα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Παλιά φωτογραφία
στην άδεια παραλία
σιωπή.
Κοιτάζω απ'το μπαλκόνι
το δρόμο που θολώνει
η βροχή.
Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες
βασιλεύουν οι μάγισσες.
Βουλιάζουνε στο βυθό και σε βγάζουνε
στον αφρό.
Λένε πως μας άφηνες στα κύματα
φυλαχτά και μηνύματα.
Τα βρήκανε τα παιδιά και χαθήκανε
ξαφνικά.
Η πόλη σαν καράβι
τα φώτα της ανάβει
γιορτή.
Θυμάμαι που γελούσες
να μείνω μου ζητούσες
παιδί.
Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες
βασιλεύουν οι μάγισσες.
Βουλιάζουνε στο βυθό και σε βγάζουνε
στον αφρό.
Λένε πως μας άφηνες στα κύματα
φυλαχτά και μηνύματα.
Τα βρήκανε τα παιδιά και χαθήκανε
ξαφνικά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Bάζω λίγο σκοτάδι και λιγάκι βροχή
για να σου φτιάξω μια παράξενη αρχή
και να σε ξεμακρύνω λίγο από τη σκέψη σου
που έτσι κι αλλιώς σε συνερίζεται το κέφι σου.
Σε πάω σε δρόμο μικρό, σε σοκάκι παλιό
σ' ένα αιώνια ποτισμένο απ' το κρασί καπηλειό,
μέρος κακόφημο, ακόμα και για το στοχασμό μου
που ούτε κι ο φόβος δε με φέρνει στ' όνειρό μου.
Εδώ λοιπόν, θα μοιραστώ μια ιστορία μαζί σου
που 'ναι σα να συνέβη χθες και ορκίσου
αν σε πειράξει τόσο που ντραπείς
πουθενά να μη τη πεις.
Καλώς ήρθες, ξένε, στον τόπο μου
άραξε δίπλα να σου βάλω ένα κρασί να πιεις,
συγχώρεσέ με λιγάκι για τον τρόπο μου,
μα με βρήκες στην αγκαλιά της ντροπής.
Ξέμεινα μόνος μου, πάρε και κάτσε όπου θες,
κουρασμένο σε βλέπω, πρέπει καιρό να γυρίζεις,
όμως μέσα στη ζαλάδα μου και πίσω απ' τις σκιές
σα να μου φαίνεται πως κάτι μου θυμίζεις.
- Γεια σου και σένα, έλειπα χρόνια, ήμουνα κάπου μακριά
με φέραν πίσω δυνατές φωνές
και κάποιες τύψεις που μου είπαν πως εδώ κοντά
έχω γεννηθεί κι έχω πεθάνει δυο χιλιάδες φορές.
- Ω, να τα μας, καλά είπα όταν σε είδα
πως σίγουρα παράξενα θα πρέπει να μιλάς
από άλλο κόσμο έχεις απάνω σου σφραγίδα
αυτά τα αγκάθια στο κεφάλι και τα ρούχα που φοράς.
- Κάποτε κάποιοι μου το φόρεσαν για στέμμα
και με χλευάζανε "μεγάλο βασιλιά"
ακόμα τρέχει από τότε φρέσκο αίμα
σ' αυτά που ανέβηκαν του χρόνου τα σκαλιά.
Γι' αυτό με βλέπεις μέσα στις σκιές
σαν να φοβάμαι και να θέλω να γλιτώσω
μια προσευχή σ' ένα περβόλι με ελιές
δε με αφήσανε ποτέ να την τελειώσω...
- Κι όμως μυρίζεις ουρανό και χώματα
κι αυτή την όμορφη δροσιά της σιωπής...
- Είναι που μ' έφεραν εδώ αλλόκοτα μαλώματα,
άκου λοιπόν τι θα τους πεις:
Αφού φωνάζουν όλοι αυτοί
κι αφού σκοτώνουν στ' όνομά μου,
πες, αναβάλλεται η γιορτή,
πάω να ξαπλώσω στα καρφιά μου.
Πες τους ο χρόνος πως τρελάθηκε,
δεν κάνει στάση Γολγοθά
πες ο παράξενος πως χάθηκε
κι έφυγε οριστικά.
- Μπερδεμένα μου τα λες, αλλά γουστάρω,
πρέπει να σπούδασες την τέχνη του μυαλού
ή σαν κι εμένα, όταν με πιάνει και σαλτάρω
και πίνω εδώ, με πιάνει αλλού.
- Γι' αυτό κι εγώ ήρθα εδώ και σε διάλεξα πιωμένο
για να μπορέσεις την αλήθεια να τους πεις,
κάτω απ' το φως το μέτωπο έχεις ιδρωμένο
μα το προσέχεις καθαρό, δε θα ντραπείς.
Οι άλλοι παίξανε μαζί μου στους αιώνες,
"αυτοκράτορα" με χρίσανε, με κάναν "στρατηγό",
τα απλά μου λόγια τα σκορπίσαν σαν κανόνες
και δεν ήξερα τίποτα εγώ.
- Πού με βρήκες εδώ κάτω, τι με θες;
Το μυαλό μου δε σαλεύει από κούνια,
σα να γεννήθηκα μου φαίνεται χθες
ενώ έξω υπάρχουν έξυπνοι μιλιούνια.
- Αυτούς τους είδα, τους άκουσα, τους νιώθει το πετσί μου,
προτιμώ τα καρφιά που με κρατάνε στο σταυρό,
αυτοί πουλήσαν ακριβά τη γέννησή μου,
αυτοί φυλάνε το σκοτάδι θησαυρό.
Πες στους εχθρούς μου ότι είχαν λόγο καλό
και θα τους σέβομαι γιατί πιο τίμια σταθήκαν,
όταν με σκότωναν κοιτούσαν ουρανό
κι έτσι προλάβαν, από εκεί συγχωρεθήκαν.
- Ωραίος, παράξενε φίλε μου, απόψε
για την ανημποριά μου βρήκες σκοπό,
πάρε μια κούπα, πάρε ψωμί και κόψε,
να τελειώσω το κρασί μου και θα πάω να τους πω:
Αφού φωνάζουν όλοι αυτοί
κι αφού σκοτώνουν στ' όνομά σου,
θα πω, αναβάλλεται η γιορτή,
πάς να ξαπλώσεις στα καρφιά σου,
θα πω ο χρόνος πως τρελάθηκε,
δεν κάνει στάση Γολγοθά
θα πω ο παράξενος πως χάθηκε
κι έφυγε οριστικά...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Yesterday I changed your diaper
Wiped you and powdered you.
How did you get so big?
Can't believe it now your two
Baby you're so precious
Daddy's so proud of you
Sit down bitch
If you move again I'll beat the shit out of you
Don't make me wake this baby
She don't need to see what I'm about to do
Quit crying bitch, why do you always make me shout at you?
How could you?
Just leave me and love him out the blue
Oh, what's a matter Kim?
Am I too loud for you?
Too bad bitch, your gonna finally hear me out this time
At first, I'm like all right
You wanna throw me out? That's fine!
But not for him to take my place, are you out you're mind?
This couch, this TV, this whole house is mine!
How could you let him sleep in our bed?
Look at Kim
Look at your husband now!
(No!)
I said look at him!
He ain't so hot now is he?
Little punk!
(Why are you doing this?)
Shut the fuck up!
(You're drunk! You're never going to get away at this!)
You think I give a fuck!
Come on we're going for a ride bitch
(No!)
Sit up front
(Well I can't just leave Hailie alone, what if she wakes up?)
We'll be right back
Well I will you'll be in the trunk
So long, bitch you did me so wrong
I don't wanna go on
Living in this world without you
You really fucked me Kim
You really did a number on me
Never knew me cheating on you would come back to haunt me
But we was kids then Kim, I was only 18
That was years ago
I thought we wiped the slate clean
That's fucked up!
(I love you!)
Oh God my brain is racing
(I love you!)
What are you doing?
Change the station I hate this song!
Does this look like a big joke?
(No!)
There's a four year old boy lyin' dead with a slit throat
In your living room, ha-ha
What you think I'm kiddin' you?
You loved him didn't you?
(No!)
Bullshit you bitch don't fucking lie to me
What the fuck's this guy's problem on the side of me?
Fuck you asshole, yeah bite me
Kim, KIM!
Why don't you like me?
You think I'm ugly don't you
(It's not that!)
No you think I'm ugly
(Baby)
Get the fuck away from me, don't touch me
I HATE YOU! I HATE YOU!
I SWEAR TO GOD I HATE YOU
OH MY GOD I LOVE YOU
How the fuck could you do this to me?
(Sorry!)
How the fuck could you do this to me?
[Repeat 1 (2x)]
Come on get out
(I can't I'm scared)
I said get out bitch!
(Let go of my hair, please don't do this baby)
(Please I love you, look we can just take Hailie and leave)
Fuck you, you did this to us
You did it, it's your fault
Oh my God I'm crackin' up
Get a grip Marshall
Hey remember the time we went to Brian's party?
And you were like so drunk that you threw up all over Archie
That was funny wasn't it?
(Yes!)
That was funny wasn't it?
(Yes!)
See it all makes sense, doesn't it?
You and your husband have a fight
One of you tries to grab a knife
And during the struggle he accidentally gets his Adam's apple sliced
(No!)
And while this is goin' on
His son just woke up and he just walks in
She panics and he gets his throat cut
(Oh my God!)
So now they both dead and you slash your own throat
So now it's double homicide and suicide with no note
I should have known better when you started to act weird
We could've...HEY! Where you going? Get back here!
You can't run from me Kim
It's just us, nobody else!
You're only making this harder on yourself
Ha! Ha! Got'cha!
(Ahh!)
Ha! Go ahead yell!
Here I'll scream with you!
AH SOMEBODY HELP!
Don't you get it bitch, no one can hear you?
Now shut the fuck up and get what's comin to you
You were supposed to love me
NOW BLEED! BITCH BLEED!
BLEED! BITCH BLEED! BLEED!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Μια φορα κι εναν καιρο σ'ενα σπιτι κατοικουσε ενα κοριτσακι εφηβικης ηλικιας
παιδακι ομορφο σαν την αγαπη
Αγαπη τ'ονομα της ήταν Αγάπη
πάλι θα στο ξαναπώ μη ξεχασεις
Εκει ζουσε κι ο μαλακας
ο μαλακας πατερας της χηρος της νεκρης της μανας
χωρις λογο βαραγε την Αγαπη λες κι ειχε κατι με δαυτη
λες κι ειχε κατι παθει κι αυτος σαν παιδακι
τελος παντων
η Αγαπη δε μιλαγε, μολις μιλαγε ο πατερας τη βαραγε
δε σταματαγε μεχρι αιμα να δει
κι η Αγαπη παρεμενε σιωπηλη σ'ενα δωματιο
στου τοιχου τη γωνια με τα γονατα στα χερια να κρατα
να προσπαθει να μη μισησει τον ιδιο της το μπαμπα
μ'απ'αυτους που περιμενουμε ενα ναι στο μ'αγαπας
καμια φορα ειναι ο,τι χειροτερο εχουμε για μας
Οι γειτονες ακουγαν τις φωνες
μα για καποιο λογο κανεις δεν εδινε σημασια σ'αυτες
Καποιοι λεγαν πως τον πατερα ξεραν
και δεν τα βαζανε μαζι του γιατι τον τρεμαν
ειχανε κι αυτοι εναν τετοιο λεει
ακομα δεν τους καταλαβαινω, μα δεν εχει σημασια εγω σε τι πιστευω
το γεγονος παραμενει: η Αγαπη υποφερει
κι ο μαλακας πατερας της ανενοχλητος καταστρεφει
Καπως ετσι η Αγαπη μεγαλωνε διαλυμενη
με μελανιες οποτε τολμουσε να πει μια λεξη
με μια πορτα κλειδωμενη
αναγκασμενη να μενει καπου που δε μπορουσε να προσφερει αυτα που θελει
Μια μερα κλασικη η αγαπη ειχε αρπαξει τοσο ξυλο που φοβοταν να φοβηθει
και παιρνει αγκαλια τον πατερα της κι εκεινος τη ρωταει
<τι?>
<μπαμπα ο,τι και να κανεις εγω σ'αγαπω πολυ>
κι ο μαλακας αντι να συγκινηθει
παιρνει την κορη του και την πεταει στο δρομο σα σκυλι
παει να χαθει και τοτε εκεινη τον αποχαιρεταει χαμογελαστη
ΓΙΑΤΙ Η ΑΓΑΠΗ ΣΥΓΧΩΡΕΙ!
κι απο τοτε γυρναει στους δρομους κ ψαχνει να βρει
καποιους τρελους που λενε πως την ψαχνουνε κι αυτοι
αλλοι λενε πως εχει χαθει, αλλοι λενε πως ειναι νεκρη
κι αλλοι πιστευουν πως εχει φυγει απ τη γη!
ναι μπορει! κι εχουν περασει κ 1000δες χρονια
αλλα πιστευω μα πιστευω πως η αγαπη κυκλοφορει καπου ακομα
μπορει να ναι σε δρομους η αναμεσα σε φιλους
εγω πρεπει να την ειδα μια μερα γραφοντας στιχους
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Come on come on
I see no changes. Wake up in the morning and I ask myself,
"Is life worth living? Should I blast myself?"
I'm tired of bein' poor and even worse I'm black.
My stomach hurts, so I'm lookin' for a purse to snatch.
Cops give a damn about a negro? Pull the trigger, kill a nigga, he's a hero.
Give the crack to the kids who the hell cares? One less hungry mouth on the welfare.
First ship 'em dope & let 'em deal the brothers.
Give 'em guns, step back, and watch 'em kill each other.
"It's time to fight back", that's what Huey said.
2 shots in the dark now Huey's dead.
I got love for my brother, but we can never go nowhere
unless we share with each other. We gotta start makin' changes.
Learn to see me as a brother 'stead of 2 distant strangers.
And that's how it's supposed to be.
How can the Devil take a brother if he's close to me?
I'd love to go back to when we played as kids
but things changed, and that's the way it is
Come on come on
That's just the way it is
Things'll never be the same
That's just the way it is
aww yeah
I see no changes. All I see is racist faces.
Misplaced hate makes disgrace for races we under.
I wonder what it takes to make this one better place...
let's erase the wasted.
Take the evil out the people, they'll be acting right.
'Cause mo' black than white is smokin' crack tonight.
And only time we chill is when we kill each other.
It takes skill to be real, time to heal each other.
And although it seems heaven sent,
we ain't ready to see a black President, uhh.
It ain't a secret don't conceal the fact...
the penitentiary's packed, and it's filled with blacks.
But some things will never change.
Try to show another way, but they stayin' in the dope game.
Now tell me what's a mother to do?
Bein' real don't appeal to the brother in you.
You gotta operate the easy way.
"I made a G today" But you made it in a sleazy way.
Sellin' crack to the kids. "I gotta get paid,"
Well hey, well that's the way it is.
We gotta make a change...
It's time for us as a people to start makin' some changes.
Let's change the way we eat, let's change the way we live
and let's change the way we treat each other.
You see the old way wasn't working so it's on us to do
what we gotta do, to survive.
And still I see no changes. Can't a brother get a little peace?
There's war on the streets & the war in the Middle East.
Instead of war on poverty,
they got a war on drugs so the police can bother me.
And I ain't never did a crime I ain't have to do.
But now I'm back with the facts givin' 'em back to you.
Don't let 'em jack you up, back you up, crack you up and pimp smack you up.
You gotta learn to hold ya own.
They get jealous when they see ya with ya mobile phone.
But tell the cops they can't touch this.
I don't trust this, when they try to rush I bust this.
That's the sound of my tune. You say it ain't cool, but mama didn't raise no fool.
And as long as I stay black, I gotta stay strapped & I never get to lay back.
'Cause I always got to worry 'bout the pay backs.
Some buck that I roughed up way back... comin' back after all these years.
Rat-a-tat-tat-tat-tat. That's the way it is. uhh
Some things will never change
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Κοιτάω ξανά τριγύρω και όλα μοιάζουν ξένα
και να τα αγγίξω δε μπορώ είναι καλά κρυμμένα
κοιτάω τα σύννεφα και σκέφτομαι ταξίδια
μα χωρίς φως όλα τα γκρίζα στη ψυχή μου είναι ίδια.
Γι’ αυτό τα μάτια χαμηλώνω προς τη γη
και σε καλό μου πάλι να μου βγει
γιατί κι αυτό το χώμα τώρα που πατάω
δε φταιω εγώ δε μ’ έμαθαν να τ’ αγαπάω.
Μονάχα σύμβολα τριγύρω και εικόνες
μασόνοι στο σκοτάδι να στήνουνε κανόνες
μια έμμονη ιδέα και μια φοβία
μήπως ποτίσει το μυαλό μου με στημένη βία.
Λόγια πολλά και δεν αντέχω πια
που είναι η πατρίδα μου εκείνη η γλυκιά
που έχει στη πέτρα χαραγμένο λεει το φως
λες να την ξέχασε για πάντα ο θεός.
Και νιώθω πρόσφυγας εδώ που έχω γεννηθεί
σα τους προγόνους μου εδώ έχω στηθεί
για να ξεπλύνω τύψεις και υποσχέσεις να εκπληρώσω
πόσο ακόμα θα πληρώσω.
Έχω σημάδια προσφυγιάς και το γλυκό φιλί γιαγιάς στο μέτωπό μου.
Έχω τον πόνο αδελφό και ένα όνειρο κρυφό για φυλακτό μου.
Κάτω απ’ τον ήλιο χωρίς φως για μένα γκρίζος ο ουρανός
κι όμως υπάρχω.
Παίρνω κουράγιο τραγουδώ, για όλα αυτά που αγαπώ
χωρίς να τα’ χω.
Όλα κρατάν καλά κι ο πόνος μεγαλώνει
κι ο φόβος το όνειρό μου συνέχεια πληγώνει
κάνοντας ακόμα πιο βαριά τη μοναξιά μου
στον τόπο αυτό που δανεική είναι κι η χαρά μου.
Στο τόπο αυτό που τα δάκρυα μοιάζουν δώρα
και σκεπασμένη μένει η αλήθεια από το τώρα
ακούω πολλούς να νοιάζονται για μένα
μα όλα τα λόγια πάντα μένουνε θαμμένα.
Γιατί οι σκιές είναι τριγύρω μου πολλές
να βασανίζουν το μυαλό μου με το χθες
γνωστές εικόνες παλιές ελπίδες
μητέρα η πατρίδα κι ας μην την είδες.
Κι ας μη σ’ αγκάλιασε ποτέ κοντά της έλα
κλείσε τα μάτια στα χτυπήματα και γέλα
είναι ιερός μας λένε πάντα ο σκοπός
και για να νοιώσουμε το φως.
Πρέπει να κάνουμε συνέχεια υπομονή
για ένα μέλλον λεει καλό που θα φανεί,
μα τους βαρέθηκα όλους που να’ ναι ο θεός,
λες να’ ναι πρόσφυγας κι αυτός.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
CiNeFiL
Διακεκριμένο μέλος
Κάθε φορά που χάνομαι.. μέσα σε σκέψεις τρελαίνομαι..
Όχι πως με ενοχλεί όχι
Απλά στο χαρτί ξεσπάω
Δεν είναι ωραία, γελάω σπάνια τελευταία
Δεν κοιμάμαι καλά
Δεν έχω να σου πω τα νέα μου
Έχω χαθεί με την παρέα μου..
Και νιώθω κάπως, νιώθω πάγος να σπάσω περιμένω πάντως
Είναι μυστήρια η χώρα των δακρύων
Την επισκέπτομαι αυτό είναι δικό μου μείον
Κάτι γίνεται, καθυστερώ και χάνω πτήσεις
Κι άθελά μου στήνω την αγάπη στις αφήξεις
Κλείνομαι στον εαυτό μου, στην απομόνωση
Μαζεύω στην καρδιά μου δυνάμεις για μεταμόρφωση
Έμαθα να δίνω την αγάπη μην φοβάσαι εκεί θα είμαι αν με χρειαστείς να το θυμάσαι
Δεν υποκρίθηκα ποτέ δεν παίζω ρόλους
Δεν παίζω με συναισθήματα και έχω λόγους
Κάθε φορά που χάνομαι γυρίζω πίσω βαδίζω σε δρόμους και σβήνω φόβους
Δεν υποκρίθηκα ποτέ να το θυμάσαι
Θα μείνω δίπλα σου φτάνει κοντά μου να σαι
Κάθε φορά που χάνομαι γυρίζω πίσω βαδίζω σε δρόμους για να μην φοβάσαι
Αφήνω τόπο σαγαπώ στην άκρη μεγάλωσα με αξίες
Όσοι με θέλουνε και δίνουν αγάπη κάθονται δίπλα μου για να περάσουμε δυσκολίες
Να μαζέψουμε δυνάμεις, να πεθάνουν οι φοβίες
Γυρεύω έρωτα, καυτές αγκαλιές, φιλιά
Μην μου γαμάτε την καρδιά είμαι παιδί ακόμα
Οι φίλοι μου που νοιάζονται αληθινά είναι λίγοι κι έχω χαρεί μαζί τους κάθε πιώμα
Κάθε βόλτα στην Αθήνα, κάθε γκολ, κάθε ρίμα κάθε συμβουλή που πήρα κι έδωσα σε κάθε βήμα
Είμαι ο Χρήστος κι εγώ τα λέω χύμα κι αν με προδώσατε, σκεφτείτε το είναι κρίμα
Δεν υποκρίθηκα ποτέ δεν παίζω ρόλους
Δεν παίζω με συναισθήματα και έχω λόγους
Κάθε φορά που χάνομαι γυρίζω πίσω βαδίζω σε δρόμους και σβήνω φόβους
Δεν υποκρίθηκα ποτέ να το θυμάσαι
Θα μείνω δίπλα σου φτάνει κοντά μου να σαι
Κάθε φορά που χάνομαι γυρίζω πίσω βαδίζω σε δρόμους για να μην φοβάσαι
Έχω την εντύπωση ότι κάποιοι δεν με σέβονται σαν άνθρωπο
Άσε τους βήτα πεις και τον άσαρκο
Έχουν την έννοια οικογένεια και σημαία
Όχι την πατρίδα μου γαμώ την νεολαία
Που έχει χαθεί σε διευθύνσεις ηλεκτρονικές
Ανθρώπινες φαγωμένες μηχανές καταντήσατε
Ό,τι σιχαθήκατε γίνατε
Κάπου χαθήκατε τον γυρισμό δεν βρήκατε
Αναρωτιέμαι πρέπει να στεναχωριέμαι;
Έχω πληγές από σας και δεν ξεχνιέμαι
Μωρό μου χάθηκες, φίλε μου χάθηκες
Ό,τι νιώθω γράφω συγνώμη μα δεν κρατιέμαι
«αυτό το κομμάτι, ηχογραφήθηκε σε δύσκολες ημέρες ξέρω ποιοι άνθρωπο είναι δίπλα μου, τους σέβομαι, τους αγαπώ τους εκτιμώ και αυτοί επίσης οι υπόλοιποι πουλο»
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.