Vkey
Επιφανές μέλος
Η Κοινό Μυστικό!!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 8,253 μηνύματα.
16-09-07
00:57
Άρχισαν να καλούν...οπότε από μέρα σε μέρα όλα θα αλλάξουν για εμένα... ξανά... Νέα πόλη, νέοι συνάδελφοι, νέα παιδιά...όλα νέα....
Το αγόρι μου φεύγει κι αυτό από εδώ... συζητάει για αλλού δουλειά...
Δεν ξέρω που θα είμαστε...τι θα κάνουμε...τι θα κάνει...και τι θα κάνω...
και ο χρόνος λιγοστεύει...
Το αγόρι μου φεύγει κι αυτό από εδώ... συζητάει για αλλού δουλειά...
Δεν ξέρω που θα είμαστε...τι θα κάνουμε...τι θα κάνει...και τι θα κάνω...
και ο χρόνος λιγοστεύει...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Vkey
Επιφανές μέλος
Η Κοινό Μυστικό!!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 8,253 μηνύματα.
04-07-07
12:45
ναι καλο μου.. το ξερω...
τοση κουραση - αλλα σιγουρα αξιζει τον κοπο!
εχω ηδη σκεφτει κατι τρελες αλλαγες,λολ!
το θεμα ειναι ποσο θα παει το μαλλι..
όσο και να πάει σκέψου ότι το κάνεις μόνο μία φορά
Ειδικά αφού ξέρεις πόσο σημαντικό είναι για εσένα
εσυ τι εννοεις για την εγκυκλιο, ψαχνεις απο τωρα για σεπτεμβρη?
Βασικά πρέπει να δηλώσω για Σεπτέμβρη...
Και περιμένω να μάθω αν μπορώ να πω όχι σε Πρωτοβάθμια όπως πέρυσι ή αναγκαστικά πάω όπου με πούνε....
Οπότε αν ισχύει το 2ο πρέπει να διαλέξω προσεχτικά που θα βάλω ( από θέμα τόπου) αλλά και να έχω και υπόψιν μου ότι καλούν σχετικά γρήγορα για να μην χάσω προϋπηρεσία Συν ότι στην φάση που είμαι δεν ξέρω τι να "ακούσω" πρώτα και να δηλώσω... Συν ότι ο σύλλογος μας θέλει να βάλουμε και μία άσχετη δήλωση... συν ότι όλοι περιμένουν από εμένα τι θα κάνω... έχω πελαγώσει ολίγοις
Παρασκευή καταθέτω και δεν ξανασχολούμαι μέχρι Σεπτέμβρη... Το έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Vkey
Επιφανές μέλος
Η Κοινό Μυστικό!!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 8,253 μηνύματα.
03-07-07
20:47
το ξερω ρε βικακι...
εγω την τελευταια βδομαδα ζω στον πυρετο ησ γραφειοκρατιας, των εξετασεων και των αιτησεων...
και ταυτοχρονα γκρεμιζω και ξαναφτιαχνω το σπιτι μου, ολο απο την αρχη!
και αυτη τη φορα πρεπει να γινει πολυ διαφορετικο... να με αντιπροσωπευει στο επακρο..
Είναι ο Ιούλιος... Έχω μπλέξει επίσης με ΟΑΕΔ και πρωτοβάθμιες (και μια εγκύκλιο που ούτε οι ίδιες δεν μπορούν να την καταλάβουν) κι ακόμα δεν έχω τελειώσει κλασσικά
Σκέψου όμως ότι η ανακαίνιση του σπιτιού σου θα αλλάξει και την ψυχολογία σου στο έπακρον! Ειδικά όταν γίνει έτσι όπως θες εσύ, θα γίνεις ένα με το σπίτι σου Και είναι βασικό ο χώρος που μένουμε να μας εκφράζει
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Vkey
Επιφανές μέλος
Η Κοινό Μυστικό!!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 8,253 μηνύματα.
27-06-07
13:31
Επί δύο χρόνια έχω κάθε χρόνο από δύο μεταβατικές περιόδους, είμαι μάλλον περίπτωση
Σεπτέμβρη αλλάζω πόλη... άγνωστη για εμένα... Βρίσκω σπίτι, νέο εργασιακό περιβάλλον και αρχίζω από το μηδέν να χτίζω την κοινωνική μου ζωή... Γενικά αρχίζω τα πάντα από την αρχή... όχι ότι εγκαταλείπω τους πάντες γύρω μου...αλλά όλοι είναι μακριά μου και εγώ μόνη μου...
Και δένομαι στο τέλος με τους ανθρώπους εκεί...ενίοτε ερωτεύομαι και πετάω στα σύννεφα και μετά από 9 μήνες αφήνω τα πάντα για να γυρίσω στα πάτρια εδάφη... όπου πρέπει να ξανά αρχίσω να ζω με γονείς... να βρω τους παλιούς μου ρυθμούς, να συγχρονιστώ με την παρέα μου... και από την άλλη νιώθω τύψεις που είμαι πάντα αυτή που φεύγει... και που δεν μπορεί να υποσχεθεί τίποτα για το μέλλον όσο και να θέλω... γιατί απλά δεν το ξέρω και απλά ελπίζω...
Και ναι...πάντα τρώω τρελές φρίκες... και κλαίω και αγχώνομαι και και και... αλλά στο τέλος όλα πάνε καλά....ή έτσι θέλω να πιστεύω
Σεπτέμβρη αλλάζω πόλη... άγνωστη για εμένα... Βρίσκω σπίτι, νέο εργασιακό περιβάλλον και αρχίζω από το μηδέν να χτίζω την κοινωνική μου ζωή... Γενικά αρχίζω τα πάντα από την αρχή... όχι ότι εγκαταλείπω τους πάντες γύρω μου...αλλά όλοι είναι μακριά μου και εγώ μόνη μου...
Και δένομαι στο τέλος με τους ανθρώπους εκεί...ενίοτε ερωτεύομαι και πετάω στα σύννεφα και μετά από 9 μήνες αφήνω τα πάντα για να γυρίσω στα πάτρια εδάφη... όπου πρέπει να ξανά αρχίσω να ζω με γονείς... να βρω τους παλιούς μου ρυθμούς, να συγχρονιστώ με την παρέα μου... και από την άλλη νιώθω τύψεις που είμαι πάντα αυτή που φεύγει... και που δεν μπορεί να υποσχεθεί τίποτα για το μέλλον όσο και να θέλω... γιατί απλά δεν το ξέρω και απλά ελπίζω...
Και ναι...πάντα τρώω τρελές φρίκες... και κλαίω και αγχώνομαι και και και... αλλά στο τέλος όλα πάνε καλά....ή έτσι θέλω να πιστεύω
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.