DreamStealer
Δραστήριο μέλος
Ο DreamStealer αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 50 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 745 μηνύματα.
28-01-12
17:11
σαφως και υπαρχουν πολλα αλλα.... τιποτα δεν βγαινει ετσι απο μονο του.dream...εχεις την εντυπωση οτι η ψυχολογικη βια ειναι οι βρισιες που θα ξεστομισει καποιος η ο ξυλοδαρμος...ο ξυλοδαρμος ειναι καθαρα σωματικη βια...οι βρισιες ειναι ψυχολογικη βια...αλλα ,κ παλι εχεις μπροστα σου κατι ορατο....κατι χειροπιαστο,που σου αποδυκνυει οτι υπαρχει βια...πριν απο αυτα ομως...που ειναι ο πατος...υπαρχουν πολλα αλλα...
δεν μπορουν σε καμια περιπτωση δυο τετοιοι ανθρωποι να θεσουν βασεις,για να πατησουν...γιατι πολυ απλα δεν εχουν οι ιδιοι βασεις για τον εαυτο τους...δεν μπορουν καλα καλα να ξεχωρισουν οτι αυτο που ζουν δεν ειναι φυσιολογικο ....
Τωρα για βασεις... δεν ξερω καν αν υπαρχουν σημερα ανθρωποι με γερες βασεις...
δειχνει παραλογο αυτο που λες, να λες οτι δεν θελεις επαφη και να ακους τετοια?πριν απο καιρο ειχα γνωρισει καποιον...δεν τσουλησε το θεμα....αλλα μολις αυτος αρχισε να καταλαβαινει οτι εγω δεν θελω....αρχισε να με πιεζει....στην συνεχεια αρχισε ψυχολογικο πολεμο με το να βρισκεται παντα εκει που βρισκομουν...κ μαλιστα να με κατηγορει κιολας....συνεχισε να με εκφοβιζει με μυνηματα τα οποια περιειχαν ερωτικα υπονοουμενα που του ειχα στειλει εγω οταν ακομα τραβιομασταν...κ οτι θα τα δημοσιοιποιησει....του ειχα πει οτι ασκει ψυχολογικη βια κ ξες τι μου απαντησε;;;
αφου σε θελω.....
προφανως μιλαμε για στοκο ε?
εκτος αν δεν το ειχες κανει αρκετα ξεκαθαρο και το αφηνες να αιωρειται....
το λεω αυτο γιατι μερικες φορες αμφιταλαντευομαστε....
Ωστοσο την δημοσιοποιηση προσωπικων στιγμων την βρισκω εντελως αστοχη κατασταση οτι και να εχει γινει.
γιαυτο σου λεω,αυτοι οι ανθρωποι εχουν ενσωματωσει την βια στην καθημερινοτητα τους....εχει γινει το πετσι τους...κ οπως ολοι νομιζουμε οτι ειναι φυσιολογικο το δερμα που εχουμε ετσι νομιζουν κ αυτοι οτι ειναι φυσιολογικο το δικο τους...
ειπα και πιο πανω υπαρχουν κλιμακες, δεν ειναι ολοι οι ανθρωποι ιδιοι,
υπαρχουν ατομα που ισχυει στο 100% και αλλοι λιγοτερο....
Με 0% δεν θα βρεις ουτε στα τσιγαρα οχι στους ανθρωπους.
Απο κει και περα ειναι δικη σου υποθεση μεχρι ποιο σημειο θες και αντεχεις
η που εκτιμας οτι η πεφτει η αξιοπρεπεια σου.
Προσωπικα ειπα οτι εχω ανοχες και αντοχες, αλλα αυτο δεν λεει κατι.
Οσο ευκολα εχω ανοχη, αλλο τοσο ευκολα πεταω και στον καλαθο των αχρηστων οτι δεν μου κανει...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DreamStealer
Δραστήριο μέλος
Ο DreamStealer αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 50 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 745 μηνύματα.
28-01-12
16:28
Πως διαφοροποιείς πχ σε μια διαφωνία το "καλά" που θα πει κάποιος επειδή έχει άλλα στο κεφάλι του εκείνη την ώρα, από το "καλά" που θα πει κάποιος με στόχο να δημιουργήσει τύψεις στον άλλο και να περάσει το δικό του?
με το να χτιζεις ειλικρινεις και στερεες σχεσεις εμπιστοσυνης.
Εστω και αν αυτο ειναι πολυ απαιτητικο, η και βιαιο μερικες φορες.
Σορρυ δεν γνωριζω αλλο τροπο.
το βασικο ειναι οτι καταλαβες αυτο....γιατι κ ο θυτης κ το θυμα...ειναι ναι μεν διαφορετικοι πολοι,αλλα της ιδιας καταστασης....και αυτοι οι ρολοι εναλλασωνται...δλδ αυτος που κακοποιηθηκε μπορει να κακοποιησει....κ αυτος που κακοποιει μπορει να κακοποιηθει...το θεμα ειναι οτι ειτε καποιος βρισκεται στον εναν ρολο ειτε στον αλλον...ζει μεσα στην βια...
σαφως ετσι ειναι, για αυτο ειμαι υπερ του να βαζω ενα στοπ οποτε κρινω σκοπιμο για να επαναδιαπρατευομαι οτι κρινω αναγκαιο.
Στο βαθμο που αυτο ειναι κοινη κατακτηση, ακομα και πολλα να ειπωθουν δεν το θεωρω προβλημα.
Πρωτα ομως οικοδομεις μια σωστη βαση για να εχεις καπου να πατησεις απο κοινου και μετα συζητας, διαφωνεις, πλακωνεσαι whatever....
Αν μεσα σε ολα αυτα δεν εχεις κατακτησει a priori των σεβασμο του απεναντι σου, νομιζω οτι απλα ειμαστε σε λαθος δρομο και το μονο που σου μενει ειναι να ερθει η στιγμη να το διαπιστωσεις....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DreamStealer
Δραστήριο μέλος
Ο DreamStealer αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 50 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 745 μηνύματα.
28-01-12
16:20
Τι γίνεται όμως, όταν κάποιο άτομο αρέσκεται σε τέτοιου είδους καταστάσεις και τις ζητά το ίδιο;
Δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες που έχω στο μυαλό μου, αλλά έχω γνωρίσει άτομα που δεν θέλουν να τους φέρονται πάντα καλά, αλλά ζητούν μερικές φορές και τα "καψονάκια" τους.
Για την ώρα δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες, αλλά υπάρχει και αυτή η ομάδα ανθρώπων, που σέβονται περισσότερο κάποιον που τους φέρεται άσχημα, παρά κάποιον που τους φέρεται με καλοσύνη και ευγένεια...
δεν ειναι υγιες ειτε δεχεσαι κακοποιηση ειτε κακοποιεις εσυ ο ιδιος.
Αυτο βεβαια δεν σημαινει οτι αυτος που κακοποιειται δεν εισπρατει το μεγαλυτερο μεριδιο σαν ψυχολογικη φθορα αλλα οταν δεν αντιλαμβανεσαι τι κανεις, τοτε αυτο θα σε στερησει απο αλλες χαρες και εννοω να ζεις μια φυσιολογικη ζωη, αυτη πχ που εχει την χαρα του μοιρασματος.
Ειναι εξισου αρρωστο ειτε το κανεις με σχεδιο ειτε στο ζηταει ο αλλος.
Εγω θα σου πω οτι εχω μπει σε αυτη την διαδικασια, αν και προσπαθησα να ειμαι οσο πιο πολυ μπορουσα αποστασιοποιημενος δεν νομιζω οτι τα καταφερα οσο θα ηθελα.
Σε αυτες τις ιστοριες μπαινεις σε καταστασεις που τα παντα ζυγιζονται στη στιγμη, και η ψυχραιμια μπορει ευκολα να χαθει.
Τελος θα σου πω το εξης,
οταν ετρωγα ξυλο για ενα πραγμα ειμαι υπερηφανος:
Που δεν σηκωσα εγω το χερι μου, προτιμουσα να το δεχομαι.
Το πιο ευκολο που μπορει να κανει ενας αντρας ειναι να σηκωσει το χερι του για να εκτονωσει την κατασταση. Μπορεσα και κρατησα την ψυχραιμια μου μεχρι το τελος....
Και ναι το εχω τιμη μου και καμαρι μου, που μπορεσα να κυριαρχισω απολυτα στον εαυτο μου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DreamStealer
Δραστήριο μέλος
Ο DreamStealer αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 50 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 745 μηνύματα.
28-01-12
16:13
πολυ γενικευμενο,εως κ μπερδεμενο ολο το κειμενο...σαν να θες να δικαιολογησεις ελαφραν την καδιαν την ψυχολογικη βια....συγνωμη κιολας...αλλα...ετσι μου φανηκε
καμια σχεση, την καταδικαζω απεριφραστα, ομως προσωπικα αν δω καποια κινηση εχω μαθει να βλεπω πισω απο κουρτινα και να συγχωρω αρκει να δω αλλαγη διαθεσης και στασης.
Οταν βλεπω μπροστα μου αυτο που ειχα αφησει οπως ακριβως το ηξερα, τοτε ναι παρακαλω μην με ενοχλειτε....
Γνωριζω οτι οι ανθρωποι δεν ειμαστε τελειοι (αν και θα το θελαμε) ετσι δεχομαι τους ανθρωπους με τα σφαλματα τους εστω και αν αυτα τυχον να ειναι κακοποιητικα προς εμενα.
Αρκει να δω και αλλαγη στασης και ενα βημα πισω.
Αυτη ειναι η προσωπικη μου σταση ισως να ειναι λιγο μαζοχιστικη
ομως αν καταλαβω οτι βρισκομαι μπροστα σε κατασταση μπετον αρμε, ε οκ... δεν εχει νοημα.
Εχω και δικους μου τοιχους να γκρεμισω και δεν εχω καν αρχισει, ποσο μαλλον των υπολοιπων.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DreamStealer
Δραστήριο μέλος
Ο DreamStealer αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 50 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 745 μηνύματα.
27-01-12
20:51
Η συναισθηματική κακοποίηση σημαίνει ψυχολογική κακοποίηση. Μια επίπονη κατάσταση που αν δεν αντιδράσεις θα σε παγιδεύσει στον πόνο και στην ταλαιπωρία.
Η ψυχολόγος Δήμητρα Ζάφειρα αναλύει ένα σύγχρονο κοινωνικό φαινόμενο...
-Η ψυχολογική-συναισθηματική κακοποίηση είναι ένα συχνό πρόβλημα πίσω από πολλές κλειστές πόρτες κι ένα μυστικό που κρατιέται καλά κρυμμένο τόσο από τους θύτες, όσο κι από τα θύματά τους.
-Πολλά θύματα συναισθηματικής κακοποίησης αισθάνονται ότι δεν έχουν καν το δικαίωμα να ταυτοποιήσουν τον εαυτό τους ως θύμα μιας κακουργηματικής πράξης, ούτε βέβαια τον αυτουργό αυτής ως θύτη ή εκγληματία.
-Για αυτό εξάλλου η ψυχολογική άσκηση βίας δύσκολα καταγγέλεται -γιατί δύσκολα αναγνωρίζεται και σπάνια αποδεικνύεται.
-Πολλές γυναίκες βρίσκονται εγκλωβισμένες σε μια τέτοια κατάσταση πριν καν συνειδητοποιήσουν ότι αυτό που τους συμβαίνει είναι κακό και πρέπει κάτι να κάνουν.
-Η συναισθηματική κακοποίηση είναι ψυχολογική κακοποίηση και μερικές φορές είναι πιο επίπονη και από τη σωματική μορφή βίας. Τουλάχιστον, ένα σπασμένο χέρι, οι μελανιές... είναι σημάδια ορατά που μπορούν να κινητοποιήσουν αν όχι το ίδιο το θύμα -από ένστικτο επιβίωσης-, το περιβάλλον του. Οι πληγές όμως από τη συναισθηματική κακοποίηση χρειάζονται χρόνια για να κλείσουν και σε μερικές περιπτώσεις δεν γιατρεύονται ποτέ.
-Ο θύτης της συναισθηματικής βίας έχει το ταλέντο να δημιουργεί μια εικόνα για το κοινό “μάτι” που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το τι συμβαίνει πίσω από την κλειστή πόρτα. Συνήθως, είναι άνθρωπος σαγηνευτικός και με κάθε τρόπο υποστηρίζει την εικόνα του αξιαγάπητου και υποστηρικτικού συντρόφου. Όταν όμως κλείσει η πόρτα του σπιτιού του, κάθε του πράξη προσανατολίζεται στον απόλυτο ΕΛΕΓΧΟ και στη χειραγώγηση οποιασδήποτε διάστασης της ζωής του θύματός του.
-Πρόκεται για μια ελεγκτική προσωπικότητα που τρομοκρατεί το θύμα του καλλιεργώντας μια αίσθηση αβοηθησίας και το φόβο ότι αν προσπαθήσει να ξεφύγει από αυτήν την κατάσταση θα υποστεί χειρότερες συνέπειες.
-Υπάρχουν ενδείξεις από έρευνες ότι η συναισθηματική κακοποίηση για μια παρατεταμένη χρονική περίοδο μπορεί να οδηγήσει σε μια κατάσταση γνωστή ως Σύνδρομο της Στοκχόλμης. Όταν συμβαίνει αυτό, το θύμα κατανοεί μεν ότι αυτό που του συμβαίνει είναι κακό, πείθεται όμως ότι παρά τα όσα βιώνει, ο θύτης του δεν είναι τόσο κακός. Έχει δικαιολογία για τον τρόπο που φέρεται και αυτό οδηγεί την κακοποίηση στο να κλιμακώνεται.
-Η συναισθηματική κακοποίηση μπορεί να ξεκινήσει με μικρά σημάδια από πολύ νωρίς στη σχέση. Ο θύτης θα προσπαθήσει όχι μόνο να τεστάρει αλλά και να θέσει τα όρια της σχέσης μέχρις ότου κάθε πτυχή της ζωής του θύματός του να ελέγχεται και να είναι αντικείμενο χειρισμού από τον ίδιο.
Το θύμα δεν μπορεί να το δει αυτό αντικειμενικά, καθώς εκπαιδεύεται από το θύτη του ότι κάτι τέτοιο είναι αποδεκτή συμπεριφορά.
-Όλα όσα κάνει εξυπηρετούν το σκοπό του θύτη προκειμένου να ξεγυμνωθεί το θύμα από κάθε αίσθηση προσωπικής αξίας και αυτοεκτίμησης και να δημιουργηθεί ένα περιβάλλον απελπισίας και έλλειψης δύναμης, που είναι και ο μόνος τρόπος να συνεχιστεί η κακοποίηση.
https://www.sigmalive.com/lifestyle/health/328923
προσθεστε τα σχολια σας
Η ψυχολόγος Δήμητρα Ζάφειρα αναλύει ένα σύγχρονο κοινωνικό φαινόμενο...
-Η ψυχολογική-συναισθηματική κακοποίηση είναι ένα συχνό πρόβλημα πίσω από πολλές κλειστές πόρτες κι ένα μυστικό που κρατιέται καλά κρυμμένο τόσο από τους θύτες, όσο κι από τα θύματά τους.
-Πολλά θύματα συναισθηματικής κακοποίησης αισθάνονται ότι δεν έχουν καν το δικαίωμα να ταυτοποιήσουν τον εαυτό τους ως θύμα μιας κακουργηματικής πράξης, ούτε βέβαια τον αυτουργό αυτής ως θύτη ή εκγληματία.
-Για αυτό εξάλλου η ψυχολογική άσκηση βίας δύσκολα καταγγέλεται -γιατί δύσκολα αναγνωρίζεται και σπάνια αποδεικνύεται.
-Πολλές γυναίκες βρίσκονται εγκλωβισμένες σε μια τέτοια κατάσταση πριν καν συνειδητοποιήσουν ότι αυτό που τους συμβαίνει είναι κακό και πρέπει κάτι να κάνουν.
-Η συναισθηματική κακοποίηση είναι ψυχολογική κακοποίηση και μερικές φορές είναι πιο επίπονη και από τη σωματική μορφή βίας. Τουλάχιστον, ένα σπασμένο χέρι, οι μελανιές... είναι σημάδια ορατά που μπορούν να κινητοποιήσουν αν όχι το ίδιο το θύμα -από ένστικτο επιβίωσης-, το περιβάλλον του. Οι πληγές όμως από τη συναισθηματική κακοποίηση χρειάζονται χρόνια για να κλείσουν και σε μερικές περιπτώσεις δεν γιατρεύονται ποτέ.
-Ο θύτης της συναισθηματικής βίας έχει το ταλέντο να δημιουργεί μια εικόνα για το κοινό “μάτι” που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το τι συμβαίνει πίσω από την κλειστή πόρτα. Συνήθως, είναι άνθρωπος σαγηνευτικός και με κάθε τρόπο υποστηρίζει την εικόνα του αξιαγάπητου και υποστηρικτικού συντρόφου. Όταν όμως κλείσει η πόρτα του σπιτιού του, κάθε του πράξη προσανατολίζεται στον απόλυτο ΕΛΕΓΧΟ και στη χειραγώγηση οποιασδήποτε διάστασης της ζωής του θύματός του.
-Πρόκεται για μια ελεγκτική προσωπικότητα που τρομοκρατεί το θύμα του καλλιεργώντας μια αίσθηση αβοηθησίας και το φόβο ότι αν προσπαθήσει να ξεφύγει από αυτήν την κατάσταση θα υποστεί χειρότερες συνέπειες.
-Υπάρχουν ενδείξεις από έρευνες ότι η συναισθηματική κακοποίηση για μια παρατεταμένη χρονική περίοδο μπορεί να οδηγήσει σε μια κατάσταση γνωστή ως Σύνδρομο της Στοκχόλμης. Όταν συμβαίνει αυτό, το θύμα κατανοεί μεν ότι αυτό που του συμβαίνει είναι κακό, πείθεται όμως ότι παρά τα όσα βιώνει, ο θύτης του δεν είναι τόσο κακός. Έχει δικαιολογία για τον τρόπο που φέρεται και αυτό οδηγεί την κακοποίηση στο να κλιμακώνεται.
-Η συναισθηματική κακοποίηση μπορεί να ξεκινήσει με μικρά σημάδια από πολύ νωρίς στη σχέση. Ο θύτης θα προσπαθήσει όχι μόνο να τεστάρει αλλά και να θέσει τα όρια της σχέσης μέχρις ότου κάθε πτυχή της ζωής του θύματός του να ελέγχεται και να είναι αντικείμενο χειρισμού από τον ίδιο.
Το θύμα δεν μπορεί να το δει αυτό αντικειμενικά, καθώς εκπαιδεύεται από το θύτη του ότι κάτι τέτοιο είναι αποδεκτή συμπεριφορά.
-Όλα όσα κάνει εξυπηρετούν το σκοπό του θύτη προκειμένου να ξεγυμνωθεί το θύμα από κάθε αίσθηση προσωπικής αξίας και αυτοεκτίμησης και να δημιουργηθεί ένα περιβάλλον απελπισίας και έλλειψης δύναμης, που είναι και ο μόνος τρόπος να συνεχιστεί η κακοποίηση.
https://www.sigmalive.com/lifestyle/health/328923
προσθεστε τα σχολια σας
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.