lilith
Δραστήριο μέλος
Πολύ πριν αρχίσει να καταπέφτει ο Τζονάκης μου, πήρα αυτόν εδώ, γιατί δεν ήθελα σε καμμία περίπτωση, να πάρω το επόμενο σκυλί μου με πρόθεση να αντικαταστήσω το προηγούμενο...
Και αυτό, επειδή δεν πιστεύω ότι μπορεί ένα έμψυχο πλάσμα..., ούτε να αντικατασταθεί..., αλλά ούτε και να αντικαταστήσει...
'Αλλωστε, τα δύο αυτά σκυλιά, δεν είχαν μεταξύ τους κανένα άλλο κοινό στοιχείο, εκτός από το ότι ήταν και τα δυο αρσενικά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lilith
Δραστήριο μέλος
ο 1 απο γερονταματα
ο αλλος απο καλαζαρ
Καταλαβαίνω κορίτσι μου, τον πόνο τον οποίο πέρασες και περνάς...
Όπως πολύ σωστά, ανέφερε παραπάνω και ο φίλος μου ο "kynofilos" δεν υπάρχει παρηγοριά...
Τι άλλο μπορούμε όμως, να κάνουμε εκτός από υπομονή..., ώστε να συνηθίσουμε, να καταφέρουμε να ζούμε με τον πόνο της απώλειας...
Προχθές το βράδυ, βγήκα με κάποια παιδιά από ένα άλλο forum, στο οποίο είμαι μέλος και το οποίο αναφέρεται αποκλειστικά στην κυνοφιλία...
Μεταξύ των άλλων, γνώρισα και έναν τύπο, ο οποίος είχε χάσει το πολυαγαπημένο του σκυλί, πριν από 5 χρόνια και μου έκανε μεγάλη εντύπωση, σε σημείο που τον συμπάθησα τρομερά..., το ότι μίλαγε για αυτό και δάκρυζε ακόμα και εκείνη τη στιγμή μπροστά σε ολόκληρη την παρέα, ενώ κάποια στιγμή στη συζήτηση παράδεχθηκε ότι στην ζωή του όλη, παρ΄ όλο που έχει κάνει δύο γάμους, έχει αποκτήσει παιδιά κλπ κλπ, δεν υπήρξε άλλη τόσο μοναδική σχέση..., δεν έζησε άλλον απόλυτο έρωτα εκτός από τον έρωτά του με αυτό το σκυλί...
Πιστεψέ με, νομίζω ότι απ΄ όλη την παρέα, ήμουν η μόνη, που τον έννιωσα απόλυτα...
.
.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lilith
Δραστήριο μέλος
Αν το καλοσκεφτείς lilith μου το σκυλί είναι ο πιστότερος σύντροφος του ανθρώπου και καλύτερος φίλος του όπως αναφέρεις επειδή μοιάζουν.Έχει πολλά απο τα προτερήματα του(συντροφιά,συναισθήματα κλπ)αλλά έχει και παρόμοια ελαττώματα(συνεχή ανάγκη απο ενδιαφέρον,γκρίνια,επιθετικότητα).
Η γάτα λοιπόν όπως την περιγράφεις πιο πάνω για μένα είναι χίλιες φορές προτιμότερη για παρέα μιά που μου αρέσει ο τρόπος ζωής της.Όπως λές είναι ανεξάρτητη,αυτόνομη,δεν γκρινιάζει...
Επίσης επέτρεψε μου με όλο τον σεβασμό που έχω στον πρόσωπο σου να θεωρήσω υπερβολή οτι η συμβίωση με τα σκυλιά είναι μαθητεία.Τέλος θα προτιμούσα οι ανθρωποι τα κενά μοναξιάς(τις περιστάσεις τις θεωρώ μια καλή δικαιολογία) να μην τα αντικαθιστούν με ζώα αλλά με άλλους ανθρώπους διότι τότε θα έχουμε πάρει πολύ στραβό δρόμο σαν κοινωνία..πολύ στραβότερο και απο τώρα που νιώθω οτι η επικοινωνία με τους γύρω έχει χαθεί σε μεγάλο βαθμό.Και να είσαι σίγουρη για κάτι...αν ο σκύλος είχε λαλιά δεν θα ήταν καθόλου ωραία συντροφιά.
Βεβαίως μοιάζουν, ίσως μάλιστα και πολύ περισσότερο από όσο μπορούμε να δούμε με μια γενική ματιά...
Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε το ότι οι ειδικοί παραδέχονται, ότι όσα σκυλιά, ζουν με προβληματικούς ανθρώπους..., συνήθως αποκτούν και εκείνα προβληματικές συμπεριφορές..., όπως η αδικαιολόγητη επιθετικότητα και όχι μόνο...
Το σκυλί εξ΄ αιτίας της μεγάλης του αγάπης, προς τον άνθρωπό του, τον βλέπει σαν πρότυπο... και με δεδομένη και την μεγάλη του ευφυϊα..., προσπαθεί να ταυτιστεί μαζί του και επομένως τον αντιγράφει...
Προσωπικά δε, έχω την γνώμη, ότι δεν είναι λίγες οι φορές, που τα σκυλιά μοιάζουν στα αφεντικά τους, ακόμα και εμφανισιακά...
Αντίθετα η γάτα, παραμένει αυτόνομη και ανεξάρτητη, επειδή το μέτρο... της αγάπης της δεν τις υπαγορεύει τέτοιου είδους συμπεριφορές...
Χωρίς βέβαια, ότι θέλω να πω, πως και εκείνη δεν αγαπά τον άνθρωπο τον οποίο έχει δίπλα της...
Τον αγαπά όμως, με έναν άλλο τρόπο, ο οποίος είναι καθαρά εγωιστικός...
Για παράδειγμα, εάν η γάτα δεν έχει διάθεση για χάδια..., όσο κι΄ αν προσπαθήσεις..., δεν πρόκειται να σου κάνει το χατήρι, αλλά αντίθετα μάλιστα, εάν επιμείνεις..., μπορεί και να σου εκφράσει την δυσαρέσκειά της...
Για το θέμα της μαθητείας... από τα σκυλιά, δεν θα επιμείνω, επειδή καταλαβαίνω, ότι είναι αδύνατον να το νιώσει κάποιος, ο οποίος δεν έχει συμβιώσει με ένα σκυλί, για κάποιο σημαντικό διάστημα...
Σου εύχομαι όμως, να έχεις την χαρά και την τύχη... να το ζήσεις, σε κάποια φάση της ζωής σου και τότε πιστεύω, ότι θα ξαναθυμηθείς την συζήτησή μας αυτή...
Τώρα σε ότι αφορά, την αντικατάσταση... των ανθρώπων, μακάρι να μπορούσαμε να φθάσουμε οι άνθρωποι μεταξύ μας, σε στάδιο επικοινωνίας τέτοιο..., ώστε να μην υπάρχουν ανασφάλειες και φοβίες..., οι οποίες θεωρώ, ότι είναι κατά κανόνα, η αιτία που οδηγεί κάποιους ανθρώπους, σε αυτήν την αντικατάσταση...
Όσο όμως για την λαλιά..., νομίζω ότι μάλλον εννοούσες "ανθρώπινη ομιλία", γιατί λαλιά έχουν..., ανθρώπινη ομιλία δεν έχουν...
Γι΄ αυτό..., τι να σου πω...???
Ότι και να πω, θα είναι απλά ικασία...
Νομίζω όμως, ότι για να μην τους δώσει η φύση... αυτήν την δυνατότητα, μάλλον δεν την έχουν ανάγκη...
.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lilith
Δραστήριο μέλος
Αχχ, λυπάμαι πολύ, δεν το ήξερα...
Πως τα έχασες... κουνελάκι μου???
.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lilith
Δραστήριο μέλος
Κουνελάκι μου σ΄ ευχαριστώ πολύ, να είσαι πάντα καλά και εσύ
και ότι αγαπάς... καλή μου !!!
.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lilith
Δραστήριο μέλος
Παιδιά πως τα αντέχετε τα σκυλιά στα διαμερίσματα;Εγώ έχω πολλές τραγικές εμπειρίες απο σκυλιά.Καταρχήν έχουμε ένα εδώ απέναντι που σκούζει όλη την ώρα και δεν μπορούμε να βρούμε την ηρεμία μας.Αναρωτιέμαι δεν μπορεί η κατοχός του να το βάλει στο διαμέρισμα;Πολύ σπαστικό.Επίσης αηδιάζω με κάτι φίλες μου που ανεβάζουν τα σκυλιά στο κρεβάτι τους και κοιμούνται παρέα.Νομίζουν οτι έτσι θα αντικαταστήσουν τον άνδρα.ΧΑ.Γούσταρα ένα πρωί που με πήρε μία φίλη και μου είπε οτι ο μπούφυ έχεσε το στρώμα της..ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ...
Καλά κάνω και προτιμάω τις γατούλες.Μεγάλη διαφορά.Καταρχήν το ένα ζωάκι κάνει γούβ και το άλλο νιάου...τι να συζητάμε τωρά ρε παιδιά...Χαίρεσαι να την ακούς..ακόμα και όταν κάνει sex..
Αγαπητέ "zarathustra", άμοιρο το σκυλάκι του γείτονά σου, σκούζει... όπως μας γράφεις, όλη μέρα... και δεν μπορείτε να ησυχάσετε..., από τον μεγάλο του καημό..., που ο άνθρωπος που αγαπά και το έχει βάλλει εκεί, στην ουσία το έχει εγκαταλείψει... και το έχει με αυτόν τον τρόπο καταδικάσει σε απερίγραπτη δυστυχία...
Γιατί, όπως πολύ σωστά ανέφερες στη συνέχεια..., τα σκυλιά δεν είναι όπως οι γάτες και γι΄ αυτό και οι ανάγκες τους..., είναι εντελώς διαφορετικές !!!
Η γάτα είναι ένα εντελώς ανεξάρτητο και αυτόνομο ζώο, το οποίο κατά κανόνα τουλάχιστον, είναι σε θέση να αισθάνεται ευχαριστημένο, ακόμα και όταν είναι ολόκληρη την ημέρα μόνη της, αρκεί βέβαια, να μην της λείπουν τα αναγκαία...
Απόδειξη αυτού..., είναι και το ότι, πολύ περισσότερες γάτες ζουν μόνες τους, ακόμα και στο δρόμο, χωρίς να έχουν κανένα πρόβλημα επιβίωσης..., ενώ αναλογικά τα σκυλιά τα οποία ζουν αδέσποτα, είναι πολύ λιγότερα... και ακόμα και αυτά, υπάρχει κάποιος που τα φροντίζει, έστω και περιστασιακά..., παρ΄ όλο που δεν φαίνεται...
Είναι λοιπόν, ένδειξη υπευθυνότητας..., όταν κάποιος δεν έχει τη δυνατότητα να διαθέσει χρόνο..., αλλά κυρίως αγάπη..., ακόμα κι΄ αν έχει ανάγκη, από την συντροφιά ενός κατοικίδιου..., να διαλέγει για συγκάτοικό του... μια γάτα και όχι ένα σκύλο, ο οποίος από την φύση του..., είναι ζώο αγγελαίο και έχει άλλες ανάγκες...
Δεν είναι όμως τυχαίο, ότι όλοι παραδέχονται, ότι ο σκύλος είναι ο πιστότερος σύντροφος... και φίλος του ανθρώπου.
Τα σκυλιά είναι σοφά και χαρισματικά πλάσματα και ικανότερα απ΄ όσο μπορείς να φανταστείς..., εάν δεν το ζήσεις...
Η συμβίωση με ένα σκυλί, όσο κι΄ αν σου φαίνεται παράξενο αυτή τη στιγμή, είναι μια πραγματική μαθητεία... σε πολλά θέματα..., αλλά κυρίως σε ότι αφορά την ανειδιοτελή, την αληθινή αγάπη...
Και αυτό..., δεν είναι προσωπική μου άποψη..., πίστεψέ με, θα το παραδεχθεί οποιοσδήποτε, έχει συμβιώσει με κάποιο σκυλί, εάν τύχει και του ανοίξεις συζήτηση...
Σε ότι τώρα αφορά, το θέμα του ύπνου... μαζί με κάποιο ζώο, δεν νομίζω ότι κανείς, προσπαθεί να αντικαταστήσει με αυτόν τον τρόπο..., το ταίρι του..., αλλά σίγουρα μπορεί, να γεμίσει το κενό της μοναξιάς του..., όταν οι περιστάσεις είναι τέτοιες που το επιβάλλουν...
.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lilith
Δραστήριο μέλος
Σ΄ ευχαριστώ πολύ...
Πέρασα κι΄ άλλη λαχτάρα..., με το άλλο μου σκυλάκο,
που προχθές πάτησε ένα γυαλί...
Ας ελπίσουμε..., όμως ότι δεν είναι τίποτα σοβαρό... και ότι θα ξεπερασθεί...,
αλλά προς το παρόν βέβαια, κοντεύω να σκάσω...
.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lilith
Δραστήριο μέλος
Και πάλι θα ήθελα να πω, ένα μεγάλο "ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ" !!!
.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lilith
Δραστήριο μέλος
Ευχαριστώ πολύ κούκλα μου, είναι καλά να μην έρχεται αυτή η ώρα...
.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lilith
Δραστήριο μέλος
Σας ευχαριστώ πολύ...
.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lilith
Δραστήριο μέλος
Με σπαραγμό ψυχής... προχθές το απόγευμα, αποχαιρέτησα για πάντα..., το υπέροχο πλασματάκι, που για 17 ολόκληρα χρόνια με συντρόφευε ακούραστα και με μοναδική αφοσίωση και αγάπη, τον Τζονάκη μου !!!
Από την στιγμή εκείνη..., ο κόσμος είναι φτωχότερος... για μένα και το κενό... που άφησε η απουσία του στη ζωή μου είναι τεράστιο...
Ο πόνος του αποχωρισμού είναι μεγάλος... και παρηγοριά... η μοναδική ελπίδα, στην πίστη της αληθινής αγάπης...
Καλό ταξείδι, αγαπημένε μου φίλε και καλή αντάμωση...
.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lilith
Δραστήριο μέλος
Ευχαριστώ πολύ, εύχομαι και στη δική σου περαστικά και πάλι...
.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lilith
Δραστήριο μέλος
Εύχομαι, μέσα από την καρδιά μου, να είναι περαστικά... και σε λίγο καιρό, να είναι όλα καλά και να τα θυμάσαι μόνο σαν μια κακιά ανάμνηση...
Είναι πολύ καλό, το ότι δεν αντιμετωπίζεται κάποιο πρόβλημα υγείας, που θα φαινόταν και στις εξετάσεις..., γιατί εκεί συνήθως είναι τα χειρώτερα...
Δεν μου είπες όμως, πόσο χρονών είναι η σκυλίτσα σου ???
Να ξέρεις, ότι σίγουρα και η ζέστη επιρρεάζει την όρεξή τους κατά πολύ, ιδίως εάν είναι κατά κανόνα έξω από το σπίτι και κατά συνέπεια, την αντιμετωπίζει άμεσα και πολύ περισσότερο, από το εάν θα ήταν συνέχεια μέσα στο σπίτι...
Προσπάθησε όμως, τώρα που ο καιρός είναι τόσο ζεστός, να την βάζεις μέσα, τουλάχιστον τις μεσημεριανές ώρες..., που είναι οι πλέον ζεστότερες και θα δεις, ότι γρήγορα θα πάρει το καλύτερο...
Τα σκυλιά, δεν έχουν πόρους στο δέρμα και γι΄ αυτό και τα περισσότερα, υποφέρουν πολύ από τη ζέστη...
Γι΄ αυτό άλλωστε και λαχανιάζουν τόσο εύκολα και σχεδόν πάντα έχουν το στόμα τους ανοιχτό..., για να μπορούν να πάρουν όσο περισσότερο αέρα μπορούν.
Αντίθετα, στο κρύο, κατά κανόνα τουλάχιστον, είναι περισσότερο ανθεκτικά...
Εάν έχουν ένα στεγνό χαλάκι σε ένα απάνεμο σημείο και με δεδομένο το κλίμα της χώρας μας, μπορούν να ανταπεξέλθουν ευκολώτερα...
Μου κάνει πάντως εντύπωση, η αδυναμία στα ποδαράκια της..., επειδή συνήθως τα μικρόσωμα σκυλάκια, δεν αντιμετωπίζουν τέτοια προβλήματα...
Ενώ στα μεγαλόσωμα, είναι μια πάθηση πολύ συνηθισμένη..., γι΄ αυτό και τα μεγαλόσωμα σκυλιά, έχουν ανάγκη μεγαλύτερης άσκησης..., ώστε να προλαμβάνονται τέτοιου είδους προβλήματα...
Περίμενε λίγες μέρες, να δεις πως θα πάει... και θα σου έλεγα να πήγαινες και σε έναν ακόμα γιατρό, προκειμένου να ακούσεις κι΄ άλλη μια γνώμη...
Όπως και να έχει, σου εύχομαι και πάλι περαστικά της...
.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lilith
Δραστήριο μέλος
Νομίζω, ότι υπάρχει μια διαφορά σημαντική..., μεταξύ της βαριάς ασθένειας και των γειρατιών..., που είναι μια φυσική κατάσταση, στην οποία μπορεί να φθάσουμε κάποτε όλοι...
Όπως και νάχει όμως, καλό είναι να μην φθάνουμε σε τέτοια διλλήματα..., αλλά τι να κάνουμε, που συμβαίνουν και αυτά...???
.
.
Ανεξάρτητα όμως από αυτό, το οποίο συμβαίνει σε μένα και στο γεράκο μου..., θα χαρώ πολύ, να μου γράψετε πως είναι τα δικά σας τα καμάρια...!!!
Όλο και κάποιο καινούριο κατόρθωμα θα έκαναν...
Ή μπορεί ακόμα, κάποιο νέο μέλος να προσετέθη στην οικογένειά σας...
.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lilith
Δραστήριο μέλος
σκέφτεσαι να του κάνεις ευθανασία για να μην υποφέρει άλλο?
Το σκέφθηκα πολλές φορές, όμως μου είναι αδύνατο...
Κατέληξα, ότι δεν έχω αυτό το δικαίωμα..., ακόμα κι΄ αν γνωρίζω καλά πως δεν υπάρχει περίπτωση, να βελτιωθεί αυτή η κατάσταση, την οποία αντιμετωπίζει...
Νομίζω, ότι αν θα αναγκαζόμουν να κάνω κάτι τέτοιο, δεν θα το συχωρούσα ποτέ στον εαυτό μου...!!!!
Πιστεύω, ότι ο μόνος που έχει δικαίωμα να πάρει μια ζωή..., είναι εκείνος που μπορεί να τη δώσει... και μόνο Εκείνος...!!!
.
Έχω την εντύπωση πως όταν έγραφες τα παραπάνω έκλαιγες. Τέλος πάντων. Θα σταθώ απλά στην τελευταία παράγραφο του μηνύματός σου. Έχεις απόλυτο δίκιο. Η αγάπη του θα σε συντροφεύει πάντα. Αυτό είναι το δύσκολο ρε γμτ. Όλα καλά όλα ωραία όταν μας συντροφεύουν στη ζωή μας, αλλά δυστυχώς ζουν λιγότερο από εμάς (αν και αξίζουν περισσότερα) και κάποτε πρέπει να μας αφήσουν.
Έχε δύναμη και κουράγιο.
(ΥΓ: Έχω κι εγώ ένα σκυλί, την Ινώ, μίνι κόκερ σπάνιελ).
Χαίρομαι ειλικρινά, που υπάρχουν στην παρέα μας, παιδιά με τέτοιες ευαισθησίες... και σ΄ ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου...
.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lilith
Δραστήριο μέλος
Έχουμε καιρό, να μιλήσουμε για τα μωρά μας...
Ας αρχίσω λοιπόν, αυτή τη φορά εγώ και πιστεύω, ότι θα υπάρχουν ακόμα κι΄ άλλοι πολλοί, που θα έχουν να πουν, για τα καμάρια τους...
Κάνοντας πάλι, μια περιήγηση στο συγκεκριμένο topic, μετά από πολύ καιρό..., είδα ότι πολλοί από εσάς, όπως άλλωστε και εγώ, έχετε ζωάκια που έχουν παραμείνει δίπλα σας, περισσότερο από μια δεκαετία και τώρα πλέον βρίσκονται στην τρίτη ηλικία...
Όπως ίσως θυμάσθε..., έχω και εγώ ένα γεράκο που σήμερα είναι πια 17 ετών. Είναι ένα αρσενικό πεκινουά, το οποίο με συντροφεύει όλα αυτά τα χρόνια..., με μοναδική αφοσίωση... και ανειδιοτελή αγάπη...
Τους τελευταίους όμως μήνες, παρ΄ όλη την προσπάθεια και των δύο μας..., ο οργανισμός του έχει εξασθενήσει αρκετά...
Δεν βλέπει πλέον καθόλου, δεν ακούει παρά μόνο πολύ δυνατούς ήχους..., δεν μπορεί να περπατήσει κανονικά..., γιατί τα ποδαράκια του τον προδίδουν... και το χειρώτερο απ΄ όλα τα άλλα, είναι ότι πονάει όπως οι μεγάλοι άνθρωποι στα κόκαλά του... και πολλές φορές κλαίει με παράπονο και μου ραγίζει την καρδιά...
Η φθορά του χρόνου..., έχει κατωρθώσει να τον νικήσει... και ο μόνος λόγος που τον κρατάει στη ζωή, είναι η αγάπη που υπάρχει μεταξύ μας και που ήταν ανέκαθεν η αιτία να ζήσει μια προσεγμένη ζωή..., πράγμα που του έχει επιτρέψει να αντέξει τα 6 - 7 εγκεφαλικά επισόδεια που έχει υποστεί μέσα στο διάστημα του τελευταίου χρόνου.
Θα έλεγα, ότι εξωτερικά πλέον, δεν θυμίζει σε τίποτα το σκυλάκι που με ακολουθούσε ακούραστο δίπλα μου τόσα χρόνια... και που έπεφθε και στη φωτιά..., για να με υπερασπισθεί..., χωρίς ποτέ να σκεφθεί το δικό του συμφέρον...
Το σώμα του τον πρόδωσε..., αλλά η ψυχή του όμως, παραμένει το ίδιο αγέρωχη..., το ίδιο υπερήφανη..., το ίδιο μεγάλη...!!!
Η θλίψη μου, είναι απερίγραπτη..., αφού εδώ και καιρό, αντιλαμβάνομαι ότι πλησιάζει το τέλος...
Πλησιάζει η ώρα που θα χωρισθούμε... και γνωρίζω καλά, πόσο δύσκολο θα είναι και για τους δυο μας αυτό...
Όμως είμαι σίγουρη, ότι μια τόσο μεγάλη αγάπη..., δεν μπορεί να χαθεί...
Μια τέτοια υπεράνθρωπη αφοσίωση..., δεν γίνεται να νικηθεί, ούτε και από τον ίδιο το θάνατο...!!!!
.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lilith
Δραστήριο μέλος
Για να ξαναπροσπαθήσει....
Τούβλο...!!!!!!!!! ο ποιητής...
.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lilith
Δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lilith
Δραστήριο μέλος
τα πλάσματα που αγαπάμε αληθινά..., δεν πεθαίνουν ποτέ, γιατί ζουν μέσα από μας... Ζουν..., μέσα από τις σκέψεις μας..., ζουν..., μέσα από την αγάπη μας για αυτά, την οποία δεν μπορεί τίποτα να αλλάξει.
Ας έχει λοιπόν, ο πιστός σου φίλος, ένα γαλήνιο ταξίδι..., όπως άλλωστε ταιριάζει, σε μια τόσο εξαιρετική ψυχή σαν την δική του...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lilith
Δραστήριο μέλος
Είναι πράγματι, μια μεγάλη τύχη, να έχεις δίπλα σου, σ΄αυτή τη ζωή, αυτά τα υπέροχα πλάσματα...
Δεν νομίζω, πως μπορεί αυτή την αγάπη, που μας δίνουν αυτά τα χαρισματικά πλάσματα, να την λάβουμε από κάπου αλλού, ούτε από τα ίδια μας τα παιδιά.
Έχω και εγώ δύο μεγάλες λατρείες...
Ο μεγάλος είναι 15 ετών, γεράκος πια..., αλλά ακόμα και τώρα δεν με χάνει λεπτό από τα μάτια του...
Ο μικρός είναι τώρα σχεδόν 5 μηνών, ένα υπέροχο κουτάβι,
που βέβαια έχει ακόμα έντονη,
την τρέλα... της ηλικίας του.
Και οι δύο, για μένα είναι υπέροχοι...,
αν θα με ρώταγε κάποιος, θα έλεγα πως,
ο ένας καλύτερος από τον άλλον...
Χωρίς καμία υπερβολή, πιστεύω πως η σχέση μας με τα ζώα αυτά είναι τόσο μοναδική..., τόσο ζεστή..., τόσο αληθινή...,
που μόνο αν την γνωρίσει κάποιος μπορείς να την καταλάβεις...,
διαφορετικά θα θεωρεί υπερβολή..., αυτό που αυτή τη στιγμή νιώθουμε εμείς... και το εκφράζουμε με τέτοιο πάθος...!!!
Εγώ δεν έχω εμπειρία, γύρω από το κυνήγι...,
έχω όμως φίλους και συνοδοιπόρους μου στη ζωή...,
αυτά τα ζώα και τα θεωρώ κυριολεκτικά μέλη καθ΄όλα ισότιμα, της οικογένειάς μου.
Αρχική Δημοσίευση από kynofilos:Θεϊκό, αυτό τα λέει όλα... Έχω την Ήρα μου, την Πάνθηρ μου και τόν Ραμψή μου τρία μεγάλα σκυλιά, σύντροφοι και φίλοι και συνεργάτες. Ειλικρινείς, φιλότιμοι, ελεύθερα πλάσματα, με αγάπη για τον άνθρωπο και τη φύση. Μια ευλογία στη ζωή μου!!!
Σε κανένα μας δεν αρέσουν τα όπλα. Το κυνήγι χωρίς όπλο είναι κάτι άλλο!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.