mindcircus
Περιβόητο μέλος
Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
25-06-12
23:51
Ένα πράγμα μόνο θέλω να μου απαντήσετε:
Πώς είναι δυνατόν να "πονάς" για κάποιον με τον οποίο πλέον δεν είσαι ερωτευμένος/η και δεν τον θέλεις πιά στην ζωή σου?
Μόνο σε τύψεις μπορώ να το αποδώσω εγώ το "πονάω".
Δεν αντιλέγω ότι υπάρχουν κατάστασεις όπως αυτές που αναφέρατε και εσύ και η Ciela αλλά αν δείτε το post μου παραπάνω τις έχω αποκλείσει απο την επιχειρηματολογία μου. Εκεί όντως μπορεί να πονάς. Αλλά 7 σελίδες με τέτοιες μοναδικές περιπτώσεις θα αρχίσω να ανησυχώ για το forum.
Ν''ανησυχεις για παρτη σου κι ασε μας εμας αποξω
Γινεται ρε συ, πως δε γινεται; Ασε τα ακρα. Ενα απλο παραδειγμα. Γουσταρεις, λυσσας για μια κοπελα, κοβεις φλεβα που λεμε γιατι εχεις δει πολλα καλα στοιχεια σ'εκεινη, εχεις καψουρευτει την κίνησή της, το χαρακτήρα της και έχετε σχέση. Εκείνη όμως δεν είναι τόσο ζεστή και τόσο ενθουσιασμένη, το μυαλό της πεταρίζει ακόμα αλλού αλλα παρ'ολ'αυτά δοκιμάζει και μένει στη σχέση σας. Βολεύεται ας πούμε. Κι εσύ, αφού δεν λαμβάνεις συναίσθημα απο εκείνη και τρως καθημερινή ψυχολογική πόρτα, αποφασίζεις -ορθώς κατ'εμέ-να διακόψεις.
Μην ερθεις και μου πεις πως εφοσον τη διακοψεις, παυεις να εισαι ερωτευμενος. Εκτος αν ανηκεις στους τυπους που δινουν αλλα δεν τους νοιάζει αν θα λαμβανουν συναισθηματα (κατι που δεν συμφωνω με κοσμο που το κανει αλλα γουστα ειν αυτα και η καθε ψυχη εχει το λογο της) ή απαυτους που με το που το κοριτσι ανακαλυφθει πως δεν του κανει κουκου οσο κανει εσενα, την κανουν με ταχεία κοροιδεύοντας τον εαυτο τους πως ταχα μου ταχα μου ξενερωσαν, οποτε και την εκαναν, εγωισμος (το να προσπαθεις να πειστείς πως εισαι ελέφαντας- κάπως έτσι δεν τη λένε την παροιμια; Δε θυμάμαι, τεσπα κατάλαβες). Εδω τι εχεις να πεις;
Δεχομαι ο χρόνος να κάνει κάποιον να ξεπεράσει, αλλά δε δέχομαι ν'ακούω ανθρώπους που μέχρι χθες έκοβαν φλέβα, σε ένα πρωινό να 'ξενέρωσαν'. Δέχομαι πως είναι στάδιο αποχωρισμού το να προσπαθείς να απωθήσεις ενα συναίσθημα που δε σου κάνει καλό (εφοσον δεν υπαρχει αμοιβαιοτητα, ανταποδωση κλπ) και οπως κάθε στάδιο χωρισμού μετά απο αληθινό έρωτα, πονά.
Κι επειδη δεν μπορω να το εξηγησω πιο αναλυτικα, θεωρω πως δεν παιζει κανεναν απολυτο ρολο ποιος βαζει την τελεια. Και σε ακρα και υπο κανονικες και συνηθεις συνθηκες.
Και σχετικά με αυτό Σπίντυ: Εκτος του ''εχω ξενερωσει, δεν ειμαι ερωτευμενος/η, δεν τον/την θελω πια'' που αν οντως ειναι ετσι, τοτε πραγματι δεν εχει λογο να ποναει οποτε με βρίσκεις σύμφωνη, υπαρχει ακόμα και μια αλλη, καμμια φορά βαθύτερη, μεταφραση = δεν μπορω και δεν αντεχω να τον/την θελω κι αυτος/η να με... μπιπ ψυχολογικά. Τα πραματα τα βλέπεις απλά, αλλά στην πραγματικότητα, είναι πολύ εύκολο να γίνουν υπερ-σύνθετα. Κι αυτό είναι επιλογή του καθένα, δηλ. να τα απλοποιεί ή να τα δυσκολεύει.Πώς είναι δυνατόν να "πονάς" για κάποιον με τον οποίο πλέον δεν είσαι ερωτευμένος/η και δεν τον θέλεις πιά στην ζωή σου?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.