Πατρεύς
Περιβόητο μέλος
Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών, επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ρέθυμνο (Ρέθυμνο). Έχει γράψει 5,268 μηνύματα.
14-06-11
18:03
και να πεις οτι ειχε εναν κοινωνικο προβληματισμο...Π.Χ. ο σεφερης στο''με τον τροπο του Γ.Σ.''μιλαει με παρομοιωσεις μεν..αλλα καταγραφει μια πραγματικοτητα...την αστικοποιηση και την κοινωνικη αλλοτροιωση σε σχεση με το ενδο3ον παρελθον της χωρας μας...αλλα ρε συ αυτη η παπαρα σορι κιολας,που μου στελνεις ειναι για να τη διαβασεις διπλα απο ενα τζακι σε ενα σαλε στην βιεννη εφοσον εχεις λυσει ΟΛΑ τα προβληματα που αντιμετωοιζεις στην καθημερινη σου ζωη...Συμπερασμα:ΠΟΛΥ OLD SCHOOL ,δε λεει τπτ στις μερες μας...
Επειδή το πας μακριά φίλε και αναφέρεις το Γιώργο Σεφέρη, μάθε, αν δεν το ξέρεις ήδη, ότι ο Γιώργος Σεφέρης ήταν η κλασική περίπτωση ποιητή ο οποίος μέσα από τη χλιδή του σπιτιού του και τους αριστοκρατικούς κύκλους της Ευρώπης έγραφε ποίηση και δεν είχε ποτέ καμμία σχέση με ό,τιδήποτε λαϊκό...
Αν θες πάντως να διαβάσεις τον καλύτερο Σεφέρη, διάβασε καλύτερα ποιήματα από το «Ημερολόγιο καταστρώματος Γ΄», την «Ελένη», «Λεπτομέρειες στην Κύπρο», «Νεόφυτος ο έγκλειστος μιλά», «Οι γάτες τ' Άι Νικόλα» κλπ
Τέλος πάντων, η συζήτηση αυτή δεν έχει πολύ νόημα. Εμένα πάντως δε μου αρέσει ούτε η ραπ ούτε ο Μάλαμας. Τουλάχιστον σε σένα παραδέχομαι την ορμή της νιότης που έχεις και το πάθος σου να υπερασπισθείς αυτά που πιστεύεις. Προτού πάντως προβείς σε κάθε ειδους αφορισμό, προσπάθησε να δεις λίγο περισσότερο σε βάθος τα πράγματα και θα δεις ότι το κάθε πράγμα δεν έχει μόνο άσπρο-μαύρο αλλά υπάρχουν πολλές αποχρώσεις τις οποίες αν προσπαθήσεις να διακρίνεις, θα βρεις πολλή κρυμμένη ομορφιά που βρίσκεται στα πράγματα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Πατρεύς
Περιβόητο μέλος
Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών, επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ρέθυμνο (Ρέθυμνο). Έχει γράψει 5,268 μηνύματα.
17-05-11
15:30
Ας πω κι εγώ για το Μάλαμα.
Δε μου αρέσει ο Μάλαμας. Δε μου αρέσει καθόλου ο Μάλαμας.
Πρώτ' απ' όλα δε μου αρέσει η φωνή του: Πολύ μπάσα, μουντή και χωρίς αξιόλογο ηχόχρωμα. Τη μόνη χρησιμότητα που θα έβρισκα για τη φωνή του θα ήταν ισοκράτημα στη βυζαντινή μουσική (ισοκράτημα όχι ψάλσιμο) καθώς έχει τη δυνατότητα να πιάνει πολύ χαμηλές νότες με ιδιαίτερη ευχέρεια καθ' ότι βαθύφωνος.
Μετά δε μου αρέσουν τα τραγούδια του: Ένα υποτονικό μοτίβο συνέχεια. Δε θα ταίριαζε βέβαια κάτι άλλο στη φωνή του. Τους στίχους του τους βρίσκω πολύ δήθεν ποιοτικούς ενώ έχουν ελάχιστη καλλιτεχνική επεξεργασία.
Ύστερα δε μου αρέσει καθόλου το γενικότερο ύφος το οποίο προβάλλει: Συγκαταλέγεται στους καλλιτέχνες οι οποίοι στα έργα τους δίνουν έμφαση στην «ατμόσφαιρα» και στην «ευαισθησία» με παντελή έλλειψη νοήματος... Αυτή η «θολούρα» που έλεγε και ο Σεφέρης κάπου στις δοκιμές του... Κάτι αντίστοιχο στον κινηματογράφο εκπροσωπεί και ο Παντελής Βούλγαρης («Όλα είναι δρόμος», «Νύφες», «Πέτρινα χρόνια» κλπ) ή ο Αγγελόπουλος οι οποίοι επίσης δε με εκφράζουν.
Τέλος, αυτή η ηρεμία (εγώ θα την έλεγα υποτονικότητα) που βγάζει δε μου φαίνεται ότι είναι δείγμα εσωτερικής ηρεμίας αλλά έχει άλλα αίτια...
Πάρ' όλ' αυτά, μου αρέσουν και κάποια τραγούδια του, το κλασικό «Τσιγάρο ατέλειωτο» και οι «Καλογέροι» του Θανάση Παπακωνσταντίνου το οποίο έχει και έντονη επιρροή από την παραδοσιακή μουσική.
Δε μου αρέσει ο Μάλαμας. Δε μου αρέσει καθόλου ο Μάλαμας.
Πρώτ' απ' όλα δε μου αρέσει η φωνή του: Πολύ μπάσα, μουντή και χωρίς αξιόλογο ηχόχρωμα. Τη μόνη χρησιμότητα που θα έβρισκα για τη φωνή του θα ήταν ισοκράτημα στη βυζαντινή μουσική (ισοκράτημα όχι ψάλσιμο) καθώς έχει τη δυνατότητα να πιάνει πολύ χαμηλές νότες με ιδιαίτερη ευχέρεια καθ' ότι βαθύφωνος.
Μετά δε μου αρέσουν τα τραγούδια του: Ένα υποτονικό μοτίβο συνέχεια. Δε θα ταίριαζε βέβαια κάτι άλλο στη φωνή του. Τους στίχους του τους βρίσκω πολύ δήθεν ποιοτικούς ενώ έχουν ελάχιστη καλλιτεχνική επεξεργασία.
Ύστερα δε μου αρέσει καθόλου το γενικότερο ύφος το οποίο προβάλλει: Συγκαταλέγεται στους καλλιτέχνες οι οποίοι στα έργα τους δίνουν έμφαση στην «ατμόσφαιρα» και στην «ευαισθησία» με παντελή έλλειψη νοήματος... Αυτή η «θολούρα» που έλεγε και ο Σεφέρης κάπου στις δοκιμές του... Κάτι αντίστοιχο στον κινηματογράφο εκπροσωπεί και ο Παντελής Βούλγαρης («Όλα είναι δρόμος», «Νύφες», «Πέτρινα χρόνια» κλπ) ή ο Αγγελόπουλος οι οποίοι επίσης δε με εκφράζουν.
Τέλος, αυτή η ηρεμία (εγώ θα την έλεγα υποτονικότητα) που βγάζει δε μου φαίνεται ότι είναι δείγμα εσωτερικής ηρεμίας αλλά έχει άλλα αίτια...
Πάρ' όλ' αυτά, μου αρέσουν και κάποια τραγούδια του, το κλασικό «Τσιγάρο ατέλειωτο» και οι «Καλογέροι» του Θανάση Παπακωνσταντίνου το οποίο έχει και έντονη επιρροή από την παραδοσιακή μουσική.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.