abakas7
Νεοφερμένος
Μην κρίνετε, ίνα μη κριθείτε!
Δεν εξαιρώ τον εαυτό μου από τις συμπεριφορές που αναφέρω παραπάνω. Τη στιγμή μάλιστα που ο ίδιος ο απ. Παύλος λέει:
«Πιστός ο λόγος και άξιος κάθε αποδοχής, ότι ο Ιησούς Χριστός ήρθε στον κόσμο για να σώσει τούς αμαρτωλούς, από τους οποίους πρώτος είμαι εγώ» (Α' Τιμόθεον 1:15)
Από εκεί άλλωστε ξεκινάει ο αγώνας του καθενός μας για τη μεταμόρφωση. Αυτό όμως που έχω καταλάβει και βιώσει είναι ότι όταν ο Χριστός βλέπει πρόθεση και προσπάθεια αποστέλλει τη χάρη Του και ανοίγει δρόμο στον αγώνα αυτό.
«επειδή, μέσα σε αδυναμία, η δύναμή Μου φανερώνεται τέλεια» (Β' Κορινθίους 12:9)
«Και όπου περίσσευσε η αμαρτία, υπερπερίσσευσε η χάρη» (προς Ρωμαίους 5:20)
.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
abakas7
Νεοφερμένος
«Πάλι, η βασιλεία των ουρανών είναι όμοια με δίχτυ, που ρίχτηκε στη θάλασσα, και μάζεψε από κάθε είδος· το οποίο, όταν γέμισε, το ανέβασαν στην ακρογιαλιά, και, αφού κάθησαν, συγκέντρωσαν τα καλά σε σκεύη, ενώ τα άχρηστα τα πέταξαν έξω.
Έτσι θα είναι κατά τη συντέλεια του αιώνα· θα βγουν οι άγγελοι, και θα αποχωρίσουν τους πονηρούς από μέσα από τους δικαίους, και θα τους ρίξουν στο καμίνι τής φωτιάς· εκεί θα είναι το κλάμα και το τρίξιμο των δοντιών.» (κατά Ματθαίον 13:47-50)
Η Βασιλεία του Θεού παρομοιάζεται με ένα δίχτυ επειδή όταν ο άνθρωπος την εμπειρεύεται, σκλαβώνεται από την αγάπη του Θεού. Και αυτού του είδους η αλιεία δεν γίνεται με συγκεκριμένο δόλωμα αλλά με δίχτυ, επειδή η πρόσκληση του Χριστού δεν απευθύνεται σε μεμονωμένες κατηγορίες ανθρώπων αλλά σε όλους τους ανθρώπους αδιακρίτως εθνικότητας, γλώσσας, χρώματος, κοινωνικής θέσης, οικονομικής κατάστασης, ηλικίας, επαγγέλματος κλπ.
Το δίχτυ αυτό λοιπόν ρίχνεται στη θάλασσα, που είναι ο κόσμος, και μαζεύει κάθε είδους ανθρώπους: αγαθούς και παράξενους, καλοσυνάτους και περίεργους, φιλήσυχους και επιθετικούς, μουρμούρηδες, γκρινιάρηδες... κάθε καρυδιάς καρύδι!
Σχετικά με όλους αυτούς, ο Χριστός είναι διατεθειμένος να ασχοληθεί προσωπικά με τον καθένα ξεχωριστά ώστε να τον μεταμορφώσει σύμφωνα με το δικό Του χαρακτήρα, να τον ελευθερώσει από τα πάθη που τον φθείρουν και να του δώσει αιώνια ζωή. Δεν ξέρω κατά πόσο θα ήταν ο καθένας από εμάς διατεθειμένος να ασχοληθεί με τόσο ενδιαφέρον όχι με έναν παραξενιάρη άγνωστο αλλά έστω και με ένα φιλικό ή συγγενικό του πρόσωπο που είναι τόσο δύστροπο... Ευτυχώς αυτό που δεν κάνουμε εμείς το κάνει ο Δημιουργός όλου του Σύμπαντος.
Δυστυχώς όμως η αχαριστία και η αγνωμοσύνη του ανθρώπου, ο εγωισμός του να δεχθεί αυτό που είναι για το αιώνιο συμφέρον του και η επίμονη προσκόλληση σε προσωρινές απολαύσεις που και ο ίδιος καταλαβαίνει ότι τον φθείρουν, τελικά τον καθιστούν άχρηστο. Κι ενώ είναι προορισμένος για κάτι τόσο υψηλό, θα καταλήξει τελικά κατά την Κρίση να χαρακτηριστεί ως ακατάλληλος για τη Βασιλεία του Θεού διότι αρνήθηκε και απέτυχε να εκπληρώσει τη φυσική αποστολή του ως άνθρωπος.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
abakas7
Νεοφερμένος
«Η βασιλεία των ουρανών είναι, πάλι, όμοια με έναν άνθρωπο έμπορο, που αναζητάει καλά μαργαριτάρια· ο οποίος, βρίσκοντας ένα πολύτιμο μαργαριτάρι, πήγε και πούλησε όλα όσα είχε, και το αγόρασε» (κατά Ματθαίον 13:45-46)
Όπως ένας έμπορος ενδιαφέρεται για το συμφέρον του, ομοίως πρέπει να ενδιαφερθεί και ο κάθε άνθρωπος για το συμφέρον της ψυχής του. Και η εξασφάλιση του συμφέροντος απαιτεί δοκιμή και έρευνα για το τι είναι το καλύτερο και συμφερότερο.
Με δοκιμή και έρευνα ένας έμπορος αποκτά εμπειρία η οποία θα τον οδηγήσει να αντιληφθεί ότι υπάρχει ένα μαργαριτάρι το οποίο είναι το πολυτιμότερο από όλα. Και το μαργαριτάρι αυτό είναι ένα και όχι πολλά επειδή μία είναι η αλήθεια, ένας ο Σωτήρας και ένας ο δρόμος που οδηγεί στην αιώνια ζωή: ο Ιησούς Χριστός.
«Εγώ είμαι ο δρόμος, και η αλήθεια, και η ζωή· κανένας δεν έρχεται στον Πατέρα, παρά μόνον διαμέσου Εμού» (κατά Ιωάννην 14:6)
Ένας έμπορος με πείρα δεν πιάνεται κορόιδο και δεν πέφτει έξω σχετικά με το τι τον συμφέρει. Ορθώς λοιπόν ο έμπορος αυτός αντιλήφθηκε ότι η αξία του συγκεκριμένου μαργαριταριού είναι τόσο μεγάλη ώστε για την απόκτησή του αξίζει να πουλήσει όλα του τα υπάρχοντα.
Ομοίως και η αξία της προσωπικής σχέσης με τον ζωντανό Θεό και η σημασία της απόκτησης αιώνιας ζωής είναι τέτοια ώστε αξίζει να θυσιάσεις τον τρόπο ζωής σου τον οποίο θεωρείς πολύτιμο αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι επειδή η αμαρτία σε οδηγεί στη φθορά και το θάνατο. Και αυτή την αλλαγή πορείας δεν καλείσαι να την κάνεις στα τυφλά, αλλά όπως ο έμπορος με δοκιμή και έρευνα ώστε να πεισθείς ότι αυτό είναι το αιώνιο συμφέρον σου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
abakas7
Νεοφερμένος
Συγκρίνεις ένα αντικείμενο που φτιάξαμε εμείς με το παντοδύναμο ον που λέγεται Θεός. Ο Θεός έφτιαξε τα πάντα και αυτός αποφάσισε να έχουμε ζωή μόνο κοντά του. Ο Θεός είναι, παντοδύναμος, μπορούσε κάλλιστα να μας έχει κάνει να μπορούμε να ζούμε και μακριά του.
LOL! Αυτό καταλαβαίνεις; Ότι συγκρίνω ένα αντικείμενο με το Θεό;
Την ανάγκη συγκρίνω και τις συνέπειες οι οποίες δημιουργούνται από τις ελεύθερες αποφάσεις του ανθρώπου. Ο Θεός δεν αποφάσισε να έχουμε ζωή κοντά Του. Απλώς Αυτός Είναι η Ζωή και δεν γίνεται να έχεις ζωή μακριά Του.
«Εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή· αυτός που πιστεύει σε μένα, και αν πεθάνει, θα ζήσει. Και καθένας που ζει και πιστεύει σε μένα, δεν πρόκειται να πεθάνει στον αιώνα.» (κατά Ιωάννην 11:25-26)
Τα βιώματα και ιδιαίτερα τα παιδικά είναι το σημαντικότερος παράγοντας εξέλιξης του ανθρώπου. Αν διαβάσεις λίγο παιδοψυχολογία και ασχοληθείς με το θέμα, αντί απλώς να λες αυθαίρετες απόψεις του στυλ ''υπάρχουν πάρα πολλές περιπτώσεις ανθρώπων με αρνητικότατα βιώματα που δεν έγιναν ποτέ εγκληματίες'' θα καταλάβεις ότι μοιάζουμε πάρα πολύ με προγραμματισμένα ρομπότ. Ένα παιδί που κακοποιείτε από μωρό, που το αφήνουν να πεινάει, δεν το αγκαλιάζουν, το χτυπάνε, το βιάζουν, καταστρέφεται τελείως ψυχολογικά. Ο οργανισμός του προσαρμόζεται στο περιβάλλον. Πιστεύει πως όλος ο κόσμος είναι έτσι και για να αμυνθεί δεν εμπιστεύεται κανέναν, αναπτύσσει βίαιη συμπεριφορά και υιοθετεί την φιλοσοφία ο θάνατος μου η ζωή σου. Ένα παιδί που ζει αυτά τα πράγματα για 15 χρόνια σίγουρα αναπτύσσει παραβατική συμπεριφορά και δεν φταίει καν αυτό, είναι απλά η αντίδραση αυτοπροστασίας του οργανισμού του στο περιβάλλον. Ο χαρακτήρας του ανθρώπου διαμορφώνεται σε πολύ μεγάλο ποσοστό στα πρώτα 2 χρόνια της ζωής του όσο και αν σου φαίνεται παράξενο αυτό μέσω της συναισθηματικής μνήμης.
Μα κι εσύ ο ίδιος γράφεις ότι είναι ο σημαντικότερος παράγοντας (όχι ο αποκλειστικός). Άλλωστε εγώ ο ίδιος έχω πολύ κοντινό συγγενικό μου πρόσωπο με φριχτά παιδικά, εφηβικά αλλά και μετά την ενηλικίωση βιώματα, ο οποίος ναι μεν τα κουβαλάει και τα θυμάται αλλά κατά τα άλλα είναι ένας άνθρωπος με θαυμάσια οικογένεια και σπουδαγμένα παιδιά. Διότι πήρε την απόφαση ό,τι υπέστη ο ίδιος από τους δικούς του να το έχει ως παράδειγμα προς αποφυγή για να μη το ζήσει η οικογένειά του. Βλέπεις λοιπόν ότι ναι μεν τα βιώματα έχουν ισχυρότατη επίδραση αλλά ο σημαντικότερος παράγοντας τελικά φαίνεται να είναι η ελεύθερη βούληση του ανθρώπου.
Και εμένα μου κάνει μεγάλη εντύπωση πως λες με τόση βεβαιότητα ότι δεν έχω ασχοληθεί με το Θεό και δεν έχω προσπαθήσει να τον γνωρίσω. Αλλά είναι η γνωστή καραμέλα, όποιος δεν συμφωνεί με την κατεστημένη άποψη του Θεού είναι άσχετος και δεν έχει ασχοληθεί καν. Τη περίπτωση να έχει ασχοληθεί ακόμα και περισσότερο από εσένα και να έχει φτάσει απλώς σε άλλα συμπεράσματα δεν την λαμβάνεις καν υπόψιν.
Αγαπητέ μου, πίστεψέ με ότι από όλα αυτά που γράφεις φαίνεται πολύ καθαρά όχι μόνο αν έχεις ασχοληθεί αλλά και το αν έχεις διάθεση να ασχοληθείς με τα πράγματα του Θεού.
Και πάρε για παράδειγμα ήδη την πρώτη κουβέντα σου. Αν είχες ασχοληθεί θα γνώριζες πολύ καλά τι ισχύει περί προπατορικού αμαρτήματος, περί δικαιοσύνης, περί αιώνιας ζωής κ.ά. που ρωτάς. Κι όλα αυτά όχι από κατέβασμα εγκυκλοπαιδειών και φιλοσόφιση του θέματος αλλά από βιωματική εμπειρία.
Εύχομαι πράγματι να ζητάς τον Θεό, απλώς θα σε συμβούλευα να ψαχτείς μήπως κοιτάζεις σε λάθος μέρος ή Τον αναζητάς με λάθος τρόπο.
(Υ.Γ. Το παράδειγμά μου δεν είχε σκοπό να σε χαρακτηρίσει ως ασθενή αλλά να καταδείξει την αναλογία).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
abakas7
Νεοφερμένος
Τι ανόητη αλλά και χρήσιμη εφεύρεση το προπατορικό αμάρτημα.
Ο κάθε άνθρωπος δεν κρίνεται εξαιτίας του προπατορικού αμαρτήματος αλλά εξαιτίας των προσωπικών του αμαρτιών. Οπότε άκυρο αυτό που λες.
Πρόσεξε τώρα. Ο Θεός είναι παντοδύναμος, άρα αυτός φτιάχνει τις συνέπειες των πράξεών μας. Δίνοντας κακές συνέπειες σε αυτούς που διαλέγουν να ζήσουν μακριά του, όπως φθορά, θάνατο κτλ εμμέσως τους αναγκάζει να διαλέξουν αυτόν αν θέλουν να επιβιώσουν. Αυτό λέγεται χειραγώγηση και είναι παράβαση την ελεύθερης βούλησης.
Ναι, ναι...! Και το ψυγείο μου είναι παντοδύναμο και αν δεν πάω κοντά του τότε μου στέλνει πείνα και ασιτία. Τι άκαρδο πλάσμα! Αυτό λέγεται χειραγώγηση και παράβαση της ελεύθερης βούλησης. Δεν φταίω εγώ ο καημένος... εγώ είμαι ελεύθερος, άρα θα έπρεπε είτε επιλέγω να τρώω είτε επιλέγω να μην τρώω, να μην παθαίνω τίποτα. Σωστά; Το ψυγείο μου λοιπόν με αναγκάζει να το πλησιάσω για να ζήσω. Εγώ δεν έχω καμία ευθύνη των πράξεών μου!
Αν ο Θεός όπως λένε είναι δίκαιος, τότε το να σε κρίνει μια αιωνιότητα με βάση όσα έκανες σε αυτή τη ζωή είναι η μεγαλύτερη αδικία. Οι χειρότερου εγκληματίες του κόσμου δεν φταίνε απόλυτα για τις πράξεις τους. Η συντριπτική πλειοψηφία τους έχει υποστεί τέτοια παιδική κακοποίηση που είναι λογικό να γίνουν ότι γίνανε. Καλό είναι να μην διαχωρίζουμε τους ανθρώπους σε καλούς και κακούς, γιατί όλοι οι άνθρωποι έχουν διαφορετική αφετηρία και τα βιώματά τους στην παιδική ηλικία πολλές φορές καθορίζουν και την μετέπειτα ζωή τους.
Μόνο που τα βιώματα αγαπητέ μου είναι μόνο ένας από τους παράγοντες που συντείνουν στο να γίνει κάποιος κακοποιός. Δεν είναι ο αποκλειστικός παράγοντας πρώτα απ' όλα διότι δεν είμαστε προγραμματισμένα ρομπότ αλλά νοήμονες άνθρωποι και δεύτερον επειδή υπάρχουν πάρα πολλές περιπτώσεις ανθρώπων με αρνητικότατα βιώματα που δεν έγιναν ποτέ εγκληματίες και άλλοι με μια χαρά βιώματα που έγιναν κακοποιοί.
Μα αυτό δεν καταλαβαίνεις, ο Θεός δεν κάνει διαχωρισμό καλού και κακού. Είναι πανάγαθος δηλαδή αγαπά το ίδιο και το καλό και το κακό. Οι διαχωρισμοί έχουν φτιαχτεί από τους ανθρώπους. Άσε που η έννοια του καλού και του κακού είναι τελείως υποκειμενική.
Γενικά βλέπω ότι επαναλαμβάνεις πολλά τα οποία έχουν ήδη συζητηθεί και απαντηθεί. Μάλλον θα πρέπει να ξαναδιαβάσεις προσεκτικά τα προηγούμενα post διότι κι εσύ έχεις αφήσει πολλά πράγματα αναπάντητα και ταυτόχρονα οδηγείς αλλού την κουβέντα. Όσον αφορά αυτό που λες, είναι απλώς μια φθηνή λογική για να βγάλεις το Θεό άδικο.
Πάντως μου κάνει εντύπωση που εκφράζεσαι με τόση βεβαιότητα για το τι κάνει και τι δεν κάνει ο Θεός χωρίς να Τον έχεις γνωρίσει ή έστω να έχεις ασχοληθεί. Μοιάζεις με έναν ασθενή που του συστήνουν έναν πολύ καλό γιατρό αλλά αυτός, χωρίς να έχει πάει να τον επισκεφθεί, εκφράζει γνώμη ή ακόμη και τον κατηγορεί. Γιατί όλα αυτά; Φθηνές δικαιολογίες επειδή μάλλον δεν έχει όρεξη να πάει στο γιατρό και να θεραπευτεί...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
abakas7
Νεοφερμένος
Καλά δεν καταλαβαίνεις ότι τα παραπάνω που γράφεις είναι αντιφατικά? Από την μία μου λες ότι ο Θεός μας έκανε ελεύθερους και από την άλλη πως μακριά από το Θεό είναι η δυστυχία και ο θάνατος άρα αναγκαστικά για να είμαι χαρούμενος και ζωντανός πρέπει να είμαι κοντά του. Τι ελευθερία είναι αυτή ρε παιδιά?
Αγαπητέ μου απ' ότι φαίνεται έχεις σχηματίσει στο νου σου μια εικόνα για την ελευθερία η οποία είναι ουτοπική.
Με την έννοια της ελευθερίας που εννοείς, θα έπρεπε αν εσύ π.χ. θεωρείς τον εαυτό σου εντελώς ελεύθερο από όλα, τότε και να διάλεγες ελεύθερα ανάμεσα στο να τρως ή να μην τρως αλλά ό,τι κι αν γίνει εσύ να συνεχίσεις να ζεις. Δηλαδή γιατί να πρέπει αναγκαστικά να τρως για να ζεις;
Οπωσδήποτε είσαι απολύτως ελεύθερος να διαλέξεις να μην τρως. Κανείς δεν μπορεί να σου στερήσει το δικαίωμα της ελεύθερης επιλογής.
Ελευθερία επιλογής όμως δεν συνεπάγεται απουσία συνεπειών.
Βεβαίως λοιπόν και επιλέγεις ελεύθερα, αλλά είναι αδύνατον η επιλογή σου να μην συνοδεύεται από τις ανάλογες συνέπειες. Τότε δεν θα υπήρχε κανενός είδους τάξη ούτε στη φύση αλλά ούτε και στις ανθρώπινες κοινωνίες. Παντού θα κυριαρχούσε μια τέλεια αναρχία και χάος.
Το θέμα όμως είναι το εξής: Είναι δυνατόν κανείς να παραπονιέται όταν του γίνονται προτροπές να επιλέξει αυτό που είναι το συμφέρον του;
Γιατί να μην επιλέξεις τη ζωή κοντά στο Θεό; Τί ακριβώς δεν σου αρέσει από τον τρόπο ζωής που συστήνει το Ευαγγέλιο; Ποιά πράγματα από αυτά που προτείνει ο Θεός πιστεύεις ότι δεν είναι για το συμφέρον σου; Τί νομίζεις ότι θα στερηθείς ακολουθώντας τον Χριστό; Και εν πάση περιπτώσει, αφού ούτε καν δέχεσαι να δοκιμάσεις ούτε γνωρίζεις, με ποιο δικαίωμα απαξιώνεις κάτι για το οποίο δεν έχεις ιδέα;
Και τι θα πει δεν μπορεί να είναι μην είναι κάποιος ζωντανός αλλά και να μην είναι νεκρός. Μιλάμε για έναν Παντοδύναμο θεό άρα δεν υπάρχει δε μπορεί γι'αυτόν. Τα έχω πει χίλιες φορές αλλά κανείς σας δεν απαντάει.
Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα αγαπητέ μου όταν κι εσύ έχεις τη διάθεση να τα αντιμετωπίσεις με ειλικρίνεια. Καλείσαι να επιλέξεις είτε την παρουσία του Θεού = Ζωή είτε την απουσία του Θεού = Θάνατος. Όταν λοιπόν λες ότι δεν θες την παρουσία του Θεού στη ζωή σου, τότε αναγκαστικά ο Θεός θα είναι απών. Είναι λογικό να πιστεύεις ότι υπάρχει ενδιάμεση κατάσταση;
Δηλαδή είναι δυνατόν να μην θες μεν την παρουσία του Θεού αλλά ούτε και την απουσία του; Αυτό δεν είναι κάτι που εξαρτάται από την παντοδυναμία του Θεού (δηλαδή αν ο Θεός μπορεί ή δεν μπορεί να το κάνει), αλλά είναι θέμα απλής λογικής και ελεύθερης επιλογής του ανθρώπου.
Εγώ όταν πεθάνω και βρεθώ μπροστά του αν υπάρχει θα του πω, ''Θεέ εγώ δε σε πίστευα όσο ζούσα, δε γουστάρω πάρε δώσε, θέλω να με βάλεις σε ένα μέρος με 100 γυναίκες και μπόλικο ρύζι' Αφού είναι Πανάγαθος και σέβεται την βούληση μου, θα το κάνει, δεν του κοστίζει τίποτα άλλωστε. Οπότε τι νόημα έχουν όλες οι επίγειες αμπελοφυλοσοφίες του Χριστιανισμού πες μου.
Όλοι μετά θάνατον θα ζητήσουμε ότι γουστάρουμε από το Θεό και θα μας το δώσει γιατί όπως λέτε μας αγαπάει άπειρα και σέβεται και την ελεύθερη βούλησή μας. Γιατί λοιπόν να πιστέψω?
Βεβαίως και είναι Πανάγαθος και σέβεται τη βούλησή σου, απλώς αυτά που πλάθεις με το μυαλό σου δεν είναι στις διαθέσιμες επιλογές που προσφέρονται στον άνθρωπο. Εκτός κι αν πιστεύεις ότι ο Θεός είναι κάτι σαν το τζίνι του παραμυθιού που ικανοποιεί κάθε επιθυμία αυτού που έχει το λυχνάρι.
«Κι όπως είναι καθορισμένο για τους ανθρώπους μια φορά να πεθάνουν και μετά να κριθούν» (προς Εβραίους 9:27)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
abakas7
Νεοφερμένος
Όχι, πήρα απλά μία παράθεση του ιεροκήρυκα και την ερμήνευσα μέσα απ' το προσωπικό μου, υποκειμενικό φίλτρο. Το ίδιο ακριβώς με μένα έκανε και ο Απόστολος Παύλος και τόσοι άλλοι "πατέρες" που εισάγανε τη δική τους ιουδαϊκή αίρεση. Πως ήταν ο χριστιανισμός το 30 χρόνια μετά την Ανάσταση του Χριστού; Πότε γράφτηκαν τα πρώτα χριστιανικά κείμενα και τι μορφή είχαν;
Έχει ήδη απαντηθεί. Ας μείνουμε ontopic.
Αγαπητοί συμφορουμίτες νομίζω ότι πάλι αρχίζουμε να βγαίνουμε offtopic.
Αν θέλετε να συζητήσετε για την ιστορική αξιοπιστία του προσώπου του Χριστού και των κειμένων της Καινής Διαθήκης νομίζω πως θα ήταν καλύτερο να ανοίξετε ένα καινούριο thread.
Απλώς για να πάρω θέση επί του θέματος θα ήθελα να παραθέσω μερικά σχετικά links:
Η αξιοπιστία της Αγίας Γραφής - Βιβλική Αρχαιολογία
Η αξιοπιστία της Παλαιάς Διαθήκης μέσα από την Αρχαιολογία
Η βιβλιογραφική αξιοπιστία της Καινής Διαθήκης
Η αρχαιολογική και ιστορική αξιοπιστία της Καινής Διαθήκης
Σας παρακαλώ όμως σχετικά με τα παραπάνω links ΜΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΕΤΕ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ THREAD.
Το θέμα μας είναι η Βασιλεία του Θεού και καλό θα ήταν να παραμείνουμε σε ό,τι έχει σχέση μόνο με αυτό.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
abakas7
Νεοφερμένος
Να σε ρωτήσω, αυτός που ακούει το λόγο του Ιησού, αλλά δεν πιστεύει σε αυτόν που τον απέστειλε θα κριθεί? Ποιος θα τον κρίνει, γιατί και με ποιο δικαίωμα? Ο Ιησούς δεν είπε μην κρίνεις για να μην κριθείς? Ο ίδιος ο Θεός λοιπόν γιατί κρίνει τους ανθρώπους? Γιατί κρίνει ένα ον που ο ίδιος δημιούργησε ελεύθερο?
Η απάντηση αγαπητέ φίλε δίνεται πάλι από τον ίδιο τον Ιησού:
«Και αν κάποιος ακούσει τα λόγια μου, και δεν πιστέψει, εγώ δεν τον κρίνω· επειδή, δεν ήρθα για να κρίνω τον κόσμο, αλλά για να σώσω τον κόσμο. Εκείνος που αθετεί εμένα, και δεν δέχεται τα λόγια μου, έχει αυτόν που τον κρίνει· ο λόγος που μίλησα, εκείνος θα τον κρίνει κατά την έσχατη ημέρα»
( κατά Ιωάννην 12:47-48 )
Ο Θεός έχει προετοιμάσει ένα αιώνιο μέλλον στην παρουσία Του. Ο άνθρωπος λοιπόν κρίνει / καθορίζει την κατάληξή του. Όποιος δεν φανεί αγνώμων αλλά αναγνωρίσει τη θυσιαστική αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο, θα συμμετάσχει σε αυτό το μέλλον. Στην αντίθετη περίπτωση ο άνθρωπος αυτοκατακρίνεται αποφασίζοντας για τον εαυτό του ένα αιώνιο μέλλον στην ανυπόφορη και βασανιστική κατάσταση της απουσίας του Θεού.
Μια τέτοια κατάληξη δεν τη θέλει ο Θεός για το δημιούργημά Του. Δεν μπορεί όμως και να τον εμποδίσει επειδή έπλασε τον άνθρωπο ελεύθερο. Προειδοποιεί όμως ο Θεός και κάνει το παν για να τον σώσει.
«Όποιος πιστεύει σ' Αυτόν [στον Χριστό], δεν καταδικάζεται, αλλ' όποιος δεν πιστεύει είναι ήδη καταδικασμένος, γιατί δεν έχει πιστέψει στο όνομα του Μονογενή Γιου του Θεού. Και η καταδίκη είναι τούτη: Ότι, ενώ ήρθε το φως στον κόσμο, οι άνθρωποι αγάπησαν το σκοτάδι περισσότερο παρά το φως, επειδή τα έργα τους ήταν πονηρά» (κατά Ιωάννην 3:18-19)
Αν πάρουμε κυριολεκτικά τα λόγια του δηλαδή αρκεί να λέμε πως είμαστε Χριστιανοί και να πιστεύουμε πως ο Ιησούς είναι ο Θεός?Ο απ. Παύλος επεξηγεί λέγοντας: «Αν με το στόμα σου ομολογήσεις Κύριο, τον Ιησού, και μέσα στην καρδιά σου πιστέψεις ότι ο Θεός τον ανέστησε από τους νεκρούς, θα σωθείς» (προς Ρωμαίους 10:9)
Εμ εδώ είναι το θέμα. Μπορεί να λες ότι πιστεύεις, αλλά το λες με την καρδιά σου;
Μπορείς να προσφωνήσεις τον Ιησού "Κύριό σου" και να το εννοείς; Όταν λες κάθε Πάσχα "Χριστός ανέστη" το λες επειδή είναι έθιμο ή έχεις μέσα σου τη βεβαιότητα ότι αυτό που λες όντως ισχύει; Μια τέτοια πίστη αν είναι γνήσια τότε ναι, εξασφαλίζει στον άνθρωπο τη σωτηρία και η ύπαρξη μιας τέτοιας πίστης εκδηλώνεται σε ολόκληρη τη ζωή και τα έργα του ανθρώπου.
«Δεν θα μπει μέσα στη βασιλεία των ουρανών καθένας που λέει σε μένα: "Κύριε, Κύριε" [εννοεί τυπικά], αλλ' αυτός που πράττει το θέλημα του Πατέρα μου, ο οποίος είναι στους ουρανούς». (κατά Ματθαίον 7:21)
Εδώ δεν μας λέει πως όλοι στην ουσία έχουμε σωθεί? Αφού η σωτηρία μας έχει δοθεί ως δώρο από το Θεό και όχι ως αμοιβή για τα έργα μας τότε προς τι ας πούμε οι δέκα εντολές και προς τι το παραπάνω απόσπασμα?- Τι πρέπει να δώσει κανείς για να εξαγοράσει τη σωτηρία της ψυχής;
- Ο απ. Παύλος λέει: «Διότι κατά χάρη έχετε σωθεί μέσω της πίστεως. Και αυτό δεν είναι επίτευγμα δικό σας. Είναι δώρο του Θεού. Δεν είναι αμοιβή έργων. Σας το λέω για να μην τυχόν και καυχηθεί κανείς» (προς Εφεσίους 2:8-9)
Καταρχήν τα εδάφια που παρέθεσα σ' αυτό το απόσπασμα απευθύνονται σε ήδη σεσωσμένους ανθρώπους της εκκλησίας της Εφέσου, προς την οποία αποστέλλει την ομώνυμη επιστολή ο απ. Παύλος. Είναι πάντως γεγονός ότι η πρόσκληση της σωτηρίας απευθύνεται σε όλους αδιακρίτως τους ανθρώπους. Το θέμα είναι αν ο άνθρωπος θα δεχθεί την πρόσκληση.
Εδώ λοιπόν δεν λέει ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν σωθεί αλλά ότι αυτοί που δέχθηκαν τον Ιησού Χριστό και έχουν σωθεί, έλαβαν τη σωτηρία αυτή ως δώρο από τον Θεό και όχι ως ανταμοιβή των καλών τους έργων.
Επ' ευκαιρία να αναφέρω ότι πολλοί οι οποίοι κάνουν καλά έργα και ελεημοσύνες "για την ψυχή τους" αλλά κατά τα άλλα ζουν μέσα σε υποκρισία, κλεψιά, κουτσομπολιά, διαμάχες, φθόνους, πορνείες κλπ., θα βρεθούν προ εκπλήξεως! Η σωτηρία δεν κερδίζεται με έργα αλλά δίνεται ως δώρο σε αυτόν που δέχεται το Χριστό, μετανοεί και αφήνει την αμαρτία.
Τέλος, όσον αφορά τις εντολές, επαναλαμβάνω ότι εκφράζουν τον τρόπο ζωής του αναγεννημένου ανθρώπου. Δεν αποτελούν έναν κατάλογο υποχρεώσεων αλλά είναι κατευθύνσεις που δίνει ο Θεός ώστε ο άνθρωπος να διαφυλαχθεί από την αμαρτία που θα τον οδηγήσει στον αποχωρισμό από το να βιώνει την παρουσία Του. Και η εκτέλεσή τους δεν αποτελεί βαρύ κι ασήκωτο ζυγό διότι αυτή ακριβώς είναι η κατάσταση της αναγέννησης: εκ φύσεως αγία και καθαρή ζωή, αγαλλίαση στο να εναρμονίζομαι με το θέλημα του Θεού.
«Χαίρομαι, Θεέ μου, να εκτελώ το θέλημά σου· και ο νόμος σου είναι στο κέντρο τής καρδιάς μου» ( Ψαλμός 40:8 )
Συμφωνώ απόλυτα. Οι τενεκέδες με λάδι δεν έχουν καμία σημασία, όπως δεν έχουν σημασία τα κεράκια, οι ναοί,οι δεήσεις, τα ευχέλαια κ.ο.κ. Ναούς ας χτίσουμε όταν έχει καλυφθεί το βιοποριστικό πρόβλημα και του τελευταίου ανθρώπου στον πλανήτη. Αλλιώς αντί να πράττουμε το δίκαιο, την αγάπη, και το έλεος, κουβαλάμε απλώς τενεκέδες με λάδι.- Μήπως πρέπει να φέρνουμε τενεκέδες λάδι στα εικονίσματα ή να ανάψουμε μια λαμπάδα σαν το μπόι μας;
- Ο προφήτης Μιχαίας λέει: «Με τι θάρθω μπροστά στον Κύριο, να προσκυνήσω μπροστά στον ύψιστο Θεό; Θάρθω μπροστά του με ολοκαυτώματα, με χρονιάρικα μοσχάρια; Θα ευαρεστηθεί ο Κύριος σε χιλιάδες κριάρια ή σε μυριάδες από ποτάμια λαδιού; [...] Άνθρωπε, αυτός σου έδειξε τι είναι το καλό· και τι ζητάει ο Κύριος από σένα, παρά να πράττεις το δίκαιο, και να αγαπάς έλεος, και να περπατάς ταπεινά μαζί με τον Θεό σου;» ( Μιχαίας 6:6-8 )
Βλέπεις λοιπόν κι εσύ ότι ο Λόγος του Θεού δεν απαιτεί από τον άνθρωπο υποκριτικές θρησκευτικές εκδηλώσεις ούτε ακρότητες και παράλογα πράγματα, όπως έχουν εισαγάγει στο Χριστιανισμό οι θρησκείες. Αντιθέτως, ο απ. Παύλος χαρακτηρίζει το χριστιανικό τρόπο ζωής ως «λογική λατρεία» (προς Ρωμαίους 12:1). Διότι ακόμη και για πράγματα τα οποία υπερβαίνουν τις φυσικές αισθήσεις, όπως είναι τα θαύματα, ο Θεός είναι διατεθειμένος να παράσχει βεβαιότητες και όχι "πίστευε και μη ερεύνα".
Ακόμη δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ο Θεός έπρεπε να έρθει στη Γη και να σταυρωθεί για να μας παρέχει τη σωτηρία δωρεάν. Όπως το βλέπω εγώ το έκανε αυτό για να παραδειγματίσει τους ανθρώπους και να τους στρέψει προς ένα δρόμο. Ήθελε να αλλάξει τα πράγματα σε ΑΥΤΗ τη ζωή και όχι στην αιώνια. Ήθελε οι άνθρωποι να αλλάξουν και να εργάζονται για το καλό, όχι για να αμειφθούν στην επόμενη ζωή, αλλά σε αυτήν.
Εδώ λοιπόν έχουμε το ασύλληπτο γεγονός ο Θεός να εκκενώνεται από τη δόξα Του και να ενδύεται ανθρώπινη φύση. Δεν έρχεται στη Γη λαμπρός και ένδοξος για να μην εξαναγκάσει κανέναν να υποταχθεί από φόβο (δεν ξέρω πόσοι από εμάς αν ήμασταν βασιλιάδες ή πρωθυπουργοί θα δεχόμασταν να εγκαταλείψουμε τα παλάτια, τα πολυτελή ρούχα, τα εκλεκτά φαγητά, τα ακριβά αυτοκίνητα και την καλοπέραση και να φορέσουμε κουρέλια για να πλησιάσουμε και να ζήσουμε ανάμεσα σε διάφορους περιθωριακούς, ναρκομανείς, λαθρομετανάστες, άστεγους κλπ.). Εν συνεχεία, ενώ είναι αναμάρτητος δέχεται να πεθάνει για τους αμαρτωλούς και μάλιστα με τον πιο ατιμωτικό τρόπο.
Εδώ είναι το κλειδί για να καταλάβουμε τι ακριβώς συντελέστηκε με τη σταύρωση.
Καταρχήν, όλοι οι άνθρωποι είμαστε αμαρτωλοί. Η φυσική συνέπεια της αμαρτίας είναι ο θάνατος, δηλαδή η αποσύνθεση του ανθρώπου: το σώμα διαχωρίζεται από την ψυχή (σωματικός θάνατος) και η ψυχή αποχωρίζεται από τον Θεό (πνευματικός θάνατος). Και είναι φυσική συνέπεια διότι ο Θεός είναι εκ φύσεως Άγιος και δεν είναι δυνατόν να έχει κοινωνία με την αμαρτία.
Ο καθένας μας λοιπόν, λόγω των προσωπικών αμαρτιών του, καταλήγει στο θάνατο. Εκτός και αν κάποιος άλλος πεθάνει στη θέση μας...
Ο Χριστός δεν είχε κάνει καμία αμαρτία, κι επομένως δεν θα υφίστατο τη φυσική συνέπεια της αμαρτίας, δηλαδή το θάνατο. Παρόλα αυτά Τον σταυρώνουν και πεθαίνει, δηλαδή πληρώνει ένα χρέος το οποίο ο Ίδιος δεν χρώσταγε. Αυτή λοιπόν η πληρωμή μπορεί να ξεχρεώσει τις δικές μας αμαρτίες όταν εμείς πιστεύσουμε σ' αυτήν. Τόσο απλά. Όλο το δύσκολο κομμάτι το επιτέλεσε ο Θεός προσωπικά. Σε εμάς απομένει απλώς να το δεχθούμε και να σκύψουμε το κεφάλι ευγνωμονώντας Τον για αυτό το έργο το οποίο μας εξασφάλισε δωρεάν κάτι άπιαστο με ανθρώπινες δυνάμεις: την αιώνια ζωή.
Πράγματι λοιπόν, όπως λες, ο Χριστός μας έδωσε το παράδειγμα της αγάπης που οδηγεί στη θυσία. Και πράγματι, αν όλοι οι άνθρωποι το ενστερνίζονταν αυτό θα άλλαζαν τα πράγματα και σε αυτή τη ζωή. Επειδή όμως κάτι τέτοιο δεν το θέλουν οι άνθρωποι, ο Θεός βλέπουμε ότι φέρνει ένα τέλος σε αυτό τον κόσμο και ετοιμάζει για τους πιστούς Του αιώνια ζωή στη Βασιλεία Του:
«Οι δε σημερινοί ουρανοί και η γη προορίζονται για τη φωτιά κατά την ημέρα τής κρίσης και της απώλειας των ασεβών ανθρώπων. [...] Όμως, σύμφωνα με την υπόσχεσή Του, καινούργιους ουρανούς και καινούργια γη προσμένουμε, στους οποίους δικαιοσύνη κατοικεί» (Β' Πέτρου 3:9,13)
«Αν μονάχα για αυτή τη ζωή ελπίζουμε στον Χριστό, είμαστε ελεεινότεροι από όλους τούς ανθρώπους» (Α' προς Κορινθίους 15:19)
Εμείς δεν χρειάζεται να κάνουμε τίποτα γι'αυτόν. Ο θεός σύμφωνα με το χριστιανισμό μας έπλασε μόνο από αγάπη και δε χρειάζεται τίποτα από εμάς. Ούτε την αγάπη μας, ούτε την ευγνωμοσύνη μας, ούτε τη δοξολογία μας. Εμείς είμαστε άτομα με ανάγκες και όχι αυτός. Αν κάποιοι έχουν ανάγκη να είναι κοντά του ας πάνε κοντά του. Όσοι δεν έχουν αυτή την ανάγκη ας μην πάνε. Ο θεός δεν θα κρίνει κανένα.
Πρώτα απ' όλα χαίρομαι για αυτά που γράφεις, επειδή φαίνεται ότι το να αρχίσει κανείς να αντιλαμβάνεται τα πράγματα του Θεού δεν απαιτεί καμιά βαθιά φιλοσοφία ή τίποτα θεολογικές σπουδές. Απλή λογική χρειάζεται, ειλικρίνεια και ευθύτητα.
Πράγματι λοιπόν, όπως λες, ο Θεός μας έπλασε μόνο από αγάπη και δεν έχει ανάγκη από εμάς για τίποτα. Επίσης δεν επηρεάζεται ο Ίδιος από το αν εμείς είμαστε δίκαιοι οι ασεβείς:
«Αν αμαρτάνεις, τι κάνεις εναντίον Του; Ή, αν οι παραβάσεις σου πολλαπλασιαστούν, τι κατορθώνεις εναντίον Του; Αν είσαι δίκαιος, τι θα Του δώσεις; Ή, τι θα πάρει από το χέρι σου; Η ασέβειά σου μπορεί να βλάψει έναν άνθρωπο σαν κι εσένα· και η δικαιοσύνη σου μπορεί να ωφελήσει έναν γιο ανθρώπου»
( Ιώβ 35:6-8 )
Εδώ βέβαια φανερώνεται και το μεγαλείο της αγάπης Του: προσφέρει τα πάντα, και τον ίδιο Του τον Εαυτό σε αυτούς που δεν τους έχει ανάγκη και δεν τους το χρώσταγε!
Το να πάει όμως κανείς κοντά στο Θεό, δεν είναι θέμα ικανοποίησης κάποιας ιδιαίτερης ανάγκης που μπορεί να έχει κανείς ή μπορεί και να μην έχει. Δεν είναι δηλαδή θέμα του στυλ: "έχω αυτοκίνητο αλλά θέλω να πάρω λιμουζίνα· αλλά και να μη την πάρω δεν πειράζει, πάλι θα έχω το παλιό μου αυτοκίνητο".
Όχι, δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο αλλά είναι ζήτημα ζωής και θανάτου. Αν δεν θέλεις να πλησιάσεις τον Θεό, δεν πρόκειται να σε εξαναγκάσει. Αποχωριζόμενος όμως Αυτόν ουσιαστικά επιλέγεις να αποχωρισθείς την ευτυχία και τη ζωή. Και ποια κατάληξη σου απομένει τότε; Ο θάνατος.
Δεν μπορεί κανείς να μην είναι μεν ζωντανός αλλά να μην είναι και νεκρός. Δεν γίνεται. Αναγκαστικά θα είναι ένα από τα δύο. Μέση κατάσταση δεν υπάρχει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
abakas7
Νεοφερμένος
Μόνο που η δοκιμή με την έννοια που την εννοείς εσύ προϋποθέτει μια ολόκληρη ζωή κάνω από x κανόνες, σο νο θενξ.
Ανοίγω μια παρένθεση στο θέμα με αφορμή μια διαδεδομένη παρανόηση σχετικά με το ότι ο Χριστιανισμός είναι μια ζωή μέσα σε κανόνες προκειμένου να κερδίσει κανείς τη σωτηρία της ψυχής κλπ.
Δεν μπορώ να μην επισημάνω για άλλη μια φορά ότι αυτή η λανθασμένη εντύπωση είναι αποτέλεσμα αγνωσίας και προέρχεται από την παραποιημένη εικόνα του Χριστιανισμού που σερβίρουν στους ανθρώπους οι διάφορες θρησκείες.
Ας δούμε τι λέει περί αυτού του θέματος ο Λόγος του Θεού:
- Πώς αποκτά κανείς αιώνια ζωή;
- Ο Ιησούς Χριστός λέει: «Σας διαβεβαιώνω απόλυτα, ότι εκείνος που ακούει τον λόγο Μου, και πιστεύει σ' Αυτόν που με απέστειλε [δηλ. τον Πατέρα], έχει αιώνια ζωή, και σε κρίση δεν έρχεται [δηλ. δεν θα δικαστεί την Ημέρα της Κρίσεως], αλλά έχει ήδη μεταβεί από τον θάνατο στη ζωή» (κατά Ιωάννην 6:24)
Ο απ. Παύλος επεξηγεί λέγοντας: «Αν με το στόμα σου ομολογήσεις Κύριο, τον Ιησού, και μέσα στην καρδιά σου πιστέψεις ότι ο Θεός τον ανέστησε από τους νεκρούς, θα σωθείς» (προς Ρωμαίους 10:9)
- Τι πρέπει να δώσει κανείς για να εξαγοράσει τη σωτηρία της ψυχής;
- Ο απ. Παύλος λέει: «Διότι κατά χάρη έχετε σωθεί μέσω της πίστεως. Και αυτό δεν είναι επίτευγμα δικό σας. Είναι δώρο του Θεού. Δεν είναι αμοιβή έργων. Σας το λέω για να μην τυχόν και καυχηθεί κανείς» (προς Εφεσίους 2:8-9)
Αν ήταν να μπούμε κάτω από κανόνες για να κερδίσουμε τη σωτηρία της ψυχής, τότε όποιος τα κατάφερνε καλύτερα από τον άλλο, θα είχε καύχημα ότι πέτυχε με τις δικές του δυνάμεις να σωθεί. Αυτό όμως είναι αδύνατο επειδή η πεσμένη φύση του ανθρώπου δεν μπορεί να εναρμονιστεί με το θέλημα του Θεού. Γι' αυτό και ο Θεός παρέχει δωρεάν τη σωτηρία όταν ο άνθρωπος πιστέψει στη θυσία που έκανε ο Χριστός για τις αμαρτίες του.
- Μήπως πρέπει να φέρνουμε τενεκέδες λάδι στα εικονίσματα ή να ανάψουμε μια λαμπάδα σαν το μπόι μας;
- Ο προφήτης Μιχαίας λέει: «Με τι θάρθω μπροστά στον Κύριο, να προσκυνήσω μπροστά στον ύψιστο Θεό; Θάρθω μπροστά του με ολοκαυτώματα, με χρονιάρικα μοσχάρια; Θα ευαρεστηθεί ο Κύριος σε χιλιάδες κριάρια ή σε μυριάδες από ποτάμια λαδιού; [...] Άνθρωπε, αυτός σου έδειξε τι είναι το καλό· και τι ζητάει ο Κύριος από σένα, παρά να πράττεις το δίκαιο, και να αγαπάς έλεος, και να περπατάς ταπεινά μαζί με τον Θεό σου;» ( Μιχαίας 6:6-8 )
- Και όλοι αυτοί οι κανόνες και οι εντολές που αναφέρονται μέσα στην Αγία Γραφή; Δεν βάζουν τον άνθρωπο κάτω από έναν ζυγό καταπίεσης;
- Όλες αυτές τις εντολές ο άνθρωπος τις πράττει αυτοπροαιρέτως, εκ φύσεως και χωρίς καταπίεση όταν ο Ιησούς Χριστός τον αναγεννήσει, δηλαδή του αλλάξει τη ζωή και του θεραπεύσει τις επιθυμίες και τα θέλω ώστε αυτά να στρέφονται προς τα πράγματα του Θεού. Είναι δηλαδή πλέον η φύση του και ο τρόπος ζωής του να περιπατεί στο θέλημα του Θεού. Κι αυτή ακριβώς η κατάσταση της εκ φύσεως συμμόρφωσης του ανθρώπου με τις εντολές του Θεού παρέχει στην ψυχή του μια ανείπωτη αγαλλίαση και ανάπαυση. Διότι άλλωστε γι' αυτό ήταν εξ αρχής πλασμένος ο άνθρωπος: να συντονίζεται στο "μήκος κύματος" του Δημιουργού του.
Ο Ιησούς Χριστός λέει: «Ελάτε σε Μένα όλοι όσοι κοπιάζετε και είστε φορτωμένοι, και Εγώ θα σας αναπαύσω. Σηκώστε επάνω σας τον ζυγό Μου, και μάθετε από Μένα· επειδή, Είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά· και θα βρείτε ανάπαυση μέσα στις ψυχές σας. Επειδή, ο ζυγός Μου είναι καλός, και το φορτίο Μου ελαφρύ» (κατά Ματθαίον 11:28-30)
Αν και για ένα τόσο μεγάλο δώρο όπως η αιώνια ζωή, θα ήταν δίκαιο ο Θεός να απαιτεί να κόψουμε το λαιμό μας να κάνουμε τις εντολές του, παρόλα αυτά επειδή ο Θεός εκτός από Δίκαιος είναι και Αγάπη και Ελεήμων, προτίμησε ο Ίδιος να γίνει άνθρωπος σαν κι εμάς και να υποφέρει σταυρικό θάνατο ώστε να μπορέσει να μας παρέχει τη σωτηρία δωρεάν.
Ο Θεός έκανε τα πάντα για το πλάσμα Του. Εμείς τι κάνουμε για Αυτόν; Τουλάχιστον Τον ευχαριστούμε ή Τον βλαστημάμε;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
abakas7
Νεοφερμένος
Δε πειράζει εγώ θα ζήσω με τους δικούς μου θησαυρούς κι ας είναι κάλπικοι, τουλάχιστο θα είναι δικοί μου. Και αν κληθώ να αντιμετωπίσω την αιωνιότητα οκ τι να κάνουμε, θα ρίξω καμιά πασιέντζα, θα παίξω κανένα σουντόκου, αιωνιότητα είναι θα περάσει.
Σεβαστή η άποψή σου, δεν έχω άλλωστε καμία πρόθεση προσωπικής αντιπαράθεσης μαζί σου.
Μόνο μια επισήμανση:
Από τα λόγια σου εκφράζεται μια αβεβαιότητα - άγνοια σχετικά με το αν οι θησαυροί σου είναι ή δεν είναι κάλπικοι και περί αιωνιότητας.
Απλώς θα ήθελα να ξέρεις ότι ο Χριστός παρέχει βεβαιότητες οι οποίες πηγάζουν όχι από νοητικές διεργασίες και αυθυποβολές αλλά από προσωπική σχέση του ανθρώπου μαζί Του.
Ο Κύριος να σε ευλογεί.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
abakas7
Νεοφερμένος
Μόνο που η δοκιμή με την έννοια που την εννοείς εσύ προϋποθέτει μια ολόκληρη ζωή κάνω από x κανόνες, σο νο θενξ. Επίσης ο κακομοίρης αντί να ψάχνει θησαυρούς στα χωράφια, τα καλλιεργεί και φτιάχνει τους δικούς του θησαυρούς.
Εδώ ακριβώς συνίσταται αυτό που λέω περί αγνωσίας και προκατάληψης: Ποιούς κανόνες πρέπει να τηρήσεις για να έρθει ο Χριστός στη ζωή σου; Έχεις διαβάσει ποτέ τι λέει η Καινή Διαθήκη περί αυτού του θέματος;
Επίσης, πρόσεξε μήπως οι κάλπικοι θησαυροί είναι αυτοί που φτιάχνεις μόνος σου και όταν κληθείς να αντιμετωπίσεις την αιωνιότητα βρεθείς προ εκπλήξεως...!
Δυστυχώς δεν ισχύει αυτό. Η γεύση της βασιλείας του Θεού ξεκινάει ήδη από αυτή τη ζωή. Αυτά θα λέει βέβαια ένας άνθρωπος που δεν έχει γευθεί αλλά και για κάποιον ακατανόητο λόγο αρνείται να δοκιμάσει την εμπειρία με τον Ιησού Χριστό.Επίσης αυτός που πιστεύει στον θησαυρό δεν απολαμβάνει κανένα θησαυρό. ΘΑ απολαύσει μετά θάνατον.
«Όταν πάλι ρωτήθηκε από τους Φαρισαίους, πότε έρχεται η βασιλεία του Θεού, αποκρίθηκε και τους είπε: "Η βασιλεία του Θεού δεν έρχεται με ορατά εξωτερικά σημεία. Ούτε και θα πουν: Να! Εδώ είναι! ή: Να! Εκεί είναι! Γιατί η βασιλεία του Θεού είναι κιόλας ανάμεσά σας"»
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
abakas7
Νεοφερμένος
«Η βασιλεία των ουρανών είναι, πάλι, όμοια με έναν θησαυρό, που είναι κρυμμένος μέσα στο χωράφι, τον οποίο, αφού τον βρήκε ένας άνθρωπος, τον έκρυψε, και, από τη χαρά του, πηγαίνει και πουλάει όλα όσα έχει, και αγοράζει εκείνο το χωράφι»
Η βασιλεία των ουρανών παρομοιάζεται με έναν θησαυρό επειδή πρόκειται για το υπέρτατο και πολυτιμότερο αγαθό που μπορεί να αποκτήσει ένας άνθρωπος.
Διότι η βασιλεία των ουρανών σαν θησαυρός παρέχει αποθέματα για τις δύσκολες εποχές. Αυτά τα αποθέματα είναι η παρουσία και οι ενέργειες του Θεού μέσα στη ζωή του ανθρώπου, χάρη στα οποία έχει αντίβαρο και στηρίγματα στις δύσκολες καταστάσεις της καθημερινότητας που πολλές φορές τον κατακλύζουν, επειδή έχει τη βεβαιότητα ότι ο Θεός έχει αναλάβει όλες τις υποθέσεις στα χέρια Του και θα δώσει αγαθό αποτέλεσμα.
Επίσης, όπως ένας θησαυρός εξασφαλίζει οικονομικά το μέλλον του κατόχου του, έτσι και η βασιλεία των ουρανών έχει τη δυνατότητα να εξασφαλίσει το αιώνιο μέλλον του ανθρώπου.
Όλα αυτά μπορεί να φαίνονται απίστευτα ή ουτοπικά σε κάποιον που τα ακούει για πρώτη φορά. Αν όμως κάνει το καθοριστικό βήμα να κάνει μια δοκιμή όλων αυτών μέσα στη ζωή του, τότε μοιάζει με έναν άνθρωπο που σκάβοντας το χώμα αντιλαμβάνεται ότι εκεί μέσα είναι κρυμμένος ένας πολύ μεγάλος θησαυρός!
Και τότε η χαρά της απόκτησης ενός τέτοιου θησαυρού είναι τόσο μεγάλη ώστε δεν έχει πρόβλημα να πουλήσει όλα τα υπάρχοντά του για να μαζέψει λεφτά και να αγοράσει το χωράφι αυτό στο οποίο βρίσκεται ο θησαυρός.
Έτσι και η ζωή με τον Χριστό και η επικοινωνία μαζί Του είναι μια ανείπωτη χαρά (ακόμη και εν μέσω θλίψεων πολλές φορές). Χριστιανός δεν σημαίνει ένας κατσούφης και κακομοίρης ρασοφόρος που ζει απομονωμένος στο κελί του βασανίζοντας το σώμα του. Αυτά είναι επινοήσεις των θρησκειών αντίθετες με το Λόγο του Θεού που έχουν σκοπό να δημιουργούν εντυπώσεις και δέος.
Η ζωή με τον Χριστό είναι μια ζωή χαράς και απόλαυσης της παρουσίας του Θεού και των αγαθών Του σε τέτοιο βαθμό ώστε μόνο λίγο να το δοκιμάσει αυτό ο άνθρωπος, είναι έπειτα διατεθειμένος να θυσιάσει οποιοδήποτε εμπόδιο ώστε αυτή η βασιλεία να κατοικήσει μέσα του. Είτε αυτό το εμπόδιο είναι πρόσωπα, είτε είναι καταστάσεις, φιλοδοξίες, επιθυμίες κλπ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
abakas7
Νεοφερμένος
«Τους είπε μία άλλη παραβολή: Η βασιλεία των ουρανών είναι όμοια με προζύμι (μαγιά), το οποίο μια γυναίκα, αφού το πήρε, το έκρυψε σε τρεις μεζούρες αλεύρι, μέχρις ότου ζυμώθηκε ολόκληρο».
Με τον ίδιο τρόπο, όταν ο άνθρωπος βάζει μέσα του το Λόγο του Θεού, αυτός ο Λόγος δρα όπως η μαγιά: όταν του αφιερωθεί χρόνος "μεταμορφώνει" το αλεύρι σε ψωμί με έναν τρόπο ο οποίος εκ πρώτης όψεως δεν είναι φανερός ή κατανοητός.
Το αλεύρι είναι ένα υλικό του οποίου είναι αδιαμφισβήτητη η χρησιμότητα και η αξία. Αν όμως δεν μπει μέσα του η μαγιά, τότε μένει αναξιοποίητο και άχρηστο.
Έτσι είναι και ο άνθρωπος: είναι η κορωνίδα της δημιουργίας του Θεού, ένα πλάσμα κατ' εικόνα Θεού και με προορισμό να Του ομοιάσει. Είναι προικισμένος με σπουδαίες πνευματικές και σωματικές ικανότητες. Αν όμως η μαγιά του Λόγου του Θεού δεν μπει μέσα του, τότε όλα τα επιτεύγματά του δεν του εξασφαλίζουν απαραίτητα την ευτυχία και επιπλέον είναι μάταια επειδή είναι προσωρινά. Και ενώ ο ίδιος συνεχίζει να υπάρχει και μετά θάνατον, όλα όσα πέτυχε δεν τον συνοδεύουν και δεν τον ωφελούν πλέον.
Όταν όμως ο άνθρωπος τοποθετήσει με ευλάβεια μέσα του («κρύψει») το Λόγο του Θεού, τότε το αλεύρι μετατρέπεται σε ψωμί, δηλαδή ολόκληρο το είναι του ανθρώπου αλλάζει, κυριαρχεί μέσα του η Βασιλεία του Θεού και βλέπει τα πάντα μέσα από το πρίσμα της αιώνιας προοπτικής. Τότε εργάζεται έργα τα οποία θα του εξασφαλίσουν το αιώνιο μέλλον του και θα τον συνοδεύουν και μετά από αυτή τη ζωή. Αλλά και όσον αφορά τα επίγεια προσωρινά έργα του, απολαμβάνει ειρήνη και ευγνωμοσύνη προς τον Θεό ακόμη και μέσα σε ταλαιπωρίες και δυσκολίες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
abakas7
Νεοφερμένος
Επειδή τυγχάνει να είμαι μαθηματικός, μου το 'χουνε ξαναπεί αυτό...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
abakas7
Νεοφερμένος
«Τους παρουσίασε επίσης μια άλλη παραβολή λέγοντάς τους: «Η βασιλεία των ουρανών είναι παρόμοια με σιναπόσπορο, που τον πήρε ένας άνθρωπος και τον έσπειρε στο χωράφι του. Και παρόλο που ο σπόρος αυτός είναι ο μικρότερος απ' όλους τους σπόρους, όμως όταν μεγαλώσει ξεπερνάει όλα τα λαχανικά και γίνεται δέντρο, έτσι ώστε να έρχονται τα πτηνά και να φωλιάζουν στα κλαδιά του».
Ο Λόγος του Θεού παρομοιάζεται με τον πολύ μικρό σε μέγεθος σπόρο του σιναπιού, επειδή εκ πρώτης όψεως μπορεί να μη σου γεμίζει το μάτι. Και πράγματι σε πολλούς ανθρώπους τα λόγια του Θεού και ο τρόπος ζωής που συστήνει ο Χριστός δεν τους φαίνεται να είναι κάτι το σπουδαίο, δεν τους μοιάζει με κάτι που θα μπορούσε να τους μεταμορφώσει και να αλλάξει τη ζωή τους.
Εάν όμως κάποιος αποπειραθεί, αυτό το μικρό σπόρο που φαντάζει αδύναμος, να τον φυτέψει στην καρδιά του, δηλαδή αρχίσει να διαβάζει με προσοχή τα λόγια του Χριστού που βρίσκονται μέσα στην Καινή Διαθήκη, τότε θα δει τον εαυτό του να αλλάζει.
Όχι γιατί θα πάρει απόφαση να εκτελέσει μια λίστα ηθικοπλαστικών κανόνων, αλλά επειδή θα τον επισκεφθεί η παρουσία του αναστημένου Ιησού Χριστού και μάλιστα κατά τρόπο αδιαμφισβήτητο.
Αυτή ακριβώς η βιωματική εμπειρία είναι η αφετηρία για τη μεταμόρφωση του ανθρώπου: αγάπη, χαρά, ειρήνη, απεξάρτηση από κάθε φθοροποιό πάθος και ανάπαυση μέσα σε έναν ταραγμένο κόσμο. Και πάνω απ' όλα η βεβαιότητα της αιωνίου ζωής.
Με αυτό τον τρόπο λοιπόν φυτρώνει μέσα στον άνθρωπο η Βασιλεία του Θεού. Από έναν εξουθενημένο σπόρο προκύπτει ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα. Και τελικά αυξάνεται σαν δένδρο ώστε στα κλαδιά του να έρχονται τα πτηνά και να φωλιάζουν. Δηλαδή δεν φωλιάζουν πλέον η αποθάρρυνση, η απογοήτευση και η μαυρίλα αλλά οι άνωθεν λογισμοί και τα λόγια του Θεού, δηλαδή μια ζωντανή επικοινωνία μαζί Του.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
abakas7
Νεοφερμένος
Αν θέλετε να συζητήσετε για την ιστορική αξιοπιστία του προσώπου του Χριστού και των κειμένων της Καινής Διαθήκης νομίζω πως θα ήταν καλύτερο να ανοίξετε ένα καινούριο thread.
Απλώς για να πάρω θέση επί του θέματος θα ήθελα να παραθέσω μερικά σχετικά links:
Η αξιοπιστία της Αγίας Γραφής - Βιβλική Αρχαιολογία
Η αξιοπιστία της Παλαιάς Διαθήκης μέσα από την Αρχαιολογία
Η βιβλιογραφική αξιοπιστία της Καινής Διαθήκης
Η αρχαιολογική και ιστορική αξιοπιστία της Καινής Διαθήκης
Σας παρακαλώ όμως σχετικά με τα παραπάνω links ΜΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΕΤΕ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ THREAD.
Το θέμα μας είναι η Βασιλεία του Θεού και καλό θα ήταν να παραμείνουμε σε ό,τι έχει σχέση μόνο με αυτό.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
abakas7
Νεοφερμένος
Εξακολουθείς σαν τη σουπιά να θολώνεις τη συζήτηση.... Εχω κάνει τοποθετήσεις και ερωτήσεις... Δεν απαντάς σε καμμία !!
Το ευγενές πνεύμα των αρχαίων προγόνων μου, το αλλάξατε τα φώτα....και τους Ναούς του γκρεμίσατε και κάνατε "εκκλησιές" (μία είναι εκκλησία, αυτή του Δήμου... εσείς διαλύσατε και τις έννοιες) εσείς τα χριστιανόπουλα της αγάπης που στραγγαλίζει σαν τον πύθωνα, όποιον παγιδεύσει, κι όποιον δεν μπορεί τον πολεμάει με χίλιους τρόπους διαπλοκής, που διαθέτει απο τότε που εναγκαλίσθηκε την εξουσία...
Το μόνο που κρατήσατε είναι η γλώσσα, γιατί δεν μπορούσατε κι αλλοιώς, το τέλειο εργαλείο και γνωστό σε όλον τον τότε κόσμο!!
Σε ευχαριστώ που συνεχίζεις να επιβεβαιώνεις τα λεγόμενά μου ότι είσαι εκτός θέματος.
Αυτά τα ερωτήματα θα πρέπει να τα απευθύνεις σε αυτούς που διέπραξαν αυτά τα εγκλήματα και στους συνεχιστές τους.
Και επαναλαμβάνω, μήπως και κάποια στιγμή αποφασίσεις να το κατανοήσεις, ότι επειδή όλοι αυτοί φορούσαν μια ταμπέλα που έλεγε «Χριστιανός» για να καλύπτουν τα αίσχη τους, αυτό δεν δίνει ούτε σε σένα ούτε και σε κανέναν άλλο το δικαίωμα να προσάπτει ευθύνη για αυτά στο Χριστό και τη διδασκαλία Του.
Θα είχες αποφύγει βέβαια να εκτεθείς λόγω της ημιμάθειάς σου αν είχες μπει στον κόπο να διαβάσεις έστω και μερικές σελίδες από την Καινή Διαθήκη ώστε να διαπιστώσεις τι πραγματικά πρεσβεύει ο Χριστιανισμός. Εκεί όμως ποντάρουν οι θρησκείες: στην αγνωσία και την άρνηση ενημέρωσης. Είσαι κι εσύ λοιπόν ένας από αυτούς που έχουν πέσει στην παγίδα τους, δηλαδή να θεωρείς ως Χριστιανισμό την κακοποιημένη διδασκαλία που σερβίρουν.
Σέβομαι όσους με σέβονται και παραδέχονται τα σφάλματά τους....
Ναι, ναι... είναι της μόδας αυτό το σλόγκαν.
Ευτυχώς όμως που οι αρχαίοι Έλληνες δεν σκέφτονταν σαν κι εσένα:
Ένας από τους Αιγινήτες πολεμιστές που πήραν μέρος στη μάχη των Πλαταιών και ονομαζόταν Λάμπων, όταν είδε νεκρό τον Πέρση στρατηγό Μαρδόνιο, παραίνεσε τον Σπαρτιάτη βασιλιά Παυσανία να εκδικηθεί την ατίμωση του Λεωνίδα κόβοντας το κεφάλι τού Μαρδόνιου και στήνοντάς το πάνω σε ένα κοντάρι, όπως είχε κάνει κι εκείνος με το κεφάλι του Λεωνίδα.
Ο Παυσανίας όμως του απάντησε ότι τέτοιες πράξεις τις κάνουν οι βάρβαροι και όχι οι Έλληνες. Οι Σπαρτιάτες έχουν μάθει να σέβονται τους νεκρούς και να μη τους ατιμάζουν, έστω κι αν είναι οι χειρότεροι και πιο μισητοί εχθροί τους.
Περίμενε όμως γιατί κάτι μου θυμίζει αυτό...
Κάποιος έχει πει κάτι παρόμοιο και μάλιστα το έχει ξεπεράσει, προτρέποντας σε μια ακόμη μεγαλύτερης μορφής μεγαλοψυχία:
«Αγαπάτε τούς εχθρούς σας, ευλογείτε εκείνους που σας καταρώνται, ευεργετείτε εκείνους που σας μισούν, και προσεύχεστε για εκείνους που σας βλάπτουν και σας κατατρέχουν» (κατά Ματθαίον 5:44)
Άραγε μια τέτοια νοοτροπία έχει copyrights μόνο για τους Εβραίους;
Μήπως αν διαβάσουμε και παρακάτω θα δούμε ότι ο Χριστιανισμός δεν είναι θρησκεία ούτε τελετουργικά αλλά τρόπος ζωής που μπορεί να τον υιοθετήσει ο κάθε άνθρωπος;
Αν είναι έτσι τα πράγματα μήπως τελικά δεν είναι και τόσο ασυμβίβαστο να είσαι Έλληνας και Χριστιανός;
Μήπως λοιπόν κάποιος άλλος πετώντας κατεβατά εκτός θέματος είναι αυτός που τελικά θολώνει τα νερά σαν τη σουπιά;
Αν θέλετε συζητάμε όλα αυτά τα ερωτήματα. Μόνο μια παράκληση: να μείνουμε ΕΝΤΟΣ ΘΕΜΑΤΟΣ βλέποντας όχι τι έκαναν οι διάφορες θρησκείες που σφετερίζονται το όνομα του Χριστού, αλλά τι λέει η Καινή Διαθήκη, το μοναδικό αρμόδιο βιβλίο έκφρασης της γνήσιας μορφής του Χριστιανισμού.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
abakas7
Νεοφερμένος
Βεβαίως και θα βγάλει...
Απορία ψάλτου βήξ..
ΥΓ. Δεν μας είπες ακόμη ποιά παραλλαγή, version,σεχτα,αίρεση, ή νεοφανή πίστη ακολουθείς....
ή ακόμη αν ιδρύεις κάτι "καινούργιο" στα ερείπια της "αγάπης του θεού"...πές μας τα υλικά..
Αν είναι... το ίδιο βασικό υλικό, ο "ΓΙΑΧΒΕ" και οι απεσταλμένοι του.. άστο καλύτερα !!
Ασχολήσου με τη φιλοσοφία βοηθάει περισσότερο και δεν χαζεύει ούτε εκμεταλλεύεται κανέναν..
Και θα δείς την πραγματικότητα χωρίς τη βοήθεια ή τιμωρία, κανενός "Πατερούλη"..
Δοκίμασέ το. Δεν πονάει, ούτε τσούζει...
Σε τι ακριβώς να απαντήσω αγαπητέ, αφού εθελοτυφλείς; Να σου δώσω τροφή για διαπομπεύσεις και σαρκασμούς;
Όπως σου έγραψα και πιο πάνω, εξακολουθείς να είσαι εκτός θέματος και επιπλέον χωρίς να γνωρίζεις επί της ουσίας του θέματος, σπεύδεις να εκχέεις χολή και κατάκριση. Εντελώς εκτός τόπου και χρόνου!
Όσο για τα υπόλοιπα σχόλιά σου, βγάλε μόνος σου το συμπέρασμα για τον εαυτό σου. Μου αρέσει μάλιστα που στην υπογραφή σου μιλάς για αγάπη και ήθος! Και νομίζεις ότι έτσι τιμάς το ευγενές πνεύμα των αρχαίων ημών προγόνων...
Αν θες όντως να φανείς αντάξιος του πνεύματος των αρχαίων Ελλήνων, φρόντισε να σέβεσαι τις πεποιθήσεις του συνομιλητή σου και να εκφράζεσαι κόσμια. Αν δεν μπορείς να τηρήσεις αυτές τις στοιχειώδεις αρχές του πολιτισμένου διαλόγου τότε θα σε παρακαλούσα να αποχωρήσεις από το thread.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
abakas7
Νεοφερμένος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
abakas7
Νεοφερμένος
Επίσης είσαι εκτός θέματος.
Διότι όλα αυτά που γράφεις απλώς αποδεικνύουν τα εγκλήματα των θρησκειών και των λειτουργών τους. Εγώ όμως δεν μιλάω για θρησκείες αλλά για Χριστιανισμό.
Αυτή είναι η μεγάλη παρανόηση στην οποία υποπίπτουν οι περισσότεροι άνθρωποι: Ταυτίζουν το Χριστιανισμό με την Ορθόδοξη ή οποιαδήποτε άλλη θρησκεία. Αν διαβάσει όμως κανείς την Καινή Διαθήκη θα δει ότι τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά.
Είναι λάθος και αντιδεοντολογικό επειδή οι θρησκείες κάνουν αίσχη να κατακρίνουμε το Χριστιανισμό ιδιαιτέρως αν δεν έχουμε φροντίσει να ενημερωθούμε για το ποιά είναι η γνήσια έκφρασή του.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
abakas7
Νεοφερμένος
Ελληνας και Χριστιανός δεν γίνεται.!!
Απειρες οι αναφορές σχετικά με αυτό. Υπάρχουν τεκμήρια Πατριαρχών...
Μπορείς να παραθέσεις μερικά τεκμήρια; Επειδή ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί δεν γίνεται...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
abakas7
Νεοφερμένος
Μόνο και μόνο ότι μου ζητάς να ενημερωθώ και να διαβάσω για να εκφέρω άποψη, αμέσως αμέσως γίνεσαι πατριαρχικός.
Μα είναι λογικό να εκφέρουμε άποψη για ένα θέμα χωρίς να έχουμε ενημερωθεί ή διαβάσει σχετικά;
Αλλά να μιλήσουμε και σημειολογικά αν θες για την Καινή Διαθήκη. Εγώ είμαι ο τελευταίος επί της γης που θα πολεμήσει τον Ιησού, με τους γύρω γύρω είναι που αντιδράω (όπως με σένα τώρα, που έπιασες το αβάκιο της πίστης απ' τα 28 ).
Δέχομαι την αντίδρασή σου και σε σέβομαι ως μεγαλύτερο σε ηλικία. Ειλικρινά θα μου άρεσε να συζητήσουμε σημειολογικά πάνω στην Καινή Διαθήκη.
Απ' όλα όσα λοιπόν γράφτηκαν για τον Ιησού, η αρχιεπισκοπή επέλεξε 4 Ευαγγέλια, με τα κριτήρια που είχε 1000 και πλέον χρόνια πριν. Καλώς, κακώς αυτό έκανε. Μετέτρεψε την αφήγηση γύρω απ' τον Ιησού σε μανιφέστο 4 τόμων ξεκινώντας το "αγαπησιάρικο" ιουδαιοχριστιανικό κήρυγμα. Λογικό ήταν λοιπόν, με την πάροδο του χρόνου, να αποχρωματιστεί το "αγαπησιάρικο" και να μας μείνει μόνο το κήρυγμα!
Συγχώρησέ με αλλά επιμένω στο γεγονός ότι εκφέρεις άποψη χωρίς να έχεις διαβάσεις τα 4 Ευαγγέλια. Δεν υπήρξε ποτέ κανένα αγαπησιάρικο μήνυμα χαζοχαρούμενου στυλ, ούτε Ιησούς - παιδί των λουλουδιών.
Το μήνυμα του Ιησού Χριστού στα 4 Ευαγγέλια είναι σαφές: Ο άνθρωπος εξαιτίας της αμαρτίας του οδηγείται στην αυτοκαταστροφή και την απώλεια. Ο Θεός όμως αποφασίζει να γίνει άνθρωπος και να πεθάνει για να πάρει πάνω του τις αμαρτίες όλων των ανθρώπων ώστε να αποκατασταθεί η σχέση ανθρώπου - Θεού. Εν συνεχεία, την τρίτη ημέρα ανασταίνεται και πλέον ο κάθε άνθρωπος αδιακρίτως μπορεί να απευθυνθεί στον αναστημένο Σωτήρα.
Αυτή είναι η αγάπη του Θεού. Δεν είναι χάδια και μέλια αλλά εκδήλωση έμπρακτου ενδιαφέροντος και θυσίας για το πλάσμα Του. Από την άλλη μεριά η αγάπη του Θεού δεν καταργεί τη δικαιοσύνη Του, γι' αυτό και υπάρχει ημέρα κρίσεως. Ούτε λουλούδια και αγαπολογίες λοιπόν αλλά ούτε και κεραυνοί και πολυέλαιοι κατακέφαλα. Μια αγάπη ασύλληπτη αλλά ταυτόχρονα και δίκαιη.
Αυτό όμως το μήνυμα οι θρησκείες το έχουν αλλοιώσει εκμεταλλευόμενες την αγνωσία του κόσμου, για να δημιουργήσουν την εικόνα ενός Θεού - τιμωρού που αν δεν υπακούσεις στις απαιτήσεις των "αντιπροσώπων" Του αλίμονό σου.
Καινή Διαθήκη... την έχω διαβάσει με πολλές "αναγνώσεις" αν είναι Ιουδαϊκή αίρεση ούτε παραφυάδα,
τότε γιατί η Παλαιά διαθήκη που αφορά μόνο τους Εβραίους είναι "ιερό μας" βιβλίο και τους Προπάτορές τους,
μου επιβάλλεις να τους έχω κι εγώ ως Ελλην;
Ο Ελλην έχει ένδοξους Προγόνους και Προπάτορες παραδείγματα ηθικής ανα τους αιώνες,
δεν του χρειάζονται οι προαγωγοί-πόρνοι-αιμομίκτες-δολοφόνοι και πολλά άλλα της Παλαίας Διαθήκης.
Καταρχήν να ξεκαθαρίσω ότι κι εγώ αισθάνομαι μεγάλη τιμή μου να είμαι Έλληνας.
Όμως μέσα στην Αγία Γραφή πουθενά δεν επιβάλλεται σε κάποιον που ακολουθεί τον Ιησού Χριστό να γίνει σαν Εβραίος. Ούτε αναφέρεται πουθενά ότι οι πατριάρχες των Εβραίων είναι σήμερα και δικοί μας.
Όσο για τα "πολλά και διάφορα" της Παλαιάς Διαθήκης, δεν χρειάζεται να ανοίγουμε και εδώ θέμα διότι έχω ήδη αναφερθεί σε αυτή τη διαστρεβλωμένη εικόνα που σερβίρουν τα διάφορα εμπαθή αθεϊστικά sites, εδώ: https://www.e-steki.gr/showthread.php?t=4822&page=10
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
abakas7
Νεοφερμένος
Ναι... κι εμάς... σχιζοφρενικά "Ελληνο-Χριστιανούς", κάτι σαν το "Αετο-Πρόβατο", δύο όρους εντελώς ασύμβατους μεταξύ τους....είτε με το παλιό (Γνήσιοι Ορθόδοξοι) ή το νέο ημερολόγιο (ημιτασιόν ορθόδοξοι).
Ετσι κι αλλιώς αίρεση του Ιουδαΐσμού, είναι ο Χριστιανισμός... δλδ "ΙουδαιοΧριστιανισμός". Καμμία σχέση με τη λογική.
Τι το θέλαν το συνδετικό "Ελληνο-....." άμα είναι έτσι, τότε έπρεπε νάχουμε "Σερβο-Χριστιανούς", ¨Βουλγαρο-Χριστιανούς", ¨Ρουμανο-Χριστιανούς","Ρωσσο-Χριστιανούς","Ουκρανο-Χριστιανούς" κλπ αλλά και τώρα τελευταία, "Ουγκάντα-Χριστιανούς" και πάει λέγοντας, μόνο για τους ορθόδοξους, που να πιάσουμε και τις άλλες αιρέσεις-σέχτες-ομολογίες.
Για τα πάθη του Ανθρώπου ασχολήθηκαν πάρα πολύ κι έγραψαν πάμπολλα, οι Πρόγονοί μας, Ελληνες Φιλόσοφοι ( που κάψαν τα συγγράμματά τους, οι "πατέρες" της εκκλησίας με τη βοήθεια των "ζηλωτών").
Είναι πράγματι λάθος η προσθήκη διαφόρων εθνικών συνθετικών μπροστά από τον όρο "Χριστιανισμός". Άλλο πράγμα ο πολιτισμός κάθε λαού και άλλο ο Χριστιανισμός. Επίσης, πράγματι έγιναν πολλά εγκλήματα και πολιτικές σκοπιμότητες με πρόσχημα το όνομα του Χριστού.
Αυτό όμως που θέλω να πω εγώ είναι ότι όλα αυτά δεν έχουν σχέση με το γνήσιο Χριστιανισμό όπως περιγράφεται μέσα στην Καινή Διαθήκη. Λόγω αγνωσίας πέφτουμε στο λάθος να ταυτίζουμε το Χριστιανισμό με την Ορθόδοξη ή οποιαδήποτε άλλη θρησκεία, κι επειδή οι θρησκείες κάνουν πολλά και διάφορα, εμείς σπεύδουμε να κατηγορήσουμε το Χριστιανισμό, τις Γραφές κλπ.
Τέλος, ο Χριστιανισμός αν και ξεκίνησε μέσα από τους κόλπους του Ιουδαϊσμού, εν τούτοις αν διαβάσεις την Καινή Διαθήκη θα δεις ότι δεν είναι Ιουδαϊκή αίρεση ούτε παραφυάδα.
Ρε φίλε και τι να κάνουμε τώρα; Να κλονοποιηθούμε στην εποχή των πρώτων χριστιανών για να καταλάβουμε το "αληθινό" νόημα του Ιησού;
Ευτυχώς αγαπητέ μου δεν είναι τόσο ανέφικτο όσο σκέφτεσαι, το να καταλάβεις το αληθινό νόημα του Χριστιανισμού. Δεν χρειάζεται να κλωνοποιηθούμε στην εποχή του Χριστού διότι ο Ιησούς Χριστός αναστήθηκε, είναι ζωντανός και επισκέπτεται όποιον Τον επικαλεστεί. Επίσης, παρά τη διαφθορά και τον ξεπεσμό των θρησκειών, ευτυχώς υπάρχουν και σήμερα εκκλησίες οι οποίες αποφάσισαν να απορρίψουν τελετουργίες και παραδόσεις και λειτουργούν όπως στην εποχή των Αποστόλων.
Όσο για την Καινή Διαθήκη που λες, ο ευαγγελικός τρόπος που είναι γραμμένη, στάξει πατριαρχία, ηγεμονίλα και αβάστακτη λογοκρατία επί του ελεύθερου πνεύματος κάτι που κάνει το νόημά της τόσο δύσκαμπτο και δογματικό που μπορεί να αγγίξει πια μόνο τις ψυχές των φανατικών.
Από αυτά που λες (και τα παρακάτω - δεν χρειάζεται να τα παραθέσω όλα) καταλαβαίνω ότι δεν έχεις καμία επαφή με τα κείμενα της Καινής Διαθήκης. Καλό θα ήταν να ενημερωθείς και να διαβάσεις πριν εκφέρεις μια τέτοια άποψη, σαφώς επηρεασμένη από τις εικόνες που εισπράττεις από τις θρησκείες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
abakas7
Νεοφερμένος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
abakas7
Νεοφερμένος
«Τότε, ο Ιησούς, αφού άφησε τα πλήθη, ήρθε στο σπίτι, και ήρθαν κοντά του οι μαθητές του, λέγοντας:
- Εξήγησέ μας την παραβολή των ζιζανίων τού χωραφιού.
Και εκείνος αποκρινόμενος τους είπε:
- Αυτός που σπέρνει τον καλό σπόρο, είναι ο Υιός τού ανθρώπου [δηλ. ο Χριστός]· και το χωράφι είναι ο κόσμος· και ο καλός σπόρος είναι οι γιοι τής βασιλείας· και τα ζιζάνια είναι οι γιοι τού πονηρού· και ο εχθρός, που τα έσπειρε, είναι ο διάβολος· και ο θερισμός είναι η συντέλεια του αιώνα· και οι θεριστές είναι οι άγγελοι.
Όπως, λοιπόν, μαζεύονται τα ζιζάνια και κατακαίγονται στη φωτιά, έτσι θα είναι στη συντέλεια αυτού του αιώνα· ο Υιός τού ανθρώπου θα στείλει τούς αγγέλους του, και θα μαζέψουν από τη βασιλεία του όλα τα σκάνδαλα, και εκείνους που πράττουν την ανομία· και θα τους ρίξουν στο καμίνι τής φωτιάς· εκεί θα είναι το κλάμα και το τρίξιμο των δοντιών. Τότε, οι δίκαιοι θα λάμψουν σαν τον ήλιο, μέσα στη βασιλεία τού Πατέρα τους.
Αυτός που έχει αυτιά για να ακούει, ας ακούει.»
Καθώς όμως οι εσχατολογικές προφητείες της Αγίας Γραφής εκπληρώνονται, πλησιάζει και η ώρα του ξεκαθαρίσματος του σιταριού από τα παράσιτα. Όσο ακόμη η πόρτα της χάριτος του Θεού είναι ανοιχτή, έχουμε την ευκαιρία να ζητήσουμε από τον Θεό να μας μεταμορφώσει από παράσιτα σε παιδιά της βασιλείας Του.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
abakas7
Νεοφερμένος
«Τους παρέθεσε μια άλλη παραβολή, λέγοντας:
Η βασιλεία των ουρανών ομοιώθηκε με έναν άνθρωπο, που έσπειρε στο χωράφι του καλόν σπόρο· αλλά, ενώ οι άνθρωποι κοιμόνταν, ήρθε ο εχθρός του, και έσπειρε ζιζάνια ανάμεσα στο σιτάρι, και αναχώρησε. Και όταν βλάστησε το χορτάρι, και έκανε καρπό, φάνηκαν τότε και τα ζιζάνια.
Και καθώς ήρθαν κοντά του οι δούλοι τού οικοδεσπότη είπαν σ' αυτόν:
- Κύριε, καλόν σπόρο δεν έσπειρες στο χωράφι σου; Από πού, λοιπόν, έχει τα ζιζάνια;
Και εκείνος είπε σ' αυτούς:
- Ένας εχθρός άνθρωπος το έκανε.
Και οι δούλοι τού είπαν:
- Θέλεις να πάμε και να τα μαζέψουμε;
Και εκείνος είπε:
- Όχι, μήπως και, μαζεύοντας τα ζιζάνια, ξεριζώσετε μαζί τους και το σιτάρι· αφήστε να αυξάνονται και τα δύο μαζί μέχρι τον θερισμό· και κατά τον καιρό τού θερισμού θα πω στους θεριστές: Μαζέψτε πρώτα τα ζιζάνια, και να τα δέσετε σε δέσμες, για να τα κατακάψετε· το σιτάρι, όμως, συγκεντρώστε το στην αποθήκη μου».
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
abakas7
Νεοφερμένος
προσωπικά βρισκομαι στην κατηγορία 5: "γιατι δεν τα λέει ο ίδιος μα πάει και διαλέγει κάτι περίεργους τύπους με μαύρες κελεμπιες"
Εγώ πάντως δεν είμαι και τόσο σίγουρος αν ο Ίδιος έχει διαλέξει αυτούς τους "τύπους με τις μαύρες κελεμπίες".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
abakas7
Νεοφερμένος
«Σε καθέναν που ακούει τον λόγο τής βασιλείας, και δεν καταλαβαίνει, έρχεται ο πονηρός, και αρπάζει το σπαρμένο στην καρδιά του· αυτός είναι που σπάρθηκε δίπλα στον δρόμο.
Και εκείνος ο σπόρος που σπάρθηκε επάνω σε πετρώδες μέρος, αυτός είναι που ακούει τον λόγο, και αμέσως με χαρά τον δέχεται· δεν έχει, όμως, μέσα του ρίζα, αλλά είναι πρόσκαιρος· και όταν γίνει θλίψη ή διωγμός εξαιτίας τού λόγου, αμέσως σκανδαλίζεται.
Και εκείνος που σπάρθηκε στα αγκάθια, αυτός είναι που ακούει τον λόγο· έπειτα, η μέριμνα αυτού τού αιώνα και η απάτη τού πλούτου συμπνίγει τον λόγο, και γίνεται άκαρπος.
Και εκείνος που σπάρθηκε επάνω στην καλή γη, αυτός είναι που ακούει τον λόγο, και καταλαβαίνει· ο οποίος και καρποφορεί, και κάνει ο ένας μεν 100, ο άλλος 60, και ο άλλος 30.»
- Μήπως τα ακούμε αλλά δεν θέλουμε να τα καταλάβουμε επειδή δεν μας βολεύει;
- Μήπως τα ακούμε και μας αρέσουν αλλά λόγω επιπολαιότητας πάμε παρακάτω και τα ξεχνάμε;
- Μήπως τα ακούμε και συμφωνούμε αλλά λόγω υποχρεώσεων και φιλόδοξων επιθυμιών πνίγουμε τη φωνή του Θεού μέσα μας;
- Μακάρι να τα ακούμε και να τα βάζουμε μέσα μας ώστε να δούμε καρποφορία, δηλαδή την αλλαγή μέσα στη ζωή μας λόγω της παρουσίας του Θεού.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
abakas7
Νεοφερμένος
Η πιο γνωστή από αυτές είναι η παραβολή του σπορέα:
«Βγήκε ο σπορέας για να σπείρει.
Και ενώ έσπερνε, άλλα μεν έπεσαν δίπλα στο δρόμο· και ήρθαν τα πουλιά τού ουρανού, και τα κατέφαγαν.
Άλλα, όμως, έπεσαν επάνω στα πετρώδη μέρη, όπου δεν είχαν χώμα· κι αμέσως φύτρωσαν, επειδή δεν είχαν βάθος γης· και όταν ανέτειλε ο ήλιος, κάηκαν, και, επειδή δεν είχαν ρίζα, ξεράθηκαν.
Και άλλα έπεσαν επάνω στα αγκάθια, και τα αγκάθια μεγάλωσαν, και τα κατέπνιξαν.
Άλλα, όμως, έπεσαν επάνω σε καλή γη· και έδιναν καρπό, το ένα 100, το άλλο 60, και το άλλο 30.
Αυτός που έχει αυτιά για να ακούει, ας ακούει.» (Ματθαίος 13:3-9)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.