cookies&chips
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Πάνος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 195 μηνύματα.
19-09-13
00:46
Κατ' αρχάς εγώ είμαι μαζί σου 1000%, αλλά αν μελετήσεις την ιστορία της Ελλάδας στην κατοχή και στη δικτατορία, θα δεις γιατί δε θα πρεπε να σοκαριστούμε από την άνοδο της χρυσής αυγής.
Διοτί στη μεν κατοχή, μεγάλο μέρος του πληθυσμού πήρε την πλευρά του χίτλερ και των Γερμανών ναζιστών (βλ. κατοχική κυβέρνηση, τάγματα ασφαλείας, Χωροφυλακή, εν μέρει Οργάνωση Χ, μαυραγορίτες-"βάστα Ρόμμελ" κτλ.), έχοντας ήδη ως ιδεολογικό και πολιτικό υπόβαθρο το καθεστώς Μεταξά, σε συνδυασμό με την απόλυτη ιδιοτέλεια που είχε ως σκοπό την ευημερία ακόμα κι αν τεράστιο πλήθος πέθαινε από την πείνα στις πόλεις ενώ γίνονταν εκτελέσεις στην ύπαιθρο από τα SS ως αντίποινα για τις πράξεις των αντιστασιακών.
Αυτός ο πολιτικός χώρος δεν εξαφανίστηκε. Επανήλθε στη μεταπολεμική εποχή και συντάχθηκε πλήρως με τη δικτατορία των συνταγματαρχών. Μετά την πτώση τους, μια ομάδα γύρω από κάποιον άγνωστο τότε Νικόλαο Μιχαλολιάκο, ο οποίος είχε κατηχιστεί από τον Γεώργιο Παπαδόπουλο ενώ βρίσκονταν και οι δύο στις φυλακές μετά την πτώση της χούντας, ίδρυσε τη Χρυσή Αυγή. Το 1984, το μεγαλύτερο μέρος της Χρυσής Αυγής, μαζί με τον αρχηγό της, προσχωρεί στην ΕΠΕΝ, πνευματικός αρχηγός και ιδρυτής της οποίας ήταν ο Παπαδόπουλος. Η ΕΠΕΝ στις ευρωεκλογές του 1984 εξέλεξε 1 βουλευτή, αφού πήρε το 2,3% των ψήφων.
Σύντομα όμως άρχισαν οι διχόνοιες και ο Μιχαλολιάκος αποχώρησε. Στη θέση του ως πρόεδρος της νεολαίας του κόμματος ο Μάκης Βορίδης. Αυτός στη συνέχεια ίδρυσε το Ελληνικό Μέτωπο το οποίο προσχώρησε στο λάος το 2005. Άλλοι πάλι κατέληξαν στην χρυσή αυγή.
Όσο για τη δικτατορία, πέρα από το Πολυτεχνείο, στο οποίο εκτός από τους φοιτητές, λίγοι πήραν το μέρος τους εναντίων των συνταγματαρχών, το μόνο δείγμα αντίστασης εναντίον της χούντας ήταν 2 διαδηλώσεις - μια στο μνημόσυνου του Γ. Παπανδρέου και μια στην κηδεία του Σεφέρη. Με λίγα λόγια, ο λαός στην καλύτερη περίπτωση ανεχόταν τη χούντα, ενώ σημαντικά και πολυάριθμα κομμάτια της τότε κοινωνίας, όπως οι αγρότες, την υποστήριξαν.
Τα παραπάνω δεν μπορούν να εξηγήσουν από μόνα τους την άνοδο της Χρυσής Αυγής ούτε αποτελούν ανάλυση σχετικά με το πολιτικό σκηνικό. Όμως δείχνουν γιατί δε θα πρεπε να σοκαριστούμε για την απήχηση και την υποστήριξη που απολαμβάνει αυτό το κόμμα/οργάνωση.
Διοτί στη μεν κατοχή, μεγάλο μέρος του πληθυσμού πήρε την πλευρά του χίτλερ και των Γερμανών ναζιστών (βλ. κατοχική κυβέρνηση, τάγματα ασφαλείας, Χωροφυλακή, εν μέρει Οργάνωση Χ, μαυραγορίτες-"βάστα Ρόμμελ" κτλ.), έχοντας ήδη ως ιδεολογικό και πολιτικό υπόβαθρο το καθεστώς Μεταξά, σε συνδυασμό με την απόλυτη ιδιοτέλεια που είχε ως σκοπό την ευημερία ακόμα κι αν τεράστιο πλήθος πέθαινε από την πείνα στις πόλεις ενώ γίνονταν εκτελέσεις στην ύπαιθρο από τα SS ως αντίποινα για τις πράξεις των αντιστασιακών.
Αυτός ο πολιτικός χώρος δεν εξαφανίστηκε. Επανήλθε στη μεταπολεμική εποχή και συντάχθηκε πλήρως με τη δικτατορία των συνταγματαρχών. Μετά την πτώση τους, μια ομάδα γύρω από κάποιον άγνωστο τότε Νικόλαο Μιχαλολιάκο, ο οποίος είχε κατηχιστεί από τον Γεώργιο Παπαδόπουλο ενώ βρίσκονταν και οι δύο στις φυλακές μετά την πτώση της χούντας, ίδρυσε τη Χρυσή Αυγή. Το 1984, το μεγαλύτερο μέρος της Χρυσής Αυγής, μαζί με τον αρχηγό της, προσχωρεί στην ΕΠΕΝ, πνευματικός αρχηγός και ιδρυτής της οποίας ήταν ο Παπαδόπουλος. Η ΕΠΕΝ στις ευρωεκλογές του 1984 εξέλεξε 1 βουλευτή, αφού πήρε το 2,3% των ψήφων.
Σύντομα όμως άρχισαν οι διχόνοιες και ο Μιχαλολιάκος αποχώρησε. Στη θέση του ως πρόεδρος της νεολαίας του κόμματος ο Μάκης Βορίδης. Αυτός στη συνέχεια ίδρυσε το Ελληνικό Μέτωπο το οποίο προσχώρησε στο λάος το 2005. Άλλοι πάλι κατέληξαν στην χρυσή αυγή.
Όσο για τη δικτατορία, πέρα από το Πολυτεχνείο, στο οποίο εκτός από τους φοιτητές, λίγοι πήραν το μέρος τους εναντίων των συνταγματαρχών, το μόνο δείγμα αντίστασης εναντίον της χούντας ήταν 2 διαδηλώσεις - μια στο μνημόσυνου του Γ. Παπανδρέου και μια στην κηδεία του Σεφέρη. Με λίγα λόγια, ο λαός στην καλύτερη περίπτωση ανεχόταν τη χούντα, ενώ σημαντικά και πολυάριθμα κομμάτια της τότε κοινωνίας, όπως οι αγρότες, την υποστήριξαν.
Τα παραπάνω δεν μπορούν να εξηγήσουν από μόνα τους την άνοδο της Χρυσής Αυγής ούτε αποτελούν ανάλυση σχετικά με το πολιτικό σκηνικό. Όμως δείχνουν γιατί δε θα πρεπε να σοκαριστούμε για την απήχηση και την υποστήριξη που απολαμβάνει αυτό το κόμμα/οργάνωση.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.