28-10-12
19:35
Με σεβασμό, προσοχή και αμφισβήτηση!
Μην ξεχνάς ότι την αμφισβήτηση πρώτοι την εφηύραμε σαν παιδιά, προτού "ωριμάσουμε και δεν απορούμε με τίποτα" (που λέει και η Δημουλά). Ακόμα και η αμφισβήτηση του εαυτού, μπορεί να οδηγήσει ένα επίπεδο πάνω όταν κάποιος βλέπει ότι κάτι "δεν πάει καλά", αφού αποτελεί προυπόθεση για μία νέα αρχή.
Ίσα ίσα που το να παρατηρείς και να αμφισβητείς είναι ίσως ένα από τα πιο ενδιαφέροντα πράγματα στη ζωή! Πως θα ξεπεράσει κανείς το θυμό και τον φόβο, αν πρώτα δεν τα αμφισβητήσει; Δεν πρόκειται για συρρέουσες έννοιες, αλλά για μάλλον αντίθετες!
Η αμφισβήτηση αποτελεί κάτι το θεμελιώδες για τη συγκρότηση μιας προσωπικότητας/συμπεριφοράς/νοημοσύνης και αποτελεί το πρώτο βήμα για να μεταβεί κανείς από ένα σημείο "ισορροπίας" σε ένα άλλο (εξέλιξη).
Πάντως δεν κατάλαβα τι μπορεί να γνωρίζει κάποιος ικανό να προσβάλλει την αθωότητά του.
Αυτά που γράφεις μου φαίνονται σαν φόβος και ανησυχία απέναντι στη γνώση (πρόσεξε ότι χρησιμοποιώ ακριβώς τις ίδιες λέξεις που χρησιμοποίησες κι εσύ).
Το θεμα μας ομως καλε μου Scandal ειναι η αθεια κ η ηθικη!
Εσυ νομιζω οτι αναφερεσαι κυριως σε θεματα συμπεριφορας και πως μπορει κανεις να αντιμετωπισει
διαφορες καταστασεις με βαση τις εμπειριες που εχει αποκομισει σε καθε βημα της ζωης του!
Παρατηρω κ αμφισβητω ή δεχομαι καταστασεις που μου συμβαινουν καθημερινα κ ανταποκρινομαι αναλογα!
Την αμφισβητηση,την ανησυχια και τον φοβο τα αναφερω στο θεμα της αθειας που γι αυτο εκφερουμε αποψη
κ οχι για θεματα προσωπικοτητας!
Γι αυτο λοιπον στο μονο πραγμα που δεν διαπραγματευομαι ειναι να προσπαθησω να ανακαλυψω αμφισβητωντας ή οχι
την πιστη μου στον Θεο.Εχω κατασταλαξει στο θεμα της θρησκειας πιστευω στον Θεο κ δεν με
ενδιαφερει να αποκομισω περισσοτερα!
Αφηνω την ψυχη μου αθωα να πιστευει στον Θεο,ετσι οπως νιωθω εγω,
χωρις να την ''προσβαλλω'' με φοβιες,ανησυχιες και αμφισβητησεις!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
28-10-12
00:48
Αγαπητε μου scandal,
νομιζω πως οτι χρειαζεται να μαθουμε βρισκεται παντα μπροστα στα ματια μας,
αρκει να κοιταμε γυρω μας με σεβασμο κ προσοχη!(προσωπικα ''μπαινω'' αποτομα σε καμια στροφουλα,αλλα ξαναβρισκω ευθεια)
Σκεφτομαι λοιπον, πως οταν καποιος ειναι διχασμενος δεν καταφερνει να αντιμετωπισει
την ζωη με αξιοπρεπεια κ με ειληκρινη αθωοτητα,αλλα με αμφισβητηση,ανησυχια κ φοβο.(προσωπικη μου εκτιμηση)
Ειναι οπως οταν ενα διαιρεμενο βασιλειο που δεν μπορει να αντισταθει στις επιθεσεις του εχθρου.
Νιωθω λοιπον, οτι η υπερμετρη ανησυχια καταληγει να διωξει καθε ιχνος χαρας απο τη ζωη!
Γι αυτο κ προτιμω να σκεφτομαι μικρα πραγματα,
χωρις αυτο να σημαινει οτι σκεφτομαι χαμηλοφωνα!(προφανως ειμαι απο τους ''αλλους''... μαγκες)
νομιζω πως οτι χρειαζεται να μαθουμε βρισκεται παντα μπροστα στα ματια μας,
αρκει να κοιταμε γυρω μας με σεβασμο κ προσοχη!(προσωπικα ''μπαινω'' αποτομα σε καμια στροφουλα,αλλα ξαναβρισκω ευθεια)
Σκεφτομαι λοιπον, πως οταν καποιος ειναι διχασμενος δεν καταφερνει να αντιμετωπισει
την ζωη με αξιοπρεπεια κ με ειληκρινη αθωοτητα,αλλα με αμφισβητηση,ανησυχια κ φοβο.(προσωπικη μου εκτιμηση)
Ειναι οπως οταν ενα διαιρεμενο βασιλειο που δεν μπορει να αντισταθει στις επιθεσεις του εχθρου.
Νιωθω λοιπον, οτι η υπερμετρη ανησυχια καταληγει να διωξει καθε ιχνος χαρας απο τη ζωη!
Γι αυτο κ προτιμω να σκεφτομαι μικρα πραγματα,
χωρις αυτο να σημαινει οτι σκεφτομαι χαμηλοφωνα!(προφανως ειμαι απο τους ''αλλους''... μαγκες)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.