Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Τι θα κάνω; Πού θα το κάνω; Ποιος θα το επιβλέπει;
ΑΑΑ!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Εγώ είχα τη δουλειά, οπότε είχε "παγώσει" το θέμα, του τι θα κάνω...
και ξαφνικά είναι τόσο επίκαιρο!!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Αχ έχει θολώσει το μυαλό μου... Δεν ξέρω... ΔΕ νομίζω να κοιμήθηκα καθόλου...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Συμφωνώ παραδόξως με όλους, ανάλογα ποια φωνούλα στο κεφάλι μου έχει το πάνω χέρι κάθε φορά...!
Προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου ότι έχω καιρό ακόμα. Που, έχω, δηλαδή... Δε με πήραν τα χρόνια... Γιατί όλα τα άλλα είναι ρευστά και δεν υπάρχει σωστό ή λάθος...
Η σχέση μου έχει μειονεκτήματα. Αλλά έχει και τόσα καλά. Δεν είναι αυτή τη στιγμή ο άντρας της ζωής μου. Αλλά έχουμε εξελιχθεί τόσο όμορφα και είναι τόσο καλός άνθρωπος, που απλά μόνο καλύτερα μπορεί να πάει. Αλλά είναι ξένος. Και πέρα δώθε, πέρα δώθε το μυαλό μου...
Τα ίδια και με τη δουλειά... Είμαι σε μεταβατική φάση, γιατί δεν ξέρω πού ανήκω... Με γοητεύει η κατασκευή, αλλά ξέρω ότι με συγκινεί και το ακαδημαϊκό, το θεωρητικό ενός διδακτορικού... Δεν ξέρω πού ανήκω, επαγγελματικά...
Από τη μία λέω να ψάξω, να δω τι άλλο μπορώ να βρω... αν υπάρχει κάποια θέση για διδακτορικό... Από την άλλη λέω να κάνω ένα μεγάλο διάλειμμα από τη Ζυρίχη... να πάω στο Μόναχο, πχ, στην ξαδέλφη μου... Ή στην Ιταλία... ή απλά 6 μήνες στην Ελλάδα, να ξελαμπικάρω... Αλλά κι αυτό, εύκολο είναι;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Αλλα όταν νιώθεις ότι υπάρχει η βάση και η κατανόηση, πως να το αφήσεις? Ειδικά όταν νιώθω ότι θα είχα ακόμα κάτι να κάνω...
Το ιδανικό θα ήταν να βρω ένα διδακτορικό, με part-time δουλειά... κι αν σαλτάρω εδώ η χωρίσω, να το συνεχίσω από Ελλάδα... Είναι όμως απίθανο σχεδόν.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Vicki μου, δεν είναι τόσο απλό. Να αφήσω σχέση, φίλους, για να γυρίσω... Δεν ξέρω αν είμαι έτοιμη. Αλλα και να ήμουν, ποσο εύκολα χωρίζεις?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Εγώ... μεταβατική... γιατί αλάζω περιβάλλον εργασίας... και έργο... και είδος πρότζεκτ... έχω να μάθω πολλά...
Και είναι μεταβατικό τόσο για το ό,τι έχω να μάθω, όσο και γιατί θέλω από εδώ και πέρα να του πάρω τον αέρα... να ξεχωρίσω... και να πορωθώ...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Τι να κάνεις, αν είναι να το κάνουμε, ας είναι τώρα... που δεν έχουμε μία οικογένεια (παιδιά και σύζυγο εννοώ) να περιμένει από εμάς.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Και μικρή, αλλιώς ποιο το νόημα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Τη μία μου μεταβατική φάση την έχεις ζήσει κι εσύ από πολύ κοντά μου, Τζο.
Θυμόμουν τα γερμανικά μου; Δεν ήξερα.
Ήξερα καλά; Δεν ήξερα αν.
Θα κατάφερνα να ετοιμάσω τη διπλωματική; Ποιος ξέρει.
Θα μου επέτρεπε ο καθηγητής να εξεταστώ; Αναρωτιόμουν.
Θα με δέχονταν υπό τις κάποιες περίεργες συνθήκες στο Πανεπιστήμιο εδώ; Έλα ντε.
Θα ξαναμιλούσα με τον πρώην μου; Κι αν το 'θελα...
Θα συνεχίζονταν οι απογοητεύσεις και τα φίλτρα από φίλους; Όχι άλλο, δεν αντέχω...
Ήθελα να γίνει όλο αυτό που τότε απλά σιγόβραζε; Μάλλον...
Όντως σιγόβραζε ή απλά ήταν ένα όνειρο και μετά το Νοέμβρη θα ξαναβρισκόμουν στα ίδια, αλλά με τελείως άλλα δεδομένα; Χμμμ...
Ήταν μία επίπονη μετάβαση. Αλλά πέτυχε. Σαν ένα μακροβούτι, που δεν ξέρεις πού και πότε σε βγάζει. Τϊποτα ακριβώς σχεδιασμένο, καμία υπόσχεση...
Κάπου νιώθω ότι όλη μας η ζωή είναι μία μετάβαση. Ένα όνειρο, από το οποίο μόνο στιγμιαία ξυπνάμε, σε μεγάλες χαρές και μεγάλα σοκ, όπου πια λέμε "τελικά έχω οικογένεια, όπως πάντα ονειρευόμουν". "Τελικά όντως έφυγε, χάθηκε".
Και μετά ξαναβυθιζόμαστε.
Και περιμένουμε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.