Giovanna
Επιφανές μέλος
Η Giovanna αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 8,086 μηνύματα.
30-09-07
17:09
Πιστεύω ότι αρχικά θα είχα κάθε καλή διάθεση ν' ασπαστώ την πλειοψηφία των απόψεων μέσα σ' αυτό το θέμα. Σωστά τα λέτε, ρομαντισμός, συντροφικότητα και όλα τα συναφή. Βεβαίως το σεξ είναι καλύτερο μεταξύ δύο ανθρώπων που έχουν να μοιραστούν κι άλλα πράγματα μεταξύ τους.
Μετά από έναν-δύο μήνες θα είχα τεράστιο πρόβλημα, οργανικό και συναισθηματικό. Θ' άρχιζα να σφίγγω τα δόντια...
Μετά από τους τέσσερις μήνες θα "ανακάλυπτα" ξαφνικά πως ο σύντροφός μου δεν με καλύπτει όσο νόμιζα, τα υπόλοιπα που υποτίθεται πως μας έδεναν θ' άρχιζαν να μην έχουν πλέον νόημα...
Τότε θα σκεφτόμουν την πορνεία. Εκείνη τη στιγμή θα ντρεπόμουν τόσο πολύ για τον εαυτό μου, αφού δεν αντέχω στην ιδέα να πληρώσω γυναίκα για να μου κάτσει, που θα σκεφτόμουν: "Αφού η πορνεία και η μοιχεία είναι αμαρτήματα της ίδιας βαρύτητας και έχουν παρόμοιο ηθικό φραγμό, γιατί να κάνω κάτι που δεν μου αρέσει;"
Στους έξι μήνες θα έβλεπα ξαφνικά μπροστά μου μια γυναίκα και θα ένιωθα ξανά ερωτευμένος. Θα ήταν η γυναίκα των ονείρων μου. Αυτήν θα περίμενα χρόνια τώρα.
Ξαφνικά θα με κατέκλυαν ενοχές. Θα πήγαινα στον πνευματικό μου, ο οποίος θα με συμβούλευε να κάνω αυτά που λέτε εσείς οι περισσότεροι κι οι ενοχές θα γίνονταν πλέον αβάσταχτες.
Μετά, όπως συμβαίνει με οτιδήποτε μας δημιουργεί σοβαρές ενοχές, θα ενέδιδα στην κολασμένη μου επιθυμία. Θ' άρχιζα να ψάχνω για δικαιολογίες..."Δεν είναι για το σεξ, απλά οποτεδήποτε γνώριζα αυτό το άτομο θα το ερωτευόμουν, ακόμη κι αν είχα σεξουαλικές σχέσεις με τη σύντροφό μου". "Η σχέση μας είχε έτσι κι αλλιώς αρχίσει να φθίνει και με την έλλειψη σεξ απλά βγήκε στην επιφάνεια το πρόβλημα". "Ποιος μπορεί ν' αντισταθεί στον αληθινό έρωτα;" και άλλα τέτοια ηθικοπλαστικού κι εξισορροπητικού περιεχομένου.
Τελικά τα πράγματα θ' ακολουθούσαν τη φυσική τους ροή, με εμάς τους πρωταγωνιστές να έχουμε περάσει "δι ελέους και φόβου την των τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν".
Ενώ όλα αυτά τα τραγικά θα μπορούσαν ν' αποφευχθούν αν απλά είχα το θάρρος να παραδεχτώ από την αρχή την πικρή αλήθεια, όσο κι αν είναι μη πολιτικώς ορθή:
"Δεν αντέχει το κορμί μου, δεν αντέχει η καρδιά μου, δεν αντέχει το μυαλό μου χωρίς σεξ"
ΥΓ: Για να μην κάνετε τον κόπο να ρωτήσετε τι θα σκεφτόμουν εγώ αν βρισκόμουν στη θέση του ανήμπορου, σας παραπέμπω στην ταινία "Δαμάζοντας τα κύματα" του Lars von Trier. Άλλωστε, για το πώς νιώθω εγώ,..."who gives a shit"..
πολυ καλη προσεγγιση...
και πολυ καλη ταινια. και υπογραφη που μου λεει διαφορα, για το που μπορει να ανηκεις.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Giovanna
Επιφανές μέλος
Η Giovanna αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 8,086 μηνύματα.
05-07-06
16:22
Αρχική Δημοσίευση από misslittledevil:Το παν μπορει να μην ειναι, ειναι ομως ενα απο τα βασικα που μπορει να κρατησουν ή οχι μια σχεση.
συμφωνω. μη λεμε οτι θελουμε, ειναι πολυ βασικο το σεξ. ενωνει και χωριζει! αν οοοοολα ειναι καλα και το σεξ ειναι ανυπαρκτο, τοτε ο συντοφος σου παυει να ειναι συντροφος και ειναι μονο φιλος. πολυ αγαπημενος μεν, φιλος δε. οχι συντροφος ομως!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Giovanna
Επιφανές μέλος
Η Giovanna αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 8,086 μηνύματα.
02-04-06
18:09
Αρχική Δημοσίευση από kleftra:Θα μου ήταν τρομερά δύσκολο να στερηθώ το σεξ για ένα χρόνο.
Με φόβο ότι για τα παρακάτω θα με κράξετε ή θα με θεωρήσετε ρηχή απαντώ με κάθε ειλικρίνεια:
Ναι είναι πολύ σημαντικό ότι αγαπώ κάποιον και θα τον στηρίξω στη δύσκολη φάση που περνάει,θα μείνω δίπλα του έστω κι αν η σχέση δεν περιλαμβάνει σεξ (με την προυπόθεση ότι η σχέση είναι ουσιαστική και με καλύπτει σε άλλους τομείς)θα αποδεχτώ το γεγονός ότι δεν μπορούμε να έχουμε επαφή για ένα χρόνο
όμως:
(υποθετικά πάντα)ακόμη και στις γυναίκες μετά απο περίοδο αποχής υπάρχει σύνδρομο στέρησης,δεδομένου ότι εγώ θα είμαι υγιής και θα κυκλοφορώ και θα συναναστρέφομαι με άντρες φυσικο θα είναι να υπάρξουν στιγμές που θα θέλω να "εκτονωθώ" και πολύ πιθανό κάποια φορά να το κάνω.Δεν εννοώ ότι θα ξεκινήσω μια παράλληλη σχέση ή ότι θα βγαίνω με πρόθεση να απατήσω τον άλλον.Πολύ απλά επειδή στη ζωή δεν πρέπει να είμαστε απόλυτοι αλλα να έχουμε το τεκμήριο της αμφιβολίας δεν μπορώ να απαντήσω με το χέρι στη φωτιά ότι "ναι δεν θα έκανα τίποτα" υπάρχει και πιθανότητα(ελάχιστη αλλά υπάρχει)να πήγαινα με κάποιον άλλον.
Συγγνώμη αν χαλάω το γενικότερο κλίμα αλλά έχω μάθει στη ζωή μου να είμαι ρεαλίστρια.
κλεφτρααααα... με καλυπτεις απολυτα!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.