italian
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο italian αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 52 ετών. Έχει γράψει 150 μηνύματα.
11-09-13
15:14
Ως χάρμα ιδέσθαι.πώς βλέπει ένας άντρας μια κοπέλα τόσο αυθόρμητη και ανοιχτή στα θέλω της που από την πρώτη φορά που θα τη γνωρίσει θα του καταστήσει σαφές και χωρίς πολλά πολλά πως της αρέσει και θέλει να προχωρήσει στα περαιτέρω μαζί του;
Και μετά να πάνε όλοι μαζί να διαβάσουν την Στερεοτυπία, έχει και προσφορά με τον αναλ-υτικό απόλυτο οδηγό του επιτυχημένου Καμακοθήρα-Προικοθήρα με τα καλύτερα δολώματα μονοπαγίδες (κατά το μονοδόλι)Μήπως μεν θα τον ευχαριστήσει και ξαφνιάσει ευχάριστα αλλά την άλλη μέρα θα πει στους φίλους του "γνώρισα μια κοπέλα που πήγε μαζί μου από το πρώτο βράδυ, δεν είναι για τίποτα σοβαρό";
Όταν δεν το παίζετε, θα έλεγα, αλλά είστε αυτό που είστε.Θέλω να πω οτι μεν κατακρίνουμε τις στρατηγικές και τα δήθεν, αλλά μήπως οι άντρες μάς παίρνουν σοβαρά μόνο όταν το παίζουμε δύσκολες;
Κατά την γαλουχία του καλή κι η αποτυχία του. Ακούς; Ακούω να λες.Αν ένας άντρας έχει γαλουχηθεί στο οτι η γυναίκα που ανοίγεται από την πρώτη μέρα είναι εύκολη και άρα ανάξια να τη δει κάποιος σοβαρά, αυτό, έστω και σαν υποψία, δε θα φύγει ποτέ από το μυαλό του, ούτε στα 50 (ακούς τύραννε; ).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
italian
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο italian αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 52 ετών. Έχει γράψει 150 μηνύματα.
01-05-13
23:34
Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι σε μια γνωριμία εν εξελίξει στην προσπάθεια διαχωρισμού αυθορμητισμού και στρατηγικής, θα χωνόταν σφήνα η σιωπή βάζοντας αυθαίρετα τίτλους τέλους. Πως στο καλό καταντήσανε έτσι κάποιοι άνθρωποι να μην μπορούν να πουν με λόγια σταράτα "Ξέρεις δεν μου κάνεις, δεν θέλω να προχωρήσω άλλο την γνωριμία μας, για τους εξής λόγους". Και σε παρατούν στο έλεος της σιωπής. Σε θεωρούν ένα ψευδώνυμο που μπορούν απλώς να το διαγράψουν από την λίστα τους.
Νομίζω πως φταίνε οι συμπεριφορές που εύστοχα περιγράφονται σε άλλο γειτονικό θέμα σχετικά με τα λεγόμενα "καλά παιδιά". Λυπάμαι αλλά σε αυτό φταίμε όσοι παρουσιάζουμε τέτοια συμπτώματα, όπως περιγράφονται στο εν λόγω θέμα, και δεν κάνουμε τίποτα για να τα αλλάξουμε. Δεν έχει να κάνει με την ηλικία είναι καθαρά θέμα χαρακτήρα. Βέβαια άλλο τόσο και περισσότερο θλιβερό είναι να μην καταλαβαίνουν κάποιες να εκτιμούν το ενδιαφέρον και να το λαμβάνουν ως δεδομένο και κεκτημένο αλλά και να συμπεριφέρονται αδιάφορα. Κάποιες ψάχνουν απλώς να πουν τον πόνο τους σε έναν εκπρόσωπο του αντρικού φύλου. Να τονώσουν την αυτοεκτίμηση τους. Να νιώσουν επιθυμητές. Και μετά όταν χορτάσουν να εισπράττουν ενδιαφέρον από την άλλη πλευρά "στρίβειν δια της σιωπής".
Κάποιες/οι ίσως σκέφτονται "Όποιος κλαψομουριάζει, του Κουασιμόδου μοιάζει".
Δεν ξέρω, το σίγουρο είναι ότι δεν σταματώ να εκπλήσσομαι. Αλήθεια εσείς, άντρες και γυναίκες, όταν συνειδητοποιείτε ότι μια γνωριμία δεν είναι αυτή που ψάχνεται πως την λήγεται ? Μιλάτε ξεκάθαρα, στέλνετε μήνυμα με ταχυδρομικό περιστέρι, κάνετε σήματα καπνού, κάνετε την πάπια, σιωπάτε και αφήνετε τον άλλον να μαντέψει, Τι ?
Σίγουρα η ελπίδα πεθαίνει τελευταία αλλά δεν πάυει να έχει βιασθεί κατ'εξακολούθηση και κατά συρροή. Αλλά μιας και διανύουμε Μεγάλη Εβδομάδα αλλά είναι και Πρωτομαγιά, μακάρι η ελπίδα να ανθίσει και πάλι, η Λαμπρή να φωτίσει τα μυαλά όλων και η Ανάσταση να μας επισκεφτεί όλους ανεξαιρέτως.
Καλή συνέχεια,
Italian
Νομίζω πως φταίνε οι συμπεριφορές που εύστοχα περιγράφονται σε άλλο γειτονικό θέμα σχετικά με τα λεγόμενα "καλά παιδιά". Λυπάμαι αλλά σε αυτό φταίμε όσοι παρουσιάζουμε τέτοια συμπτώματα, όπως περιγράφονται στο εν λόγω θέμα, και δεν κάνουμε τίποτα για να τα αλλάξουμε. Δεν έχει να κάνει με την ηλικία είναι καθαρά θέμα χαρακτήρα. Βέβαια άλλο τόσο και περισσότερο θλιβερό είναι να μην καταλαβαίνουν κάποιες να εκτιμούν το ενδιαφέρον και να το λαμβάνουν ως δεδομένο και κεκτημένο αλλά και να συμπεριφέρονται αδιάφορα. Κάποιες ψάχνουν απλώς να πουν τον πόνο τους σε έναν εκπρόσωπο του αντρικού φύλου. Να τονώσουν την αυτοεκτίμηση τους. Να νιώσουν επιθυμητές. Και μετά όταν χορτάσουν να εισπράττουν ενδιαφέρον από την άλλη πλευρά "στρίβειν δια της σιωπής".
Κάποιες/οι ίσως σκέφτονται "Όποιος κλαψομουριάζει, του Κουασιμόδου μοιάζει".
Δεν ξέρω, το σίγουρο είναι ότι δεν σταματώ να εκπλήσσομαι. Αλήθεια εσείς, άντρες και γυναίκες, όταν συνειδητοποιείτε ότι μια γνωριμία δεν είναι αυτή που ψάχνεται πως την λήγεται ? Μιλάτε ξεκάθαρα, στέλνετε μήνυμα με ταχυδρομικό περιστέρι, κάνετε σήματα καπνού, κάνετε την πάπια, σιωπάτε και αφήνετε τον άλλον να μαντέψει, Τι ?
Σίγουρα η ελπίδα πεθαίνει τελευταία αλλά δεν πάυει να έχει βιασθεί κατ'εξακολούθηση και κατά συρροή. Αλλά μιας και διανύουμε Μεγάλη Εβδομάδα αλλά είναι και Πρωτομαγιά, μακάρι η ελπίδα να ανθίσει και πάλι, η Λαμπρή να φωτίσει τα μυαλά όλων και η Ανάσταση να μας επισκεφτεί όλους ανεξαιρέτως.
Καλή συνέχεια,
Italian
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
italian
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο italian αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 52 ετών. Έχει γράψει 150 μηνύματα.
19-04-13
21:05
Προσωπικά από τότε που κατάλαβα τον εαυτό μου και τι θέλω, προσπαθώ να αποφεύγω στρατηγικές και να χρησιμοποιώ την ειλικρίνεια. Παραδόξως αυτό για μένα είναι και ένα είδος φιλτραρίσματος. Με βοηθάει να "ξεσκαρτάρω" τους ανθρώπους.
Κράτησα το παραπάνω σχόλιο της Himela, γιατί όσο περισσότερο το σκέφτομαι τόσο πιο πολύ πιστεύω ότι αντιπροσωπεύει και εμένα. Να εκδηλώνω δηλαδή αυθόρμητα το ενδιαφέρον μου δίχως στρατηγικές και αν διαπιστωμένα η άλλη πλευρά το εκλαμβάνει με αδιαφορία ή ενοχλείται, αυτό είναι ένα σημάδι ότι δεν πρόκειται για τον κατάλληλο άνθρωπο. Φυσικά δεν μιλάμε ο αυθορμητισμός να είναι τέτοιος ώστε να πνίγεις τον άλλο, να μην του επιτρέπεις να νιώσει την ελευθερία του. Αλλά όταν στην αρχή υπάρχει ενδιαφέρον και από τις δύο πλευρές και μετά εξελίσσεται το δικό σου να αντιμετωπίζεται αρνητικά ή αδιάφορα η λύση δεν είναι να το μειώσεις, ως στρατηγική, αλλά να στραφείς εκεί που θα εκτιμηθεί.
Λυπηρό αλλά αληθινό. Κοινώς άλλο μην ασχοληθείς, αν δεν θες να διαλυθείς. Παρασκευή ην η αρχή, Παρασκευή το τέλος, βαλτώσανε τα όνειρα στο αντιπέρα έλος.-
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
italian
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο italian αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 52 ετών. Έχει γράψει 150 μηνύματα.
04-04-13
08:57
Μηχανικέ, όταν μιλάμε για αυθορμητισμό νομίζω ότι είναι προφανές πως αυτός τελειώνει εκεί που ξεκινά η ελευθερία και ο σεβασμός προς τον άλλο. Μπορεί εσύ δηλαδή να θέλεις να κάνεις κάτι για το οποίο χρειάζεται και η συναίνεση της άλλης πλευράς, εκεί οφείλεις να σεβαστείς την ενδεχομένως διαφορετική επιθυμία. Ο αυθορμητισμός φτάνει μέχρι το σημείο του να εκφράσεις ανοιχτά την επιθυμία σου, όχι να προσπαθήσεις να πιέσεις τον άλλο να συναινέσει γιατί τότε γίνεται βιασμός. Αυτό ισχύει τόσο για το ακραίο παράδειγμα που παράθεσες, όπου η έκφραση διαφωνίας περνάει στο στάδιο της χειροδικίας, αλλά και για άλλα λιγότερο ακραία (όπως το να θέλεις να πας εκδρομή με κάποιον εκείνος να μην θέλει και εσένα να σου βγαίνει αυθόρμητο να τον πιέζεις να το κάνει).
Επίσης διαφωνώ και με τα άλλα που αναφέρεις, σχετικά με το αρχικό και το μετέπειτα στάδιο, κατά την γνώμη μου είναι πολύ σωστό να προσπαθούμε να μην επαναλαμβάνουμε τα προγενέστερα λάθη στις επόμενες σχέσεις αλλά αυτό είναι κάτι που θα πρέπει αφενός να συμβαίνει συνειδητά και αφετέρου να αποδεικνύεται συνέχεια, όχι μέχρι να πετύχουμε κάποιον εφήμερο στόχο.
Επίσης διαφωνώ και με τα άλλα που αναφέρεις, σχετικά με το αρχικό και το μετέπειτα στάδιο, κατά την γνώμη μου είναι πολύ σωστό να προσπαθούμε να μην επαναλαμβάνουμε τα προγενέστερα λάθη στις επόμενες σχέσεις αλλά αυτό είναι κάτι που θα πρέπει αφενός να συμβαίνει συνειδητά και αφετέρου να αποδεικνύεται συνέχεια, όχι μέχρι να πετύχουμε κάποιον εφήμερο στόχο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
italian
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο italian αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 52 ετών. Έχει γράψει 150 μηνύματα.
19-03-13
12:43
Himela, συμφωνώ με όλα όσα γράφεις ακριβώς αυτός είναι και ο δικός μου τρόπος σκέψης. Δυστυχώς όμως αυτοί οι άνθρωποι είναι τελικά λίγοι και δυσεύρετοι πόσο μάλλον αν αναλογιστούμε ότι θα πρέπει επίσης να μας ελκύουν ερωτικά αλλά να είναι και ελεύθεροι...
Το άλλο μεγάλο πρόβλημα που βλέπω να συμβαίνει συχνά είναι ότι η σιωπή αντικαθιστά την άρνηση. Σου προτείνει κάτι ο άλλος και δεν θέλεις, πες του ένα Όχι ή ΟΧΙ βρε αδερφέ/ή μην τον βάζεις στην διαδικασία να μυρίσει τα νύχια του προσπαθώντας να καταλάβει τι σκέφτεσαι. Δεν θέλεις ? Δεν μπορείς ? Ντρέπεσαι ? Ενοχλήθηκες ? Εντάξει προφανώς στο τέλος η σιωπή ως άρνηση θα εκληφθεί αλλά νομίζω ότι το ουσιαστικότερο είναι αυτό που έγραψες σχετικά με το φιλτράρισμα ανθρώπων, έστω και αν πολλές φορές δεν θέλουμε να το δούμε. Οι άνθρωποι κρίνονται από τις συμπεριφορές τους.
Το άλλο μεγάλο πρόβλημα που βλέπω να συμβαίνει συχνά είναι ότι η σιωπή αντικαθιστά την άρνηση. Σου προτείνει κάτι ο άλλος και δεν θέλεις, πες του ένα Όχι ή ΟΧΙ βρε αδερφέ/ή μην τον βάζεις στην διαδικασία να μυρίσει τα νύχια του προσπαθώντας να καταλάβει τι σκέφτεσαι. Δεν θέλεις ? Δεν μπορείς ? Ντρέπεσαι ? Ενοχλήθηκες ? Εντάξει προφανώς στο τέλος η σιωπή ως άρνηση θα εκληφθεί αλλά νομίζω ότι το ουσιαστικότερο είναι αυτό που έγραψες σχετικά με το φιλτράρισμα ανθρώπων, έστω και αν πολλές φορές δεν θέλουμε να το δούμε. Οι άνθρωποι κρίνονται από τις συμπεριφορές τους.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
italian
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο italian αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 52 ετών. Έχει γράψει 150 μηνύματα.
19-03-13
09:39
Στην τελική ας φερθώ και λιγάκι αυθόρμητα,κι ας τα φάω τα μούτρα μου,δεν βαριέσαι.
Ακριβώς αυτό. Φυσικά παίζει μεγάλο ρόλο τι ψάχνει καθένας. Έναν άνθρωπο που να μην διστάζει να εκδηλώνεται συναισθηματικά, που να είναι ο εαυτός του ή κάποιον που χρησιμοποιεί στρατηγικές και δίνει αυτά που θεωρεί απαραίτητα στο εκάστοτε στάδιο της συναναστροφής ώστε να γίνει περισσότερο επιθυμητός? Γιατί όπως το καταλαβαίνω όποιος μπλέκεται σε στρατηγικές δεν απεμπλέκεται ούτε κατά την διάρκεια της σχέσης, αν και όταν αυτή επιτυγχάνεται. Επίσης μια σχέση που μπορεί να επηρεαστεί από τον αυθορμητισμό και την ειλικρίνεια ή να προχωρήσει αντίστοιχα με κεκαλυμμένα συναισθήματα και ψέμματα, δεν μπορεί να έχει στοιβαρά θεμέλια και θα καταρρεύσει στις πρώτες δοκιμασίες.
Εννοείται πως δεν αναφέρομαι στις περιπτώσεις όπου η άλλη πλευρά συνειδητοποεί ότι ο αυθορμητισμός και η ειλικρίνεια που εισπράττει είναι μεν επιθυμητά αλλά προέρχονται από τον "λάθος" άνθρωπο. Εκεί το μόνο που οφείλει και πρέπει να κάνει είναι να ενημερώσει τον άμεσα ενδιαφερόμενο ότι όσο αυθόρμητος και ειλικρινής και αν γίνεται η προσπάθεια πάει στράφι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
italian
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο italian αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 52 ετών. Έχει γράψει 150 μηνύματα.
17-03-13
15:00
Σαφέστατα δύο απαντήσεις μοναχά δεν μπορούν να αποτελέσουν ικανό δείγμα για ασφαλή συμπεράσματα, αλλά έχω την αίσθηση ότι σήμερα (μόνο ?) οι άνθρωποι οδηγούνται πολλάκις σε συμπεριφορές τακτικής-στρατηγικής ακριβώς επειδή τα βιώματα τους αποδεικνύουν ότι οι πιο πετυχημένοι είναι αυτοί που δεν είναι αυθόρμητοι. Και ότι πολλοί υπέρμαχοι της ειλικρίνειας και του αυθορμητισμού, έστω και δίχως να το συνειδητοποιούν, "ξενερώνουν" όταν εισπράττουν αντίστοιχες εκδηλώσεις από την άλλη πλευρά. Χάνουν το μυστήριο, δεν εξιτάρονται, πιθανώς συγχέουν τον ευαίσθητο με τον ευάλωτο. Τον στοργικό και δοτικό με τον υποτακτικό και τον άβουλο. Δεν βρίσκω άλλη εξήγηση. Διατυμπανίζουν ότι θέλουν κάποιον να τους καταλαβαίνει και να τους περιποιείται αλλά κατά βάθος ερωτεύονται τον δυνάστη που τους ταΐζει αδιαφορία.
Το μόνο για το οποίο αισθάνομαι βέβαιος είναι ότι τελικά καθένας κάνει τις επιλογές του και πορεύεται με την απόρροια τους. Προσωπικά δρούσα-δρω, και ελπίζω να συνεχίσω, πάντα με γνώμονα τον αυθορμητισμό μου. Προσπαθώντας φυσικά να σεβαστώ την ελευθερία του άλλου, να μην τον καταπιέσω, να τον αφήσω να "ανασάνει". Ενίοτε ίσως και να μην το κατάφερα αλλά σίγουρα δεν το έκανα από κακό σκοπό. Και ας έχω καταλάβει, πλέον, ότι απευθύνομαι στην μειοψηφία.
Εν κατακλείδι το μότο μου είναι: "Καλύτερα να με απορρίψουν γι'αυτό που είμαι, παρά να με αποδεχτούν γι'αυτό που δεν είμαι."
Το μόνο για το οποίο αισθάνομαι βέβαιος είναι ότι τελικά καθένας κάνει τις επιλογές του και πορεύεται με την απόρροια τους. Προσωπικά δρούσα-δρω, και ελπίζω να συνεχίσω, πάντα με γνώμονα τον αυθορμητισμό μου. Προσπαθώντας φυσικά να σεβαστώ την ελευθερία του άλλου, να μην τον καταπιέσω, να τον αφήσω να "ανασάνει". Ενίοτε ίσως και να μην το κατάφερα αλλά σίγουρα δεν το έκανα από κακό σκοπό. Και ας έχω καταλάβει, πλέον, ότι απευθύνομαι στην μειοψηφία.
Εν κατακλείδι το μότο μου είναι: "Καλύτερα να με απορρίψουν γι'αυτό που είμαι, παρά να με αποδεχτούν γι'αυτό που δεν είμαι."
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.