Όχι μόνο πολλές φορές πάντα αλλά το κλάμα είναι μια απο τις επιπτώσεις της ευαισθησίας όχι η μοναδική.
Αρα το κλαμα ταυτιζεται με την ευαισθησια αλλα οχι ΜΟΝΟ το κλαμα ετσι;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Θα έλεγα ψυχολογική κατάπτωση λόγω της άσχημης κατάστασης κάποιου άλλου ανθρώπου ή όχι μόνο αλλά είναι μια απρόσωπη έννοια δεν μπορούμε να την δούμε και δεν μπορούμε σίγουρα να την προσωποποιήσουμε με τα δάκρυα, την αισθάνεται μόνο ο φορέας της.
ναι αλλα το κλαμα πολλες φορες δεν ειναι αποτελεσμα την ευαισθησιας;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Πολύ πιθανό δεν αμφιβάλλω οι περισσότεροι έχουν συνταυτίσει το κλάμα με την ευαισθησία αλλά αυτό είναι στην πραγματικότητα λάθος.
Ααα..αν ειναι λαθος τοτε η ευαισθησια τι ''ορισμο'' εχει;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Και τα δυο άκρα να κλαίς πολύ εύκολα δηλαδή και να μην κλαίς καθόλου έχουν τα αρνητικά τους το καταλαβαίνω και εγώ που ανήκω στην δεύτερη περίπτωση.
ναι? γιατι εγω ειμαι πολυ ευαισθητηηη...πραγμα το οποιο μου την δινει στα νευρα ωρες ωρες απλως δεν θελω να βλεπω κακες σκηνες γιατι με σημαδευουν πολυ ασχημα. Ειδα προσφατα ενα σκυλακι πατημενο αλλα σε πολυ ασχημη κατασταση και ημουν ετοιμη να κλαψω. Σε θεματα ανθρωπινα δεν μπορω να βλεπω ανθρπους με σοβαρα προβληματα (πιο πολυ ψυχολογικα) και σκεφτομαι οτι εγω θα αξιζει περισσοτερο να ημουν σε αυτη την θεση παρα αυτοι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δώσε μπουνιές σε μαξιλάρια...Κλάψε..Το κλάμα είναι φυσική εκτόνωση.Μην το κρατάς μέσα σου.
Αχχχ ευχαριστωωω πολυυυυυ..παρα πολυ καλη ιδεα με τα μαξιλαριαααα.. Με βοηθησες παρα πολυ 1000 ευχαριστωω
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Εγώ όταν έχω νεύρα βάζω τέρμα ροκιές και τραγουδάω.Με βοηθάει Δε χρειάζεται να φτάνουμε σε ακραία σημεία.
χαχαχαχ ωραιοο :ΡΡ το εχω δοκιμασει..κατα καποιο τροπο βοθαει κατι αλλο;;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Τι να πω Τουλαχιστον ξέρεις ότι δε κάνει καλό έτσι ώστε να μην το ξαναεπιχειρήσεις;Είσαι καλύτερα;
απο την αρχη ηξερα οτι δεν κανει καλο και το καταλαβαινα. Εχεις αλλον τροπο για εκτονωση να μου προτεινεις για να μην το ξαναρχισω?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δηλαδή ηρεμείς με το να προκαλείς πόνο στον εαυτό σου; :/
μην το θεωρεις σαν ''πονος'' απλα σκεψου οτι ειναι λες και κανεις κατι για να ξεχαστεις απο τα προβληματα..κατι τετοιο
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Μα γιατί να το κάνεις;
ειναι πολυ περιπλοκο το θεμα φαντασου οτι αν πχ εχεις ερωτηση απογοητευση προσπαθεις να καλυψεις αυτο το προβλημα αυτο με τους αυτοτραυματισμους...καταλαβες?? (επιτρεπεται πληθυντικος;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεν είχα ποτέ την τάση να αυτοτραυματιστώ.Προκαλώ ελάχιστο πόνο στον εαυτό μου σφίγγοντας τα νύχια μου στη παλάμη ή με το να τσιμπιέμαι δυνατά όταν δε θέλω να κλάψω μπροστά σε κόσμο,όταν δε θέλω να γελάσω σε ακατάλληλη στιγμή και γενικά σε πιεστικές καταστάσεις.
Πάντως πιστεύω ότι είναι πολλά τέτοια είδους περιστατικά.Μπορεί και κάποιος που δεν υποψιαζόμαστε να το αυτοτραυματίζεται για διάφορους λόγους.Σε κάθε περίπτωση χρειάζονται ψυχολογική υποστήριξη.
Δεν χρειαζεταιι η τουλαχιστον δεν χρειαζεται να το δενετε ολοι σκοινι κορδονι οτι χρειαζεται ψυλογικη υποστιρηξη ξερω παιδια που αυτοτραυματιζοντουσαν και δεν πατησαν καν το ποδι τους σε ψυχιατρο και το ξεπερασαν
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Μήπως λοιπόν το κάνεις αφού πλέον ψιλοθεωρείται ''μόδα'' από παιδιά της δικής σου ηλικίας ή και πιο μικρά; Δεν ξέρω,χωρίς να έχω καμιά πρόθεση να σε θίξω.Και πίστεψέ με,μπορώ να καταλάβω ανθρώπους που το κάνουν,ακόμα και αν εγώ η ίδια δεν το έχω κάνει ποτέ.
Δύο καλές μου φίλες,μου εξομολογήθηκαν πρόσφατα σχετικά ότι αυτοτραυματίζονται,χωρίς να έχει καμία σχέση η μία με την άλλη.Αν και στην αρχή,ήταν μεγάλο σοκ για εμένα,γιατί αγνοούσα τελείως ότι ''υπάρχει'' κάτι τέτοιο,εν τέλει κατάφερα να τις κατανοήσω.
Μου έκανε εντύπωση πάντως που και οι δύο μου είπαν ακριβώς τους ίδιους λόγους που κάνουν κάτι τέτοιο στον εαυτό τους.Νιώθουν καλύτερα και ξεχνάνε τον πραγματικό τους πόνο.
Η μία εκ των δύο μάλιστα,όντας υπέρβαρη,αντιμετωπίζει διατροφικές διαταραχές και έχει κάνει κατά καιρούς αποτυχημένες προσπάθειες να χάσει αυτά τα κιλά,που είναι και η βασικότερη αιτία της τωρινής της κατάστασης.Κάτι που με πλήγωσε πολύ,διότι δεν περίμενα να το ακούσω από μία φίλη μου,ήταν όταν της πρότεινα να πάμε μαζί για μπάνιο στην θάλασσα και μου απάντησε:<<Δεν μπορώ να σε δω με το μαγιό,σε συγκρίνω με τον εαυτό μου,και επειδή είσαι καλύτερη σε ζηλεύω>>.Πραγματικά,εκείνη την στιγμή,έχασα την γη κάτω από τα πόδια μου.
Η συγκεκριμένη κοπέλα,έχει μάλιστα αποπειραθεί να αυτοκτονήσει αρκετές φορές,ήδη από την ηλικία των 13.
Δέχεται ότι έχει πρόβλημα,και έχει επισκεφθεί ψυχίατρο,χωρίς πάλι ωστόσο να αλλάξει κάτι στην ζωή της.
Σαν φίλη της,έχω προσπαθήσει μυριάδες φορές να την βοηθήσω,έχουμε συζητήσει πολλές ώρες,αλλά η ίδια δεν θέλει να βοηθήσει τον εαυτό της.Το συμπέρασμά μου;μισεί τον εαυτό της,και προσπαθεί να τον τιμωρήσει επειδή δεν είναι τέλεια.
Το βρίσκω ιδιαίτερα λυπηρό,για μία νέα κοπέλα 18 χρονών να είναι σε μία τέτοια κατάσταση,αλλά ειλικρινά προσπάθησα πολύ.
Ευχαριστω για την απαντηση την περμενα πως και πωςςςς εχω νεα το πα στην μανα μου (κλαιγοντας παντα :Ρ) και με βοηθησε πολυ και το σταματησα τωρα τελευταια κανω κατι μικρα αλλα οχι οπως πριν αυτο που λες για ''μοδα'' δεν το εχω καταλαβει καθολου. Μοδα συνηθως ειναι κατι καλο βασικα..παντα. Ρουχα αξεσουαρ κλπ. μπορει να ξερει καποιος τι σημαινει χαρακωμα αλλα δεν νομιζω να το εχει κανει κιολας. Αποφευγω να τ πω σε φιλες γιατι θα με περασουν για τρελη (παρολο που εχουν δει τα σημαδια και τους λεω δικαιολογιες οπως ''η γατα'' η ''επεσα απο βραχο το καλοκαιρι''
Γιατι δεν εκτονώνεσαι πανω σε κανα αρκουδάκι?
Το εχω αναρωτηθει πολλες φορες...δεν ειναι τοσο απλο το θεμα...φαντασου ειναι σαν το τσιγαρο (επιτρεπεται ενικος;; ) το ξεκινας καταλαβαινεις οτι ειναι μλκια και οτι απλα σου φευγει το στρες με αυτο και μετα θες να το σταματησεις και δεν μπορεις...
Ο αυτοτραυματισμος ΔΕΝ ειναι φυσιολογικος.
Για οποιονδηποτε λογο,απο προσοχη μεχρι βαρεμαρα θελει συζητηση και συνεδριες με ειδικο.
Επιπλεον, μη νομιζει κανενας, οτι το μυαλο του καθενος ,σε τετοια περιστατικα, ειναι σε κατασταση να καταλαβαινει γιατι το κανει.
Υπαρχουν πολυ διαφορετικοι λογοι που ωθουν σε κατι τετοιο ,αλλα ειναι καθαρα ψυχολογικοι.
Το ''θα σταματησει μονος του'' ΔΕΝ ειναι η λυση. Η αντιδραση, ατομων που καταφευγουν σε τετοιες ενεργειες, κραυγαζει οτι θελουν βοηθεια.Αμεση. Γιατι και δυστυχως το χουμε δει απειρες φορες να συμβαινει, εχουμε θρηνησει και θυματα..
δεν υπαρχει καμια περιπτωση καποιος να πεθανει απο αυτο καταλαθως...αυτοκτονησα καταλαθως δεν υπαρχει. Θελει πολυυυυυυυ δουλεια για να σκαψει καποιος την φλεβα και αν το κανει θα πρεπει αυτος ο ανθρωπος να εχει περασει πολλα. Εγω προσωπικα δεν εχω τολμησει να το κανω αυτο το πραγμα. Μονο επιφανειακα
Αυτό ακριβώς. Ξέρω πολλές φίλες μου που χαρακωνόντουσαν παλιότερα και πάθαινα σοκ με αυτήν την μέθοδο Οκ και εγώ έχω νεύρα, ψυχολογική πίεση και τα σχετικά αλλά προτιμώ να ξεσπάω σε αντικείμενα, κλάματα, βρισιές και τέτοια παρά να τραυματίσω τον εαυτό μου.
η μονη διαφορα ειναι οτι με αυτες τις μεθοδους δεν καταλαβαινω οτι ξεσπαω... δεν ξερω αν με καταλαβαινεις
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
δε νομιζω οτι ειναι εκτονωση
αν θες να εκτονωθεισ κανεις αλλα πραγματα..
τετοιες περιπτωσεις θελουν γιατρο βεβαια
και υποθέτω οτι δειχνουν ανθρωπους που σιχαινονται τον εαυτο τους και
θελουν αγαπη που ή δεν παιρνουν απο πουθενα ή δεν τους τη δειχνουν αρκετα..
πρεπει να αλλαξουν ολοκληρη την κοσμοθεωρια τους
και σε κατι τετοιο δε φτανουν ουτε δεκα επισκεψεις σε ενα γιατρο
ουτε αλλος τροπος ''εκτονωσης''
Προσωπικα το κανωω για εκτονωση...τα αλλα πραγματα δεν με συμπληρωνουν. Εχω 2 πολυ καλους γονεις οπως ολοι. Δεν ειναι θεμα αγαπης.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.