Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
14-02-08
10:54
Οι πολιτικές μου προσδοκίες
Θα ήθελα να ζήσω σε μία (νέα) «παγκόσμια κατάσταση πραγμάτων», όπου:
-Θα εργάζομαι υποχρεωτικά( για εμένα και το «σύστημα») 3 ώρες(η 1 ως απλήρωτη υπερωρία και υπέρ του «Οικοσυστήματος»), ανά ημέρα, σε μία εβδομάδα εργάσιμων ημερών: Δευτέρα-Τρίτη και Πέμπτη-Παρασκευή.
-Θα εργάζομαι υποχρεωτικά(για εμένα και το «σύστημα») 5 ώρες, για να «γνωρίσω τον εαυτό μου»[2 ώρες Παιδεία-2 ώρες Εκπαίδευση -1 ώρα Τέχνη], ανά ημέρα, σε μία εβδομάδα εργάσιμων ημερών: Δευτέρα-Τρίτη και Πέμπτη-Παρασκευή. Η αντικειμενική αξιολόγησή των επιδόσεων μου εδώ, θα διαμορφώνει και τον ατομικό μου «Δείκτη πρόνοιας», απʼ τον οποίο θα εξαρτάται το ανά εβδομάδα ελεύθερο ατομικό μου πιστωτικό όριο, για τις όποιες καταναλωτικές μου ανάγκες.
-Να καταναλώνω ελεύθερα και σύμφωνα με το εκάστοτε «πιστωτικό όριό μου», άλλες 8 ώρες κάθε εργάσιμης ημέρας, για την καλλιέργεια της σχέσης μου με το κοινωνικό και φυσικό περιβάλλον(χόμπυ): πολιτική, ψάρεμα, ανθοκομική, ζωοτεχνία, φυτολογία, υγεία και παρόμοια.
-Και τις υπόλοιπες 8 ώρες των εργάσιμων ημερών, να μπορώ να κοιμάμαι με την ασφάλεια που παρέχει η βεβαιότητα, ότι όλοι οι υπόλοιποι άνθρωποι, δεν έχουν κανένα λόγο να μην με ανέχονται(συμπαθούν, αγαπούν), όσο τουλάχιστον και εγώ εκείνους.
-Την Τετάρτη, και πρώτη αργία της κάθε εβδομάδας, να ασχολούμαι μόνον με τις προσωπικές μου επιθυμίες. Το Σάββατο, με τα «προβλήματα της Φύσης» και την Κυριακή, με τις «επιθυμίες του Θεού».
-Και πάνω από όλα, θα ήθελα, να είμαι ο έσχατος μεταξύ όλων, που θα απολάμβανε μία τέτοια «παγκόσμια τάξη πραγμάτων».
Είναι άραγε εφικτή;;;
Θα ήθελα να ζήσω σε μία (νέα) «παγκόσμια κατάσταση πραγμάτων», όπου:
-Θα εργάζομαι υποχρεωτικά( για εμένα και το «σύστημα») 3 ώρες(η 1 ως απλήρωτη υπερωρία και υπέρ του «Οικοσυστήματος»), ανά ημέρα, σε μία εβδομάδα εργάσιμων ημερών: Δευτέρα-Τρίτη και Πέμπτη-Παρασκευή.
-Θα εργάζομαι υποχρεωτικά(για εμένα και το «σύστημα») 5 ώρες, για να «γνωρίσω τον εαυτό μου»[2 ώρες Παιδεία-2 ώρες Εκπαίδευση -1 ώρα Τέχνη], ανά ημέρα, σε μία εβδομάδα εργάσιμων ημερών: Δευτέρα-Τρίτη και Πέμπτη-Παρασκευή. Η αντικειμενική αξιολόγησή των επιδόσεων μου εδώ, θα διαμορφώνει και τον ατομικό μου «Δείκτη πρόνοιας», απʼ τον οποίο θα εξαρτάται το ανά εβδομάδα ελεύθερο ατομικό μου πιστωτικό όριο, για τις όποιες καταναλωτικές μου ανάγκες.
-Να καταναλώνω ελεύθερα και σύμφωνα με το εκάστοτε «πιστωτικό όριό μου», άλλες 8 ώρες κάθε εργάσιμης ημέρας, για την καλλιέργεια της σχέσης μου με το κοινωνικό και φυσικό περιβάλλον(χόμπυ): πολιτική, ψάρεμα, ανθοκομική, ζωοτεχνία, φυτολογία, υγεία και παρόμοια.
-Και τις υπόλοιπες 8 ώρες των εργάσιμων ημερών, να μπορώ να κοιμάμαι με την ασφάλεια που παρέχει η βεβαιότητα, ότι όλοι οι υπόλοιποι άνθρωποι, δεν έχουν κανένα λόγο να μην με ανέχονται(συμπαθούν, αγαπούν), όσο τουλάχιστον και εγώ εκείνους.
-Την Τετάρτη, και πρώτη αργία της κάθε εβδομάδας, να ασχολούμαι μόνον με τις προσωπικές μου επιθυμίες. Το Σάββατο, με τα «προβλήματα της Φύσης» και την Κυριακή, με τις «επιθυμίες του Θεού».
-Και πάνω από όλα, θα ήθελα, να είμαι ο έσχατος μεταξύ όλων, που θα απολάμβανε μία τέτοια «παγκόσμια τάξη πραγμάτων».
Είναι άραγε εφικτή;;;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
12-02-08
20:48
Παρά το ότι συμφωνώ με τη "διαπίστωση", θα πρέπει να ομολογήσω, ότι αυτή εξηγεί(αιτιολογεί σε "βάθος" ή "διαφορικά") το "Μεγάλο Μάρκετινγκ" της ιστορίας, τους μεταναστευτικούς, αποικιακούς και ιμπεριαλιστικούς πολέμους, με μία λέξη, τον Πόλεμο: καταξίωση=νίκη!Εγώ πιστεύω πως ναι. Κάπου είχα διαβάσει ότι ακόμη και οι άστεγοι (που προφανώς δεν έχουν ικανοποιήσει τις ανάγκες ασφαλείας) έχουν μεταξύ τους έναν "ανταγωνισμό" για κάποια θέματα (πχ σε ποιο παγκάκι θα κοιμηθούν ήταν ένα παράδειγμα νομίζω, δυστυχώς δεν με βοηθά η μνήμη μου) που κάνουν ορισμένους εξ αυτών να έχουν περισσότερη καταξίωση στα μάτια των υπολοίπων.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
12-02-08
19:44
Ποιο είναι οριακά( έως και φαντασιακά) το "καλύτερο επίπεδο ζωής"; Από την οποιαδήποτε σχετική απάντηση, εκτιμώ, θα πρέπει να ξεκινήσει και η απόπειρα απάντησης στο ερώτημα:@Νωευς,
Έτσι όπως παρουσιάζεις τις ανάγκες είναι σαν να είναι κάτι αρνητικό. Όμως μην ξεχνάμε ότι οι ανάγκες είναι που οδηγούν τον άνθρωπο σε ένα καλύτερο επίπεδο ζωής.
Τι ορίζουμε σαν ανάγκη; Μόνο αυτά που μας βοηθούν στην επιβίωση;
Ως γνωστό( το θεμελιώδες αξίωμα της Οικονομικής Επιστήμης ξεκινάει από την ασύμπτωτη σχέση των " απεριόριστων αναγκών" και των "περιορισμένων διαθέσιμων μέσων". Από αυτή προκύπτει η βασική και αφετηριακή παραδοχή, ότι ο άνθρωπος(ως άτομο) επιδιώκει την μέγιστη δυνατή ωφέλεια, με το μικρότερο δυνατό κόστος.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.