Dias
Επιφανές μέλος
Ο Dias αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φυσικός. Έχει γράψει 10,063 μηνύματα.
08-09-14
23:43
Μόλις ο φοιτητής κατάλαβε τη γκάφα του, άλλαξε 10 χρώματα και άρχισε να ψελλίζει σαν δικαιολογία ότι δεν γνώρισε τον καθηγητή επειδή τη μέρα εκείνη δεν φορούσε τους φακούς επαφής του. Ο καθηγητής που δεν ήταν κολλημένος, γέλασε και του είπε ότι δεν πειράζει και ότι και αυτός όταν ήταν φοιτητής δεν πολυπατούσε στις παραδόσεις. Έψαξε στον υπολογιστή του, είδε ότι ο φοιτητής στα 2 μαθήματά του είχε υψηλούς βαθμούς και του έδωσε τη συστατική επιστολή.μιλούσε τόση ώρα με τον καθηγητή και τον δούλευε
// προφανώς ξεφτίλα να ζητάς συστατική και να μη θυμάσαι καν τη φάτσα του
(Σημείωση: Το περιστατικό δεν μου το διηγήθηκε ο φοιτητής, αλλά ο καθηγητής που τυγχάνει συγγενής μου).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dias
Επιφανές μέλος
Ο Dias αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φυσικός. Έχει γράψει 10,063 μηνύματα.
10-09-13
22:46
Εντάξει, κάποια ρεζιλίκια έχουν πλάκα. Ειδικά όταν συμβαίνει κάτι μπροστά σε αγνώστους λες "και τι έγινε? μήπως θα με ξαναδεί?". Τι γίνεται όμως όταν το ρεζιλίκι γίνεται μπροστά σε πολύ γνωστούς που μάλιστα θα πρέπει να τους βλέπεις κάθε μέρα και ακόμα σε ένα σκληρό κοινωνικό μικρόκοσμο που δεν συγχωρεί και ψάχνει αφορμή για να κοροϊδεύει? Τότε για το "θύμα" η κατάσταση δεν είναι καθόλου αστεία και πραγματικά επιθυμεί να ανοίξει η γη να το καταπιεί. Βγάλτε τα συμπεράσματά σας από την παρακάτω ιστορία:
Δευτέρα γυμνασίου. Μαθηματικά. Στην τάξη απόλυτη ησυχία. Ένα κορίτσι λύνει μια άσκηση στον πίνακα. Σκύβει να γράψει χαμηλά. Και τότε μέσα στην ησυχία ακούγεται από αυτήν ο γνωστός ήχος της εκτόνωσης αερίου. Η τάξη γελάει, χειροκροτεί, ουρλιάζει. Το κορίτσι φεύγει από την αίθουσα τρέχοντας και κλαίγοντας. Εξαφανίζεται για το υπόλοιπο της μέρας.
Σκεφτείτε σε τι θέση ήρθε η κοπέλα. Η ηλικία των συμμαθητών της δεν ήταν αυτή που θα έδειχνε κατανόηση σε ένα τυχαίο γεγονός. Σίγουρα υπήρχαν παιδιά που της πέταξαν κοροϊδίες ή υπονοούμενα. Με τι μούτρα θα έβλεπε την επόμενη μέρα τους συμμαθητές της?
Δευτέρα γυμνασίου. Μαθηματικά. Στην τάξη απόλυτη ησυχία. Ένα κορίτσι λύνει μια άσκηση στον πίνακα. Σκύβει να γράψει χαμηλά. Και τότε μέσα στην ησυχία ακούγεται από αυτήν ο γνωστός ήχος της εκτόνωσης αερίου. Η τάξη γελάει, χειροκροτεί, ουρλιάζει. Το κορίτσι φεύγει από την αίθουσα τρέχοντας και κλαίγοντας. Εξαφανίζεται για το υπόλοιπο της μέρας.
Σκεφτείτε σε τι θέση ήρθε η κοπέλα. Η ηλικία των συμμαθητών της δεν ήταν αυτή που θα έδειχνε κατανόηση σε ένα τυχαίο γεγονός. Σίγουρα υπήρχαν παιδιά που της πέταξαν κοροϊδίες ή υπονοούμενα. Με τι μούτρα θα έβλεπε την επόμενη μέρα τους συμμαθητές της?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dias
Επιφανές μέλος
Ο Dias αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φυσικός. Έχει γράψει 10,063 μηνύματα.
05-09-13
21:33
Έχω να διηγηθώ και ένα ρεζιλίκι μου πανευρωπαϊκού επιπέδου. Όταν πήγαινα Β λυκείου, τα Χριστούγεννα πήγα μαζί με τη μητέρα μου στο εξωτερικό (U.K.) όπου εργαζόταν ο πατέρας μου. Μέναμε και οι τρεις στο ίδιο δωμάτιο, έτσι για να αφήνω τους γονείς μου και λίγο μόνους (ήμουν και διακριτικός), αρκετές φορές έπαιρνα ένα λεωφορείο και πήγαινα μόνος μου βόλτες στο κέντρο της πόλης. Μια από τις φορές αυτές, είδα σε ένα κατάστημα ένα πανέμορφο τεράστιο λούτρινο γιέτι (ο μυθικός χιονάνθρωπος των Ιμαλάιων). Χωρίς να το πολυσκεφτώ αγόρασα το γιέτι (ήταν και πανάκριβο) με σκοπό να το κάνω κάπου δώρο. Είχε ύψος 1,5m, και διαστάσεις κανονικού παιδιού. Σακούλα στο μέγεθός του φυσικά δεν υπήρχε, το πήρα αγκαλιά και στο λεωφορείο μου χαμογελούσαν κοκκινομάλλες γριές με φακίδες. Όταν το είδε η μητέρα μου έβαλε τις φωνές. «Πού θα το πάμε αυτό; Εγώ δεν θα ασχοληθώ, βγάλε τα πέρα μόνος σου». Είχε δίκιο, στα αεροδρόμια και στα τελωνεία είχαμε πρόβλημα, δεν ήταν αποσκευή ούτε χειραποσκευή, πολύ μεγάλο για παιχνίδι, με έβλεπαν όλοι περίεργα και μου έκλειναν το μάτι, κάπου το γιέτι πέρασε από ακτίνες, αλλού το ψαχούλεψαν, το ζούπισαν και το παρενόχλησαν σεξουαλικά. Η πτήση δεν ήταν κατευθείαν και στον ενδιάμεσο σταθμό (Amsterdam), κυκλοφορούσα για μερικές ώρες σε ένα κατάμεστο αεροδρόμιο με το ζώο μου αγκαλιά και όλες τις φυλές της Γης να με κοιτάζουν και να γελάνε. Στο πρώτο αεροπλάνο υπήρχε κενή θέση και το κάθισα, αλλά στο δεύτερο που ήταν γεμάτο δεν είχα πού να το βάλω και μου το πήρε η αεροσυνοδός. Τελικά το γιέτι τα κατάφερε να φτάσει Ελλάδα…
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dias
Επιφανές μέλος
Ο Dias αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φυσικός. Έχει γράψει 10,063 μηνύματα.
26-08-13
19:50
Το έριξα στην πλάκα αναγκαστικά. Το θετικό ήταν ότι από τότε δεν ξανάρθε πιο νωρίς. (Το να έρχεται καθηγητής νωρίτερα, μου ήταν πιο σπαστικό από το να αργεί). Την έβλεπα από το παράθυρο να περιμένει στο αυτοκίνητο της για να χτυπήσει το κουδούνι ακριβώς.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dias
Επιφανές μέλος
Ο Dias αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φυσικός. Έχει γράψει 10,063 μηνύματα.
25-08-13
13:35
Όταν πήγαινα τρίτη λυκείου ένα μεσημέρι μετά το σχολείο γράφω στο κινητό μήνυμα για τη μητέρα μου: " ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΣΕΡΒΙΡΕ ΦΑΓΗΤΟ ΓΙΑΤΙ ΕΧΩ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ ΕΚΘΕΣΗ ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΑΥΤΗ Η ΜΟΥΡΛΗ ΕΡΧΕΤΑΙ ΠΙΟ ΝΩΡΙΣ". Μαντεύετε πού το έστειλα;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Dias
Επιφανές μέλος
Ο Dias αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φυσικός. Έχει γράψει 10,063 μηνύματα.
20-08-13
20:37
Πριν κανένα μήνα:
Είμαι λοιπόν με μία φίλη μου,στην αυλή του σπιτιού μου χαλαρά,θα τανε 3 το πρωί;χαζεύαμε τα αστέρια,είχαμε βάλει και μουσικούλα, και είχαμε μια από αυτές τις συζητήσεις,που σηκώνουν πολλή σκέψη,πολλούς αναστεναγμούς και πολλές στιγμές σιωπής.
Μετά λοιπόν από κανένα τέταρτο απόλυτης ησυχίας,για να σπάσω λίγο την κατάθλιψη της ατμόσφαιρας λέω-δυνατά-και γεμάτη ενθουσιασμό:<<Ωραία,ας μιλήσουμε για κάτι πιο διασκεδαστικό και άκρως απολαυστικό φίλη μου:sssshex(το είπα και με προφορά η άτιμη )
Και εκείνη την στιγμή,σκάει μύτη ο μπαμπάς μου.Μας κοιτάει.Τον κοιτάμε.Ησυχία.Και λέει:<<Την γάτα ήρθα να βγάλω έξω,δεν κρυφάκουγα.Πάντως,αν έχετε εε,εε καμιά ερώτηση βρε κορίτσια,γενικά,ό,τι θέλετε μπορείτε να ρωτήσετε εμένα ή την Νομική,καλύτερα την Νομική>>(όπου Νομική βλέπε την μαμά μου)
Και γυρίζει αμέσως πλάτη και φεύγει μουρμουρίζοντας:<<Δεν τα είπαμε στα 5,θα τα πούμε στα 18..τι αμαρτίες πληρώνω ο άνθρωπος>>.
Πάντως,όταν είπε αυτό με την ερώτηση,ήμουν έτοιμη να πω:<<Ναι πατέρα,αν έχεις καμιά απορία εδώ είμαι,πες μου να στην λύσω>>,αλλά δεν το είπα,κρατήθηκα
Κουλ όμως ο πατέρας,κύριος την επομένη 8)
Μου έχει τύχει ιστορία με πατέρα πιο βαριά. Πριν 4 χρόνια τα έφτιαξα με οικογενειακή φιλη φυσικά κρυφά. Πήγαμε με τους γονείς διακοπές. Τα βράδια όταν όλοι κοιμόντουσαν με το κορίτσι το σκάγαμε και πηγαίναμε στην παραλία. Την τελευταία φορά στις 03:30 το πρωί που γυρίσαμε πέσαμε στον πατέρα της που βγήκε για τσιγάρο. Μας ρώτησε πού ήμασταν και του είπαμε ότι πήγαμε να πάρουμε αέρα. Και τι μας είπε; "Να προσέχετε γιατί από τον πολύ αέρα μπορεί να ... Φουσκώσετε".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.