Anonyme
Δραστήριο μέλος
Η Anonyme αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μεταφραστής/Διερμηνέας. Έχει γράψει 645 μηνύματα.
06-01-15
02:28
Επισης ρολο δεν παιζει τοσο πολυ η χωρα αλλα το εισοδημα.
Όλη η αλήθεια βρίσκεται σ'αυτή τη φράση. Πραγματικά, αν το οικονομικό πρόβλημα είναι λυμένο, όπου και να βρίσκεσαι μια χαρά θα 'ναι.
View attachment 58295
Οταν θα μενετε στη Γερμανια, οι καθημερινες σας εικονες θα ειναι σαν την απο πανω φωτογραφια. Γκρι και βαρετα κτιρια, μουντος καιρος και ντονεραδικα ενω μια τυπικη πολυκατοικια ειναι καπως ετσι
View attachment 58296
Πάντως αυτό δεν είναι απαραίτητο, υπάρχουν πολλές επαρχιακές πόλεις σ'όλη την βόρεια Ευρώπη ιδιαίτερα γραφικές, π.χ..
Έχω κάτι γνωστούς που μετακόμισα στη Σουηδία και μόνο παράπονο δεν έχουν. Δεν γκρινιάζουν καν για τον καιρό. Και όχι δεν είναι γιατροί, δικηγόροι κτλ. Εργάτες είναι.
Αυτό με τον καιρό είναι σχετικό. Αρχικά εξαρτάται από το άτομο, καθώς υπάρχουν άνθρωποι που δεν αντέχουν το κρύο και άλλοι που δεν τους ενοχλεί. Παράλληλα, έχει να κάνει και με το χρονικό διάστημα, γιατί κι εγώ έχω γνωστούς που άφησαν το μεσογειακό κλίμα και πήγαν στην Γερμανία και ναι μεν παράπονο δεν έχουν (από τις υποδομές, την πρόνοια, τις μετακινήσεις κτλ), αλλά σχεδόν 20 χρόνια μετά, κανονίζουν τις καλοκαιρινές τους διακοπές έξι μήνες πριν με λαχτάρα. Βέβαια αυτό ισχύει για αυτόν που μεταναστεύει, τα παιδιά που γεννιούνται εκεί δεν καταλαβαίνουν διαφορά!
1)Το ξέρω ότι το πιθανότερο είναι να μένω στα προάστια για να μπορώ να πληρώσω το (δυσβάσταχτο παρισινό) νοίκι,αλλά επειδή θα δουλεύω στο κέντρο θα τα βλέπω κάθε μέρα τα μνημεία του Παρισιού.
Δεν τράβηξα ενοικιαζόμενα, αλλά αν σκέφτεσαι να αγοράσεις, voilà :
View attachment 58301
View attachment 58302
View attachment 58303
View attachment 58304
Έχω επισκεφτεί τη Γαλλία κ τη Γερμανία (εκδρομή με το σχολείο) και (πέρα απ'το ότι λάτρεψα αυτές τις δύο χώρες κ θα μπορούσα να μείνω για πάντα εκεί άνετα),όταν πήγαμε σε σχολεία εκεί κ μιλήσαμε με παιδιά,κατάλαβα ότι πραγματικά είμαι σαν εκείνους,κ όχι σαν τους συμμαθητές μου,που βαριούνταν να μπουν μέσα για να κάτσουν να παίζουν ηλεκτρονικά στο δρόμο,ήταν ψόφιοι για φασαρία με τους ντόπιους,και έκαναν ό,τι βλακεία τους κατέβαινε στο κεφάλι.
Τεσπα,νταξ τέλος το οφ.
Θα κάνω κι εγώ λίγο τον δικηγόρο του διαβόλου και μη φανταστείς πως προσπαθούμε να σου αλλάξουμε γνώμη, απλά να σε κάνουμε να δεις πως το νόμισμα έχει πάντα δύο πλευρές.
Επειδή για κακή(?) σου τύχη ξέρω από πρώτο χέρι και από τις δύο χώρες που αναφέρεις, θα παραθέσω ορισμένα περιστατικά. Η εντεκάχρονη γερμανοαναθρεμένη ξαδερφούλα μου έκανε σαματά να πάρει κάποιο πανάκριβο κινητό για τα γενέθλιά της (νομίζω 400Ε), επειδή στο σχολείο τη κοροϊδεύανε όλοι οι συμμαθητές της, οι οποίοι είχαν iphone. Επίσης τουλάχιστον τα μισά παιδάκια της τάξης της έχουν λογαριασμούς σε fb, skype, viber και δεν συμμαζεύεται.
Για την γαλλική δευτεροβάθμια δεν έχω εικόνα, πάντως επειδή κάθε πρωί στον δρόμο για τη σχολή περνούσα μπροστά από λύκειο, έβλεπα δεκάδες αγόρια και κορίτσια (ντυμένα στην τρίχα και βαμμένα!) να καπνίζουν μετά μανίας (8 το πρωί!). Υποθέτω πως είναι τα ίδια παιδιά που ύστερα, στο πανεπιστήμιο, έρχονται στα μαθήματα με τα macbook για να "κρατάνε σημειώσεις" την ώρα που σερφάρουν στο fb (τουλάχιστον στα Universités, δεν ξέρω τι γίνεται στις Grandes Écoles).
Εν ολίγοις δεν υπάρχουν εκείνοι κι εμείς. Υπάρχουν άτομα με τα οποία ταιριάζουμε και άλλα με τα οποία όχι. Επειδή δεν έχεις βρει ακόμα άτομα από την πρώτη κατηγορία στην Ελλάδα, δεν σημαίνει και ότι δεν υπάρχουν. Με το να κρίνεις όμως τους συμμαθητές σου σχεδόν με υπεροψία, δεν πρόκειται να ωφεληθείς, αντίθετα μάλλον αντιπαθής θα γίνεις. Κι αν έχεις προσπαθήσει να ρίξεις νερό στο κρασί σου και να τους προσεγγίσεις ανεπιτυχώς, τότε απλά κάνε υπομονή μέχρι να αλλάξεις περιβάλλον (στο λύκειο, στις σπουδές) και να διευρυνθεί ο περίγυρός σου.
Για να είμαι (επιτέλους) on topic, πλέον η σκέψη του να ζήσω μακριά απ'την Ελλάδα μόνιμα με τρομάζει. Προσωπικά δεν θα έφευγα ποτέ εκτός Ευρώπης, ούτε καν για λίγα χρόνια (ανεξήγητο δικό μου κόλλημα) παρά μόνο για διακοπές. Εντός Ευρώπης για περαιτέρω σπουδές ή για δουλειά θα πήγαινα σε πολλές χώρες. Πάντως πέραν του καιρού που για μένα είναι πολύ σημαντικός παράγοντας, αυτό που με πλακώνει στο εξωτερικό είναι που όχι μόνο τα μαγαζιά κλείνουν νωρίς, αλλά και οι άνθρωποι κλείνονται μέσα, και οι δρόμοι ερημώνουν, με αποτέλεσμα δώδεκα το βράδυ να μοιάζουν οι πόλεις με φαντάσματα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.