archaios19
Πολύ δραστήριο μέλος
Πράγματι, εκφράζεις μία απαισιοδοξία μέσα από την οποία αναδεικνύεται ένα δηκτικό ύφος. Σαν σύνθεση είναι καθαρά μοντερνιστικό.Ευχαριστω πολυ βαγγελη! Και τα δικα σου δεν πανε πισω μια ματια που εριξα! Δυσκολος λογοτεχνικος "κλαδος" τα ιστορικα... Εμενα αγγιζουν πιστευω πιο πολυ τον αξονα του κυνισμου-νατουραλισμου και εχουν να κανουν με το θυμικο του ανθρωπου
archaios19
Πολύ δραστήριο μέλος
Όπως σου έγραψα, είναι πολύ ωραίο δείγμα γραφής. Μου αρέσει πολύ ο αναπάντεχος συνδυασμός των λέξεων που επιλέγεις. Να συνεχίσεις να γράφεις και να μην εγκαταλείψεις το ''άθλημα''.Νομιζω ηρθε και η δικια μου ωρα να παραθεσω ενα πεζο μου, το οποιο ουσιαστικα ειναι μια συνθεση σκεψεων αποτυπωμενες στο χαρτι....
Σμηνη περνουν πετουν αρμονικα σε σχηματα με απολυτη γεωμετρια, χαος και μοναξια
Μια μερα απο αυτες ισως να ειναι και η τελευταια δεν ξερω
και δεν εννοω πως θα πεθανω ή θα αυτοκτονησω,
δεν εννοω αυτη λεγοντας τελευταια,
εννοω πως απλα θα ξυπνησω και δεν θα μαι πια εγω...
Χαος στο μυαλο μου
τι βροχη ειναι αυτη γαμω την τυχη μου...
και τι ποιο μισητο απο τις βρεγμενες σας ομπρελες..
σημερα καταφερα και θυμηθηκα πως γελας και οχι πως γκρινιαζεις βριζοντας ω καλυτερε μου φιλε
Ας κατηγορησουμε τη ρυπανση της πολης για τη βρωμικη ζωη μας,
το διοξειδιο απο τα εργοστασια και τα αυτοκινητα
Τη βρωμικη ζωη, τη βρωμικη ψυχη μας, ομως, ειναι το ερωτημα που με απασχολει τον τελευταιο καιρο...
Συγχωρα με λοιπον για’φτα τα παρασιτα
Ενας σωστος συγγραφεας δεν θα τα επετρεπε ξερω..
Μα αν ηθελες σωστους συγγραφεις δεν θα διαβαζες εμενα.. (να ξερεις)
Οι δαίμονες ως έκπτωτοι αγγέλοι εχουν κι αυτοι φτερα,
απλα δεν μαθαν να τα χρησιμοποιουν,
απλα δεν εχουν τι να τα κανουν
τα στριμωχνουν στην πλατη τους κολλητα με την σπονδυλικη στηλη για να μην φαινονται
γιατι ντρεπονται πια για΄φτα...
Θα επιθυμουσα να ακουσω την γνωμη σας
archaios19
Πολύ δραστήριο μέλος
---------------------------------------------------------------------------------------
Σας έχω καινούριο ποίημα! Ονομάζεται " Η ηδονή της Μοίρας". Διαβάστε το και θέλω να μου πείτε τι αποκομίσατε!
Εκεί κάτω η Μοίρα έχει απλώσει
την αραχνοΰφαντη σαγήνη της
Εκεί κάτω το πεπρωμένο
άπασι αμαρτούσι φυγείν αδύνατο
Εκεί κάτω το σαρδόνιο γέλιο της
άχθος ασήκωτο, αιώνιο, απαρέγκλιτο
Εκεί κάτω το ζεστό πέπλο της
δεσμά στους επιγής υβρικότες
Τι κι αν ο Σίσυφος είχε μια ρώμη
μείζονα ερρωμενέστερου λίθου;
Τι κι αν ο Τάνταλος είχε ανάστημα
μείζον υψαύχενων δένδρων;
Τι κι αν αμφότεροι είχαν την
ομηρική Αίσα σύγγνωμο τους;
Τότε τι;
Ο Σίσυφος θα εξοβέλιζε τον αβάσταχτο
λίθο της σαρκός του και ο Τάνταλος
θα ξεπηδούσε από το απύθμενο
φρέαρ της ψυχής του
ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ!
Βλέμματα υγρά που συναντιούνται
Αγαλλίαση και κάθαρση πάσης φύσεως
Διάρρηξη των ιματίων της Ανάγκης
Διάρρηξη των ιματίων του τέλματος τους
Και μετά τι;
Βλέμματα που συναντούν τα 6 μάτια του θηρίου
Αγαλλίαση κούφια για το άβατο φως των Ηλυσίων
Διάρρηξη της ταλαιπωρημένης επιθυμίας τους
Διάρρηξη των ορθάνοιχτων αυτιών τους
Ακούν ξανά το σαρδόνιο χαμόγελο
της γυμνής πια Μοίρας
το γέλιο της αμφιεννύσας με
ευχαρίστηση και ηδονή Μοίρας
ΕΔΩ ΠΑΝΩ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
archaios19
Πολύ δραστήριο μέλος
Ένα άλλο που μου ήρθε!
Μα πώς να αποκαλέσει κανείς τον Δία;
Αυτό θα ήταν μεγάλη ιστορία!
Ερωτύλο, αρχηγό ή πατέρα σπλαχνικό;
Όλα αυτά μαζί τον κάνουνε ιδανικό!!!
Και να η Ήρα με μια παντόφλα στο χέρι
"Είσαι τυχερός που δεν πήρα το μαχαίρι!"
"Ηράκι μου τι έπαθες; Γιατί είσαι σκυθρωπή;
Να ξέρεις ότι είσαι η αγάπη μου η μοναδική!"
Και άξαφνα εμφανίζεται με μια κοιλάρα ΝΑ
η Λητώ, η ταπεινή με την κορμοστασιά
" Κουτσούβελα περιμένω αγάπη μου χρυσή"
" Μα δεν το θέλω και αυτό το νόθο το παιδί!"
"Χρυσό μου δεν με άκουσες καλά,
είπα πως θα κάνουμε δίδυμα παιδιά
τον Απόλλωνα τον κούκλο μελλοντικό εραστή
και την Αρτεμίτσα που θα μείνει παρθένα μια ζωή!"
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
archaios19
Πολύ δραστήριο μέλος
"Στο μεταίχμιο ταρτάρων και ηλυσίων πεδίων"
Όταν τον εσίμωσα, αισθάνθηκα φρίκη,
ένα πέπλο κνέφους με περιέζωσε.
Έχασε τη νιότη του με το που έχασε τη φιλοπατρία του
και η καμπούρα του σήκωνε το βάρος της προδοσίας
Ο Εφιάλτης σήκωσε το δάκτυλο και
έδειξε τη συντριβή 1000 ηρώων εθνικών
Ο Εφιάλτης σηκώνει το δάκτυλο ξανά και
δείχνει το δρόμο 1000 ολετήρων εθνικών
Τα στενά των Θερμοπυλών υποδέχονται λαμπρά
Λεωνίδες και όχι, ποτέ! Εφιάλτες
Για κάθε έναν από τους τέτοιους τα στενά
τούς γίνονται Συμπληγάδες Πέτρες
Και τότε μίλησα για την Τριπολιτσά και
για τα Δερβενάκια! Εφιάλτες για τον Εφιάλτη
Μού γύρισε την πλάτη και κατέβηκε
τις σάπιες σάρκες των Σπαρτιατών και των Θεσπιέων
Εγώ,στο μεταίχμιο Ταρτάρων και Ηλυσίων Πεδίων,
Κόλασης και Παραδείσου, έσωσα και σώθηκα
Γιατί η ολόλευκη φουστανέλα μου ήταν
ραμμένη με αυτοθυσία και φιλοπατρία
Γιατί ο ξεσκισμένος μανδύας του είχε κάτι
από κλωστές φιλαυτίας και απατρίας
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
archaios19
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
archaios19
Πολύ δραστήριο μέλος
Το "Μεταίχμιο" μόνο είχα στείλει σε έναν διαγωνισμό
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
archaios19
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
archaios19
Πολύ δραστήριο μέλος
Και φθάνω με το όχημα στην ξακουσμένη Θήβα
την επτάπυλη, τη λεβεντογέννα, τη μοιραία
Αισθάνομαι στη σάρκα μου κάτι από τη δόξα
που μαθαίναμε για εκείνη, χάρη στο αεράκι που σε
υπνωτίζει και σε ξεναγεί στα αρχαία ερείπια
Μέσα σ'αυτόν τον λήθαργο το μάτι στέκεται
στα τείχη της σαν διψασμένος περαστικός
που αντικρύζει μια κρυσταλλένια κρήνη
Και τότε: η όαση
Γίνομαι άξαφνα Θηβαίος γέρων, ενοχλημένος
από έναν διάχυτο θόρυβο αλλά! Κρέμομαι από τα
φλογοβόλα χείλη του "Αρχή ανδρα δείκνυσι"
Μα είναι ο Κρέων ο Μενοικέως!
Τα λόγια του με μαγεύουν στο αυτί! Ψυχική ανάταση
και λόγια σιγουριάς στην πείρα μου:
" Μα αυτός διαφέρει!"
Η πείρα μου λέει λόγια σιγουριάς στον εαυτό μου:
" Θα φτάσει η ειμαρμένη ώρα που θα σκοτώσει
την Αντιγόνη σου, την Αντιγόνη όλων!"
Και τα τείχη λένε λόγια σιγουριάς στον εαυτό μου:
" Μη σε πλανέψουν οι πομφόλυγες άλλων Κρεόντων!
Η Αντιγόνη πρέπει να ζήσει και να πολεμήσει για τον Πολυνείκη της!"
Και τελικά... βασιλιάς ξαναγίνεται ο Κρέοντας!
ΣΟΦΟΚΛΗ ΔΩΣΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΣΗ
.... επίσης συμβολιστικό!!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
archaios19
Πολύ δραστήριο μέλος
ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΠΟΛΕΜΟΥ
" Η ήττα μας δόξα τους, η νίκη τους θάνατός μας"
Αυτή είναι η αιώνια συμφωνία Άρη και Πλούτωνα
Και τότε, το 480, η ίδια πολεμική σύμβαση
συντάραξε την ταραγμένη Παλλάδα
Άξαφνα ο Παρθενώνας άρχισε να αποδομείται
να χάνονται ένας ένας οι κίονες που τον βάσταζαν
Άξαφνα μια νεφέλη έφερε αδυσώπητα στον τόπο
τον Έρεβος, το Νείκος και ΕΚΕΙΝΟΥΣ
Το στέρεο βήμα τους κλυδώνιζε τα ερείπια
και τα φτερά τους άνοιγαν τον δρόμο
"Για πού;" Αυτό τους ρωτούσαν! Εκείνοι όμως
αγέρωχοι, αδιάσπαστοι, αμείλικτοι τα σήκωναν ψηλά
Ο Ύπνος και ο Θάνατος μεταφέρουν ευλαβικά
στα αόρατα χέρια τους ασήκωτους λίθους, ευκλεείς
Οι στιλβωμένες περικεφαλαίες τους δεν θα
ήταν το τελευταίο για εκείνα φως!
Ο ολόλευκος χιτώνας τους θα ήταν το πρώτο
και τελευταίο για τους γιους της Νύχτας φως!
Και τότε, το 480, τα ερείπια συμφώνησαν τον ΛΟΓΟ:
" Με πόλεμο γκρεμιστήκαμε, με πόλεμο θα σηκωθούμε"
Είναι συμβολιστικό!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.