Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Η Resident Evil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,959 μηνύματα.
14-04-08
09:47
@Valder [ ή όποιον άλλο] γιατί μάλλον δεν το έπιασες "σωστά". Η κοπελιά με τη 10χρονη σχέση χώρισε "κοινεί συναινέση" (έτσι γράφεται?) γιατί και οι 2 δεν "αντεχαν άλλο". Επίσης μια τέτοια συμπεριφορά δεν είναι "προνόμιο" των γυναικών -κρίνοντας από τα παραδείγματα που έχω. Ένας γνωστός μου (λίγο πάνω από τα 30) είχε σχέση από το πρώτο έτος με μια κοπέλα,χωρίσανε κάπου στα 27 τους και στα 28 του "έβαλε στεφάνι" με μια άλλη μετά από σχέση 15 μηνών?(κάπου εκεί τέσπα). Ένας πρώην μου (με τον οποίο τα είχαμε 5 χρόνια) τα έφτιαξε σε dt με μια άλλη κοπελίτσα η οποία είναι κ.Κοκοφίκου ήδη εδώ και 2 χρόνια περίπου (με τον πρώην αυτό χωρίσαμε πριν 4 χρόνια).
Δεν είναι δλδ αποκλειστικά "γυναικείο" προνόμιο οι γάμοι-express μετά από μακροχρόνια σχέση
Δεν είναι δλδ αποκλειστικά "γυναικείο" προνόμιο οι γάμοι-express μετά από μακροχρόνια σχέση
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Η Resident Evil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,959 μηνύματα.
12-04-08
13:54
Χαιρετώ... το ερώτημα είναι γενικό, αν και η αφορμή προήλθε από 2 περιπτώσεις που άκουσα πρόσφατα.
[ΚουΕ, αν υπάρχει παρόμοιο θέμα ζητάω συγγνώμη ]
Η πρώτη περίπτωση:
Γνωστή μου η οποία μόλις 30αρισε. Είχε μια σχέση 10 ετών μέχρι πριν 7-8 μήνες, το μεγαλύτερο διάστημα εξ αποστάσεως και κάποια στιγμή πέρσι αποφασίσανε ότι κουραστήκανε, βαρεθήκανε, 2 χρόνια που έπρεπε ακόμα τουλ να είναι χώρια είναι πάρα πολλά κτλ και ...χωρίσανε... Η κοπέλα πριν 5 μήνες γνώρισε κάποιον άλλο, και πριν λίγες μέρες αρραβωνιαστήκανε και οδεύουν ολοταχως για γάμο που τον τοποθετούν κάπου στο Σεπτέμβρη από ότι μου είπε.
Ναι, ο πρώην είναι ο μεγάλος έρωτας, αλλά ο τωρινός είναι πολύ καλό παιδί, η σχέση πάει καλά και θέλει και η ίδια πλέον να ... τακτοποιηθεί βρε αδερφέ!
Η δεύτερη περίπτωση: Φίλη μου, με πολυετή σχέση χώρισε πριν κανα χρόνο, και αυτή τη στιγμή είμαστε εν αναμονεί ενός πιτσιρικά (ή μιας πιτσιρίκας δεν το ξέρουμε ακόμα) με κάποιον άλλο με τον οποίο τα έχουν ε, λίγο περισσότερο από όσο είναι ο μπέμπης/μπέμπα που είναι στα σκαριά. Θα παντρευτούν με πολιτικό γάμο λίαν συντόμως και μόλις με το καλό έρθει ο μπόμπιρας θα δούν πότε βολεύει να κάνουν και θρησκευτικό.
Τα παραπάνω παραδείγματα, αλλά και άλλα που κατά καιρούς έχω ακούσει, με κάνουν να αναρωτιέμαι... τελικά με τι κριτήρια λέμε "με αυτόν θα κάνω οικογένεια/θα παντρευτώ;"
Παλαιότερα πχ, στην εποχή των γονιών μου, οι σχέσεις -αν και δεν κατέληγαν όλες σε γάμο σώνει και ντε, δεν γίνονταν σε τόσο ευρεία κλίμακα με τη λογική του "ε, καλά δεν θα τον παντρευτώ κιόλας!". (προσωπικά το έχω πει και η ίδια για σχέση μου αυτό).
Σήμερα, που δεν υπάρχει το "ταμπού" του "τι θα πει η γειτονιά άμα γυρνάς με τον ένα και με τον άλλο", που η 3χ ανύπαντρη δεν είναι "γεροντοκόρη" [ ή αντίστοιχα "γεροντοπαλήκαρο" ο άντρας], που οι σχέσεις αλλάζουν "εύκολα", που να το να είσαι με κάποιον πολλά χρόνια δεν ισοδυναμεί με το να τον παντρευτείς, που βλέπω άτομα που μετά από μακροχρόνιες σχέσεις ("ανεπίσημες") , "επισημοποιούν" κάποια μικρή σχέση, ποιό είναι τελικά το κίνητρο;
ότι ...30αρίσαμε και το βιολογικό ρολόι ("Θοδωρή, πότε θα γίνω μάνα;") κάνει πάρτυ;
ότι από αυτόν "έτυχε" να μείνω έγγυος; (ή αντίστοιχα "Αυτή "έτυχε" να μείνει έγγυος"; )
Ναι η αγάπη... Αλλά γιατί αυτός/ή και όχι ο προηγούμενος-η που αγαπήσαμε;
(φιλοσοφικές ανησυχίες που έχει ο κόσμος ξέρω... )
[ΚουΕ, αν υπάρχει παρόμοιο θέμα ζητάω συγγνώμη ]
Η πρώτη περίπτωση:
Γνωστή μου η οποία μόλις 30αρισε. Είχε μια σχέση 10 ετών μέχρι πριν 7-8 μήνες, το μεγαλύτερο διάστημα εξ αποστάσεως και κάποια στιγμή πέρσι αποφασίσανε ότι κουραστήκανε, βαρεθήκανε, 2 χρόνια που έπρεπε ακόμα τουλ να είναι χώρια είναι πάρα πολλά κτλ και ...χωρίσανε... Η κοπέλα πριν 5 μήνες γνώρισε κάποιον άλλο, και πριν λίγες μέρες αρραβωνιαστήκανε και οδεύουν ολοταχως για γάμο που τον τοποθετούν κάπου στο Σεπτέμβρη από ότι μου είπε.
Ναι, ο πρώην είναι ο μεγάλος έρωτας, αλλά ο τωρινός είναι πολύ καλό παιδί, η σχέση πάει καλά και θέλει και η ίδια πλέον να ... τακτοποιηθεί βρε αδερφέ!
Η δεύτερη περίπτωση: Φίλη μου, με πολυετή σχέση χώρισε πριν κανα χρόνο, και αυτή τη στιγμή είμαστε εν αναμονεί ενός πιτσιρικά (ή μιας πιτσιρίκας δεν το ξέρουμε ακόμα) με κάποιον άλλο με τον οποίο τα έχουν ε, λίγο περισσότερο από όσο είναι ο μπέμπης/μπέμπα που είναι στα σκαριά. Θα παντρευτούν με πολιτικό γάμο λίαν συντόμως και μόλις με το καλό έρθει ο μπόμπιρας θα δούν πότε βολεύει να κάνουν και θρησκευτικό.
Τα παραπάνω παραδείγματα, αλλά και άλλα που κατά καιρούς έχω ακούσει, με κάνουν να αναρωτιέμαι... τελικά με τι κριτήρια λέμε "με αυτόν θα κάνω οικογένεια/θα παντρευτώ;"
Παλαιότερα πχ, στην εποχή των γονιών μου, οι σχέσεις -αν και δεν κατέληγαν όλες σε γάμο σώνει και ντε, δεν γίνονταν σε τόσο ευρεία κλίμακα με τη λογική του "ε, καλά δεν θα τον παντρευτώ κιόλας!". (προσωπικά το έχω πει και η ίδια για σχέση μου αυτό).
Σήμερα, που δεν υπάρχει το "ταμπού" του "τι θα πει η γειτονιά άμα γυρνάς με τον ένα και με τον άλλο", που η 3χ ανύπαντρη δεν είναι "γεροντοκόρη" [ ή αντίστοιχα "γεροντοπαλήκαρο" ο άντρας], που οι σχέσεις αλλάζουν "εύκολα", που να το να είσαι με κάποιον πολλά χρόνια δεν ισοδυναμεί με το να τον παντρευτείς, που βλέπω άτομα που μετά από μακροχρόνιες σχέσεις ("ανεπίσημες") , "επισημοποιούν" κάποια μικρή σχέση, ποιό είναι τελικά το κίνητρο;
ότι ...30αρίσαμε και το βιολογικό ρολόι ("Θοδωρή, πότε θα γίνω μάνα;") κάνει πάρτυ;
ότι από αυτόν "έτυχε" να μείνω έγγυος; (ή αντίστοιχα "Αυτή "έτυχε" να μείνει έγγυος"; )
Ναι η αγάπη... Αλλά γιατί αυτός/ή και όχι ο προηγούμενος-η που αγαπήσαμε;
(φιλοσοφικές ανησυχίες που έχει ο κόσμος ξέρω... )
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.