Ariana2018
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,490 μηνύματα.
15-03-23
12:36
Τα ελαττώματά του δικου μου άντρα: πεισματαρης, επίμονος, φωνακλας, καυγατζης, ανυπόμονος, μιλάει παρα πολυ σε σημείο να θέλω να του βάλω τάπα στο στόμα, κάνει τον έξυπνο μονίμως ότι τα ξέρει όλα, αρχηγός κι έτσι, θέλει κάθε μέρα άλλο φαι ξέχασε ότι έχει αφήσει τη μανα του προ πολλου,όλο σεξ θέλει κι όταν εγώ θέλω αυτός μπορεί να θέλει να κοιμηθεί
Κι αυτό ελάττωμα είναι
Αλλά είναι υπέροχος κατά τα αλλά τον αγαπώ
Κι αυτό ελάττωμα είναι
Αλλά είναι υπέροχος κατά τα αλλά τον αγαπώ
Ariana2018
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,490 μηνύματα.
24-10-18
02:35
Θα μπορούσες να του κάνεις μία συζήτηση,όταν έχετε χρόνο και είναι και εκείνος ήρεμος για ποιο λόγο κρατάει νεύρα ή θυμό για μεγάλο χρονικό διάστημα.Ίσως κάτι τον ενοχλεί(όχι απαραίτητα σε σχέση με εσένα).Πάντως συμφώνω στο να του δίνεις τον χρόνο του όταν νευριάζει,αλλα τα νεύρα κάποιες φορές έχουν βαθύτερα αίτια.Ίσως να μην έχει μάθει να ελέγχει τα συναισθήματα του.Αφου είσαι ευχαριστημένη μαζί του αξίζει κάθε προσπάθεια και υποχώρηση.
Σε σχέση με το θέμα εμένα με ενοχλεί η γκρίνια που βγάζουν πολλοί νεαροί συνήθως γιατί οι γυναίκες που επιθυμούν δεν ανταποκρίνονται σε πρότυπα που θα ήθελαν(π.χ.έχουν ή επιθυμούν να έχουν θαυμαστές).Καλώς ή κακώς οι εποχές έχουν αλλάξει,οι γυναίκες πλέον δεν είναι περιορισμένες οπότε μάλλον θα πρέπει να το αποδεχτούν ,και αν δεν τους αρέσει να εστιάσουν περισσότερο στον χαρακτήρα.
Του άντρα μου είναι βαθύτερα τα αίτια των νεύρων του γιαυτό και κάνω υπομονή επειδή τον αγαπώ πραγματικά. Και δεν αγαπώ εύκολα ούτε και χαρίζομαι εύκολα. Οι φίλοι μου είναι ελάχιστοι και θεωρώ την οικογένεια ιερό θεσμό.
Κι επειδή έχω δει αλλαγές θετικές του όλα αυτά τα χρόνια και βλέπω πως προσπαθεί να τα βρει με τον (δίκαιο) θυμό του. Όχι δεν του φταίω εγώ σίγουρα, αντιθέτως, εγώ μόνο καλό του κάνω στη ζωή του και ευτυχία, απλώς είμαι ο μοναδικός άνθρωπος που μπορεί να βγάλει όλα του τα σωψυχα.. Αυτό είναι και καλό και κακό. Πολλες φορες με βαραίνει.. Γιατί κι εγώ άνθρωπος είμαι. Στις συζητήσεις που κάνουμε, μου πλέκει το εγκώμιο. Κι όταν του ζητάω κάτι σκιζεται να μου το ικανοποιήσει για να με ευχαριστήσει.
Καταλαβαίνει όταν κάνει λάθος. Πίσω από το σκληρό του προσωπείο βρίσκεται ένας χαρισματικός κι ευαίσθητος άνθρωπος. Πολλες φορες που τον έχω πιάσει να δακρύζει όταν κάτι τον συγκινεί και συγκινείται εύκολα (εγώ από την άλλη είμαι ικανή να βάλω τα γέλια όταν βλέπω να ζαρωνει το στόμα του-όταν με παίρνει χαμπάρι ότι τον κοροϊδεύω μαζεύεται...
Όταν θυμώνει μου θυμίζει άγριο ζώο που από τον φόβο του ουρλιάζει, από άμυνα.. Γιατί ουσιαστικά όλα αυτά προέρχονται από φοβερή ανασφάλεια.
Είναι όμως και ο αντρικός εγωισμός που δεν επιτρέπει πολλά πολλά θαρρετά. Έχω προσέξει πως όταν του μιλάω στα ίσα - όταν έχουμε ηρεμήσει - και αντρίκια, ένα συν ένα κάνουν δύο δλδ, με κατανοεί περισσότερο. Όταν "γκρινιάζω, παραπονιέμαι" λίγη σημασία εισπράττω. Δυστυχώς είναι η φύση των δύο φύλων αυτή.
Άνδρες από τον Άρη, γυναίκες από την Αφροδίτη. Κάποτε μου το είχε κάνει δώρο αυτό το βιβλίο...
Δεν μπορούμε όλα να τα έχουμε... Γιαυτό και όπως βελτιώθηκαν πολλά στη σχέση μας με τα χρόνια και δυνάμωσε πολύ, έτσι πιστεύω θα συνεχίσει να γίνεται. Το πρόβλημα το έχω εγώ όταν παύει η λογική μου να δουλεύει και με πιάνει κι εμένα το συναίσθημα. Εκεί χάνουμε την μπάλα. Γιαυτό κι εγω ως πιο δυνατή σε αυτές τις συνθήκες, πρέπει να κρατώ τα ηνία.
Είναι πολλά που μπορεί και είναι πολλά που δεν μπορεί. Καλά λένε πως οι άντρες είναι μεγάλα παιδιά. Έχω πιάσει πολλές φορές τον εαυτό μου να νταντευει και τα παιδιά και εκείνον.
Απλώς να.. Με πιάνει καμία φορά το παράπονο και θέλω να ακουμπήσω, να γκρινιάξω. Όμως είναι τόσο ατσάλινος πιά ο χαρακτήρας μου που και να θέλω, δε θα το κάνω.
Θα ήθελα να βελτιωθούμε κι άλλο. Πρώτα εγώ μετά εκείνος. Όσο εγώ είμαι εντάξει μαθαίνει κι εκείνος. Σε αυτό το κομμάτι. Σε άλλα συμβαίνει το αντίθετο. Μου έχει διδάξει τη λογική και την σταθερότητα. Μου έχει μάθει το πρέπει, γιατί εγώ προηγουμένως ήξερα μόνο το θέλω. Αλληλοσυμπληρωνουμε. Και θέλει πολύ ο ένας τον άλλο. Πιστεύω όλες οι σχέσεις έχουν ένα θέμα που είναι δύσκολο να λυθεί. Και ψάχνουν τη λύση. Άλλοι το διαλύουν. Άλλοι προσπαθούν. Εγώ είμαι στη δεύτερη κατηγορία, είμαι άτομο που παλεύει για τις σχέσεις του με νύχια και με δόντια, αρκεί να το αξίζουν. Κι αυτός ο άνθρωπος το αξίζει. Έχω αλλάξει χαρακτήρα μαζί του και αλλάζω κι άλλο...
Επίσης πέραν κουβέντας είναι και το σςξουαλικο κομμάτι ένας βασικός παράγων, μην πω ο βασικότερος. Όταν έχεις περάσει εγκυμοσύνες κι άλλους πόσους μήνες λοχειας κι άλλο πόσο διάστημα αποχής μια λόγω κούρασης (μωρά να ξυπνάνε ανά πάσα ώρα μέσα στη νύχτα και σεξ ζευγαριού δεν πάνε..)Καπου κι εκεί λοιπόν βρίσκεται η απάντηση. Το ζήτημα είναι να υπάρχει ο πόθος και να ψάχνουμε λύσεις. Πως όλα είναι περαστικά και διαχείρισημα αρκεί να αγαπάς και να θέλεις τον άλλο.
Όσο κι θυμώνω κι εγώ μαζι του λοιπόν πολλές φορές, παρόλαυτα νομίζω πως μαζί του θα γεράσω..
Προσπαθώ πάντα να θυμάμαι πως τίποτα δεν είναι δεδομένο στη ζωή...και εύκολο βεβαιώς βεβαίως.. Και πως αγαθά κοποις κτώνται και ούτω καθεξής..
Με βοηθάει η πίστη γενικώς.
Και θα ήθελα να διδάξω και τα παιδιά μου να πιστεύουν. Πρώτα από όλα στην αγάπη, μετά όλα τα άλλα..
Ακούω γύρω μου για πολλά διαζύγια, ακούω συνεχώς πόσο εύκολο το έχουν. Παντρεψου κι αμα δε σου κάνει χώρισε. Αναρωτιέμαι πόσα από αυτά τα διαζύγια τελικά ήταν γιατί έπρεπε πραγματικά να παρθούν η απλά δεν προσπάθησαν. Γιατί Το να αγαπάς πραγματικά έναν "ξένο" άνθρωπο(δεν είναι ούτε η μάνα σου ούτε το παιδί σου) και να προσπαθείς, θέλει δύο δυνατές προσωπικότητες, όχι μία, ούτε καμία... Κι αν ο ένας σπάσει τότε αυτό ήταν.
Γιαυτό όπως είπα τίποτα δε θεωρώ δεδομένο.
Έλεγε κάποτε η γιαγιά μου και δεν την καταλάβαινα "ο γάμος είναι λαχείο". Τώρα νομίζω πως την καταλαβαίνω καλύτερα..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ariana2018
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,490 μηνύματα.
23-10-18
00:56
Ναι εγω δεν το έχω πιά αυτο ομως. Πχ δεν νοειται να πιαστω με κάποιον στις φωνές ή στην φασαρια και μετά να σπάω και να ζητάω συγγνωμες. Οχι επειδη ειμαι εγωϊστης και δεν ξέρω τι σημαινει το συγγνωμη αλλα επειδη συνηθως οταν φτάσω σε αυτο το σημειο ξέρω πως έχω δικιο οποτε δεν εχει νοημα το πισογυρισμα μετά.
Γενικά μια διαφωνια και μια διαμάχη πλέον αντιμετωπιζεται εντελως διαφορετικά απο οτι στο παρελθον. Ειναι μια καλη ευκαιρια να τεστάρεις και τα "οπλα" σου. ΚΑΙ Πάντα ολες οι επιλογές ειναι στο τραπέζι. Τα νευρα προέρχονται απο άλλες ιστοριες. Θα βρεις την αιτια και θα δεις πως θα τα διορθωσεις. Αλλα γενικά δεν καταλαβαινω τους ανθρωπους που κουβαλάνε τα προβληματα τους και σε άλλους χωρους.
Δεν μπορούν μαλλον να τα ξεσπάσουν εκεί που πρέπει και βρίσκουν εδάφος κάπου αλλού, νομίζω..
Εσυ φαινεσαι καλή γυναικα. Έχω καλή εντυπωση σχηματισει. Και εγω ειμαι αποτομος αλλα δεν έχω άσχημα ξεσπάσματα. Σπάνια θα βρισω. Αποτομος και κάποιες φορές απόλυτος. Αλλα έχω λογους συνηθως.
Νάσαι καλά, καλή είμαι έχω κι εγώ τα ελαττώματα μου βέβαια. Κι ο άντρας μου δεν έχει άσχημα ξεσπάσματα, απλώς είναι πως να το πω, απότομος έτσι κι έτσι ένα και ένα ίσον δύο, εγώ λίγο παρλαπιπα, αναλύω πολύ ενώ εκείνος βαριέται η δεν έχει κουράγιο και άμα δει κάτι στραβό η είναι κουρασμένος αρχίζει και δυναμώνει τη φωνή του. Δε μιλάει άσχημα δε βρίζει δεν κάνει υπερβολές, αλλά η φωνή του μου τη δίνει. Το λαθος μου που τον ξεσηκώνει είναι όταν προσπαθώ εκείνη την ώρα να του κάνω κουβέντα αλλά δεν.. Οπότε αποχωρώ και τελειώνει η ιστορία. Όταν ηρεμήσει μετα από καμιά μέρα, εγώ το χω κρατήσει και πάω την κατάλληλη στιγμή όταν κοιμούνται πχ τα παιδιά και τον ψελνω. Η απάντηση του "ναι αγάπη μου" . Αντε βγάλε άκρη. Εντάξει οκ το τέλειο δεν περίμςνω να γίνεται, πιστεύω όμως πως με τα χρόνια πάμε καλύτερα.. Θέλει δουλειά όμως.. Παλιότερα από εγωισμό δεν του επέτρεπα να μου φωνάζει κι άρχιζα κι εγώ. Θεωρούσα την οπισθοχωρηση, ήττα δική μου, μη και με καβαλήσει.. Εγωιστικες βλακιες.. Τωρα κάνω πίσω όταν είναι έτσι αλλά δεν ξέρει τι τον περιμένει μετά.. Μαλλον ξέρει πλέον γιαυτό κι έχει καλμαρει..χαχα!
Θαθελα ιδανικά αυτό το θέμα μας να λυθεί γιατί κατά τα άλλα πάμε πολύ καλά. Είναι ένα ψεγάδι μας όμως που θέλω να φύγει.. Με ενοχλεί δλδ!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ariana2018
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,490 μηνύματα.
23-10-18
00:34
Αμα δεν κάτσεις να σκεφτεις μετα απο κάθε φασαρια πως αντεδρασες και αν ηταν σωστη η αντιδραση
δεν προκειται να το αλλάξεις ποτέ. Εγω συχνα το κάνω αυτο. Βεβαια εγω μπορει να τσακωθω με κάποιον και να ειμαι ακομα και ανεκφραστος. Θέλει σιγουρα να ελέγχεις τις κουβεντες που λές. Για παράδειγμα μου άρεσε πολύ μια ατάκα τις προαλλες που άκουσα απο κάποιον γνωστο σε μια διαφωνια που ειχε με εναν .... ο Χ τον απειλησε με κάποια ενέργεια και εκεινος του απαντησε πως αν την υλοποιησει τοτε θα τον βρει αντιμέτωπο και πως υπάρχουν ολες οι επιλογές στο τραπέζι.
Ειναι συνδυασμος πολλων παραγοντων ειναι θεμα χαρακτηρα και εμπειριών. Βοηθάνε και οι εμπειριες οσο περισσοτερες έχεις τοσο το καλυτερο.
Ναι κατάλαβα τι λες...
Εγώ πχ τα πρώτα χρόνια με τον άντρα μου γιαυτό το λόγο σφαζομασταν, γιατί είσαι απότομος, εσύ φταις όχι εσύ φταίς που με κάνεις έτσι κτλ. Με την παρόλο των χρόνων έμαθα κι εγώ να τον διαχειρίζομαι καλύτερα και έμαθε κι αυτός να κρατιέται άμα έβλεπε καμία βλακεια μου, τα παιδιά θαρρώ μας δίδαξαν και μας διδάσκουν την υπομονή. Θέλει δουλειά πάντως γιατί είναι ένα άσχημο ελάττωμα. Ολα χρυσα του αλλά όταν θυμώνει μου ρχεται να του βάλω τάπα στο στόμα. ΤΕΛ φορά που είχε θυμώσει και του το είπα αυτό μας έπιασαν τα γέλια. Δε συμβαίνει συχνά αλλά φαίνεται πως με τα χρόνια αντολαμβανομαστε τα λάθη μας. Και η κουβέντα μετά παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Ήμουν κι εγώ εκρηκτική, έχω ηρεμήσει ομως, δλδ έχω σταματήσει να προκαλώ (άθελά μου βέβαια) κι έτσι κάπως ισορροπουν όλα. Υπάρχουν και χειρότερα..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ariana2018
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,490 μηνύματα.
23-10-18
00:10
Όντως θα έπρεπε να αλλάξει ο τίτλος και να λέει τα ελαττώματα των ανθρώπων.
Μου αρέσει που λένε τους ανδρες ψεύτες όταν οι γυναίκες λένε του κόσμου τα ψέματα!!!
Μην κολλάτε σε αυτό.. Ανοιξε ως θέμα προς τις γυναίκες ως προς το τι δεν τους αρέσει στους άντρες γενικώς.
Μπορεί να υπάρχει αντίστοιχο και για τις γυναίκες, τι σας απωθεί πχ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ariana2018
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,490 μηνύματα.
21-10-18
01:17
Τα ελαττώματα του δικού μου άντρα που δεν τα αντέχω με τίποτα η δεν τα έχω ακόμα εντελώς αποδεχτεί:είναι νευρικός, απότομος και φωνακλας. Δε σκέφτεται λίγο πριν εκφραστεί. Κι όταν θυμώνει και πάω να τον καλμαρω δεν καλμαρει με τίποτα εκείνη τη στιγμή πάρα μου λέει να τον αφήσω μόνο του να ηρεμήσει. Και αργεί να ηρεμήσει.. Το κρατάει, μπορεί και για μέρες! Πλέον αυτό κάνω, τον αφήνω να ηρεμήσει, παλιά σκοτωνομασταν.. Αρχιζα κι εγώ..
Εγώ πχ αν θυμωσω και έρθει και με πάρει με το καλό αμέσως μου περνάει.. Η διαφορά μας εδώ είναι ότι εγώ μαζεύω, αυτός όχι.
Είναι πολύ της λογικής και αυστηρός..
Με βρίσκει πολλές φορές επιπόλαια γιαυτό και θυμώνει μαζι μου, δεν έχει υπομονή. Επίσης είναι λίγο μούχλας ενώ εγώ είμαι πιο κοινωνική.
Όσο κι αν έχω προσπαθήσει να του το αλλάξω είναι μοναχικος τύπος, δεν κάνει εύκολα παρέες σε αντίθεση με εμένα.
Έχει σχεδόν πάντα δίκιο αλλά με τον τρόπο του το χάνει.
Παρολαυτα τα θετικά του είναι πάρα πολλά. Είναι γενναιόδωρος, πιστός,αποφασιστικό, συνεπής, εργατικός, νοιάζεται για την οικογένεια του, τη βάζει πάνω από όλα, ειλικρινής, ασχολείται με τα μωρά πολύ, η κόρη μας του έχει φοβερή αδυναμία(μοιάζουν και περισσότερο στο χαρακτηρα) και πολλά ακόμα που με έκαναν να θέλω να είμαι μαζί του. Δηλαδή όταν κάτσω να σκεφτώ τα καλά του και να τον συγκρίνω με άλλους άντρες που γνωρίζω λέω πόσο τυχερή είμαι. Αλλά οι άνθρωποι κολλάμε πολύ στα αρνητικά κι επειδή αυτό ρο αρνητικό του δεν παλεύεται κολλάω εκεί. Είναι ο στάνταρ λόγος για τον οποίο μαλώνουμε. Δε μιλάει άσχημα αλλά γκαρίζει. Εγώ δλδ δε θυμώνω καθόλου εύκολα αλλά όταν θυμωσω πετάω και καμιά χοντράδα. Κι εγώ δεν έχω μάθει στις φωνές. Ο μπαμπάς μου φέρει ειπείν υπήρξε αρνάκι.. Αυτός που πήρα είναι κατσίκι!!!!
Ξέρω πως η στάση μου τον προκαλεί πολλές φορές αλλά το κάνω άθελά μου..
Μακάρι να μπορούσα να βρω αυτό το κουμπί του και να άλλαζε κάπως. Μάλλον εγώ πρέπει κάπως να αλλάξω αλλά δεν το έχω ακόμα ανακαλύψει..
Εγώ πχ αν θυμωσω και έρθει και με πάρει με το καλό αμέσως μου περνάει.. Η διαφορά μας εδώ είναι ότι εγώ μαζεύω, αυτός όχι.
Είναι πολύ της λογικής και αυστηρός..
Με βρίσκει πολλές φορές επιπόλαια γιαυτό και θυμώνει μαζι μου, δεν έχει υπομονή. Επίσης είναι λίγο μούχλας ενώ εγώ είμαι πιο κοινωνική.
Όσο κι αν έχω προσπαθήσει να του το αλλάξω είναι μοναχικος τύπος, δεν κάνει εύκολα παρέες σε αντίθεση με εμένα.
Έχει σχεδόν πάντα δίκιο αλλά με τον τρόπο του το χάνει.
Παρολαυτα τα θετικά του είναι πάρα πολλά. Είναι γενναιόδωρος, πιστός,αποφασιστικό, συνεπής, εργατικός, νοιάζεται για την οικογένεια του, τη βάζει πάνω από όλα, ειλικρινής, ασχολείται με τα μωρά πολύ, η κόρη μας του έχει φοβερή αδυναμία(μοιάζουν και περισσότερο στο χαρακτηρα) και πολλά ακόμα που με έκαναν να θέλω να είμαι μαζί του. Δηλαδή όταν κάτσω να σκεφτώ τα καλά του και να τον συγκρίνω με άλλους άντρες που γνωρίζω λέω πόσο τυχερή είμαι. Αλλά οι άνθρωποι κολλάμε πολύ στα αρνητικά κι επειδή αυτό ρο αρνητικό του δεν παλεύεται κολλάω εκεί. Είναι ο στάνταρ λόγος για τον οποίο μαλώνουμε. Δε μιλάει άσχημα αλλά γκαρίζει. Εγώ δλδ δε θυμώνω καθόλου εύκολα αλλά όταν θυμωσω πετάω και καμιά χοντράδα. Κι εγώ δεν έχω μάθει στις φωνές. Ο μπαμπάς μου φέρει ειπείν υπήρξε αρνάκι.. Αυτός που πήρα είναι κατσίκι!!!!
Ξέρω πως η στάση μου τον προκαλεί πολλές φορές αλλά το κάνω άθελά μου..
Μακάρι να μπορούσα να βρω αυτό το κουμπί του και να άλλαζε κάπως. Μάλλον εγώ πρέπει κάπως να αλλάξω αλλά δεν το έχω ακόμα ανακαλύψει..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.