prinCess.
Επιφανές μέλος
Η prinCess. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 31 ετών, επαγγέλεται Fashion designer και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 12,089 μηνύματα.
31-01-19
02:47
Πρέπει να καταλάβετε ότι δε γεννήθηκαν όλοι οι άνθρωποι για να σπουδάσουν και να κορνιζάρουν πτυχία, ή να γίνουν διευθυντές, ή επιχειρηματίες. Ούτε είναι απαραίτητο όλοι να ξοδεύουμε χρόνο από την ζωή μας για να γινόμαστε καλύτεροι στη δουλειά μας, ή για να εξελιχθούμε. Υπάρχουν άνθρωποι που παρακαλάνε να έχουν μια σταθερή δουλειά και να εργαστούν εκεί όλη τους τη ζωή και να "βολευτούν". Δεν τους ενδιαφέρει η εξέλιξη και είναι απόλυτα λογικό και σεβαστό. Τους ενδιαφέρει να πληρώνονται, να ζουν αξιοπρεπώς με την οικογένεια τους τα παιδιά τους, και αυτό είναι όλο. Δε μπορείς όλη σου τη ζωή να στοχεύεις τον ουρανό με τα άστρα, ούτε μπορούν όλοι να είναι πλούσιοι, ούτε μπορούν όλοι οι ανιδείκευτοι να εξελισονται σε κάτι, ούτε έχεις πάντα την ίδια δίψα για εξέλιξη. Κανένας άννθρωπος δεν σκέφτεται το ίδιο με τον διπλανό του.
Ο εργαζόμενος δεν έχει το πάνω χέρι, ο εργοδότης το έχει, οπότε δε μπορώ να πω ότι ουσιαστικά ο εργαζόμενος μπορεί να εκμεταλλευτεί τον άλλον, εκτός αν του κάνει ζημιά επίτηδες, που νταξ, πόσο συχνό είναι;
Φυσικά και δε κάνεις φιλανθρωπίες, και εν τέλη καταλήγουμε στα ίδια. Δεν υπάρχει αυτός ο καλός εργοδότης που θα σε πιάσει από το χέρι και θα σου πει μπράβο, ή θα σου πει μπράβο χωρίς κάποια επιβράβευση. Έχω βρεθεί σε αυτή τη θέση, όχι λίγες φορές, όταν βλέπεις την αξία σου και ο άλλος απλά επιμένει στην εκμετάλλευση, προφανώς παραιτείσαι, και πας στον επόμενο, ο επόμενος θα κάνει πάλι τα ίδια και εσύ θα αναλώνεσαι σε μια τέτοια κατάσταση , περιμένοντας τον "αναλογικό" μισθό που προτείνεις. Ουτοπικό.
(νε η λύση σε μερικές περιπτώσεις είναι να γίνεις εργοδότης εσύ, αλλά δεν είναι αυτό το νόημα της συζήτησης, ούτε μπορεί όλη η ελλάδα να γίνει εργοδότης)
για μένα κίνητρο θα υπήρχε πάντως αν ο βασικόςς μισθός ήταν 1000€ γιατί θα ήξερα ότι θα μου περισσεύουν, δε θα με ενδιέφερε καν το "χαριστικά" θα με ενδιέφερε το ότι δουλεύω και βγάζω λεφτά και το ότι ο εργοδότης σέβεται κάποιες ανθρώπινες ανάγκες, όχι όπως τώρα που είναι "χαρτζιλίκι", με βασικό 500€ σου δίνουν δυαράκι με 450€.
Ο εργαζόμενος δεν έχει το πάνω χέρι, ο εργοδότης το έχει, οπότε δε μπορώ να πω ότι ουσιαστικά ο εργαζόμενος μπορεί να εκμεταλλευτεί τον άλλον, εκτός αν του κάνει ζημιά επίτηδες, που νταξ, πόσο συχνό είναι;
Φυσικά και δε κάνεις φιλανθρωπίες, και εν τέλη καταλήγουμε στα ίδια. Δεν υπάρχει αυτός ο καλός εργοδότης που θα σε πιάσει από το χέρι και θα σου πει μπράβο, ή θα σου πει μπράβο χωρίς κάποια επιβράβευση. Έχω βρεθεί σε αυτή τη θέση, όχι λίγες φορές, όταν βλέπεις την αξία σου και ο άλλος απλά επιμένει στην εκμετάλλευση, προφανώς παραιτείσαι, και πας στον επόμενο, ο επόμενος θα κάνει πάλι τα ίδια και εσύ θα αναλώνεσαι σε μια τέτοια κατάσταση , περιμένοντας τον "αναλογικό" μισθό που προτείνεις. Ουτοπικό.
(νε η λύση σε μερικές περιπτώσεις είναι να γίνεις εργοδότης εσύ, αλλά δεν είναι αυτό το νόημα της συζήτησης, ούτε μπορεί όλη η ελλάδα να γίνει εργοδότης)
για μένα κίνητρο θα υπήρχε πάντως αν ο βασικόςς μισθός ήταν 1000€ γιατί θα ήξερα ότι θα μου περισσεύουν, δε θα με ενδιέφερε καν το "χαριστικά" θα με ενδιέφερε το ότι δουλεύω και βγάζω λεφτά και το ότι ο εργοδότης σέβεται κάποιες ανθρώπινες ανάγκες, όχι όπως τώρα που είναι "χαρτζιλίκι", με βασικό 500€ σου δίνουν δυαράκι με 450€.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
prinCess.
Επιφανές μέλος
Η prinCess. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 31 ετών, επαγγέλεται Fashion designer και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 12,089 μηνύματα.
31-01-19
01:45
Δεν κατάλαβες τι λέω οπότε θα κάνω ακόμη μια προσπάθεια. Δεν πληρώνεσαι αναλογικά με τα όσα βγάζει ο εργοδότης. Πληρώνεσαι αναλογικά με αυτά που προσφέρεις. Ο υπάλληλος του κρεοπωλείου που βγάζει 100.000 το χρόνο θα πάρει 500 όπως και αυτός του κρεοπωλείου που βγάζει 10.000, διότι δεν είναι ο υπάλληλος ο λόγος πο το κρεοπωλέιο βγάζει αυτά τα λεφτά. ΑΝ τώρα ο υπάλληλος είναι ο λόγος, γιατί ξέρω εγώ είναι όμορφο παιδί και όλες οι κυρίες ψωνίζουν από εκεί, τότε θα πάρει πολύ περισσότερα από 500 γιατί αν τον χάσει ο εργοδότης θα χάσει μεγάλο μέρος του τζίρου.
Οπότε ή θα πρέπει να είμαστε τοπ οφ δε τοπς για να παίρνουμε λίγο παραπάνω από 500, ή θα βαράμε μύγες σπίτι μας.
Στη περίπτωση ενός ταμεία, μιας καθαρίστριας, μιας κυρίας που σιδερώνει σε καθαριστήριο κτλ κτλ, σε θέσεις εργασίας που δε τίθεται θέμα πτυχίου ορ σάμθινγκ, τι μπορεί να κάνει αυτός ο άνθρωπος; Να κάνει τα γλυκά μάτια στους πελάτες, να κάνει πιο γρήγορα τη δουλειά του, να μην κάνει μπρέικ στο 10ωρο για να μην χάσει λεπτό από τη δουλειά του;;;; Τι απ 'ολα αυτά βγάζουν νόημα;
Ο εργοδότης θέλει να σε εκμεταλλευτεί. Τελεία και παύλα. Ουδείς αναντικατάστατος εξάλλου, του βγάζεις κέρδος; Κάτσε με 500 κι αν δε σ' αρέσει θα βρω άλλον μέχρι να καταφέρει το ίδιο.
Σε πόσες δουλειές έχουμε προσπαθήσει τα κέρατά μας και εν τέλη δεν το εκτιμάει κανένας;
Εσένα μπορεί να σου έχει τύχει με τη πρώτη σου δουλειά να σε εκτιμήσουν και να σου δώσουν άυξηση, αλλά δεν συμβαίνει ΚΑΘΟΛΟΥ συχνα.
ένας αξιοπρεπής κατώτατος μισθός (που φυσικά δεν είναι ούτε τα 600) θα φέρει στον υποψήφιο υπάλληλο περισσότερο κίνητρο να προσπαθήσειι στο να γίνει καλύτερος, όταν δουλέυεις για ένα καφέ κι για ένα τσιγάρο δεν υπάρχει κίνητρο "θα μαζέψω λεφτά για το τάδε" γιατί δεν βγαίνει να μαζέψεις λεφτά, δεν βγαίνει ούτε για τα απολύτως απαραίτητα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
prinCess.
Επιφανές μέλος
Η prinCess. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 31 ετών, επαγγέλεται Fashion designer και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 12,089 μηνύματα.
31-01-19
01:26
Ο εργαζόμενος δεν προσφέρεται ανάλογα με τις ανάγκες του αλλά ανάλογα με την αξία που προσθέτει η εργασία του στην επιχείρηση. Αν θες να πάρεις 3 χιλιάρικα βρες έναν τρόπο να κάνεις την επιχείρηση να βγάλει 6 και θα έχεις δουλειά σε οποιαδήποτε επιχείρηση θες.
Θέλεις να μου πεις εσύ δηλαδή ότι στα 29 σου, δεν σου έχει τύχει ποτέ να δουλέψεις σε επιχείρηση που βγάζει 100,000€ και εσένα σου δίνει 500, δεν σου έχει τύχει ποτέ να περνάνε από τα χέρια σου τα έξοδα και έσοδα της επιχείρησης για να καταλάβεις ότι είσαι απλά μαλάκας κι ότι ο εργοδότης σε κοροιδεύει όταν σου λέει ότι δε βγαίνει.
Έλα τώρα, σε ποια χώρα όλα αυτά; Ποια λογική είναι αυτή που παίρνεις "αναλογικό" μισθό;
Δηλαδή δύο κρεοπωλεία, το ένα πουλάει το άλλο όχι, έχει από έναν υπάλληλο το καθένα, νομίζεις ότι το κρεοπωλείο που πουλάει θα κάτσει να δώσει 1000€ στον υπαλληλό του, επειδή του "πουλάς" το κρεάς; 500€ θα παίρνουν και οι δύο.
Ακούτε τι λλέτε;;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.